Sayın Adian;

Teşekkür ederim. Mühendisim ama elektronikci değilim. Üstat Karagülle yüksek elektrik mühendisidir. Elektrik ve elektronikle ilgili ondan ve teknik dergilerden biraz bilgi edinmişimdir. Aynı değerli olmasına rağmen canlılarda carbon kullanılmıştır. Çünkü karbondan daha hafiftir, yani daha basittir. Karagülleye göre basitlik, karmaşıklıktan daha önceliklidir. Yaratıcı öyle öngörmüştür. Dört değerli olmasından dolayı dört yöne kolay bağ yapar. Bizler de aynı değerdeki silisyumu mikro işlemcilerde kullanıyoruz. Sanırım Karbon denenmiş ama yeterli olmamış diye biliyorum. Benden bu kadar.

Şimdi esas ilginç olan konuyu siz vurguladınız. Kuran aynı KUran, dil aynı dil, lafızlar aynı lafızlar ama insan sayısı kadar Kuran algısı var. Bu da eorik olarak normal. Madem herkesin aklı var ve Allah bunu vermiştir, herkes kendine göre anlayacaktır. Resmi anlayıcı ve yorumcu yoktur. Sanırım buraya kadar mutabıkızdır. Herkes anladığına göre de amel edecektir, tebliğ edecektir, vb. Peki kiminki doğrudur? Herkesinki kendine göre doğrudur.

Hükümler illetlere göredir. Yani illetsiz hüküm olmaz. Bir hükmün illeti mutlaka Kurandaki bir ibaredir, lafızdır. Hikmetler, sebebi nuzüller, vb, hükme illet olmaz. Ebu hanife buna (ilk bakıldığında kuranda olmayan) ihtihsanı da eklemiştir. Ben de bunu öngörüyorum, siz de böyle yapıyorsunuz. Mutlaka Kurana dayandırıyorsunuz ama iki farklı algı ve sonuca ulaşıyorsak nasıl hareket edeceğiz? Herkes kendisininkiyle amel edecek, eğer tahakküm olmayacaksa. Peki ortak arakesitlerde nasıl yapacağız?

Lokantaya gidince paran var mı diye sormazlar, önce yemek gelir sonra ücret ödenir. Ödeme olmazsa çıkan proplem nasıl çözülecek? Self servis yapan yerde ise önce para ödenir, yemek sonra gelir. Yemek gelmezse problem çıkar. Demişler ki, alan saanın kurallarına göre almış olur. Hasılı, iki kişi bir araya geldi mi, daha önce düşünülmeyen proplemler çıkmaya başlar...

Helaller ve Haramları uzun uzun tartıştınız. Helel ve haramları tplumun hepsinin opluca uyması veya uymaması gerekenler gibi tartıştınız. Halbuki onlar emirler ne nehiylerdir. Helaller ve haramlar bireyseldir; karşılığı günah ve sevaptır ve bana göre hesabı öbür taraftadır. Emir ve nehiyler ise toplumsaldır; karşılığı ceza ve mükafattır ve hesabı bu taraftadır (birazı öbür tarafta da olabilir, henüz bilmiyorum). Kuran iyilikleri mükafatlandırıyor (Kuranda bu da ceza lafzıyladır, arşılık demektir.), kötülükleri ise cezalandırıyor. Cennet ve cehennem ve orada anlatılanlar bu olsa gerek. Biz dünyada yasakları(nehy) yapanları cezalandırıyoruz ama iyilik yapanları ödüllendirmiyoruz (hukuk güvencesiyle). Sistemi böyle kurmalıyız. Diyelim ki içki haramdır ve haramdır, öyleyse bu bireyseldir. İçen hesabını Allaha verir ama sarhoş olmak yasaktır(nehy) ve şarhoş olanı yargılarız bulunduğu birimin ortak hukukuna göre. Birinci filler özel hukuk olmuş olur ve kişi "bana göre bu serbesttir" der, ikinci kısımlar kamu hukuku olur ve kamunun o konuda yasağı varsa yargı süreci başlar.

