Dinlerin Kökeninin Sümer’e Dayandığı Safsatası

Bu konuya lafı uzatmadan değineceğim. Ateist, deist ve küçük beyinli, cahil profesörlerin iddiasıdır bu fikir. Bunlar Dünya dinlerinden bihaberlerdir!

Müslümanlık, Hristiyanlık ve Yahudiliğin kökeni Hz. İbrahim’e dayanır. Hz. İbrahim ise Arap kökenli bir Sümer vatandaşıdır ve M.Ö. 2900 yıllarında Asur şehrinde yaşamıştır. Daha sonra Bekke Vadisine göç etmiş ve Kabe’yi yeniden inşa ederek Mekke şehrini kurmuştur.

Kuran-ı Kerim’de İbrahim’den önceki resullerden ve Sümer’den önceki toplumlardan bahsedilir. Bu toplumlar ve onlara gönderilen resuller yeniden eskiye doğru sıralanırsa şöyledir: Resul Salih Semud toplumuna, Resul Hud Ad toplumuna ve Resul Nuh Nuh toplumuna gönderilmiştir ki Nuh ile İbrahim arasında en az 10 bin yıllık bir süre vardır. Ayrıca bu toplumlar içinde ve arasında birçok resuller görevlendirilmişti. Bu nedenle dinlerin kökeni asla Sümerler'e dayanamaz. Sümerler ancak İbrahim’in dönemindeki toplumdur.

Dünya’da iki farklı, birbirinin tam aksi tarafında bulunan kıta grupları vardır. Bunların birincisi eski kıta dediğimiz Asya, Avrupa ve Afrika’nın birlikte bulunduğu ve kültürel alışverişin mümkün olduğu kıta grubudur. İkinci gurup ise Güney Amerika ve Kuzey Amerika grubudur (kültürel olmadığından Antarktika’yı saymıyorum) ki bu grubun eski kıta ile kültürel bağları buzul çağı nedeniyle 15-20 bin yıl önce kopmuştur. Ancak M.S.1492 yılında İspanyolların bu yeni kıtaları keşfiyle kültürel bağlantı tekrar kurulabilmiştir. Ancak bu yeni kıtalarda yaşayan toplumların da Sümer ve diğer eski kıta toplumları gibi dini inançları ve mitolojileri vardır (İnka, Maya, Aztek… dinleri). Ve bu dinler ve mitolojiler Sümer, Antik Mısır ve diğerlerinin inançlarına çok benzemektedir. Oysa Sümer uygarlığının geçmişi en fazla M.Ö.4000-5000 yıllarına kadar gidebilmektedir! Yeni kıtadaki toplum inançlarının, dinlerinin Sümerler ile hiçbir kültürel bağlantısı olmamıştır ve onlar tamamen bağımsız olarak gerçekleşmişlerdir! Buna rağmen tamamen aynı temel inançlara sahiplerdir. Yeni kıta dinleri de yaratıcı tek tanrı inancı, ahiret inancı ve tanrı diye çevrilen aslında bizim melek diye nitelediğimiz kutsal yaratıkları içermektelerdir.

Burada şu bilgiyi de aktarmak isterim. Sümer dininde, Antik Mısır dininde ve yeni dünya dinlerinde bizim “melek, angel” dediğimiz kelime yoktur. Dillerin ve yazı dillerinin gelişmemiş olması nedeniyle melekleri kutsal, tanrısal anlamında ifade ettikleri halde çevirilerde tanrı, god olarak çevrilmişlerdir. Bu duruma en güzel örnek Semitik kökenli “Cebrail ve Mikail” kelimeleridir. Bu kelimeleri bugünkü küçük beyinli cahillere çevirtmeye kalkarsanız size “Cebrail kelimesi cebir (güç kullanma) ve il-ilu tanrı kelimelerinden oluşmaktadır. Bu durumda Cebrail güç tanrısı demektir” diyeceklerdir. Aynı şekilde “Mikail mekân, imkân ve il-ilu kelimelerinden oluşmaktadır. Bu durumda Mikail kelimesi mekân tanrısı veya imkân tanrısı anlamındadır” diyeceklerdir de biz bunların iki melek olduğunu iyi ki bilmekteyiz.

Ayrıca yeni kıtada yaşayan toplumların dini inançları Eski Türk inançlarına da çok benzemektedir. Bu durum Eski Türk toplumu dininin en az 15 bin yıl önceye dayanan bir geçmişi olduğunu düşündürmektedir. Oysa Sümer dini ancak 5 bin yıllık geçmişe sahiptir. Bu durumda Eski Türk dini Sümerlerden değil, Sümerler onlardan etkilenmiştir diyebiliriz. Aslında Sümerler de Eski Türk toplumlarından biridir.

Kısacası Allah eski ve yeni kıtadaki farklı toplumlara kökende aynı dini göndermiş fakat toplumlar dinlerini zaman içinde bozmuşlardır. Bu nedenle bütün dinler özde aynı dindir ve öze indikçe benzerlikler artmaktadır.

Doğrusunu Allah bilir.