Sayın Üstat Ben tanımlamaları bir mühendis gibi yapamıyorum elbette. Çünkü mühendis değilim. İki şeyin, daha doğrusu “iki şeyi tanımlamanın” çok önemli olduğunu düşünüyorum. Bunlardan birincisi “TANRI” yani Allah kavramıdır. Tanrı’nın varlık alanında olmadığını, varlığın tasarımcısı olduğunu biliyoruz. Kur’an ın verdiği bilgilerden yola çıkarak onun varlığının bizim bilgimizde olmadığını da söyleyebiliriz. Varlığın bilgisi bizde vardır ama “Tanrı’nın varlığı varlıktan değildir”. Şu halde Tanrı yokluktur. Dolayısıyla onu tanımlamamız imkansızdır. Yine sahip olduğumuz verilerden yola çıkarak, eylemin sürekliliğine binaen Tanrı sonsuzluktur da diyebiliriz. Ama hem yokluğun hem de sonsuzluğun tarifi de yoktur. Aslında ikisi de birbirine eşittir. İkincisi ise, MADDE kavramıdır. Yine varlığa ait bilgilerden Evrenimizi ve evren kümelerini tanımlayabiliyoruz. Bu evren kümelerinin nasıl bir şey olduğunu az çok tahayyül de edebiliyoruz çünkü bilgiye sahibiz veya bilgisi de var edilmiştir. Ancak bilmediğimiz ve bugüne kadar tanımlanamayan bir başka şey daha vardır. O da “madde”dir. Bir tanrı var ve her şeyi O varetti. Ancak yoklukta madde nasıl oluştu? Veya nereden geldi? Başka evren kümelerinin olması ihtimali bu soruyu cevaplamıyor çünkü başka evren kümelerinin de yapıtaşı muhtemelen maddedir. Onları da aynı Tanrı yarattıysa yine aynı soruyu sormak gerek: Madde nereden geldi veya nasıl oldu? Başka Tanrılar ve onlara ait Varlık alanlarını olasılığı vardır. Ancak eğer Tanrılar kendi varlık alanlarının dışındaki alanlara müdahale edemiyorlar ise –ki Kur’an bunu reddetmektedir- o halde “Maddenin kopyalanmış olması” ihtimali de ortadan kalkıyor. Eğer yoklukta bir Tanrı varsa ve bu Tanrı’nın her şeyi yapabilecek gücü varsa –ki biz öyle kabul ediyoruz- o halde maddeyi de üretmiş olması düşünülebilir. Ancak burada da bir problem vardır: Kur’an ın bize verdiği bilgilere göre kainatın üretiminde veya oluşmasında Allah’ın katkısı yoktur. O sistemi var etmiştir, yani tasarlamıştır ve kainat da bu sisteme göre oluşmuş veya oluşturulmuştur. Böyle ise, Tanrı’nın doğrudan maddeyi üretmiş olması da düşünülemez. Geriye bir tek seçenek kalıyor: Enerji füzyonu veya buna benzer bir şey. Yani, Tanrıya ait bir enerji parçacığı, yokluk içinde bir şekilde soğuyarak ve dönüşerek maddeyi oluşturdu diyebilir miyiz? Eğer böyle ise, Sistemi de anlamamız bütünüyle mümkün olabilir. Vesselam

Tanrı'nın ol diyerek oldurması için maddeye ihtiyacı yoktur. Üstadın bahsettiği 01 lerden benim anladığım belki de maddenin hiç olmadığıdır. Çok bilinen bir örnektir. Havuzdaki beyin hipotezi. Eğer o beyne giden sinirleri kontrol edebilirsek ve çeşitli sinyalleri iletebilirsek, mesela görme merkezine duyma merkezine sinyaller gönderebilirsek, o beyin gördüğünü, duyduğunu ya da dokunduğunu varsayarak tepki vermeye başlar. Çünkü madde dediğimiz beynimize gelen tek tür sinyalin hangi merkeze gidiyorsa orada işleme tabi olması ve o işlem sonucunda beynin tepki vermesinden ibarettir. Varlık alemi dediğimiz ilahi bir bilgisayar programından ibaret olabilir. Belki sadece ruhuzdur.(Buradaki ruh sizin tanımınızdaki değil geleneksel tanımdaki ruhtur.) Tasavvufa göre kalu belada ruhlar yaratılmıştır ve ben sizin rabbiniz değil miyim? Sorusu sorulmuştur. Herşey birmiştir. Cevaplar verilmiştir. Rabbimsin diyen Rabbini bilen imtihanı geçmiştir. Belki "Ol" emri bu kalu beladan ibarettir. Madde yoktur ve bize sandırılmaktadır. İlahi program gelmiş ve gelecek bütün ruhlara uygulanmıştır ve Tanrı sonucu bilmektedir. Zamandan münezzehtir. O halde kendi "bilgisayar" programında anlamlı olan zamanın başını ve sonunu görmektedir. Allah Adem'e isimleri öğretti. Yani ademoğluna... Bütün bildiğimiz bundan ibarettir. Maddeyi öğretti talim ettirdi. Göstermedi. Duyurmadı. Öğretti. Bu da bana bilgisayar programlarını hatırlatıyor.

