Varlığın zıddı olarak yokluğu alıyorsunuz ve sanki Allah varlığın zıddıymış gibi düşünüyorsunuz. Sonsuzla sonluyu da böyle algılıyorsunuz. Sonlu yani yaratılan(bize göre yaratma vardır.) Sonsuzla kesişmez fikri de bu zıtlık kuramına göre ele alınıyor. Sonsuz herşeyi kapsar. Eğer varlık alanını Tanrı'dan ayırırsanız, onu sınırlarsınız. Bu yüzden Tarım toplumu bilgi birikimine göre meseleyi anlamlandıran müslüman düşünürler, varlığı, belirti, tecelli, aynadaki akis gibi terimlerle anlatmış. Benim kişisel okumalarımdan çıkardığım sonuç, varlığın bugünkü algıyla yazılım gibi bir şey olduğudur. Dolayısıyla madde hep vardı diyorsunuz ya, belki de hiç yoktu. Maddeye ezeli bir yük yüklüyorsunuz. Çok ağır bir yük. Maddeyi mutlaklaştırmak demek bu...

Mümkünler dünyasını idealize etmek bir bilgisayarcı için "düzeysel gerileme"dir diyebilirim.

Daha önceki makalenizdeki Hegel bakış açısından yola çıkarsak, Hegel "öznel tin, ruh(geist anlamında)" veya bilinç ile "mutlak tin" kavramlarıyla işi bırakmaz. Arada "nesnel tin" vardır ve bu; Karagülle'nin topluluk olarak ortaklaşalık ve "topluluk bilinci" anlamına gelen ya da benim öyle algıladığım "birlikte davranma" anlatmalarına çok yakın bir bilinç durumudur. Yani inşaa ettiğimiz öznel tinin toplumda sınanması ve bu sınanma süreçleri sonunda yeniden inşaa edilmesiyle oluşan toplum içerisindeki durumumuz. Buradan ahlak, görenek ve nihayet devlet gibi kavramlar doğuyor ki bunların en üst düzeyi devlete tekabül ediyor. Bu yüzden devlet mutlak tine en yakın durumdur diyor Hegel. Ve mutlak tin herşeyi kapsar. Böylece sadece birey olmadığımız başka bilinçsel durumuz olduğunu farkederiz. Ben dediğimiz zaman hepsini kastederiz. Tanrı'yla ilişkimizde onun "ahad" olması durumu karşısına kendimizi koyamayız. Kendimizin farkında olmamız varlık denilen (sözgelimi) yazılımın içerisinde farkında olmaktır. Biz buradan programcıyı hissedebiliyoruz. Siz diyorsunuz ki, programcıyı tarif edemiyoruz o halde onu dışarda bırakarak düşünmeye devam edelim. Bu hiç bir sorunu çözmez. Diyorsunuz ki, mümkünler dünyasında bir muhatabımız var. Bu da Rabb'dır. Bizim cevherimizden farklıdır. Fakat yaratıktır: Başka bir program. Benzetme yerini bulur mu bilmiyorum ama; işletim sistemi... Biz onun içinde uygulama programlarıyız. Biz sadece Windows'a karşı sorumluyuz. Geleneksel düşünce onun adını farklı koyuyor: Melekler, Mikail, Cebrail gibi ruhlar... Varlığın gidişatının sevk ve idaresinden sorumlu olanlar yani sebepler. Ben de diyorum ki, sebepleri ard arda ne kadar sıralarsanız sıralayın fail Allah'tır.

Tetikçilerin durumu azmettirici karşısında ne olabilir ki...

Sayın Sarılar

Hayır, varlığın zıddı olarak algılamıyorum. Sonsuz veya sonlu veya yokluk varlığın varoluşu sebebiyle bizim tahmin edebildiğimiz bir şeydir. Tanrı da böyledir. Tanrı’nın zıddı yoktur (demiştim). Dolayısıyla bizim varlık alanındaki bilgilerimizle Tanrı’yı algılamamız mümkün değildir bu sebeple de tartışılabilir değildir.

