1967...1968...1969....AKEVLER 42 YILDIR ÇALIŞIYOR....2007...2008...2009
BİZLER ÇALIŞIYOR VE YENİ İSLÂM MEDENİYETİ’Nİ KURUYORUZ...
SİZLERİ DE ÇALIŞMALARIMIZA DÂVET EDİYORUZ; BUYURUN, BİRLİKTE ÇALIŞALIM...
ADİL DÜNYA DÜZENİ 526
“BİZE DÜŞEN SADECE MÜBÎN/AÇIK TEBLİĞDİR.” (KUR’AN; Yâsin Sûresi, 36/17)
“ADİL DÜNYA DÜZENİ YENİ BİR MEDENİYET PROJESİDİR.”
Haftalık Seminer Dergisi 05 Eylül 2009 Fiyatı: www.akevler.org’a tıklamak!
BU DERGİYİ HER HAFTA OKUTABİLİR... ÇOĞALTABİLİR... DAĞITABİLİRSİNİZ...
*KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ; 526. SEMİNER
“HİÇ BİLENLER İLE BİLMEYENLER BİR OLUR MU?” (KUR’AN; Zümer Sûresi, 39/9)
“İ L İ M TALEP ETMEK HER MÜSLÜMANIN ÜZERİNE FARZDIR.” (Hadis)
Adres: AKEVLER İSTANBUL KOOPERATİFLERİ MERKEZİ, Zafer Mah. Coşarsu Sk. No: 29 YENİBOSNA/ İSTANBUL Tel: (0212) 452 76 51
Bu dersin tamamı Yenibosna’da C.tesi günü 18.00-21.00 saatleri arasında okunacak ve tartışılacaktır...
Gayemiz ve Hedefimiz; Bu “SEMİNER NOTLARI”nın İstanbul, Türkiye ve bütün dünyada okunması, değerlendirilmesi, anlaşılması ve uygulanmasıdır. Süleyman KARAGÜLLE, Reşat Nuri EROL
***
*“ADİL DÜZEN” DERSLERİ/YORUMLARI;
ORG. İLKER BAŞBUĞ KONUŞTU!
AÇILIM, PKK VE GERÇEK ÇÖZÜM
***
*İŞLETME SEMİNERLERİ; 76. SEMİNER
Her Hafta PERŞEMBE akşamları; Adres: EMİNEVİM, Kısıklı Cad. No: 36 Altunizade - Üsküdar / İSTANBUL Tel: (0216) 444 36 46
ADİL DÜZEN RESTORAN İŞLETMESİ
veya
ALBAYRAKLAR’a BİR İŞLETME TEKLİFİ
***
Kriz biterken!..
Kriz bir aldatmaca mı?
Kriz Türkiye’yi ne kadar etkiledi?
Reşat Nuri EROL
***
ŞÛRÂ SÛRESİ TEFSİRİ - 14
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
حم(1)عسق(2) كَذَلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(3) لَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ((4تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ(5) وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَولِيَاءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ(6) وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ(7) وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ(8) أَمْ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَهُوَ يُحْيِ المَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(9) وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِكُمْ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ(10) فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنْ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ(11) لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(12) شَرَعَ لَكُمْ مِنْ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ(13) وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ(14) فَلِذَلِكَ فَادْعُ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمْ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ(15) وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ(16) اللَّهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِيزَانَ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ(17) يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ(18) اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْقَوِيُّ العَزِيزُ(19) مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ(20) أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنْ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(21) تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الكَبِيرُ(22) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الكَبِيرُ(22) ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ(23) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِنْ يَشَأْ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ وَيَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(24) وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنْ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ(25) وَيَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ(26) وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ(27) وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنشُرُ رَحْمَتَهُ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ(28) وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِنْ دَابَّةٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَاءُ قَدِيرٌ(29) وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ(30) وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ(31) وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِي فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ(32) إِنْ يَشَأْ يُسْكِنْ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ(33) أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ(34) وَيَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ(35) فَمَا أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَى لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ(36) وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ(37) وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ(38) وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمْ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ(39) وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ(40) وَلَمَنْ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُوْلَئِكَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ(41) إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(42) وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ(43) وَمَنْ يُضْلِلْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ وَتَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوْا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَى مَرَدٍّ مِنْ سَبِيلٍ(44) وَتَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنْ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍّ وَقَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُقِيمٍ(45) وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِيَاءَ يَنصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَمَنْ يُضْلِلْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ سَبِيلٍ(46) اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنْ اللَّهِ مَا لَكُمْ مِنْ مَلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَكِيرٍ(47)
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنسَانَ كَفُورٌ(48) لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ الذُّكُورَ(49) أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا وَيَجْعَلُ مَنْ يَشَاءُ عَقِيمًا إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ(50)
فَإِنْ أَعْرَضُوا
(FaEiN EaGRaWUv)
“İ’raz ederlerse”
Bundan önce, reddedilemeyecek gün gelmeden isticabe edin, Adil Düzene geçin denmişti. Bunu Allah doğrudan onlara söylemekte veya bizim aracılığımızla iletmektedir. AK Parti gibi inanmış insanlardan oluşan topluluğa doğrudan hitap etmektedir. CHP gibi lâik olup “ben Kur’an’ı yönetime karıştırmam” diyenlere bizim söylememizi emretmektedir.
Her iki durumda da yine biz devredeyiz. Çünkü onlara bu âyetleri okumuyorlar. Bizim onlara hatırlatmamız gerekecektir. Ulaşmamız mümkün olmadığı için dergi çıkartıyoruz. Zamanla dergimiz çok okunur hâle gelecektir, çünkü orada herkes yazıyor, tüm Türkiye orada konuşuyor. “Adil Düzen”e karşı olanlar da olmayanlar da konuşuyor. İster istemez bizim söylediklerimizi bir gün duyacaklardır.
Teklifimizi tekrar yeniliyoruz.
a) Faizi bırakın, faizsiz kredileşme müessesesini getirin.
b) Zinayı yasaklayın, eşlik mevzuatını tedvin edin.
c) Ekseriyet sistemini bırakın, hicret demokrasisine geçin.
d) Hakimlik sisteminden hakemlik sistemine geçin.
Hükümettekiler, hükmedenler, yedi yıldır hükmettiklerini zannedenler; size sesleniyoruz: Bu önerilerimizde ne zorluk var ki yapmıyorsunuz? Batılılardan korkuyorsunuz değil mi.? Oysa Allah daha çok korkulmaya layıktı.
Siz lâikçilerde de sesleniyoruz: Söylediklerimizin neresi demokrasiye aykırı., neresi lâikliğe aykırı? O halde neden kulak vermiyor, sözlerimizi duymak bile istemiyorsunuz.? Ne diye i’raz ediyorsunuz?