Fazla mı "Matrix" oldu bu? Benzer yorumu daha önce de yaptığımı hatırlıyorum. Dejavu değildir umarım.

Sayın Sarılar Elbette Tanrı’nın oldurması için maddeye ihtiyacı yoktur. Matrix kuramı klasik düşünürlerin üzerinde çok çalıştıkları bir konudur ve zaten bunun mümkün olamayacağı da kanıtlanmıştır.

Sanallık, yani sizin havuzdaki beyin dediğiniz şey mümkün olmakla birlikte varlık alanının bir yansıması olmalıdır. Ancak her şey beyinde olup biitiyor olsaydı, mesela bizim seyahat etmek için araçlara ihtiyacımızın olmaması gerekirdi… Ancak söylediğiniz yöntem zaten kullanılan bir yööntemdir. Şeytanın işlevi iletişim kanallarına parazit yapmaktır. Yoksa şeytanın doğrudan müdahalesi söz konusu değildir. İlahi program zaten vardır, her şeyin bilgisinin yazılı olduğu şey, ilahi programın kendisidir. Bütün her şey bu program çerçevesinde olur. Ancak programın çalışabileceği bir araç olmalıdır. Bu da varlık alanıdır. Tanrı’nın başını ve sonunu görebiliyor olması bir tahayyüldür. Yoklukta varlık üretebildiğine gore, varlık alanını da kuşatıyor olmalıdır. Zaman zaten göreceli bir kavramdır. Bu sadece zamanın değişkenliği manasında değil, “negatif zaman” da olabilir. Ancak Kayahan diyor ki, “ben nasıllarla ilgileniyorum” yani bir gerekçesi var. Tanrı da Neden ve sonuçlarla var ediyor. Kur’an da da böyledir. Mutlaka bir neden ve sonuç ilişkiisi vardır. “Ol” denilen şeyin hemen olmayıp zamanı geldiğinde olması bunu kanıtlar. Yani hiç bir şey sanal değildir. Bunun olabilmesi için fiziksel bir varlık alanı olması gerekir. Bu yüzden de madde olmalıdır. (zaten vardır) Kalu bela ile ilgili söyledikleriniz sistemin mantığına uygun değil. Eğer öyle olsaydı “deneyimleme”nin bir değeri ve anlamı olmamalıydı. Bu mutlak kaderci yaklaşımın bir ürünüdür ki bana gore “kader yoktur” (Müesses manada algılanan kader yoktur) Karagüllenin de bu manada bir “matrix” algısı var gibi görünüyor. Yaptığı bir yorumda “iinsan da zaten bir resimden başka bir şey değil” demişti. Tanrının bilinmesi için de her açıdan çekilmiş resimlerin tezahürü olarak ifade etmişti. Bana gore her ikisi de doğru değildir. Eğer böyle olsaydı, Tanrı’nın bize veridiği yeteneklerden yola çıkarak O’nu bulmuş olmamız gerekirdi. Veya bulabilecek olmalıydık. Holografik izdüşüm Kur’an ın da tariff ettiği bir şeydir. Ancak bu fiziksel alandaki bir durumdur ve zaten fizikseldir. Ama Tanrı’yı bilme şansımız yok. Bizim aradığımız şey, maddenin nasıl oluştuğudur. Belki bundan sonra Kader kavramını tartışmak gerekir ama öncesinde mutlaka “madde nereden geldi” sorusuna cevap bulmak gerekir.

