Karagülle : İnsanlar atalarının yaptıklarına varis olmadılar mı? Size göre miras ayetleri de başka dilden midir?

Böyle bir cümleye nasıl cevap verilir doğrusu bilmiyorum.

Miras ayetlerini delil getirmeden once Miras dediğiniz şeyin ne tür varlıklar üzerinde geçerli olduğunu açıkça söylemeniz gerekir. Sizin icma ile sabit olan delillerinize göre ve kur’an a göre MIRAS TEREKE'dedir.

Yani, ellerinizle, çalışarak üreterek kazandığınız şeyler üzerinde miras söz konusu edilebilir. ELbette atalarının yaptıklarına varies olurlar ama bu bir zorunluluk değil. Yapmasalardı.

Dünyayı siz mi ürettiniz? Toprağı siz mi ürettiniz? Veya toprağı üretecek gücünüz mü var?

Karagülle çok temel bir hususu atlıyor veya bilerek görmezden geliyor. O da şudur:

Bir otomobil yapıyorsanız onu hareket ettirecek yakıtı da üretmek hazır etmek zorundasınız. Bir elektrik motoru yapıyorsanız, elektriği de var etmeniz gerekir.

Birileri bizi üretti ise, bizim var olmamızı sağlayacak kaynakları da var etmeleri/üretmiş olmaları gereklidir. Bu üretenlerin sorumluluğudur. Siz otomobil yaptığınız zaman otomobile “hadi git seni hareket ettirecek yakıtı bul” mu diyorsunuz? Böyle bir şey söylüyorsanız itirazımız yoktur.

Karagülle : Mekke’ye bekke denmediğini nereden öğrendiniz? Olmasa bile, bekke kelimesini herkes Mekke olarak anladılar.

Sizden öğrendik. Siz, kuranda kullanılan her kelimenin farklı olduğunu başka anlamları olduğunu söylemiştiniz. Bu sizing kuralınız.

Öte yandan, eskilerin veya sizing ne anladığınızdan once, kitabın kelimeleri nasıl tariff ettiği önemlidir. Siz istediğiniz gibi anlayabilirsiniz. Kitap da sizin gibi tariff ediyorsa mesele yok. Etmiyorsa o zaman sizin anlayışınız hatalı demektir.

Üstelik son derece sorunlu bir cümle kuruyorsunuz. “Herkes Mekke olarak anladı” demek talihsiz ve subjektif bir  tutumun göstergesidir. Bu durumda size şöyle deriz : Galileo, dünya dönüyor dediği zaman herkes “Hayır dönmüyor” demişti ve adamı “idam” ile yargılamışlardı. Bu durumda sizin anlayışınıza göre Galileo yanlış söylüyor olmalı. O halde bugün Galileo’dan size kalan bilgileri kullanmayınız efendim. Yanlış onlar. Dünya da dönmüyor.

Karagülle : Mescidin Medine’de yapılması önemli değil ki, “önce yapılmış olmanın hakkı” olduğu kuralıdır.

Ne demek once yapılmış olmanın hakkı?

Sizin icmalarınız ile sabit olan manaya göre “HAK” bir çeşit ölçüdür. Develere yem verilen kabın adıdır. Bir şeyi sahiplenme değildir.

Yine sizin icmalarınız ile sabit olan manaya göre, Evvel, “bir önceki” şeydir. Öncelik değildir.

Yani var olan bir şeyi geliştirme, daha iyi bir noktaya taşımak gibi basit ve anlaşılır bir şeyi “once yapanın hakkı” haline getirebilmek ciddi bir çaba sonucu olsa gerek. Demek ki biz delilsiz itiraz etmiyormuşuz.

Karagülle :  karşılığında onu imar ederek çocuklarına devrederler.

Yolu kim yaptı, bilgisayarı kim buldu? Biz balıklar gibi hazır yenmiyoruz ki, sırf itiraz etmek için itiraz etme; siyasilere bile yakışmaz. Hele ilmi çalışmalarda büsbütün ayıptır.

Yapmasalardı. Kimse yapmadılar diye onları suçlamazdı.

Dünyanın pek çok yerinde öyle yerleşim yerleri vardır ki, bunların ne yolu, ne elektriği ne su şebekesi, ne bildiğiniz anlamda evleri vardır. Ama insanlar yaşamaya devam etmektedirler. Kendisine ev yapmak isteyen doğanın imkanlarını kullanarak dilediği zaman evini yapar. Kimse kimseye mecbur değildir.

Sizin iddianıza göre, eskiler, öncekiler yol yaptılar, elektriği buldular, bilgisayarı keşfettiler diye biz onlara borçlu mu oluyoruz? Hiç sanmıyorum, Kuran bir mikroişlemciyi nasıl yapmanız gerektiğini tariff ederken bunu görmeyi reddedip, “E onlar yaptı” demek ne kadar tutarlıdır?