İşte onlar böyle yaparlarsa, bizim görevimizi de Allah bu şekilde bize bildiriyor.
فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا
(FaMAv EaRSaLNAvKa GaLaYHiM XaFIyJan)
“Biz seni onların üzerine hafiz olarak irsal etmedik.”
Demek ki “Adil Düzen”in elinde hiçbir zorlama aracı yoktur, zorlama görevi de yoktur. Bu sebeple “Adil Düzen” iktidarda olanlar tarafından getirilemez.
Millî görüşçüler iktidar oldular, beceremediler. AK Partililer iktidar oldular, başaramadılar. Gülenciler dünyaya yayıldılar ama bir şey yapamadılar, kendileri bozuldular. İlâhiyatçılar hâl Demirel’in veya onun gibilerin peşinden koşuyorlar.
İktidar “Adil Düzen”in gelme yeri değildir. Çünkü zorlayarak bir iş yapılmayacak, halk kendisi inanacak, “Adil Düzen”i kendileri kuracaktır.
Neler yapılacak?
a) Yenibosna’da ilmî faaliyetler devam edecek ve “Adil Düzen” ortaya konacak.
b) Ümraniye ve Üsküdar’da, Esenler’de, Ankara’da ve İzmir’de bu çalışmalar takip ediliyor. Uygulamaya katılacaklar ve örnek faaliyetler oluşacaktır.
c) Dergi çıkarılacak. Hakemlik müessesesi ile dergiye gelir sağlanacak.
d) Market faaliyete geçirilecek, marketler zinciri kurulacak.
e) İnşaat şirketi kurulacak, inşaat yapılacak, siteler oluşturulacak.
Demek ki gayemiz ve hedefimiz bellidir. Bunları yapabilmenin yolu ilmî çalışmalarda muhasebenin (muhasebe programının) ortaya konmasıdır. Ne zaman olacağı hususunda bizim bir bilgimiz yoktur. Allah ne zaman isterse o zaman olacaktır. Ama mutlaka olacaktır. Bizim bunların dışında bir görevimiz yoktur.
إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ
(EinNa GaLaYKa EilLa elBeLAĞu)
“Senin üzerinde yalnız belag vardır.”
Sen yalnız tebliğle mükellefsin. Sen onların üzeride hafiz değilsin.
Burada “sen” denmektedir. Bunun iki mânâsı vardır.
Hiç kimse olmasa bile, sen tek başına tebliğe devam edeceksin. Ben bir kişiyim, benim gücüm neye yeter demeyeceksin. Gücün yettiği kadar fert fert tebliğ yapacaksın.
Şayet cemaat olmuşsanız, o zaman işlerinizi aranızda meşveret edeceksiniz ve kararlarınızı öyle alacaksınız. Karşı tarafa giderken her kafadan bir ses çıkmaz. Başkanın emrinde hareket edilir. Onun için burada “Küm/siz” demiyor da “Ke/sen” diyor. Tebliğ ettiğimiz kimseler söylediklerimizi delilleri ile kavrayacak seviyede değildirler.
Onlar bizim doğru söylediğimize nasıl inanacaklardır?
a) Biz bir şeyi iddia ediyorsak, onlar bizim inandığımızı görmelidir. Biz topluca inandık mı onlar da bize güvenmeye başlarlar.
b) İkincisi ise biz hepimiz aynı şeyleri söylemeliyiz. İspatımız da birbirine uymalıdır. Aramızdaki işleri şura ve içtihatla yürüteceğiz. Ama siyasette askeri metot kullanacağız, tek ağızdan bir tek sözcümüzle konuşacağız. Askerler iç işlerini de askeri metotla halletmeye çalışıyorlar. Siviller askeri işleri de hukuk kuralları ile halletmeye çalışıyorlar. Başarısızlığın kaynağı budur. Biz iç işerimizi hukukla, dış işlerimizi askeri metotla hallederiz. Burada “siz” demeyip “sen” demesi bu sebepledir.
c) Yaparak göstereceğiz. Biz işsizlik sorununu aramızda çözmeliyiz ki onları çağıralım. Bizim lâiklik sorununu, demokrasi sorununu çözmüş olmamız gerekir. Müslümanlar kendi mezhep ve tarikatına katılmayanları düşman ilan ediyorlar. Nurcular Ecevit’i seviyorlar ama Erbakan hâlâ onlar nazarında dışlanmış kimsedir. Bu eski dostlarımız şimdi bize selam bile vermiyorlar, çünkü artık zengin oldular.
d) Davette ısrarcı olacağız ama zorlayıcı olmayacağız. Bize eziyet edecekler. Biz sabredeceğiz, dayanacağız. Allah onların hesabını görecektir. Biz sabırlı olmalıyız.
وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ
(Va EinNa EiÜAv ERaÜaQNav eLEiNSAVNa)
“Biz insana izak ettiğimizde.”
“İ’raz ederlerse sana düşen yalnız tebliğdir” diyor.
İnsanların kitle psikolojisini anlatıyor.
İnsan evrim yapan varlıktır. Bir sosyal yapı doğar, gelişir, yaşlanır ve ölür. Onun yerine başka sosyal müessese doğar. Yeni müessese eskisinden daha ileri olur, böylece insan evrimleşir. İşte insanlığın bu evrimi yaşaması için Kur’an’dan önce nebiler gelir, onlar Allah’tan vahiy alırlar, inkılaplar böyle olurdu.
Her inkılap yaklaşık bin sene sürer, uygarlık yaşlanır ve tarihten silinirdi. Onun yerine onun beşyüz yıl arkasından takip eden kuvvet uygarlığı doğar, o da bin senelik ömre sahip olurdu. Yani bir uygarlık binbeşyüz yıl etkili olurdu.
Bu sünnetullah değil midir?
Değişen yeni kitap gelmeyecek, Kur’an yeni medeniyetlerin doğmasına yeterli olacaktır. Her yeni bin yılın hükümleri onda terütaze bulunacaktır. Yeni peygamberler gelmeyecek, onların yerine ilim adamları peygamberlerin yerini alacaktır. Kur’an o günkü ilimlerden de yararlanarak yorumlayacak, yeni Kur’an düzenini insanlığa sunacaklardır.
İşte Akevler bunu yaptı.
Erbakan da buna katıldı ve insanlığa sunuldu.
Birinci adım son kırk yılda atıldı. Şimdi ikinci adım hazırlığı yapılmaktadır.
Her uygarlığın böyle ara adımları vardır. Mesela Hıristiyanlık bir ara adımdır. İnanmış olanlar iktidar olacak ama İslâm düzenine inanmayacaklar. İslâm düzenini onların arkasından gelecek olanlar uygulayacaklardır.
“Adil Düzene Göre İNSANLIK ANAYASASI” bir Adil Düzen çalışmasıdır. Geçiş dönemini içermektedir. Geçiş dönemi için Adil Düzen Partisi’nin tüzüğü ve programı hazırlanmıştır. O anayasa ile geçilecektir.
