1967...1968...1969....AKEVLER 44 YILDIR ÇALIŞIYOR....2008...2009...2010

BİZLER ÇALIŞIYOR VE YENİ İSLÂM MEDENİYETİ’Nİ KURUYORUZ...

SİZLERİ DE ÇALIŞMALARIMIZA DÂVET EDİYORUZ; BUYURUN, BİRLİKTE ÇALIŞALIM...

ADİL DÜNYA DÜZENİ 571

“ADİL DÜNYA DÜZENİ III. BİN YIL MEDENİYETİ PROJESİDİR.”

“BİZE DÜŞEN SADECE MÜBÎN/AÇIK TEBLİĞDİR.” (KUR’AN; Yâsin Sûresi, 36/17)

Haftalık Seminer Dergisi             31 Temmuz 2010                  Fiyatı: www.akevler.org’a tıklamak!

BU DERGİYİ HER HAFTA OKUTABİLİR... ÇOĞALTABİLİR... DAĞITABİLİRSİNİZ...

“ADİL DÜZEN” UYGULAMALARI YAPMAK İÇİN BİZLERE DANIŞABİLİRSİNİZ...

*KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ; 571. SEMİNER

“HİÇ BİLENLER İLE BİLMEYENLER BİR OLUR MU?” (KUR’AN; Zümer Sûresi, 39/9)

“İ L İ M  TALEP ETMEK HER MÜSLÜMANIN ÜZERİNE FARZDIR.” (Hadis)

Adres: AKEVLER İSTANBUL KOOPERATİFLERİ MERKEZİ,  Zafer Mah. Coşarsu Sk. No: 29 YENİBOSNA/ İSTANBUL    Tel: (0212) 452 76 51

Bu dersin tamamı Yenibosna’da C.tesi günü 18.00-21.00 saatleri arasında okunacak ve tartışılacaktır...

Gayemiz ve Hedefimiz: Bu “SEMİNER NOTLARI”nın İstanbul, Türkiye ve bütün dünyada okunması, değerlendirilmesi, anlaşılması ve uygulanmasıdır.    Süleyman KARAGÜLLE, Reşat Nuri EROL

***

*“ADİL DÜZEN” DERSLERİ/YORUMLARI;

PARTİLERİMİZ

SORUNLARIN  ÇÖZÜMÜ  İÇİN

NELER  YAPMALIDIR?

S A A D E T

SAADET PARTİSİ’NDE NELER OLUYOR?

ERBAKAN NELER YAPMALIDIR?

***

*ÜSKÜDAR SEMİNERLERİ; 121. SEMİNER

Her Hafta PERŞEMBE akşamı; Adres: EMİNEVİM,  Kısıklı Cad. No: 36  Altunizade - Üsküdar / İSTANBUL  Tel: (0216) 444 36 46

SOHBET…  SEMİNER…  SORULAR-CEVAPLAR…

***

Semt ve bucak yapılanması - 1

Semt ve bucak yapılanması - 2

Atomik yapılanma - 1

Atomik yapılanma - 2

Reşat Nuri EROL

***

YUSUF SÛRESİ TEFSİRİ - 24

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ(1) إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ(2) نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا الْقُرْآنَ وَإِنْ كُنتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنْ الْغَافِلِينَ(3) إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَاأَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ(4) قَالَ يَابُنَيَّ لَاتَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ(5) وَكَذَلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَى آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَيْكَ مِنْ قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ(6) لَقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِلسَّائِلِينَ(7) إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَى أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ(8) اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوْ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِنْ بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ(9) قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِنْ كُنتُمْ فَاعِلِينَ(10) قَالُوا يَاأَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَى يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ(11) أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ(12) قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَنْ تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنْتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ(13) قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَخَاسِرُونَ(14) فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَأَجْمَعُوا أَنْ يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هَذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ(15) وَجَاءُوا أَبَاهُمْ عِشَاءً يَبْكُونَ(16) قَالُوا يَاأَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِنْدَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنْتَ بِمُؤْمِنٍ لَنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ(17) وَجَاءُوا عَلَى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ(18) وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قَالَ يَابُشْرَى هَذَا غُلَامٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ(19) وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِيهِ مِنْ الزَّاهِدِينَ(20) وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِنْ مِصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَى أَنْ يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ(21) وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(22) وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتْ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ(23) وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَنْ رَأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ(24) وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيصَهُ مِنْ دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءًا إِلَّا أَنْ يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(25) قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَنْ نَفْسِي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ أَهْلِهَا إِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنْ الْكَاذِبِينَ(26) وَإِنْ كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنْ الصَّادِقِينَ(27) فَلَمَّا رَأَى قَمِيصَهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِنْ كَيْدِكُنَّ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ(28) يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا وَاسْتَغْفِرِي لِذَنْبِكِ إِنَّكِ كُنتِ مِنْ الْخَاطِئِينَ(29) وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَةُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَنْ نَفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ(30) فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتْ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَذَا بَشَرًا إِنْ هَذَا إِلَّا مَلَكٌ كَرِيمٌ(31) قَالَتْ فَذَلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيهِ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَنْ نَفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ وَلَئِنْ لَمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونَ مِنَ الصَّاغِرِينَ(32) قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُنْ مِنْ الْجَاهِلِينَ(33) فَاسْتَجَابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(34) ثُمَّ بَدَا لَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا رَأَوْا الْآيَاتِ لَيَسْجُنُنَّهُ حَتَّى حِينٍ(35) وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنْ الْمُحْسِنِينَ(36) قَالَ لَا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَنْ يَأْتِيَكُمَا ذَلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ(37) وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَنْ نُشْرِكَ بِاللَّهِمِنْ شَيْءٍ ذَلِكَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ(38) يَاصَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمْ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ(39) مَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ(40) يَاصَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا وَأَمَّا الْآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْ رَأْسِهِ قُضِيَ الْأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ(41) وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِنْهُمَا اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ(42) وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَى سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنْبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ يَاأَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَاي إِنْ كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ(43) قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلَامِ بِعَالِمِينَ(44) وَقَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَاِدَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُمْ بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِي(45) يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنْبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ لَعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ(46) قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدْتُمْ فَذَرُوهُ فِي سُنْبُلِهِ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّا تَأْكُلُونَ(47) ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّا تُحْصِنُونَ(48) ثُمَّ يَأْتِي مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ(49) وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَى رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللَّاتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ(50) قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَنْ نَفْسِهِ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِنْ سُوءٍ قَالَتْ امْرَأَةُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدتُّهُ عَنْ نَفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنْ الصَّادِقِينَ(51) ذَلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ(52) وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ(53) وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ(54) قَالَ اجْعَلْنِي عَلَى خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ(55) وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَشَاءُ وَلَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ(56) وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ(57) وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ(58) وَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَكُمْ مِنْ أَبِيكُمْ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنزِلِينَ(59) فَإِنْ لَمْ تَأْتُونِي بِهِ فَلَا كَيْلَ لَكُمْ عِندِي وَلَا تَقْرَبُونِي(60) قَالُوا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ(61) وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ(62) فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَى أَبِيهِمْ قَالُوا يَاأَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ(63) قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَى أَخِيهِ مِنْ قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ(64) وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُوا يَاأَبَانَا مَا نَبْغِي هَذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ(65) قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُونِي مَوْثِقًا مِنْ اللَّهِ لَتَأْتُونَنِي بِهِ إِلَّا أَنْ يُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَكِيلٌ(66) وَقَالَ يَابَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِنْ بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِي عَنكُمْ مِنْ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ إِنْ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلْ الْمُتَوَكِّلُونَ(67) وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُمْ مَا كَانَ يُغْنِي عَنْهُمْ مِنْ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ(68) وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَى يُوسُفَ آوَى إِلَيْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (69) فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ(70) قَالُوا وَأَقْبَلُوا عَلَيْهِمْ مَاذَا تَفْقِدُونَ(71) قَالُوا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَنْ جَاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَا بِهِ زَعِيمٌ(72) قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُمْ مَا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِينَ(73) قَالُوا فَمَا جَزَاؤُهُ إِنْ كُنتُمْ كَاذِبِينَ(74) قَالُوا جَزَاؤُهُ مَنْ وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ(75) فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاءِ أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِنْ وِعَاءِ أَخِيهِ كَذَلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَنْ نَشَاءُ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ(76)

قَالُوا إِنْ يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَهُ مِنْ قَبْلُ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنْتُمْ شَرٌّ مَكَانًا وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ (77) قَالُوا يَاأَيُّهَا الْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَيْخًا كَبِيرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ إِنَّا نَرَاكَ مِنْ الْمُحْسِنِينَ (78) قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَنْ نَأْخُذَ إِلاَّ مَنْ وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِنْدَهُ إِنَّا إِذًا لَظَالِمُونَ (79)

قَالُوا إِنْ يَسْرِقْ

(QAQvLUv EiN YaSRıQ)

“Eğer sirkat ettiyse diye kavl ettiler.”

Kardeşlerinin bu işi yapmadığını bilmeleri ve yine de savunmaları gerekirken, “sirkat etmiş ise” diye söze başlamaktadırlar. Kardeşlerinin yükünde tasın çıkmış olması onları şaşırtmıştır. Burada hepsi demiş değildirler. Biri söylemiş, diğerleri susmuş, dolayısıyla onların hepsi söylemiş hükmümde olmuşlardır.

Söyleyen/ler bu sözü ne zaman söylemektedir?

Hazreti Yusuf’un huzuruna getiriyorlar, o zaman söylemektedirler. Bundan önce de söyleyenler yine kardeşleri idi. Arada tasın bulunması hikâyesinden sonra bunlar yine söz söylüyorlar. Kurala göre kişiler sözlere devam ediyorsa “Ve” harfi ile getirilir. Burada ise “Ve” harfi getirilmemiştir. Ancak muhatabın değiştiğini aşağıdaki beyanlardan anlıyoruz. Arada başka sözler de girmiştir. Sahne değişmiştir. Dolayısıyla “Ve” harfi getirilmemiştir. Mukadder bir “Kâle” geçmektedir. Hazreti Yusuf’un huzuruna getirildiler. Hazreti Yusuf onları isticvap etmiş, diyeceğini demiştir. Bunlar da cevap vermektedir. Diyenler belli, muhatap belli olduğuna göre, “Ve” harfinin getirilmesi sahnenin değişmediğini belirtirdi. Meanide fasl ve vasl bahsi incelenirken kemali infisal varsa “Ve” getirilmez, kemali ittisalde de “Ve” getirilmez diyor. Burada kemali infisal vardır. Zaman geçmiş, muhatap değişmiştir.