Mesela Zina. İfadelerdeki uslup için baştan özür dilerim. Zina yasağı kişilerin ferçlerinin bekçiliğini yapmak için değildir. Kimin ne yaptığı da kimseyi ilgilendirmez. Zina yasağı _ki o da o toplulukca yasak kapsamına alınmışsa- cinsel birleşmeden doğması mutemel olan ve topluluğa ait olan küçüğün hukukunun bilinmesi için vardır. Kişi döllenmeden itibaren topluluğa aittir, topluluğun bir üyesidir, doğumu, yaşaması, çalışması, evlenmesi, vb, tüm ihtiyaçları topluluğa aittir. hatta ölümü ve gömülmesi de. Bunun için kişinin bedeni terekeye dahil değildir ve mirasa konu olmaz v mirascılar tarafından kaldırılmaz. topluluk onu kaldırır. Bedeni üserinde vasiyet edemez, bedeni topluluğa aittir ve opluluğun başkanı eğer o anda talep versa bütün organlarını ihtiyaç sahiplerine verir ve kalan kısmı defnettirir. Zaten ölümden bir kaç gün içinde kemikler hariç ceset micro organizmalarca parçalanacak ve co2, metan vs gazlara dönüşecektir. Zina kişi için günahtır. Ama topluluk; hukuku, yani güvenlik ve nafakası kime ait olacağı bilinmeden çocuk doğsun istemez, onun için yasak koyar.

Serbest içtihatlarla aynı sonuçlara ulaşanlar doğal bir grup oluşturmuş olmazlar mı? 7 milyar farklı sonucu nasıl organize edeceğiz eger ortak kara alma mekanizmaları geliştiremezsek?

Konuyu biraz dağıttım. özgürlükcü olmak nasıl bir şeydir, drken nerelere gittim.

Saygılar.

H.Kayahan

Sayın Üstat Basitlik… Karagülle haklıdır, gerçekten de varlığın çok basit açıklamaları var…. Sanırım aramızda bazı farklılıklar var. Anlamdaki farklılıkların da bu sebeple oluştuğu kanaatindeyim. Birincisi sosyo-kültürel farklılıktır. Ben hassasiyetleri olmayan (Kur’an açısından) bir toplumda yaşıyorum. Önceleri, yani benim de hassasiyetlerimin az olduğu dönemlerde bu çok önem taşımıyordu. Ancak sonraları, yani Kur’an ı anlamaya başladıktan sonra bu durum da dikkatimi çekmeye başladı. Çünkü kitapların anlattıkları ile dünya aynı değil. Pek çok neden sayabilirim ama bunun hem gereği yok hem çok uzun sürer. Kısaca, içinde yaşadığım toplum benim hassasiyetlerimi paylaşmıyor olmakla birlikte, Kur’an ın öngördüğü hemen hemen her şeye sahip. Kimse size haksızlık etmiyor, kimse sizi kandırmaya çalışmıyor, güvenliktesiniz, eminsiniz vs. Yani kısaca “insanca yaşamak” için gerekli olan her şey olması gerektiği gibi. Zinadan açtığınız için yine oradan bir örnek verelim: Burada evli insanların birbirlerini aldatmaları meşru sayılmaz. Bu bir haksızlıktır. (Evli olmayanlar için durum farklıdır ama aleni cinsellik yasaktır) Kur’an a bakınca, orda da anlatılan şey tam olarak bu. Fuhuş falan da yoktur. İkincisi psiko-sosyal farklılıktır. Ben üzerimde toplumsal veya siyasal anlamda herhangi bir baskı hissetmiyorum. Hiçbir siyasal angajmanım yok çünkü bir birey olarak bütün haklarıma sonuna kadar sahip olduğumu ve bunları kullanabileceğimi biliyorum. Hiç kimsenin benim inançlarım veya dünyaya bakış tarzım ile beni yargılayamayacağını, buna kimsenin hakkı olmadığını, böyle bir şeyin vuku bulması halinde her şeyden önce devletin buna müdahale edeceğini biliyorum. Eğer siz ibadet etmek istiyor ve bunun için bir camiye ihtiyacınız varsa (doğrudur veya yanlıştır) devlete dersiniz ki “ben