Mevcut partilerden biri “Adil Düzen”i benimserse, beş sene sonra Türkiye’ye “Adil Düzen” gelmeye başlar. Ne var ki böyle bir ışık görünmüyor. Bu sebeple on sene sonra Adil Düzen Partisi kurulacak, Meclis’e girecek ve Meclis’te partilere “Adil Düzen”i anlatmaya başlayacak, ondan sonraki seçimler için ikna edecek ve 2030’larda “Adil Düzen” Türkiye’ye gelmeye başlayacak diyorum. Biz hazırlığımızı böyle ve buna göre yapmalıyız. Adil Düzen”in ne zaman geleceğine biz değil Allah karar verir.

Biz seçime girerken ne vaat edeceğiz, bizim anayasada neler olacaktır?  

1- Türkiye yüze yakın illere ayrılacak. Bir milyon nüfustan büyük il olmayacak, 300 binden az da olmayacak. Her il bağımsız hâle gelecek. Her il yüze yakın bucaklara ayrılacak ve Türkiye’de 10 bin bağımsız bucak olacak. Her bucak kendi dili ile ilkokul okuyabilecek, kendi bucağının kanunlarını kendisi yapacak, idam dâhil cezaları kendi bucağın suçlularına kendisi ceza verecek, merkezi kanunlar orada geçerli olmayacak. Her il de bağımsız olacak,  orta öğrenimini kendi dili ile yapacak. Kendi kanunlarını kendisi yapacak. İç güvenliğini kendisi sağlayacak. Kendi zabıtasını kendisi kuracak. Devlet onların topraklarına izinsiz giremeyecek. Buna “yerinden yönetim” diyoruz. Yerinden yönetimde halk devlete hükmeder, devlet halka hükmetmez.

2- Türkiye 12 bölgeye ayrılacak; Samsun, Tekirdağ, Bursa, İzmir, Adana, Diyarbakır, Van, Erzurum, Kayseri, Konya, Afyon ve Ankara. Buralara 12 Türk ordusu yerleştirilecek. Bölge merkez illeri orduların emrinde ve yönetiminde olacak. Orduların askerleri o bölgeden değil başka bölgelerden olacak. Halk kendi bölgesi dışında istediği bölgede askerlik yapabilecek. Devlet başkanı ordu komutanlarından seçilecek; Meclis seçecek. Ordu komutanlarını devlet başkanı yani başkomutan doğrudan atayacak. Sivil yönetim askere karışmayacak, asker de sivil yönetime karışmayacak. Devlet başkanını halk değil meclis seçecek, sıralama usulü ile seçecek.

3- Hâkimlik sistemi yerine “hakemlik sistemi” getirilecek. Avukatlık kaldırılacak, onun yerine tarafların hakemleri olacak. Hakemlerin maaşlarını devlet verecek. Hakemler başhakemi seçecekler. Üç hakemden oluşan mahkeme kesin kararlar alacak, onların kararı temyiz edilemeyecek. Bağımsız, yansız, etkin ve saygın bir şekilde oluşmuş yargının hükmü infaz edilecektir. Hakem kararlarından mağdur olanlar hakemlere gidebilir ve hakemler onları mağdur görürse devlet onların mağduriyetini giderir. Yanlış karar veren hakemlerin hakemliklerine hakemler kararı ile son verilebilir.

4- Halka “sipariş kredisi” verilecek, halk yılbaşında peşin para ile bütün ihtiyaçlarını sipariş edecektir. Siparişleri alan tüccarlar da işletmelere peşin para ödeyerek sipariş verecek, böylece yılbaşında ülkenin çalışması planlanacaktır. Ayrıca çalışana “çalışma kredisi” verilecek ve bunlar istedikleri işletmelerde çalışacak ve ücretlerini alacak, işletmeler borçlanacaktır. Para ambardaki mal karşılığı veya çalışan işçinin emeği karşılığı çıkarılacak. Tüccara “sipariş alma kredisi” dışında kredi verilmeyecek. Sipariş alan tüccarın sermaye derdi olmayacak. İşçi çalıştıran işletmenin sermaye sorunu olmayacak. Karşılıksız para çıkmayacak. Yabancı işçiler Türkiye’de gelip istedikleri gibi çalışabilecek.

5- Halkın yüzer hanelik kooperatifler kurması teşvik edilecek. Yüz lojmanlı işyerleri kuracakları zaman devlet altyapısı ve arsası ile iştirak edecek. Herkes sigortalı yapılacak, kimseden aidat alınmayacak. İştirak ettiği yapılardan aldığı kira ile herkes sigortalanmış olacak.

6- Halk bir iş yapacağı zaman sadece yapacağı işi devlete bildirecek ve izin beklemeden uygulamaya başlayacak; izin alma yerine haber verme ikame edilecektir. Devlet görevlileri yaptığı işi aldıkları bilgiye göre kontrol edecek, hatalı görürlerse bildirecekler, düzeltmezlerse hakemlere gidecekler.

Süleyman KARAGÜLLE