Şart edatından sonra “Yesrik” kelimesi muzari gelmiştir. Oysa burada “hırsızlık edecekse” değil, “hırsızlık etmişse” şeklindedir. “İn Sereka” denmesi gerekirken, “İn Yesrik” demişlerdir.  Demek şart edatı mazi ve muzariye ait mânâları geniş zamana çevirir veya teyit eder. Yahut da maziyi muzari, muzariyi de mazi yapar. Eğer “İn Sereka” getirilseydi, bundan sonra hırsızlık ederse dikkat edin, geçmişte de hırsızlık etmiştir demiş olurlardı. Muzari getirmekle geçmişte hırsızlık etmişse zaten eskiden de hırsızlık etmiş olur anlamı çıkmaktadır. Burada varsaydığımız kuralın doğruluğu Kur’an’ın diğer âyetleri ile değerlendirilmelidir.

فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَهُ 

(FaQaD SaRaQa EPuN LaHUv)

“Onun ehi de sirkat etmişti.”

“Onun bir kardeşi de daha önce sirkat emişti” diyorlar.

“Kardeş” nekre olarak getirilmektedir. Anne babadan başka çok kardeşleri varmış gibi baştan beri ifadeleri bu şekilde söylemektedirler. Yani Hazreti Yusuf’u sağ kabul ederek konuşuyorlar. İşte dilin böyle bir özelliği vardır. Konuşurken yakayı ele vermiş oluyorlar.

“Fa” harfi getirilmiştir. Bu sirkat etmişse, bunların karakterinde böyle bir tıynet var demektedirler. Hem bu kardeşlerine hem de Hazreti Yusuf’a ağır hakarette bulunuyorlar.

“Kad” kelimesi şartın cevaptaki etkisini ortadan kaldırmıştır. “Sereka” yerine “Yesriku” gelseydi de “yesrik” değil “yesriku” olarak söylenirdi. Burada fiil-i mâzi getirilmiştir. Yani şart edatı zamana etkisiz olduğu için mâzi getirilmelidir.

Bunlar Hazreti Yakub’un oğullarıdır. İlerde seçilmiş bir kavmin ataları olacaklardır. Hazreti Yusuf’u kuyuya atmışlar, şimdi de göz göre göre yalan söylemektedirler. Buna rağmen Allah bunları Mısır’a getirecek ve onlar seçilmiş bir kavmin ataları olacaklardır.

Buradan bizim ders alacağımız önemli bir husus vardır. İçimizde çok kötü insan olabilir. Suç işleyebilir. İhanet edebilir. Biz onu dışlayamayız. ‘Ben seni istemiyorum’ diyemeyiz. Suçu ne ise onun cezasını veririz. Ama o bizi terk edip gitmedikçe biz onu dışlayamayız. Onun eşi çok iyi bir insan olabilir. Yarın onun çocukları bizim çocuklarımızdan daha iyi olabilir. Bizim seçme yetkimiz yoktur. O seçer. Nitekim Hazreti Peygamber de münafıkları bile dışlamamıştır.

Bir şirket kurduğumuz, bir dernek kurduğumuz, bir iş yaptığımızda da kurallarda taviz vermemeliyiz, “Adil Düzen”den sapmamalıyız. Kurduktan sonra da bize gelenleri seçmemeliyiz. Seçme yetkisini Allah bize vermiyor.

Yarın “Adil Düzen Partisi”ni kurduğunuzda bu kuralı unutmamanız gerekir. Kim gelirse kabul edeceksiniz; ama gelsin diye asla taviz vermeyeceksiniz.

“Akevler Adil Düzen Dergisi”nde bu amaçla böyle yapılmaktadır. Biz kimseye ‘sen yazma’ demiyoruz; cevap veriyoruz ama ‘yazma’ demiyoruz.

Bugünlerde dergiye olan rağbet azalmaktadır. Yarın çoğalacaktır. Yazarlar çoğalacaktır. Okuyucular da çoğalacaktır.

Mescide girenleri seçiyor muyuz?

Hac da böyledir.

Vizeli bir yerde hac farizası yerine gelmiş olmaz.

مِنْ قَبْلُ

(MiN QaBLu)

“Daha önce.”

“Min Kablu” ifadesi burada daha önceleri demektir, çok önce demektir.

Kur’an’da namaz vakitleri için “Kable Tului’ş-Şemsi” denmektedir; güneş doğmadan hemen önce değil de, güneş doğuncaya kadar yetiştirin demektir. “İlâ Tului’ş-Şemsi” deseydi, oraya kadar kılabilir, ondan sonra da kılabilirsiniz olurdu. Oraya kadar namazı uzatmanız ondan sonra istersek devam edebiliriz demektir. Ama “Kable Tului’ş-Şemsi” dendiğinde, o zamana kadar kılmanız gerekir demektir.

Fiil-i mâzi getirmekle zaten geçmişte demek olur. Ama Hazreti Yakup zamanında değil de, eski zamanda böyle bir olay olmuştur diyorlar.

Bu sözü neden söylemektedirler? Hazreti Yusuf hırsızlık mı yapmıştı?

Kardeşlerinin bu davranışları Hazreti Yusuf’u üzmekte midir?

Hazreti Yusuf üzülmüyor.

Neden üzülmüyor?

Bu suçluluk psikolojisinden sonra kendisine daha çok sadık olmak isteyeceklerdir.

Ben mühendis olduğumda kamuda işe başladım. Üstlerim beni suç işlemeye zorladılar. Ben direndim. Kavga o kadar büyüdü ki, onlar müdürlüklerinden oldular. O zaman öğrendim ki, astlara suç işletip onları gebe bırakmak, sonra sürekli olarak dosyalarını hatırlatmak yönetim sanatı imiş.

Günümüzde terörist PKK da böylece örgütlenmektedir.

Başka bir yönetim sanatı da terfi vaatlerinde bulunup oyalamaktır.

Hazreti Yusuf kardeşlerinin böyle yaptıklarından dolayı hisleri ile üzülmektedir. Ama bunun sonunda hayra dönüşeceğini bilmektedir. Hazreti Yusuf bugünkü yöneticilerin yaptıkları gibi kardeşlerini suça zorlamamaktadır ama Allah öyle takdir etmektedir.

Ben üstlerimden nefret etmişimdir. Ama şimdi düşünüyorum da; zulüm düzeninde astları ne ile disipline edeceklerdir? Ancak bu suretle disiplin mümkün olur. Düzeni değiştirmedikçe, “Adil Düzen” gelmedikçe böyle yapmak zorundasınız.

Kardeşleri Mısır’a gelecek, hepsi Mısır’a hicret edecek, Hazreti Yusuf kardeşlerini affedecek ve  seçilmiş ulusun ataları olacaklardır.

فَأَسَرَّهَا

(Fa EaSarRaHAv)

“Onu israr etti.”

Hazreti Yusuf onların bu aleni yalanlarına üzülmüştür. Onlara soru sormak gerekirdi. Ne zaman ne hırsızlık yaptı diye sorulabilirdi. Hazreti Yusuf bu durumu nefsinde sakladı, onlara belli etmedi.

Şimdi bu kelimeyi arayalım. 

Kızdı ama kızgınlığını gizledi, üzüldü ama üzüntüsünü gizledi şeklinde bir ifadedir.

Kelime aranacak ve bulunacaktır. Bu kelime Kur’an’da geçen kelime olmak durumunda mıdır? Yarın biri çıkıp da Kur’an’da geçmeyen bir kelime takdir etse, bu yorumunu kabul edecek miyiz? Kuran’da böyle “Ha” zamirleri vardır. Onları bir araya getirip değerlendirmek gerekir.

يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ

(YUvSuFu FIy NaFSiHIy)

“Yusuf kendi nefsinde israr etti.”

Aklından geçenleri, yalanlarını yüzlerine vurmayı düşündü ama ondan sonra onu belirtmedi, sakladı.

Nitekim biz de birçok hoşlanmadığımız görüşlerle karşılaşırız ama onu o anda izhar etmeyi doğru bulmayız. Bunu yapmak meşru mudur?

Emin Saraç Hoca Üsküdar’a ziyaretime gelmişti. Kendisiyle eski dostluğumuz vardır. Görüşüyorken, ‘birisi çoraba meshediyor’ deyip çoraba meshetmeyi çok garip gördüğü şeklinde görüşünü ifade etti. ‘Ben de çoraba meshederim’ deyip bunun tartışmasını yapabilirdim. Ama yapmadım, israr ettim. Bu yaptığım doğru mu idi, yoksa ‘ben de öyle yapıyorum’ demem mi lazımdı; tereddüt içinde kaldım.

Şimdi burada yazıyorum.

Abdest âyetinde iki kıraat vardır. Kıraatlerden biri; ayağınız çıplaksa topuklara kadar yıkayın, ayağınız topluklara kadar giyimli ise meshedin diyor. Sünnet bu yoldadır. İcma böyledir. Çoraba gelinirse; ayakkabı ile giyiyorsak, yani çorapla topraklara basmıyorsak meshedilir. Ayakkabı çıkarmakla meshin durumu bozulmaz. Nitekim saçlarımızı kestiğimizde boy abdesti almıyoruz. Demek ki bazı görüşleri israr etmekte bir günah yoktur, Hazreti Yusuf’un sünnetidir.

Sırkat meselesini anlatacaktır. Ama anlatmaktan vazgeçti, nefsinde sakladı da diyebiliriz. O zaman zamir sırkata gider ama değilse sırkata değil mahzuf olan izafetteki sırkata gider.

وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ

(Va LaM YuBdiHAv LaHuM)

“Onlara ibda etmedi.”

Onlara ibda etmedi, açıklamadı, içinde sakladı. Burada onlara açıklamadı ama yanındakilere de açıklamadı anlamı çıkmasın diye “onlara ibda etmedi” denmektedir. 

Burada da başka bir hükümle karşılaşıyoruz.

Onlara ibda etmediği husus nedir? Başka yerde arkadaşlarına gerçekleri anlatma hakkı var mıdır? Gıybet olmaz mı? Madem ki açıklayacak, onlara da açıklaması gerekir. Burada “onlara” tabiri ile başkalarına ibda etti anlamı mefhumu muhalefetle çıkar.

Kendisine gizleyip başkasına söyleme hususunda bu âyetle cevaz verilmektedir. Biz mefhumu muhalefeti kabul etmediğimiz için kişi hakkında bir şeyi birilerine söylüyorsak kendisine de söylemeliyiz. Ancak zarar gelecekse o zaman ona söylemeyebiliriz.

İsrar etti dendikten sonra, bununla teyid edilmesi bilhassa onlara ibda etmedi anlamı çıkar. Burada ibda etmemesinin sebebi bundan ürküp hepten kaçarlar endişesi olmalıdır.

