1967...1968...1969....AKEVLER 44 YILDIR ÇALIŞIYOR....2008...2009...2010

BİZLER ÇALIŞIYOR VE YENİ İSLÂM MEDENİYETİ’Nİ KURUYORUZ...

SİZLERİ DE ÇALIŞMALARIMIZA DÂVET EDİYORUZ; BUYURUN, BİRLİKTE ÇALIŞALIM...

ADİL DÜNYA DÜZENİ 573

“ADİL DÜNYA DÜZENİ III. BİN YIL MEDENİYETİ PROJESİDİR.”

“BİZE DÜŞEN SADECE MÜBÎN/AÇIK TEBLİĞDİR.” (KUR’AN; Yâsin Sûresi, 36/17)

Haftalık Seminer Dergisi             14 Ağustos 2010                  Fiyatı: www.akevler.org’a tıklamak!

BU DERGİYİ HER HAFTA OKUTABİLİR... ÇOĞALTABİLİR... DAĞITABİLİRSİNİZ...

“ADİL DÜZEN” UYGULAMALARI YAPMAK İÇİN BİZLERE DANIŞABİLİRSİNİZ...

*KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ; 573. SEMİNER

“HİÇ BİLENLER İLE BİLMEYENLER BİR OLUR MU?” (KUR’AN; Zümer Sûresi, 39/9)

“İ L İ M  TALEP ETMEK HER MÜSLÜMANIN ÜZERİNE FARZDIR.” (Hadis)

Adres: AKEVLER İSTANBUL KOOPERATİFLERİ MERKEZİ,  Zafer Mah. Coşarsu Sk. No: 29 YENİBOSNA/ İSTANBUL    Tel: (0212) 452 76 51

Bu dersin tamamı Yenibosna’da C.tesi günü 18.00-21.00 saatleri arasında okunacak ve tartışılacaktır...

Gayemiz ve Hedefimiz: Bu “SEMİNER NOTLARI”nın İstanbul, Türkiye ve bütün dünyada okunması, değerlendirilmesi, anlaşılması ve uygulanmasıdır.    Süleyman KARAGÜLLE, Reşat Nuri EROL

***

*“ADİL DÜZEN” DERSLERİ/YORUMLARI;

‘EVET’ mi, ‘HAYIR’ mı?

A Ş İ R E T

***

*ÜSKÜDAR SEMİNERLERİ; 123. SEMİNER

Her Hafta PERŞEMBE akşamı; Adres: EMİNEVİM,  Kısıklı Cad. No: 36  Altunizade - Üsküdar / İSTANBUL  Tel: (0216) 444 36 46

SOHBET…  SEMİNER…  SORULAR-CEVAPLAR…

***

Faizli PARA!

Aman DİKKAT!

İki haber, iki yorum

Yeni planlar, yeni dengeler

Ekonomik sistem çöktü;

Alternatifi biliyorsunuz!

Reşat Nuri EROL

***

YUSUF SÛRESİ TEFSİRİ - 26

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ(1) إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ(2) نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا الْقُرْآنَ وَإِنْ كُنتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنْ الْغَافِلِينَ(3) إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَاأَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ(4) قَالَ يَابُنَيَّ لَاتَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ(5) وَكَذَلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَى آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَيْكَ مِنْ قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(6) لَقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِلسَّائِلِينَ(7) إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَى أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ(8) اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوْ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِنْ بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ(9) قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِنْ كُنتُمْ فَاعِلِينَ(10) قَالُوا يَاأَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَى يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ(11) أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ(12) قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَنْ تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنْتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ(13) قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ(14) فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَأَجْمَعُوا أَنْ يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هَذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ(15) وَجَاءُوا أَبَاهُمْ عِشَاءً يَبْكُونَ(16) قَالُوا يَاأَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِنْدَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنْتَ بِمُؤْمِنٍ لَنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ(17) وَجَاءُوا عَلَى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ(18) وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قَالَ يَابُشْرَى هَذَا غُلَامٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ(19) وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِيهِ مِنْ الزَّاهِدِينَ(20) وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِنْ مِصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَى أَنْ يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ(21) وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(22) وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتْ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ(23) وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَنْ رَأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ(24) وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيصَهُ مِنْ دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءًا إِلَّا أَنْ يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(25) قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَنْ نَفْسِي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ أَهْلِهَا إِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنْ الْكَاذِبِينَ(26) وَإِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنْ الصَّادِقِينَ(27) فَلَمَّا رَأَى قَمِيصَهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِنْ كَيْدِكُنَّ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ(28) يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا وَاسْتَغْفِرِي لِذَنْبِكِ إِنَّكِ كُنتِ مِنْ الْخَاطِئِينَ(29) وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَةُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَنْ نَفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ(30) فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتْ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَذَا بَشَرًا إِنْ هَذَا إِلَّا مَلَكٌ كَرِيمٌ(31) قَالَتْ فَذَلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيهِ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَنْ نَفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ وَلَئِنْ لَمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونَ مِنَ الصَّاغِرِينَ(32) قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُنْ مِنْ الْجَاهِلِينَ(33) فَاسْتَجَابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(34) ثُمَّ بَدَا لَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا رَأَوْا الْآيَاتِ لَيَسْجُنُنَّهُ حَتَّى حِينٍ(35) وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنْ الْمُحْسِنِينَ(36) قَالَ لَا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَنْ يَأْتِيَكُمَا ذَلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ(37) وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَنْ نُشْرِكَ بِاللَّهِمِنْ شَيْءٍ ذَلِكَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ(38) يَاصَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمْ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ(39) مَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ(40) يَاصَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا وَأَمَّا الْآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْ رَأْسِهِ قُضِيَ الْأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ(41) وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِنْهُمَا اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ(42) وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَى سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنْبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ يَاأَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَاي إِنْ كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ(43) قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلَامِ بِعَالِمِينَ(44) وَقَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَاِدَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُمْ بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِي(45) يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنْبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ لَعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ(46) قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدْتُمْ فَذَرُوهُ فِي سُنْبُلِهِ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّا تَأْكُلُونَ(47) ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّا تُحْصِنُونَ(48) ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ(49) وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللَّاتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ(50) قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَنْ نَفْسِهِ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِنْ سُوءٍ قَالَتْ امْرَأَةُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدتُّهُ عَنْ نَفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنْ الصَّادِقِينَ(51) ذَلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ(52) وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ(53) وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ(54) قَالَ اجْعَلْنِي عَلَى خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ(55) وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَشَاءُ وَلَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ(56) وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ(57) وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ(58) وَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَكُمْ مِنْ أَبِيكُمْ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنزِلِينَ(59) فَإِنْ لَمْ تَأْتُونِي بِهِ فَلَا كَيْلَ لَكُمْ عِندِي وَلَا تَقْرَبُونِي(60) قَالُوا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ(61) وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ(62) فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَى أَبِيهِمْ قَالُوا يَاأَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ(63) قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَى أَخِيهِ مِنْ قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ(64) وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُوا يَاأَبَانَا مَا نَبْغِي هَذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ(65) قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُونِي مَوْثِقًا مِنْ اللَّهِ لَتَأْتُونَنِي بِهِ إِلَّا أَنْ يُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِيلٌ(66) وَقَالَ يَابَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِنْ بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِي عَنكُمْ مِنْ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ إِنْ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلْ الْمُتَوَكِّلُونَ(67) وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُمْ مَا كَانَ يُغْنِي عَنْهُمْ مِنْ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ(68) وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَى يُوسُفَ آوَى إِلَيْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (69) فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ(70) قَالُوا وَأَقْبَلُوا عَلَيْهِمْ مَاذَا تَفْقِدُونَ(71) قَالُوا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَنْ جَاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَا بِهِ زَعِيمٌ(72) قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُمْ مَا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِينَ(73) قَالُوا فَمَا جَزَاؤُهُ إِنْ كُنتُمْ كَاذِبِينَ(74) قَالُوا جَزَاؤُهُ مَنْ وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ(75) فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاءِ أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِنْ وِعَاءِ أَخِيهِ كَذَلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَنْ نَشَاءُ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ(76) قَالُوا إِنْ يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَهُ مِنْ قَبْلُ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنْتُمْ شَرٌّ مَكَانًا وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ(77) قَالُوا يَاأَيُّهَا الْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَيْخًا كَبِيرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ إِنَّا نَرَاكَ مِنْ الْمُحْسِنِينَ(78) قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَنْ نَأْخُذَ إِلَّا مَنْ وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِنْدَهُ إِنَّا إِذًا لَظَالِمُونَ(79) فَلَمَّا اسْتَيْئَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيًّا قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُمْ مَوْثِقًا مِنْ اللَّهِ وَمِنْ قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّى يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللَّهُ لِي وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (80) ارْجِعُوا إِلَى أَبِيكُمْ فَقُولُوا يَاأَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلَّا بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حافِظِينَ (81) وَاسْأَلْ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (82)

قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (83) وَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَاأَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ (84) قَالُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنْ الْهَالِكِينَ (85) قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنْ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (86)

قَالَ

(QAvLa)

“Kavl etti.”

Büyükleri kardeşlerine kendisinin orada kalacağını, ayrılmayacağını söylemiş ve ‘gidin, babanıza, oğlun hırsızlık yaptı, olduğumuz yerden gelen kervana sorun, biz doğru olsak da bize inanmazsınız deyin’ dedi.

Kur’an burada yine hazf yapmaktadır. Filmde kardeşlerine bu söylendikten sonra kardeşler oradan çıkacaklar, uzun yolculuktan sonra evlerine varacaklar, babalarının huzuruna çıkacaklardır. Filmde bunlar atlanacak, birden babasının konuşmasına şahit olacağız.

İşte, tarih de böyle yazılır. Eğer genel tarihî akış içinde bir önemi yoksa onu atlarız. Orasını doldurmak okuyucuya düşer. Okuyucu/izleyici onu kendi hayalinde nasıl isterse öyle doldurur. Yusuf kıssasını filme alanlar isterlerse buraları kendi muhayyileleri ile doldururlar, isterlerse onlar da atlarlar. Muhayyilede oluşturulan olaylar senaristin anlayışını içerecektir. Oradaki olaylar öyle anlatılacaktır ki kendi anlayışını aksettirecektir. Böylece Yusuf kıssasını anlatan filmler pek çok olacaktır. İnsanlar seyrederken de hep aynı şeyleri seyretmiş olmayacak, değişik görüşler aksettirilecektir.

Sahneler yapılırken Kur’an’da ifade edilenler ayrı, Tevrat’ta ifade edilenler ayrı ve senaristin hayalinde doğanlar ayrı fonlarla gösterilecektir. Romanlar, hikâyeler, filmler bugün çok basitleştirilmiş ve ucuzlamış bir hal almıştır. Artistler kendi hayatlarını anlatmanın dışında bir şey yapmamaktadırlar. Oysa film kişinin yaşadığı hayatı ortaya koymalıdır. İzleyici kesin olanlarla hayali olan kısımları bu araçlar sayesinde ayırt edebilir.

Kur’an’a dayanan sanat oluşurken ne kadar uzun ve zor yolumuz olduğunu anlamalıyız.

Batı taklidi filmlerle İkinci Kur’an Medeniyeti sanatının oluşacağını sanmak çok yanıltıcıdır. Evet, Birinci Kur’an Medeniyeti’nde İslâm sanatçıları dünyayı hazmettiler, ancak önce kendi uygarlıklarını oluşturdular. Biz de bugün tamamen kendi uygarlığımızı oluşturmak zorundayız. Sonra dünya uygarlığını sentez etmeliyiz. D8’ler yerine S8’leri, S60’ları, S160’ları kurmalıyız. (S: Sanat) İran her türlü imkanlarla bunun başını çekmelidir. Mesela, Yusuf kıssası senaryosunun yarışmasını açmalıdır. En az on milyon dolar ödül koymalıdır. Sonra yarışmaya iştirak edenlerin tüm senaryoları sıralanmalıdır. Telif sıralarına ve takdir sıralarına göre derece verilmelidir. Bütün iştirak edenler ödüllendirilmelidir. Şöyle ki; birinciye 1, ikinciye yarım, üçüncüye üçte bir pay verilmelidir.