Üretim (yaratma) vardır, ancak üretimin faili de Tanrı değildir. Olamaz da. Tarım toplumu düşünürlerinin algıları bir yere kadar doğrudur: Onlar varlığı bir tecelli olarak algılamışlar idi. Oysa yazılım olan şey varlık değil, “emir” dir. Maddenin varoluşunun Mutlak olan ile bağlı olması halinde Mutlak olanı yani Tanrı’yı bilmemiz mümkün olmaz. Bizim Tanrı’yı bilmemiz, içinde varolduğumuz fiziksel varlık alanında yaptığımız kıyaslamalar iledir. Sadece bir tahminden ibarettir.

Şöyle düşünebiliriz, system operatorü ekranına düşen komutlardan yola çıkarak, gelen talimatları uygulamıştır. Uygulayıcı olan Rabdir. B. Evet maddenin başlangıç hali mutlaktır, çünkü bugünkü bilgimizle geri dönüşü mümkün değildir.

Lafzi bilgilerden bizim anladığmız şey, Beşerin, yani bizlerin Tanrı’ya değil Rabbe karşı sorumlu olduğumuzdur. Böyle olması pek çok sorunu çözer. Mesela her şey kutsal olmaktan çıkar. Her şeyin bir açıklamasının olmasını zorunlu kılar. Özgürleştirir, Teşekkür mutlak olanadır, minnet ifadenizi veya duygularınızı bu şekilde ifade edersiniz. Rabbe değil, ama sistemde Rabbe bağlı olursunuz. Ve böylece raina olmaktan çıkmış olursunuz.

Melekler ile tartışan, her işe koşan, her şeyi düzenlemeye çalışan bir Tanrı, felsefi bir Tanrı olabilir ancak. Mitolojik Tanrı’dan farksızdır. Bunun sonucu da yeni mitlerdir. Tapınmadır. Tıpkı, toplumu Tanrısal ritüellere göre algılamak gibi. Böyle olunca Tanrı adına konuşmaya, kararlar vermeye başlarsınız.

Hegel’in algısı, Karagülleninkinden çok farklı değil. Sizin ifade ettiğiniz, ahlak vs. gibi kavramlar, yapay zekanın bir ürünüdür. Rabbin kullanabildiği fonksiyonları kullanabildiğiniz içindir. Elbette her şeyi mümkün kılan Mutlak olandır. Çünkü lafzın ifadesi böyledir. Ama bunu somutlaştırmak, bilinmezleri kutsallaştırmaktan başka bir şey olmaz. SLT etmiyorsunuz dememizin sebebi budur. Sistemi anlaşılmadığı zaman hayaller devreye girer. Uydurmalar başlar. Mutlak olan ile nesnel olan ayrıldığı zaman tabular da ortadan kalkmış olur. Çünkü kutsal olabilecek hiç bir şey kalmaz geriye.

Windows tanımlamanız prensipte Doğru olmakla birlikte temelde eksiktir. Windows olabilmesi için, onu mümkün kılacak temel komutların olması gerekir. Fakat bizim bağlı olduğumuz şey ise, windows üzerinde yüklü olan bir arayüzden başka bir şey değildir. Tıpkı windows üzerine yüklü bulunan bir muhasebe program gibi. Windows muhasebe programının çalışmasını mümkün kılar. Windowsun prensiplerine göre çalışabilir ancak windowsun kendisine müdahale edemez, değiştiremez. Windows da temel komutlara müdahale edemez, değiştiremez.

Tanrı sebep değil, sebepleri de mümkün kılan olabilir ancak.

Kainat 13.7 milya r yıl önce yaratılmıştır. Bunun yaşı dört yolla ölçülmektedir. a)Kainatın ışık hızı ile genişlemesi b)Yıldızlardaki Hidrojenin helyuma dönüşmesi c) Yeryüzündeki taşrada radyo aktif bozulma d)Entropinin büyümesi.