Vesselam

Ben niçin “madde, Tanrı’dan ayrışmış bir enerji parçacığının soğuması sonucu” oluşmuş olabilir diyorum? Birincisi, Varlığın O’ndan geldiği Kur’an ın ifade ettiği bir husustur. Ikincisi, Fizikten biliyoruz ki, “hiç bir şey yok olmaz” Madde enerjiye dönüşür veya tersi olur. O halde Madde’nin kaynağının Tanrısal olması gerekir. Çünkü Tanrı, var olmasını dilediği hiç bir şeyi yok etmez. Ama Tanrı’nın dilemediği bir şey de olmaz. Yani Tanrı bir şeye “ol” diyorsa bu şey yine kendi koyduğu kurallara gore olur/olmalıdır. Ama biz “ruhlar alemi”nde de değiliz. Yani yoklukta değiliz. Çünkü Varlığın tamamen gerçek olduğu da yine Kur’an ın açıkça ifade etitği bir konudur. Bu gerçeklik sanal değildir.

madde vardır ama Allah'ın varlığıyla karşılaştırıldığında yoktur. Varlığı(madde) neye göre tanımlayacağız? Kainat "ol" demeden önce sadece Allah'ın bilgisi içerisinde bir bilgi değil miydi? Kesin konuşmayı sevmem. Çünkü bildiklerimiz hep nisbî bilgilerdir. Bizim duyularımızla algıladığımız maddi dünya yine maddi olan melekelerimizle bilgiye dönüşüyor. Biz Tanrı katından bakmıyoruz ki... İşte algımız kadar sonuçlar üretiyoruz. Maddeyi maddeyle açıklamaya çalışıyoruz. Aslında beyin de yok (havuzdaki beyin!) Tabi Allah'ın varlık durumuna göre... Tanrı yokluktadır diyorsunuz ben de diyorum ki hayır biz yokuz. Hayy olan odur. Evrende "var" olan herşey Tanrı'nın sonsuz gücünün tecellileridir. En büyük tecelli hali ise insandır. Bu anlamda Evet insan bir resimdir. Hayy'a göre bir resim olması onun iradesi olmadığı anlamına gelmez. Kainattaki bilinci temsil ediyoruz. Kararlar veriyoruz. Kayahan Tanrı'yı anlayarak başlamalıyız dedi, Siz maddeyi anlayarak başlamalıyız dediniz. Ben maddeyi "Allah'ın Hayy durumuna göre" tanımlamanın ihtimallerinden birini yazdım. Bütün ihtimaller masanın üzerinde durmalıdır. Zaman ve bilgi masanın üzerini doldurmaya devam edecek. Varlık alemi Allah'ın isim ve sıfatlarının belirti yeridir diyoruz. Tabi ki şunu da ekliyoruz: Asla kendisi değildir. Kendisine kıyasla yok hükmündedir. Mesela ben Kahayan beyin Alabaş Koca'dan aktardığı önermeyi yani devlete yüklediği anlamı tam da böyle anlıyorum. Eskiler "halkın reyi, hakkın reyidir" derlerdi. Halk yani tek tek insanlardan oluşan büyük resim. Devlet o reyin meydana çıktığı şimdilik en girift insan yapısı olan kurum. Onun alternatifi, şirketlerdir bana göre. Yani devlet şirketlerin hayal ettiği dünyanın önündeki en büyük engeldir. Bu anlamda hakkın reyini temsil eder. Şirketler hakimiyetinin günümüzdeki örneği ABD'dir. ABD şirketlerin hayal ettiği hakimiyeti tesis etmeye çalışıyor. Çıkarların makzimizasyonu için, Allah'ın halifesi olan insanı "sadece tüketen" bir mekanizma haline getirmeye çalışıyor. Devlet organizasyonu insanın buna cevabıdır. Herşeyin mükemmel olması ve devletin tarifindeki gibi olması elbette düşünülemez. En azından şu zaman dilimde. Fakat henüz ondan daha üst bir organizasyon da ortada yok. Bu organizasyon u anlamda Allah'ın yeryüzündeki tecellisidir diyebiliriz. Fakat buradaki temsil de netice itibarıyla Allah'ın halifesi olan insanın yetki devri üzerindendir. Yetki insandadır.

Konuyu dağıttım. Sadede dönersek iki şey daha eklemek istiyorum. Birincisi, "Madde, Tanrı'nın ayrışmış bir enerji parçacığının soğuması sonucu oluşmuş olabilir" diyorsunuz. Buna göre madde Tanrı'nın devamıdır. O halde yok olmayacaktır. Ben buna çok ihtiyatlı yaklaşıyorum. Çünkü yaratma fiili anlam daralmasına uğruyor. Dönüştürme haline geliyor. Öte yandan Allah sınırlanıyor. Tarifi büyüklüğü mümkün hale geliyor. "Şey" sınırlıdır. "Yoklukta varlık üretebildiğine göre..." diye başlayan cümlenizle nasıl uyumlu hale getirebiliyorsunuz.