İmam Hatip Okulları ile İlâhiyat Fakülteleri kuruluş ve çalışmaları İslâmiyet’i batıya uydurma faaliyetiydi, bu amaçla kurulmuşlardı. Onlar devam etsin, bize zarar vermez. Bizim halk olarak yapacağımız şey, Batı’dan bağımsız İslâm uygarlığını oluşturmadır. Okullar yasak olabilir ama ödüller yasak olmaz.

Akevler işte böyle bir faaliyetin merkezi olma yolundadır.

بَلْ  

(BaL)

  “Bel”

“Bel” ile daha önce anlatılanlar reddedilmiyor, tasdik de edilmiyor; doğrusu anlatılıyor.

Hazreti Yakup Peygamber onlara ‘olaylar sizin bildiğiniz gibi değildir’ diyor, ‘basit hırsızlık olayı değildir’ diyor; ‘olaylar büyük bir projenin parçasıdır’ diyor.

Bizim de karşılaştığımız olayları basit görmememiz gerekir. Türkiye’de bir başörtüsü sorunu var. Bu sorun basit bir sorun değildir. İlk baktığınızda ne kadar basit işlerle vakit kaybetmekteyiz. Oysa mücadele Hak ile bâtıl mücadelesidir. Hakka inananlar başlarını örterek, bunun cihadını vererek insanlığın aile müessesesini korumak istemektedirler. Kadın iffetiyle kadın olacaktır. Başörtüsü iffetin sembolüdür. Buna karşı sömürü sermayesi aile müessesesini yıkmak istiyor.

Niçin yıkmak istiyor?

Kendisine sadık işçiler yetişsin ve sömürü düzeni devam etsin istiyor.

Ne başını örtenler niçin baş örttüklerini biliyor, ne de başlarını açanlar niçin açtıklarını biliyor. Hepsi sömürü sermayesinin oyuncağı halindedir. Sermaye başörtüsünü desteklemiyor, böylece inanmış kızların okullarda okumasını önlüyor. Başını açanları da teşvik ediyor, bu yolla onları iffetsiz hâle getirme mücadelesi içindedir.

Baş örtenler de başlarını açanlar da bilinçli olmalıdır.

İşi basitleştirip de başını kapatma ve saçları göstermeme olayı değildir. Derin bir savaşın kamplarını sağlayan bir olaydır.

Meslek okulları hikâyesi de budur. Yapılmak istenen İslâm âleminin teknoloji imkanlarından mahrum bırakılmasıdır. Önce İmam Hatip Okulları meslek okullarına dönüştürüldü; oysa bu okulların meslekle alakası yoktur çünkü İslâm dininde/düzeninde “imam” diye bir “meslek” yoktur. Sonra da İmam Hatip Okulları bahane edilerek tüm meslek okulları etkisiz hâle getirildi. Böylece İslâm âleminin mesleki bakımdan cahil yapılması istenmektedir.

Bu kadar açık olan basit bir mesele olay hâline getirilmiş, herkes sermayenin oyuncağı olmaktadır. Oysa yargının önünde bunlar tüm bilirkişi raporları ile açıkça ortaya konmalıdır. Ondan sonra yine de ısrar ederlerse, o zaman o yargıçlar yargının önüne çıkarılmalıdır.

Buradaki “Bel” kelimesi bize olayları basite almayın, değerlendirin diyor.

سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا

(SavVaLaT LaKuM EaNFuSuKuM EaMRan)

“Nefisleriniz size bir emir olarak tesvil etti.”

“Sevvelet” kelimesi “sehhelet” kelimesi ile akrabadır; “teshil” kolaylıktır, “tesvil” basitliktir. İş size basit bir olaymış gibi görünmektedir. Oysa olay çok karışıktır.

28 Şubat müdahalesini basit bir askeri müdahale olarak görenler vardır. 12 Eylül’ü Kenan Evren’in hevesleri şeklinde düşünenler vardır. Oysa olay tarihî geliş ve gidişin bir basamağıdır. Şer olarak görülenlerin hepsi hayırlıdır. Olayları insanların hareketleri olarak değil de, Allah’ın takdiri içinde değerlendirmek gerekecektir.

-Osmanlı İmparatorluğu yıkılmasaydı Cumhuriyet doğmazdı.

-İnkılaplar yapılmasaydı “Adil Düzen” ortaya çıkmazdı.

İnsan işleri daim basit ve sathi olarak görür, olayları öyle tahlil eder. Yapılanları ben sen yaptın zanneder. Oysa olaylar Takdir-i İlâhi’nin akışı içinde cereyan eder ve hedefine ulaşır.

Nefis olayları ne diye basitleştirir?

Suçu başkasına atıp kendisini devre dışına çıkarmayı amaçlar. Yirminci yüzyılda dünyada ve Türkiye’de cereyan eden olayları böyle değerlendirmek gerekir.

“Emran” kelimesi burada nekredir. ‘Sevellet leküm tilke’l-umuru emran’ anlamındadır. “Sevvelet” iki mef’ul alan bir fiil olarak alınırsa, o zaman “emran” mef’ul-ü sanidir, yahut hâldir. Bu karışık işler size basit bir iş olarak göründü demektir. İlk bakışta siz bu işi önemsemediniz mânâsında söylenmiş gibi gelirse de, buradaki “emran” kelimesi bizim verdiğimiz mânâyı yüklemektedir. Siz bunu basit bir olay olarak düşünüyor ve oğlumun hırsızlık yaptığını zannediyorsunuz. Oysa olay göründüğünden daha önemlidir ve derindir.

İşte, cereyan eden olaylar sadece basit ve karşılıklı oyun olarak görülmemelidir.

CHP’deki Deniz Baykal olayı bir gelecekten haber vermektedir. Tanınmayan ve bilinmeyen bir kişi iki sene içinde reklam edildi. Hiçbir başarısı da mevcut olmadığı halde tüm Halk Partisi delegeleri ona doğru akın etti. Baykal’la ilgili beş sene evvel kayda alınan bir kaset şimdi ortaya çıkıyor. Demek ki olay sadece Baykal-Kılıçdaroğlu olayı değildir. Büyük bir tertibin sonucu CHP liderini değiştirdi.

Ne amaçla yapıldı, kim yaptı? Bunların her biri ayrı soru ve sorundur.

Ama Allah niçin bu tertiplere müsade etti, nereye gidilmektedir?

Bu husus bizim konumuzdur.

Bunu basit bir Halk Partisi’nin iç olayları olarak görmemek, sadece tekel sermayenin tezgahı olarak değerlendirmemek gerekir. “Adil Düzen”e doğru gidiş için atılmış bir adımdır. Bunun üzerinde durmamız gerekir.

CHP’de; “Allah’a inanmasak da biz başarılı oluruz” diyenler vardır. Beş vakit namazını kılan, orucunu tutanlar vardır. Ancak bunlar arasında “‘din’ yeterlidir, ‘düzen’de İslâmiyet olmaz, ‘şeriat’ olmaz” diyenler vardır. İslâm şeriatı olmadan hiçbir şey yapılamayacağını CHP’liler öğreneceklerdir. Erbakan’ın başından olaylar geçerken, Baykal Erbakan’a; ‘senin yaptıklarını sen temizle’ dedi. Acaba Baykal şimdi ‘benim yaptıklarımı ben temizlerim’ mi diyor, yoksa; ‘böyle iş olur mu, tüm siyasiler bunun üzerinde durmalıdırlar’ mı diyor? Baykal, başına gelenlerden sonra, Amerika’daki bir cemaat liderinin o günlerdeki bir destek mesajına ne kadar sevinmiştir.

İşte, bütün bunlar ders olacaktır.

Allah’a inanmadan Hakk’ın yanında olmak mümkün değildir.

İşte bu olaylar birçok insanları uyandırmıştır.

Bilhassa orduyu daha çok uyandırmıştır.

Doğuda Kürtler vardır. Bunlar Sünni’dirler. Doğuda bir kısım halk vardır ki, onlar da Alevi ve isyancıdırlar. Bunların Anadolu Alevileri ile bir irtibatları yoktur. Askerler bunu çok iyi bilmektedirler. Şimdi Halk Partisi’nin başına Alevi ve Dersim Kürdü olarak birini geçirdiler. Bu kişi geçmişiyle Türkiye Cumhuriyeti ile uzlaşmış birisi olsaydı biz elbette bir şey demezdik. Hattâ bugün bile çıkıp; ‘Evet, ben Aleviyim, Dersim isyanını gerçekleştiren aşiret mensubuyum ama ben yalnız Alevilerin değil Sünnilerin de başkanıyım, dolayısıyla ben yönetimde lâikim’ dese, ‘dedelerimin yaptıkları hata idi, ben şimdi o düşüncede değilim’ dese, biz bir şey demeyeceğiz. Ama biri üzerimize ‘ben Aleviyim, sizi ezeceğim’ diye yürürse, elbette biz de Sünni’yiz diyeceğiz. ‘Ben isyankar dedelerimin izinde değilim’ demezse, biz elbette ondan şüpheleniriz.

İşte bu olaylar gerek askerlere, gerekse Sünni CHP’lilere gerçekleri göstermiştir; daha da gösterecektir. Bu yolla CHP’nin İslâm düşmanlığı zihniyeti mâzi olacaktır. İşte biz olayları böyle değerlendiriyoruz, CHP’de İslâm düşmanı olmayan zihniyetin çok yakında geleceğini bekliyoruz. Gelmezse, CHP tarihe karışıp gidecektir.

فَصَبْرٌ جَمِيلٌ

(Fa ÖaBRun CaMiYLün)

“Cemil sabır vardır.”

Yukarıda cümlenin mefhumu muhalefetini tasdik etmektedir. Size iş basit gibi görünüyor. Oysa iş basit değildir. Çok derin bir oluşun adımıdır. Öyleyse sabretmeniz gerekir diyor. “Cemil sabır” haberdir. Mübtedası mahzuftur. “Sabır” mübteda, “cemil” haber olmaz. Çünkü mutlak nekre mübteda olmaz. Sabır dayanmadır, gevşememedir, pes etmemedir.

Türk ulusu İstiklâl Savaşı’nı dinini kurtarmak için yaptı. Bunun kesin delili İstiklâl Marşı’dır: “Hakkıdır Hakk’a tapan milletimin istiklâl” mısraı açıkça bunu ifade eder. Şiirde iki defa geçmektedir, marşta da ifade edilmektedir.

İnkılâplar yapıldı. Mehmet Akif Ersoy Türkiye’yi terk etti. Ama bu mısra değişmedi. Kenan Evren bunu değiştirilemez maddeler arasına koydu.

İstiklâl Savaşı’nı kazanıp da dinimizi kurtardık dedik ama dine karşı saldırı ondan sonra başladı. İnkılâplarla Batı ülkelerinde olmayan bir şekilde dinsizlik yapıldı. Türk milleti ‘bu ne’ deyip isyan edip o günkü yöneticilerle savaşa girişseydi, sonunda devletimiz yıkılırdı. Türk milleti öyle yapmadı. “Fa sabrun cemiylün” dedi. 27 sene bekledi.

İşte, isyan etmemek, heyecanlanıp akışı alt-üst etmemek için sabretmek gerekir. Mağlup olmak, teslim olmak demek olur. Türk milleti öyle yapmadı. Bekledi, 27 sene sonra fırsat eline geçince CHP’yi bir daha gelmemek üzere gönderdi, yerine DP’yi getirdi.

Ne var ki onun yerine gelen DP de ondan daha hayırlı değildi. Bunun üzerine Türk milleti yine bekledi, altmışlı yılları sabrı cemil ile bekledi.

Ne yaptı?

Ondan sonra DP’den daha çok İslâmiyet’e yakın olan Adalet Partisi’ni getirdi.

Sonra ne yaptı?

Ondan daha çok İslâmiyet’e yakın MSP’yi getirdi, ANAP’ı getirdi.

Şimdi de İslâmiyet’e yakın olan AK Parti’yi getirdi.

İşte bu cemil sabırdır.

Kadere boyun eğme, hedefi unutup gevşeme, direnmeye çalış.

“Cemil” kelimesi güzel demektir. “Hasen”den, “kerim”den farkı vardır. Burada “sabrun cemiylun” oluyor. Görünmeyen ve duyulmayan bir şey cemil oluyor.