Kaldı ki, kimse bizim için bir şey yapmadı. Herkes ne yaptı ise, kendisi için yaptı. Bizim yaşamak için ihtiyacımız olan şeyleri ise kimse yapmadı. Yol, bilgisayar veya elektrik bizim yaşamamız için olmazsa olmaz şeyler değildir. Bizim rızka ihtiyacımız vardır ve o da doğada kendiliğinden vardır. Aç kaldığınız zaman ormana gidersiniz orada meyveler bulursunuz. OLmadı faydalı otlar bulursunuz, olmadı hayvanlar bulur sütlerinden beslenirsiniz, o da olmadı köklerle beslenirsiniz, ama beslenir ve yaşamınızı sürdürürsünüz.

Bir nokta daha vardır: Hiçbir imarat sonsuza kadar yaşamaz. Belli bir ömrü vardır ve sonra yok olur gider. Geçmişin imar ettiklerini biz imar etmeye devam etmeseydik ortada imar edilmiş hiç bir şey kalmazdı. Bir süre sonra yok olup giderdi. Hem söyler misiniz, sizing köyünüzde residanslar var mıydı? Apatrmanlar? Niye apartmanda yaşıyorsunuz?

Madem geçmişin ürettiklerini kullanıyorsunuz, o zaman sizing bilgisayarınız çok eski olmalı. Böyle bir bilgisayarı bugün çalıştırmayı başarmak bile büyük bir mucize olurdu. Çünkü bir bilgisayarın ekonomik ömrü 3 yıldır. Bundan sonra bilgisayarınız artık işe yaramaz hale gelir cope atarsınız. Yeni üretilmiş olanı kullanmak zorunda kalırsınız ki bud a eskisi ile asla aynı değildir.

Tabii bu örnekler meselenin pratik boyutu ile ilgili. Asıl sorun, bir “Anayasa” metninde toplumun önünü açacak, ilerlemeyi sağlayacak tutarlı ve anlamlı ifadelerin ve elbette delillerin yer alması gerekir. Sizin iddialarınız ve yorumlarınıza göre, bir toplumun ilerlemesi, gelişmesi mümkün değildir. ASlında bu sadece sizing iddianız değil, geleneksel anlayışın bir ürünüdür ve zaten gerilemeye neden olduğu da açıkça ortadadır.

Karagülle : İşgal mülkiyet hakkını kazanmaz. Ama eğer emek vermişse, emek kişinin olduğu için o yere ortak olmuş olur. Onu başkasının kullanabilmesi için öncekinin emek hakkını vermesi gerekir. Bunu nasıl oldu da anlayamadığınıza hayret ediyorum.

HAyır biz bunu anladık. Harcanan bir emek varsa, bu kişinin hakkıdır ve mirasa konu edilir.

Ama anlamadığımız şey, birileri emek harcamış diye toprağı nasıl mirasa konu yapıp birilerinin mülkiyetine verdiğinizdir. Bir kimse emek harcadı diye doğaya ortak mı oluyor? Kim Verdi bu hakkı?

Şöyle söyleseydiniz eğer  örneğin : “Eğer bir kimse bir yerde ev yapmış is eve ölmüş ise, kamu bu evin ekonomik değerini mirasçılarına öder.” Bu bir çözümdür.

Veya “Eğer çocuklardan biri babasının ölümünden sonra kalan bir ev varsa, ve kendi toprak hakkını babasının toprak hakkı olan ye rile takas etmeyi Kabul ederse, ev de çocuğa ait olur” bud a bir çözümdür. Başka yöntemler de olabilir.

Ama siz, kuranın en temel ilkesini, toprak ve doğal kaynaklar üzerindeki kesin mülkiyetsizlik kuralını çiğnemeyi, çeşitli yollarla bu kuralı aşıp bir şekilde “mülkiyet” haline getirmeyi tercih ediyorsunuz.

Aslında size şöyle eleştirmeliydik : Kapitalizm, toprağın daha çok çalışana bir ödül olduğunu Kabul etmesi ile, toprak mülkiyetine bağlı derin uçurumların ortaya çıktığı, toprak sahibi olamayanların köleleştiği bir dünyada, sizing söylediğinizin bundan farkı nedir? Sizin söylediğiniz ile kapitalizmin uygulaması arasında pratikte bir fark yok. O halde niçin kapitalizmi eleştiriyorsunuz?

Karagülle : Biz insan kelimesini sana, bana diyoruz. Araplar öyle diyor.

…Bize göre bütün davranışlarımızın Kuran’da yerini bulmamız gerekmektedir

İki cümle arasında nasıl bir ilişki vardır? Birinde diyorsunuz ki “Araplar öyle diyor” sonra da diyorsunuz ki “ her şeyin karşılığını kuran da bulmanız gerek” Hangisi doğrudur?

Biz sizin söylediklerinizi, sizing referanslarınızla anlamaya çalıştık ve dedik ki, Kuran yeryüzü sakinlerine INSAN demez. BEŞER der. İtiraz etmediğinize göre belli ki siz de yeryüzü sakinlerine “BEŞER” dendiğini Kabul ediyorsunuz. O halde arapların kime ne dediği bizi ilgilendirmez.

