Ulusunu seven, devletini yaşatmak isteyen herkes, İstiklal Savaşı’nın Kuvayı Milliye ruhu şeklinde bulunduğu sokağı veya köyü koruma çabasına girecektir.
Türk ekonomisinin çökmesi yakındır.
Mustafa Kemal’in Gençliğe Hitabe’sinde söyledikleri ekonomik bakımdan gerçekleşmiş olacaktır. Gafil iktidarların durumu orada tasvir edilmiştir.
Herkes kendi köyünü, kendi sokağını kurtarmaya çalışmaya başlamalıdır. Bu aynı zamanda Allah’ın bütün müminlere emrettiği husustur. Köyünüz kurtulduğu zaman insanlık Adil Düzen’e geçmiş olacaktır. Köyünüz veya kentiniz müsait değilse, o zaman müsait yere taşınacaksınız yani ‘hicret’ edeceksiniz ve orada semt kooperatifinizi kuracaksınız.
Semt Kooperatifleri yüz hanelik ortaklıklardan oluşur. Sosyalist veya kapitalist bir yapı değildir, organize olmuş bir liberalizmdir. Herkes kendi işinde kendisi üretim yapar. Ürettiklerini kooperatifin ortak ambarına koyar. Kooperatifin tüccarları vardır. Onlar konsinye olarak satar. İhtiyaçlarını onlara sipariş verir ve semt içinde yaşar.
Semt içinde nakit geçersizdir. Tüm girdiler ‘semt bonosu’ ile yapılır, tüm çıktılar da ‘semt bonosu’ ile yapılır, içteki paylaşma da ‘semt bonosu’ ile olur. Fiyatlar, ücretler, kiralar ve kamu payları ‘semt bonosu’ ile ödenir.
Semt bonosu karşılıksız değildir, ortak ambara giren mallara karşı çıkarılır. Ne kadar dışarıda semt senedi varsa o kadar da ambarlarda ve semt bakkallarında mallar vardır.
Fiyatlar, ücretler, kiralar ve ortaklık payları mevcut stoklara göre veya yapılan siparişlere göre tespit edilir. Arz ve talep kanunları her sahada tam olarak uygulanır. Mal veya sipariş stokları artarsa fiyatlar düşürülür, eksilirse yükseltilir.
Semtin ortak işlerini genel hizmet yapar. İşletmeleri destekler. Kooperatifler iç çalışmalarında küçük firmadır ama piyasaya karşı tek firmadırlar. Dolayısıyla piyasa ile dengededirler. İşletmede nakit kullanılmadığı için semt dışındaki ekonomik krizler, Dolar veya Türk Lirası’nın değerleri semte etki etmez, enflasyon olsa da etki etmez.
Tarım Semtleri ile Sanayi Semtleri kardeş yapılır. Birilerinin tarım ürünleri ile diğerlerinin sanayi ürünleri takas yapılır. Aralarındaki ortak bir taşıt üretilen malları götürür ve getirir. Semt kooperatiflerinde işsizlik diye bir şey yoktur. Ücret düşebilir, yükselebilir ama insan hiçbir zaman işsiz kalmaz. Semt malları piyasada revaçta ise semt sakinleri orada çalışırlar, değilse dışarıda istedikleri yerlerde çalışabilirler.
Semt ekonomik bakımdan bağımsız olduğu gibi sosyal bakımdan da bağımsızdır. Semtin malları kooperatife tapuludur. Ortaklara tahsis edilir. Ortak semt içinde istediği gibi tasarruf eder. Başkasına devredebilir. Kooperatif yönetimi taşınmazlar hakkında hiçbir tasarrufta bulunmaz. Bulunursa tapu memuru gibi sorumludur.
Kooperatif suç işleyenlere ceza vermez ama hakemler kararı ile siteden uzaklaştırabilir. Ortaklıktan çıkarır. Bedeni cezaları gerektiren suçları savcılığa ihbar eder. Böylece devleti var olduğu müddetçe semt de güvendedir. Hem genel hem de sosyal güvenlik içindedir.
Semtte herkes asgari ücretle sigortalıdır. Bunun dışında nakitle bir şey satmadığı ve bir şey de almadığı için vergisi yoktur. Eğer semt bonosunu nakde çevirirse o zaman vergisini kendisi nakitle öder. Devlete verilmesi gereken vergiyi semt tüccarları verirler. Kooperatiften aldıkları mallara karşılık fatura alırlar. Kooperatife getirdikleri mallara karşılık da fatura keserler. Aralarındaki kârdan devlete vergilerini öderler. Kestikleri faturalar denk olduğu için KDV borçlusu veya alacaklısı olmazlar.
Semt Kooperatifleri kendi iç düzenlerini istedikleri gibi düzenleyebilirler. Hangi sistemi isterlerse o sistemi uygularlar. Müslümanlar da kendi sistemlerinde istedikleri gibi yaşarlar. Semtler kıyafet yasakları koyabilirler. Mesela, semtlerin birinde mayo ile diğerinde çarşafla gezmek mecburi olabilir. İsteyen o semti her zaman kolaylıkla terk edebilecektir. Çünkü kimse kendi evinde oturmuyor, herkes lojmanda oturuyor.