“Cemil” kelimesi “cümle” kelimesi ile aynı köktendir. Yıllar yılı sabretmek, cepheyi sonuna kadar savunmak demektir.

Biz de 1967’de Akevler’i kurduğumuz zaman İslâm düzenini getirmek için Millî Nizam ve Millî Selâmet partilerini destekledik. CHP ile koalisyon yapıldı. Biz unutulduk. İktidardan düştüklerinde yine yanlarında olduk. Parti ekseriyeti aldı, iktidar oldu. Bu yeni gelişme Akevler’in desteği ile oldu ama yine unutulduk. Bugün o kadro anayasa ekseriyeti ile iktidardadır. Biz yine hesapta yokuz.

Biz her zamanki gibi yine sabrı cemille sabrediyoruz. Biz biliyoruz ki bu gelişmeler hep bizi en sonunda “Adil Düzen”e götürmek içindir. Sabrı cemille sabrediyoruz. Bu satırlar, bu sayfalar, bu seminer notları o güne hazırlık olarak yazılmaktadır. Hiç şüpheniz olmasın ki, Hazreti Yakub’un çocukları nasıl sonunda zafere ulaştılarsa, aynı şekilde “Adil Düzen” de zafere ulaşacaktır.

Burada takdir edecek şekilde mübteda “fe’l-vacibu aleyna sabrun cemiylün” olarak yapılabilir. Yahut bu durumda en iyisi cemil sabırla sabretmektedir demek olur.

عَسَى  

(GaÖAv)

“Beklenir.”

“Asâ” gelecekte olması ihtimali fazla olan olay için gelir. “Lealle”de failin iradesi söz konusudur. “Asâ”da ise failin irade etmemiş olduğu anlamı çıkar. “Leallehüm yerciûn” dediğimiz zaman, onlar isterlerse rücu edebilsinler anlamındadır. “Asâ ennehüm yerciûn” dediğimizde, onlar rücu etmektedirler anlamı çıkar. “Racea” kelimesinde failin beklemesi vardır. “Asâ” kelimesinde fail ve mef’ulün beklemesi değil de olayın beklenmesi söz konusudur. Hazreti Yakup peygamber kesin olarak öyle olacaktır demiyor ama öyle olacağını umduğunu ifade ediyor.

Hazreti Yusuf Peygamber rüya görmüştür. Hazreti Yakup da Hazreti İbrahim aleyhisselâmın neslinden peygamberler geleceğini ve gelecek uygarlıklarını onların kuracaklarını bilmektedir. Kendisi de peygamberdir ve o silsilede görevlidir. Bununla beraber katiyetle bu böyledir diyememektedir, umulur demektedir.

Bizim sizlere Kur’an’dan istidlâl ederek haber verdiklerimiz de böyledir. Söylediklerimiz doğrudur. Hatamız olmaz demiyoruz. Biz Kur’an’ı böyle anlıyoruz. Hatalar bize aittir, doğrular Kur’an’a aittir. Bununla şunu anlamamız gerekir. Bizim söylediklerimizde hata ihtimali vardır. O halde amelimizde bir hataya izin verilmiştir. Biz içtihadımızla amel etmekle mükellefiz. Anladıklarımız doğru imiş gibi hareket edeceğiz. Hatamızı Allah affedecek, bizi muaheze etmeyecektir.

Hazreti Yakup aleyhisselâm sabrı cemili benimsedikten sonra bekleneni de söylemektedir.  Biz de ümit ettiklerimizi söylemek durumundayız.

Biz ne bekliyoruz?

Biz “Adil Düzen” çalışmalarımızı tamamlamalıyız; tamamlayacağız. Bu çalışmalara gerekli iltihaklar olacaktır. Hazreti Ömer nasıl Hazreti Muhammed’in cemaatine katılmışsa, bizim çalışmalarımıza da katılanlar olacaktır. Bugün duyulmayan çalışmalarımız o gün duyulacaktır. Biz konuşulmaya başlanacağız. Sonra bir gün gelecek, Medineliler ortaya çıkacak, “Adil Düzen” savaşla değil uzlaşma ile oluşacaktır. Bugün bize karşı olan partilerle onlara katılan partiler uzlaşacak, “Medine Anlaşması” gibi bir anlaşma yapılacak, “Adil Düzen” kurulmuş olacaktır. Hazreti Ömer belki de ordumuz olacaktır. Diğer partilerle de Medine uzlaşmasında olduğu gibi uzlaşarak “Adil Düzen”i tesis edeceğiz.

Bizim görevimiz nedir?

O uzlaşma olduğu zaman “Adil Düzen”i bilmemiz gerekir.

İşte, bizim için “asâ” kelimesi bunları ifade eder. Böyle olacağını ümit ediyoruz. Ama böyle olmadığı zaman hata Kur’an’da değil, bizde değil, bizim bilgimizde olmuş olur. Şüphesiz burada ‘biz’ dediğimizde şahsımı kastetmiyorum. Hazreti Musa Yuşa aleyhisselâma sen bu arzı mev’udu alacaksın dedi. Hazreti Musa ile Hazreti Harun’a nasip olmamıştır. Bizim nesil de bunu göremeyebilir.

اللَّهُ

(elLAHu)

“Allah”

Hazreti Yakup aleyhisselâm olayların takdiri ve tedbiri İlâhi ile cereyan ettiğini, bundan dolayı sabrı cemille beklenmesi gerektiğini ifade etmektedir.

Biz, bize düşen görevleri yapıp yapmadığımıza bakmalıyız. Ondan sonrası ise bize ait değildir. Biz Kur’an’ı “Adil Düzen” anlayışı içinde yorumluyoruz. Kur’an’ın binlerce yorumu vardır, onlara da işaret edebiliriz. Ama bizim yorumumuz “Adil Düzen”e göredir. Bediüzzaman Risale-i Nurları telif ederken ‘ciheti imaniye ile ilgili yorumlar bana aittir’ diyor. Doğrudur. Kelam ilmi felsefeye dayandırılmıştır. Oysa zamanımızın kelam ilmi müsbet ilme dayandırılmalıdır. Bediüzzaman bunu yapmış, Batılıların tabiri ile modern kelam ilmini tedvin etmiştir. Biz ise “Adil Düzen”le ilgili olan kısmı üzerinde duruyoruz, inançla ve ibadetle ilgili kısım üzerinde durmuyoruz. Biz bunlar üzerinde çalışırken yaptıklarımızı kendiliğimizden yapmıyoruz. Allah’ın emri olarak Kur’an’ı anlamaya ve uygulamaya çalışıyoruz.

Bu her insanın görevidir. Herkes kendi İlâhi kitabını ele alıp bütün kitaplara ve bütün resullere inanacak ve birlikte Allah’ın bize neler emrettiğini öğrenmeye çalışacak, sonra da ona göre amel edecektir. Takdir-i İlâhi budur.

Biz istesek de istemesek de Allah nurunu tamamlayacak, “Adil Düzen” III. Bin Yıl Medeniyeti’ni kuracaktır. Sosyalizm değil, kapitalizm değil, karmakarışıklıklar değil; Hak düzen, peygamberlerin düzeni III. Bin Yıl Medeniyeti’ne hakim olacaktır. Bütün peygamberlerin ümmetleri ve bütün kitapların müntesipleri anlaşarak, birleşerek, dayanışarak peygambersiz III. Bin Yıl Medeniyeti’ni kuracaklardır. Allah’ın böyle yapacağını ümit ediyoruz. Hazreti Yakub’un o gün dediklerini bugün Kur’an’a dayanarak biz söylüyoruz.

أَنْ يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا

(EaN YaETiYaNIy BiHiM CaMIyGan)

“Onları bana birlikte getirecektir.”

Hazreti Yakup aleyhisselâm, Allah’ın onları birlikte getireceğini ummaktadır. Buradaki “Hum” zamiri Hazreti Yusuf’u da içermektedir. Çünkü Arapçada çoğul en az üçtür. Hazreti Yusuf’u kaybetmişti. Sonra kardeşini  kaybetti. Şimdi de büyükleri dönmedi. Bu gidiş iyiye gidişe benzememektedir. Ama Hazreti Yakup aksini düşünmektedir. Bunların oralarda kalması hepsinin birden gelmesi için midir diyor.

Son beşyüz yılda inanç dünyası tüm kalelerini kaybetmiştir. Fransız İhtilâli ile başlayan dinsizliğin zaferi sonucunda Osmanlı İmparatorluğu da, Rus Çarlığı da yıkılmış, Kilise çökmüş, dünyanın birçok yeriyle birlikte Rusya ve Çin sosyalist/komünist olmuştu. Ne var ki, 20. yüzyılın ikinci yarısında herkeste bir dirilme ve yenilenme ışıkları belirmiştir. Allah bütün bunları birleştirmektedir. Hepsi yeniden Hak düzenin yolcusu olacaktır. III. Bin Yıl medeniyeti’ni barış medeniyeti olarak görüyorum. Bugünkü sosyalizm ve kapitalizm, yani sömürü sermayesi iki şubesiyle birlikte tarihe gömülecektir. IV. bin yıla girerken bunların durumu Firavunların durumu gibi olacak, unutulup gideceklerdir. Hazreti Yakup peygamberin cemian sözü ile tüm insanlığın cemian “Adil Düzen”e geleceğine işarettir. Kapitalistler, sosyalistler ve karmacılar sonunda “Adil Düzen”e geleceklerdir. Onların kebirleri kapitalistler olmalıdır. Hazreti Yusuf’u kilise temsil etmelidir. Sosyalistler de Hazreti Yusuf’un anadan kardeşi olmalıdır. Sonunda “Adil Düzen”e yani Hazreti Yakub’un düzenine geleceklerdir. Hazreti Yakub’u “Adil Düzen” temsil etmektedir. Çünkü “Adil Düzen” Hazreti İbrahim’in düzenidir. Tüm dünyadaki Hak dinlere o sahip çıkmıştır. Tüm insanlık akıllanacak ve bâtılı terk edecektir.

Buradaki “bana” zamirini her Adil Düzenci kendisine gönderebilir. Yani hepimiz tek başımıza kalsak bile “Adil Düzen” için çalışmalıyız ve demeliyiz ki; Allah tüm dünyayı bana yani benim  “Adil Düzen”ime getirecektir.

إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (83)  

(EinNAHUv HuVa eLGALIyMu eLXaKIyMu) 

“Çünkü O alimdir, hakimdir.”

“Alim” ve “Hakim” marife gelmiştir. Çünkü buradaki bu sıfatlar kâinatı var eden Allah’ın sıfatlarıdır. Kaderi çizen O’dur. O’nun halifesi olan insanların, toplulukların burada rolleri yoktur. “İnnehu”daki “Hu” innenin ismi, ondan sonra gelenler innenin haberi olarak alabiliriz. O yani Allah tek başına alim ve hakimdir şeklinde cümleyi anlarız. Yahut innehudaki zamir zamiri şa’n olur. Her iki şekilde de Allah’ın mutlak tek hakim olduğunu ifade eder. Onları cemian getirmek Allah’ın takdiridir ve gelecektir. Bunun gibi Hıristiyanların, Budistlerin, Hinduların ve Müslimlerin cemian III. Bin Yıl Medeniyeti’nde birleşmeleri Allah’ın takdiridir, alim ve hakim olan Allah’ın takdiridir.

“Hüve” mübteda olur, “alim ile hakim” ise haberler olur. Bir mübtedanın iki haberi gelirse iki türlü söylenir. Aralarına ve konur veya konmaz. El-alimu ve el-hakimu denebilirdi. “Ve” harfi  konursa iki sıfatın ayrı ayrı olduğu anlaşılır. “Ve”siz gelirse iki sıfatın birlikte sıfat olduğu anlaşılır. Adeta ikincisi birincisinin sıfatı olur. Bu ifade O alimdir, hakimdir şeklinde de tercüme edilebilir. O hakim olan alimdir şeklide de tercüme edilir. Alim isim yerine geçen sıfat olur, hakim de onun sıfatı olur.

Bilmek ve hükmetmek birbirinden ayrılmaz çifttir. Hükmetmek için bilmek gerekir. Ama bilen de hükmeder. Arabanız olsa siz arabayı süremezseniz, şoförün emrine girersiniz. Siz ona emretmezsiniz, o size emreder. Arabayı sürebilmeniz için bilmeniz gerekir.

