10 SERBEST FIAT
Bir ülkede mevcut gümüş miktarı o ülkenin toplam parası; bu toplam para da o ülkedeki bütün malları satın alacak durumda olacaktır. Gümüş önce kişilere dağılır, yani bütün fertlerde mevcut olan gümüşlerin toplamı, toplam parayı oluşturur.
Gümüşün satın alacağı mallara göre bir dağılışı vardır. Meselâ, bir ülkede mevcut patates bin ton ise, bu bin tonu satın alacak gümüş miktarı da buna göre ayarlanmıştır. Bu gümüş miktarı toplam patatesi ölçer: Ülkedeki bin ton patatese ikibin kilo gümüş düşüyorsa, bir ton patates iki kilo gümüş edecektir. Yani bir kilo patates iki gram gümüştür; bu değerlendirmeye de fiat denmektedir.
Herhangi bir sebeple patates miktarı azalmış ve bin ton yerine sekizyüz tona düşmüş olur. Patatese ayrılmış olan para birimi gümüş miktarı belli olduğu için fiat yükselecek ve 2,4 gram gümüş edecektir. Aksine mal çoğalmış ise fiat da aynı oranda düşecektir. Böylece mallar azaldıkça fiat yükselecek; mallar çoğaldıkça fiat düşecektir.
Mal miktarına göre kendi kendine oluşan bu denge cemiyette çok elverişli ve faydalı sonuçlar doğuracaktır. Fiatlar yükselince o malın üreticileri çoğalırken tüketicileri azalacak, böylece azalan mal miktarı tekrar eski yerine gelecektir. Fiat düşmüş ise o malı üretenler azalırken tüketenleri çoğalacak, böylece mal miktarı yine eski yerine gelmiş olacaktır. Sürüp gidecek bu denge ile mal daima aynı fiat üzerinde kalacak, üretme ve tüketme daima eşit olacaktır.
Bir malın, üretilirken veya tüktilirken değiştirilebilme özelliği vardır. Bir üretici buğday ekiyor, fakat bu sırada buğday ucuzluyor. Derhal buğday ekimini durdurarak daha pahalı olan bir tahılın ekimini yapar. Böylece toplulukta hangi mal eksik ise o mal üretilmiş olur.
Tüketimde de durum aynıdır. Tüketici olarak buğday ekmeği de, mısır ekmeği de yiyebilir; hangisi daha ucuz ise onu tercih ederiz. Böylece topluluğun çok olan malını tüketmiş, az olan malını ise artırmış oluruz.
Altın ve gümüşün sınırlı olması ve sonunda fiatların dengede kalması mecburiyeti, ekonominin en zor problemleri olan meseleleri —en ideal şekli ile— çözüme bağlamaktadır.
Bu problemler şunlardır:
- Hangi mal ne miktarda üretilecek?
- Kim hangi miktarı üretecek?
- Ne ile ve nasıl üretecek?
- Ne zaman ve hangi miktarda kullanılacak?
- Kim ne miktarda kullanacak?
- Nasıl ve ne ile kullanacak?
h)Kim ne ile alıp satacak?
Binlerce malın milyonlarca imkân ve insanlar arasındaki üretme ve tüketmesinin düzenlenmesi; üretme ve tüketmeye öncelik verilmesi yolunda en verimli bir taksimatın yapılması işi hep altın ve gümüşün para olarak kullanılması ile en ideal şekliyle çözülmektedir.
- Pahalı olan mal üretilecek,
- Üretimi en ucuza gerçekleştirebilen üretecek,
- En az makine ve araç kullanarak üretecek,
- Mal pahalılandığı zaman üretecek,
f)Ona en çok muhtaç olup en yüksek fiatı verebilen kullanacak,
g) En az masrafla en çok ihtiyacı giderecek şekilde kullanacak
h) En az kârla alıp satabilen ve değiştirme işlemini en
az masraf ile yapan kişi alıp satacak.
Bütün bunlar, gümüş ve altının para olarak kullanılması, kişilerin her türlü işlerinde serbest bırakılmasi ile gerçekleşmekte; böylece ideal hayat düzeni ortaya çıkmakta ve serbest fiat oluşmaktadır.
Bu suretle bir malın miktarı ideal yerinde titreşir durur, bu duruma paralel olarak serbest fiat da titreşir; böylece ekonomik denge ve istikrar sağlanmış olur.