Bunların hepsi bir birine yakın rakamlar vermektedir. Bunu kabul etmeyenlerin ellerinde hiçbir delilleri yoktur. Hiçbir şey kendiliğinden var olmaz, yok olmaz. Bunu iddia edene ancak mecnun diyebiliriz. Kuran’ı anlamak için usul bilmek gerekir. Mesela zariyat sözü kurallı dişil çoğuldur. Bu ancak tane tabiatlı varlıklar için kullanılır. Bugün kainatın kuantumlardan oluştuğu yine bütün ilim alanlarında kabul edilmiştir. Tüm kimya ve astronomi buna dayanmaktadır. Bunlar bir makalede anlatılamaz ve öğrenilemez.

Ölüm yok olma değildir. Dönüşmedir. Kıyamet yok olma değildir, dönüşmedir. Etkin enerji tükenince yeniden aküyü şarj eder gibi kâinatı yeniden şarj etmektir. Allah insanın emrindedir, sözümüz insanın sorumluluğunu izah içindir. Kelamcılar bunu Allah’ın iradesiyle istediğimizi yapmaktadır ifadesiyle açıklamıştır. Rızası o işin öyle olmasında değildir demektedirler. Bugün anahtarı çevirdiğimiz zaman harcadığımız gücü yediğimiz ekmekten sağlıyoruz. O da güneş enerjisinden elde edilmiştir. O da hidrojenin helyuma dönüşmesinden oluşmuştur. Allah sadece o enerjiyi kullanmayı bizim emrimize vermiştir. Yoksa bizde her hangi bir enerji yoktur.

İnsanda gelişme sosyaldir. Takdiri ilahidir. Gelişmeye katkı yapmak veya engellemeye çalışmak bizim irademize bağlıdır. Yapan Allah’tır. Ama irade eden biziz. Biz irade ettiğimiz için sorumluyuz. Yaptığımız için değil. Jamaika’daki insanla Mekke’deki insan arasında cennete gitme yolunda bir farklılık yoktur. Herkes kendi imkânlarından sorumludur. Biz davranışlardan sorumluyuz, sonuçlardan sorumlu değiliz. Sonuç Allah’ın işidir. Kader-i ilahi planıdır. Biz o kaderin uygulayıcılarıyız. Yapanlar var, engelleyenler var. Sonuçta yapanlar galip gelir. Öyle olmasaydı hayat sona ererdi.

Biz yaratıcıyı bilemeyiz. Kelamcılar, şöyle diyorlar: Onu nasıl düşünürseniz, O öyle değildir. Sonsuzluğa bundan dolayı benzetiyoruz. Sonsuz, düşünebileceğimiz en büyük sayıdan da büyük olan sayıdır. Dolaysıyla onu düşünemeyiz. Tanrı, düşündüğümüz her şeyden farklıdır, dolaysıyla onu düşünemeyiz. Ama biz yaptıklarını biliriz. Çünkü biz onun içinde yaşıyoruz.

Çürüyüp kaybolan bir şey yoktur. Bizim beynimiz vücudumuz dört boyutlu uzayda durmaktadır. Bu dünyadan geri dönüp oraları göremiyoruz. Ama ahrette geri dönüp geçmiş günlerimizi film seyreder gibi seyredeceğiz. Zilzal suresi bunu açıkça bildirmektedir. Yeryüzünde doğa kanunları hâkimdir. Adalet emrediliyor. Ama gerçekleşmiyor. Allah adildir. Ama adaletini ahrette tamamlayacaktır. Önce serbest bırakıyor. Herkes ne isterse o oluyor. Sonra haksızlığa uğrayan mükâfatını alacaktır. Doğururken ağrı çeken annenin defterine sevaplar yazılmaktadır. Kur’an kural koymuştur: Tükenen ortak mallardan yararlanarak üretim yapan, ürünün beşte birini tüketmiyor ve ortak imkânlardan yararlanıyorsa onda birini, yararlanmıyorsa yirmide birini, özel mülkiyete konu değilse ve araçlardan alınıyorsa kırkta birini ortaklığın payıdır diyor. Onlar bunu, ganimet ve madenlere uyguladılar, Biz de katı ve sıvı yakıt kaynaklarına uygularız. Hidrolik santrallere uyguluyoruz. Deniz suyundan elde dilen tuzlara uyguluyoruz. Kural değişmiyor. Uygulanan yer değişiyor.