Biz Adil Düzen Çalışanları bugün anayasa ekseriyeti ile iktidardayız ama biz onlara hükmetmiyoruz, onlar bize hükmediyorlar. Çünkü biz “Adil Düzen”i öğrenmeden iktidar olduk. Gelecekte de aynı duruma düşmememiz için Adil Düzen Çalışanları “Adil Düzen”i öğrenmeden iktidara talip olmamalıdırlar.

Saadet Partililere Allah diyor ki; siz “Adil Düzen”i öğrenmeden bir defa iktidar oldunuz ama perişan oldunuz. Şimdi Allah size fırsat verdi. AK Parti’nin gölgesinde “Adil Düzen”i öğrenin de öyle iktidar olun. Onlar ise hâlâ “Adil Düzen”i öğrenmeden iktidar olmaya çalışıyorlar.

Siz Adil Düzen Çalışanları aklınıza yerleştirin, “Adil Düzen”i bilmeden iktidar olma yoluna gitmeyin.

Burada Hazreti Yakup aleyhisselâm ilimle hükmetmek veya ilim ile hikmet arasındaki irtibatı kuruyor. İlim geçmişte olan olayları bize anlatır. Hikmet ise gelecekte olacakları haber verir. Ayrıca gelecekte ne yapacağımızı öğretir. Buradaki hakim ile alim kelimeleri bunu ifade eder. Hikmet zamanda ilimden sonra geldiği için bu tertibi ortaya koymuştur.

***

وَتَوَلَّى عَنْهُمْ

(Va TaValLAv GaNHuM)

“Ve onlardan tevelli etti.”

Yukarıdaki ifadeleri çocuklarına söyledi. Ondan sonra da onlardan tevelli etti. Yani artık sabır dönemine girdi. Çocukların artık yapacakları bir şey kalmamıştır. Yapılanlar yapılmıştır, olanlar olmuştur. Dolayısıyla artık şunu yapalım, bunu yapalım demeye gerek kalmamıştır. Burada da Hazreti Yakup bize çok önemli bir ders vermektedir. Öyle gün gelir ki yapacağınız bir şey kalmaz. O zaman sabredecek ve bekleyeceksiniz.

Türk milleti İstiklâl Savaşı’nı kazandıktan sonra inkılaplarla karşı karşıya geldi. Artık direnme mecalini kaybetmiş, sabretmeye karar vermiştir. 27 sene sabretmiştir. Takdir-i İlâhi ile beklemiştir. Sonra dünyadaki siyaset değişmiştir. Türkiye’yi Sovyetlere bırakmak istemediler, Batı bloğunda bıraktılar. Yalta Konferansı gereği böyle oldu. O zaman da Türkiye’ye demokrasi getirmek zorunda kaldılar.

Türk milleti ne yaptı?

Türk milleti bu fırsatı değerlendirdi. Bugün İslâmiyet’i temsil eden bir merkez durumuna geldi.

Bizim durumumuz bundan farklı değildir. Kırk yıl içinde mücadele ederek iktidar olmayı ve değişmeyi hedefledik. Sonunda anayasa ekseriyeti ile iktidar olduk ama hayallerimiz serap oldu. Bugün AK Parti Demirel’in veya Özal’ın veya Menderes’in yaptıklardan fazla bir şey yapmıyor. İşte biz de tevelli etmiş bekliyoruz. Yapacağımız bir şey kalmamıştır. Olan olmuştur.

Buradaki “Ve” takibi gerektirmediği için geniş zaman için tevellidir.

وَقَالَ

(Va QAvLa)

“Ve kavl etti.”

Yani tevelli hâli devam ederken kavl etti. Tevelli için de kavl etti. Demek ki “Ve” harfi ile atfedilenler önce veya sonra birlikte olabildiği gibi içinde de olabilir. Buradaki bu “Kâle” kendi knedine söylenme demektir. Yahut yine çocuklarına söylemiş olabilir Arada “Ve” getirilmiş olması söyleyenin Hazreti Yakup olduğu ve muhatapların da çocukları olduğu anlamına gelir. “Ve” ile atıf beraberliği içermediği için “Ve” sonraları söylenmektedir.

يَاأَسَفَى  

(YAv EaSaFAv)

“Ey esef”

“Esef” çoraklaşmış topraktır. Her yıl ekin alınırken artık ekin ekilmez veya ot bitmez hâle gelen topraktır.

Bir olaydan ümit kesilmeğe başlandığında o zaman teessüf edilir. Türkçede de kullanılan bu kelimede biraz mânâ kayması vardır. “Teessüf ederim” demek, seni böyle bilmezdim, sen artık ümitsiz hâle gelmişsin demek olur.

Hazreti Yakup aleyhisselâm artık Hazreti Yusuf’tan ümidini kesme durumuna gelmiştir. Yani beklenen olmamıştır. “Allah hepsini bize getirecektir” demiş ama bir türlü haber çıkmamıştır. Hazreti Yusuf ve iki kardeşi Mısır’da beklemektedirler. Hazreti Yakup da bizim “Adil Düzen”i beklediğimiz gibi beklemektedir. Ses seda yok, ufukta ışık görülmüyor.

“Esef etmek” ümidi kesmek anlamındadır. İf’al bâbında is’af etmek birisinden ümidini kesmek, Allah’tan ümidini kesmek demek olur. Hz. Yusuf üzerinden esef diyor.

“Ya” hitap “ye”sidir. Esefe hitap etmektedir. “Ey esef” diyor. Sonundaki elif vakıf işaretidir. “Ya Ahmeda” denebilir. Sesi uzatmak uzağa duyurmak için söylenir. Bir tür imdat istemedir. Ey ümitsizlik. Sen gel artık. Yani ümidimi keseyim de kurtulayım diyor. Kaybolan insanı ömür boyunca arasın. Cesedini bulup mezara koyunca artık ümidini kesersin. Dirisinden ümidini kesen Hazreti Yakup artık ölüsünü istiyor.  Ey ümitsizlik, gel artık, beni bu durumdan kurtar. Hazreti Yusuf on yıllardır kayıptır. Ama bu kadar heyecanlanmamış ve bu kadar üzülmemiştir. Şimdi ise ufukta bir parıltı olmamış ama hâlâ haber yok. Bu sefer üç oğlu yok. Ama o Hazreti Yusuf’u düşünmektedir.

Burada “Yusuf” diye feryat etmesi ve diğer oğullarından çok onu düşünmesi Hazreti Yusuf’un rüya gören biri olmasından dolayı olduğu gibi en küçük çocuğu olmasından dolayıdır. İnsan önce anne babasını sever. Sonra kendisini sevmeye başlar. Sonra evlenir, eşini sever. Sonra çocuğu olur, onları unutur, çocuklarını sevmeye başlar. Yeni çocuk meydana gelince ötekilerini unutur, onu sever. Son çocuk üzerinde sevgisi kalır. Bize göre Hazreti Yusuf en küçüktür. Onu çok sevmektedir. Allah da onu peygamber kılmıştır.

عَلَى يُوسُفَ

(GaLAv YUvSuFa)

“Yusuf üzerinden ümitsizlik nerdesin diyor.”

“Yusuf” ile “esef” arasında kök yakınlığı vardır. Kur’an’da geçen isimlerde böyle bir uygunluk vardır. Bizim verdiğimiz isimlerde de sonra o kişinin kişiliği arasında bir uygunluk ortaya çıkar. Dilde bu şekilde isimle müsemma arasında irtibat kurup mânâlandırma bir sanattır. “Necmeddin” dediğiniz zaman dinin yıldızıdır. “Erbakan”ın da başbakanla ilgisi vardır. Bunlar raslantı da olsa bu ifadeleri değerlendirme bir sanattır.

Hazreti Yakup da bunu yapıyor. Anne baba çocuklarına isim koyarken çocuğun nasıl olmasını istiyorlarsa öyle isim koyarlar. Vural Savaş’a cevap veren bir siyasi benim adım ne “vur-al”dır ne de “savaş”tır demişti. Allah da onların duasını kabul eder yahut Allah onlara o şekilde isim koydurur. Kilise bir zamanlar tüm Avrupa’nın tek hakimi hâline gelmişti. Ama sonra basit bir kasabaya döndü. İşte insanlık Hıristiyanlıktan tam ümidini kesmiş, “ya esefa ala el-nasara” derken, bugün sağlıklı haberler gelmektedir.

Erbakan’a baskı yaptılar. Önce Hayrettin Karaman’ın öncülüğünde 14 kişilik akademisyen ve siyasetçilerden oluşan arkadaşlarını birleştirdiler ve gizli gizli hazırladıkları raporlarla Erbakan’ı “Adil Düzen”den vazgeçirmek istediler! Bunlar mümkün olmadı. Sonra Erbakan aleyhinde davalar açıp tehditlerde bulundular. Erbakan’ın yakın çalışma arkadaşları onu kandırarak MİT’in talimatı ile “Adil Düzen”i yasaklar statüsüne koydular. Erbakan da büyük baskılar içinde “Adil Düzen” için ‘ya esefa’ diye ağladı. Ama sonraları gerçekler bütün çıplaklığı ile ortaya çıktı. Tüm dünyaya verdiği konferanslarla yeniden “Adil Düzen”i dile getirdi. Sonunda ESAM’daki bir konferansı “Yeni Bir Dünya ve Adil Düzen” kitabı olarak yayımlandı.

Hazreti Yakup ne olacağını biliyor ama bir türlü hisleri durmuyor.

وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ  

(Va iBYawWaT GAYNAvHu)

“İki aynı beyazlaştı.”

Üç çocuğunu beklerken heyecanla Hazreti Yusuf’un rüyasının gerçekleşeceğini umarken bir türlü olmuyor. Bu da onu sıkıyor. Gözleri ağardı diyor, Kur’an.

İnsanın beyni ile ruhu arasında irtibat vardır. Bu irtibatın nasıl olduğu bilinmiyor. İnsanın beyni ile bedeni arasında da irtibat vardır. İnsan beyninde bilgisayar tekniği ile elektrikî devreler açılır kapanır. O devreler vücudun kaslarına ve hormonlarına elektrikî uyarılar gönderir, onlar da hareket eder veya vücuda hormon salar. Vücuda gelen etkiler ve salınan hareketler sonra beyne etki eder, elektrikî devreler oluşur, oradan da ruha ulaşır. Yani insanın gözü körleşir, üzülür. İnsan üzülür, gözü körleşir. Körelme gözde meydana gelen arızadan olabildiği gibi beyindeki elektrikî devrelerde de arıza olabilir.

Gözler insanın beynindeki durumları aksettiren bir aynadır. Kızan, korkan, seven gözler bellidir. Küçük çocuğa hırslı bakın hemen tavır alır, sevecenlikle bakın hemen anlar. Yani beyindeki durum gözlere aksetmektedir. Beyindeki üzüntü gözlere vurunca ya gözler görmez olur veya daha az görür olur. Böyle bir etkileşim ve bundan olan örnek katarakt tiplerinin olup olmadığı araştırılmalıdır.

Kur’an bir hususa işaret ediyorsa oraya bizim dikkatimizi çekmektedir. Ruhsal olaylar tesbit edilmelidir. Bedeni arızalar da tesbit edilmelidir. Bunlar arasında ikili ilişkiler oluşturulmalıdır. Bugün tıpta psikiyatri bölümü vardır. Bu yanlıştır. Bunun yerine psikiyatri her uzmanlığın üstü olmalıdır. Yani bugün pratisyenler mütehassısların yardımcısı durumundadırlar. Oysa durum şöyle olmalıdır. Pratisyenler mütehassıslar seviyesinde ama bütün hastalıklardan haberli olmalıdırlar. Mütehassıslar hastaların doktoru değil pratisyenin müşaviri olmalıdırlar. Hastayı pratisyen kurtarmalıdır. Bu uygulamada böyledir.

Bir de araştırmada önemli bir usul sözkonusudur. Hastalıklar arası ilişkileri ortaya çıkaracak mütehassısların üstünde bir baş olmalıdır. Bütün mütehassıslar onun emrinde olmalıdırlar. Her hastalığın diğer hastalıklara olan benzerliği ve etkisi ortaya konmalıdır.

Psikiyatri bir ihtisas konusu değildir. Tüm ihtisaslarda psikiyatri etkisi vardır.