İnsan zayıf ve cehul yaratılmıştır. Eksik varlıktır. Diğer hayvanlar doğuştan yaşama bilgisine sahiptirler, araç kullanmadan da yaşayabilirler. Oysa insanlar devamlı öğrenmek zorundadırlar ve araçlar kullanarak yaşarlar. Araçları de hep evrimleşmektedir. Daha ileri araçlar keşfedilmektedir. Böylece insanlık kıyamete kadar evrimleşerek yaşayacaktır. Şimdi bizim bilmediğimiz ve aklımıza gelmeyen icatlar yapılacaktır. Bilhassa ulaşım araçları için bu Kur’an’da açıkça ifade edilmiştir.
Bugün ışık hızının üstüne çıkamıyoruz. En büyük hız ışık hızı bulunmaktadır. Oysa bizim iki hızımız vardır; biri kendi hızımız, bir de dalgamızın hızı. İki hızın çarpımı ışığın karesine eşittir. Yani biz elimizi ne kadar yavaş hareket ettirirsek dalgamız o kadar süratle hareket eder. Bugün bu dalgalar kullanılıp âletleri keşfedilmiş değildir. Ama böyle dalgaları üretebiliyoruz, ölçebiliyoruz. Yarın ışıktan daha hızlı hareket eden dalgalara hakim olduğumuz zaman kâinatın en uzak yerine rahatlıkla ulaşabileceğiz. Belki o dalgaları ışınlayarak en uzak yıldızlara çok kısa zamanda ulaşabileceğiz.
Bugün bunların olabileceğini biliyoruz ama yapamıyoruz.
Bugün hidrojeni yakarak enerji üretemiyoruz. Yarın bunu yapabilirsek artık güneşin olmadığı yerlerde de yaşama imkanını bulacağız demektir.
Hâsılı, bugün yeryüzünde Kur’an’ı uygulayacak seviyeye gelmiş bulunuyoruz.
Ancak henüz göklerde Kur’an’ı uygulayacak seviyeye ulaşmış değiliz.
Burada “İn” değil de “İzâ” gelmiştir. Yani Allah’ın rahmeti her zaman vardır. Bizim hayatımız O’nun rahmetiyledir. Gözümüz, kulağımız, çevremiz, denizler, gökler hep O’nun rahmetidir. O’nun rahmeti olmasa biz nefes bile alamayız. Allah her zaman bize nimetlerini tattırmaktadır. Eğer bir eksiğimiz veya yanlışımız olursa, ihtiyacımız olursa, sıkıntılar basar ve biz kurtulmak isteriz. O zaman Allah’ın rahmeti gelir, ihtiyaçlarımızı giderir, ferahlarız.
İşte burada Allah’ın ifade ettiği bu doğal kanundur.
Eksiğimiz olunca bizim eksiğimizi bildiren uyarılar gelir. Acıktın, susadın, soğuk var, sıcak var. Bak bedenine iğne battı. Hayat için gerekli olanları bize haber verir. Sonra tatmin ettiğimizde yani Allah’ın rahmeti bize ulaşınca da acı geçer, zevk alırız. Susuz kaldığımız zaman susarız. Ama su içtiğimizde çok büyük ferahlık ve rahatlık duyarız.
Bu durum yalnız biyolojik olayda değil, psikolojik olayda da böyledir. Sevdiğinizden uzak kalınca özlersiniz, kavuşunca da ferahlık duyarsınız. Odanın havası bozulunca sıkıntı basar, havalanınca da ferahlık gelir. Sosyal yapı bozulunca sıkıntı basar. Sosyal yapı düzelince de ferahlarsınız.
İşte bu âyet bize bu doğal olayı anlatmaktadır.
Sosyal olaylara da aynen uygulanmış olur.
مِنَّا رَحْمَةً
(MinNAv RaXMaTan)
“Bizden rahmet olmak üzere.”
Rahmeti tattırıyor. Ama aynı zamanda kendisinden rahmeti arttırıyor.
Kâinat ince hesaplarla o kadar düzgün olarak devam ediyor ki, o sayede biz yararlanıyoruz. Bütün nimetler yalnız O’nun eseridir.
Türkiye’yi Mustafa Kemal kurtarmadı, Allah kurtardı. Mustafa Kemal bir şey yapmışsa, ona o gücü veren, o azmi veren de Allah’tır. Mustafa Kemal bir araçtır. Asıl yapan onu yapmaya görevlendirendir.
Samsun Milletvekili İbrahim Elmalı Demokrat Parti zamanında, “Türk milletini Allah kurtardı” dediği için DP listeye almadı ve liste dışı kaldı. O da Konya’dan bağımsız adaylığını koydu ve seçildi. Onu listeye koymayanlar da asıldı.
İşte insanlar böyle nankördür.
Türkiye’yi Mustafa Kemal yaratmış!
Dağları da o mu yarattı? Türk milleti Mustafa Kemal’den önce yok mu idi? Onu kim paşa yaptı? Ama bunlar kâfirdir. Kâfirlerde mantık aranmaz.
Onlar putlarına körü körüne taparlar.
Hazreti İsa’ya da böyle tapıyorlar. Tabii ki bundan Hazreti İsa’nın bir suçu yoktur. Mustafa Kemal’in de suçu olmayabilir.
“Minnâ” sözü “Ezaknâ”nın mef’ulü olamaz. Çünkü bir kimse hem fail hem mef’ul olmuş olur. “Rahmet”in hâlidir. Sıfatı da olmaz. Çünkü sıfat mevsuftan önce gelmez. Bizden rahmeti tattırdığımız demek olur. Aslında “Min” burada izafet mini’dir. Rahmetimizi anlamındadır. “Min” harfi rahmetin tenkiri içindir. Bir de takdim içindir.
فَرِحَ بِهَا
(FaRiXa BiHAv)
“O nimet sebebiyle ferahlanır.”
Yani ihtiyacı giderince rahat eder, sevinir, zevk alır. Bu husus yalnız insanlarda değil hayvanlarda da böyledir. İhtiyaçları giderilince zevk alır.
Burada “Feriha” kelimesi “İza”nın cevabıdır. “İza”dan sonra “Fa” harfinin gelmesi asıldır. Ama burada hazf olmuş, gelmemiştir. Demek ki “İza”dan sonra “Fa”sız de cevap olabiliyor, yahut “FaFeriha” sakil düşeceği için hazf olmuştur.
Başka yerlere de bakarak hüküm vermemiz gerekir. İnsanlarda ve hayvanlarda hayatlarını sürdürmek için anormal bir şey olursa sıkıntı basar, tatmin edince de ferahlık gelir. Toplulukta da eğer anormallik varsa halk huzursuzdur. Sıkıntı giderilirse ferahlar.
