Hüseyin abi sana bunun daha ayrıntılarını açıklarım . Ama burada olmaz . Milletin kafası iyice karışır.

Bilgisayar var. Onu çalıştıran program var. Program virusları var. Bilgisayar somut bir şey. Fakat program virusları soyut bir şey ,ama var. ve etkin birşey. Mesela bluetooth veya wireles ile görüntüler. bilgiler ve hatta değişik davranışlara sebep olabilen virus programları gönderebilirsiniz. Birinin bilgisayarını karıştırabilirsiniz. İşte bunun gibi etkiler bulunduğumuz evrende de mevcuttur. Hatta bunlar bir tür canlılardır.

Benim anladığım Süleyman peygamber hadisesinde birtakım insanlar vardır. Bu insanlar bir bilgisayarın Virus taşıması gibi virus taşıyan insanlardır. Yani bozucu etkiye sahip şeytanlardır. Taşıdıkları virus programı sayesinde sayesinde normal insanların yapabilecek oldukları işleri daha kolay yapabilirler. Mesela kızıl ötesi ışın kullanımı gibi duvarın tam düz olmasını hesaplayabilirler. Bu insanların özellikle biblos şehrinden olduklarını biliyoruz. bu şehrin özelliğini sana sonra gösteririm. Bu insanlar bir anlamda cinlenmiş yani hibrit insanlardır. yani şeytandırlar. şeytan bozan, yıkan demektir.

Gelelim hamurabi kanunlarına ve ibrahimin sifelerine . Hz. İbrahim M.Ö 3000 lerde yaşamıştır. elimizde bulunan tarihi belgeler bunu göstermektedir. İkincisi Hz. Musa M.Ö 1600-1700 yılları arasında yaşamıştır. Hamurabi kanunları Tevrattan sonradır. Tevrattan esinlenmiştir. İbrahimin saifeleri Muhtemelen tevratın genesis yani yaratılış bölümündedir.

Harut ve Marut Muhtemelen Sümerin Enlil ve Enki sidir. İkisi hem kentleşme yani medeniyet ve ileri tarım ve hayvancılığı öğrettiği gibi bilinmeyen bir çok şeyi de yani sihride öğretmiştir. Bunların bir çoğu günümüzde bilinmektedir. Mesela çiftleri ayırmak veya birleştirmek için kullanılan "feromonlar" gibi ama başka birçok bilinmeyen

"büyü" halen vardır. İnşallah bir gün hala bilinmeyen olarak kalan "büyü" kısmıda insanlar tarafından çözülecek ve sihir değilde "bilimsel "olarak bilinecek ve "büyü, sihir" özelliğini yitirecektir. Allah bilir belki İnsanlar bir gün Cinleri

kendi bilimsel amaçları için bilisel olarak kullanacaklardır.

Şu anda bildiklerimizle yorum yaparken aslında bilinmeyenin çok çok daha fazla olduğunu unutmamamız gerekir.

Kuranın bütün anlatımını bu günkü bilgilerimize sığdırmak mümkün değildir. Hatta bir kişi bugün mevcut olan bilginin de tamamına sahip olmadığı düşünülürse bunu daha iyi anlarız.

Rasyonalist olmak bilmediğini de bilmektir.

hamurabi kanunları:The Code of Hammurabi is a well-preserved Babylonian law code, dating back to about 1772 BC.

