1967...1968...1969....AKEVLER 42 YILDIR ÇALIŞIYOR....2007...2008...2009

BİZLER ÇALIŞIYOR VE YENİ İSLÂM MEDENİYETİ’Nİ KURUYORUZ...

SİZLERİ DE ÇALIŞMALARIMIZA DÂVET EDİYORUZ; BUYURUN, BİRLİKTE ÇALIŞALIM...

ADİL DÜNYA DÜZENİ 515

“BİZE DÜŞEN SADECE MÜBÎN/AÇIK TEBLİĞDİR.” (KUR’AN; Yâsin Sûresi, 36/17)

“ADİL DÜNYA DÜZENİ YENİ BİR MEDENİYET PROJESİDİR.”

Haftalık Seminer Dergisi             20 Haziran 2009                      Fiyatı: www.akevler.org’a tıklamak!

BU DERGİYİ HER HAFTA OKUTABİLİR... ÇOĞALTABİLİR... DAĞITABİLİRSİNİZ...

*KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ; 515. SEMİNER

“HİÇ BİLENLER İLE BİLMEYENLER BİR OLUR MU?” (KUR’AN; Zümer Sûresi, 39/9)

“İ L İ M  TALEP ETMEK HER MÜSLÜMANIN ÜZERİNE FARZDIR.” (Hadis)

Adres: AKEVLER İSTANBUL KOOPERATİFLERİ MERKEZİ,  Zafer Mah. Coşarsu Sk. No: 29 YENİBOSNA/ İSTANBUL    Tel: (0212) 452 76 51

Bu dersin tamamı Yenibosna’da C.tesi günü 18.00-21.00 saatleri arasında okunacak ve tartışılacaktır...

Gayemiz ve Hedefimiz; Bu “SEMİNER NOTLARI”nın İstanbul, Türkiye ve bütün dünyada okunması, değerlendirilmesi, anlaşılması ve uygulanmasıdır.    Süleyman KARAGÜLLE, Reşat Nuri EROL

***

*“ADİL DÜZEN” DERSLERİ/YORUMLARI;

7 HAZİRAN SEÇİMLERİ

DANDANAKAN MEYDAN MUHAREBESİ

***

*İŞLETME SEMİNERLERİ; 64. SEMİNER

Her Hafta PERŞEMBE akşamları; Adres: EMİNEVİM,  Kısıklı Cad. No: 36  Altunizade - Üsküdar / İSTANBUL  Tel: (0216) 444 36 46

İŞİ PARASIZ YAPMAK

***

Sömürü sermayesi ve değişim

Türk halkının ve insanlığın seçimi

Haydi Türkiye! Şimdi hamle zamanıdır

Reşat Nuri EROL

***

ŞÛRÂ SÛRESİ TEFSİRİ - 3

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

حم(1)عسق(2) كَذَلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(3) لَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ((4تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ(5) وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَولِيَاءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ(6) وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ(7)

وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ(8) أَمْ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَهُوَ يُحْيِ المَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(9) وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِكُمْ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ(10) فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنْ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ(11) لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(12)

وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ (Va LaV ŞAyEa elLAvHu)  “Allah’ın meşieti olsaydı.”

“Allah” dediğimiz varlık zaman ve mekan dışıdır. Zamanı ve mekanı O yaratmıştır, onun içinde nasıl olacaktır?

Bizim beynimiz ise ancak zaman ve mekan içinde olan varlıkları kavrar. Beynimizde oluşmuş 01’ler zamanın ve mekanın dışında olan varlıkları kavrayamaz. Onun için hemen diyebiliriz ki, bizim zamanın ve mekanın dışında olan Allah’ı kavramamız mümkün değildir. Hattâ zaman ve mekan içinde olan atomu veya elektriği de kavramamız mümkün değildir. Sadece bize verilen bazı algıları alabiliyoruz.

Nedir onlar?

Işık dalgasını göz vasıtası ile alıyoruz. Biz atomu değil de atomun bize gönderdiği dalgayı alabiliyoruz. Aynı şekilde biz ses dalgasını anlıyoruz. Sesi gönderen varlıkları anlamamız mümkün değildir.

Ondan sonra ne yapıyoruz?

Bu dalgaları gönderen varlıkları beynimizde biz tanımlıyoruz ve onu kabul ediyoruz. Yani Allah vardır. Bize yaptıkları ile zaman ve mekan içinde birtakım işaretler göndermektedir. O işaretleri gönderen varlığa biz “Allah” diyoruz. O beynimizde çizdiğimiz bir varlıktır. İşte Kur’an bize zaman ve mekan dışı olan Allah’ı değil de, zaman ve mekan içinde bize görünen Allah’ı tanıtmaktadır.

“Allah’ın meşieti olsaydı” denmektedir.

“Meşiet” bir fiildir, zaman ve mekan içinde gerçekleşir. O halde Allah’ın meşieti olamaz, çünkü o zaman ve mekan dışıdır. Ama Allah’ın meşieti vardır. Bize zaman ve mekan içinde görünür. O halde biz Allah’ı düşünürken O’nu zaman ve mekan içinde düşünmek zorundayız; dolayısıyla aynen bizim gibi zaman ve mekan içinde iş yapar kabul etmek zorundayız. Başka türlüsünü beynimiz idrak edemez.

Bu genel açıklamadan sonra, Allah’ın meşieti olmadan hiçbir şey olmaz. Eğer Allah bizim meşiet etmemizi meşiet etmişse, o zaman bizim meşietimiz olabilir. Bu şu demektir. Kulum nasıl isterse öyle karar versin ben öyle yapayım der. Bizim meşietimizi meşiet eder, sonra da biz neyi meşiet edersek Allah da onu meşiet etmiş olur ve böylece hayat sürüp gider. Yani Allah bu kâinatı yarattı, orada insan gibi meşieti olan varlıkların meşietleri olsun ve o meşietlerle birlikte Rab olayım, halik olayım, sânî olayım dedi.

Kendisinden başka evliya ittihaz eden kimselerin meşietleri öyle olduğu için, Allah da onların meşietlerini meşiet ettiği için, onlar O’nun dışında evliya ittihaz ettiler. Yoksa Allah isteseydi onlara bu imkanı vermezdi.

Şimdi Kur’an burada bize ne anlatıyor?

Kâinatı yarattım. Herkes için bir görev ortaya koydum. İnsanlara karar verme kabiliyetini verdim. İsteyen kendi meşieti ile görevi yüklenmektedir. Ona göre akıbetleri farklı olacaktır. İyi görevleri yüklenenler cennete, kötü görevleri yüklenenler cehenneme gidecektir. Allah kâinatı böyle yarattığını söylüyor.

Dünya hayatı da bu kurallara uygun olarak yürümektedir. Bizim yapacağımız şey iyi görevleri seçip yerine getirmek ve cennete gitmektir. İşte Kur’an okuyanlara Allah bunu bildiriyor. Bizim bir görevimiz de Kur’an’ı onlara ulaştırmaktır.

لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً (La CaGaLaHuM EumMaTan VaXıDaTan)

“Allah isteseydi onları vahid ümmet ca’lederdi.”

Buradaki “HuM” zamiri O’nun dışında evliya ittihaz edenleri kastetmektedir. Yani Kur’an’ı ve onun hükümleri olan Adil Düzeni değil de; kapitalizmi, sosyalizmi, ABD’yi, AB’yi veya Marx’ı veli ittihaz edenleri bir ümmet yapardı. Yani O’nun dışında kimseyi evliya ittihaz etmezlerdi.

Ama Allah bu dünyayı denge üzerinde kurmuştur. Dengenin temel kanunları vardır.

Bunların birincisi, kâinatın entropisi büyümektedir, yani gittikçe bozulmaktadır.

Diğeri, bundan yararlanarak canlılar ve insan evrimleşmektedir.

Bu evrimleşmenin olması için kâinatta çatışma ve dayanışma kanunları vardır. Dayanışma içinde oluşan gruplar çatışarak evrimi sağlamaktadırlar. Yani kâfirlerin görevleri vardır. Nedir bu görev? Mü’minlerin evrimleşmeleri için onların zulmü gerekir.

Eğer bugün Batı dünyayı sömürmeseydi, Türkiye’deki yöneticiler dünya sömürüsünün oyuncağı olmasaydı, biz “Adil Düzen”i nerden bulup ortaya koyacaktık. Bugünkü perişan durumda bile insanlar bize kulak vermiyorlar. Çünkü zulüm henüz yeteri derecede yükselmedi. Ama dünya dört dörtlük “sosyal tufan”a doğru gitmektedir. “Adil Düzen” işte bu tufana karşı “sosyal gemi”dir. Gemiye binenler kurtulacak, diğerleri gark olacaktır. Evet, Ak Partililer de, Saadet Partililer de gark olacaklardır. “Adil Düzen”i kabul etmeyenler sosyal tufan içinde gark olacaklardır. Kimler “Adil Düzen gemisine binerse onlar kurtulacaktır.