PKK sıkıntının ifadesidir. Vücutta bir hastalık var ki kişilerin bazıları dağlara çıkıyorlar. Onlara kızmak yerine sıkıntıyı keşfedip gidermek gerekir.
Merkezi yönetim sıkıntının temelidir. Osmanlılar, Ruslar, İngilizler halkın yaşayışına karışmadıkları için imparatorluklarını bin yıla yakın zaman içinde yaşatmışlardır. Oysa baskı kullanan Hitler, Mussolini, Stalin ve Mao bir asır bile dayanamamışlardır.
Türkiye erken demokrasiye geçerek postunu kurtarabilmiştir.
Adil yargılama sisteminiz yoksa halk eşkıyalığa başlar. AK Parti’nin Adalet Bakanı Cemil Çiçek’e adil yargılama sistemini anlattık. “Bu Adil Düzendir!” dedi ve reddetti. Bu mantıkla bir yere varamayız. Doğruyu Adil Düzenciler söylediler diye doğruya cephe alınmaz. Söyleyene değil söylenene bakacaksınız. Bugünkü AK Parti’nin işlediği hata budur.
Beşir (Atalay) bey yıllarca romanları ile devletimizi yıkmak için çalışan yazara gidiyor ve danışıyor da, kendisinin de katıldığı Akevler çalışanlarıyla görüşmüyor! Çünkü orada doğrular vardır. Allah’ın doğruyu göstermesini beğenmiyor da sokaklarda doğruyu arıyor! Bizden başka size dört delile dayanarak çözüm getiren var mıdır? Onları da dinle ama bizi de dinle. Bize bir düşmanlığın yoktur. O halde niçin dinlemiyorsun?
İşte bunların bu yaptıklarını gerçekten de anlamak çok zordur.
وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ
(Va EiN TuÖıBHuM SayYıEaTun)
“Onlara bir seyyiet isabet ederse.”
İnsan doğar ve yaşar. Dünyanın nimetlerinden yararlanır. Sıkıntıları da çeker. Yaşar ve sonunda ölür gider. Âhirette ise dünyada kazandıklarının karşılığını bulur.
Kişinin tâbi olduğu kanunlar ayrıdır. Bir de toplulukların tâbi olduğu kanunlar vardır. Onlar da doğarlar, gelişirler, yaşlanırlar ve ölürler. Her topluluğun eceli vardır. Ne var ki onların hesapları âhirette kalmayacaktır.
Bu dünyada çekeceklerini çekeceklerdir. Bu dünyanın kanunlarına göre karşılığını göreceklerdir. Âhirette hesap kişilere ayrı ayrı sorulur. Dünyada ise topluluklar yaşlanma kanunlarına uyarlar. Yaşlandıklarında halkı da azar. Böyle topluluklarda tebliğ yapmadır. Sonra da oradan hicret etmedir. Yoksa insanlar yaptıkları kötülüklerin cezası iyilere de kötülere de çarpar.
بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ
(Bi MAv QadDaMaT EaYDIyHiM)
“Yedlerinin takdim ettiklerinden dolayı.”
Yaşlanan toplulukların halkı azmağa başlar, kötülükler işlemeye başlar. Bu kötülüklerin sonunda o topluluğa seyyie ulaşır.
İyi insanların yapacakları tebliğdir. Tebliğin onlara fazla yararı olmaz ama topluluk yıkılınca oluşacak yeni topluluk ona göre yetişmiş olur.
Osmanlı İmparatorluğu yıkılmıştır. O zamanki uyarılara göre cumhuriyet oluşmuştur. O günkü medrese uleması ileriyi görebilseydi ve ona göre Kur’an’ın istediklerini anlatsaydı, “Adil Düzen”i ortaya koyabilseydi, Bediüzzaman’ı ve Mehmet Akif’i destekleseydiler. Cumhuriyet inkılapları acıtmazdı. Bunun için ileriyi görmek gerekir.
1) Dünyaya rasyonalizm hakim olacaktır. Düzen olarak din hakim olmayacaktır.
2) Saltanat son bulmuş, yerine seçim hakim olacaktır.
3) İmparatorluk son bulmuş, ulusal devletler ortaya çıkacaktır.
4) Dinler arası çatışmanın yerini dinler arası uzlaşma alacaktır.
Bu şekilde ortaya konan hedefe göre dört delile dayanarak yeni fıkıh ortaya koyabilselerdi, Mustafa Kemal muasır medeniyetin fevkinin ne olduğunu da söyleyebilecekti.
Demek ki insanların gelecek olan âfetlerden kendilerini koruyabilmeleri için önce tebliğ görevini yapmaya devam edeceklerdir.
İkinci olarak yapacakları iş ise; tebliğin artık yararı olmadığını, saatin geldiğini hissettikleri zaman o ülkeyi terk edip gideceklerdir. Peygamberler zamanında bu saati Allah’ın vahyi ile Cebrail bildirecektir. Şimdi ise hadiseler bildirir.
Eğer Türkiye ile İran arasında savaş başlarsa buraların halkı bilsinler ki saat gelmiştir. Bu ülke de helak olmaktadır. Bu ülkelerden hicret edeceklerdir. Esir kamplarına değil, çalışma yerlerine hicret etmelidirler. Bunun için herkesin komşu ülkelerde bir kardeş ailesi olmalıdır. Onlar onun yanına gidip kalmalılar. Onlar Türkiye’ye davet edilmelidir. Onlarla ortaklık kurulmalıdır. Hicret zamanı geldiğinde gideceğimiz yer olmalıdır.
İşte bunlar helakten kurtulurlar. Seyyie ise zaten mü’minler için mukadderdir. Onlar mallarını ve canlarını cennet karşılığı Allah’a satanlardır.
فَإِنَّ الْإِنسَانَ كَفُورٌ(48)
(FaEinNa elElNSANa KaFURun)
İnsan Kefurdur
Her nimetin bir bedeli vardır. Onu unutur da yanız seyyielerini hatırlar.
İstiklâl Savaşı’nı unutur da inkılâpları hep hatırlar.
28 Şubatı unutur da hep bugünkü kötülükleri hatırlar.
***
لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ
(LilLAHi MüLKü elSaMABAvTı Va eLEaRWı)
“Semavat ve arzın mülkü Allah’ındır.”
Burada bilhassa yeryüzünde olan olayların sosyal ve tabii kanunlara tâbi olduğunu anlatmaktadır. Bunun dışında ilahi kader vardır. Oluşlar o kadere göre cereyan etmektedir. O’nun izni dışında bir şey olmadığını, mü’minlerin acele etmelerini hatırlatmaktadır.
يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ
(YaPLuQu MAv YaŞAEu)
“Meşieti olanı halk etti.”
Semavat ve arzın mülkü O’nundur. Meşieti olanı halk eder.