İnsan ancak insana verilen melekeler kadar bilgi sahibi olur. Kulağı olmayanın sesi bilmesi mümkün değildir. Gözü olmayanın ışığı bilmesi imkânsızdır. Işıktan hızlı dalgalar vardır. Biz onları ne duyarız ne de görürüz. Hatta onları algılayan bir aletimiz de yoktur. Sadece var olduklarını bilmekteyiz. Çünkü ışık o dalgalardan oluşmaktadır.

“Kainat 13.7 milyar yıl once yaratılmıştır” cümlenizi şöyle düzeltebiliriz belki: “yaklaşık 13.7 milyar yıl once büyük patlama olmuştur”. Siz “yaratılmıştır” sözüyle varlığı Allah’a bağlamak istiyorsunuz. Oysa bu süre büyük patlamayı izah etmektedir. Yani kainatın var oluşunu sağlayan patlamanın gerçekleştiği zamanı gösterir. Maddenin var edilmesi ile ilgili değildir. Bizim itirazımız başlangıçtaki “ilk madde” veya ilk kuantumun yatalımaya ihtiyacının olmadığıdır. Sonrası ile ilgili zaten bilimsel veriler yeteri kadar vardır ve bilinmektedir. Kur’an da farklı bir şey söylemiyor. Zariyat’ta, ilk maddenin yaratılması ile ilişkilendirilebilecek nasıl bir bilgi var? Hangi usulle yorumlarsanız yorumlayın, zariyat bize ilk maddenin yaratılışı ile ilgili herhangi bir bilgi vermez. Patlama sonrasına ilişkin zaten sıkıntımız yoktur. 13.7 milyar yıl olmak zorunda mıdır? Olailir, belki bugünkü bigimizle bu kadardır, yarın başka bir bilgi ortaya çıkabilir. Bilgi çoğaldıkça veriler de çoğalır.

“Hiçbir şey kendiliğinden var olmaz, yok olmaz. Bunu iddia edene ancak mecnun diyebiliriz. “ Bizim böylebir iddiamız olmadı. Eğer siz de bunu Kabul ediyorsanız bu konuda anlaşıyoruz demektir. Biz patlamanın bir nedene dayanmasının gerekmediğini söylemiş idik. Tesadüfi ve kendiliğinden gelişebildiğini ifade ettik. Eğer kainat kuantumlardan oluşuyor ise, ve bu kuantumlardan bir tanesi mini minnacık bir karadelik gibi ise ve eğer zaman yoksa “bir neden de yoktur” Zamanı yaratan da büyük patlamadır. Dolayısıyla öncesine ilişkin bir tahminde buulunmak mümkün değildir. Kainatın kuantumlardan oluşmadığını iddia eden kimdir? Bizim böyle bir iddiamız olmadı, tam aksine kuantum mekaniği, varoluşu büyük ölçüde lafza da uygun olarak açıklayabildiğini söylemiştik. Sanırım siz bunu farklı algılamak istiyorsunuz.