İşte bu evrimlerin olabilmesi için Allah onları ümmet-i vahit kılmadı.

Allah bu sözleri kime söylemektedir?

Kur’an’ı okuyan bizlere, “Adil Düzen”e inananlara söylemektedir. Onların bu davranışları ve Allah’tan başka veliler ittihaz etmeleri seni hiç sıkmasın. Sen bunlarla ilgilenme, sen “Adil Düzen”i ortaya koymaya çalış.

وَلَكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ

(Va LAvKiN YuDPiLu MaN YaŞAyEu FIy RaXMaTiHIy) 

“Lakin meşieti olan kimseyi kendi rahmetine idhal eder.”

İşte insanları ikiye ayırmıştır. Kimisini rahmeti içine sokmaktadır. Adil Düzende çalışmayı onlara nasip etmektedir. Yeryüzüne Kur’an nizamını getirmek için çalışmaktadır.

Yeryüzünde hakkı üstün tutan düzen vardır.

Bir de kuvveti üstün tutan düzen vardır.

Bunlar gece ve gündüz gibi, yaz ve kış bir gelir, onun yerini biri alır, sonra da birbirinin ardından devredip dururlar. Ama gündüz geceye, yaz kışa her zaman galip gelir. Dolayısıyla hep canlılık yayılır. Kış yaza galip gelseydi yeryüzünde hayat kalmazdı. Şimdiki durum kış gecesinin karanlığıdır ama bahar geliyor, yaz geliyor. Biz şimdi onun hazırlığını yapıyoruz. Allah’ın rahmetine dahil ettiği kullarız. Sabah olacak, ortalık aydınlanacak, zulüm ortadan kalkacaktır. Sömürü bitecek, fuhuş bitecek, zina takdis edilmeyecektir. Anarşi bitecek, rüşvet bitecek, bürokrasi ortadan kalkacaktır.

Zalim dünya zulmünü bürokrasi ile yapmaktadır. Kurulmuş bir ezme ve sömürme makinesi, orada çalışan bürokratlar da o makinenin dişlilerini oluşturmakta ve halk bunlar arasında ezilmektedir.

Bu durumun sona ermesi için ne olacak?

Bu zalim düzenin yerine serbest meslek sistemi gelecektir. Avukatla hakim aynı kimse olacaktır. Bunlar hakem olacaktır. Maliye bürokratları ile mali müşavirler aynı kimse olacaktır. İşletmeleri destekleyecek ve paylarını alacaklardır. Mimar ve mühendislik büroları ile belediyedeki vekilleri aynı kimselerden oluşacaktır. Bunların maaşları devletçe verilecek ama bunları halk seçecektir. Halk hizmetlisini değiştirdiği için hizmetli ile halk arasında dostluk olacaktır. Ama hizmetli maaşı devletin payından alacağı için de kanunen hakkı korunmuş olacaktır. Devlet işletmeleri zengin ettiği için vergi alacaktır. Devlet işletmeleri kösteklemeyecek, bilakis var gücüyle destekleyecektir.

Bugün sömürü sermayesi halkı sömürmek için kamu görevlisi ile halk hizmetlisini ayırmış, bunları boğuşturmakta, kendisi faizini sermaye payıymış gibi almaktadır.

Evet, sorun sermayenin sömürüsüne son verme sorunudur.

Bürokrasiyi de onların tahsildarı olmaktan kurtarmaktır.

İşte “Adil Düzen” budur.

Allah’ın kendi rahmetine sokacağı kimseler bunlardır. “Adil Düzen”i sırtlarının arkasına atıp Allah’ın dışında evliya ittihaz edinenler ise bu rahmetinden mahrum olanlardır.

وَالظَّالِمُونَ (Va elJAvLıMUvNa)  “Zalimler ise”

“Allah meşieti olanları rahmetine sokar” dedikten sonra “zalimler” diyor; “meşieti olanı” demiyor. Onlar zulmü kendileri istediler ve zulüm yaptılar. Devlet insanların hak ve hukukunu korumak için vardır. Kimse kimsenin malına ve canına dokunmasın için vardır.

Devlet bu demektir.

Eğer devletin kendisi insanların hak ve hukukuna saldırırsa o devlet olur mu?

Biz 1967 yılında Akkent diye bir kooperatif kurduk, bin ortaklı kooperatife 500 üye bulup 4000 dönümlük bir dağı tapudan satın aldık. 120 senelik bir tapu belgesi vardı. Tapuda orman olduğuna dair herhangi bir şerh yoktu.

Orman Bakanlığı, ‘burası ormandır!’ diye dava açtı. Bilirkişiler rüşvet istediler, vermedik. Tamamen yalan rapor tanzim edildi ve mahkeme tapulu yerimizi elimizden aldı; orası güya orman imiş diye! İsterse orman olsun, özel mülkiyete ait bir yeri orman olarak tescil eder ama orası yine onların olur. Ama biz Millî Görüşçüyüz, biz Adil Düzenciyiz diye bize saldırdılar ve tapulu yerimizi gasbettiler. Şimdi anayasa ekseriyetiyle iktidardayız. İktidar demek, bu tür zulümleri ortadan kaldırmak demektir. Ama iktidardaki kardeşlerimiz bizimle hiç ilgilenmiyorlar. Böylece tapulu yerimizi gasbediyorlar. Sonra ne oluyor? Bu gibi yerleri daha sonra rüşvet verenlere peşkeş çekiyorlar.

İktidarda olanlar bunları önlemiyorlarsa zalimdirler.

Ne yapalım, elimizden gelmiyor diyorlar!

Yapamayacaksan, o zaman oraya gelme.

İşte, Kur’an kurulmuş bu zulüm tezgahının aktörlerine “zalim” demektedir. Bu zulüm mekanizmasını meşrulaştıran devlet adamlarımız olmuştur: Benim memurum işini bilir! Rüşvetin zararı yok, işler yürüyor! Onlar da biraz yararlansınlar, bir şey olmaz!..  

Evet, herkesin göklere çıkardığı Özal mantığıdır bu mantık. Günümüzde rüşvet vermeyi meşru görmeyen zaten yoktur. Sömürü sermayesi bürokratları kullanarak halktan gasbettiği varlıkları onlara peşkeş çekmektedir.

“Bu söylediklerim doğru değildir; rüşvet alan bürokrat yoktur; kimseye zulmedilmiyor…” Bu ülkede böyle şeyler diyebilen olabilir mi?

O tarihte tanzim edilmiş sahte bilirkişi raporları orada duruyor. İşte size bir basit örnek. Bütün adliye dosyaları böyle raporlarla doludur. Kimse bunlar olmuyor diyemez.

مَا لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِير

(MAv LaHuM MiN VaLiyYin Va Lav NaÖIyRin) 

“Onlar için hiç bir veli ve bir nasir bulunmayacaktır.”

Fuzuli’den beri bu şikayet vardır.

‘Bunlar düzelmez, dünya bu zulmün içinde yürüyüp gidecektir!..’

Böyle sananlar veya böyle düşünenler vardır.

Fuzuli zamanında Adil Düzen ortaya çıkmamıştır. Fuzuli zamanı henüz çökmenin tamamlanmadığı zamandır. Ama şimdi artık insanlık uyanmıştır. “Adil Düzen” dünyaya duyurulmuş, dünyada kısmen inkılaplar yapılarak bugünkü hâle gelinmiştir. Artık insanlık “Adil Düzen”i istiyor ve arıyor. Şimdilik çalınan kapılarda bir şey bulunamamaktadır. Çünkü Saadet Partisi Adil Düzeni bıraktı, son zamanlarda ağzına bile almıyor. Erbakan’ın çabaları bunları uykularından uyandırmaya yetmiyor. Ama insanlık gerçek “Adil Düzen”in kapısını çalacaktır. Bu kapı Kur’an kapısıdır. Artık sadece Müslümanlar değil, Hıristiyanlar da Kur’an’ı kendilerine şeriat kitabı kabul edeceklerdir. Onlar için bunda bir zorluk yoktur. Çünkü Hazreti İsa şeriatı tedvin etmedi. ‘Şimdi ben onları söylesem siz ona tahammül edemezsiniz’ dedi. ‘Şeriat kitabı olarak şimdilik Tevrat’ı kabul edin’ dedi. ‘Ama sonra biri gelecek, o yeni şeriat getirecek, ona uyun’ dedi. Demek ki Hıristiyanlar için değişik bir şey yoktur. İncil’in emrine uymaktadırlar.