İslamcı geleneğin ve tabi ulemanın en büyük hatası, “kitabı anlamak” yerine, başkalarının ortaya koyduğu kurallar veya uygulamalar karşısında reflex geliştirip, “e ama bu zaten kuran da var ki” gibi çocukça bir yaklaşım içine girmiş olmalarıdır. Oysa olması gereken şey, Kuran denilen metnin tanımlarına göre bir sistemi inşa etme gereğidir.

Varsayımlarda bulunmak gelişigüzel değildir. Örneğin diyebilirsiniz ki “Sabah oluyorsa, akşam da olur” bu bir varsayımdır ama doğal bir durumu referans almış bir varsayımdır. Neye göre varsayımlarda bulunuyorsunuz? Weber’e göre mi Kuran’a göre mi? Söyleyin ona göre davranalım.

Karagülle : Biz ise kendi anladığımızı sadece bizim için doğru kabul ediyoruz

Çok garip “INSANLIK ANAYASASI” ifadesi “AKEVLER ANAYASASI” anlamına mı geliyor? İNsanlık anayasası diyorsanız bu herkes için doğru Kabul ettiğiniz anlamına gelir. Akevler Anayasası demiş olsaydınız söylediğiniz de doğru olurdu. Hem adına “insanlık anayasası” diyeceksiniz, hem de “kendimiz için” diyeceksiniz. O zaman insanlık anayasası demeyin, Akevler anayasıs deyin veya başka bir şey deyin.

Karagülle : Aalksı iddia edilmiyorsa kıyasla genişletiriz. Siz kıyası kabul etmeyebilirsiniz. Bizim kabullerimize yanlış diyebilirsiniz. Bunun için önce kıyası öğrenmeniz, sonra bizimle tartışmanız gerekir

Biz kıyası hem tariff etmiş, hem de sizinle tartışmış idik. Kıyasın ne olduğunu gayet iyi biliyoruz. Sizin kıyas ile genişlettiğiniz nedir? İmaar sorumluluğu olanların yükümlülüklerini alıp, bu işte sorumlu olmayanların sırtına vurmaktır. Sonra da buna “adalet” demenizdir.

Karagülle : Yine ellerinizin yazdığını beyniniz düşünmüyor. Tahrip etmeye hakları mı var, diyorsunuz? Biz evvela istihsanla bir kural tespit ederiz. Sonra o kurala Kuran’da delil ararız.

Ne yazdığımızın gayet farkındayız. Bir şeyden sorumlu olanlar mü’minler ise, onu tahrip etmemesi gerekenler de onlardır. Bir makineden kaynaklanan hatayı bir inşaat mühendisinin sırtına yükleyemezsiniz. İNşaat mühendisi makineden anlamadığı gibi, o makine üzerinde herhangi bir sorumluluğu da yoktur.

Daha once de sorduk, “Neye göre istihsan yapıyorsunuz?” Kur’an a göre mi, yoksa Weber veya Marx veya Adam Smith’e göre mi? Veya başka bir şeye göre mi?

Biz Kur’an a göre yaptığınızı zannederek eleştirmiştik.

Karagülle : Doğmadan önce, kimse ona gelip gelmesini sormadı. Bu bakımdan borçlu alacaklı olmaz. Ne var ki, insan yaşamak istiyor, ölmek istemiyor. Bunu ağlaması ile biliyoruz.  Annesi babası da onun yaşamasını sağlıyor. Ne var ki, anne babası insanlığa borçlu olduğu için, alacağını borçlandığı insanlığa havale ediyor.  Tabii bunları anlayabilmek için aktin şekilleri ve hükümleri üzerinde bilgi sahibi olmak gerekir.

Karagülle bir şeyi anlamıyor: Temel haklar, yani doğal hakların herkese ait olduuğu ve asla değiştirilemeyeceği gerçeği ile, edinimsel hakların getirdiği sorumluluklara dayalı sonuçları.

Bir anne baba, sosyal yaşamlarında, sözleşmelerden kaynaklanan yükümlülük altına girmişler ise, bu çocuğun sorunu değildir. Bir bireyin dünyaya geldikten sonra yaşama isteği duyması, anne babasının ona kazandırmış olduğu bir yetenek de değildir. Bu üretimin bir fonksiyonudur. Elbette herkes yaşamak için dünyaya gelir.

Hem söyler misiniz, anne-babasız çocukların yaşamasını kim sağlıyor? Onlar ölüyorlar veya cope mi atılıyorlar?

Yani size göre, anne babanın yaptığı hataların sorumluluğunu çocuklar taşımalıdır.

Yani size göre, çocuklar doğduklarında borçlu olarak doğarlar ve hayatları boyunca borç öderler.

E kapitalizm de böyle Kabul ediyor. Her birey potansiyel olarak borçludur. Sistem öyle kurulmuştur ki, hayatınız boyunca borç ödersiniz. Öldüğünüzde de borç bitmez. Ona da bir yöntem bulup çocuklardan tahsil etmeye kalkarlar. Sizinkinin ne farkı var?

