AK Parti’nin eğri kılıçları olsaydı böyle olmazdı

Temel Karamollaoğlu Saadet’in adayı; hayırlı olsun…

Abdullah Gül ‘çatı aday’ değil, sebepler malum; o da hayırlı olsun…

Bülent Arınç’la, Tayyip Erdoğan ile görüşmesi sonrasında görüştüm; ama yorum yok!

Dördüncü olarak diyeceğim şudur; gerektiği kadar siyaseti takip ediyor ve yazıyorum.

Fehmi Koru’nun bugünkü yazı başlığında “Bir ‘profesyonel okur’ olarak karşınızdayım; işte ilk raporum:” dediği kadarı ile profesyonel olmasam da, kendimi bildim bileli ‘amatör bir okur’ ve buna istinaden de ‘amatör bir yazar’ sayılırım; takdir sizin… Daha ortaokul ve lise yıllarımda, sınıfı geçecek kadar ders çalışır, artırdığım vakitlerde yoğun amatör okumalarımı gerçekleştirirdim ve son kırk yıldır da ‘amatör yazarlığım’ yanında ‘günlük amatör okumalarım’ hep devam eder…

Fehmi Koru her gün nasıl yazarları okuyorsa, onun kadar olmasa da, ben de kendimce önemli olan yazarları okuyorum… Nitekim onun bugünkü yazısında sözünü ettiği iki yazarın, Sibel Eraslan ve Kemal Öztürk’ün yazılarını da okumuştum… Okumanın ötesinde, o yazılardan yola çıkarak yazılar yazmayı da düşünmüştüm…

***

Sibel Eraslan’ı RP İstanbul hanımlar başkanı olduğu dönemde tanıdım, o dönemde ben de il başkan yardımcısıydım; il başkanı Tayyip Erdoğan’ın talimatıyla hanımlara yönelik özel çalışmalarımız olmuştu ama bu önemli konuda başı çekenlerden biriydim…

“Ak Parti’nin atlamaması gereken parantezlerde neler var” başlıklı Sibel Eraslan yazısından Fehmi Koru’nun seçkisi şöyle: “Ne yazık ki ‘sınıf atlama telaşı’ veya güçlü devlet karşısında insanımızı çaresizlik hissine sevk eden ‘bürokratik kibir’ gibi sınavlardan iyi geçemedik. Bireye kendini değerli ve onurlu hissettirecek kamu iletişim dili kurulabilmelidir. Gerçek kişilerle devletin arasındaki mesafeyi eleştirerek geldiğimiz halde, hasırlar üzerinde hak ve hürriyetler için direniş yaptığımız günleri çok çabuk unuttuk. Biz halk olduğumuz günleri çarçabuk geride bırakarak, adeta devlet kesildik. Sesleri duymaz olduk… Oysa ‘Kerim Devlet’ idealinde sesleri işitmek vardır… Devlet, sesleri adalet aracılığıyla işitir. Adaletin tecelli etmesi de mülkün yani devletin temelidir. (..) Hukuk ve Adalet mefkûremizi, çevrili olduğumuz olağanüstü koşullar ve maruz kaldığımız hıyanet planlarına karşı söndürmemeliyiz, sindirmemeliyiz, ikincilleştirmemeliyiz… Biz hareketimizi hukuka olan inancımızla var ettik, devamında da hukuka olan inancımızdır bizi ayakta tutacak olan… (..) Toplumsal ayrışmayı değil, toplumsal barışı ve bütünleşmeyi hedef alan politik dil çok önemlidir. MHP ile ittifaktan sonra sertleşen milliyetçi vurgu, Özellikle Doğu ve Güneydoğu’da geçmişte yaşanmış gönül kırıklıklarına da kav çakarak endişeye, çekinceye sevk etmektedir… Gönüller sevgiyle, dostlukla, kardeşlik, yoldaşlıkla onarılmalıdır… Toplumsal barış, Demokratik çoğulculuk ve daha fazla katılım ilkelerimize hayat kazandırmalıyız…”

***

Kemal Öztürk’ü de okurdum ama kendisi “ADİL DÜZEN” yazıları yazınca, önce telefonla teşekkür edip birkaç yazı yazdım, sonra başkanı olduğum İslam Medeniyeti Vakfı’na davet edip bizzat görüştüm. Fehmi Koru, “Bu yazıyı bana yazdıran bugün Yeni Şafak’ta okuduğum “AK Parti’nin eğri kılıçları kimlerdir?” başlıklı yazı oldu. Şu satırları birlikte okuyalım:” demiş; okuyalım: “Eleştiri yapmakla ihanet etmek karıştırılıyor. / Sadakatle, yalakalık ayırt edilemiyor artık. / AK Parti’nin hiç yanlış yapmadığını, Erdoğan’ın hatasız kul olduğunu iddia eden yok sanırım. Nitekim Erdoğan kendisinin ve partisinin hatalarını, yanlışlarını, kusurlarını kamuoyu önünde sıralayacak kadar da cesur davranıyor. / Bu listedeki maddeleri bir başkası sıraladığında, ‘hain, Erdoğan karşıtı’ ilan edilmesi, büyük bir çelişkidir. Ancak bu şekilde hareket edenlerin, koltuğunu, elde ettiği rantı kaybetmemek için herkese çamur atan kifayetsiz muhteris tipler olduğu da biliniyor. Tartışmaya değmez.”

Kemal Öztürk’ün yazısının tamamını okumanızı tavsiye ederim…

Sonuç olarak derim ki; AK Parti’nin eğri kılıçları olsaydı sonuç böyle olmazdı…