Ne var ki, Kur’an Akevler usulü içinde ele alınacaktır. Ölü tefsirlerle Kur’an anlaşılamaz. İşte o zaman bu yazdıklarımız onların işlerine yarayacaktır.

Akevler usulü nedir?

a)     Kur’an’ı bugün bize nâzil olmuş gibi ele alacağız ve Kur’an’ı biz yorumlayacağız. Eski yorumlar o zaman yaşayanların kendilerine aittir.

b)     Kur’an’ı doğru yorumlayabilmemiz için fukahanın geliştirdiği usulü fıkıh kuralları içinde anlayacağız. Şeriatün min kablina yani Tevrat ve Sünnet ile Kur’an’ı anlayacağız. İcma ve kıyas ile Kur’an’ı anlayacağız. Usulü fıkhı dünya iyi öğrenmelidir.

c)     Kur’an’ı bugünkü müsbet ilmin verileri ile anlamaya çalışacağız. Kur’an “sema” derken, bugünkü astronominin bildiği semadır o. Deve derken de, bugünkü biyolojinin bildiğidir o.

d)    Bugünkü kuvveti üstün tutan zulmü askeri usullerle değil, sosyal kuruluşlarla ve halk girişimciliğiyle yeneceğiz.

Böylece inanmış Hıristiyan ve diğer din mensupları ile bütün mukaddes kitapları ve bugünkü ilimleri değerlendirerek “Adil Düzen”i ortaya koymalıyız. Bunu kabul edenler Allah’ın onları kendi rahmetine soktuğu kimselerdir. Kabul etmeyenler ve Allah dışında evliya ittihaz etmek isteyenler ise zalim kimselerdir. Onların bir velileri ve nasırları olamayacaktır. Allah bu sûrede bize bugünkü zulüm dünyasının sona gelmekte olduğunu haber vermektedir.  

أَمْ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ 

(EaM itTaPaZUv MiN DüNiHIy EaVLiYAEa)   

“Yoksa Allah’ın dışında evliya mı ittihaz ettiler.”

Bundan önce “Adil Düzen”i kabul etmeyen kimselerden, Allah’ın dışında veliler ittihaz edenlerden söz etmişti. Allah onları tek ümmet yapmadı. Çünkü Allah dilediğini kendi rahmetine idhal eder dedi. Rahmetine idhal etmediği kimseleri de zalimler diye ayırmıştır. O zalimler Allah’ın dununda evliya ittihaz edenlerden farklı kimselerdir. Yani Allah’ın dununda evliya ittihaz edenler iki gruptur. 

Birincisi, “Adil Düzen” ortaya konmadan önce “Adil Düzen” dışında yol arayanlardır.

İkincisi ise, “Adil Düzen” ortaya konduktan sonra direnip yine Allah’ın dışında veli ittihaz edinenler vardır.

Yani, birinciler Allah’ın dununda veliler aradıkları için zalim oldular.

İkinciler ise zalim oldukları için Allah’ın dununda veliler ittihaz ediniyorlar.

Demek ki, Allah’ın dışında veli ittihaz etmek zalim olmanın sebebi olduğu gibi, biri zalim oldu mu Allah’ın dışında veli ittihaz edinir. Bu iki ittihazı birbirinden ayırmak için “EM” harfi atfı getirilmiştir. “Ellezîne İttehazû” ile “Em İttehazû”daki ittihaz edenler farklı kimselerdir. Yahut farklı şekilde ittihaz emektedirler.

فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ

(Fa elLAvHu HuVa eLVaLIyYu)  

“Veli olan yalnız Allah’tır.”

Yani; ne Amerika Birleşik Devletleri, ne Avrupa Birliği, ne Rusya, ne Çin, ne Hindistan sorunları çözemez. Kapitalizm ve sosyalizm sorunları çözemez.

Sorunları yalnız Allah çözer. O da “Adil Düzen”dir.

Biz Allah’ın düzenini, “Adil Düzen”i nasıl öğreniriz; insanlık nasıl öğrenir?

İşte Akevler’in geliştirdiği usul budur. Tüm insanlık bunu benimsemelidir.

1)      Allah kitaplar göndermiş ve o kitapları bize intikal ettiren âlimleri görevlendirmiştir. Biz bütün İlâhi kitapları birlikte tedris edecek ve orada Allah’ın emirlerini dikkate alacağız.

2)      Allah bize imkânlar vermiş, ilmî seviyemiz çok yükseklere ulaşmıştır. Fizik, kimya ve matematiğin yanında, hukuk ve yönetim ilimleri de müsbet ilim metotları ile ele alınmalıdır.

İşte bu iki kaynak, aklî kaynak ve naklî ilimler, bize Allah’ın, “Adil Düzen”in öğretecekleridir. Böylece hak yolu bulmuş olacağız.

Biz bu faaliyette bulunurken insanları ayırmıyoruz.

Vahye inanmayanların da bizde yerleri vardır. Çünkü onlar da müsbet ilme inanıyorlar. Yunan safsatacıları gibi değildirler.

Bizim yanımızda Marksistler de yer alır, alabilir.

Şartımız ne?

Müsbet ilim bizim ortak hakemimiz olacak. Başka herhangi suni tanrılar ile karşımıza çıkmayacaksınız. İkincisi, birbirimize bir şeyler dayatmayacak, sadece birlikte hakkı bulmakla meşgul olacağız. Yardımlaşacağız, dayanışacağız.

وَهُوَ يُحْيِ المَوْتَى

(Va HuVa YuXYı eLMavTAy)  

“Ve mevtayı O ihya eder.”

Aslında bugün Adil Düzen, şeriat düzeni ölü durumdadır. Nasıl sonbaharda bitkiler ölür, ilkbaharda yeniden canlanırlarsa, bugün de öyledir. Zulüm mekanizmaları o kadar yaygınlaşmıştır ki, artık şeriat ölü durumdadır. Ama yeniden dirilecektir. O halde bizim yapacağımız sadece çalışmak ve “Adil Düzen”i ortaya koymaktır. Acaba insanlar onu alacak mı almayacak mı, o bizi ilgilendirmiyor. Orası bizim işimiz değil, Allah’ın işidir.

Neler yapılacaktır?

a)      Adil Düzen Çalışanları, ilmî çalışmalar yaparak “Adil Düzen”i uygulanır halde ortaya koyacaklardır.

b)      “Adil Düzen”i kabul eden dinî cemaatler bunları cemaatlerine yaygınlaştırıp öğreteceklerdir.

c)      “Adil Düzen”i benimseyen iş adamları Adil Düzen işletmelerini kuracaklardır. Böylece halk ekonomisi ortaya çıkacaktır.

d)     “Adil Düzen”i kabul eden siyasiler Adil Düzen yönetimini kuracaklardır.

Bütün bunları Allah ayarlamıştır. Göreceksiniz, bunlar tahakkuk edecek ve Adil Düzen nuru insanlığa konacak, insanlar onun rahmeti içinde yaşamaya başlayacaklardır.

وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

(Va HuVa GaLAy KulLı ŞeYİn QaDıRun)  

“O her şeye kadir olandır.”

Cümle isim cümlesidir. “Alâ külli şey” takdim edilmiştir. Burada tamim vardır. Yani her şeye kadirdir. Bu ifadeden, O’ndan başkası hiçbir şeye kadir değildir mânâsı çıkmaz. Allah meşieti insanlara verdiği gibi iktidarı da insanlara vermiştir. İnsanın bedeninde depolanmış enerji vardır. Onu istediği zaman kullanmaktadır. Böylece o miktarda enerjinin kadiridir. Ne var ki insana bu kudreti veren de Allah’tır.

Bir patron nasıl memuruna para verir ve ‘bunu harca’ derse; aynı şekilde o parayı harcamaya o memur yetkilidir ama para patronundur. Dolayısıyla Allah onun parasına da kadirdir. Allah’ın külli kudreti insanların cüzi kudretini önlemiyor.

Biz her şeyi zaman ve mekan içinde düşünüyoruz. Tanrı’yı adeta büyük insan gibi tasavvur ediyor ve ona göre algılıyoruz. O öyle değildir ama O bize öyle görülüyor. Başka türlü Allah’la diyalog içinde olamayız. O her şeye kadirdir. Biz de O’nun verdiği kudretle bazı şeylere kadiriz.

وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْء

(Va MaPTaLaFTuM FIyHı MiN ŞaYİn)

“İçinde ihtilaf ettikleriniz şeyde.”