Bir yerde “borçlanma” söz konusu ise, orada tahakküm vardır, sömürü vardır, zulüm vardır. Edinimlerden veya sözleşmelerden kaynaklanan yükümlülükler kişiseldir ve herkese göre değişir. Ama doğal haklar, yaşam hakkı asla ve asla bir başkasının teveccühüne veya lütfuna bağlı değildir. Bizi üretenler, üretim için anne ve babayı aracı kılmışlarsa bu onların sorunudur bizim değil. Ama bizi üretenler, bizim yaşamak için ihtiyacımız olan şeyleri de var etmişlerdir. Hepsi doğada vardır. Bizim bir başkasının himmetine ihtiyaç duymadan, özgürce yaşayabileceğimiz, ihtiyaçlarımızı karşılayıp yaşamımızı sürdürebileceğimiz olanaklar tamamen ücretsizdir ve zaten üretilmiştir. Bunların hiç biri anne babaya veya bir başkasına bağlı şeyler değildir.

Anne babanın borcu varsa, onların emekleri ile elde ettikleri birikimlerden karşılanır. Bu çocukları ilgilendirmez. Ya hayatta iken tahsil edersiniz, veya öldüklerinde bıraktıkları ve emekleri ile elde etmiş oldukları varlıklardan karşılarsınız. Hepsi budur.

Bir anayasada yer alması gereken, TEMEL INSANİ HAKLAR sizing metninizde yoktur. Hangi hakların doğal/değişmez/dokunulmaz olduğu, hangi hakların edinimsel/sözleşmelere dayalı yükümlülükler ile ortaya çıktığı, Temel/dokunulmaz hakların nasıl karşılanacağı gibi temel çözümleri ortaya koyun. O zaman biz de size alkışlayalım.

Karagülle : Sizin aklınız yetmeyebilir ama insanlığın aklı 5000 sene yetmiş ve bu günkü hukuku oluşturmuştur. Borcun havalesi ile ilgili hükümleri  borçlar hukukundan okuyabilirsiniz. Belki aklınız yeter de anlarsınız.

Okuyalım da niçin? Kur’an “olmuyorsa affedin/bağışlayın” darken neden gidip borçlar hukukunda borçların havalesi ile ilgili hükümleri okumakla zaman kaybedelim?

Aslolan nedir? Kur’an mı yoksa başka bir şey mi? Bunu açıkça söyleyin ona göre davranalım. Ondan sonra borçlar hukukundaki borçların havalesi hükümleri ile zaman harcarız.

Karagülle : Evet çocuğun rızkını yaratmıştır. Çünkü babasına onu büyütme duygusunu vermiştir. İnsanlığı kedisine halife yapmıştır. Borçlu, babasına borcu ödeyemezse varisine öder.

Tekrar etmeye gerek yoktur. Yukarıda bunu açıklamıştık. Olmayan bir borç yaratıp, insanları tahakküm altına alamazsınız.

Karagülle : Allah “anneler çocuklarını iki yıl emzirirler” emrini vermiş, babaya nafaka temin emri vermiş. Çocuklar bile sizin yaptığınız hataları yapmaz.

Bu iddia önemlidir. Söz konusu ayet Bakara 233. Ayettir.  Basitçe :

Eğer isterlerse denmektedir. Yani bir anne çocuğunu emzirmek isterse bunu iki yıl süreyle yapabilir. Yani eğer bir çocuğu emzirmek istemesi halinde emzirebileceği maksimum süre belirlenmiştir.

Peki eğer emzirmek istemezse ne olacak? O zaman Karagülle’nin anlayışına göre, anne kafir olmalı veya cezalandırılmalıdır. Hatta ibret olsun diye idam da edilebilirler.

Nafaka temini “işbölümü” ile ilgilidir. Ne olacaktı? Anne kucağında çocuk varken baba yan gelip yatacak mı? Elbette hayır. Bunun için emir olmasına gerek yok, dünyanın her yerinde böyledir. Yaşam böyledir, işbölümüne dayanır. Herkes her işi yapmaz veya yapamaz. Bazıları üretir bazıları tüketir. Bazıları yol yapar, bazıları otomobil yapar.

Biz hata yapmış olalım da, ayeti nereye götürelim? Kitaptan çıkaralım mı?

Biz : -İsra 23 ayetinde “İYİLİK” anlamına gelen kelime hangisidir?

Karagülle : İhsan kelimesi iyilik demektir.

Biz zamanın birinde Karagülle’ye “IHSAN” kavramı ile ilgili şöyle bir çalışma paylaşmıştık :

İhsan (أحسن ) : Geliştirme/İyileştirme[1] :

Bir şeyin geliştirilerek daha iyi hale getirilmesi, gelişim sürekliliğin sağlanmasıdır. Belli standartlar ve ölçüler çerçevesinde fiili olarak geliştirme süreci. Araştırma-geliştirme faaliyetlerinin tümü.

İhsan’ın gerçekleşebilmesi için belirli şartların oluşması gerekir:

Düzen - (دينا)[2] : Standart ve düzenli bir süreç içerisinde – gerek gelir düzeni, gerekse uygulama düzeni- kişinin sahip olması gereken asgari standartları haiz olmalıdır. Uygulama sonucunda ölçülebilir denge oluşmalıdır.