İkincisi kalu bela ile ilgili söylediklerim deneyimlemenin ve hatta sınanmanın önünde niçin engel olsun. Tam da onu anlatıyor. Program; olaylar karşısındaki niyetlerimizi, kararlarımızı anlamak üzere maddi dünya adlı bir kısa programa tabi tutuyor. Oku atmamızı bekliyor. Hedefe ulaştırıp ulaştırmamamızla ilgilenmiyor. O büyük programda belirlidir. Yani belki de böyledir. Doğruyu Allah bilir. Rahmetli babaannem bir hadis söylerdi. Peygamber efendimize ölüm nedir? diye sormuşlar O da "İnsanın dünya uykusundan uyanmasıdır" demiş.

"KÂİNAT ALLAH'IN BEDENİDİR"

ÜSTAD

Sayın Sarılar

Kainata “ol” komutu verilmesi öncesinde Tanrı’nın nasıl bir tasarım yaptığını bilme şansımız yok. Onun planını bilmemiz mümkün değil. Biz ancak, “ol” emri sebebiyle bu emrin kurallarına bakarak olan biteni anlayabiliriz. Bu nedir, kaninatın oluşum kurallarıdır. “biz her şeyi bir kitapta yazdık” diyorsa bu bilinebilir bir şeydir. Bu kurallar her şeyi içerir. Neyi içerir, bildiğiniz ve bilmediğimiz her şeyi. Yani varlık alanında olan her şeyin bilgisini içerir. Çünkü Tanrı, bunu yazdığını ve bu bilgiyi varettiğini söylüyor.

Biz Varlık alanındayız, dolayısıyla maddi alanda “somut” açıklamalarımız olmalı. Çünkü Tanrı böyle olduğunu da söylüyor. Varlık alanında üretilmiş bir varlığın yokluğu tahayyül edebilmesi veya bilebilmesi mümkün olmaz. “Beni rey edemezsin” ifadesinin dayanağı da budur aslında. Yokluğu göremezsin, sen varlıktasın, varlığın bir parçasısın demektedir. Biz ancak var olan şeyleri algılayabilir ve görebiliriz. Ve sadece varlığı şekillendirebiliriz. Çünkü yokluğun nasıl bir şey olduğunu bilmiyoruz, bunun bilgisi yoktur.

Evrende var olan her şey Tanrı’nın tasarımıdır ve nihayetinde onun eseridir. Ancak “hayat” bize mahsustur. Yani varlık alanına aittir. Tanrının “hayata” ihtiyacı yok çünkü onun yaratıcısı da kendisidir. Tanrı’yı Hayy bir varlık olarak düşünmek imkansızdır. Eğer böyle düşünülebiliyorsa, onun nasıl yaşadığını da açıklayabiliyor olmak gerekir.

Araf 11 ve diğer bazı ayetlerde de ifade edilidiği gibi, insan ve buna bağlı Adem ve Beşer üretilmeden once “ol” emri gereği bu varlıkların sistemde “tasarlandığı” resmedildiği ve bu mimari tasarıma gore üretildikleri açıkça anlaşılıyor. Hal böyle olunca “insanın veya beşerin resim”den ibaret olduğunu söylemek muhaldir. Resmedilen şey, varlığın mimari projesidir. Bu da Ayetlerde açıktır.

Kainatın biilincini temsil ettiğimiz fikri bana oldukça uzak görünüyor. Biz sadece kendi standartlarımızda, bizim için tasarlanmış olan kurallar çerçevesinde gelişimini sürdüren varlıklarız. Bilinç ve şuur aslında ba’as süreci ile ilgilidir. Biz ancak evrensel bilinçten faydalanabilen varlıklar olabiliriz. Daha ötesini düşünmek zor.

Varlık Alemi denilen şey, Tanrı açısından bakıldığında çokça kayda değer bir alan işgal etmez. Bu konuda ayetler son derece açıktır. Varlığın üretilmesi oluşturulması süreci anlatılırken bunun aslında tabir yerinde ise “çok basit” olduğu açıkça ifade edilir. Varlık alanını düşünürken bu alanın nerede olduğunu da düşünmek lazım. Yokluk varlığın içinde midir yoksa varlık yokluğun içinde midir? Kur’an bu konuda da ipuçları vermektedir. Buna gore varlık küçük bir alan olmalıdır ve yokluğun içindedir. O halde yokluk daha kapsamlı ve büyüktür. Bu mantıklıdır çünkü Tanrı her şeyi kuşatan olduğuna gore, varlıktan daha büyük olmalıdır.