Buradaki “Ve” nereye atıftır? Bu cümlenin mütekellimi, konuşanı Allah değildir. Çünkü “Ben Allah’a tevekkül ediyorum” diyorum, “Ona dönüyorum” diyorum. O halde burada hazfedilmiş bir “Kul/söyle” vardır. Söyle, onlara söyle; ihtilaf ettiklerinizde hüküm Allah’ındır. Ben O’na dönüyorum, O’na tevekkül ediyorum. Böyle söyle diyor. “Ve” harfi ile atfedildiğine göre, daha önce de söyle emrinin cümleleri varmış, hazfedilmiştir demektir.

Bu hazf nerededir? Biz sana inzar edesin diye Arapça Kur’an indirdik demiştir. İnzar etme emri içinde “söyle” kelimesi vardır. Ne söyleyeceği de inzarla ilgili cümlelerdir. İşte buradaki “Ve” ile o “tünzire”nin bedeli olan ve hazfedilmiş “Kul” kelimesine atıf vardır. Böylece mahzuf “söyle”ye atfedilmiştir.

Acaba Allah niçin böyle hazf ederek atfetmiştir?

Buradan bize neler anlatmayı murat etmiştir?

Biz nâsı/insanları inzar ederken, onlar Allah’a inanmamaktadır; Kur’an’ın Allah sözü olduğuna inanmamaktadırlar. Onlara gider de ‘Allah böyle diyor’ dersek, gülerler. Biz onlara bir insan olarak varacağız, sunacaklarımızı onlara akıl yoluyla bir insan olarak sunacağız. Evet, Kur’an’da söylenenleri biz düşünüyormuşuz ve bizim fikirlerimiz imiş gibi konuşmaya başlayacağız. Onlardan alacağımız cevap da aynen kendi düşünceleri ne ise o olacaktır. Biz bunları Kur’an’dan öğrenmiş olabiliriz. Onlar da söylediklerini Marx’tan öğrenebilirler. Ama biz masaya Kur’an’la gelmeyeceğiz, onlar da masaya Marx’la gelmeyeceklerdir. Kendi fikirleri ve düşünceleri ile geleceklerdir. Fikirlerin kaynağı bizi ilgilendirmez. Bizim için önemli olan bugün sahip çıkılan fikirlerdir.

Biz bunu Kur’an’ın genel eşitlik ilkesine dayanarak daha evvel de söyledik ve yazdık.

Burada ise çok açık olarak delille karşılaştık.

Bu bizim Kur’an’ı tüm olarak doğru anladığımıza açık delildir.

Bakınız, Kur’an’da anlaşılmayan bir ifade ne büyük hükümleri içermektedir. Biz Kur’an’a inanmayanlarla bir masaya oturduğumuz zaman Kur’an’ı delil göstererek, onu onlara kabul ettirerek uzlaşmaya çalışmayacağız. Tam tersine, onlar kendi kitap ve felsefeleriyle, biz de kendi kitap ve felsefemizle yaşayacağız. Ama barış içinde yaşamamız için ne yapmalıyız? Birlikte uzlaşmamız gerekir. Bizi uzlaştıran da müsbet ilimdir.

Bu kâinat büyük bir düzen içinde var mıdır, denge içinde varlığını sürdürmekte midir?

Biz de o dengenin bir parçası ve unsuru değil miyiz?

O halde barış içinde sorunlarımızı nasıl çözeriz?

Birlikte müsbet ilim ve akıl üzerinde anlaşmaya çalışacağız. Onlarla barışı böyle isteyeceğiz. Onların kaynakları başka, bizim kaynaklarımız başka olabilir. Ama kaynaklarımız doğanın doğal kanunları olmalıdır. Ütopik dünyaları yaratmamız mümkün değildir. Çünkü biz tanrı değiliz. Tanrı bize ne güç vermişse ancak onu kullanabiliriz. Yahut siz güce “tabiat” deyin, fark etmez. Buradaki tüm Kur’an Arapçasının gereği olarak biz ne ihtilaf edersek demektir. Yani, gelin oturalım, uzlaşalım. Tüm insanlık uzlaşsın. Barış yolu arasın. Barışa katılmayanlara ortak güvenlik yolları arayalım. Bu arada ihtilafa düştüğümüz konularda hüküm Allah’ın olsun.

فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ

(Fa HüKMuHUv EiLay elLAHı) 

“Onun hükmü Allah’ındır.”

Bizim ihtilaf ettiğimizin hükmü sonunda Allah’ın olacaktır. Şöyle ki; önce barış masasında oturmuş, barış isteyen, adalet isteyen, hakkı üstün tutan tüm insanlık barış istiyorsa, masamız herkese açıktır. Buyursun katılsınlar. Barışın ve adaletin gereği ne ise o hususta anlaşalım. Hüküm Allah’ındır. Hüküm sadece Allah’ın olsun.

Şöyle ki; müsbet ilim ve hakkın üstünlüğü ilkesi hakem olsun.

Bu hususta hakemler seçelim, onlar hükümlerini versinler.

Bu bizim insanlığa yapacağımız öneridir. Bizimle kavga etmesinler. Müsbet ilim ve hak ne diyorsa, adalet ne diyorsa o olsun. Kuvvet haklı olmasın, Hak kuvvetli olsun.

Tartışmalarımız devam eder de “Adil Düzen”i kimlerin kabul etmeyeceği belli olursa; işte o zaman bekleyeceğiz. İlâhi kanunlar vardır. Zalimlerin zulmüne biz değil, Allah son verecektir. Onun nasıl yapacağını biz bilemeyiz. Allah o zor işi, silah işini bize bırakmamaktadır. O iş bana aittir demektedir. Biz O’nun işine karışmayız.

İşte biz bunları anlatacağız.

Dört dörtlük on altı sosyal tufan kapıyı çalmış, geliyor.

Onları tekrar hatırlayalım.

1.      Toprak, su, hava ve canlı kirlenmektedir. Buna hayır diyen var mı, böyle bir şey yoktur diyebilen var mı?

2.      Biyolojik, kimyasal, kitle imha ve atom silahları ile yeryüzü patlamak üzere olan barut fıçısına dönüşmüştür. Bu vahim gerçeği inkâr edebilen var mı?

3.      Senet mafyası, rüşvet mafyası, iş mafyası ve silah mafyası artık her yere hakim hâle gelmiştir veya böyle giderse gelmek üzeredir.

4.      Tek evlilik aile müessesesini yıkmakta, serbest cinsi ilişki AİDS gibi cinsel hastalıkları çözümsüz hâle getirmektedir. Kitle imha savaşları nesli dejenere etmektedir. Doğum kontrolü seleksiyon kanunlarını çalıştırmamaktadır.

İşte bu musibetler sebebiyle yeryüzü ölüme doğru sürüklenmektedir.

Ancak, Allah buna müsade etmeyecektir.

Kâinatı O yaratmıştır, O muhafaza edecektir.

Eceli geldiğinde kendisi bu gidişata son verecektir.

ذَلِكُمْ اللَّهُ رَبِّي (ÜAvLiKuMU elLAHu RabBIy)  

“İşte bu benim Rabbim olan Allah’tır.”

Yani ihtilafları halledecek Rabbime inanıyorum de. Bunları Kur’an söylüyor değil de, sen söyle; Kur’an’dan öğren ama sen onlara sahip ol ve kendin konuş.

Allah’ın meşieti olsaydı. Allah onların velisidir. Hüküm Allah’ındır. İşte bu Allah benim Rabbimdir. Bu ifadelerde “Allah” kelimesi izhar edilmiştir, yani Allah dört ayrı cihetle tanıtılmıştır. Birincisinde kâinatın kaderini çizen, mutlak irade sahibi ve hâlik olan Allah ifade edilmiştir. Ondan sonra yeryüzünde adaleti hakim kılan ve adaletin yanında yer alan bir Allah vardır. Mazlumlara yardım eden bir Allah vardır. Burada da hakim olan yani yargılayıp mahkum eden Allah sözkonusudur. Nihayet herkesin ayrı Rabbi olmasıdır. Herkesin yanında onunla meşgul olan Allah vardır. Kâinatı düzenleyen, sonra iyilerin yanında yer alan, sonra adaletle muhakeme eden ve herkesin ayrı ayrı Rabbi olan Allah vardır. Bütün bunları yapan tek Allah’tır. Ama bize görünüşü farklıdır. Savaşan iki cephenin halikı olan Allah, bize de yardıma gelen aynı Allah’tır. Ama farklı hüviyetiyle gelmektedir. Geçmişte olanlar O’nun takdiri iledir. Ama gelecekte olanlar bizim irademizle oluşacaktır. Kader bizimle çizilecektir. Allah kâinatı böyle yaratmış, böyle bir düzen kurmuş. Bunun hikmetini bu dünyada tam olarak anlayamayız. Ama cennete gittiğimiz zaman Allah ne iyi etmiş de böyle yapmış diyeceğiz. Hikmetleri o zaman anlayacağız. Günahkârlar da cehennemde cezalarını doldurup çıktıkça orada anlayacaklardır, Allah’ın kâinatı bu düzen üzerinde yarattığının iyi olduğunu.

عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ (GaLaYHi TaVakKaLTu) 

“Ben yalnızca O’na tevekkül ettim.”

O’na tevekkül etmesem ne olacak ki. Beni yaratmış, imkânları vermiş. Verdiği imkânları değerlendirerek O’nun emirlerini yerine getirmeye çalışıyorum. Benim yapabileceğim bunlardır. Ondan sonrası O’na aittir.

Şimdi biz yazıyoruz, siz de okuyorsunuz. İşte bizim işimiz bu; Allah’ın imkân verdiği kadar O’nun dediklerini yapmak. İnsanlık belki bir gün Medineliler gibi bize gelecekler; biz “Adil Düzen”e inandık, gelin beraber çalışalım diyecekler. O zaman on sene içinde “Adil Düzen”i kurmuş olacağız. Biliniz ki bu iş bu kadar kolaydır ve yakındır.

Bu nereden başlayabilir?

Erbakan artık karanlık sokaklarda dolaşmaktan vazgeçip Akevler Adil Düzen ekibi ile çalışmaya karar vermelidir. Siyasetle değil, ilimle bu işin hallolacağına inanmalıdır.

ESAM partiler üstü ilmî çalışmaların merkezi hâline getirilmelidir. Bütün siyasi partilerin katkısı ile “Adil Düzene Göre İnsanlık Anayasası” hazırlanmalıdır.

Bu çalışma genişletilmeli, Papalık ve diğer dinler, Obama ve Putin gibi devlet adamları davet edilmeli. Bu bir yıllık çalışmanın sonunda gerçekleşir. Bunu Erbakan yapmazsa, F. Gülen de yapabilir.

İşte bundan sonradır ki on sene geçmeden “Adil Düzen” tüm dünyada kurulmuş olur. Buna karşı çıkanlar elbette olacaktır. Bedirler, Uhudlar, Hendekler ve Fetihler olacaktır. Onlar sorun olmayacak, bütün mücadele merhaleleri hep “Adil Düzen”in zaferi ile bitecektir.

Hâsılı, bizim işimiz bunlarla uğraşmak değildir.

Bizim işimiz “Adil Düzen”i ortaya koymaktır.

وَإِلَيْهِ أُنِيبُ (Va EıLayHi EUvNIyBU) 

“Ve yalnızca O’na inabe ediyorum.”

O’na nöbet tutuyorum. Biz Allah’ın çizdiği kaderle bize düşeni, bizim nöbetimize düşeni yapıyoruz. Bugün bu yazıyı yazmak nöbeti bendedir. Bunları düzeltmek ve yayına hazır hâle getirmek nöbeti Reşat Nuri Erol’dadır. Seminerlerin ve diğer çalışmaların bilgisayar programlarını hazırlamak nöbeti Dr. Müh. M. Lütfi Hocaoğlu’ndadır. Yayınlamak nöbeti Muhammed Zübeyr Erol’dadır. Hepimiz nöbetteyiz, bize düşeni yapıyoruz. Çark ise İlâhi takdirle dönmektedir. Adım adım “Adil Düzen”e gitmekteyiz.

فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

(FaOıRı elSaMAvVAvTı Va eLEaRWı)

“Semavat ve arzın fatırıdır.”

Burada “fâtir” sözü iade edilmiştir. O halde semavat ve arzın fâtiri birliktedir. Semavat ve arzın fâtiridir. Halik var, bedi var. Rab var. Allah’ın yeryüzünde koyduğu temel kanunları ifade eder.

Allah kâinatı nasıl yaratmıştır?

Bir kitle vardı. O sıkışık halde büyük bir enerjiye sahipti. Yani önce böyle kâinatın tohumunu var etti. Bunlar bitişik idi. Zaman yoktu. Hareket yoktu. Bu patladı. Aralarında boşluklar meydana geldi. Tek olan parçalardan parçacıklar oluştu.

İşte bu olaya fıtrat denmektedir.

O parçacıklar öyle özellikler taşıyorlardı ki bugünkü dünyamız oluştu. O parçacıkların bir kitlesi vardır. Bugünkü elektronun kitlesidir. O parçacıkların hızları vardır, hem de çift hızları vardır. Bir dalga hızıdır, bir de kendi hızıdır. Çarpımı ışık hızının karesine eşittir. Parçacıklar sayılı olduğu gibi, tüm parçacıkların hızlarının toplamı da sabittir ve sayılıdır. Demek ki kâinat ışığın sayısına eşittir. Parçacık sayıları değişmez, hep aynı kalmaktadır. Bir de parçacıkların hızlarının karelerinin toplamı değişmez.

Başka bir özellik daha verilmiştir. Bir parçacığın taşıdığı hızın karesi buçuklu olarak büyür; 0.5  1.5  2.5  3.5 işte böyle özellikleri olan bir zaman ve mekanın oluşması demektir.

İşte buna fıtrat denmektedir. Bu sayılar öyle seçilmiştir. Sonunda bugün ben bunları yazabiliyorum. Cansız âlemi anlatmaktadır.

جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجً

(CaGaLa LaKuM MiN EaNFuSiKuM EaZVaCan)   

“Allah sizin için sizin nefislerinizden ezvac ca’letti.”  

Yahut bizim için bizden zevcler ca’letti.

Allah insanları erkekli dişili yarattı ve birbirine bağladı. Marx aileyi kaldırıp insanları sadece eşleşen ama ikili aile bağları ile bağlanmayan varlıklar yapmak istemişti. Ona göre hayvanlar öyle idi. O zaman biyoloji ilmi gelişmemişti. Henüz dıştan eşleşme ilkesi yoktu.

“Zevc” eril kelimedir ama hem erkek hem de kadın için kullanılır.

“Nefs” dişil kelimedir ama hem erkek hem de kadın için kullanılır.

Bu ifade Nisa Sûresi’nde de geçmektedir. Yani erkek ve kadın eş olarak eşit şekilde ifade edilmiştir.

“Li” harfi ile birbirine bağlanmaktadır eşler. Böylece evlilik müessesesi karşılıklı mülkiyete dayanmaktadır. Kadın bazı hakları ile erkeğe maliktir, erkek de bazı hakları ile kadına maliktir.

“MiN” burada cins için kullanılmıştır. İnsan kişi olarak erkek ile kadın olarak eşittir. Birinin diğerine üstünlüğü yoktur. Farklılığı da yoktur. Aynı zamanda tüm insanlar da eşit kişiliğe sahiptir. Gerek karı koca arasında, gerekse insanlar arasındaki farklar ihtiyaç ve imkânlardan doğmaktadır. Bu sebepledir ki herkes herkesle davalı ve davacı olmaktadır. Herkes herkesi kendisine muhatap almak zorundadır.

İslâmiyet’te dokunulmazlık yoktur. Ancak herkes sadece kendi bucağında yargılanır. Dolayısıyla onun aleyhinde ancak Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin mahkemesinde dava açılabilir. Kendisinden başkasının aleyhine dava açacaksa o kimsenin bucağındaki mahkemede dava açabilir.

وَمِنْ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا

(Va MiNa eLEaNGAvMı EazVaCan)  

“Ve enamdan ezvac ca’letti.” 

Buradaki “MiN” tebiz için değildir, tebyini cins içindir. Bütün enamı da ezvac ca’letti.

İnsanları oluşturan moleküller vardır, DNA’lar vardır. Bunlar dört çeşittir, ikişer ikişer eşleşir. Hayat bu eşleşme üzerinde kurulur. Kuşlara ve memelilere gelinceye kadar eşleşmede psikolojik bağlar yoktur. Sadece biyolojik bağlar vardır. Kuşlar ve memeliler adeta insanlar gibi aile hayatı yaşarlar. Kuşların ve memelilerin bizimle ayrıca karşılıklı tanışması vardır. Köpek sahibini tanımaktadır. Arılar ise sahiplerini tanımamaktadırlar. Bunlardan enam olarak seçmiş olması, bunların insan hayatına en yakın olmaları sebebiyledir.

Allah insanı yarattığı zaman insanın geçim kaynaklarını da düzenlemiştir. Meyveleri sindireceği şekilde yaratmıştır. Biz onların meyvelerinden yararlanırız; onlar da bizim tarlalarımızdan, sularımızdan, ilaçlarımızdan, gübrelerimizden yararlanırlar. Böylece karşılıklı dayanışma içinde yaşamaktayız.