Ancak, varlık alanındaki "nedensellik" ilkesi ile karıştırılmamalıdır. Biz büyük patlamanın meydana getirdiği fiziksel alanda, yine bu patlama sonucu ortaya çıkan doğa kanunlarına göre var oluyoruz. Bizim ayrıca ifade ettiğimiz şey, fiziksel alandaki nedenselliktir. ikisi farklı şeylerdir. “Ölüm yok olma değildir. Dönüşmedir. Kıyamet yok olma değildir, dönüşmedir. “ Bu konuda herhangi bir sıkıntımız olmadığı anlaşılıyor. Ancak bazı şeyleri açıklığa kavuşturmak gerektiğini düşünüyorum. Mesela: 1. Ölüm bir dönüşümdür ifadenizden kastınız beşeri varlığın yani biyolojik varlık ile ilgili bir dönüşüm müdür? Varlığın sürdürülmesi biyolojik bedenin dönüşmesine mi bağlıdır? 2. Enerjisi tükenen galaktik sistemlerin yerine veya zaten yenilerinin üretildiğine itirazınız yoktur sanırım. Bu durumda enerjisi tükenenlerin yenilenmesi mi söz konusudur yoksa bu sistemlerde olan varlıkların göç etmeleri mi söz konusudur? “Allah insanın emrindedir, sözümüz insanın sorumluluğunu izah içindir. “ Insan’ın sorumluluğu değil belki ama, Beşer’in sorumluluğunun Allah’a değil, Rabbe karşı olduğunu Kur’an söylüyor. Kelamcıların ne ifade ettiklerini herkes biliyor, önemli olan kelamcılrın geçmişte ifade ettikleri şeylerin ne kadar bağlayıcı olduğudur. Bizim açımızdan bağlayıcı değildir. Tabii, "insan, Adem, Beşer" kavramlarının birbirleri ile olan ilişkisini hala merak ediyoruz.

Yanıldığınız şey, Allah varoluşu mümkün kılmıştır. Nasıllığını değil. Kur’an bize varoluşun nasıllığını anlatıyor. Allah sistemin temel komutlarını vermiştir. Bundan sonara sını geliştiren Rabdir. Rahman kelimesine yaptığınız yorumda “eylemde faili de ifade eder” diyorsunuz. (sıfatı müteşebbihe sebebiyle) , biz de bunu söyledik, Rahman faildir, varlıktır dedik. Dolayısıyla bu Allah olamaz. Çünkü sistemin operatörlere ihtiyacı vardır. Melekler de Rabbin otoritesini Kabul ettiklerine gore sistemi idare edenler melekler değildir.

Güneş enerjisinin nereden geldiğini bugün bilim adamları açıklayabiliyorlar. O da büyük patlamadan ileri geliyor. Allah’ın yarattığını nereden çıkarıyorsunuz. Entropi müdahale gerektirir. Kur’an ın anlattığı da budur. Şunu söylüyorsanız eğer, “Rab bize enerjiyi nasıl kullanmamız gerekitğini öğretti” bu cümlede bir sıkıntımız olmaz. Ama eğer “Allah bizim emrimize vermiştir” diyorsanız, bunun bir dayanağı yoktur.

AYnı şekilde “irade” ile ilgili algınız da çürüktür. Allah yapıyor ama biz irade ediyoruz. Yani Allah bizim yapmamızı irade ediyor. Kısaca bize yaptırıyor. O halde bizim irademizin dolayısıyla yapmamazın bir anlamı yok. Bu büyük bir çelişki.

Günün birinde yanında çocukları olan Jamaikalı bir hanımefendi görürseniz ona çocukların babasını sorun. Muhtemelen hatırlamayacaktır. Zaten hiç evlenmemiştir. Filipinlerde de durum farklı değildir. Herkes çoluk çocuk sahibidir ama evil olanlar çok azdır. Siz şimdi bunların da cennete gidebileceklerini mi söylüyorsunuz? Sizin kurallarınızı bildiklerini hiç sanmıyorum. Allah’ın yaptığı ve nihayetinde yapmamızı dilediği bir şeyde nasıl bir sorumluluk sahibi olabiliyoruz bunu anlamak oldukça zor.

Biz yaratıcıyı bilemeyiz. Kelamcılar, şöyle diyorlar: Onu nasıl düşünürseniz, O öyle değildir. Sonsuzluğa bundan dolayı benzetiyoruz. Sonsuz, düşünebileceğimiz en büyük sayıdan da büyük olan sayıdır. Eğer bir şeyi sayılar ile ifade edebiliyorsanız bu sınırlıdır demektir. Sınırlı birşeyden sonsuz nasıl olur? En büyük sayıdan da büyüktür ifadeniz de bir sınırlılığı ifade eder. Demek ki en büyük sayıdan da büyük bir sayıdır. O halde sınırlıdır. Yani size gore sonsuz yoktur. Bu durumda Allah da sınırlı mıdır?