Mâlik olmak halk etmek anlamına gelmez. İslâm hukukunda mülkiyet sadece emekle olunduğudur. O halde malik olma aynı zamanda inşa eden olmak demektir.
“Men Yeşau” gelmemiş de “Mâ Yeşau” demiş. Çünkü asıl yaratılanlar eşyadır. Bedendir. Ruh ise üflenmiştir. Dolayısıyla ruhu yarattım demiyor. Çünkü ruh tecezzi etmez; biçimlenmez de. Ruh insanın bedeninden uzaklaştıkça lamekan olur, yani zaman ve mekan dışına çıkar. Ölülerin üzerine zaman geçmez. Bu sebeple kıyamete kadar insanlar bizim zamanı yaşamayacaklardır.
Bu ifadeler dün zor anlaşılıyordu. Bugün ise Einstein’ın izafiyet nazariyesiyle çok kolay anlaşılmaktadır. İzafiyet Nazariyesi ilmî makalemize bakınız.
Bu çok açık olarak gösteriyor ki Allah bir defa irade eder, sonra da iradesini değişmez maddeleri uygular. Bu ifade şunu göstertiyor. Evet, Allah diledi ve kâinat oldu. Ama bundan sonra da başka şey diler, o olur. Bu diğerlerini nefy etmez ve yok da olmaz. Muzari gelmesi meşietin ve hılkatin teceddüd etmesi ve istimrar etmesinden dolayıdır. Allah’ın murit sıfatının tevcihi de bu mânâdadır.
Allah’ın yaratacağını baştan bilmemesi O’nun alim sıfatına aykırıdır. Bilmesi mürid sıfatına aykırıdır. O halde bu çelişki nasıl giderilecektir?
Çelişki zaman ve mekan içinde mevcut bir olaydır. Sonsuz oluşlar için çelişki her zaman vardır. Örnek bir daire düşünelim. Bir teğet çizelim. Daireni dörtte birini alıp bir doğru ile birleştirelim. Dairedeki her noktaya teğette ayrı nokta tekabül eder. Aksi de doğrudur. Teğet üzerindeki her nokta daire üzerinde ayrı nokta tekabül eder. O halde doğru yarım daireye eşittir. Yani yarım daire doğruya eşittir. Böyle olmadığını herkes bilir.
Demek ki dünyada çelişkili durum vardır. Bu sebeple aklımız ermemektedir.
يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثًا
(YaHaBu LiMaN YaŞAEu EiNaSan)
Meşieti olana inası hibe eder.”
İstediği kimseye inası hibe eder.
Burada meşieti olan Allah’tır. İstediğine kızlar verir. Hibe eder. Bir erkeğin menisinde milyonlarca sperm vardır. Bunların yarısına yakını erkek, yarısı da kadın spermdir. Anne karnına akıtıldığı zaman bunlar yarışa girer ve yarışı milyarlarca spermden yalnız bir tanesi kazanır; ona göre yavru erkek veya kadın olur. İşte bu yarışı kazanma Allah’ın takdirine bağlıdır. Normal ihtimaliyat kanunlarına göre üç çocuktan ikisi kız veya erkek, diğeri de karşı cinsten olmalıdır. Ama böyle olmaz. Bakarsın birinin beş-altı tane çocuğu olur ve hepsi kız olur, bakarsınız hepsi erkek olur. Yahut karışık olur. Veyahut hiç çocukları olmaz.
Burada bize anlatılan şey, ihtimaliyat kanunlarına göre dağılım hisabi olur. Sosyal olaylarda da ilk bakışta ihtimaliyat hesabına göre dağılım olursa da, bu makro için doğrudur. Mikroda ise takdir sözkonusudur.
Bir sokakta yürüdüğün zaman giden-gelen insanların sayısı yüzde ellidir. Dolayısıyla bunlar gelişigüzel gelip gidiyorlar sanırsınız. Ama onları durdurup niçin bu tarafa gidiyorsun da aksi istikamette gitmiyorsun diye sorsan, her biri bir sebep ortaya koyar. Hareketinin raslantı değil iradi olduğunu görürsün. Demek ki ihtimaliyat olaylarında davranışlar makroda kanunlara ama mikroda İlâhi iradeye tâbidirler.
وَيَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ الذُّكُورَ
(Va YaHaBu LiMeN YaŞAEu ezZuKUvRa)
“Meşieti olana zükuru hibe eder.”
Burada “hibe” kelimesini tekrar etti ve aralarına “ve” harfi koydu. Bir de “inas”ı nekre, “zükur”u marife yaptı. Bununla beraber “inas”ı öne aldı.
Neden böyle yaptı?
Kızları başa almakla onlara kıymet vermiş oluyor. Sonrakini marife getirmekle onu da kıymetlendirmiş oluyor. Böylece kız ve erkek arasında söylenişte değişiklik sağlanmış oluyor.
Burada “ev/veya” getirilmeyip “ve” getirilmesi de “yeşau”dan dolayıdır. Mademki “yeşau” terk edilmiştir, iki yeşau farklıdır. O halde “ev” getirilmeden de “ev” anlaşılır. “Yeşau”nun “ve” ile tekrarı “ev” mânâsına gelir.
Burada meşietten ihtimaliyat kanunlarına işaret etmektedir. Aslolan erkek ve kadın olmasıdır. Gruplanma ayrı ayrı meşieti gerektirir. Veya meşiet denseydi meşietin de ihtimaliyat kanunlarına tâbi kılınması olurdu. Oysa meşiet ihtimaliyat kanunlarına tâbi değildir, iradidir. Bu sebeple “veya” ile değil de “ve” ile bağlanmış olmaktadır. Olayın ikisinin birden olmadığını belirtmek için de “inas” nekre, “zükur” marife olmuştur. İnsanlar genel olarak erkek çocukları olmasını isterler, bu sebeple sadece erkekleri nekre olarak “hibe”ye bağladı.
أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا
(EaV YuZavViCuHuM ZuKRANan ve EuNAvSAn)
“Veya onları zükran ve ünas olarak tezvic eder.”
Burada “hibe eder” kelimesini getirmemiştir. “Onları tezvic eder” diyor. “Meşiet” kelimesini de getirmemiştir. Yalnız erkek veya yalnız kız çocuklar olmasını “ve” ile ve “hibe” ve “meşiet” ile getirdiği halde, “tezvic” ise ihtimaliyat kanunlarına göre olmaktadır. Dolaysıyla “meşiet” ve “hibe” kelimelerini kullanmamıştır. İkisini nekre yapmıştır. Asıl olan nekre olmalarıdır. Yukarıda “ünas”ı önce, “zükran”ı sonra getirdi. Burada ise tersini yaptı. Böylece erkek ve kadın arasındaki söyleniş dengeye uymuş oldu. Bununla beraber erkek spermi kadın sperminden biraz fazladır. Tezvicde ihtimaliyatın galibiyetine işaret etmek için öne getirmiştir. Buradaki “hüm” zamiri yukarıda geçen mef’ullerin toplamına racidir. Böylece şu ispat edilmiş olur ki “hüm” zamiri müşterektir, kadınları da içine alır. “Men” zaten hem kadın hem erkeğe eşit şartlar içinde delâlet eder.