Aynı şekilde enamı da bizim onları beslememiz, onların bize et ve su vermesi şeklinde yaratmıştır. Yani eşleşme sadece erkek-kadın arasında değil, canlı grupları arasında da vardır.

Yani bir taraftan canlılar arasında besin zinciri oluşturulmuştur. Karşılıklı çatışarak denge kurulmuştur. İnsanlar arasında da böyle savaşlar konmuş ve denge kurulmuştur. Diğer taraftan da karı koca arasında olduğu gibi enam ile insanlar arasında dayanışma bağları kurulmuştur. Dengeler bunun üzerinde oluşacaktır.

Burada bizim karşımızdakilere anlatmak istediğimiz işte budur. Ya gelin uzlaşalım, barış düzeni kuralım ve birlikte yaşayalım. Aramızdaki ilişki savaşa değil barışa dayansın. Bunun tek çıkar yolu vardır. Müsbet ilmi örnek tutarak aramızda “Adil Düzen”i geliştirmedir. Ya da zulüm düzeni içinde birbirimizle kavga edecek ve sonunda “Adil Düzen” taraftarlarını Allah yeryüzüne hakim kılacaktır.  

يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ (YaÜRaEuKuM FIyHı)  

“Sizi onun içinde zerv ediyor.”

“Zerv etmek” rüzgarın samanı savurması demektir. Zariyat elektromanyetik parçacıklardır. Zerre var, bu da maddesel parçacıklardır. Zerre, saksıda fidan yetiştirme gibi sizi orada yetiştirdi demektir. Yeryüzünde insanları ve bitkileri zerv etmiştir. Burada da onun içine sizi zerv etmiştir diyor.

Buradaki “Hi” zamiri nereye gidiyor?

Eril tekil zamir. Nefis müennes bir kelimedir. Enfüs onun cemidir. Müennes kelimelerin cemlerine müfret zamirler gider. Müzekker çoğullara ise dişi zamir gider. O halde buradaki “Hi” zamiri nefislere gitmektedir. Sizi nefisler içinde ekip yetiştirdi denmektedir.

Bu bize “Adil Düzen”in esaslarını öğretmektedir. Kişilik, yani insan anne karnına düştüğü zaman kişilik kazanmaya başlar. Doğumu ile kazanır. Ölümü ile kaybetmeye başlar. Mirasın taksimi ile kaybeder.

İşte biz bu kişilikler âleminde var olur, sonra yok oluruz. Bu âlem içinde haklarımız ve görevlerimiz vardır. Bu âlem içinde davalı ve davacı oluruz. Bu dünyaya gelip gidişimiz böyle ama biz yok olmayız. Biz dünyadaki hukuki varlığımızı yitiririz. Âhirete gittiğimizde ise esas şahsiyetimiz orada ortaya çıkacaktır.

Bugün Batı hukukunda kişilik Kur’an’ın tanımladığı gibi tanımlanmaktadır. Herkesin kişiliğinin olduğu ifade edilmektedir. Batı’da kişilik ad takılmakla başlardı ve insanların eşit kişiliği yoktur. İslâmiyet ise kişilik için döllenmeyi yeterli bulur ve haklar doğar. Lehine dava açılabilir. Anayasamızda herkesin doğuştan devredilmez ve dokunulmaz hakları sayılır ama Batı henüz Kur’an’ın bu seviyesine ulaşmamıştır. Hâlâ eşyalara da hayvanlara da insana verilen kişilik verilmektedir. İnsandan başka Kur’an’a göre bir de Allah’ın kişiliği vardır; yani yeryüzünde kişiliği olan iki varlık vardır. Biri Allah, bir diğeri de insan.

İnsan toplulukları Allah’ın halifesi olarak kişilik kazanmaktadırlar. Allah ve insan dışında kişiliği olan herhangi bir varlık yeryüzünün hakimi değildir. Batı henüz bunu idrak edememiştir, hâlâ Roma safsataları içinde yuvarlanmaktadır.

لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ

(LaYSa Ka MiSLiHIy ŞayEun)  

“O’nun misli gibi bir şey yoktur.”

Burada O bir şeye benzemez denmektedir. O’na benzer bir şey yoktur. O’na benzerin benzeri de yoktur. Mislihi şey’un denseydi, O’nun büyüklüğünde kimse yoktur. Ama O’nun benzerinin benzeri de yoktur dendiği zaman, O’nunla karşılaştırılması mümkün değildir demektir. Burada misli gibi bir varlık varmış izlenimi ortaya çıkar.

Evet, O’nun benzeri vardır, yani Allah’ın benzeri vardır. O da kendisidir.

İnsanlar ve diğer melekler görünen insan benzeri bir şeydir. Böylece Allah insana benzemektedir. Ama insan Allah’a benzememektedir. Kur’an kendisini bize böyle anlatır. O her şeye yakındır ama hiçbir şey O’na yakın değildir. Oysa tek taraflı yakınlığı bizim mantığımız idrak etmemektedir. Allah her şeye benzer ama O’na hiçbir şey benzemez. Görünen her âlem O’nun görüntüsüdür. Dolayısıyla aslında O her yerde vardır. Ama hiçbir yer O’nu almaz.

Burada Allah kendi zatını tanıtmaktadır. Kâinatı nasıl düzenlediğini, nasıl tedbir ettiğini anlatmaktadır.

Bunları niçin anlatmaktadır?

Biz Papa ile, biz Obama ile, biz Putin ile masaya oturduğumuz zaman hep İlâhi kanunlardan bahsedeceğiz. Karşılıklı dayanışma, işbölümü, çıkar paralelliği ilkeleri ve insanların eşit kişiliğe sahip olduğu üzerinde duracağız.

Yani; “Adil Düzen” demek, herkesin eşit kişiliğe sahip olması, ondan sonra ise çıkar çatışması yerine çıkar paralelliğine dayanmış olması gerekeceği hususudur. Bu varsayımları kabul ettikten sonra, sonrasını müsbet ilim çözecektir. Semavat ve arzın fatırının kanunları bunları bize öğretecektir.

وَهُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ

(Va HuVa elSamIyGu eLBaÖIYRu)  

“Basir olan semi’ O’dur.”

“Semi’” ve “Basir” gören ve işiten mânâsına geldiği gibi, gösteren ve işittiren mânâsına da gelir. Yani doğru yolu O gösterir. Gerçekleri O işittirir.

Demek ki iki kaynağımız olacaktır. Biri naklî delil, diğeri ise aklî delil. Aklî delil ile göreceğiz, naklî delil ile işiteceğiz. Allah’ın bu iki delili de, hem aklî hem de naklî delili verdiğini ifade etmektedir. Yani insanlık istedikten sonra Allah onlara “Adil Düzen”i aklî ve naklî delillerle gösterecek ve öğretecektir.

Asıl sorun insanlığı “Adil Düzen”i istemeye götürmektir.

Obama’nın işi Amerika’da 200 İsraillinin dünyayı sömürme imkanlarını hazırlama değil de, onlar da dâhil tüm insanlığın “Adil Düzen”e götürülmesidir. Yani herkese haklarını vermesidir. Onlar bu imkânlarını kullanarak büyük hizmetler vermektedirler. Onlar da haklarını almaktadırlar. Ama dünyayı sömürmemelidirler. Fesat üzerinde hareket etmemelidirler.

Putin de böyle düşünmelidir. “Adil Düzen”i, hak düzeni istemelidir.

Onun ne olduğunu Allah onlara öğretecektir. Çünkü O işittirendir ve gösterendir.

Bu durumda bizim işimiz çok daha hafiflemiş bulunmaktadır. Biz “Adil Düzen”in ne olduğunu ortaya koymaya çalışmalıyız. Onların bunları duymaları ve işitmeleri bizim işimiz değil, Allah’ın işidir.

Erbakan “Adil Düzen”in dünyaya duyurulması üzerinde durdu. Mahiyetini de anlattı. Esas ilkeleri içine yerleştirdi. Dünya dillerine çevrilmiş bulunan “Adil Düzen”e isterlerse her zaman ulaşırlar. Biz aslında Allah’ın verdiği vazifeyi yaptık. “Adil Düzen”in esaslarını ortaya koyduk. Böylece insanlığa duyurduk.

Şimdi ne yapıyoruz? Yapamadıklarımızı sizin yapmanızı istiyoruz.