Tanrı’nın yaptıklarını nereden biliyorsunuz? Sizin de çok iyi bildiğiniz gibi, Kur’an sadece mutlak olan hükümleri Allah’a atfeder. Bunun dışında her şeyin sorumlusunun Rab olduğu yine lafzın kendi ifadesidir. Allah’I tanımlamaz. Yanlış mı anlıyorum, “Onun içinde yaşıyoruz” derken “Allah’ın içinde yaşıyoruz” mu demek istiyorsunuz? Allah’I düşünemiyor, onu tahayyül edemiyorsunuz ama onun adına karar verebiliyorsunuz. Onu konuşturabiiliyorsunuz.

“Çürüyüp kaybolan bir şey yoktur. Bizim beynimiz vücudumuz dört boyutlu uzayda durmaktadır. “ Ne demek bu, bizim vücudumuz, yani biyolojik varlık olarak bizler dört boyutlu uzayda mıyız? Öyleyse, mezarlara gömdükleriniz, orada çürüyüp gidenler, yakılan bedenler nedir? Yoksa bu ifadenizden kastınız, Sizin bir ara “bilinç” diye tanımladığınız şeyin, biyolojik varlığın dışında bir yerlerde olduğunu mu söylemek istiyorsunuz?

Sadrece yeryüzünde değil, bütün kainatta doğa kanunları hakimdir. Ama bünün üzerine kurulu “denge” kanunlarını atlıyorsunuz. Mevcut fiziksel şartlarda adaletten sözetmek kolay değildir. Kur’an ın emri de zaten “mümkün olduğunca”dır. Beden ile bağlantısı kesilen Nefs nereye gidiyor?

Zekat konusu, bu oldukça uzun bir konudur. Ancak burada kısaca ifade etmek gerekirse, “sadaka”nın vergi olduğu konusunda herhalde itirazınız yoktur. En azından bu konudaki ayetler oldukça açık. Ancak Zekat’ın vergi sınıfı içine nasıl sokulduğunu anlayamıyorum. Özellikle de “ihtiyaç fazlası” derken, bunun nasıl kırkda bir ile sınırlandırılabildiğini de anlamıyorum.

Ben bir hesap yapmaya kalktım ama altından kalkamadım. Türkiye nüfuse 2011 itibariyle resmi verilere gore 73 milyon civarındadır. Bu nüfusun çalışabilir miktarı 27 milyondur. Fiili olarak istihdam edilenler 24 milyon civarındadır. Buna gore 24 milyon kişi çalışıyor ve 73 milyon kişiye bakıyor. Bu 24 milyon kişinin yaklaşık % 95 I alt gelir gurubundan. Bunların büyük bir kısmı çok düşük ücretlerle çalışıyor, bir kısmı da geliri ile ancak kendi hayatını normal şekilde idare edebiliyor. Bu çalışanların yarısının zekat verdiğini varsaysak bile, rakamsal olarak elde edilebilecek miktar geriye kalanların veya fakir olanların bir veya birkaç aylık ihtiyacını ancak karşılayabilecek düzeyde olur. Çünkü çalışanların büyük bir kısmının da yardıma ihtiyacı vardır. Bu şekilde nasıl bir refah öngörüyorsunuz? Sosyalistlerin öngördüğü gibi mi? Kaldı ki, Zekatın fakirlere verileceğini nereden çıkarıyorsunuz? Allah’a borç nasıl verilir? Allah’a zekat verin demiyor, borç verin diyor. Borç vermenin ne demek olduğunu bilmeyen yoktur sanırım.

İnsan ancak insana verilen melekeler kadar bilgi sahibi olur. Kulağı olmayanın sesi bilmesi mümkün değildir. Gözü olmayanın ışığı bilmesi imkânsızdır.