(a). Introducing Artapanus. A second item of Interest from Egypt concerns the pharaoh of the Exodus and related matters. From the foregoing analysis, the date for the entry into Canaan by the Children of Israel under Joshua was determined as 1545 BC ± 6 years. We have seen how this is in good accord with archaeology that records the destruction of all the key Canaanite cities at the close of the Middle Bronze II C, which is usually dated as around 1550 BC. This places the Exodus from Egypt under Moses as 1585 BC ± 6 years. Accordingly, this means that Moses was born eighty years earlier in 1665 BC and fled Egypt at the age of 40 in 1625 BC. These dates bring us into the close of the Middle Kingdom, namely the 13th Dynasty and the chaos that introduced the 2nd Intermediate Period and the rule of the Hyksos. With these dates and facts in mind, let us now look at some secular records. In doing so we recall that all the early 12th Dynasty dates are fixed precisely, but there is some error in those of the 13th Dynasty (see 'Atlas of Ancient Egypt', op. cit., p. 36). The great Library at Alexandria in Egypt that was founded by Ptolemy I would have held all the relevant historical records needed for this investigation. It is unfortunate that this entire collection of important data from around the ancient world, as well as from Egypt, was destroyed in a disastrous fire. Nevertheless, these records were available to the Jewish historian Artapanus whose works date from the 3rd century BC, and some portions of Artapanus' writings still are extant. He gives us some important information. (b). Enter Pharaoh Sobekhotep IV And Prince Mousos Artapanus wrote that Pharaoh Palmanothes was ruling when Moses was born. His daughter Merris (meaning 'Beloved') adopted a Hebrew child whom she called Mousos that became a Prince. Artapanus states that Merris married Pharaoh Khenephres, a Greek translation of the word Kha'neferre which means 'Ra's glory shines on the horizon'. The personal name for this Pharaoh was Sobekhotep IV. Sobek was a crocodile-headed god of the Egyptians, and Sobekhotep means 'Sobek is satisfied'. This Pharaoh was the 24th ruler of the 13th Dynasty in the Middle Kingdom. This is an interesting record from Artapanus. A Pharaoh in the mid to late 13th Dynasty is what the chronology presented above would suggest. But there are two things that make this a more positive identification of the Pharaoh to whom Moses (Mousos) was a prince. First, the only other record of a Kaneferra is a mention of this name on an isolated fragment from the 10th Dynasty, and there is no other evidence for this particular king. In any case this is far too early, being in the Old Kingdom. There is certainly no other Pharaoh with the throne-name Kha'neferre in the Middle Kingdom, let alone in the 13th Dynasty: it is unique. However, there is a second point of key interest. Artapanus writes that this Pharaoh appointed Prince Mousos to administer the land on his behalf. Even more importantly, Artapanus states that Prince Mousos led a military campaign against the Ethiopians to extend the frontiers of the Egyptian Empire into Upper Nubia. The records available to us reveal that, of all the Pharaohs of the 13th Dynasty, Kha'neferre was the only one to launch such an expedition. Indeed, a stela in the British Museum tells of this 13th Dynasty Campaign into Nubia in Kha'neferre's reign. The identification is therefore certain. Artapanus knew what he was writing about. The outcome of the Campaign was interesting. According to Artapanus' understanding of ancient sources, Mousos was victorious against the Nubians. He extended Kha'neferre's jurisdiction at least 200 kilometers further south than any other 12th or 13th Dynasty ruler. This fact caused Egyptologist J. H. Breasted to label Kha'neferre (Sobekhotep IV) as the greatest Pharaoh of that era. At Kerma, beyond the 3rd Cataract of the Nile, a governor's residence was established to administer the province with a statue of Kha'neferre outside. Artapanus concludes his account by saying that this victory brought Mousos such popularity that Kha'neferre became jealous and forced Mousos to flee to Arabia. Then, after Kha'neferre was dead, Mousos returned to lead the Israelites out of Egypt. (c.). A Historical Cross-check As the historical details are all correct as far as we have them, we can only conclude that Artapanus is correct about Mousos as well. This point can be partly cross-checked. Around 300 AD in a work called 'Evangelicae Preparationis' the Christian historian Eusebius quoted from this account by Artapanus, as did Clement in his 'Stromata'. Even more importantly, the Jewish historian Josephus in 'Antiquities of the Jews' confirms the story of Kha'neferre and Mousos with the Upper Nubian War from other ancient sources, thereby giving it unusual authority. This tends to confirm the conclusion we arrived at from Biblical dating that Moses (Mousos) was a 13th Dynasty figure, and the Exodus must have occurred towards the close of that Dynasty. (d). The Writings Of Ipuwer Given this identification of the period that Moses operated in, it is possible to extend the analysis somewhat to cover other aspects of the