وَيَجْعَلُ مَنْ يَشَاءُ عَقِيمًا
(Va YaCGaLu MeN YaŞAEu GaQIyMan)
“Meşieti olanı da akim kılar.”
“Hibe” kelimesini getirdi. Sonra “tevzic” kelimesini getirdi. Burada da “ceale” kelimesini getirmektedir. “Akim” olması yani kısır olması özel durumdur. Burada tekrar “yeşau” kelimesini getirmiştir. Yani kısırlık özel meşiete bağlanmıştır. Yani doğal olay olan erkek ve kadının olmaları Allah’ın meşietine bağlanmamıştır. Oysa akim olmaları ve sadece erkeklerin doğması veya sadece kızların doğması ise Allah’ın meşietine bağlanmıştır. Yani yarısı kız yarısı erkek olur hükmü genel hükümdür. Yeni meşiete gerek kalmadan ihtimaliyat kanunlarına tâbi olmuştur. Sapma Allah’ın yeni meşietine gerek gösterir.
Bize burada ne anlatılmak istenmektedir?
Sosyal olayların doğa kanunları vardır. İhtimaliyat içinde de olsa iradidir. Ama bazan olaylar vardır ki iradidir. İhtimaliyat kanunları dışına çıkar. Bizim söylediklerimizin hepsi gerçekleşmez. Biz AK Parti’ye iki yıl ömür biçmiştik ama söylediğimiz gerçekleşmedi. Çünkü gaybı yalnız O bilir.
إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (50)
(EinNaHUv GaLIyMun QaDIyRun)
“O alimdir, kadirdir.”
Burada zamir getirilmiş lafız iade edilmemiştir. Kastedilen Allah’tır, topluluk değildir. Onun için zamir olarak Allah kelimesi getirilmemiştir. “Alim” ve “kadir” kelimeleri nekre getirilmiştir. Yani O’ndan başka da alim olan ve kadir olan vardır demektir.
Kusuru olan kimselerin tüp bebek gibi yöntemlerle bebek yapmasını da haber vermiş olmaktadır. Akim olmaktan kurtarılmaktadır.
Demek ki burada usulden yeni bir kaide ortaya konmuş oluyor. Allah’ın nekre olarak gelen sıfatlarında insanların oralarda müdahale gücü vardır demektir.
Birinci kural, topluluğun da öyle yapmasıdır.
İkinci kural ise insanların da müdahale etmesi demektir.
Allah onu öyle yaratmıştır ama insanlar da oraya müdahale edip başka türlü yapmalarına imkan vermiştir demektir. Böylece olaylar çok daha net anlaşılır hâle gelir.
SÜLEYMAN KARAGÜLLE
Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL
www.akevler.org (0532) 246 68 92
KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ-526/ADİL DÜZEN DERSLERİ-356 05 Eylül 2009
ORG. İLKER BAŞBUĞ KONUŞTU!
Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğ konuştu.
Ne dedi?
1) Üniter devlet yapısı bozulmamalıdır.
2) Kültür faklılığı siyasi bölünmeye gitmemelidir.
3) Teröre taviz verilmemelidir.
4) Terörü destekleyen siyasi partiye meşruiyet tanınamaz.
5) Açılımın mahiyeti ortaya konmalıdır.
6) Konuşma özgürlüğü devleti yok etmemelidir.
Başbuğ’un söylediklerinin hangisi yanlış?
Yanlış, çünkü bölücülüğe karşı çıkmış ama irticadan bahsetmemiştir!
Oysa onlara göre Başbuğ’a yakışan neydi?
-Lâiklik konusunda taviz verilemez... -İrticaya göz açtırmayacağız... -Başörtüsü meselesini Anayasa Mahkemesi çözmüştür... -Din mukaddestir, siyasiler istismar edemez...
Bu gibi ifadeler yer alsaydı, o zaman Başbuğ alkışlanacaktı!
Her Türk iyi bilmelidir ki, Türkiye’nin tek sermayesi ordudur. Türkiye dünyadaki en tehlikeli yerde oturmaktadır. Türkiye herkesin gözü olan bir ülkedir. Her süper güçün siyasi defterinin başında Türkiye yazılıdır. İşte bu Türkiye’nin yegane dayanağı ordusudur. Ordunun dışında bizi savunacak herhangi bir değerimiz yoktur.
Falanlar bu sorunu şöyle halletti, filanlar böyle halletti, öyleyse biz de öyle halledelim diyen saçmalıyor. İspanya halleder. Çünkü İspanya’yı tehdit eden bir ülke yoktur. Çevresi ona saldırmak için hazırlanmıyor.
Balkan ülkeleri ve Yunanistan beşyüz yıl Osmanlı yönetiminde olmuşlardır, ama Osmanlı İmparatorluğu’nu onlar yıktılar. Suriye ve Irak Batılıların işgalinden henüz kurtulamamıştır. İmparatorluğumuzu onların ihanetleri ile yıktık. Kimlerin ne zaman ne yapacaklarından hiç kimse emin olamaz.
İran en güvenilir ülke olmakla beraber, aramızda mezhep yarışması vardır. Düşmanlarınız her an bundan yararlanarak aramızı açabilirler.
Kim kaldı? Ermenistan ve Gürcistan!
Bunlar yetmiyormuş gibi; Rusya, AB, ABD, Çin ve Hint Türkiye’ye göz koymuş, bekliyorlar...
Türkiye’nin sorunları başka ülkelerin sorunlarına bakarak çözülemez. Türkiye iç ve dış siyasette çok dikkatli olmalıdır.
a)Türkiye’nin çok güçlü ordusu sayesinde hayatını sürdürebilir. Türk ordusunu ikinci sıraya koyduğunuz gün Türkiye devleti yok olur. Dolayısıyla Türk ordusu her zaman siyasete müdahale etmek zorundadır. Başka türlü devletimiz yaşamaz. Bu müdahale bizi acıtabilir. Ama yaşamamız için başka çaremiz yoktur. Kaderimiz böyledir, böyle bir yerde vatanımız olmuştur.
b) Türkiye yakın komşuları ile iyi geçinmek zorundadır. Zaman zaman onlara tavizler de verecektir. Bütün komşulara taviz vermişizdir. Halep’i Suriye’ye bıraktık. Musul’u Irak’a bıraktık. Nahcivan’ı Sovyetlere bıraktık. Batum’u Gürcülere bıraktır. Batı Trakya’yı Yunanlılara bıraktık, adaları onlara verdik. Kıbrıs’tan Lozan’da vazgeçtik. Bunların hepsi tavizdi. Biz komşularımızla iyi geçinmek pahasına büyük fedakârlıklar yaptık.
c)Süper güçlere karşı tarafsız olmalıyız. Biz ülkemizi örnek olarak AB’ne teslim edersek sonra o bizi koruyamaz. Ruslarla anlaşan ABD’liler Türkiye’yi bölüşebilirler.
d) Türkiye III. bin yıl uygarlığının oluşacağı bir yerdir. Türkiye böyle büyük bir görevi yüklenen bir ülkedir. Bu devletin işleri bir İspanya’ya, hattâ bir İngiltere veya İtalya’ya benzemez.