Buradaki bu âyet bize ruhsal olayların bedeni olaylara etkisi olduğunu açıkça ifade etmektedir. Bu misalden hareket ederek azapla bedendeki titreme arasında mevcut olan ilgi veya yüzün kızarması belirtilmektedir. Sevginin, korkunun, hasretin bedendeki görüntüsü, zamanla hangi hastalıklara sebep olacağı, hisler incelenmelidir.

Kur’an’da “ya esefa” olduğu gibi “ya hasreta” da vardır. Kur’an’da geçen ruhi durumları ifade eden kelimelerle Kur’an’da geçen bedendeki arızı durumları ifade eden kelimeler ortaya konmalıdır. Bunlar 24’er tane olmalıdır. Birbirine tekabül eden kelimeler prizmada yerleştirilmeli, sonra birinde zikredilmeyen diğerinde adıyla izafetle tamamlanmalıdır. İşte o zaman ruhsal olaylar ile bedensel olaylar arasında ilişki kurulmuş olur. Bizim varsayımımız budur. Olaylar sekizyüzlü üzerinde yerleştirildiği gibi çiftlerin çoğaltılmışıdır. Örnek olarak hüzünle gözlerin beyazlaşması böyledir.

Allah kâinatı böyle yaratmıştır.

Sizler de sekizyüzlüyü iyice öğrenecek ve her olayı o gözle inceleyeceksiniz. Önce konu ile ilgili görüntüleri dörder dörder sıralayacaksınız. Altı grup hâline getireceksiniz. 24 grup ortaya çıkacaktır. Grup az ise grubu bölüp yirmidörde çıkaracaksınız. Çoksa birleştirip 24 gruba indireceksiniz.

Demek ki kâinat böyle değil de gelişigüzel yaratılmış olsa bile bu gruplama yine işimize yarar. Böylece usul birliğine, metot birliğine varırsınız. İşte bu usulü fıkıhtır.

مِنَ الْحُزْنِ

(MıNa eLPuZNi)

“Hüzünden.”

“Ya esefa Yusuf” dedi ve üzüntüden gözleri ağardı.

Üzüntü ruhsal bir olaydır.  Ya esefa” da ruhsal olayın ifadesidir. Hüzün ile esef arasında kül-cüz ilişkisi var demektir. Esef daha dar anlamda ise hüzün geniş illettir ve gözler hüzün sebebiyle zarar görmüştür. Yani gözlere etki eden eseften daha öte eder. Hüzün bedene etki etmiştir. Beyindeki işlemden çok salınan hormonlar etki yapmıştır. Esef etmiş, beyinde uyarıcı sinyaller oluşmuş ve o da hormonlara etki etmiş, salınan hormon gözlere etki etmiştir.

Bu şekilde yorumladığımız zaman üzüntü zamanındaki hormonların tahlili ile gözlere etki edenin ne olduğu anlaşılır hâl alır.

“Hüzün” burada marife getirilmiş, cins isim olmuş olabilir. Yahut eseften doğan hüzün ahd için olabilir.

Âyetin bu mânâsını anlayabilmemiz için tıp ilminde daha çok bilgi sahibi olmamız gerekir. İlerde işbölümü yapılacak ve Adil Düzen çalışanlarından herkes kendi mesleğini Kur’an’ın kelimelerine göre sınıflandıracak, adlandıracak ve o ilmi ona göre oluşturacaktır. III. bin yılın Kur’an ilimlerine katkısı bu olacaktır. Bundan beşyüz sene evvel kimseye Amerika ile konuşacağımızı inandıramazdık. Kimse zaten düşünmezdi. Bugün bizim bilmediğimiz nice şeyler gelecekteki insanlık için basit bir şey olacaktır.

فَهُوَ كَظِيمٌ (84)

(FaHuVa KaJIyMun)

“O kazim olmuştur.”

“Fa” harfi atıf harfidir. Aynı zamanda sebebiyeti ifade eder. Yani gözlerin kör olması sebebiyle içe kapandı. Artık çevreyi göremezsin. Kitap okuyamazsın. Kenarda durmak mecburiyetinde kalırsın. İnsanda meydana gelen hüzün psikolojik bir olaydır. Onun etkisiyle gözler görmez olmuştur. O durum da insanın ruhi yapısına etki etmiştir.

“Kazim” içe kapanık demektir. Yani bu âyette bedeni arızaların ruha, ruhi arızaların bedene etkileri anlatılmaktadır. Bunların tedavisi üzerinde de yine Kur’an’ın gösterdiği yoldan ulaşabiliriz. Peygamberler de insandır. Beden aynı etkilere maruz kaldığı gibi olaylarda da değişiklik olmamaktadır. Bizim başımıza gelip geçen olaylar da bizi üzecektir. Yılarca koştuğumuz bir hedefe vardığımızda beklediğimizin olmaması bizi sıkıntıya sokmaktadır. Bundan kendimizi kurtarmayız. Saadet Partililerin de bu durumdan üzülmeleri normaldir. Ne var ki takdir-i İlâhidir. Yapacağımız fazla bir şey yoktur. Elimizden ne gelirse onu yapacak, ondan sonra kadere teslim olacak, mükafatını Allah’tan bekleyeceğiz.

Bugün biz Adil Düzenciler de birlikte kazim içindeyiz. Yapacağımız bir şey olmadığı için bekliyoruz. Kırk yıl birlikte savaşır ve sonunda anayasa ekseriyeti ile iktidar olurlar. Biz Adil Düzenci değiliz derler! İslâm’a karşı olanlarla el ele verip her şeyi unuturlarsa bu elbette bizi de Hazreti Yakup aleyhisselâm gibi üzmektedir. Aynı sapkınlığı Saadet Partililer de yapmaktadırlar. “Adil Düzen”e ve Adil Düzen Çalışanlarına katılacaklarına, Tayyib’in yolundan giderek onun gibi iktidar nimetinden yararlanma gayretindedirler. Oysa iktidar nimetinin arkasındaki bela daha büyüktür.

***

قَالُوا

(KAvLUv)

“Kavl ettiler.”

Burada el-kailûn mahzuftur. Diyenler dediler anlamındadır. Kâle için faili hazf edilip çoğul zamiriyle ifade edilir. Çocukları dediler yahut komşuları dediler. Cemaati dedi anlamına da gelebilir.

تَاللَّهِ

(TalLAHi)

“Allah’a and olsun.”

Kur’an’da yemin iki şekilde yapılmaktadır. Biri “Te” ile biri “Ve” ile yapılmaktadır. Geçmişteki bir olayı tasdik için ve gelecekte olacak bir olayı tahkik için “Te” getirilmektedir.

Burada hazreti Yakub’un helak olacağına veya hurdaya dönüşeceğine yemin ediyorlar. Bu gidişle Yusuf’u ana ana helâk olup gideceksin. Böyle devam edersen böyle sonuca ulaşacaksın. Bu hususta tereddüdümüz yoktur.

‘Sigara içersen kanser olursun’ diyen doktorun yemin etmesine benzemektedir.

Böyle yemin yapmak meşru mudur?

Allah böyle diyenleri yermeden kıssayı anlattığına göre böyle yemin meşrudur. İleride böyle olmazsa ben yemin kefaretimi vereceğim demektir. Bilgisini teyid için söylemektedir. Doktor hastasına ‘sigara içersen helak olursun’ dedi, kişi de sigara içmedi. Bu takdirde yemin kefareti gerekmez. İçmeye devam eder de kanser olmazsa, o zaman doktor yemin kefaretini yerine getirecektir. İşte burada da yemin edenler Hz. Yakub’un helak olacağını söylüyorlar.

تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ

(TaFTaEu TaÜKüRü YUvSUFa)

“Yusuf’u zikretmeyi fate edersin.”

Bu husustaki tefsir Alusi’den takip edilmelidir. Ayrı makale olarak tercüme edilmiştir.

Bugün birçok kelimeler mânâlarını kaybetmişlerdir.

“Din” ve “İslâm” kelimeleri tamamen başka mânâdadır.

Biz ne yapmalıyız?

Halkın kullandığı mânâda mı, yoksa Kur’an’ın kullandığı mânâda mı kullanılacak ve anlaşılacaktır? Bu hususta bizim kullanmamız Türkçe yazarak Türkçedeki halkın mânâsı kullanılacaktır. Ama Arapça yazılırken Kur’an’ın mânâsı kullanılacaktır. Bu sebepledir ki Kur’an Arapçasını bugünkü Arapçadan ayırıyoruz. Tüm kuralları sadece Kur’an Arapçası üzerinde yapıyoruz. Öğrencilere Kur’an’ın dışında bir Arapça öğretmiyoruz. Halk Arapçasını öğrenenler ayrı bir şekilde öğrenmelidirler.

“Tefteü” demek taşmakta olan kazanı su dökerek veya üfleyerek dindirmek anlamındadır. Buna göre mânâsı, ‘sen Yusuf’u anmayı unutmak için o kadar uğraşıyorsun ki helak olacaksın’ mânâsı çıkar. Halbuki mânâsı, sen Yusuf’u unutmuyorsun, helak olacaksın mânâsındadır.

İşte Kur’an Arapçasında şu kural vardır. Yeminden sonra gelen fiilin üzerine lam ve tekid nunu gelirse o zaman müsbet mânâ anlaşılır, gelmezse menfi mânâ anlaşılır. “Le tefteenne Yusufu” denseydi, mânâsı, sen unutmaya uğraşıyorsun anlamına gelirdi. Gelmediğine, “tefteü” dendiğine göre, sen Yusuf’u unutamıyorsun anlamına gelmektedir.

Türkçede buna benzer bir ifade versek, bir gel de gör, yani gelme anlamındadır. Gel de gör demek, gel demektir. Başta “bir” gelmesiyle mânâ değişir. Gelme olur. Kur’an Arapçasında da sadece vallahi leefalu dersen, vallahi fi’letmeyeceğim olur, vallahi leefalenne dersem, vallahı fi’ledeceğim anlamı çıkar. Bugünkü Araplar ise bunları böyle kullanmıyorlar.

حَتَّى تَكُونَ حَرَضًا

(HatT TaKuvNa XaRaWan)

“Hurda olacaksın.”

“Hurda” eskiyip atılan, işe yaramaz hâle gelen demektir. Türkçede de kullanılmaktadır. Sen Yusuf’u ana ana hurda olacaksın demektir. Bitkin hâle gelecek, kötürüö olacaksın demektir.

Buradaki “hattâ” ile hurda oluncaya kadar Yusuf’u anmaya devam edeceksin diyorlar. Hazreti Yakup şimdi üç çocuğunu da kaybetmiş durumdadır. Ama  hâlâ Hazreti Yusuf’u anmaktadır. Çünkü o en küçük çocuktur, yahut çocukken kaybettiği kimsedir.

İnsanlarda nasıl kol ile bacak bedene bağlıdır ve onun koparılması hâlinde acı duyulacaktır, insanların ruhları arasında da böyle bağlar vardır. Bu bağlar koptuğunda benzer acıyı duyarlar. Bu bağlar karı-koca arasında doğar, bu bağ baba-oğul arasında vardır. Bu bağ şeyh-mürit arasında vardır. Bu bağ ast-üst arasında vardır. Topluluk bu sayede oluşmaktadır. Aile hayatı bu sayede kurulmaktadır. Bu bağların bazıları yaratılıştan gelmektedir. Baba-oğul arasındaki bağ böyledir. Karı-koca arasında ise sonradan oluşmaktadır. Bir elektron nasıl bir çekirdek tarafından yakalandığı zaman artık ondan kopamazsa, bir kadın bir erkeğe eş oldu mu ondan kopamamaktadır. Biat sistemi de böyledir.

أَوْ تَكُونَ مِنْ الْهَالِكِينَ (85)

(EaV TaKUvNa MiNa eLHAvLıKIyNa)  

“Yahut helâk olanlardan olacaksın.”

Harad olacak veya helâk olacaksın, yani öleceksin.

Hazreti Yakup peygamber ilmen bunların hepsinin hayırlı olduğunu bilmektedir. Ama bu bilgisi hislerini kapatmamaktadır. Çürümüş dişi çektiren onun çekilmesinin iyi olduğunu bilmektedir. Ama acısını yine duyarsın. İşte insanoğlu aklını kullanırken acılara sabretmektedir. Güzellik budur. Yoksa peygamber eğer acı duymazsa o zaman ne anlamı olur. Dünya bu sebepledir ki ıstırap dünyasıdır, acılar dünyasıdır. Bu sayede yani bu acılara ve ıstıraplara dayanarak biz cenneti hak ediyoruz. Yoksa biz cenneti hak ettiğimizden değil de öyle yaratıldığımız için ulaşırdık.  