müslümanım ve benim camiye ihtiyacım var”, devlet de size “peki bunun için ihtiyaç olan parayı biz verelim ama bir şartımız var: “Başkalarına baskı yapmak, onları zorlamak veya tahakküm etmek yok” Camini yap ve istediğin gibi ibadet et ve yaşa. Aynı şey bir Hıristiyan için de geçerli veya bir Budist için de geçerli. Kur’an a bakınca orada da bunu görüyoruz. Ancak bunu şöyle algılamayın: içinde yaşadığım toplumun etkisiyle yorumlarım da buna göre oluşuyor. Hayır, Kur’an ı anlamaya çalışırken, sadece bir insan olarak yaklaşıyorum. Yani, sanki dünyada benden başka hiç kimse yokmuş gibi onu anlamaya çalışıyorum. Elbette anladıklarımı mukayese ediyorum. Ama etkilenerek hareket etmiyorum. Zaten bunun için bir nedenim de yok. Her ikisi de zannediyorum aramızdaki farklılığın kaynağıdır. Öte yandan, Kur’an ın ortaya koyduğu Helaller, Haramlar, emir ve nehy ler ile benim içinde yaşadığım toplumun kurallarını karşılaştırıyorum. Bu doğal bir reflekstir. Çünkü kitapların söyledikleri, Kur’an ın söyledikleri ve rasyonel verileri karşılaştırmadan bir sonuca varmak mümkün olmuyor. Neticede bakıyorsunuz ki, hayatlarında hiç Kur’an ı görmemiş insanların kuralları da aynı. Burdaki sistemin hataları, yanlışları yok mudur? Mutlaka vardır. Ama o yanlışları da insanlar kapatmaktadırlar. Demek ki yanlışlık insanların aklettiği sistemde değil, insanların kendilerindedir. Yani insani reflekslerle ortaya konulmuş olan düzen ile, Kur’an ın ortaya koyduğu düzen arasında önemli farklılıklar yok. Böyle olunca ister istemez düşünmek zorunda kalıyorsunuz. Sanırım Nietsche idi, diyor ki “politize olmuş hiçbir düşünce tehlike olamaz” Aslında bu cümle çok doğrudur. Çünkü saflığını, akışkanlığını kaybeder. Kanalize olmuş olur. Realite de böyledir, anarşist guruplar bir yere kanalize olmadan önce farklı şeyler söylerler, ama politize olduktan sonra söylemleri bütünüyle değişir. Çünkü insan fıtratı böyledir. Aslında uzlaşma noktası ile ilgili olarak “Metod ve Uyguluma” başlıklı yazıda bazı önerilerim olmuştu. Özetle, siz kendinize göre anlayın biz de kendimize göre, sonra da buluştuğumuz noktaları ayıklar, buluşamadıklarımız üzerinde yeniden tartışırız. Ama kimse kimseye dayatmada bulunmasın. Herkes kendi yöntemine göre anlasın ve bir sentez ortaya çıksın. Politize etmeye çalışmasın, birbirimizi eleştirelim ancak Kur’an dan anladıklarımızı saf olarak ortaya koyalım demiştim. Birbirimizi tanımıyor olmaktan kaynaklı olacak ki, arkadaşlar herhalde fazla ihtiyatlı davrandılar. Sadece Mete bey idi sanırım, önerilere büyük oranda katıldığını söylemiş idi. Bütün bunlara rağmen, ben sizleri “Karşı” olarak görmüyorum. Farklılıklar zenginliklerdir. Tartıştığımız süre içerisinde anlaşmazlıklarım genel itibariyle yöntemler üzerinde oluştu. Bu benim açımdan son derece önemlidir. Çünkü lafız üzerinde önemli bir anlaşmazlığımız olmadı. Çeşitli farklılıklarımız olmakla birlikte lafızda algı bakımından büyük bir fark yok. Özgürlükçülüğünüzün anlaşılması ile ilgili olarak benim bir şeyler söyleme yetkim yok. Ancak posta adresime bir not gönderirseniz (sam@admira.com.hk) size bazı bilgiler gönderebilirim. Onları burada dillendirmenin doğru olmayacağı kanaatindeyim. Vesselam.