topic. One point is clear already from history. The 13th Dynasty ended in a period of turmoil that closed the Middle Kingdom and led to the 2nd Intermediate Period. It is precisely from this setting that we have an important Egyptian document that is still available for examination in Leiden in the Netherlands. It is called the 'Ipuwer Papyrus'. Incredibly, this document provides support for the Plagues at the time of the Exodus under Moses. Some of these may be of interest: The Plague of blood in Exodus 7:20 - 21 is paralleled by 'Plague is throughout the land. Blood is everywhere. ... The river is blood.' (Ipuwer 2:5 - 6, 10). The Plague of fire with hail in Exodus 9:23 - 24 has its counterpart in Ipuwer 2:10 where we find the comment 'Forsooth, gates, columns and walls are consumed by the fire.' This Plague also destroyed the flax and barley (Exodus 9:31). Ipuwer comments (5:12 and 6:3) that 'The land is given over to weariness like the cutting of flax. ... Forsooth, grain has perished on every side.' The Plague of darkness (Exodus 10:22 - 23) evoke the comment from Ipuwer that 'The land is not light ...' (9:11). The final Plague of death (Exodus 12:30) is commented on by Ipuwer in 2:13 and 3:14 (as well as 4:4 and 6:16) as follows: 'He who places his brother in the ground is everywhere ... It is groaning that is throughout all the land, mingled with lamentations ... Forsooth, those who were in the place of embalming were laid on the high ground.' As the Israelites left Exodus 12:36 states that they plundered the Egyptians. Ipuwer laments 'The storehouse of the king is the common property of everyone' (10:3). (e). Egypt Conquered Without A Single Battle! This Papyrus therefore lends support to the contention that the Plagues of Moses occurred at the close of the Middle Kingdom. But that is not all. Ipuwer noted that these plagues came about the time that the invading Hyksos entered Egypt. He states (2:5 - 6) 'The nomes are laid waste: a foreign tribe from abroad has come into Egypt.' This connection with the Plagues and the Hyksos is an important link because of an additional comment from the Egyptian historian Manetho. He called the Plagues 'A blast of heavenly displeasure.' He went on: 'We had a king called Tutimaeus. In his reign it happened. I do not know why God was displeased with us. Then unexpectedly from the regions of the East, came men of unknown race. Confident of victory they marched against our land. By force they took it, easily, without a single battle. ...' (W. Keller, 'The Bible as History', p. 101). Pause right there just for a moment. These Hyksos conquered Egypt 'easily, without a single battle.' How remarkable! Where was all the might of the Egyptian armies that had conquered Nubia a few years before. 'Without a single battle' implies that there was no Egyptian Army to fight against them. Why not? Unless Pharaoh's armies had just been destroyed in the Red Sea and there were no military personnel left. That can be the only logical conclusion one can come to. Manetho's comment is therefore an important piece of contributory evidence. (f). The Pharaoh Of The Exodus? But it goes further. It names the Pharaoh at the time of these events as Tutimaeus. The 'Tuti' in Greek corresponds to 'Dudi' in Egyptian, and the 'maeus' Greek ending is the equivalent of the Egyptian 'mose'. Given this identification, the Pharaoh of the Exodus was Dudimose I who reigned near the close of the 13th Dynasty. Now the Atlas of Ancient Egypt shows the dates of the early 12th Dynasty dates are exact, being astronomically determined. However, the Atlas admits that 13th Dynasty dates from Sobekhotep I onward are approximate at best. It suggests that Sobekhotep IV reigned around 1720 BC and the 2nd Intermediate period started about 1640 BC. However, the Biblical chronology developed above has Moses fleeing from Kha'neferre about 1625 with the Exodus in 1585 BC ± 6 years. It therefore appears that these admittedly imprecise 13th Dynasty dates may need a correction and be brought forward by a period ranging from 55 to 95 years. This is well within the bounds of possibility and contrasts sharply with the attempts of some to totally revise Egyptian Chronology. (g). The treasure Cities of Pithom And Rameses Two final comments may be appropriate. The Israelites were involved in building the treasure cities of Pithom and Rameses. Firstly, it has often been thought that this indicated that Rameses was the Pharaoh of the Oppression if not the Exodus. However, Rameses was the name of a district in the Delta area even in the days of Joseph (see Genesis 47:11). The city took its name from the region, not the Pharaoh. As for Pithom, Naville in 1883 and Kyle in 1908 noted something unusual about the construction of this city, which has been confirmed more recently by Amelia Edwards. The lower courses of brick at Pithom were filled with good chopped straw. The middle courses had less straw, but included some chopped reeds from the Nile. The upper courses of brick were pure clay, without any trace of straw or reeds. Here is a silent testimony to the accuracy of Exodus 5. --------------------------------------------------------------------------------