***

قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ  

(QAvLa EinNaMAV EaŞKUv BaçÇIy Va XuZNIy EiLay elLAHı) 

“Ben be’simi ve hüznümü Allah’a şikayet ediyorum.”

“Bessetmek” dağılmak demektir, bedene çökme demektir.

“Hüzün” ise ruhen çökmedir, bir şey yapamamak demektir.

“Şikayet emek” bir konuyu açmak, aydınlatmak demektir.

“Mişkat” ışığı  etrafa saçan ism-i âlettir. Abajur, fanus, avize demektir.

“İlâ” ile geldiğinde ona yöneltme demektir. Projektör anlamına gelir.

“Şikayet etmek” hukukta bir müessesedir.

“Allah’a şikayet etmek” demek, topluluğa şikayet etmek demektir, duyurmak demektir. Sorunu ortaya koymak demektir.

Buradaki “Allah” topluluğu temsil eder. Durumu topluluğa, cemaatine açıklamaktadır. Durum budur. Bu hususta gerekli yardımın yapılmasını istemektedir. Anayasalara geçmiş olan şikayet hakkı Kur’an’da böylece belirtilmiş olmaktadır.

Şikayet müessesesinin çalışması için takip müessesesinin de faaliyette olması gerekir. Şikayette davalı davacı durumu yoktur. Haksız bir iş yapıldığı zaman bundan rahatsız olan kimse bunu topluluğa bildirir. Bunu dini dayanışma sorumlusuna bildirir. Yahut diğer ilgili dayanışma sorumlularına bildirir. Dayanışma sorumlusu ilgili genel hizmeti haberdar eder. İlk havale edilecek yer soruşturma teşkilatıdır. Sonunda olay aydınlığa kavuşunca hakemlere gidilir. Bütün bunlardan müşteki kendi murakıbından haber almaktadır.

Bu şikayet maddi veya bedeni olabilir demektir. Kur’an’da bir emir veya hüküm geçtiği zaman bunun ifa yeri namaz, zekat, oruç veya hac müesseseleridir. Oralardan birinde yer almaktadır. Eğer bir sosyal olay cereyan etmişse o da genel hizmet içinde yer almaktadır.

وَأَعْلَمُ مِنْ اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (86)

(Va EaGLaMu MiNa elLAHı MAv LAv TaGLaMUvNa)

“Ben Allah’tan sizin bilemeyeceğiniz şeyleri biliyorum.”

Burada aslında şikayetçi olmadığını ifade etmektedir.

“Allah” kelimesi tekrar edilmiştir. Birinci Allah topluluğu ifade eder, ikinci Allah ise kâinatı var eden Allah’ı ifade eder. Bunun için yeniden zikredilmiştir.

Hazreti Yakub’un bildiği şeyler nelerdir, Allah ona neleri bildirmiştir?

Hazreti Yusuf’un rüyasından itibaren başlayan bilgidir. Allah Hazreti İbrahim aleyhisselâmı İslâm milletini tesis etmeyi haber verdiği zaman ona büyük ümmet olacağını bildirmiştir. Gelecekte ümmet olacaklarını haber vermiştir. Bu bilgi Hz. İshak’a ve Hz. İsmail’e de ulaşmıştır. Özel olarak da Hz. Yakub’a ulaşmıştır. Çünkü gelecekte insanlık içinde örnek millet İsrail oğulları olacaktır.

Yahudiler bugün zulüm yapmaktadır.

Dün yani tarihte onlara zulümler yapılmıştır.

Acaba gelecekte zulümsüz bir dünyaya gidemez miyiz?

Bunun için İslâm ümmeti ortaya çıkmalıdır. Barışçı, sadece savunmacı bir ümmet ortaya çıkmalıdır. Adaleti güç bizde olduğu zaman yapmalıyız. Adil olmak dün bize aitti. Çünkü güçlü olan biz idik.  Zulmetmediğimiz söylenemez. Bugün adil davranma İsrail oğullarına aittir ama adil davranamıyorlar. Yarın güç Adil Düzencilere verilecektir.

Onlar adil davranacak mıdır?

Bunu şimdiden göstermemiz gerekmektedir.

1)      Bugünkü İsrail toprakları Tevrat’ta çizilmiş şekliye İsrail devletine aittir. Gazze ve Batı Şeria onlarındır. Kızıldeniz’de mahreçleri yoktur.

2)      Filistinliler tarihi kavimdir. Onlara bir yer verilmelidir. Mesela Sina Yarımadası onların olmalıdır.

3)      İsrail toprakları içinde kalacak Filistinliler göç etmezlerse o yönetime tâbi olmalıdırlar.

4)      İsrail’in güvenliğini İslâm devletleri tekeffül etmelidir. Onların da yeryüzünde fesat çıkarmalarına ve sömürmelerine izin verilmemelidir.

Bunlar takdir-i İlâhidir, kimse değiştiremez.

Değiştirmek isteyenler kendilerini de insanlığı da perişan etmiş olurlar.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92

KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ-573/ADİL DÜZEN DERSLERİ-403   14 Ağustos 2010

‘EVET’ mi, ‘HAYIR’ mı?

Halk oylamasına sunulmuş anayasa değişikliği AK Parti’yi yok etme anayasasıdır, devleti yok etme anayasasıdır. İktidar tecezzi etmez. Krallık bile olsa iktidar tek elde toplanmadıkça o devlet yaşamaz. Bu sebepledir ki Mustafa Kemal’in dört ana ilkesinden üçüncüsü Vahdet-i Kuvva ilkesidir. Bu husus bütün dünyada müsellemdir. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin iktidarı Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde tecelli ve temerküz etmiştir. Hakimiyet kayıtsız şartsız milletindir.

Yargı bağımsızdır. Onun bağımsızlığı hükümete karşıdır. Yoksa Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne karşı değildir. Türkiye Büyük Millet Meclisi yargıyı Adalet Bakanlığı ile denetler. Hükümeti Meclis oluşturur ve onu gerektiğinde her zaman düşürür. Şimdi düşürülemeyen ve dokunulamayan yargı oluşturuluyor, yani devlet içinde devlet oluşturuluyor. Ordu da onun denetimine veriliyor. Böyle iki başlı devlet olmaz.

Sömürü sermayesi devletimizi yıkmak için bir şey buyurur, AK Parti gibi saflar onu gerçekleştirir ve kendi bindikleri dallarını kendileri keserler!

Nasıl?

Bu anayasa değişikliği Türkiye’yi uçuruma götüren anayasadır. Bunun için hepimiz seferber olup bu değişikliği engellemeliyiz. Ne var ki Türkiye ‘hukuk devleti’ değildir. Sonunda asker ne derse hukuk o olur. Şükretmemiz gerekir ki müdahale eden ordumuz vardır da devleti uçurumun kenarında iken kurtarmaktadır. Bundan dolayı ben endişeli değilim. Çünkü Türkiye’de yasalar o anda bir şey yapmak için çıkarılır, sonra rafa kaldırılır.

Şimdi işin diğer tarafına bakalım. Tamamen AK Parti aleyhine hazırlanmış bir anayasa değişikliği, bütün maddesi ile AK Parti düşmanlığı üzerine oturan anayasa değişikliği AK Parti’ye karşı çıkarılmakta, ona karşı savaş verdirilmektedir. Maddelerde devlet başkanına seçme hakkı verilmiştir. Devlet başkanına kurumlardan seçilenler geliyor ve o da bunlardan birini tercih ediyor. Kurumlarda seçim nisbi sistemle yapılacaktı. Böylece cumhurbaşkanının önüne kendi istediği kimse de gelecekti. O kendilerine uygun kimseyi seçecekti. Böylece Sezer’in oluşturduğu ekip bertaraf edilecekti. Yani anayasa değişikliğinde bir tek madde doğru idi ve o sayede AK Parti lehine bir gelişme söz konusu idi. Ne var ki bu maddeyi Anayasa Mahkemesi iptal etti. Böylece sigorta attı. Şimdi ekseriyetle seçim olacak. Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun baskısı altında olan hakimler ekseriyeti temin ederek Cumhurbaşkanı’na Sezer ekibinin hakimlerini getirecekler, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül onlardan birini seçecektir. Dolayısıyla hiçbir yararı olmayacaktır. Bakanlığın etkisi de kalkmış olduğundan çok daha kötü duruma düşecektir.

Diğer taraftan Anayasa ‘evet’ oyu alırsa yasanın kötü olmasından dolayı AK Parti darbe yemektedir. Yasa ‘hayır’ oyuyla reddedilirse bu sefer Ak Parti darbe yemiş olacak ve seçimde kaybedecektir. Demek ki bu anayasa tuzağını kuranlar için sonuç aynıdır. ‘Evet’ çıkarsa AK Parti’ye, dolayısıyla Milli Görüş’e sağdan yumruk indirecekler; ‘Hayır’ çıkarsa yine AK Parti’ye, dolayısıyla Millî Görüş’e soldan vurmuş olacaklardır. İki taraftan da bize yumruk inecektir. Tuzak böyle.

Biz Adil Düzencileri ilgilendiren de; karşımızdakilerin AK Parti’ye değil, istedikleri “Adil Düzen”e saldırmaktır. Onlara sorarsan her iki haliyle bize darbe indirmiş olacaklardır. ‘Evet’ olursa “Adil Düzen” darbe yiyecektir, ‘Hayır’ çıkarsa yine “Adil Düzen” darbe yemiş olacaklardır.

Bu durumda biz de diyoruz ki:

‘Hayır’ çıkarsa; kötü yasa çıkmayacağı için bizim lehimizedir. AK Parti darbe yemiş olacaktır; o zaman belki bizi dinler hâle gelir, eskiden beraber yürüdüğü kimseleri hatırlar.

‘Evet’ çıkarsa; bu sefer “Adil Düzen”in kaçkınları bile milletin gönlünde yer etmiştir demektir. Böylece millî iradenin “Adil Düzen”in yanında olduğu ortaya çıkacaktır. Dolayısıyla durum yine bizim lehimize olacaktır.

Hâsılı; ‘evet’ çıksa da ‘hayır’ çıksa da bizim lehimizdedir. Bir gün ulusumuz “Adil Düzen”i kabul ettiği zaman yasayı toptan bir gecede değiştiririz.

“Adil Düzene Göre İnsanlık Anayasası” böyle sorunları kökünden çözmektedir.

Adil Düzenciler ne yapacaklar?

Oylama katılmayacaklar.

Ne çıkarsa bizim için aynıdır. Sonuçların hepsi “Adil Düzen”in zaferi olacaktır. Çünkü her iki durumda da devletimiz için kötüye doğru adım olacak, bu ordumuzu uyandıracak ve “Adil Düzen”den başka çıkar olmadığını milletimize anlatacaktır.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92

KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ-573/ADİL DÜZEN DERSLERİ-403   14 Ağustos 2010

A Ş İ R E T

Sağlığımı korumak amacıyla Artvin’in Camili köylerinden biri olan Maral köyüne gittim. Köyüm Karadeniz bölgesinin dağınık evleri olan köylerinden bir köydür. Benim mahallemde altı hane vardır. Kışın üç hane kalmaktadır. Birbirleri ile küs olmayan tek kişi bulamadım! Dargınlıkların sebeplerini anlattıkları zaman haklı hiçbir sebep bulamazsınız. Ne var ki geçmiş yıllarda yapılan iyilikler unutuluyor. Herkes kötülükleri büyütmüş ve depolamış. Bunların hepsi namaz kılan, sigara bile içmeyen insanlardır. Hepsi benim yakınlarımdır ve birbirlerinin kardeşi derecesinde yakındırlar. Benimle konuşan herkes küsmüş olmaktan rahatsızdır. Herkes barışmak istemektedir ama kimse barışamıyor. Biri bana  dargın olduğu kimsenin geçmişte yaptığı iyilikleri sıraladı, sonra şimdi neden küs olduğunu söyledi. Tartışırken oğluna ‘gebersin’ demiş. Düşündüm; benim yapacağım bir şey yoktu. Çünkü o anda herkes barışacak ama beden sırtı aşınca yine dargınlık devam edecektir.