Türkiye’nin iki millî gücü vardır.
Biri ordusudur. Ordu milletin kendisidir. Devletini ordusu ile kurmuştur. Varlığını ordusu ile sürdürmektedir. Türk ordusu Türk halkından oluşur ve her Türk askerdir.
Ordumuzu biraz daha demokratikleştirebiliriz. Mesela askerler komutanlarını kendileri seçerler. Bu uygulama orduyu güçlendirir, zarar vermez. Ordunun bütçesini bağımsız hâle getirmeliyiz. Siviller orduya, ordu sivillere karışmamalıdır. Devlet başkanı asker olmalıdır ve ordu doğrudan cumhurbaşkanına bağlanmalıdır.
Türkiye’nin Kürt sorunu olmadığı gibi demokratik sorunu da yoktur.
Yüzde 10 barajı antidemokratiktir ama halkımız bu anti demokrasiyi yenmiştir. Bugün mecliste barajı aşamayan iki parti grup kurabilmiştir.
Türkiye’nin sorunu “düzen sorunu”dur. Bu sorun yalnız Türkiye’nin sorunu değil, bütün dünyanın sorunudur. Unutmayalım ki örnek aldığımız ülkeler sömüren ülkelerdir. Biz ise sömürülen ülkeyiz. Bundan dolayı onlar için doğru olan bizim için doğru olmaz.
SÜLEYMAN KARAGÜLLE
Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL
www.akevler.org (0532) 246 68 92
KUR’AN VE İLİM SEMİNERLERİ-526/ADİL DÜZEN DERSLERİ-356 05 Eylül 2009
AÇILIM, PKK VE GERÇEK ÇÖZÜM
Lozan Barışı Lozan’da değil, Dumlupınar’da akdedilmiştir...
PKK açılımı yapılacaksa, önce PKK Türkiye’de etkisiz hâle getirilmelidir, PKK silah zoru ile yok edilmelidir. Ondan sonra Kürt sorunu çözülmelidir. Tek taraflı silah bırakma mağlup olma demektir. O halde önce PKK’nın silah zoru il etkisiz hâle getirme yolları aranmalıdır. Ondan sonra Kürtlerle oturup görüşürüz. Yoksa DTP ile anlaşırsınız, tavizler verirsiniz ama PKK daha çok azar.
PKK’yı nasıl yenebiliriz veya 25 senedir neden yenemiyoruz, onun üzerinde durmalıyız.
a) Önce, biz PKK’nın sadece yurt içindeki faaliyetlerine mani olabiliriz. Yurt dışına çıktık mı tüm dünyaya hakim olmayı amaçlıyoruz demektir ki, bu mümkün olmayan bir şeydir.
b) Türk ordusu sadece yurt dışından gelecek PKK elemanlarının Türkiye’ye girmesine mâni olmalıdır. Onun dışında bir görev yüklenmemelidir. Ordu dış savunma ile yükümlüdür. Güvenliği temin edemez. Bir gün dışarıdaki PKK’yı bertaraf edecekse orasını işgal eder ve bir daha oradan çıkmaz. Biz bunu da doğru bulmuyoruz. Çünkü sonra Bağdat’ı da işgal etmemiz gerekir. Hata bunun yolu Washington’a kadar gider ki, bu da imkansızdır.
c) Türk ordusunun sızma hareketini önleyebilmesi için:
1) Belli kapılar oluşturulmalıdır. Bu kapılara herkes serbestçe girip çıkmalıdır. Kimliği belirlendikten sonra geçici hüviyet verilmeli, onunla Türkiye’ye girebilmeli ve çıkabilmelidir. Bunun için sadece bir Türk vatandaşının kefaletini istemesi gerekir. Bir cep telefonu olmalıdır.
2) Her türlü malların giriş ve çıkışları da serbest olmalıdır. Gümrükler mal üzerinden yüzde onu geçmemek üzere alınmalıdır. Dolayısıyla kaçakçılığa gerek kalmamalıdır.
3) Ordu hudut boyunca kameralar koymalıdır. Giren ve çıkan kameralarla takip edilebilmelidir.
4) Hudut boyunca karakollar tesis edilmelidir. Bu yasak bölgesine giren kim olursa olsuz hemen orada öldürülmelidir.
Görülüyor ki ordunun mayın döşemesine gerek kalmadan sınır çok rahatlıkla güven altına alınır.
d) Türkiye 300 000 ile 1 000 000 arasında nüfustan oluşan yönetim birimlerine yani illere ayrılmalıdır. Herkes askerliğinin altı ayını kendi ilinde jandarma olarak yapmalıdır. Komutanları kendi il halkından olmalıdır. İç güvenliği iller sağlamalıdır. İllerin meclisleri zaten vardır. Taşra illerin valilerini oranın halkı seçmelidir. Sadece bölge merkezlerinin valileri merkezden atanmalıdır.
Bir ilde sıkıyönetim ilan etme yerel yönetime ait olmalıdır. Seçilmiş vali ilan edebilir. Bölge merkezinden askeri birlik ister ve yönetimi ona teslim eder, karışmaz. İstediği zaman da sıkıyönetimi kaldırıp askeri birliği geri gönderir. Böylece jandarmanın baş edemediği durumda asker ancak sıkıyönetim içinde metotla müdahale eder.
İşte bu sistem uygulandığı takdirde artık PKK Türkiye’de faaliyet gösteremez hal alır. Sorunumuz kalmaz. Ama yine de kalır, çünkü PKK’nın kaynakları vardır.
a) PKK’nın bir numaralı kaynağı adil yargı sisteminin olmayışıdır. Meşru yoldan hakkını elde edemeyenler bizzat ihkakı hakka kalkışıyorlar. Bu da PKK’nın kaynağı olmuştur.
b) Etkin ve saygın adil yargı sistemimiz olmayınca insanlar adaletten kokmaz ve serbestçe eşkıyalık yapabilirler.
c) PKK’nın esas kaynağı işsizliktir. İş bulamayanlar PKK’nın tuzağına düşmekte ve karınlarını doyurabilmektedirler. O halde aş ve eş problemini çözmemiz gerekir.
d) PKK’nın dördüncü kaynağı okuldur. Okula gidememe veya gitse bile gayri millî bir tedrisat PKK’nın kaynağıdır.