Devlet tasarımı ile ilgili değerlendirmelere katılmıyorum. Bu yapının resmedilmesi Tanrıyı şekillendiren bir yaklaşım gibidir. Bu benim için kolay anlaşılabilecek bir şey değil. Ben Tanrı’yı şekillendiremiyorum. Onun izlerine bakarak onu tahayyül edemiyorum. Edebilen varsa bu konuyu onlardan dinlemek daha yerinde olur.

Madde Tanrı’nın devamı mıdır? Bu oldukça iddialı bir ifade olur ancak Madde denilen şeyin tanrısal nitelik taşıdığı açıktır. Kur’an da “yok oluş” kavramı yoktur. Buna gore hiç bir şey yok olmayacak. Buna karşılık bir dönüşüm olacağı da ısrarla ve defaatle üzerinde durulan bir durumdur. Hiç bir şey yok olmuyorsa süreklilik vardır demektir. Bu da Tanrısaldır.

Kur’an da kullanılan ve “yaratma” olarak algılanan kelimeleri dikkatle incelemek gerek. Bütün üretimin bir “dönüşüm” olduğunu Kur’an bize açıklıyor. Toprağı alıp insan üretiyorsunuz, maddeyi alıp evreni üretiyorsunuz vs. Yani her şey bir dönüşümden ibaret. Olmayan bir şeyden üretilen veya yapılan hiç bir şeyden söz edilmez. Bunun da önemli bir nedeni vardır aslında. Çünkü Madde oluşup bir program yazıldıktan sonra varlığın oluşturulması “Tanrı”nın bizatihi kendisinin yaptığı bir şey değildir. Sadece Tanrı’nın programına gore üretilmiş, dönüştürülmüş şeylerdir. Bu da Kur’an ın bilgisidir.

Yoklukla varlığın oluşumunu isteyen Tanrı’dır ancak bundan sonra üretimi de doğrudan kendisinin yaptığını düşünmek akli de değildir. Varlığın kendisi, varlık içindeki varlıktan daha büyüktür. Dolayısıyla Tanrı’nın küçük işlerle meşgul olduğunu düşünmek de muhaldir. Zaten ayetler bunun böyle olmadığını açıkça ifade ediyor.

Kalu bela konusu ayrı biir konudur. Bu aslında Tanrı’nın “ol” emrinin gereği olan sistemdir. Bundan sonra olup bitenler sisteme göredir. Müesses anlayış açısından sistemin eylemleri de belirlediği varsayımı çıkarıldığı bir vakıadır. Bu ayrıca tartışılması gereken bir konudur.

Son olarak “Kainat Tanrı’nın Bedenidir” iddiası önemlidir ve kanıtlanmalıdır. Bana gore böyle düşünmek hafsalamızda olmayan bir şeydir.

Eğer böyle ise, “Tanrı bedenini yaşatmaya mı çalışıyor?”

Bir kere Varlık alanında “TANRI BILGISI YOKTUR”. Tanrı’nın varlığı onun izlerinden ulaşılan bir sonuçtur. Beşerin bilgisinde de yoktur. Arkadaşlar iddiaları dile getirirken Kur’an a bakma gereği duymuyorlar sanırım. Ben Allah’ın sıfatları ile ilgili birkaç örnek gösterdim ama kimse bunun üstünde durmak istemiyor anlaşılan. Ama hakikat şudur ki, Bu sıfatlar Aynı zamanda Allah’ın sıfatları olmakla birlikte başka şeylerdir. Bu sıfatlar Allah olmadığı gibi, yaratılış kuramı içerisinde bu sıfatların her birinin bir görevi oluduğu da anlaşılıyor. Musa Rab ile konuştu. Allah aynı zamanda Rabdir ama Musa’nın konuştuğu Rab Allah değildir. Allah aynı zamanda Rahmandır ama Rahman arşa istiva edebiliyorsa bu Allah değildir.

Vesselam

Harun kardeş! kulakların çınlasın. İnsan çeşitli denemelerden sonra çok Tanrı'dan tek olana yaklaşınca elçiler gelmeye başladı fakat o ilk deneyimlerimiz hiç peşimizi bırakmadı demiştin ya; el-hak ben bunu anlamaya başladım.

Sn Adian, isterseniz panteonu hazırlamaya başlayalım.

"Kelime"ye sizin daha önce başka mana verdiğinizi hatırlıyorum. O manayı esas alırsak Rabb(bence Tanrı'dır) kendi programını harekete geçirip, Musa'nın dizilimini dinler hale getirmiş olabilir. Duymak kulaktaki sinirlerin beyne sinyaller göndermesi değil miydi?