Çok haklısınız. Gözleri olup da görmek iistemeyenlerin durumu da vahimdir. Vesselam

"Gözleri olup da görmek istemeyenlerin" Herhalde bu cümle en son bu platform için söylenir. Gözleri olup da görmeyenler dense tartışılır. Fakat aklın, deneysel metodun öne çıktığı bir platform için bu söz yerini bulmuyor. Hele sözleri yönelttiğiniz kişinin hayatını görmek istemek üzere geçirdiğini bu yüzden saldırılara hedef olduğunu kültür hayatımıza aşina olan herkes bilir.

Fakat herkes kendi bilgi ve kavrayışı üzerinden varoluşu açıklamak durumunda olduğı için kendi bakışaçısının tutsağı olabiliyor. Sözgelimi siz...

Üst yazıya verdiğiniz karşılıkta Kader konusunda Türkiye'den gelen her düşünme halini hiç sorgulamadan "kaderci" olarak yorumladığınız gibi bir görüntü veriyorsunuz. Uzak doğu bilgelerinin ve dinlerinin etkisi altında oluştuğunu "sandığım" "İşlevsiz Tanrı" kuramınız dolayısıyla fiili zaten tümüyle Allah'tan ayırdığınız için kaderdeki "hür irade" ile kastedileni agılamanız bence imkansızlaşıyor. Ben hür bir irade dendiği zaman "tam teşebbüsü" anlıyorum. Yayı germek oku salmak... Hedefi vurup vurmamak bizden çıkıyor. Okla hedef arasına yüzlerce sebep girer, belki de girmez. Buradan nasıl bir kaderci sonuç çıkarıyorsunuz doğrusu anlayamıyorum.

Bir diğer konu maddenin ezeli ve ebedi olma hali ve bunu bilimin (özelde hawking'in) büyük patlama için bir yaratıcıya ihtiyaç olmadığı fikrini "dogma" haline getirişiniz... Bu konuda daha bilim durulmuş değildir. madde ve karşı madde buluştuğunda yok oluyorlar. Yani ne oluyorlar? Bunu kavrayamıyoruz. Son deneyler atom altı parçacıkları olarak nitelenen ve en temeli olarak görülen quarkların dalga gibi davrandığını ortaya koyuyor. Bu ne demektir? Yani ortada partikül denilebilecek bir "şeyh" kalmayabiir. Şu anda bile boşluk diye bilinen galaksiler arası bölgenin boşluk olmadığı, quark ve karşı-quarklarla dolu olduğu, bu yüzden yok oluş- var oluşların anbean burada devam ettiği teorisi, en yaygın bilimsel görüştür. Quark karşı-quarka dokunuyor ve yok oluyor, böylece boşluk, hiçlikle varlığın aynı anda bulunduğu bir yere dönüyor. Sizce madde nedir?

Sayın Sarılar

Iki notunuza birden cevap olacağını umuyorum.

Birincisi, “Gözleri olup da görmek istemeyenler” cümlesinin muhatabı Karagülle değildir. Muhtemeldir ki, karagülle son paragrafını da beni kastederek kurmadı. En azından ben öyle anlamadım. Bu açıdan bu yorumunuzun muhatabı olduğumu düşünmüyorum. Kaldı ki, eleştirilen Karagülle değil, onun fikirleridir.

Elbette herkes kendi bakış açısına gore varoluşu ve diğerlerini açıklamak durumundadır. “filana” gore olan şey, sözün sahibine ait sayılmaz. Ben karagüllenin bütün fikirlerinin ne olduğunu bilmiyorum. Okuduklarımdan anladıklarımla hareket ediyorum. Kendisine saygı duyuyor olmam, fikirlerinde yanlış bulduğum şeyleri ifade etmeyeceğim anlamına gelmez.