قَالَ

(QALa)

“Kavl etti.”

Burada kavl eden Hazreti Yusuf’tur.

Kime kavl etti?

Kendi kendine kavl etti olabilir. Söylemeden kavl etmek.

Beyin bilgisayar gibi çalışır. İnsan ancak kelimelerle düşünür. Kelime kavramı olmadan insan düşünemez. Hattâ insanlar çok dil bilseler bile bir dille düşünürler. Bu sebepledir ki kendi kendine düşünmek de kavldir. “Kul” emirlerindeki söylemler söyleme yerine düşünme şeklinde de algılanabilir. “Kul” yani “kendi kendine söyle” demektir.

Burada da açıkça demedi, içinden böyle söyledi. İbda ettiği bu sözdür anlamındadır.

Bununla beraber onlara söylemiş olabilir. Sizin durumunuz kötü, hırsız sayılarak hepiniz tutuklanırsınız anlamı vardır. O takdirde açıkça söylemiştir. İki “kâlû” arasında getirilmesi atfın yapılmaması bunu ifade eder.

Gerçekten söylemiş olabilir, sadece düşünmüş değildir. Ama Hazreti Yusuf’un söylediği başka, onların anladığı başka olacaktır. Hazreti Yusuf siz iftira etmenizden dolayı kötü durumdasınız demiş olur. Onlar ise hırsızlıktan dolayı durumunuz kötü anlamında anlamış olabilirler.

أَنْتُمْ شَرٌّ مَكَانًا  

(EaNTuM ŞarRun MaKAvNan)

“Siz mekan olarak şersiniz.”

“Entüm” müptedadır. “Şerrün” haberdir. “Mekân” ise “Entüm”ün hâlidir.

“Mekân” “kâne”nin ism-i mekânı olabilir, yahut mekn eder cemal vezni üzere isim olabilir. İmkân mânâsına gelir. Yani sizin durumunuz zordur, işiniz zor çözülür deniyor. Yahut siz kötü oluştasınız demektir.

Kur’an’da “mekân” kelimesi bizim kullandığımız anlamda geçmektedir. Mümkün olma anlamında da geçmektedir. Mekân olarak şerdesiniz. Siz kötü yerde yer alıyorsunuz. Yani kötü durumdasınız. Haksızlık ediyorsunuz. Bu anlamda olduğu gibi; sizin için imkânsızlık var, size yiyecek verilmeyecektir demektir.

İki anlamı olan bir cümle kullanılmaktadır.

Siyasiler bu sanatı çok kullanırlar.

Hazreti Yusuf da bunu devamlı kullanmaktadır.

Doğru söylersiniz ama karşı taraf onu başka türlü anlar. Bu da meşrudur.

Kur’an çok büyük bir şekilde bu sanatı kullanır. Kur’an’ı okuduğunuz zaman sizin hoşunuza giden cümleler bulursunuz. Sizin heva ve hevesinize göre anlamaya başlarsınız. Okudukça daha çok mânâlar öğrenirsiniz. Gittikçe doğruya yaklaşırsınız. Eğer iyi niyetli iseniz sizi hakikatlere götürür. Kötü niyetli iseniz zamanla gerçeklere ulaşırsınız. O zaman da Kur’an onu rahatsız etmeye başlar.

İnsanlarla ilişkiler kurarken baştan öyle konuşmalısınız ki; konuştuğunuz yanlış olmayacak, doğru olacak ama karşı tarafın yanlış anlayıp kaçmaması için yani o konuyu öğreninceye kadar sabırlı olmalısınız. Öğrendikten sonra isterse kalır isterse gider.

Biz Batılıların kelimelerini kullanarak açıklamalarımızı yapıyoruz. Farz edelim ki önemli bir konumuz vardır: Demokrasi.

İki türlü demokrasi vardır.

Biri ekseriyet demokrasisi, diğeri de hicret demokrasisi.

İslâmiyet ekseriyet demokrasisini şiddetle reddeder; hicret demokrasisini ise şiddetle teyid eder.

Batılılara karşı ekseriyet demokrasisini kastederek demokrasi aleyhinde bulunabiliriz. Biz de demokrasiyi savunuruz ama savunduğumuz ekseriyet demokrasisi değil, hicret demokrasisi olur.

Hazreti Yusuf peygamber ikinci yolu tutmuştur.

Biz Adil Düzen Çalışanları Kur’an’ı o üslupla yorumluyoruz.

“Allah’ın indinde din İslâm’dır” (âyet) derken de böyle ikili anlayış vardır. “Düzen barıştır” diye anlar, dünyaya öyle yaklaşırsınız; yahut “din Kur’an dinidir” diye anlar, o zaman da dünyayı karşınıza alırsınız.

O halde ne yapmalıyız?

Önce “düzen barıştır” dersiniz, onlarla diyalog kurarsınız; sonunda barışı sağlayan Kur’an’dan başka kitap olmadığı için en sonunda Kur’an sizi oraya götürmüş olur. Hedefimiz Kur’an düzenine ulaştırmadır ama düzen barış düzeni olduğu için barış düzenine de gidilmiş olur.

وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ (77)

(Va EalLAHu EaGLaMu BiMAv TaÖıFUvNa)

“Vasf ettiklerinizi Allah daha iyi bilir.”

“Alim” yerine “E’lemü” getirilmiştir. Burada “daha iyi bilir” değil de, “en iyi bilir” anlamındadır. Kardeşinin daha önce hırsızlık yapıp yapmadığı hususunu en iyi bilir demiş olmaktadır.

Dünyadaki bilgiler ve hükümler hep takribidir, tahminidir. 20. yüzyılın büyük keşiflerinden biri de hata formülüdür. Hatasız bilgi mümkün değildir. Teferruata indiğinizde tümünü göremez olursunuz. Tümüne baktığınızda cüz’ünü göremezsiniz. Bugün fiziğin önemli kanunudur. Mahkemelerin kararları da böyledir. Kesin olarak olayları tesbit etmemiz mümkün değildir. Zahirî görüşlere göre hareket edilir.

Tasın bulunduğu çuvalın sahibi hırsız olarak görülüyor ama hırsız olmayabilir. Hele onun hırsızlığını kardeşinin hırsızlığı ile birleştirmek, hırsızlığı genetik yapmak, bizim bilgimizin dahilinde değildir demek istemektedir.

Burada bir husus daha sorulabilir.

Bazı insanlar hırsızlık yapmaktadırlar. İhtiyaçları olmasa da hırsızlık yapıyorlar. Bu onların genetiğinde var mıdır? Bu hırsızlık genetik midir, yani ırsen çocuklara geçer mi? Hırsızın çocukları hırsız olurlar mı?

İrsî olsa bile  kardeşlerin genleri aynı değildir. Yumurta ikizlerinde bile genleri tamamen aynı kabul edemeyiz. Kromozomlarda genler değişerek çoğalırlar, dolayısıyla farklı dizilişe geçerler.

Böyle bir gen olsa bile, bu hırsızlık geni değil, gizli iş yapma geni, mal edinme geni gibi genlerin etkisiyle oluşan bir durum olur. Bu sebepledir ki insanları irsî özelliklerinden dolayı suçlamak veya ululamak söz konusu olmamalıdır.

Hazreti Yusuf burada onlara kardeşlerini hırsızlıkla itham etmelerinin yanlış olduğunu anlatmaktadır. Hırsızlığı sabit olana cezasını veririz ama onu sabıkalı hâle getirmeyiz. Ona artık hep hırsız diyemeyiz. Bununla beraber hırsızlık geni olmazsa hırsızlık kıyamete kadar devam etmez. Gasbetme, başkalarının mallarını zorla alma bütün hayvanlarda vardır. Ama hırsızlıkla alma hayvanlarda değil insanlarda mevcuttur.

“Adil Düzen”de herkese iş ve aş bulunacaktır.

Böyle bir durumda yine hırsızlık olacak mıdır?

Olacaktır veya olmayacaktır diyemeyiz. Allah bilir. Ancak insanın fıtratında diğer kötülükler gibi hırsızlık yapma huyu da mevcuttur, iftira etme huyu da mevcuttur.

Kur’an büyük medeniyet kurmuş çok başarılı bir kitaptır. Kimileri onu İlâhi kitap kabul etmese bile, etkin bir kitap olduğu kesindir.

Kitapların uygarlığa etkinliği iki şekilde olur. Yapacağınız bir iş olur, onun olması için kitapta yazarsınız. Burada kitap değil de olaylar kitabı oluşturmuştur. Oysa Kur’an olayları oluşturmuştur. Mustafa Kemal Büyük Nutuk kitabını İstiklâl Savaşı’ndan sonra yazdı. Oysa Kur’an önce yazıldı, sonra devlet kuruldu.

Hazreti Yusuf aleyhisselâmın kıssası niye anlatılmaktadır?

Bizim kuracağımız “Adil Düzen” oluşmasında örnek olsun, oradaki olayları öğrenerek geleceğimizi ona göre düzenleyelim diye anlatılmaktadır.

Bizim yaptıklarımızla ilgili ve başkalarının yaptıklarıyla ilgili hususlarda yapacağımız şeylerin Allah en iyisini bilmektedir. Dolayısıyla olaylara karşı fazla alıngan olmamamız gerekir. Kimse hakkında peşin hükümlere sahip olup hükümler vermememiz gerekir.

***

قَالُوا

(QAvLUv)

“Kavl ettiler.”

Hazreti Yusuf onlara nasihat etti.

Kardeşlerini suçlamada haksızlık ediyorlardı.

Onlar da bundan cesaret alarak onu savunmaya geçmişler, cevap vermişlerdir.

Buradaki “kâlû”dan anlıyoruz ki, Hazreti Yusuf’un söylediği son cümleler açıkça söylenmiştir. Diyen yine birisidir ama hepsi demiş olmaktadırlar.

يَاأَيُّهَا الْعَزِيزُ 

(YAv EayYuHa elGaZIyZu)

“Ey aziz.”

Muhatapla konuşurken adını tekrar söylemek ona saygıyı ifade eder. Bunu senden istiyoruz. Sizin şanınız bunu sizin hamletmenizdir. Bunlar artık sorunu yine azizle çözmek istiyorlar. Kardeşlerinin affını istiyorlar. Bir de “aziz” diyorlar.

“Aziz” izzetli, saygın demektir. Çevredekileri zorla korkutarak söz geçirendir. Bir de ona olan saygıdan dolayı onun sözünü dinlerler.

Siyasiler veya din adamları aziz olurlar. Çevrelerinde onları sayanlar toplanır. Din adamlarının başka hiçbir güçleri yoktur. Cemaatler izzetleri sebebiyle toplanırlar. Siyasiler ise başlangıçta izzetle mevki edinirler, sonra güçlerinden dolayı da sayılırlar.