Kişisellik – (نفس)[3] : Kişisel çabaya dayalı olarak çıkar paralelliği oluşturan bir eylem olmalıdır.

Pozitif fayda (زيادة)[4] : Yapılan ihsan sonucu pozitif fayda gerçekleşmeli, katma değer üretmelidir. Uygulandığı şeyde artış meydana gelmelidir.

Karşılık (جزي)[5] : Toplumsal çıkarlar söz konusu olmalıdır.Uygulama sonucu karşılık bulmalı, bireye fayda temin etmelidir.

Seçicilik (خيرا)[6] : Sonuçları itibariyle tercih edilebilir iyileşmeye neden olmalıdır. Bir şeyin geliştirilmesi veya iyileştirilmesi ile, hem topluma hem de bireye pozitif katkı sağlamalıdır.

Standart süreçler (حقّا)[7] : Rasyonel standartlara bağlı olmalıdır. Uygulama süreci ölçülebilir, standartları olan ve pozitif sonuçlara yol açacak yöntemlerle gerçekleşmelidir.

Bilimsellik (حكمة)[8] : Bilgiye dayalı, bilimsel süreçler içerisinde gerçekleşmelidir.

Genel itibariyle ihsan, uzmanlık gerektiren, kamu yararı içeren ve gelişmeyi öngörün bir faaliyettir. Kişisel çaba ile gerçekleşmiş olması karşılıksız olduğu anlamına asla gelmez. İhsan’ın hem pozitif anlamda kişisel kazanıma neden olması, hem de toplumsal karşılığının olması gerekir. Bir standart ve düzen içerisinde gerçekleşmesi gereklidir.

Bu çalışmaya katılıp katılmayacağını sormuştuk ve Karagülle de bize şöyle cevap vermişti tamamen orjinal haliyle:

Date: Saturday, 21 February 2015 6:25 AM
To: SAM-NET
Subject: Re: IHSAN

arapçada , kelimelr harfı cererlerle değidrirler. Harfı cersiz kullanıldığı  zaman  sizn saydıığınız şartalara benze rşartları içeren işdir. Yapılan nir işinçıkar paraleliğ sağlamsıdrı. 

 Harfı cerle lullaıkdığı zamna mansı farklılaşıe asene bihi dediğniz zman onlara yapılan vakrşılığı ondan değil dzüendenb isteyen bir olayı şfad eder. Siz anne babıza ihsan edrsiniz, sınra da size çocuklarınız ihsan eder. O zsie ölmüşdür.

 Li harfı ile de gekir. Şhsabedrsebinz kedi nefsini,z için ihsan etmniş oursuuz. Cediğniz vergi yinesize döner.

İSra 23. Ayette, İHSAN kelimesine Karagüllenin söylemiş olduğu harf-I cerlerden hiç biri eklenmemiştir.

Muhtemelen başka bir şey söylemeye gerek kalmamıştır.

Karagülle : “uff bile deme”

Ne demek bu? Ne anlamamız gerek? Kelimenin manasına göre “anne babayı değersizleştirme, değersiz olduklarını söyleme, onlara ihsan et/geliştir” dersek, bu durumda Karagülle’nin “Borç-Alacak” düzenine göre, anne baba alacklı olmaktan çıkar ve ayete göre, çocukların anne babayı geliştirme görevi olduğu sonucu doğar.

Burdan da, eğer çocukların anne babayı geliştirme görevi varsa, demek ki, geçmişin algısı ve bilgisi bir işe yaramıyor, yeni nesil, yeni jenerasyon geliştirme görevini üstleniyor. Bu da Karagülle’nin hatta Akevlerin tüm sistemini çökertecek bir sonuçtur elbette.

Ayetin anlattığı şeyi tartışmak yerine, kuran ile hiç ilgisi olmayan varsayımları kurana mal etmeye çalışmak ne kadar doğru bilemeyiz.

Karagülle : Bu yazınıza gerçekten üzüldüm. Aklınıza geleni yazıyorsunuz. Ekonominizi de anlamaya çalıştım. Anlayamadım. Kurana uyup uymadığına bakmadan, sisteminizi anlamada zorlandım.

“Nimet” kavramına getirdiğimiz tanım nedeniyle bunu söylediniz. Lütfen bize “kendi kendine ortaya çıkan bir uçak” gösterir misiniz? Veya daha pratik olsun, “Kendi kendine oluşabilen bir sandalye” gösterin. Sonra yine anlamazsak üzülmekte haklı olursunuz.

Karagülle : Ben diğer anayasaları okumakla kalmadım. 60’larda imtihana girdim. On üzerinden 9 aldım. Bizim anayasamızın onda biri seviyesinde bile bir anayasa yoktur. 

Ne diyelim, 1960’ların dünyasında yaşamıyoruz, 2106 dayız ve yapacağınız anayasa sizin geleceğinizi şekillendirecek, geçmişinizi değil.

