BAP 4

Ve Âdem karısı Havvayı bildi;ve gebe kalıp Kaini doğurdu; ve: RABBİN yardımile bir adam kazandım, dedi. 2- Ve yine kardeşi Habili doğurdu. Ve Habil koyun çobanı oldu, fakat Kain çiftçi oldu. 3- Ve Kain, günler geçtikten sonra, toprağın semeresinden RABBE takdime getirdi. 4- Ve Habil, kendisi de sürünün ilk doğanlarından ve yağlarından  getirdi. Ve RAB Habile ve onun takdimsine baktı; 5- fakat Kaine ve onun takdimesine bakmadı. Ve Kain çok  öfkelendi, ve çehresini astı. 6- Ve RAB Kaine dedi: Niçin öfkelendin? Ve niçin çehreni astın? 7- Eğer iyi davranırsan, o yükseltilmiyecek mi? Ve eğer iyi davranmazsan, günah kapıda pusuya yatmıştır: ve onun istediği sensin; fakat sen ona üstün ol. 8- Ve Kain, kardeşi Habile söyledi ve vaki oldu ki, kardeşi Habile karşı kalktı, ve onu öldürdü.

Önce ilginç bir tevafuk olduğunu sandığım iki oğlun isimleri üzerinde duralım. Homo Habilis becerikli insan demektir. Taştan aletler yaptığı için bu isim verilmiştir. Buna karşılık henüz tam olarak iki ayak üstünde yürüyememektedir. Belki maymunlar gibi setikleyerek yürümektedir. “Habala”, Arapça etimoloji sözlüklerinde, yürüyüşü düzgün olmayan at manasındadır. Buradan türetilen mana ile iyi yürüyemeyen, toplu yürüyüşlerde hep geride kalan insanlara ad, sıfat olmuştur. Hatta halk dilinde kullandığımız “hınbıl” kelimesinin de buradan geldiği söylenebilir. Arapça İbranice gibi Sami kökenli olup, kelimeler telaffuz farkı olmasına karşı aynı manaları taşımaktadır.

 “Kain” kelimesi bir ihtimal “kail” kelimesinden dönüşmedir ve söyleyen, konuşan manasınadır. Bu mana doğru ise, ilk insansıların konuşma yetisine sahip oldukları ve bundan dolayı bu isimle adlandırıldıklarını düşünebiliriz. Bu konuşma sadece ses çıkarma değildir. Mukavele kelimesi buradan gelir ve karşılıklı konuşarak mukavele-anlaşma yapmak demektir. Felsefede hayvan-ı natık dedikleri iste bu tür olup, ilk farklılığın bu konuşma yetisi olduğu anlaşılabilir. Hayvanlarda ses veya hareketler yardımıyla yalnızca haberleşme vardır. Bir bilgiyi aktarırlar veya bir isteği iletirler. Bu kabul doğru olursa, insansılar önce konuşma yetisine, daha sonra diğer becerilerine kavuşmuş olmalılar.

“Kain” kelimesi, “kaim” kelimesinden dönüşmüş olabilir. O zaman dik duran, ayakta duran, dik olan manasındadır. Bu kelimenin Latince karşılığı da “erectus” olmalıdır. İnsan evriminde en önemli iki merhale iki ayak üstünde durma ve konuşmaya başlamadır. Bu yeteneklerin hangi zamanda kazanıldığı hep tartışma konusudur. Tevratın anlatımında seçilen bu kelime öyle gösteriyor ki, bu iki yetenek aynı anda başlamıştır.

Çobanlık döneminin önce, çiftçilik döneminin sonra olduğunu da biliyoruz. Önce doğanın çoban, sonra doğanın çiftçi olması gerekirdi ama tersi olmuş görünüyor. Belki de kronoloji hassasiyeti güdülmemiştir. Ya da bir tercüme hatası varsa, bu kelime çiftçi manasında değil, toplayıcı manasında olabilir. Bu durumda da; bildiğimiz gibi toplayıcılık önce, çobanlık sonra olduğuna göre; bir kronolojik hata  söz konusu olmaz.

Diğer bir ihtimal de ikisi ikiz olabilir ve ortaya çıkışta uzun bir ara yoktur. İkizlerin doğumu sırayla olmuştur ve rahimden ilk çıkanın adı Kain, sonra çıkanın ise Habil olmuştur. Bu durumda meslekleri de doğru telaffuz edilmiş olabilir ama bu durumda sorun daha da büyür. Çobanlık ve çiftçilik dönemlerinin ne zaman başladığını iyi kötü tahmin edebiliyoruz. Eğer bu kişileri gerçekten bu dönemlere ait tarihlere kadar getirirsek hem ömür süreleri, hem de Adem’in çocukları oldukları konusu iyice karışır.

“… ve Kain, kardeşi Habile karşı kalktı, ve onu öldürdü.” Bunun Antroplolojik tercümesi ise; “Erectuslar Habilislerle karşı karşıya geldiler ve onları yok ettiler” şeklinde olacaktır. Ya da aynı mantık silsilesi içinde; Habilisler, Habilisten önceki türü yok ettiler, veya sapiensler, erektusları yok ettiler şeklinde de anlayabiliriz. Bunun için daha çok çalışmak gerekecektir. Genel kural, gelişmiş olanın; ilkel olanı, geride olanı yok etmesidir.