“Aziz” bir devlet makamıdır. Kur’an’da “vezir” geçmektedir, “aziz” geçmektedir, “emir sahipleri” geçmektedir.

Kur’an Arapçası ile anayasamızı yazabilmemiz için bu kelimeleri kullanmamız gerekir. Kur’an Arapçası üzerinde çalışma bunun için gerekmektedir.

Yusuf’un Mısır’daki yeri ne idi; “vezir” ile “aziz” arasında ne fark vardı?

Bugün bunlardan hangileri tekabül etmektedir?

Bugün bu hususta yetkili olacak kimler vardır?

-Bakanlar vardır.

-Genel müdürler vardır.

-Bir de Merkez Bankası Genel Müdürü vardır.

Bunlar arasında ne fark vardır?

Bakan seçilmiş kimsedir, mâli siyaseti o belirler. Genel müdürler ise bu siyasete göre bürokratları yönlendirir. Merkez Bankası daha çok finansal yönüyle meşgul olur.

Hazreti Yusuf bizzat tartı işleri ile meşgul olduğuna göre bakan değil de genel müdürlük şeklinde görev almıştır.

Demek ki bakan “vezir”dir, “aziz” de genel müdürdür.

إِنَّ لَهُ أَبًا شَيْخًا كَبِيرًا

(EinNa LaHUv EaBan ŞaYPan KaBIRan)

“Onun kebir şeyh babası vardır.”

“İnne” karşı tarafın aksine bildiğini düzeltmek için getirilir. Azizin yanlış bildiği bir şey var demektir. Babalarını onlara göre genç zannediyor.

“Eb” orada marife burada nekre getirilmiştir. Kardeşlerinin babası bilinmektedir, ancak kebir şeyh olduğu bilinmemektedir. Yani kendisi marifedir ama vasfı nekredir. Dolayısıyla kendisi de nekre olmaktadır. Karşı tarafın da tanıdığı bir adamı göstererek ‘bu bir basketbolcüdür’ dediğinizde yanlış söylemeşsinizdir. Burada babalarının yaşlı olduğunu anlatırken nekre getirilmiştir. “Onun yaşlı babası vardır” dediğimizde, Türkçede “onun” mübtedadır, “yaşlı babası” haberdir. “İnne”nin haberi “Lehu”dur. Çünkü “Eben” isimdir, mensuptur. “Şeyhan” “ebe”nin sıfatıdır. Yaşlı ihtiyar demektir. Onun için mensuptur. “Kebiran” sıfatın sıfatıdır. Buna sıfat denmemektedir, zarf denmektedir. “Koyu sarı” dediğimizde, “koyu” “sarı”nın zarfıdır. Çok çalışıyorum da olduğu gibi. “Eben”in sıfattan sonra ikinci sıfat da olabilir. O takdirdir. Yaşlıdır ve büyüktür anlamı çıkar. Yani saygın yaşlı babaları vardır diyorlar. Böylece onun böyle bir şey yapması babası için yıkım olur. O sebeple onun yerine bizi al demektedirler.

Demek ki Mısır’da da o zaman yaşlıları sayma, saygı gösterme anlayışı vardır. Yaşlı olma çevrenin yardımını elde etme demektir.

Canlılardan kuşlar ve memeliler anneleri tarafından büyütülürler. Ondan sonra serbest kalır, artık anne babası yavruları ile ilgilenmezler; tanımazlar bile. Oysa insanlar çocukları ile ilgilendikleri gibi yaşlılarla da ilgilenirler. Bu husus yalnız insanlara mahsustur. Diğer canlılar yaşlandıkça beslenemez olur ve ölür. Yaşlanınca işe yaramayan varlığın doğada var olması ve varlığını sürdürmesi abes olur. Bu sebepledir ki yaşlı kuzular kurtlara yem olur ve ortadan kaldırılırlar. Yaşlı kurtlar da kuzulara yetişemeyince açlıktan ölürler. Böylece genç ve dinamik nesil hayatta kalır. İnsanlar için de benzer mantık düşünülebilir. Ancak aksi sözkonusudur. Yaşlı anne babaları çocukları ve gençleri destekler ve onu yaşatır.

Acaba Allah yaşlıların yaşamalarına neden gerek duyuyor?

Genellikle yaşlandıkça beden zayıflar ve iş yapamaz duruma düşer. İnsan sadece bedenen çalışan varlık olsaydı, onlar da yaşlanınca hiçbir yardım görmeden ölebilirlerdi. Oysa insan düşünen ve zihnen çalışan bir varlıktır. İnsan beyni hafıza ile doludur. İnsan beynindeki sinir hücreleri zamanla ölmekte ve yenileri yerine gelmemektedir. Bu bakımdan insan beyni yaşlandıkça bazı melekelerini kaybeder. Oysa beyinde oluşan glial hücreler vardır. Bu hücrelerin sayısı insan yaşlandıkça çoğalırlar. Bu sebepledir ki yaşlıların beyinleri daha az yaşlılardan daha iyi çalışır. O halde yaşlı insanların yaşaması insanlık için yararlıdır.

Kendimden size misal verebilirim. Ben ilk yazılı eserleri vermeyi 1969 yılında bağımsız milletvekili adaylığımda başladım. O tarihten beri kitaplar yazıyorum. İşte şimdi de yazıyorum. Dün yazdıklarımdan bugün daha ileri seviyede yazılar yazıyorum.

İnsanın en verimli yılları 40 ile 63 yaş arasındadır. Benimle beraber yaşayan misal olarak elli yaşlarındaki biri benim yazdıklarımdan daha ileri yazamıyor. Bu benim zeki olduğumdan dolayı değil, daha çok yaşadığımdan dolayıdır. Bazı sahalarda benim yazma ve düşünme kabiliyetim azalmış olabilir. Ama bazı sahalarda benim düşüncelerim onlardan daha ileridir. Bu daha çok yaşadığımızdandır. Benim yaşıma geldikleri zaman onların çoğu benden fersah fersah ileride olacaklardır. Ben kendimi zeka testine tâbi tutuyorum ve o yaştaki arkadaşlardan çok geri olduğumu görüyorum. Ama yazılarım bazı alanlarda onlardan ileri ise bu yaşın kerametidir.

Allah onun için yaşlıların yaşamasını ve onlara saygı gösterilmesini irade etmiştir.

Mısır’da ve Mezopotamya’da da yaşlılara saygı kültürü devam etmektedir. Bu sebepledir ki en verimli zamanında emeklilik yanlıştır. Bugün K. Evren, S. Demirel, N. Erbakan siyasi dahilerdir ama kenarda itilmiş olarak duruyorlar. Onların o büyük ölçüde birikmiş güçlerinden insanlar yararlanmıyor.

Bu sebepledir ki biz “Adil Düzene Göre İnsanlık Anayasası”nda fahri görevler ortaya koyduk. Bir alay komutanı emekli olduğu zaman o alaydaki fahri komutanlığı devam eder. Protokolde de alay komutanından daha ileridedir. Faal alay komutanı ona danışmak ve ona bilgi vermekle yükümlüdür. Fahri görevlilerin masaları, sandalyeleri, maaşları  devam eder.  Valilerin durumu da böyledir. Basit işçi için de durum budur. Eski kapıcılar istedikleri zaman gelir, kapıda kendi odalarında otururlar, danışmanlık yaparlar. Bedenen hizmet edemezlerse de zihnen hizmet etmeye devam ederler. Sadece geçmiş olayları anlatsalar ve yazsalar bile çok büyük yardımları olur. Geçmişten aldıkları hızla yeni görevliler işleri yürütürler ve yeni adımlar atarlar. Görevli kim ise yetkili odur. Kararları o verir ve uygular. Eski görevliler danışmanlık yaparlar.

İşte buradaki “onun kebir şeyh babası vardır” derken, “kebir” kelimesinin saygın anlamı bunu ifade eder.

فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ 

(Fa PuÜ EaPaDaNAv MaKAvNaHUv)

“Onun mekânına bizden birini ahzet.”

Kardeşlerin o kötü huyları ve uydurma iftiralarının yanında ciddiyetleri vardır. Onların babalarına olan bağlılıkları o zamandan beri sürmektedir. Babalarının rızasını almadan bir iş yapmayı düşünmemektedirler. Şimdi de babalarına verdikleri belge sebebiyle işin ciddiyetini anlamaktadırlar. Onu bırakıp gitmektense kendilerinden birinin kalması tercih edilecektir.

Varsayalım ki aziz onların teklifini kabul etti.

Yerine alıkoyacağı kimseyi aziz mi seçecek, yoksa kendileri mi seçecek?

Kendileri seçecekse seçimi nasıl yapacaklar, hangi yolu izleyeceklerdir?

-Kura çekebilirler.

-Başkanları birine emredebilir.

-Gönüllü olarak birisi öne çıkabilir.

-İlk gönüllüye kalma görevi verilebilir.

Fıkhın önemli sorunlarından biri de budur. Kayık su almıştır. Su alan deliği tıkadılar ama o zamana kadar alınan su en küçük bir dalgalanmada kayığı batıracak durumda. O halde içlerinden birinin suya atılması gerekir.

-Hazreti Yunus aleyhisselâm gibi kura ile mi atılacak?

-Kendisi mi atlayacak, yoksa zorla diğerleri mi atacak? 

Yahut bir yerde mahsur kaldılar, yiyecek hiçbir şey yok. Ancak insan eti yiyerek kalanlar yaşayabilir. Aralarından birini kesip kalanlar ömürlerini uzatabileceklerdir.

-Bu durumda kimi kesmeye başlayacaklar?

Biliyorum, bu gibi konular sizleri ürpertmektedir. Ama işte hayat bunlarla ve bu gibi olaylarla doludur. Bunlara karşı hazır olmak için işe kurban kesmekle başlanır, onunla yani kurban kesmekle eğitim yapılır.

Cezada bedel caiz midir? Yani birisi hırsızlık yapsa, başka birisi ‘benim kolumu kesin’ dese bu geçerli midir?

Cezada şahsilik ilkesi dolayısıyla bu caiz değildir Onbeş yaşından küçük çocuk bir adam öldürse, bu çocuk ceza ehliyetine sahip olmadığı için ona ceza verilmez.

Batılılar her şeyin bir sahtesini bulmuşlar, “hapishane” değil de “ıslah evi” demişler. İsim değiştirmekle sorun çözülüyor mu?

İslâmiyet’te 15 yaşından küçük çocuğa ceza verilmez, babasına verilir. Çünkü çocuğun suç işlemesine o mâni olmalıdır, onu gözetlemek onun görevidir. Ancak babasına da bedeni ceza verilemez. Çünkü bir başkasının suçundan dolayı başkası ceza çekmez. Ama babasının âkilesi diyeti öder. Ancak çocuğa suçu babası işletmişse o zaman mübaşir olmadığı için müsebbibin kendisi işlemiş olacağından cezasını çeker.