Tekrar ediyorum Hamurabi kanunları M.Ö 1700 lere kadar tarihlenmektedir. Aşa-yukarı Musa ile aynı zamanlardır. Yukarıda Bir araştırmacının yaptığı araştırma benim Kurandan edindiğim tarih ile uyuşmaktadır.

Umuyorum bir gün Hamurabinin bu kanunları Tevrattan esinlenip yazıya döktüğü anlaşılacaktır.

1700 yıllara tarihlenen birçok yazılı kanun tabletleri bulunmuştur. Bu tarihlerde "yazılı kanun patlaması" olması düşündürücüdür. Sanırım bu Musa'ya verilen Tevratın yarattığı bir akımdır.

Sizin de bildiğiniz gibi On larca ayette "insanlar ve cinler" şeklinde ifadeler vardır.

Yani insan ayrı bir yaratık, Cin ayrı bir yaratıktır.

Ama Cengiz kardeşim Cinleri "Ruhani "yaratıklar olarak adlandırıyor olabilir.

Cengiz bey katkılar için teşekkür ederim. Sizi de takip ediyorum. Bakın dil konusunda ne kadar bilgilisiniz. Keşke beraber çalışabilsek. Dil benim hobim ama maalesef kabiliyetim yok. Ezberlediğim kuralları hep unutuyorum. Dilin evrimi "şekil yazıdan harf yazıya doğru görünse de 20. üzyıldan itibaren tekrar şekil yazıya dönüş olmuştur. Bütün trafk levhaları, uyarma levhaları, bilgisayar ve cep telefonu gibi digital iletişimi kulanan cihazların menülerinde hep şekil yazılar yer almaya başladı. Şeklin üstüne geldinizmi, yanında bitan bir baloncukta o resmin ne anlama geldiği harf diliyle anlatılmaktadır. Atik resim ve yazıları da uzmanları o zaman da böyle okuyorlardı, şimdi bizler de onlar gibi okuyoruz. Hiyeroglifler böyle okunuyor.

İkinci bir şey bana göre yazı çivi yazısından önce de vardı. o günün şartlarında deri, kemik, tahta gibi araçlara yazılıyormuştur. Onlar dayanıklı değilerdi ve bize ulaşmamışlardır. Kil tabletlerin yumuşakken yazılıp, ateşte pişirilerek seramik haline gelmesi ile bize kadar ulaşan kalıcı belgeler elde edilmiştir. Hz İbrahimin dönemi bu dönemdir.