“Kain” kelimesi bazı tercümelerde “Evel” olarak geçmektedir. Evel kelimesi, Habil ile çok uzak değildir, iştikakla muhtemelen aynı köktendir. Çeviride karşılığı olarak “boşluk, anlamsızlık” karşılığı verilmişse de be kelime Arapça’daki “evvel” kelimesinin aynısıdır, manası da ilk, önce olan, kendisinden önce benzeri olmayan anlamındadır. Bu durumda da bu kişi ilk insansı olur ve bir sonraki tarafından ortadan kaldırılmıştır. Bu ortadan kaldırmanın asimile edip, kaynaşmadan çok; kavgalı bir biçimde olduğu anlaşılmaktadır.

9- Ve RAB Kaine dedi: Kardeşin Habil nerede? Ve dedi: Bilmiyorum; kardeşimin bekçisi miyim ben? 10-   Ve dedi: Ne yaptın? Kardeşinin kanının sesi topraktan bana bağırıyor. 11- Ve şimdi sen toprak tarafından lanet edildin, o toprak ki kardeşinin kanını senin elinden almak için ağzını açtı; 12- torağı işlediğin zaman, artık sana kuvvetini vermiyecektir; yeryüzünde kaçak ve serseri olacaksın. 13- Ve Kain RABBE dedi: Cezam taşınamıyacak derecede büyüktür. 14- İşte, bugün toprağın yüzü üzerinden beni kovdun; ve senin yüzünden gizli kalacağım; ve vaki olacak ki, her kim beni bulursa, beni öldürecektir. 15- Ve RAB ona dedi: Bunun için Kaini her kim öldürürse, ondan yedi kere öç alınacaktır. Ve RAB, her kim onu bulursa kendisini vurmasın diye, Kain üzerin bir nişane koydu.

16- Ve Kain RABBİN önünden çıktı, ve Adenin şarkında Nod diyarında oturdu. 17- Ve Kain karısını bildi, ve gebe kalıp Hanoku doğurdu; ve bir şehir bina etti, ve şehrin adını oğlunun adına göre Hanok koydu. 18- Ve Hanoka İrad doğdu; ve İrad Mehuyaelin babası oldu; ve Mehuyael Metuşaelin babası oldu; ve Metuşael Lamekin babası oldu. 19- Ve Lamek kandesini iki karı aldı; birinin adı Ada, ve obirinin adı Tsilla idi. 20- Ve Ada Yabali doğurdu; çadırda oturanların, ve sürü sahiplerinin atası bu idi. 21- Ve kardeşinin adı Yubal idi, çenk ve boru çalanların hepsinin atası bu idi. 22- Ve Tsilla, kendisi de Tubal-kaini doğurdu; tunç ve demir, bütün keskin aletleri döven bu idi: ve tubal-kainin kızkardeşi Naama idi. 23- Ve Lamek karılarına dedi:

Ey Ada ve Tsilla, sesimi dinleyin;

Ey Lamekin karıları, sözüme kulak verin;

Çünkü beni yaraladığı için bir adamı,

Ve beni berelediği için bir genci öldürdüm;

24- Eğer Kainin yedi kere öcü alınacaksa,

Lamekin de yetmiş yedi kere alınacaktır.

Bu olaydan sonra erectuslardan bir grup, henüz evrimlerini tamamlamadan kendi ekonişlerini terk ederek; (Adenin şarkı) yani Ortadoğu ve (Nod) yani Avrupa’ya doğru yayıldılar. Kain ve karısından türeyenlerin meşhur “Neanderthaller” oldukları akla yatkın görünmektedir. “Nod” kelimesi Avrupa dillerindeki North (kuzey) kelimesiyle akrabadır. Bilindiği gibi Homo Neanderthaller yalnızca Ortadoğu ve Avrupa’da yaşamışlar ve birdenbire de yok olmuşlardır. Cenazelerini gömdükleri tespit edilen en eski insansılar bunlardır. Tevrat’ta bulunmamakla birlikte Kuran’da, öldürenin (Kain’in) kardeşinin cesedini, bir karganın yaptığını taklit ederek, toprağa gömdüğü anlatılmaktadır. Neanderthaller evrim yolunda bir çıkmaz sokak olarak adlandırılmaktadır. Sürekli kaçan ve yalnızca kendi içinde evlenebilen bu grup, zamanla genetik dejenerasyona uğrayarak  kaybolmuşa benziyor. Burada anlatılan olayın Habilis, Erectus ve Neanderthallarden bir örnekleme gibi görünmektedir. İsimler ve yerler ve çağrıştırdığı anlamlar bu olaya ışık tutmaktadır. Orijinal metne ulaşabilenler, İbranice, Arapça, Aramca, Süryanice gibi dillere de biraz vakıflarsa herhalde bugünkü ilmin verileri ile çok değişik yeni anlamlar çıkaracaklardır.