إِنَّا نَرَاكَ مِنْ الْمُحْسِنِينَ  (78)

(EnNAv NaRAKa MiNa eLMuXSıNIyNa)

“Biz seni muhsinlerden re’y ediyoruz.”

“İhsan” iyilik etmek demektir, başkasının işini düzeltmek demektir.

Allah anne babaya ihsan edilmesini emretmektedir. Yani onların kendilerinin yapamayacağı işleri yapıp hayatta kalmaları gerekir. Onların bedenî hücreleri zayıflamıştır. Dolayısıyla kendi işlerini yapamamaktadırlar. Yardıma muhtaçtırlar. Beyindeki nöron hücreleri de eksilmiştir. Dolayısıyla zihnî faaliyetlerinde de eksilme vardır. Bu sebeple onların aktif görevler yapmaları mahzurlu olabilir. Ama onların glial hücreleri çoğalmıştır. Bazı konularda kendilerinden daha genç olanlardan iyi düşünmektedirler. O halde bunlarla istişare edilirse onlardan yararlanılır. Onun için yaşlıların yaşamaları gerekmektedir.

İşte bu ihsandır.

Hazreti Yusuf’un kardeşleri Yusuf olduğunu bilemedikleri azize “Biz seni ihsan edenlerden görüyoruz” yani yaşlılara iyilik edilmesini bilen kimse olarak görüyoruz; bize yardımcı ol da onun yerine bizden birini al diyorlar.

Hazreti Yusuf’un anadan da kardeşi olan kişi hırsızlık yapmıştır. Cezası ne olacaktır, bilinmemektedir. Köle yapılacak ve ağır işyerlerinde çalıştırılacaktır. İşte buna babalarına olan saygı ve sevgilerinden dolayı razı olmaktadırlar. Hepsi onun yerine kalmaya razıdırlar. Demek ki soylarında yine de bir asalet vardır.

Bir kimsenin bir veya iki hata yapması onların dışlanmasını gerektirmez. Bugünkü İsrail oğulları bunların çocuklarıdır. 4000 yıldır insanlığa birçok hizmetler vermişlerdir. Birçok fitnenin kaynağı olmuşlardır. Bir kavmi toptan iyi saymak veya toptan kötü saymak yanlıştır. Bütün insanların içinde iyi insanlar da vardır, kötü insanlar da vardır. Hattâ bir insanın iyi tarafı vardır, kötü tarafı vardır. İnsanların iyi taraflarından yararlanacaksınız, kötü taraflarından korunacaksınız. Onun kötü tarafı sizi kötülüğe karşı tedbir aldırır, o da sizin için faydalıdır. Biri size kötülük ediyorsa o sizin için iyidir, onun için iyi değildir.

***

قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ 

(QAvLa MaGAvZa elLAHı)

“Maazallah diye kavl etti.”

“Avz” toprağı veya kayalıkları örten bitki örtüsüdür. Onu kuruyup çoraklaşmaktan korur, erozyondan korur. Hayvanın derisini örten tüyler de “avez”dir.

“Iaze etmek” demek, onun gölgesine, onun örtüsüne girerek korunmak demektir.

“Meaz” ismi zaman, ismi mekân veya masdardır.

“Allah’ın meazı” demek, sığınma zamanı, sığınma mekanı ve sığınma demektir.

Önerilen cazip gelebilir. İyilik etmek, bir suçluyu kurtarmak ilk bakışta iyi görünür ve insan ona meyleder. Ama sonra düşünür; bir suçluyu kurtarırsın ama bin suçun işlenmesine sebep olursun, birini cezalandırırsın ama bin suçun işlenmesini önlersin.

İşte bu durumda Allah’a sığınılacaktır. Kâinatın var edicisi Allah’a sığınıp O’nun sizin yanlış işlemenizi önlemesini talep edeceksiniz.

Kur’an’ı okumaya ve düşünmeye başladığımızda “euzübillahimineşşeytanirracîm” demekteyiz. Bu söz Kur’an’ın başında yazılmış değildir ama emredilmiştir.

Biz de Kur’an üzerinde çalışmaya başladığımız her zaman “Allah’ım beni yanlış anlamadan koru” diye dua etmeliyiz. Çünkü insan çoğu zaman Kur’an’a uyma yerine Kur’an’ı kendisine uydurmağa meyleder.

Aziz burada “maazallah” diyor.

Böyle insan aklına iyi gelen işler vardır ama sonu hüsrandır. Onun için biz aklımıza göre değil emirlere göre hareket edeceğiz.

Filistin’e yardım göndermek iyidir, benzeri yerlere yardım göndermek iyidir. Öyle görünür. Oysa onların isyan etmelerine ve fitne çıkarmalarına yardım etmiş oluyoruz. Bu sebeple savaşlar bitmiyor. Amerika İsrail oğullarına, biz Filistinlilere yardım gönderiyoruz, orada savaş durmuyor. Onları birbirlerine kırdırıyoruz. Oysa Allah; ‘onlar hicret etmedikçe sizinle bir hukukları yoktur’ diyor.

İşte “maazallah”a bunun için ihtiyaç vardır.

Doğru görünen birçok şey vardır ki yanlıştır. Dünya düz görünür gibi duruyor ama dünya yuvarlaktır ve dönüyor. Bu sebepledir ki sosyal kanunlar İlâhi kitapların hükümlerine uygun olmalıdır. Çünkü sosyal kanunların tam olarak keşfi zordur. Uygulamada da denetlenmesi zordur. Zamanla o hükümlerin İlâhi kanunlara uygun olduğu anlaşılır.

أَنْ نَأْخُذَ

(EaN NaEPuÜa)

“Ahz etmemiz.”

“Ahz etmek” bir şeyi ele almak demektir. İnsan ele alınamadığına göre mecazi olarak onu tutuklamak, onu suçlandırmak demektir.

Devlet yetkililerinin üst arama ve yükleri arama yetkileri var mıdır?

Genel olarak başkalarının evine izinsiz girilemeyeceği bildirilmiştir. Bu hüküm mutlaktır. Bu sebeple izni olmadan kimsenin evine girilemez. Beklenir, çıktığı zaman yakalanacak biri varsa yakalanır. Eşya zararlı ve suçlu olamaz. Dolayısıyla eşyaya el koyma da yoktur.

Bu âyetlerden öğreniyoruz ki Mısır’da devlet görevlilerinin üst arama ve yakalayıp tutuklama yetkileri vardır. Hazreti Yusuf peygamberin yaptıkları bizim için şeriattır. O halde devlet yönetiminde onun yaptıklarını örnek alarak kişilerin üstlerinin aranması ve tutuklama mevcuttur. Biz buna şu şekilde cevap veririz. Hazreti Yusuf Mısır yönetiminin görevlisidir. Oranın kurallarını uygulamıştır. Kişi olarak yaptıkları sünnettir. Ama devlet görevlisi olarak yaptıkları ise o düzenle ilgili olduğu için sünnet olan onların  düzeninde iseniz o düzenin icaplarını yerine getireceksiniz. O halde Hazreti Yusuf’un devlet görevlisi olarak yaptıkları bize sünnet değildir.

Bizce başkanın yargı dışındakiler dışında uygulayacağı müeyyide çağırıp görüşme hakkıdır. Başkanın çağrısına uymayan başkan tarafından sürülebilir. Terk edip gitmezse kanı heder olur, onu hukuk korumaz. Onun dışındakileri ancak hakemlerin kararı ilzam eder. Bir görevli olağan dışında üst arayabilir. Karşı çıkarsa zorlayabilir. Ancak haklı veya haksız olduğuna bakılmaksızın yaptığı müessir fiillere karşılık verilecek ceza verilir. Kısas yapılmaz, diyete dönüşür. Burada onları durdurmuş, aratmışdır. Direnme olmadığı için zor kullanılmamıştır. Dolayısıyla herhangi bir suç ve ceza olamaz.

Aratmıyoruz deselerdi ve aransaydı, aramanın cezası azize verilirdi ve diyeti ödenirdi.

Burada başka bir durum daha vardır. Güvenlik işleri Hazreti Yusuf’un değildir. O halde nasıl oluyor da durduruyor ve arıyor? Arama yapan ekibin kendi ekibi olduğu belirtilmiş değildir. Hazreti Yusuf ilgili birini haberdar etmiştir. Aramayı o ekip yapmıştır. Bu sebepledir ki ekip pazarlığa girişmemiştir.

إِلاَّ مَنْ وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِنْدَهُ

(EilLAv MaN Va CaDNAv MaTaGaNAv GınDaHUv)

“Ancak metaımızı yanında bulduğumuz kimseyi ahz ederiz.”

Biz kimseyi ahz edemeyiz, etsek ancak metaımızı yanında bulduğumuz kimseyi ahz ederiz. Bulduğumuz kimse de mazur olabilir. Onu bile ahz edemediğimiz durum olur.

Genel istisna kuralını bu âyet tersyüz etmektedir. İlladan sonra gelen hakkında bir hüküm gelmez daha ortaya konan engellenir. Hüküm getirmez. Kaldırmaz da. O sadece onun hakkında yeni hüküm gelmediğini ifade eder. Yoksa rızası ile birisi bir şey alırsa ahz olunacaktır demek olur.

“Sikaye, suva” kelimelerinden sonra “meta’” kelimesi getirilmiştir. İşe yarayan her eşya demektir. Yanında metaı bulduklarından başkasını ahz edemeyiz diyor.

 Suçun şahsiliği ilkesini anlatmıştık. İnsanlık dört bin senedir peygamberlerin öğrettikleri kurallarla yaşıyor. Zamanla kuralları bozmuşlardır. Katkıda bulunmuş değildirler. Allah’a inanmayanların adil olmayacakları bellidir. Allah’ın öğrettiğinden başka bir hak yolun bulunması mümkün değildir.

Yetmiş yıl sosyalistler kendi akılları ile adaleti getireceklerdi. Kırk milyon insanı öldürdüler. Avrupa Yüksek Adalet Divanı oluştu.

Türkiye’de Millî Görüş partilerinden birini tamamen hukuk dışı usul ve esas üzerinden kapattılar. Mahkeme milletvekilleri olan yöneticilerin ifadelerini almadan onların milletvekilliklerini düşürdü. Dünyanın hiçbir hukuk düzeninde, Sovyetler de dahil olmak üzere, muhakemesiz mahkumiyet yoktur. Ama Anayasa Mahkemesi insanlık hukuk anlayışının yüz karası olan kararı verdi. Çünkü tekel sermaye öyle istiyordu. Meşru yolda bulunuyormuş gibi yapıp da zulüm öyle yapılabilirdi.