İşte, Beşir Atalay’a cephe zaferinden sonra bu sorunları çözmek düşer, yoksa silahlı zafer daima geçicidir. Galip olanlar biraz sonra galibiyetin meyvelerini alamaz olurlar.
SÜLEYMAN KARAGÜLLE
Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL
www.akevler.org (0532) 246 68 92
*526. GENEL; 76. İŞLETME SEMİNERİ
Adres: EMİNEVİM/EMİNOTOMOTİV Merkezi, Kısıklı Cad. No: 36 ALTUNİZADE - ÜSKÜDAR / İSTANBUL Tel: (0216) 444 36 46
Perşembe, 03.09.2009
ADİL DÜZEN RESTORAN İŞLETMESİ
veya
ALBAYRAKLAR’a BİR İŞLETME TEKLİFİ
Geçen gün çocuklarım beni ……... Restoranına götürdüler. Burası eski bir saray. Belediye restoran yapmış. İhaleye çıkarmış. Albayraklar işletiyorlar...
Her şey çok güzel ve tertemiz. Yemekler harika. Pahalılık hakkında bilgim yok. Ucuz olmalı. Bunun yanında israf var. Artan yemekler atılıyordur. Doluluk oranı iftarda yüzde ondan biraz fazla. Müzik sıkıcı ve özenti…
Düşündüm: Albayraklar burayı Adil Düzene göre işletmek isteseler, biz burasını nasıl işletirdik. Bugün sizinle bu konuyu paylaşacağım.
1-Önce yemekleri çeşitlere ayırtırdım. a) Salatalar. b) Meyveler. c) Etliler d) Sulu yemekler. d) Meşrubat.
2- Her biri için ayrı tabak koyardım. Müşteri istediğinden istediği kadar alır. Kasadan geçer ve tarttırarak ödeme yaptırırdım. Herkes yiyebildiği kadar alsın ve aldığı kadar ödesin.
3- Ekmek, su, çay ve hizmet karşılığı 5 TL alırdım. Garsonlara buradan pay verirdim. Bunların miktarında bir sınırlama yapmazdım.
4- Çeşitli yiyecek ve salatalar kontrollü yapılır. Bittikçe yenisi getirilir. Yirmi dört saat çalışacağı için geceleri yemekler biraz bayat olur, gündüz taze olur. Ama hiçbir zaman artıklar atılmaz.
Lokanta 24 saat açık olur. 12’den 24’e canlı yayın yapılır, 00’dan 24’e kadar da yayın tekrarlanır.
Öyle ucuz ve öyle yayın yapardım ki, doluluk oranı geceleri de hesaba katarak yüzde 50’yi bulsun. Kaç kişilik olduğunu bilmiyorum. Ama sadece 5 TL’lik hâsıla 2000 TL bırakır. Ayda 60 milyon geliri olur. İşçilere katiyen ücret ödemem, cirodan pay veririm. Malzeme de zaten satıldığı kadar kullanılacaktır.Sabit masrafım olarak sadece kiram olurdu.
Şimdi size düşündüğüm programdan bahsedeceğim. Beşer dakikalık program yapardım ve her saat benzer program tekrarlardım.
1) İlk beş dakika Kur’an’dan bir veya iki âyet okur, günün sorunları ile ilgili yorum yapardım. Bir hadis mealini zikrederdim.
2) İkinci beş dakikada saatlik haberleri yayınlardım. Haber ajanslarından alıp naklederdim.
3) Beş dakika herhangi bir müzikten parça çalardım. Bunlar yöre Türküleri olabilir. Yabancı müzik, hatta tarihî müzik olabilir. Günde 12 çeşit müzik dinletilecektir demektir.
4) Beş dakika şiir okuturdum. Bunlar ülkenin şiiri olabilir. Yahut yabancı dildeki şiirler kendi dilleri ile okunur ve anlamları verilir. Günde 12 çeşit şiir dinletilecektir.
5) Beş dakika bir fıkra anlattırırdım. Bu fıkra ülkenin fıkraları olabileceği gibi yabancı dildeki fıkralar da olabilir.
6) Beş dakika bir ilçemizi tanıtırdım. Günde 12 ilçe tanıtılır. Sonra ilçelerin köyleri anlatılır.
7) Beş dakika dünyadan bir ülke tanıtılır. Hatta resimleri gösterilir. Oradaki kişilerle yapılan sohbetler aktarılır. Televizyonlarından alınır, tercüme edilir.
8) Beş dakika ilmî konuşma yapılır. Astronom, biyoloji gibi ilimlerden bahsedilir. Günde 12 konu işenecek demektir.
9) Beş dakika tarihi konuşma yapılır. Tarihten bir yaprak sunulur.
10) Beş dakika bir günlük konuda tartışma yapılır. Zıt iki görüş ele alınır. Günde 12 konu tartışılır.
11) Beş dakika halka bir nakarat yaptırılır. Oradakiler birlikte müzik yaparlar.
12) Beş dakika bir kitap tanıtılır.
Böylece her gün farklı ama benzer konular işlenir. Her saat birbirine benzer ama hep değişik konular işlenir.
Bir saati beş kişilik ekip hazırlasa, altmış kişilik ekip hazırlamış olacaktır. Biner lira aylık versek, 60 binimiz gider demektir. Burası bin kişi alabilmektedir. Doluluk oranı dörtte bir olsa, 6000 kişi gelecektir demektir. Birer lira verseler, 6 bin eder. 30 günde 180 bin gelir olur. Kaldı ki biz bunların hiçbirine maaş vermeyeceğiz; cirodan pay vereceğiz.
İlave olarak ne yapacağız?
Halka soracağız. Şiir dakikasında şiir söylemek, fıkra dakikasında fıkra anlatmak, şarkı saatinde müzik söylemek isteyen var mı? Kötü söylese/anlatsa bile, kişiye bir defa söyleme/anlatma imkanını vereceğiz. Masanın üzerinde 0’dan 10’a kadar rakam vardır. Herkes tuşuna basacaktır. Şiir okuyanlara not verecektir. Yüksek not alanlara daha fazla okuma imkanı sağlanacak, gelirden onlara da pay verilecektir.
Görüyorsunuz ki, Adil Düzen işletmesini kurmamız için milletvekili olmak gerekmiyor. İş sahibi olup bilmek yeterlidir.
Benzer şekilde bir otobüs işletmesini de kurabilirsiniz.
Bu yazımız Albayrakaklar’a ulaştırılmalıdır.
SÜLEYMAN KARAGÜLLE
Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL
www.akevler.org (0532) 246 68 92