ElHayy ezeli ve ebedi diri olan manasıyla, "dünya hayatını" anlatmaz kanaatini hala muhafaza ediyorum. Fakat ona döndürülmek olacağına göre, Tanrı'ya ait bir şeyin de bu dünyada olduğunu kabul ediyorum. Ben buna ruh diyorum. Siz enerji parçacığını bu manada kullanıyorsanız evet aynı şeyi söylüyoruz. Fark şurada: cansız varlıkların ve insan dışındaki canlıların ruhu var mı? Var dediğimde sizin yoğuşan enerji açıklamanızla arada fark kalmıyor.(Ya da Tanrı'nın bedeni açıklamasıyla.) Ben ruhun bilinçle alakalı olduğunu düşündüğüm için, insana verilmiş bir Tanrısal enerji ya da onun gibi bir şey olduğunu sanıyorum. Maddeyse Tanrı'nın durumuna göre yokluktur. Gölge gibidir diyorum. Madde Tanrı'ya döndürülmeyecek. Bilgilerim bu çıkarımı yapmama sebep oluyor. Ya da daha doğrusu "ol" emrinden önceki haline dönecek. Şu andaki bilgilerim ışığında "Tanrısal bilgiye" dönecek diyorum. Sonra düşünüyorum: Acaba yine "ol" diyecek mi? ya da daha önce dedi mi?

Sayın Sarılar Özdemir’in önermesi, dünya düzleminde düşünülebilir ama “Tek Tanrı” kavramı ilkel organizmalarda da vardı. Kelime için “anlamlı dizilimdir” demiştim. Ruh tartışmaları esnasında, Ruhun bir varlık olmadığı, onun bir yöntem olduğunu söylemiştim. Kelimenin ruh ile ilka edildiği ifadesi bunu kapsıyordu. Bu biraz farklı bir konu, Rab kavramını ben henüz yazmadım. Ama burada kısaca ve tek cümleyle ifade etmek gerekirse Rab Allah değildir. Rab sistemin işletmenidir. Terbiyeci olması bu sebepledir. Elbette Rab da Allah’a aittir çünkü her şeyde olduğu gibi onun dilediği bir şeydir. Musa’yı dinleyen de Rab idi. Ayet açıktır. Bir kere Allah’ın doğrudan “yaratılmış veya üretilmiş” varlık alalında bulunanlar ile iletişim kurması muhaldir. Varlığın O’nu duyması veya anlaması veya hissetmesi nasıl mümkün olabilir? Eğer böyle ise, Tanrı'da varlık alanındadır ve bizim onu rey edebiliyor olmamız gerekir. Kaldı ki, bu Tanrı’nın bir zaafiyeti anlamına da gelir. Üretirken sadece “dilediği” ancak üretimine karışmadığı bir varlık ile niçin Tanrı doğrudan muhatap olsun? Bu algı aslında Beşer’in kendisini Tanrı’nın vekili sayma alışkanlığından ileri geliyor. Varlık alanında kavramları tanımlarken veya yerine koyarken somut tanımlarımız olmalıdır. Çünkü varlık alanı somuttur. Ruh dediğiniz şey Varlık alanındaki bir varlık ise bu da tanımlanabilir bir şey olmalıdır. Tanımlanabilen bir şey, veya varlık alanındaki bir şey ise Tanrı olamayacağı gibi, onu temsil de etmez. Ben enerji parçacığı dediğim şeye Ruh diyemem. Çünkü ruh sadece bir araçtır. Enerji parçacığı dediğim şey, maddenin yapıtaşını oluşturan şeydir. Madde onun üzerine geliştirildi. Her varlığın cansızlar da dahil olmak üzere bir programı var tabii. Ama bu Ruh değildir. ASlında Kur’an da Ruh kavramı tanımlanıyor. Sadece kelimeyi dawnload eden bir araç değil, bu konuuyu yazmıştım. Vahiy de bunlardan biridir. Vahiy de Ruh ile mümkün olmuştur. Maddenin Tanrı’ya gore yokluk olduğunu söyleyebilmek için Tanrı’yı tanımlayabiliyor olmamız gerekir. Ama elbette Tanrı için bir beden tahsis edebilenler bunu yapabilirler. Bir şeyi tanımlayabiliyorsak bu vardır ve varlık alanındadır. Tanrı hariç. O’nu tanımlayamıyoruz ama elimizdeki bilgilerden ve onun izlerinden biliyoruz. Yani madde bir varlıktır ve varlık alanının başlangıcı olsa bile varlık alanındadır. Ol emir ise varlıktan öncedir. Her şey buna gore şekillenmiştir. Bu emri ortadan kaldıracak bir bilgi olmadığına gore geçerlidir ve varlık da buna gore şekillenerek gelişmesini sürdürmektedir. Bu emir sadece başlangıç için değil, bütün süreci kapsar. İkinci bir Ol emri için varlığı yok etmek gerekir. Vesselam

وَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ قَالَ لَن تَرَانِي وَلَكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ Ve Musa, bizimle sözleştiği yere gelip Rabbi de kendisiyle konuşunca; -"Rabbim, bana görün sana bakayım!” dedi. -“Beni asla göremezsin ama şu dağa bak. O yerinde durabilirse sen de beni görebileceksin” dedi. Rabbi dağa tecelli edince onu parça parça etti ve Musa baygın vaziyette yere yığıldı. Kendisine gelince de; -“Seni noksan sıfatlardan tenzîh ederim, tövbe ettim sana ve ben, inananların ilkiyim” dedi. (A’râf-143) Mr. Adian çılgın şeyler yazmaya devam ediyor.

Ahmet’in 100’den fazla sıfatı olabilir. Öğretmen, yazar, tv yapımcı, sunucu, senarist, politikacı, aile reisi, uzun boylu, şişman, hasta… falan. Ahmet okulda öğretmen, TV’de sunucu, gazetede köşe yazarı ise Ahmet’in kaç tane bedeni vardır? Çocuklar öğretmen, okuyucular yazar, izleyiciler de sunucu olarak biliyorlarsa sizce Ahmet’in kaç bedeni var ki, sıfatlarını Ahmet’ten ayrı düşünelim.

Ahmet “bir” varlıktır ama sıfatları “çok”tur.

Allah Musa ile mikatta mukavele yaparken Rab sıfatıyla, yani eğitmen sıfatıyla konuşmuştur. Allah’ın sıfatları Kuran’da belirtilmemiş olsaydı, Mr. Adian’ın spekülasyon yapma hakkı olabilirdi. Bunlar bilinmesine rağmen “Allah’ın yaratılmışlar alemiyle ilişkisinin olması muhaldir” demesi de üzerinde düşünülmemiş bir yargıdır!

Kuran’da doğrudan “Allah” lafzının geçtiği ayetlere bakıldığında –demek ki hiç bakılmamış veya bakılmış da görülmemiş- sonradan yaratılan varlıklar ile birlikte konu edinilmiştir.

Siz hangi Kuran'ı okuyorsunuz, ondan birkaç ayet numarası verebilir misiniz, Allah o ayetlerde varlıklarla bir ilişkisi olmasın!

Bektaşi'nin zat-sıfat tartışması yapan kelamcılara dediği gibi "Yok diyeceksiniz ama diliniz mi varmıyor?"!!!

Bu arada çok Tanrılı dinler dönemi diye tasnif edilen ama enim katılmadığım bir inanış çağı var: Allah'ın sıfatlarının kentler arasında paylaşıldığı dönem, Sümer kentleri gibi... Yeri değil ama bu konular yeni değil ve en uç noktalarıyla yeteri kadar speküle edilmiştir.

“Musa ile konuşan Rabdir!” ne demektir? Rab, Allah’tan ayrı bir varlık mıdır, değilse zat sıfat ilişkisini nasıl anlamak gerekir? Ahmet örneği üzerinden yanıtınız nedir; yoksa, sizin daha iyi bir örneğiniz mi var, onu lütfedin!

Amaç bir görüşü speküle mi etmektir yoksa cahilliği mi gidermektir? Amaç bilinmeyene ulaşmak ise söz konusu ayette tartışılacak çok ilginç noktalar var; onları gündeme getirebilirsiniz? İsterseniz her bir kelimeye dikkatle bakın! Edatları da unutmayın!