Ama bu şu kadarını söyleyebiliriz, 1948 de BM de Kabul edilen “insane hakları evrensel bildirisi” dahi sizin öngörülerinizden çok daha insane bir metindir. Ama onu müslümanlar yazmadı.

Karagülle : Kimse Kuran’ın vasisi ve vekili değildir. Siz Kuran’ın Allah sözü olduğunu kabul etmediğiniz halde neye dayanarak onun avukatlığını yapıyorsunuz?

Aslında buna da söylenecek bir şey yok. Cümleye göre, “Kuran’I Allah’ın sözü olarak Kabul edenler, onun avukatlığını yapabilirler” sonucu çıkar. Herhalde Tanrı’nın avukata ihtiyacı yoktur.

Bizim söylediğimiz şey ise, “ilkelerin önemli olduğu”dur. İlkelerinizi duruma göre esnetir veya görmezden gelirseniz veya var olan ilkeleri bir şekilde değiştirip işlevsiz hale getirirseniz, ilkeler de anlamını kaybeder. Eğer Kur’an I referans Kabul ediyorsanız, o zaman onun ilkelerine uymalısınız. Marx referansınız ise, Marx’ın ilkelerine uyarsınız. Eğer ilkeleri değiştirirseniz o zaman Marx’ın ilkeleri değil, başka bir şey olur.

Daha da önemlisi, Kur’an, hiç bir istisna yapmaksızın doğrudan onu okuyanı muhatap alır. İster inansın ister inanmasın kim metni okuyorsa onun muhatabıdır. Dolayısıyla sizing böyle bir cümle kurmaya hakkınız yoktur.

Karagülle : Siz ne yazdığınızın farkında mısınız? İlmin metodunu nasıl benden daha fazla bileceksiniz?  Müspet ilimde metot şudur. Varsayımları koyarsınız. Proje yaparsınız. Bir kooperatifte uygularsınız. Başarırsanız demek ki, varsayımınız doğrudur. Ben mühendisim. Proje yaptım, uyguladık. Kooperatif kurduk ve başardık. İlmi metot demek, hayaller kurma değildir.

Açıkçası bu yorumları Sayın Karagülle’nin kendisinin yazıp yazmadığı konusunda kuşkuya düşüyoruz. Ama imza ona ait olduğuna göre, bizim yapabileceğimiz bir şey yok.

Biz tekil ifadelerin delil Kabul edildiğini eleştirmiştik. Basit bir açılım yapalım : “Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebbe” (Tebbet-1)

Cümlenin genel yorumu da şöyle : Ebu-lehebin, ateşin savunucusunun elleri kurusun….. (Veya benzer yorumlar)

Bunu bir varsayım Kabul edebiliriz. Ama küçük bir sorun var. Ebu-Lebeb olarak bilinen, tarihi kaynakların yazdığı şahsın hiç bir zaman elleri kurumadı. O zaman varsayımın sonucu şudur : “Kur’an yalan söylüyor.”

Böyle midir? Böyle ise söyleyecek sözümüz yoktur.

Çünkü biz, delil Kabul edilen kavramların tekil ifadeler değil, tümel tanımlara göre olması gerektiğini ifade etmiştik. Tekil ifadeleri delil yaparsanız böyle bir sonuç çıkar. Anayasa metninizde böyle yapmışsınız.

Karagülle :. Yeryüzü insanlığındır, diyorum. Siz değildir, diyorsunuz. Peki kimindir?

Önceki yorumlarda açıkladık. “Yeryüzü Hareket edebilen Tüm Canlıların Yararlanması İçindir” kimseye ait değildir. Yeryüzünde Dabbe olan ne varsa, havada uçan, karada hareket eden, toprağın içinde hareket eden ne varsa hepsinin aynı ölçüde yararlanma hakkı vardır.

Biz metninizi kritik ederken, bizim görüşlerimizi size aktarmak için değil, kuran ile olan ilişkisini değerlendirmiştik. Size de getirdiğiniz delillerin tutarsız olduğunu söylemiştik. Kendi görüşlerimizi size aktarmadık. Ama madem sordunuz, bize göre yeryüzü kimseye ait değildir, sadece yararlanma hakkı vardır. Hepsi budur. Paragrafın diğer kısımlarını gözardı ederek söylüyoruz. Çünkü anlaşılır değil.

Karagülle : Sizinki sizin olsun, bizimki bizim olsun. Bizim size ihtiyacımız olduğunu sanıyorsunuz. Biz eşitlik içinde tartışırız. Bize buyuranlara güle güle deriz. Biz anayasamızı size beğendirmek zorunda değiliz. Değersiz ise, atıverin çöpe.

Tamam, bizimki bizim, sizinki sizing olsun. O zaman “INSANLIK ANAYASASI” yerine  başlığı ve içerikteki ifadeleri değiştirerek “AKEVLER ANAYASASI” deyiniz lütfen. Bu durumda bizi ilgilendiren bir şey olmaz.

Ama adına “İNSANLIK ANAYASASI” diyorsanız o zaman kusura bakmayın, bize de beğendirmek zorunda kalırsınız. Hatta başkalarına da beğendirmek zorunda kalırsınız.