1.      Kur’an ilimlerini yeniden öğrenmeye başlamalıyız. Tüm insanlara ulaştırmalıyız.

2.      Fen ilimlerini yeniden öğrenmeliyiz, tüm insanlığı çalışmaya katmalıyız.

3.      Birer örnek işletme kurarak göstererek tebliğ yapmalıyız.

İşte, birinci adımı atmış ama daha önemli bir adım daha bizi beklemektedir. O da tüm insanlığı Adil Düzen çalışmalarına katmadır. Bizden öğrenme değil, semi’ ve basir olan Allah’tan öğrenme. Doğrudan aklî ve naklî kaynaklardan öğrenme. Bizim çalışmalarımıza katılma. İşte bizim davetimiz budur. Davete en yakınlarımızdan başlıyoruz.

1-      İzmir Akevler çalışanları bize en yakın olanlardır.

2-      Millî Görüşçüler bize en yakın olanlardır.

3-      Gülenciler bize en yakın olanlardır.

4-      Ehli Kur’an da bize yakındır.

Sonra davetimizi genişletiyoruz.

1-      Bize en yakın olan İran’ın başını çektiği ülkelerdir.

2-      Sonra Papalık ve Avrupa Birliği’dir.

3-      Putin’dir; çünkü İslâm Konferası’na katılmıştır.

4-      Sonra Obama’dır.

لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ

(LaHUv MaQAvLıDu elSaMAvVAvTı Va elEaRWı) 

“Semavat ve arzın kilitleri yalnızca O’nundur.” 

Yani insanlığın sorunlarını O çözecektir. O çözüm ise “Adil Düzen”dir.

Duyuracaktır, işittirecektir. Sonra onunla insanlığa rahmet yapacaktır. Yer ve gök insanlığın hizmetinde olacaktır.

Demek ki, “Adil Düzen” demek, Allah’ın hazinelerinden yararlanmamız için kapılarını açma anahtarları demektir. Yeryüzü ne kadar güzeldir, ne kadar verimlidir. Orduları savaş için bekletip israf ediyorlar. Oysa ordular barışta kamuya hizmet edecekler, böylece saadetin gelmesini sağlayacaklar. Savaş olursa o zaman savaşacaklardır. Barışta halklara yük olmayacaklar. İşte “Adil Düzen” budur. Orduları daha güçlü hâle getiriyor ama ordular barış zamanında halkların barışına hizmet veriyorlar.

Ne yapıyorlar?

Mesela, siz cep telefonlarınızla bedava konuşabiliyorsunuz, doya doya istediğiniz kimselerle her an haberleşiyorsunuz. Başka ne yapacaklar? Siz uçağa binip bedelsiz Amerika’ya gidebiliyorsunuz, Rusya’ya gidebiliyorsunuz. Bunu kim sağlıyor? Bunu ordu sağlıyor. Savaşmadığı için vakti olan ordu sağlıyor. Arabanız mı bozuldu? Ordu ne yapıyor? Karşılıksız hizmet öneriyor. Yani ordu silahlı hudut bekçiliği yaparken artırdığı zamanlarını da halka karşılıksız hizmet vererek geçiriyor. Bu, bu kadar basittir.

İslâmiyet’te bu bin yıldan fazla uygulanmıştır. Hesabı kitabı kolaydır. Uygulaması ile ispatı daha kolaydır.

يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ

(YaBSuTu elRızQa LiMan YaŞAEu) 

“Meşieti olana rızkı basteder.”

Bugünkü durumdan da fazla şikâyetçi olmamak gerekir.

Sömürü sermayesi çok büyük genişlikte rızık sahibidir. Denizdeki su gibi karşılıksız para basıyor ve insanlığı emeksiz sömürüyor. Diğer tüm insanlık da on dolar kazanmak için sabahtan akşama kadar kazma sallıyor. Akşam eve gittiği zaman elektrik parasını ödeyemediği için elektriği ve telefonu kesilmiş oluyor.

Bugünkü bu durumu da Allah bastetmiş ve takdir etmiştir.

وَيَقْدِرُ (Va YaQDiRu) 

“Ve takdir eder. Ve ölçümlendirir.”

Böyle olacak, insanlık “Adil Düzen”i alabilsin ve o sıkıntılı hayatı atabilsin; sömürü sermayesinin yanında değil de bizim yanımızda yer alsın. Sömürü sermayesi istese insanlığa rızkı bollaştırabilir. Ama istemiyor. O imkânları savaşlara ve mafyalara harcıyor. Böylece kendi kuyusunu kazıyor. Öyle yapması gerek ki “Adil Düzen” yeryüzüne gelebilsin.

إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(12)

(EinNaHUv BiKulLı ŞaYEın GaLIYMun)

“O her şeyi alimdir.”

Burada “alimun” kelimesi bilen anlamında olduğu gibi, bilicidir anlamında da olur. O halde Allah bütün olup bitenlerden haberdardır.

Sizi “Adil Düzen”e O götürmektedir.

Sömürü sermayesini de sömürmeye O götürmektedir.

Herkes görevini yapıyor.

Siz de görevinizi yapınız.

Ne mutlu size ki; sizin rızkınızı bu dünyada kısıtladı ama âhirette bastetti.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92

KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ-515/ADİL DÜZEN DERSLERİ-345İst., 20 Haziran 2008

7 HAZİRAN SEÇİMLERİ

500 yıldır tekel sermaye yeryüzünü sermayenin tek devleti hâline getirmek için planlar hazırlamıştır. İslâm uygarlığını Batı’ya tanrısız bir uygarlık olarak transfer etmiş ve Müslümanlarla Hıristiyanların savaşmasından yararlanarak gittikçe etkinliğini artırmıştır. Yirminci yüzyılın ortalarında Papalık ortadan silinmiş bir durumdadır. İslâmiyet’in ise tamamen ortadan kaldırılması planlanmıştır. 1960’lara gelindiğinde İslâmiyet’e taviz veren DP yıkılmış ve ateist bir CHP iktidarı tasavvur olunmuştur.

Ne var ki o zamanki Türk ordusu bu olayı desteklemiş, İsmet Paşa dinsizlerin yanında yer almıştı. Alpaslan Türkeş’in grubu ise buna tam karşı çıkmıştır. Tekel sermaye Türkiye’de dinsizliği gerçekleştirilemeyecektir. 1960’tan sonra İslâmiyet’e karşı tavrını değiştirdi. İslâmiyet’i ortadan kaldırma yerine sadece dinden yani ibadetten ibaret bir din olarak bırakmak olmuştur.

İstanbul’daki tarikat mensupları ve Diyanet camiası bu kadarına çoktan razı olmuşlardır. Bediüzzaman’a rağmen Nurcular da bunların yanında yer almışlardır. Bu görüşe karşı tek görüş vardı; bu görüş Akevler görüşüdür. Akevler, İslâmiyet dindir, ilimdir, ekonomidir ve siyasettir demiştir. Buna göre organize olmayı önermiştir. Akevler’de İslâmiyet’in dört cihetini ortaya koyma çalışmalarına başlanmıştır.

Erbakan Akevler’in bu çalışmalarına fiilen katılmış, daha parti kurulmadan “İslâm ve İlim” adlı konferansı vermiştir. Sonra Adil Düzen Çalışmaları ile insanlığa İslâm’ın dört kurumunu takdim etmiştir. Sırtını Batı’ya dayayan Demirel ordu ile el ele vererek Millî Görüş partilerini hep kapattırmış ve devre dışı bıraktırmıştır.

Ne var ki Erbakan’ın Adil Düzen çıkartmasından sonra yeryüzünde büyük değişiklikler olmuştur.

1) Sovyetler yıkılmış ve din düşmanlığı siyaseti yeryüzünde sona ermiştir.

2) Papalık İslâmiyet’i meşru din olarak tanımış, böylece İslâm şeriatından yararlanma kararını alarak “Adil Düzen”in yanında yer almıştır.

3) Kapitalizmin alternatifi sosyalizm çökünce insanlık yeni düzen aramakta, bunun “Adil Düzen” olduğunu bilmektedir.

4) Avrupa Birliği, kendi varlığını koruyabilmesi için Türkiye ve Adil Düzenle iyi geçinmesi gerektiğini idrak etmiş durumdadır.

Bu arada Türk ordusu 1960’tan beri Türkeş grubunun da etkisi ile dine karşı olma siyasetinden yavaş yavaş ayrılarak dine taraf olmaya başlamıştır.

2002 seçimlerini ordu planlamıştır. Milleti serbest bırakmıştır. Artık Türk ordusu kendi milletine güvenmektedir.

Türk milletinin değişmez ilkeleri vardır.