Dünyanın en yüksek hukuk bilgisine sahip Türkiye İslâmiyet’e karşı aldığı cephe dolayısıyla hukuka da cephe almış, hukuktan bihaber kimseler en yüksek yargı organizasyonlarına girmiştir. Ancak yapmak istedikleri zulmü bile kitabına uyduramadılar. Çırılçıplak oldular. Avrupa Adalet Divanı aynı zulme iştirak etmek istedi ve Türkiye’den bu hukuk katliamına ne çare bulalım dedi.  Türkiye’den ses seda yok! Sonunda kendisi buldu! Önce partiyi kapattı, sonra da ‘diğer dosyalara bakmaya gerek yok’ dedi!

Şaşkınlar.

O başka dava, o başka dava. Biri tüzel kişiliğe açılmış kapatma davası, diğeri ise şahsın haksız ve muhakemesiz olarak atılmış kişilere ait dava. Konu ayrı, taraf ayrı. Nasıl olur da davaya bakmadan kapatabilirsin?! İşte peygambersiz hukuk, Allah’a inanmadan adalet bu kadar olur. Bunlar gelecek dünyada insanlara ibret olacaktır.

إِنَّا إِذًا لَظَالِمُونَ  (79)

(EnNAv EÜan La JAvLiMUvNa)

“Biz o zaman zalim oluruz.”

Demek ki birinin yaptığı ile başkasını cezalandırmak zulmün ta kendisidir.

Yöneticiler suç işliyor, parti kapatılıyor, milyonlarca üyelere zulmediliyor. Devletin görevlileri ne yapıyor? Partilerde üyelerin hakkını gasp eden yöneticileri cezalandırıp üyelerin haklarını koruyacaklarına, partilerini kapatarak üyelerine ceza veriliyor! Bir çıbanı deşmek vücudu zehirlemektedir.

Asıl suçlu olan Apo’yu saraylarda besle, yöneticileri söz söyledi veya birine yardım etti diye partiyi kapat ve PKK’nın yanında olmayan Kürtleri de zorla onların yanına it! Yapılacak iş nedir? Suç varsa yöneticileri cezalandırırsın ama partiyi kapatamazsın. Kapatırsan; o zaman sen zalimsin demektir.

“Zalimler” kurallı erkek çoğul olarak getirilmiştir. Demek ki bu suçu işleyenler zalimdirler. Kişiler zalim değil, müesses nizam zalimdir. Suç şahsidir. Ama bunu aşıp suçu işleyenden başkasını ahzeden topluluk zalimdir.

Cezası nedir?

Cezası; böyle yapanları uyarmaktır.

Zulüm yapan topluluk hukuk kararı ile düzeltilemez. Hukuk şahıslara uygulanır, topluluğa uygulanamaz. Toplulukla mücadele edilir. Sonunda yenilir ve dağılırlar. Yargı kararları ile topluluk düzeltilemez. Ergenekon davası onun için yanlıştır. Askerler suç işlemişlerse yine askerler onları askeri metotla bertaraf ederler. Hukuk yoluyla ihtilal önlenemez. Caydırıcılık ihtilale karşı işlenemez.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92

KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ-571/ADİL DÜZEN DERSLERİ-401   31 Temmuz 2010

PARTİLERİMİZ

SORUNLARIN  ÇÖZÜMÜ  İÇİN

NELER  YAPMALIDIR?

Partilerimiz hiç vakit kaybetmeden ilim adamlarından oluşan heyetler oluşturmalıdır. Bunlar yirmiye yakın sayıda olabilir. Bunların görevi, halkın huzuruna çıkmak ve çıkarılmak üzere, başta ‘anayasa’ meselesi ile mesela “işsizliği” (ekonomik sorunları) ve diğer sorunları nasıl çözecekleri ile ilgili projeleri hazırlamaktır.

Herkes kendi dünya görüşüne göre sorunları nasıl çözeceğini projesi ile ortaya koyar. Ondan sonra o anayasa taslağı ve diğer çözüm önerisi projeleri ile partilerimiz seçimlere girerler. Seçimden sonra partiler aldıkları oy nisbetinde ilim adamı göndererek orta ve yüksek seçim kurulunu kurarlar. O kurul işsizlik sorununu ve diğer sorunları çözer.

Her parti kendi görüş açısına göre işsizlik sorununun çözümü ve diğer sorunların çözümleri ile ilgili projelerini Akevler İstanbul Kooperatifi’ne (kooperatiflerine) hazırlatabilir. Akevler emeğine karşılık sahife başına bin lira ister.

İlim heyetine uzunluğa göre sunar.

Her sahife için bir gün zaman ister.

Partiler kendi varsayımlarını verebilirler.

BİZE GÖRE;

HANGİ PARTİLER

HANGİ VARSAYIMLARINI

ORTAYA KOYABİLİRLER?

AK Parti’nin varsayımları şöyle olabilir:

a)      Avrupa Birliği içinde çözüm olacaktır.

b)     Çözüm demokratik olacaktır.

c)      Yeni para basılmayacaktır.

d)     Çözüm özel sektöre yaptırılacaktır.

CHP’nin varsayımları şöyle olabilir:

a)      Çözüm bir bloğa dayanılmadan yapılmalıdır.

b)     Küçük ve orta ölçekli teşebbüslerle sorun çözülecektir.

c)      Karşılıksız para çıkarılmayacaktır.

d)     Büyük işletmeler devlet işletmeleri şeklinde olacaktır.

MHP’nin varsayımları:

a)      Çözüm Türkî devletlerle işbirliği içinde olacaktır.

b)     Kooperatifler kurularak sorun çözülecektir.

c)      Gerektiğinde karşılıksız para çıkarılacaktır.

d)     Büyük işletmeler Türk birliği içinde oluşturulacak, Türk devletleri ortak para kullanacaktır.

Saadet Partisi’nin varsayımları:

a)      Çözümler D8’ler içinde gerçekleştirilecektir.

b)     Selem senedi çıkarılacak ve sorunlar çözülecektir.

c)      Para ‘İslâm Dinarı’ olarak çıkarılacaktır.

d)     Halkın küçük işetmelere vereceği faizsiz kredilerle ekonomik sorunlar çözülecek, halkın yapamadığı işleri devlet yapacaktır.

DP’nin işsizlik varsayımları:

a)      Sorunlar büyük sermaye tarafından çözülecek

b)     Özel sermayeye faizli krediler verilerek çözülecektir.

c)      Para IMF’ye bağımlı olarak çıkarılacaktır.

d)     Gerekli özelleştirmeler ve istimlakler yapılarak ve varlıklar büyük sermayeye devredilerek sorunlar çözülecektir.

BDP’nin varsayımları:

a)      Çözüm yerinden yönetimdedir. Yerli kaynaklar kendilerine bırakılmalıdır.

b)     Yerel yönetimlerin dışarıdan alacakları destekle çözülebilir.

c)      Para olarak ABD doların kullanalım.

d)     Geri kalmış bölge desteklenecek.

Bu partilerimiz bu veya bunun gibi varsayımları ortaya koyarlar.

Bunun üzerine projeler hazırlanır ve halka arz edilir.

Bizim bu projelere katkımız olabilir.

Bekliyoruz…

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92

KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ-571/ADİL DÜZEN DERSLERİ-401 31 Temmuz 2010

S A A D E T

SAADET PARTİSİ’NDE NELER OLUYOR?

ERBAKAN NELER YAPMALIDIR?

Siyonist tekel sömürü sermayesi, 1897 yılında İsviçre’nin Basel kentinde yapılan ‘Siyonist Yahudi Kongresi’nde kararlaştırıldığı üzere Osmanlı İmparatorluğu’nu parçalamış, yeni kurulan Türkiye Devleti de 1997’de kurulacak İsrail imparatorluğuna yarayacak şekle sokulmak üzere dinsizleştirilmeye başlanmıştır. (Son zamanlardaki Siyonistlerin kontrolünde gerçekleştirilen sözde ‘Büyük Ortadoğu’ projelerine bir de bu pencereden bakarsanız, çok şeyi daha açık ve net olarak anlayıp kavrarsınız.) O günkü yöneticiler onlarla anlaşmış ve başlangıçta Türkiye’nin  dinsizleşmesi uygulamasını yapmışlardır. 1933’e kadar dinsizleştirme uygulamaları tamamlanmıştır.

Dinsizleştirme siyasetine ilk darbe ‘demokratikleşme’ hareketiyle vurulmuş, ikinci darbe de 1950’deki seçimde vurulmuş; bir müddet sonra Başbakan Adnan Menderes ‘Türkiye Müslümandır Müslüman kalacaktır’ demiştir. 1960 ihtilâlinin ardından ‘çok partili sistem’ gelmiş, İslâmlaşma faaliyetine geçilmiştir.

1960’lardan itibaren Türk milleti İslâmlaşma azmiyle harekete geçti.

1967’de Akevler Kooperatifi kurulmuş; bu arada Akyazılı Vakfı faaliyete geçmiştir.

1969’da Necmettin Erbakan ve 14 arkadaşı bağımsız olarak milletvekilliğine aday olmuşlar ve Erbakan Konya’dan milletvekili olmuştur.

Kurulan Millî Selâmet Partisi 1973’te 48+3=51 parlamenterle Meclis’e girmiş ve CHP ile koalisyon yapmıştır. Kenan Evren’in 1980 müdahalesinden sonra beraat etmiş ve 1996 yılında Refah Partisi Genel Başkanı olarak seçimde birinci parti olduktan sonra Refahyol Hükümeti’ni kurmuş ve 54. Hükümet Başbakanı olmuştur. 28 Şubat askeri müdahalesi olmuş ve beş sene süreyle Türkiye eski karanlık dönemine dönmüştür.

2002 (3 Kasım) yılından itibaren AK Parti anaysa ekseriyeti ile Millî Görüş’ün ikinci versiyonu ve ordunun izin vermesi ile AK Parti iktidardadır; hattâ onu korumuştur.

Bu arda Erbakan’ın hataları sürüp gitmiştir.

1-   Erbakan “Adil Düzen”i Akevler Ekibi ile hazırladığı halde, başbakan olunca “Adil Düzen Ekibi”nden ve “Adil Düzen”den uzak durmuştur.

2-   İktidardan indirildikten sonra da partiyi Recai Kutan’a teslim ederek on sene uyutmuştur.

3-   “Adil Düzen”i  geliştireceklerine ve anlatacaklarına AK Parti’yi kötülemekle zamanlarını harcamışlardır.