Fakat biz tartışmayı değerli buluyoruz. Yanlış da olsa tartışmanın önemli faydaları vardır. Ama istemezseniz size bird aha rahatsız etmeyiz. Sitede yazmayışımızın nedenleri ortadadır. Mail yoluyla da size bird aha rahatsız etmeyiz. Bu konuda herhangi bir endişeniz olmasın. Amacımız size rahatsız etmek veya zamanınızı çalmak değil. Sizin eleştirilerinizden yararlanarak kendi hatalarımızı farketmek için bunu yapıyoruz. Ama tabii ki mecbur değilsiniz.

Sizin de bu sebeple bize ihtiyacınız vardır. Sizi tasdik eden, sizing gibi düşünen kimseler ile anladığınız şeyin doğru olup olmadığını, hatalarınızı farkedemezsiniz. Yine de siz bilirsiniz.

Karagülle : Kimsenin kimseye, “siz bunu yapacak durumda değilsiniz” deme yetkisi yoktur.

Bu bir yetki meselesi değil sonuç meselesidir. ORtaya koyduğunuz sonucu tahlil eder, referansı ile karşılaştırır ve ortaya çıkan resme göre fikir beyan ederiz. Anayasa dediğiniz metni yayınladınız. Birileri çalıştı ve ortaya çkardı. Buna bir itirazımız yok ve saygılıyız. Ancak içerik bakımından son derece özensiz olduğu, ve tutarsız olduğu gerçeğini değiştirmez.

Karagülle : Babam hoca idi. Okula gittim, babamı küçük görmeye başladım.

Tam da İsra 23. Ayetin size anlattığı şeyi söylüyorsunuz, ne diyelim umuyoruz ve diliyoruz ki ideallerinizde başarılı olursunuz.

Sayın Karagülle

Amacımız ne size üzmek, ne de size saldırmaktır. Bizim söylediğimiz her şeyi bir saldırı gibi algılayıp buna göre pozisyon almanız çok yanlıştır. Biz size saldırmıyoruz. Böyle bir amacımız yok. Ancak basit eleştirilerden neden bu kadar korktuğunuzu anlamakta da zorluk çekiyoruz. Sisteminiz veya kurallarınız bu kadar mı dayanıksız veya yıkılabilecek zayıflıkta?

Öte yandan, söylediğimiz her şeyi bir metot kavgası haline dönüştürmeniz de yanlıştır. Bir yandan “herkesin anladığı kendisine” diyorsunuz ama öte yandan getirip metodunuzu dayatıyorsunuz. Bizim metodumuz bellidir ve zaten size de açıkladık.

“İktisat Teorisi”ni sizinle temel kavramlar düzeyinde tartıştık. Bir sistem olarak tartışmadık. Kitaplaştırılmış son halini okumadığınız da açık. Keşke bizi, geleneğin algısına göre değil, kuran ve rasyonel düzlemde eleştiriyor olsaydınız. Çünkü biz, “iktisat Teorisi” çalışmasını, sadece Kuran dediğiniz metni referans alarak yaptık. Pratik olarak, yeryüzünde başka hiç bir şeyin olmadığını ve sadece bir metinden yola çıkarak, bizim yani yeryüzü sakinlerinin ihtiyaçlarının nasıl karşılanabileceği, üretimin nasıl gerçekleştirilebileceği, varoluş haklarının nasıl karşılanacağı ve bunun için hangi kaynakların tahsis edildiği gibi çok temel varsayımlardan hareket ettik.

Biz cevaplarımızı Kuranda bulduk. Sorduğumuz her sorunun cevabını aldık. En azından “ilkesel” düzeyde bir “iktisat Teorisi”nin geliştirilebileceği ve bu sistemin verimli olabileceğini gördük. Bizim aldığımız cevaplar veya sistemin uygulamasına yönelik detaylar elbette tartışılabilir ve farklı yöntemler, daha ileri çözümler üretilebilir. Ama bizi “Kapitalist” olmakla veya buna benzer başka bir şekilde eleştiremezsiniz. Referans almadığımız bir şeyle bizi eleştirmeye kalkıyor olmanız son derece hatalıdır. Beyanlarımız veya açıklamalarımızın işe yaramadığı gibi, hangi kavramı neden o şekilde anladığımıza dair getirdiğimiz tanımlar ve delilleri de inceleme gereği duymuyorsunuz.

ANayasa metninizi eleştirirken, bunu sadece referans aldığınızı zannettiğimiz Kuran’a göre yaptık. Eğer referansınız başka kaynaklar ise, söylediklerimizin hepsini unutabilirsiniz. Ama şu kadarını söyleyebiliriz : Tüm dayatmalarınıza rağmen, kendi kurallarınıza kendiniz uymuyorsunuz.