İşte bizim haftalardan/aylardan beri üzerinde durduğumuz ve tefsirini yaptığımız Yusuf Sûresi aşiret hayatını çok iyi bir şekilde anlatmaktadır. Peygamberin çocukları, peygamberin kardeşleri, daha da önemlisi ileride seçilmiş kavim olan İsrail oğullarının ilk ataları neler yapmışlardı. Benim aşiretimin yaptıkları onların yaptıkları yanında daha hafif kalmaktadır. Hazreti Yusuf peygamberin bunları birleştirip seçkin kavim oluşturması mucizedir. Biz henüz bir aşiret tesis edemedik.

Aşiretler nasıl oluşacaktır?

Zoraki oluşacaktır.

Nitekim Hazreti Yusuf peygamber de zoraki oluşturdu.

Adil Düzen Çalışanları iktidar olur olmaz ilk yapacakları iş “aşiret kanunu” yani “ocak kanunu” çıkarmak olmalıdır.

Bir aşiretin oluşabilmesi için aşiret halkı şu dört şeyi iyi bilmelidir.

1.      Her aşiretin etkin başkanı olmalıdır. Başkanı olmayan bir aşiret peygamberlerden oluşmuş olsa da yine aşiret statüsüne erişemez. Başkan sıralama usulü ile seçilmelidir. Ondan sonra başkana mutlak saygı gösterilmelidir. Kur’an, başkana itaat eden topluluğa itaat etmiş olur diyor. O zaman o aşiret yaşar. Başkanı beğenmeyenler ayrılıp gitmelidirler. Taşınmazları kalanların taşınmazları aşiret tarafından satın alınmalıdır. Biz “Adil Düzen Anayasası”nda parayı devlet öder, aşiretten sonra tahsil eder olarak maddeleştirdik. Devlet aşiret başkanlarına büyük yetki vermelidir. Kişi istediği zaman aşiretten ayrılabilir. Başkan da aşiretten kişiyi çıkarabilir. Ayrılan kişi maddi bakımdan zarara sokulmaz.

2.      Aşiretin oluşması için ikinci kural ise hakemlik kuralıdır. Ortaklar arasında veya ortaklarla başkan arasında çıkacak her türlü ihtilaflar hakemler yoluyla çözülür. Hakemlerden birini bir taraf, diğerini diğer taraf seçecektir. Baş hakemi hakemler seçecektir. Hakemlerin kararına taraflar itirazsız uyarlar. Mağdur olan varsa hakemler aleyhine hakemler nezdinde dava açabilirler. Ceza davaları aşirette görülmez ve infaz edilmez. Onun dışında bütün hukuk davaları ile cezası tazminat olan davalar hep aşiret içinde hakemler tarafından çözülür. Hakemlerin kararlarına uymak istemeyen derhal o aşireti terk etmelidir.

3.      Başkan başkanlık sanatını bilmelidir, başkan adil olmalıdır. Yakınlısı da olsa taraf tutmamalıdır. Bunu başaran kimse aşireti yaşatır. Adil olmayan başkanın aşiretini mensupları terk eder ve gün geçtikçe eriyip gider. Hakemlerin kararlarını eksiksiz uygulamalıdır. Başkanın taraflı hareket ettiği aşiret sonunda dağılır. Ayrılan kimseye taşınma kolaylığı sağlandığı için dağılma kolaylaşacaktır. Adil başkanın çevresi artacaktır.

4.      Başkan sade hayat yaşamalıdır. Başkanın mal varlığı aşiretin mal varlığı ile birleşmiştir. Ne var ki başkan aşireti içinde en yoksul kimsenin yaşadığı hayatı yaşamalıdır. Onların oturduğu gibi evlerde oturacak, onların yediği yemekleri yiyecek, onların giydiklerini giyecektir. İşte o zaman başkan saygın kişi olur ve onun verdiği karara herkes uyar.

Öğrencilere birinci sınıftan itibaren aşiret eğitimi verilecektir. Okul öğrencileri gruplanacaklardır. Bir aşiret 7 ile 20 arasında kişiden oluşur Kim altı arkadaş bulursa o aşiretini kurmuş olur. Bu suretle oluşan gruplar onların başkanlığında derslere çalışırlar, çocuklar oyun oynarlar, kültür faaliyetlerinde bulunurlar. Onlar için aşiret kitapları yazılmalıdır. Birinci sınıftan başlayıp akademik doktora yapılıncaya kadar aşiret kitapları yazılmalı ve okunmalı. Benzer uygulama orduda da yapılır. Bir öğretmen sınıfında, bir komutan birliğinde uygulayabilir.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92

İki haber, iki yorum

Reşat Nuri EROL

Önce ‘iyi’ bir haber: Veriler açıklandı, enflasyon düştü!

Enflasyonun düşmesinin ana sebebini hep hatırlatıyorum: Ne kadar ‘faiz’ o kadar ‘enflasyon’. Faizleri düşürürseniz enflasyon da düşer. Merkez Bankası son zamanlarda faizleri sürekli düşürüyordu; o düşürmelerin ‘iyi’ yönleri sonunda ortaya çıktı.

Demek ki neymiş?

İstenince ‘iyi’ ve ‘doğru’ şeyler de yapılıyormuş.

Devam etmesini dileyelim…

***

Sonra iyi gibi görünen ‘kötü’ bir haber: Türk bankacılık tarihinde böyle ‘KÂR’ görülmedi! Türk bankacılık tarihinin en yüksek 6 aylık kâr rakamı elde edildi!

İşte rekor kıran ‘kâr’ tutarı: İlk yarıda net kârını yüzde 42 artırarak 2 milyar 54 milyon TL’ye çıkaran ….. Bankası, Türk bankacılık tarihinin en yüksek 6 aylık kâr rakamını açıkladı. ….. Bankası, geçen yılın ilk 9 dokuz ayında elde ettiği 2.1 milyar TL’lik kâra bu yıl ilk 6 ayda ulaşmayı başardı. Dünyanın dev bankalarının zor günler geçirdiği 2009 yılında Türk bankalarında yaşanan ‘kâr patlaması’ bu yıl da devam ediyor. Halkbank, Yapı Kredi Bankası, Şekerbank’tan sonra, dün de ….. Bankası bu yılın ilk yarısına ilişkin mâli tablolarını açıkladı: 2010 yılının ilk yarısındaki net kârı 2 milyar 54 milyon TL’ye çıktı!..

Banka nerelerden kâr ediyor?

Faizli konut kredilerinde piyasa lideriymiş… Banka ve kredi kartları toplamında 15 milyona yakın portföyü varmış…Faizli kredi kartı, işyeri ve alışveriş cirosunda da lidermiş…

Üretmeyen Türkiye ‘faizli kredilerle’ tüketim çılgınlığına devam ediyor…

Ne zamana kadar?

Bütün taraflar her şeylerini kaybedip iflas edene kadar…

***

‘Faiz’in pek çok tanımı var.

Bizim en çok önemsediğimiz faiz tanımı şudur: Bir tarak kaybediyor yani ‘ZARAR’ ediyorken, diğer taraf kazanıyor yani ‘KÂR’ ediyorsa, işte bu ‘FAİZ’dir.

Türkiye’de son yıllarda uygulanan ekonomi politikaları sayesinde ‘faizli bankalar’ hep kazanıyorken, bu sene bir de ‘kâr patlaması’ yaşamaya başladılar…

Peki, bankalar ‘kâr patlaması’ yaşarken, bizim ‘faiz’ tanımımıza uygun olarak ‘kaybeden’ ve ‘zarar’ eden kim?

Elbette bankalarla iş yapan HALK!

Ne diyelim?

Biz sadece görevimizi yerine getirip hatırlatmamızı yapalım: HALK uyanıncaya ve ‘ALTERNATİF FAİZSİZ SİSTEM’ gelinceye kadar sömürülmeye devam…

Aman dikkat!

Reşat Nuri EROL

Son olarak ne demiştik: İşte bütün mesele bu! Neye istinaden demiştik, kısaca hatırlayalım: Komünizm gitti… Kapitalizm gidici… İyi de; gidenlerin yerine ne gelecek, kim gelecek, nasıl gelecek, kim getirecek? Tamam, biliyor ve iman ediyoruz: Hak geldi, bâtı zâil oldu. Bâtılın zâil olması için Hakkı kim getirecek? İşte bütün mesele bu!

İnsanlığın ve insanlık tarihinin bütün güçleri ya yenilmiş, ya kenara çekilmiş, ya susmuş, susturulmuş; ya da her şey hazır da, müjdeli ve sadetli bir huruç hareketi ile Hakka ve adalete dayalı yeni bir medeniyetin henüz vakti gelmedi mi, ne?

Bence o vakit geldi ve geçmesine geçiyor da; sünnetullah gereği, boşluk kabul etmeyen tabiatta Hak gelinceye kadar envai çeşit bâtıllar var olmaya ve hükümranlıklarını sürdürmeye devam ediyorlar!

Ne zamana kadar?

Hakkı hak bilip ona ittiba edenler onun önce ‘bilgi’sine erişinceye ve o bilgiye eriştikten sonra onu ‘amel’e dönüştürünceye kadar; yani hayatın ilmî, dinî, iktisadî ve özellikle idarî/siyasî her alanında ‘ilim’ ile ‘amel’, ‘teori’ ile ‘pratik’ bir araya gelip at başı bir arada hareket edinceye kadar.

Asıl mesele de işte budur ve son zamanlarda içimizde ve dışımızda gelişen bütün olayları bir de bu pencereden bakarak değerlendirmenizi tavsiye ederim.

***

Elbette biz kendi aklımızca bunları düşünüyor ve değerlendiriyoruz…

Bir de her şeyin Yaratıcısı, Yönlendiricisi, Hakimi, Sahibi var ve olan her şey O’nun hükümranlığında, kontrolünde ve yönetiminde cereyan ediyor…

Biz ise sadece ‘Hak’ ile ‘bâtıl’, ‘adalet’ ile ‘zulüm’, ‘doğru’ ile ‘yanlış’ denilen iki taraftan birini seçiyor ve o taraftaki yerimizi alıyor; aldıktan sonra da üzerimize düşeni yapmaya çalışıyoruz…

Bâtılın beş asırdan beri çağımızdaki temsilcisi olan küresel tekel sömürü sermayesi planlamalar yapıyor ve bilinçli şekilde insanlığı istediği istikamete doğru sürüklüyor.

Onlar planlıyor... Allah da planlıyor...

Türkiye’de başlayan ‘Millî Görüş ve Adil Düzen Hareketi’ zamanla İran’a ‘İslâm İnkılâbı’ olarak, Rusya’ya ‘Glasnost ve Perestroyka’ olarak, dünyanın başka yerlerine de başka bir şekilde etki etmiş ve tekel sömürü sermayesinin gücü zayıflamıştır.

Çin güçleniyor: Sömürü sermayesinin Çin’e etkisi zordur, çünkü Yahudiler orada kendilerini istedikleri gibi kamufle edemiyorlar, Çinlilere istedikleri gibi hükmedemiyor.

Sovyetler yıkılmış ama sermaye düşmanlığı bitmemiştir. Eski Sovyet halkları uyanmakta ve tekrar Rusya’nın etrafında toplanmaktadırlar. Eskiden sömürü sermayesinin zoruyla ‘kapitalizme’ karşı oluşturulmuş bir güç olarak ‘komünizm’ temsilcisi gibi toplanıyordular; şimdi ise kendi arzuları ve iradeleriyle toplanıyorlar...

AB’de papalık yani dindarlık etkin rol oynuyor, orada yeni şeyler oluyor...

ABD’de halk beklenmeyen bir şey yaptı, Barack Hüseyin Obama başkan oldu!..

Malezya’dan Venezuella’ya, Afganistan’dan Sudan’a her yerde yeni şeyler oluyor…

***

Küresel tekel sömürü sermayesi bu durumda yeni planlar hazırlıyor ve bu planlara dayanarak yeni politikalar izliyor. Bizce dikkat edilesi planı şu: İslam âlemini organize edip dayanaksız olan süper güçlerle çatıştırmak istiyor. Bunu sağlamak için İran’a farklı baskılar uyguluyor ve kışkırtıyor… Bunu yaparken Türkiye ile Brezilya da devrede görünüyor...