4-   Kendisi parti yönetiminden ayrıldıktan sonra partinin serbestçe oluşmasına izin vermemiş, en sonunda kerhen Numan Kurtulmuş’a devretmiştir. Numan Kurtulmuş Erbakan’a karşı desteklenmiş, bu sayede Saadet’in oyları yüzde bir-iki artmıştır.

Numan Kurtulmuş seçime Erbakan’la anlaşarak girmiştir. Bu zoraki anlaşmanın Millî Görüş’e bir yararı olmayacaktır, Erbakan’a yararı olmayacaktır. Köprüyü geçinceye kadar yapılan anlaşma biraz sonra sona erecektir.

Numan Kurtulmuş’a gelinirse; onu da Tayyib’i destekledikleri gibi Erbakan’a karşı desteklemektedirler. Bu anlaşma Numan Kurtulmuş’la muhalefeti anlaştıracak ve kışkırtma desteklemesi de ortadan kalkacaktır.

Erbakan’ı yaptığı hatalardan dolayı suçlamıyorum. İçtihadına göre hareket etmiştir. Hata etse de sevabını alacaktır. Ne var ki hatalar âhirete ma’fuvdur; dünyada ise sünnetullah değişmez. Sonuç olarak bu anlaşma partiyi biraz daha çökertmiştir.

ERBAKAN NELER YAPMALIDIR?

1-      Erbakan partiden tamamen uzaklaşmalı, ilgisini tamamen kesmelidir. Böylece tekel sermaye Saadet Partisi’ni destekler. Bu sayede AK Parti çöktüğünde Saadet Partisi gelir. Yoksa “Adil Düzen”e karşı olan partiler ortaya çıkarlar.

2-      Numan Kurtulmuş kendi siyasetini götürsün. Ne desteklemeliyiz ne de karşı olmalıyız. Her iki partimizi de serbest bırakmalıyız.

3-      Erbakan siyaseti bırakıp ilme dönmeli, ESAM’ın başına geçmelidir.

4-      Recai Kutan on sene partiyi uyuttu; şimdi de ESAM’ı uyutuyor...

5-      ERBAKAN “Akevler Ekibi” ile yeniden “Adil Düzen”in ikinci hamlesini yapmalıdır.

Erbakan hâlâ hatasında ısrar etmektedir. “Adil Düzen”e karşı olanlarla “Adil Düzen”i canlandırmaya çalışıyor. Beraber çalışıp hazırladığı “Adil Düzen”in ekibi ile artık görüşmüyor bile!

ERBAKAN çok büyük bir güçtür, dev bir güçtür, “Adil Düzen”i dünyaya götürmüş şahsiyettir. Onun uykuda olanlarla ömür geçirmesi yanız kendisine değil; tüm Türk milletine, İslâm âlemine ve insanlığa zarardır.

Erbakan’ın yanındakileri uyandırma ümidim yoktur. Çünkü denedim ve en küçük bir kıpırdama görmedim. Samimiyetlerinden şüphem yoktur ama maalesef uykudadırlar.

Numan Bey uykuda gezer gibidir; maalesef hâlâ uyanmış değildir.

Erbakan’ı bu uyuyanlardan kurtarmak için çok uğraştım ama başaramadım.

Elinden bir şeyler gelen her Adil Düzen Çalışanı Millî Görüşçüye rica ediyorum:

Gelin bir olalım, Erbakan’la bir olalım, Erbakan’ı heder etmeyelim...

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92

Semt ve bucak yapılanması - 1

Reşat Nuri EROL

Bundan önceki üç yazıda ülkemizdeki önemli ekonomik ve toplumsal hastalık olan ‘işsizlik’ ve ‘terör’ ile bunların ‘tedavi reçeteleri’nden söz ediyorduk. Sadece söz etmekle yani ‘teşhis’ koymakla kalmadık, ‘tedavi’ için iki çözüm reçetesi önerdik ve ilgililerin dikkatlerine sunduk.

Bir: İşsizliğin önlenmesi için halkımızca “Semt İşletmeleri” kurulmalıdır.

İki: Terörün önlemesi için de acilen “Bucak Yönetimleri” oluşturulmalıdır.

Ortalama yüz kadar haneden oluşan semtlerin özelliklerini kısaca hatırlayalım.

-Semtlerin kendi bünyelerinde kooperatif şeklinde yapılanan bir bakkalı/marketi var.

-Semtlerin kendi işletmeleri yani çalışma yerleri var, kararlaştırılan ürün üretilir.

-Semtlerdeki ‘işletme senedi’ ekonomi ile ilgili bütün sorunları çözer.

-Semtlerdeki yapılanma ekonomik bakımdan en küçük ünitedir.

***

Ekonominin düzgün yürümesi için bundan önceki yazılarda anlattığımız sadece ‘ekonomik yapılanma’ yetmez, ayrıca ve bütünleyici olarak ‘hukuk düzeni yapılanması’ da gerekmektedir. Bu yapılanmaya çok büyük ihtiyaç vardır.

Bu ihtiyaç giderilmediği ve yapılması gerekenler yapılmadığı sürece; günümüzde olduğu gibi ‘yeni anayasa, açılım, referandum, hak, hukuk, adalet’ vs diye durmadan hep feryat edilir.

Toplumdaki çalışma ve yaşama alanlarında karşılaşılan sorunları çözecek bir oluşuma gerek vardır. Semtlerde serbest rekabet olmadığı için hukuk düzeni semtlerde kurulamaz.

Hukuk düzeni semtlerin birleşmesinden oluşan bucaklarda kurulur.

***

Bir bucak yaklaşık on semtten oluşur, sakinleri ortalama bin hanede oturur.

Bir bucağın toplam nüfusu ortalama üç bin ile on bin kişi arasındadır.

Bucak semt gibi ‘ekonomik’ değil de ‘sosyal’ kuruluştur.

Semtler hücrenin organları ise bucak da hücredir.

Bucakların önemli iki görevi ve farklı özellikleri vardır:

-Bucağın meclisi vardır, tüm bucak halkının katılımı ile oluşur.

-Bucağın şuraları vardır, dayanışma ortaklıklarının başkanlarından oluşur.

-Bucak başkanı bucak sakinlerince seçilerek belirlenir.

-Semtlere ise bucak başkanı atama yapar.

-Ekonomik bakımdan semt bağımsızdır.

-Yönetim bakımından bucak bağımsızdır.

***

Her bucağın kendi yasaları vardır. Ceza hukuku bakımından da olsa kamu hukuku bakımından da olsa bucak tamamen bağımsızdır. Mesela, bu bucakta hırsızı hapsederler, öbür bucakta eski Spartalılar’da olduğu gibi hırsıza madalya takabilirler.

Bucağın koruma teşkilatı vardır. Koruma görevlileri kendi halkından oluşur. Nöbetliler yani askerlik görevini yapanlar koruma hizmetlerini görürler. Korumalar hayvanlara karşı maddi varlıkları korurlar, insanları korurlar. Malı, canı, ırzı ve işi korumada halka yardımcı olunur. Bucak korumaları ancak tecavüz zamanında silah kullanırlar. Korumalar infaz yapamazlar.

Mahkemeler bucak merkezinde kurulur. Davacı bir hakem, davalı bir hakem ve hakemler de baş hakem seçerler. Muhakeme sonunda gerek kişilerle kişiler, gerekse kamu ile kişiler arasındaki nizaları çözerler. Herkes hakemlerin kararlarına uyar. Hakem kararlarına uymayanlara karşı mağdur olanların nefsi müdafa hakları doğar. Örnek olarak, bir mal üzerinde ihtilaf olursa hakemler o malın kimin olacağına karar verirler. O mal artık onun olur. Diğeri dinlemez de onu teslim etmezse, haklı çıkanın malını müdafa etme hakkı doğar.

Semt ve bucak yapılanması - 2

Reşat Nuri EROL

Semt ve bucaklardaki yapılanmadan söz ediyorduk; hedefimiz ülkemizdeki ‘işsizlik’ ve ‘terör’ sorunlarını sona erdirmek idi. Bunun gerçekleşmesi için iki önerimiz vardı: Birincisi, işsizliğin önlenmesi için halkımızca ‘semt işletmeleri’ kurulmalıdır; ikincisi, terörün önlemesi için de acilen ‘bucak yönetimleri’ oluşturulmalıdır dedik.

Bucakların huzur, güven, barış, istikrar ve saadet içinde olmaları için ekonomilerinin düzgün ve güçlü olması gerekir.

-Aş ve iş olmayan yerde huzur olmaz, güven olmaz, barış olmaz, istikrar olmaz.

-Bu sebepledir ki bucak yönetimi ekonomik düzenlemeleri de yapar; bunun için:

-Her şeyden önce, semtlerin ‘işletme senetleri’ni bucak çıkarır ve kefil olur.

-Sonra, ekonomik faaliyetlerin diğer unsuru ‘bucak parası’nı çıkarır.

***

Bucak yönetimi bu gerekli düzenlemeleri yapmasına yapsın da; nasıl yapsın? Ekonomik düzenlemeleri de yapsın, para da çıkarsın ama bu paranın karşılığı nedir?

‘Bucak Senedi’ semtteki bakkala ve işyerine verilir. Bakkallar/marketler ve işyerleri bu senetler karşılığında tüccardan mal alırlar. Sonra işyerleri ürettiklerini tekrar tüccara satarlar. Bakkallar ve marketler de halka satarlar. Bakkalda ve işletmede bulunan senet karşılıksızdır. Halkta ve tüccarda bulunan senet karşılığında ise işletmede mal vardır. Bakkalda ve tüccarda olan senet karşılığı mal yoktur. İşçi yani her türlü ‘emek’ sahibi çalışma karşılığı aldığı senedi kasaya götürmüş ve paraya çevirmiştir. Tüccar da ham madde karşılığı veya bakkal/market mal karşılığı senedi paraya çevirmiştir. Dolayısıyla o kadar para işletme atölyelerinde bulunmaktadır.

Demek ki neymiş?

Kasadaki senet, o semtte kullanılmayan ama semtte mevcut olan malları gösteren senettir; karşılığı vardır. İşte bucak yönetimi tarafından bu ‘senet’ kadar ‘para’ çıkarılır. Bu paralar semtlerin kasalarına gönderilir, böylece semtler arası birlik sağlanır.

***

Bucak yönetimi bu parayı bucak halkına yıl başında kredi olarak verir.

Halk elde ettiği bu kredilerle bakkallara/marketlere sipariş yapar.

Bakkallar ile marketler de tüccarlara siparişlerini verirler.

Tüccarlar aldıkları sipariş kadar işyerlerine sipariş yapar.