Öte yandan, “işlevsiz Tanrı” başlıklı yazıyı yeniden okumanızı rica ediyoruum. O başlık ile bizim eleştirdiğimiz müesses anlayıştır. Aslında problemin cevabı yine tarihsel süreçte duruyor. Tanrı işlevsiz değildir, ama Tanrı’yı varlık alanına indirgemek onu işlevsiz hale getirmek demektir. Bunun uzakdoğu dinleri ile ilgisi olduğunu düşünmüyorum. “Hür” olmaktan söz edebilmek için, hiç bir bağlayıcı unsurun olmaması gerekir. “Din” tutkusu, bunu en başından zaten kesip atıyor. Dolayısıyla “Hür” olmaktan söz edilemez. Yayı gerip oku fırlatmak bizim küçük dünyamızla ilgili şeyler. En baskıcı toplumlarda bile herkes evlerinde büyük oranda hür olurlar. Ama bu “Hür” oldukları anlamına gelmez. Bunun sebebini de açıklamıştım. “elhamdu lillah” kavramı ile. Mutlak olan ulaşılabilir değildir.

Kaderi sonuç “yaptıran Allah’tır” cümlesidir. Böyle algıladığınız zaman oku fırlatma iradenizden, okun gideceği yöne kadar her şeyi önceden belirlemiş olursunuz. Herşeye “ilahi” bir yaklaşım geliştirirsiniz ki zaten böyle oluyor. Bilmek bilebilmek başka bir şeydir, bunu somutlaştırıp uygulama alanına indirgemek başka bir şeydir. Yani bir “mutlak irade” ile bağlı olduğunuzu düşünmeye başladığnız zaman, hiç bir sonuç sizi bağlayıcı değildir. Bu yüzden Rabbin otoritesi önemlidir. Sorumluluk buuradadır. Yüzme bilmediğiniz halde suya atlarsanız boğulursunuz. “Allah insanın emrindedir, sözümüz insanın sorumluluğunu izah içindir.” Sadece bu ifade bile başlı başına korkunçtur. Bilebildiğim kadarıyla Fikir bütünüyle Hawking’e ait değil. Başlanıçtaki oluşumun kendiliğinden olma olasılığı fikri “sicim teoriisi”nden itibaren var. Hawking sadece bunu geliştirdi ve büyük ölçüde deneysel olarak da kanıtlandı. Ama bunun önemi yok. Sorun şudur, eğer bilimsel veriler bizim için önemli ve belirleyici değilse başka ne tür bilgi bize ışık tutabiilir? Öte yandan bilimsel verileri lafzi verilerle de analiz etmek gerekir. İlk soru şudur: “Kur’an ilk maddenin nasıl meydana geldiğini ve patlamaya neyin sebep olduğunu anlatmıyor. Bilimsel verilerin de bu konuda bazı sıkıntıları olabilir ancak bu Kur’an ın ortaya koyduğu belirsizlikten daha fazla değil. Kaldı ki, benim açımdan bilimsel veriler, lafzi verilerle uygun olduğu zaman değerlidir. Eğer bir şekilde beni eleştirmek isityorsanız, “lafzi verilere bağlılık” ile eleştirebilirsiniz.

İkincisi ise, “Kur’a yok oluştan söz eder mi?”, ölüm, kıyamet vs. bunlar birer yok oluş mudur. Ne var ki Kur’an bir yok oluştan söz etmiyor. Ben bunu “dönüşerek gelişme” diye tanımlamıştım. Açıkçası varlığın “upgrade” olması hedefleniyor. Karagülle de buna dönüşüm diyor. Ancak onun problemi, böyle olduğunu biliyor olmasına rağmen kurguladığı system içerisinde aynı yaklaşımı ortaya koyamamasıdır.

Ben maddeyi sanal gerçeklik olarak anlamıyorum. Kainattaki her şey hücrelerden oluşur. Yani zerrelerden oluşur. Ama bu fiziksel gerçekliktir. Bizim algılarımız içinde bulunduğumuz fiziksel evrene göredir. Yani “zaman” ile bağlı olan bir evren. Bir yerde zaman varsa, nedenler de vardır.

Vesselam