Biz Anayasa metninin tamamını en azından ana metnin tamamını dipnotları ile birlikte okuduk. İtiraf etmeliyim, böyle bir metni anayasa olarak Kabul edebilecek bir topluluk yeryüzünde var mı veya gelecekte olabilir mi bilemiyorum. Ancak Anayasa gibi temel bir metinde olması gereken “kesinlik” kuralına uygun tanımlamaların olmadığı, “temel haklar” yani “doğuştan kazanılmış haklar” yani, “Varoluş hakları”nın tanımlanmadığı, yeryüzünde yaşayanların sahip oldukları en temel hakları bile başkalarına “borçlu” olarak elde edebileceği gibi vahim sonuçlar gördük.

Şimdi biz size “kölelik hukukunun Anayasa gibi temel bir metinde ne işi var?” diye sorsak, siz bize “özgürlük”leri gösterirsiniz. Ama atladığınız önemli bir nokta var : Eğer anayasa gibi bir metne, kölelik hukukunu koyuyor iseniz, insanların köleleştirilmesini bir hak olarak Kabul ediyorsunuz demektir. Böyle bir yaklaşım ile özgürlüklerden nasıl söz edeceksiniz? Kapitalistleri, kurana inanmayanları eleştiriyorsunuz, tukaka yapıyorsunuz. Ama görmüyor musunuz, yeryüzünde insanların köleliğe karşı mücadelelerini? Sürekli şikayet ettiğiniz kapitalizm bile bu kadar kesin kölelik anlayışına sahip olmamasına rağmen, uygulamalarda ortaya çıkan ve sömürü anlamına gelen pratiklerinin dahi eleştirildiği ve buna karşı yüksek sesle itirazların yapıldığı bir dünyada, siz kölelik hukukunu “özgürlükler” için mi anayasa metnine koyuyorsunuz?

Bunları nasıl anlayabiliriz? Biz anladık diyelim, dünyanın geri kalanı nasıl anlasın?

saygılar

Sam

http://www.milligazete.com.tr/koseyazisi/Adil_Duzene_Gore_INSANLIK_ANAYASASI/28414#.Vs9-SfmLTIU

Adil Düzen’e Göre İNSANLIK ANAYASASI

Reşat Nuri Erol

26 Şubat 2016 Cuma 00:24

http://www.milligazete.com.tr/koseyazisi/Adil_Duzene_Gore_INSANLIK_ANAYASASI/28414#.Vs9-SfmLTIU

HÜLASA…

Hazreti Muhammed’in “Medine Sözleşmesi / Anayasası” hatırlatmamızı yaptık…

Osmanlı dönemindeki Anayasa çalışmalarımızdan başlayıp 1921, 1924, 1961 ve 1982 ANAYASALARI ile ilgili hatırlatmalarımızı da yeterince yaptık…

Hülasa olarak, bundan önceki sekiz yazıda ve daha önceki ANAYASA ile ilgili nice yazılarımızda, KİTAP olabilecek kadar yazılar yazdık ve gerekli hatırlatmaları yaptık…

Artık sözün bittiği yerdeyiz.

ERBAKAN Hocamızın önderliğinde yarım yüzyıl önce başlayan Millî Görüş Hareketi sayesinde gerekli bütün HATIRLATMALAR yapıldı ve YOL HARİTASI çizildi… Üstadım Süleyman Karagülle’nin MSP İzmir İl Başkanı, bendenizin de MSP İzmir Gençlik Başkanı olduğum 1970’li yıllarda yaptığımız ilk seminerler “Millî Görüş Açısından ANAYASA Çalışmaları” seminerleri idi…

O çalışmalarla oluşan temelin üzerine konu ile ilgili birkaç özgün KİTAP yazıldı…

Üstad Süleyman Karagülle, benimsediği yöntem gereği ANAYASA çalışmalarımız da dâhil olmak üzere her konuda klasik İslâmî usûl ilimleri ile yüksek matematiği ve fen bilimlerini üst düzeyde birlikte kullanabilen ender kişilerden biridir. Denebilir ki, bu konuda Türkiye’de ve dünyada tektir. Bu hatırlatmayı da bir borç olarak eda ediyor ve sadece ülkemiz Türkiye ve İslâm âlemi değil, bütün beşeriyet bu nimetten yararlanılmalıdır diyorum… Çünkü -adı üstünde- çalışmamızın özgün adı şöyledir: “ADİL DÜZEN’E GÖRE İNSANLIK ANAYASASI”; isminden de anlaşıldığı üzere bütün insanlığa hitap etmektedir…

Bu kadar hülasa yeter!

Sonuç olarak birkaç kitabımızın ismini vererek şimdilik bu konuyu kapatmış olayım:

İSLÂM DEVLET VE DÜNYA DÜZENİ (büyük boy, 2 cilt, 1200 sayfa), YENİ ANAYASAYA GEÇİŞ ÖNERİSİ (büyük boy), SOSYAL DENGE -1 / Devlet Yapısının Tarihi Seyri, SOSYAL DENGE- 2 / Devletin Unsurları ve Kuvvetler dengesi,

http://www.akevler.org/AkevlerKitaplar/0/48/ADIL-DUZEN-INSANLIK-ANAYASASI

Not: Konu ile ilgili diğer kitaplarımız peyderpey yayına hazırlanmaktadır...