Sayın Kandal

Söyledikleriniz ne anlama geldiğini bilmiyorum, ancak ben Hong kong'luyum, burada merkez bankası yoktur, Para "VARLIK SENEDI"dır ve bankalar varlıkları karşılığında basarlar. Devlet ise kendi kamu varlığı karşılığında bütçesi kadar parayı basar ve kullanır.

Saygılar

Sayın Adian,

Kuran olmadan da insanların Kuranca bir hayat sürmeleri, böyle sonuçlara ulaşmaları son derece normal. Siz benden daha iyi bilirsiniz sanıyorum; kelamdaki Eş'ari, Mutezile ve Maturidi farklılaşmasını. Eş'ari diyor ki, akıl tek başına hakkı/gerçeği bulamaz, nakil zorunludur. Mutezile Akıl tek başına yeterlidir, nakle ihtiyacı yok diyor. Maturidi ise, akıl tek başına hakkı bilebilir, bulursa geçerlidir ama bulamazsa sorumlu değildir diyor. Sizin anlattıklarınızdan anlıyorum ki, E'şari yanılıyormuş, insanlar nakilsiz de doğruyu bulurlarmış...

Selamlar.

H.Kayahan

Fatır 37:Orada; «Rabbimiz! Bizi çıkar; yaptığımızdan başka, yararlı iş işleyelim» diye bağrışırlar. O zaman onlara şöyle deriz: «Öğüt alacak kişinin öğüt alabileceği kadar bir süre sizi yaşatmadık mi? Size uyarıcı da gelmişti. Artık azabı tadınız, zalimlerin yardımcısı olmaz.»[37]

Fakat anlayamadığım bir paradoks var. Bu (Akevler/adil Düzen) böyle olmasına rağmen; herkes bunun çok totaliter, zorlayıcı, en azından çok karmaşık ve anlaşılmaz olduğunu söylüyor.

İnsanların çoğu (Eksere-n nas) sadece sonucunu gördüklerine inanırlar. Sizin anlattığınıza inanmazlar. İstediğiniz kadar anlatın, inanmazlar. Size hemen sorarlar, bunun bir uygulaması var mı, diye. Çünkü eksere-n nası netice ilgilendirir. Günümüzün uygulamaları içinden en iyi olanı seçmek yeterlidir eksere-n nas için.

Eksere-n nas gayba inanmaz. Onlar çok basit bir şekilde düşünüp neticeyi basit uygulamalarla almak isterler. Bu nedenle sizin çözümleriniz onlara hep karmaşık ve hatta yanlış gelir. Örneğin eksere-n nas der ki: Kadınların haklarını koruyalım. Evlendikten sonraki kazanılan paralar erkek ve kadın için eşit paylaşılsın der. Eksere-n nas kafası bunu kanun haline getirir. Aradan iki sene geçmeden Nüfus vatandaşlık işleri müdürü gazeteye açıklar: Varlıklı insanlar artık resmi nikah yapmıyor. Anında istatistiklere yansımıştı bu durum. Ne oldu? Eksere-n nas kafası kadını koruyacağım diye kadına daha çok zarar verdi. Aynı kafa ile katolikler boşanmayı yasakladırlar. Ne oldu? İnsanlar evlenmedi.

Adil Düzeni biz ne kadar anlatırsak anlatalım, insanlara hep karmaşık ve yanlış gelir. Şiddetle karşı çıkarlar. Bunun için bir uygulama yapılmalı ve başarısı gösterilmelidir. Aksi halde eksere-n nas asla ve asla kabul etmeyecektir.

SAM ADİAN kardeş diyor ki;

Fakat anlayamadığım bir paradoks var. Bu (Akevler/adil Düzen) böyle olmasına rağmen; herkes bunun çok totaliter, zorlayıcı, en azından çok karmaşık ve anlaşılmaz olduğunu söylüyor.

LÜTFİ KARDEŞ cevap veriyor;

İnsanların çoğu (Eksere-n nas) sadece sonucunu gördüklerine inanırlar. Sizin anlattığınıza inanmazlar. İstediğiniz kadar anlatın, inanmazlar. Size hemen sorarlar, bunun bir uygulaması var mı, diye. Çünkü eksere-n nası netice ilgilendirir. Günümüzün uygulamaları içinden en iyi olanı seçmek yeterlidir eksere-n nas için.

Eksere-n nas gayba inanmaz. Onlar çok basit bir şekilde düşünüp neticeyi basit uygulamalarla almak isterler. Bu nedenle sizin çözümleriniz onlara hep karmaşık ve hatta yanlış gelir. Örneğin eksere-n nas der ki: Kadınların haklarını koruyalım. Evlendikten sonraki kazanılan paralar erkek ve kadın için eşit paylaşılsın der. Eksere-n nas kafası bunu kanun haline getirir. Aradan iki sene geçmeden Nüfus vatandaşlık işleri müdürü gazeteye açıklar: Varlıklı insanlar artık resmi nikah yapmıyor. Anında istatistiklere yansımıştı bu durum. Ne oldu? Eksere-n nas kafası kadını koruyacağım diye kadına daha çok zarar verdi. Aynı kafa ile katolikler boşanmayı yasakladırlar. Ne oldu? İnsanlar evlenmedi.

Adil Düzeni biz ne kadar anlatırsak anlatalım, insanlara hep karmaşık ve yanlış gelir. Şiddetle karşı çıkarlar. Bunun için bir uygulama yapılmalı ve başarısı gösterilmelidir. Aksi halde eksere-n nas asla ve asla kabul etmeyecektir.

*

bu durumu -maalesef- 40 kusur yıldır ÜSTAD ile yaşıyoruz...

Lütfi kardeşin dediklerine aynen katılıyorum...

yazacak çok ama hiç vaktim yok...

herkese selam ve dua...

reşad

Sayın Erol,

Bahsettiğiniz ifade bana ait değil, o ifade sayın Kayahan'a aittir

vesselam