Böylece üretim yılı başında bakkalların alacakları mallar belirlenir, o yıl üretilecek mal miktarı da bu şekilde belli olur; planlanır. Tüccar her hafta üretilen malı alır, götürür ve satar. Karşılığında o haftanın bakkal/market ihtiyaçlarını alır, getirir, verir; halka siparişleri teslim edilmiş olur. Böylece tüccar sermayesiz ticaret yapmış olur. Tüccar bucak içinde yılbaşında siparişleri alıp ona karşılık bucak içinde siparişleri verecektir.

Burada ‘bucak parası’ ve ‘semt senetleri’ geçerli olacağı için sermayeye gerek yoktur. Tüccar her hafta ürünleri satacak, karşılığında o haftanın ham maddesini, bakkal mallarını alacaktır. Önce satacak, sonra alacağı için de paraya gene gerek olmayacaktır.

***

Sonuç ve öneri: Bakkallar Birliği bir yerden bir semt işletmesini kurmak üzere ‘faizsiz kredi’ temin edecektir. Devlet veya hükümet isterse bunu kolayca yapabilir. Sonra Akevler İstanbul Tüketim Kooperatifi ile anlaşır, bir örneğini semtimizde kurarız. Bu uygulama sonunda ‘örnek semt bakkallı/marketi’ çalışmış olur. Sonra tüm bakkalları aynı şekilde harekete geçiririz. Ne kadar kredi gerektiğini şöyle hesaplayabiliriz. Bir bakkal için bir dükkana, bakkalın oturması için bir eve/daireye, bir binek arabaya ve bir kamyonete ihtiyacımız vardır. En çok 300 bin lira gerekir. On semt için 3 milyon lira kredi yeterlidir.

İlgililere, ilgilenenlere ve işsizlik ile terörü sona erdirmek isteyenlere sunulur…

Atomik yapılanma - 1

Reşat Nuri EROL

Bundan önce yazdığım ‘semt işletmesi’ ile ‘semt ve bucak yapılanması’ yazılarımla birlikte (beş yazı), bugün anlatacağım meselenin daha iyi anlaşılması veya meramımı daha iyi anlatabilmek amacıyla, bugünkü yazıma farklı bir giriş yapacağım.

Eski Yunan’da kâinatın ‘atomlar’dan mı, yoksa ‘suret ve heyula’dan mı yaratılmış olduğu hususunda uzun tartışmalar olmuş.

Sokrat, Eflatun ve Aristo; kâinatın bir heykel maddesi mum gibi olduğunu, Tanrı’nın ona şekiller vererek oluşturduğunu ileri sürmüşler. İslâmiyet’in gelişine kadar bu anlayış hakim olmuş. Birinci görüş böyle.

İkinci görüş sahipleri ise; kâinatın parçalanmaz en küçük parçacıklardan oluştuğunu, bunların uygun şekilde örülmesiyle kâinatın var olduğunu savunmuşlar.

İslâm filozofları suret ve heyulayı benimsemişler, buna karşılık kelamcılar ise atom teorisini benimsemişler; ‘atom teorisi’ İslâmiyet’te o kadar kesin bir şekilde yerini bulmuştur ki, zamanla suret ve heyula unutulmuştur.

Batı’da gelişen ilimler gelişmeleri hızlandırdı. Araştırmacılar önce ‘hücre’yi buldular. Canlının suret ve heyuladan değil, canlılık atomlarından oluştuğu mikroskopla kesin olarak ispatlandı. Sonra kimyada da ‘atom teorisi’ gelişti. Bugün bütün cisimlerin molekül, elektron ve çekirdeklerden ibaret olduğunu bilmeyen yoktur. Batı’da ‘atom teorisi’ o kadar ileri gitti ki, ışığın da atomlardan olduğu ispatlandı. Asıl şaşılacak şey; mekân ve zaman da atomlardan oluşmaktadır. Mühendisler bugün bütün sorunlarını en küçük parça metoduyla çözerler. Şekil ve yükler ne kadar karışık olurlarsa olsunlar, eğer bilgisayara özellikleriyle yüklenebiliyorlarsa, bilgisayar onu en küçük element metoduyla çözer ve size verir. Başka çözüm yolu da yoktur.

Bir ordu da düşmanlarına karşı yaptığı savaşı atomik yapılanma yoluyla kazanır. Üç kişiye ‘tim’ denir. Üç dört tim birleşir ‘manga’ olur ve bu usulle ‘takım, bölük, tabur, alay, tugay, tümen, kolordu, ordu’ meydana gelir. İşte böyle sistematik bir şekilde organize olan ordular, ondan sonra böylesi atomik bir organizasyona sahip olmayan kendilerinden yüz misli kalabalıları bile hemen hakimiyetleri altına alırlar.

Demek istediğimin özü ve özeti odur ki; bundan önce yazdığım ‘semt işletmesi’ ile ‘semt ve bucak yapılanması’ yazılarımla birlikte, bundan sonra yazacağım bir-iki yazı, işte bu ‘atomik sistem/düzen’ nazarı itibarı alınarak okunmalıdır. Öyle yapılırsa anlattıklarım daha kolay ve daha iyi anlaşılır.

***

Ülkedeki ‘terör sorunu’ gerçekten ve samimi olarak çözülsün istiyor muyuz?

O zaman ‘atomik sistem/düzen’ esasları içinde örgütlenmeliyiz.

Yığın, sürü, kuru kalabalık olmaktan çıkmalıyız.

Derin gaflet uykusundan uyanmalıyız.

***

Ülkemizin ve halkımızın ‘ekonomi ve işsizlik sorunlarını’ çözmek mi istiyoruz?

Derhal ‘atomik örgütlenme sistemi’ esasları içinde örgütlenmeliyiz.

Yığın, sürü ve kuru kalabalık olmaktan çıkmalıyız.

Devletimizi yıkılmaktan kurtarmalıyız.

***

‘Adil Düzen’ ve ‘Adil Ekonomik Düzen’ bunları on yıllar öncesinde ortaya koydu.

İlgililer, ilgilenmesi gerekenler, nice insanlar ve bir kısım halkımız ne yapıyor?

‘Adil Düzen/ Adil Ekonomik Düzen’in bu çözümlerinden yararlanacaklarına…

Hangi akla hizmet anlayışıyla bilinmez; karşı çıkıp onunla hâlâ savaşıyorlar!!!

***

Atomik yapılanma sisteminin önemli detayları gelecek yazıda…

Atomik yapılanma - 2

Reşat Nuri EROL

Sosyal yapının en küçük elementi ‘bucak’tır.

Bucak, üç bin ile on bin arasında nüfusa sahip kolluk kuvveti olan birimdir.

Bucak sorununu çözmedikçe, ‘atomik bucak yapılanması’nı gerçekleştirmedikçe terörü önleyemezsiniz. Daha önce de yazdım; hücreleri bozuk olan canlı sağlıklı olmaz, olamaz.

Ekonominin en küçük elementi ‘semtler’dir.

Semler, nüfusu 300 ile 1000 arasında olan kuruluşlardır; Anadolu’daki köylerdir. Semtin/köyün kalbi de ‘bakkal’dır. Bakkal/market yani halkın en ucuz ve en sağlıklı alış-veriş yeri sorununu çözmezseniz, ekonomik sorunları çözemezsiniz. Bizim önerdiğimiz yapılanma modeliyle bakkalların/marketlerin sorunlarını çözerseniz; ülkenizde ve halk arasında işsiz insan kalmaz, aç insan kalmaz, iç ve dış borçlar biter, bütçedeki açıklar sona erer, dış ticaret açığı kalmaz, çevre kirliliği olmaz…

Neden kalmaz, neden olmaz?

Çünkü ‘sağlıklı semtlere’ yani ‘sosyal yapılanmaya’ sahip olacaksınız.

Bu sayede hep hatırlattığımız ‘sosyal tufan’ da sona erecektir; daha ne istiyorsunuz?!.

***

Semt bakkalı yapılanması bu sorunu nasıl çözecektir?

Bir semt ortalama olarak 100 haneden oluşur. Semtin 200 kadar çalışanı vardır. Bir semt bakkalının o semte yükü yüzde birdir. Yani halk gelirlerinin yüzde birini bakkala/markete kâr olarak verse, bakkallar canlanır, sağlıklı semt yapılanması gerçekleşir.

Her semtte bir işyeri yani daha önce anlattığım ‘semt işletmesi’ açılacaktır. Bu işyeri 200 kişiyi çalıştıracak durumda olacaktır. Semt içine ‘karşılığı olmayan faizli para’ girmeyecek, ‘semt senedi’ ile işler organize edilecektir. Halk semt işyerlerinde çalışacak, semt senedini ücret olarak alacaktır. Sonra o semt senedi ile bakkala/markete gidecek ve istediği malı alabilecektir. Bakkalda bulunmayanları da yine sipariş vererek getirtebilecektir.

Bakkaldaki malları ve işyerinin ham maddelerini bucağın tüccarları para veya kredi ile alıp getireceklerdir. Semtte üretilen mamulleri de yine tüccarlar satacaklardır. Böylece bucak tüccarları hem alırken hem satarken kâr etmiş olacaklardır. Bu tüccarların sayıları on kişi kadar olduğu için aralarında rekabet vardır. Bu sebeple asgari kârla alış-veriş yapacaklardır.

Semtte bakkal tektir. Semtteki işyeri de tektir. Semt içi rekabet yoktur ama semtler arası rekabet vardır. Bir semtin sakinleri komşu semtlerden rahatlıkla alış-veriş yapabileceklerdir. Komşu semtlerde olanlar da bu semtin bakkalından/marketinden rahatlıkla alışveriş yapacaklardır. Aynı şekilde bir semtteki işçiler komşu semtlerdeki iş yerlerinde çalışabilecekler, komşu semtteki işçiler de bu semtin iş yerinde çalışabileceklerdir. Dolayısıyla serbest piyasa ve rekabet korunacaktır.

‘Semt sistemi yapılanması’ gerçekleşirse köylerimiz artık kentlere taşınmayacaktır. Çünkü uygulama sayesinde köylerde de ‘sanayi işletmesi’ oluşacak, köylülerimiz tarımdan artakalan zamanlarını bu iş yerlerinde değerlendireceklerdir. Tarım ürünleri de markalaşarak değerleri ile satılacak, bozulmadan satılacak, köylümüz ve köylerimiz ekonomik yönden güçlenecektir. Öyle olunca da, köylülerimiz ne diye kentlere göç etsinler ki; ne diye?!. 

***

Dinleyin bizi!

Bakkallar/marketler olarak dinleyin!

Bakkal/market birlikleri ve dernekleri olarak dinleyin!

HALK olarak, partiler olarak ve daha bilmem neler olarak dinleyin; DİNLEYİN!

Dinlemezseniz ne olur?

Allah diyor ki:

Dinlemezseniz; siz gidersiniz, yerinize başkaları gelir ve onlar sizin gibi olmazlar.

Vesselâm…