1) Türk halkı için din birinci devrededir. Dine baskı istemiyor. Herkes kendi dininde ve inancında serbest olmalıdır. Alevi kendisine baskı yapılmasını istemiyor. Sünnilerin mezhepleri kendi dinlerine baskı yapılmasını istemiyor. Devletine din için bağlıdırlar. Türk devleti İslâm’ı temsil eden bir devlettir. Dünya bunun için saygı duyuyor.

2) Türk milleti savaşmak istemiyor. Yurtta sulh cihanda sulhu benimsemiştir. Herkesle iyi geçinmek ana şiarıdır. Dünyayı korkutmak veya sömürmek için değil, onlara hizmet etmek için İslâmiyet’i temsil ediyor.

3) Türk halkı toplulukların kendi hâlinde yaşamalarına izin verilmesini istiyor. Türk devletine sadakatte tam olmakla beraber; ben Kürdüm, ben Lazım, ben Arnavutum diyene karışılmasını da istemiyor. Osmanlı dönemini izlemektedir.

4) Türk milleti ne kapitalizmi ne de sosyalizmi istemiyor. İşçi değil girişimci olmak istiyor. Liberal ekonomi istiyor.

İşte bütün bunları vadeden “Adil Düzen”dir. Bunu yalnız Türkiye’ye değil, dünyaya öğretmiştir.

7 Haziran seçimleri Tük halkının açıkça Millî Görüşü ve Adil Düzeni desteklediği ortaya koymuştur. Dine karşı olan bir CHP’yi de istemiyor. CHP bu gerçeği anlamalı ve “Adil Düzen”e sahip çıkmalıdır. Adil Düzen bir partinin değil, tüm insanlığın düzenidir.

“Adil Düzen” Allah’a ve âhirete inananların düzenidir. Şeriat lâik düzendir. Ama O’nun düzenidir. Allah’a kafa tutmak kadar akılsızlık ne olabilir. Kâinatı yaratan bilmiyor da minnacık beyinleriyle kendileri mi biliyor. Artık bu iddialarına son vermelidirler. Lâiklik ateistleri de kendi inançlarında serbest bırakmadır. Ama insanlık Allah’a inanıyor. Bir halk oylamasına gitsek, yeryüzündeki yedi milyardan fazla insana sorsak, beş milyar oy kullansa, acaba yüzde kaç oyunuz olur?

Eksiğimiz nedir?

“Adil Düzen”i öğrenmiş değiliz. Akevler organize olacak ve sizler beşikten mezara kadar “Adil Düzen”i öğrenmeye başlayacaksınız. Allah’ inanan herkes Adil Düzencidir. Allah’ın emirlerini öğrenmek isteyen herkes Adil Düzencidir. Lâikliği dinsizlik değil; dinsizlik de dahil her görüşün serbest olması şeklinde anlayacaksınız. Onlar bile Adil Düzene katılabilirler.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92

KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ-515/ADİL DÜZEN DERSLERİ-345İst., 20 Haziran 2008

DANDANAKAN MEYDAN MUHAREBESİ

İslâmiyet’ten önce Mekke’de iki kabile vardır, Emeviler ve Haşimiler. Emeviler güçlü ama Haşimiler daha nüfuzlu idiler. Hazreti Muhammed’in peygamberliğine Emevilerden çok Haşimiler karşı çıktılar. Böylece İslâm başlangıçta bir Emevi-Haşimi çekişmesi üzerine kurulamadı. Medine’ye hicret gerçekleşince Muhacir-Ensar birleşmesi olmuş, kabilecilik unutulur olmuştur. Hazreti Muhammed aleyhisselâmdan sonra yerine halife seçilen ne Hazreti Ebu Bekir ne de Hazreti Ömer bu iki kabileden değildi.

Hazreti Osman’ın halife olması ile Emeviler korunmaya başlanmıştır. Hazreti Ömer’in atadığı Emevi valiler Hazreti Osman’ın halimliğinden yararlanarak Emevilik yapmaya başladılar. Hazreti Ali halife olunca, oluşmuş olan bu tarafgir yönetimi düzeltemedi. Hazreti Ali’nin şehit edilmesinden sonra İslâmiyet Emevi-Haşimi çekişmesine dönüştü. Emeviler galip geldiler ve doksan sene saltanat kurdular.

Emevilerin bu tarafgir yönetimine karşı İranlıların da desteği ile Emevi saltanatına son verildi. Ne var ki bu sefer de Haşimiler arasında fitne çıktı. Hazreti Muhammed’in amcası Abbas’ın çocukları ile Hazreti Muhammed’in başka amcasından oğlu ve damadı Hazreti Ali taraftarları arasında iktidar kavgasına giriştiler. Arap âlemi İslâm’ın bu bölünmesine taraf olmak istemedi. Başka deyişle ikisinin de gayri meşruluğuna kanidir. Ancak fitnenin olmaması için Abbasileri haklı gördükleri için değil, güçlü oldukları için tasvip ettiler.

İşte Türkler bu sıralarda yani Abbasilerin güçlü zamanında Müslüman olurlar. Bu fitne sürüp gitmiştir. Abbasilerin karşısına Fatımi halifeler ortaya çıkmış, Abbasi devleti son derece zayıflamış ve Fatımilerin oyuncağı olamaya başlamıştır.

O dönemde yeryüzünde iki İslâm devleti var. Biri Orta Asya’daki Karahanlılar; bunlar Oğuzlardan oluşuyordu. Diğeri ise Hindistan’daki Gazneliler; bunlar da Türkmenlerdendir. Karahanlılar Abbasileri, Gazneliler ise açıkça olmasa da Fatımileri tutmaktadır.

Ne var ki bu iki büyük devlet birbirleriyle bunun için çatışmayı göze almaktadırlar.

Selçuk Bey bir Oğuzdur ve Karahanlıların ülkesinde oturmaktadır. 1007 yılında ölür. Tuğrul ve Çağrı adlı iki torunu vardır. Beyliği onlar yönetmeye başlar. Birbirine tutkun iki kardeşten huylanan Karahanlılar onları batıya sürerler. Buhara civarında kalırlar. Burası Karahanlılar ile Gazneliler arasında tampon bölgedir. Oradan da sürülürler. Horasan’a gelirler. Tuğrul ile Çağrı Oğuzları toplamaktadır. Horasan o zaman Gaznelilerin elindedir. Gaznelilerin oradaki güçlerini yenerek kendilerine mera ve otlak açarlar.

Gaznelilerin başında o zaman Mesut hükümdardır. 50 bin kişilik bir ordu ile Selçukluları yok etmek için yola çıkar. Tuğrul çöle çekilip düşmanların gitmesini beklemeyi önerir. Çağrı Bey ise savaşmayı yeğler. Tuğrul orduyu Çağrı’ya bırakır ve kendisi Irak’ın kuzeyine gider.

İşte 23 Mayıs 1040 yılında burada savaş olur ve Çağrı Bey o zamana kadar yenilmemiş Gazneliler ordusunu yener. Bu zaferi değerlendiren Tuğrul Bey derhal para bastırır, hutbede kendi adını okutur ve mağlup durumda ve etkisiz olan Halifeden sultanlık fermanını alır. Çağrı Bey muzaffer başkomutan olarak ona biat eder. Böylece Selçuklu Devleti kurulur.

Tuğrul Bey bundan sonra devletin işlerini kardeşlerine bırakır. Kendisi Hilafeti ve Sünniliği kurtarma mücadelesine girer. Bizzat Bağdat’a gidip yerleşir. Savaşlar olur. Sonunda Abbasiler sayesinde Sünnilik İslâm’ın temel mezhebi olmuştur.

Şii-Sünni çatışması Osmanlılar zamanında son bulmuştur. Kasrışirin Antlaşması ile savaş bitmiş, İslâm’da birlik ilkesi hakim olmaya başlamıştır.

Siyaseten İranlılarla o zaman biten çatışmadan sonra asıl büyük inkılabı Humeyni yapmıştır. Şiilerin Sünnilerin arkasından namaz kılmalarına cevaz vermiş ve Cumayı tüm Müslümanlara eşitlik içinde kıldırmıştır.

Son olarak Erbakan’ı İran’a davet ederek dini merkezce de ağırlanması ile artık Şii-Sünni kavgası kalmamıştır.

Çünkü biz Alevileri haksız bulmuyorduk. Abbasileri tasvip etmemizin sebebi İslâm âleminde birliğin sağlanması idi. Bize göre hilafet ne Abbasilerin ne Alevilerindir. Kur’an’dan sonra miras yoluyla iktidar son bulmuştur. Bununla beraber bu inançta olanlara saygımız vardır. Kendi liderlerini kendileri seçmelidirler. Yerel yönetimlerde isteyenler onları getirmelidirler. Yani demokrasi tüm sorunları çözmelidir.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92