Dear Mr. Ozdemir Bildiğiniz gibi, Rab Kelimesi: Arapça r-b-b kökünden türemiştir, 'rabbe' fiilinin anlamı: İnsanların başbuğu, idare edeni olmak. Başa geçmek, bir şeye malik olmak, bir şeyi toplamak, çocuğu besleyip yetiştirmek, bir şeyi tamir, ıslah etmek, nimeti artırmak, fazlalaştırmak. 'Rabb' şeklinde isim olarak: Efendi, Sahip, mürebbi, düzene sokan, Tedbir eden, nimet veren anlamlarına gelir. (mesela rabbül beyt gibi) Yine bildiğiniz gibi, Rab kelimesi Kur'an'da fiil halinde kullanılmamaktadır. Yalın ve bir sıfata bağlı haliyle 'benim Rabbim, senin Rabin, Onun Rabbi gibi, izafet halinde, çoğul haliyle 'erbab' şeklinde, 'Rabler' anlamında ve 'Rabbin taraftarları' anlamında 'rabbaniyyun' şeklinde kullanılmaktadır. Yine bildiğiniz gibi, Kur’an da hiçbir kelime bir başka kelime ile aynı manada kullanılmamaktadır. Rabb kelimesi Allah’ı isimlendirdiği halde, Esma-ül hüsna’dan değildir. Bu yönde rivavetler ve tartışmalar da vardır. İbn Hacer yaptığı listeye bunu da eklemiştir. Ama buhari ve Tirmizi rivayetlerinde bu yoktur. Bahse konu Ayet’e gelince: 1. “Mîkâtinâ” bu kelime çoğul kullanılmaktadır. Buna göre “kimlerle sözleşmiştir”? 2. “mûsâ li mîkâtinâ ve kellemehu rabbuhu” (…fe lemmâ tecellâ rabbuhu…) sözleştiğimiz yerde onun rabbi ile konuştu…. (bizimle sözleşti ama rabbi ile konuştu!!) Kimle sözleşti? Niçin sözleştikleri ile değil de “onun Rabbi” ile konuştu? Onun Rabbi kim? Şimdi diyorsunuz ki: “Allah Musa ile mikatta mukavele yaparken Rab sıfatıyla, yani eğitmen sıfatıyla konuşmuştur.” Bu bir yorumdur. Buna göre Rab Allah’tır, dolayısıyla konuştuğu da Allah olmalıdır. Ama bu sizin görüşünüzdür, veya böyle düşünenlerin görüşüdür. Benim çekincelerim vardır. Kur’an da hiçbir kelime bir diğeri ile aynı manada kullanılmıyor ise, Rab Allah’tan başkadır. Benim buna verdiğim bir cevap var idi, bu yani RAB kavramı dolaylı olarak Allah’ı işaret etmekle birlikte, bir olgu olarak sistemin yöneticisi, işletmenidir. Bu sonuca şuradan varıyorum: Allah, varlık dünyasında kendisi ile ilişkilendiridği ifadeler kullanıyor olmakla birlikte, üretim yani varlığın oluşturulmasının farklı şekilde gerçekleştiğini biliyoruz. Varlığın oluşumu da “ol” emrinin gereği ise ve bu da bir program çerçevesinde ise, bu programın bir işletmeninin olması da kaçınılmaz olur. Bizi yönlendirdiği şey de zaten budur. Genel olarak Kur’an dan benim anladığım bu şekildedir. Siz başka türlü düşünebilirsiniz. Önermeniz, yani Ahmetin 100 civarında sıfatının olması çok uygun düşmemiş kanaatimce. Ahmet öğrentmendir. Önermesi doğru olabilir ancak Mehmet de öğretmen olabilir. Bu durumda Öğretmen kimdir? Yani öğretmenlik sıfatı’nın sadece Ahmet’e ait olduğunu kanıtlayacak hiçbir delil yoktur. Dolayısıyla ahmetin sıfatlarının çok olması bu sıfatlara mehmetin de sahip olmadığı anlamına gelmeyeceği gibi, ahmetin birden çok olduğu anlamına da gelmez. Burada şu sorulabilir: Rab nasıl bir varlıktır? Ben bunu bir varlıktan çok bir “olgu” olarak anlıyorum. Dolayısıyla bir şekil vermek de gerekli değil. Rab kavramının Allah’tan ayrı olması, dolaylı olarak onun iradesi sonucu oluşmuş veya geliştirilmiş bir olgu olması gerçeğini de değiştirmez. Ancak, beşerin doğrudan Allah ile muhatap olması fikri de bana mantıklı gelmiyor, bunun için delilim yok. Ayrıca ayete verdiğiniz manada “seni noksan sıfatlardan tenzih ederim” şeklindeki ifadenizin karşılığı olan kelimeyi bulamadım. Kasdettiğiniz “subhaneke” kelimesi ise bu başka manadadır. Elbette sizin bu konuda daha ileri düzey değerlendirmeleriniz varsa bunları dinleriz. Ancak, kelamın bu konuda ürettiği cevaplar da beni tatmin etmiyor. Kelamın tanımlamalarında boşluklar çok fazla. Vesselam.