Ücüncü olarak da "Suhuf-u İbrahime ve Musa" diyor. Buradan Arapçanıza güvenerek soruyorum: İbrahimden Musaya kadar muhafaza edilmiş bir metin mi anlamalıyız? İbare, İbrahimin suhufu ve Musanın da şeklinde anlaşılamaz mı? Hammurabi Musanın Tevratından değil, İbrahimin sayfalarından esinlenmiştir veya bana göre luşmuştur...

Cengiz ve Mete beyler, ben ayetin tamamını baştan sona, analitik bir izahla yapmadım. Orada geçen şeytanları da, cinleri de, hep sosyolojik olarak aklımla çözüyorum ama bunları yazmak saatler alıyor benim için. Çok hızlı yazı üretemiyorum. Sadece işaret ediyorum ve sitedeki insanlarınhepsinde ilmi seviye yüksek oduğu için, kıyasla meskutun anh geçtiğim konuları onlar anlarlar diye düşünüyorum. Bunun bir mahzuru, zamanla bu yazıları konulara tam vakıf olmayan insanlar da okumaya başlarsaeksik yorumlar onlar için sıkıntı kaynağı olabilir. Fitneyi de sosyal fitne olarak alırsınız, ayrıca kelimenin lügat manalarından birini alıp, yaptıkları işe uygun bir mana bulup"biz ayırıcıyız, bölücüyüz, hayvanların veya bitkilerin erkeklerini dişilerinden ayıranız, sen de bize uyup, çiftci olma" manasında bir şeyler de demiş olabilirler. Şeytanları da böyle düşünün. Bizim hiç görmediğimiz ve bizi hep kötülüğ sevk eden ruhani şeytan değil, onun vasıflarından birini veya birkaçını izafe edebileceğiniz insanlar olarak düşünün. Kuramı kendi içinde tamamlayıp çıkan resme bakalım. eğer tutarlı bir tasarım olmuşsa bu ilave bir zenginliktir. Her yenilik zenginliktir ve ekilerin doğrularını yanlışlamaz ve yadsımaz.

selamlar.

Cengiz bey;

Sizin vurguladığınız konularda zaten sorun yok. Fitne zaten biliniyor. Benim açmaya çalıştığım konu ise şu: Diyelim ki ben bir biyoloğum, veya fizikciyim, tarihciyim veya başka bir meslektenim. Dilim de Arapça olsun. Karar verdim ve dedim ki, ben Kurandaki kelimelerden başkasını kullanmayacağım ve ne anlatırsam anlatayım, Kurandaki kelimeler ve (dilin) kurallar bana yeter. O zaman bu biyolog "bitkinin erkeklik organı ile dişilik organını bir birinden ayırırken "onları fıtn ettim" diyebilir mi? "Ben fitneyim derken, ben sünnetciyim" gibi bir meslek mi şöylemiş olur? Bunu hangi kelime ile anlatırdı?

Karagülle eskiden bize "Kuran'da (nominal olarak) 1000 kök vardır, 1000 tane de kural vardır. Bin kökü 1000 kurala sokarsanız bir milyom mefhum çıkar, bu da her şeye yeter" derdi. İlmin değişik kolları ile uğraşanlar, kendi terminolojilerini ifade ederken, kuradaki kelimeleri ve kuralları kullansalar, inanılmaz bir değişim ve gelişim olacaktır.

Ben bunu "SOSYOLOJİ" için yapmak istiyorum, ama donanımımı ve vaktimi yetersiz hissediyorum. İzmir'deki arkadaşlara çok söyledim ve rica ettim ama olmadı. Yanıma arkadaş bulamadım.

Kırgızlar da "karamak" kelimesini bakmak, göz atmak olarak kullanırlar. Bu Türkiye Türkçesine "taramak" olarak geçti kanısındayım. Kırgız; "Cakşı karadın bı?" dediğinde "iyi baktın mı, dikkatlice taradın mı, inceledin mi? anlamında söylemiş olur. Kırgızların en uctaki sınır şehirlerinden birinin adı da Karakol'dur.

Saygılar.