I. ve II. Dünya Savaşları kim tarafından başlatıldı?..

III. Dünya Savaşı kim tarafından başlatılmak isteniyor?...

Aman, işte bu plana çok dikkat edelim ve oyuna gelmeyelim!..

Aman dikkat!

Faizli PARA!

Reşat Nuri EROL

Bundan önceki ‘iki haber, iki yorum’ başlıklı kısa yazımda, iyi gibi görünen ‘kötü’ bir haberden söz etmiştim; haberin özü ve özeti şöyle: Türk bankacılık tarihinde böyle ‘KÂR’ görülmedi! Türk bankacılık tarihinin en yüksek 6 aylık kâr rakamı elde edildi!

Yorumun özü ve özetine gelince: ‘FAİZ’i tanımlarken dedik ki; “Bir taraf ‘ZARAR’ ediyorken, diğer taraf ‘KÂR’ ediyorsa, işte bu ‘FAİZ’dir... Faizli bankalar ‘kâr patlaması’ yaşarken, ‘zarar’ eden kim? HALK!

Bankalar halkı sömürürken ana araçları ne? PARA! Faizli para! Karşılığı olmayan para! Yani cebimizdeki kâğıt kazık PARA!

***

İlk alışverişler karşılıklı ‘mal mübadelesi’ ile yapılmış... İlk parayı Lidyalılar icad etmiş... İlk para ‘altın’ ile ‘gümüş’ (ve ‘bakır’) olmuş; hâlâ öyle olmaya devam ediyor…

Altın ve diğer madenlerin para olarak dolaşımı zor olunca, karşılığında kâğıttan ‘senetler’ çıktı. Sonunda olan oldu, karşılığı olmayan yani karşılıksız senetler hâkimiyeti ele geçirdi. İşte, bugün hem ‘karşılıksız’ hem de ‘faizli’ bu senetlerin adına ‘PARA’ diyoruz!

Meselenin özü, özeti ve aslı şöyle: Artık altın karşılığı ‘para’ basılmıyor, karşılığı olmadan basılıyor; yani cebimizdeki veya bankamızdaki kâğıt parçalarının karşılığı olmadığından dolayı aslında hiçbir değeri yok! Sadece kendi kendimizi ‘paramız var’ diye aldatıyoruz! Birileri (onları biliyorsunuz) kâğıt parçalarını renklendirip bize ‘para’ diye (hem de üstüne bir de ‘faiz’ alarak) bize yutturuyor, yani kazıklamaya devam ediyor!..

Bu aldatmaca, kandırmaca ve kazıklama ne zamana kadar devam eder?

Biz uyanıp karşılığı olan gerçek parayı tedavüle sokuncaya kadar.

***

Bu yazı, ‘kısa bir yazı’ olsun diye yazılmaya başlandı. Önceki kısa yazıda bu ‘faizli para/banka düzeni’ üzerinden nasıl kazıklandığımızı, -daha önceki nice yazımda olduğu üzere,- kısaca yazıp hatırlattım.

Bu köşede konu ile ilgili yüzlerce ‘nasihat’ etmesine ettim de, ‘faizli paraya dayalı zalim sömürü düzeni’ devam ettiğine göre; demek ki bugüne kadar yaşananlar hiç de ‘musibet’ değilmiş! O halde; ‘bir musibet’in, kim bilir belki de ‘TUFAN’ seviyesinde ‘okkalı bir musibet’in ‘binlerce nasihat’ yerine geçeceği güne veya günlere kadar beklemeye yani ‘karşılıksız faizli ve de kazıklı kâğıt para düzeni/sistemi’ ile sömürülüp kazıklanmaya devam!..

Bugünlük kısa kestim! Anlayanlara ve arif olanlara bu kadarı da yeter! Belki bir başka yazı ile anlayıp uyanmayanları uyarmaya devam ederim…

Yeni planlar, yeni dengeler

Reşat Nuri EROL

Türkiye bölgesel güç olur mu diye sormanın gereği yok; oldu bile! Olmasına oldu da; her şeyin bir bedeli var, şimdi de o bedeli ödüyor; aynen geçmişte yani Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde ödediği gibi. O dönemlerde Batı’dan gelen ‘Haçlı Seferleri’ vardı, şimdi küresel seviyede hükümran olan ‘sömürü sermayesinin her türlü saldırıları’ var. Tamam, ‘yurtta barış, cihanda barış’ veya ‘komşularımızla sıfır sorun’ ama nasıl?

Mesela, en önemli komşularımızdan biri İran’ın küresel sömürü sermaye ile sorunları malum. Siyonist sermayenin bölgeye bir hançer gibi yerleştirdiği İsrail’in Türkiye dahil herkesle sorunları var. Siyonist sermaye İran ile gerilim yaşıyor, ambargolar uygulatıyor. İran-Irak Savaşı yıllarında ve şimdi de ABD’nin Irak işgali döneminde Türkiye’nin ekonomik kayıpları yüz milyar dolarlara ulaştı. İran’a uygulanan ekonomik ambargo sebebiyle ülkemize gelecek ekonomik baskı ve zararlar nasıl savuşturulacak?

Türkiye, Suriye, Lübnan, Ürdün arasında yapılan anlaşmalar ve Araplara yönelik açılımlarımızdan Siyonist sömürü sermayesinin rahatsız olmaması mümkün mü?

***

Dünyanın NATO ve Varşova Paktı yani sermaye tarafından ‘batı-doğu’ diye bölündüğü ‘Soğuk Savaş’ döneminde durum belliydi ama o denge çöktü. Sömürü sermayesi şimdi İslâm âlemini kendisine kafa tutan süper güçlere karşı organize etmek istiyor. Eğer süper güçleri kendi tarafına çekip organize edebilirse, ‘İslâm terörü’ deyip bu güçleri Müslümanlara karşı kullanmak ve İslâmiyet’i ortadan kaldırmak istiyor. Son yıllarda Ortadoğu, Araplar, Filistin, İsrail, İran, Mavi Marmara etrafında gelişen ve Türkiye’yi de çok yakından ilgilendiren bütün meselelere bu açıdan bakıp değerlendirmek gerekiyor. Yok eğer etkin güçler gruplaşıp birbirine vurmazlarsa o zaman Müslümanlarla onlar savaştırılacak.

Türkiye bölgesel güç olduğuna ve bulunduğu bölge dünyanın tam da ortasında olduğuna göre; yapılacak siyasal ve ekonomik her türlü analiz her şeyden önce dünya ölçeğinde olmadıkça, Türkiye’nin karşılaşacağı sorunları anlamak mümkün değildir. Son yıllarda bölgesel güç olmamız yönünde gelişen ve hem ABD hem de Rusya tarafından desteklenen politikalar var olmasına var ama ABD açısından baktığımızda hem içte hem dışta değişen güç dengeleri var ve bu durum her şeyi bir anda ters yüz edebilir.

Daha da önemlisi, yapılacak analizlerin dünya ölçeğinde olması da yetmez; ayrıca tarihî gelişmelerin akışı içinde de olmalı, sermayenin planları karşısında ‘İlâhî plan’ da bilinmelidir. Unutmayalım ki sermayeye bunları yaptıran O’dur, en sonunda “O’nun planı” hakim olacaktır ve âyette de ifade edildiği üzere, O plan yapanların en hayırlısıdır.

***

Dünyada büyük bir değişim yaşanıyor, eski dengeler değişiyor ve ‘yeni bir denge’ oluşuyor. Yukarıda çok yönlü olarak anlattığım üzere, ‘dünya çapındaki bu yeni denge nasıl olacaktır’ sorusunun cevabını iyi analiz etmek gerekmektedir.

Çin’in ekonomik gücü artık iyice ortaya çıktı, Hindistan da giderek güçleniyor…

Kimi analizciler önümüzdeki dönemde dünyadaki ekonomik güç sıralanmasında Çin’in ilk sırayı alacağını, ABD’nin ikinci sıraya gerileyeceğini söylüyor. Bu analiz ‘tahmin’ mi yoksa ‘temenni’ mi, ya da yaşanan gelişmelerin bu sonucu doğuracağı söylenerek ABD ve Rusya tehdit mi ediliyor? Ne olacağını zaman gösterecek.

SONUÇ: Sermayenin ‘denge planı’ geçmişte olduğu gibi dünyayı ikiye bölmek, onları savaştırmak ve kendi sömürüsünü sürdürmektir. Şimdilik bunu nasıl yapacağını tam bilmemekte. Çin ile Hindistan’ı birleştirip ‘doğu bloğu’ oluşturabilir; Türkiye, Rusya, ABD ve AB’yi ‘ikinci blok’ yapabilir. ‘Rusya-Çin birliği’ ile ‘AB-ABD birliği’ de düşünülmüş olabilir. ‘İslâm Birliği’ ile etkin güçler arasında olabilir. Şimdilik plan/lar olgunlaşmadı.

Onlar plan yapıyor ama ‘O’ da plan yapıyor ve O plan yapanların en hayırlısıdır.

Ekonomik sistem çöktü;

Alternatifi biliyorsunuz!

Reşat Nuri EROL

Dünyada var olan ‘vahşi/vampir kapitalist faizli ekonomik sistem’ çöküyor; ‘karşılıksız faizli kâğıt paraya dayalı sistem’ çöküyor; sözde ‘devlet bankası’ ve ülkelerin Merkez Bankalarına bağlı/bağımlı gibi görünen ama aslında ‘ÖZEL Yahudi bankası gibi çalışan’ ABD’deki FED’e (ABD Merkez Bankası) bağlı ve de bağımlı olarak çalışan ‘ABD DOLARI’ merkezli ‘sömürüye dayalı ekonomik sistem’ çöküyor…

Ya da çöktü de bizim yani dünyanın, insanlığın, ülkelerin haberi mi yok!

Şöyle de diyebiliriz: Tamam, dünyanın ekonomik sistemi çöktü; peki, yerine ne koyacağız, alternatifini biliyor muyuz; biliyorsak uygulanacak hâle getirdik mi?

*

Bu ekonomik sistem, bu zalim dünya düzeni II. Dünya Savaşı’ndan sonra kuruldu…

ABD dolarının karşılıksız basıldığını dünyaya ilk defa Fransa Devlet Başkanı Charles de Gaulle resmen ilan etti ama aradan nice on yıllar geçmesine rağmen, insanlık tarafından yerine bir alternatif üretilemediğinden, FED (ABD Merkez Bankası) tarafından değil ‘özel bir Yahudi bankası tarafından basılan karşılıksız dolar sömürüsü’ maalesef devam ediyor!..

Ne zamana kadar?

Dünya ve insanlık ‘alternatif çözüm’ üretinceye kadar.

*

Bu ‘zalim ekonomik sistem/düzen’ ile dünya kör-topal ayakta durmaya çabalıyor ama nafile! Krizler, hep krizler, sürekli krizler, bitmeyen krizler, küresel krizler, global krizler ile yaşayıp duruyoruz?

Neden?

Nedeni gayet basit. Var olan bütün ekonomik modeller çöktü, zorla ve halka karşı uyguladıkları vahşi/vampir sömürülerle ayakta kalabiliyorlar. Ama halkın sabrının da bir sonu var. O sabır bittiğinde ve gereği yapıldığında ‘küresel kapitalist vahşi/vampir sömürü sermayesi’ (yoksa ‘Siyonist sermaye’ mi demeliydim) için her şey bitecek!

*

‘Gereği yapıldığında’ dedim de hatırıma geldi. Millî Gazete’nin ve bu köşenin okuyucusu olan sizler şanslı hem de çok şanlısınız, gereğini biliyorsunuz; daha doğrusu Erbakan Hoca sayesinde bütün dünya gibi alternatifi siz de biliyorsunuz. 

“MİLLÎ GÖRÜŞ HAREKETİ”nin en önemli eseri ve projesi olan “ADİL DÜZEN”i -yani bu köşenin konsepti açısından bakıldığında “ADİL EKONOMİK DÜZEN”i- biliyorsunuz. Şanslı olmanın ve bilmenin de elbette bir bedeli var; onu yani “ADİL DÜZEN”i öğrenmek, anlamak, anlatmak ve uygulamak!..

Haydi; öyleyse bu alternatifi öğrenip uygulamak için daha ne bekliyorsunuz?!.