Düzeni bozanlar ve Hazreti İbrahim’in düzeni

729. hafta seminerimiz “Ta’n” kelimesinin açıklaması ile başlıyor ve günümüzdeki birçok çatışmalara ve savaşlara da açıklık getiriyordu…

“Ta’n” kelimesi Kur’an’da iki yerde geçer, ikisi de dinde ta’n olarak geçmektedir. Düzeni bozma demektir. Ahdi bozuyor ama size bir zararı yoktur. Hattâ zararı var ama düzeni bozmuyor. O zaman savaşmayabilirsiniz. Ama ahitlerini bozuyorlar, bunun sonucu olarak sizin düzeniniz bozuluyor. O zaman savaşmak farzdır. / İnsanların diğer canlılardan temel farkı, kişiliklerini koruyarak topluluğun üyesi olmalarıdır. Bu hususu daha iyi anlayabilmemiz için hücreleri ele alalım. Kan içinde yaşayan akyuvarlar vardır. Görevleri vücuda giren mikropları yok etmektir. Ne var ki bu savaşta kendileri de yok olurlar. Ama onların görevi yok olma pahasına da olsa vücudu korumaktır. Oysa sürü hâlinde yaşayan canlılar da dayanışma hâlindedir. Ama bu dayanışma kendi çıkarı içindir. Tehlikeyi görünce hemen sürüden ayrılıp kaçar. / İnsan toplulukları vardır. Kişiler onların hücreleridir. Diğer canlılarda hücreler canlıyı değiştirirlerse yaşayamaz, ölürler. Bir arı hiçbir zaman komşu kovana girip hayatını sürdüremez. Kovanın girişinde nöbetçi arılar vardır. Gelen arıları kokuları ile tanırlar. Bu kokuyu onlara anaç arı verir. Dolayısıyla kovanın üyesi arı rahatlıkla kovana girer. Ama bir yabancı gelecek olursa nöbetçi arılar derhal ona saldırıp kovarlar veya öldürürler.

İnsan bu konuda arılardan farklıdır, kendi topluluğunu terk ederek başka topluluğa katılabilir, onlarla beraber yaşar. Hattâ evlilikler hep topluluk değiştirmekle olmaktadır. Toplulukları erkekler değil kadınlar oluştururlar. Onlar çocukları doğurup eğitirler, onlar ocak içinde bir aradadırlar. Sosyal oluşmayı onlar sağlamaktadırlar. Erkekler ise savunma yaparlar ve nafaka temin ederler. / Savunma ve nafaka temini arzda olduğu için erkekler kadınların evine değil kadınlar erkeklerin evine giderler. Çünkü erkeklerin işyerleri oralardadır. Bu olay sebebiyle topluluklar devamlı olarak değişik yerlerden gelen kimselerden oluşmaktadır. Bu sebepledir ki diğer canlılarda olmayan bir olay insanlarda oluşmaktadır. O da iç içe topluluklar meydana gelmesidir. Oysa diğer canlılarda ancak bir kademe topluluk vardır. Türkiye’deki karıncanın ABD’deki karınca ile hiçbir ilişkisi yoktur. Hattâ bir karınca yuvasındaki karıncanın komşu karınca yuvasındaki karınca ile bir ilişkisi yoktur. İnsanlar ise tüm dünya ile ilişkidedirler. Cep telefonları ile her zaman görüşebilmektedirler. Ürettikleri malları onlara satmakta, onların ürettikleri malları almaktadırlar.

Diğer taraftan da kişi mensup olduğu topluluğun üyesidir. Topluluklar ayrı ayrıdırlar. İnsanlık uluslara, uluslar illere, iller bucaklara, bucaklar ocaklara ayrılmıştır. Bulaşıcı hastalık canlılar arasında da vardır. Ne var ki canlılar sadece savunma imkânına sahiptir. Bir canlı sen bana hastalık bulaştırıyorsun diye diğer canlıya saldırmaz ama insan bulaşıcı hastalıklarla mücadele eder. Bataklıkları kurutur. Veba en kötü hastalıktır, tarihte ülkelerin nüfuslarını azaltmıştır. Şimdi ise ülkelerin çoğunda veba salgını bir hastalık olarak görülmez. Çünkü insanlar bu hastalığa karşı gerekli tedbirleri almışlardır. Topluluk içinde müşrikler veba mikropları gibidirler; kendileri hastadırlar ama bu da yetmez, başkalarını da hasta ederler.

İşte, eğer birileri bizim düzenimizi bozuyorsa, onların hastalığı bize bulaşıyorsa, onların yaşadığı bataklığı kurutmak elbette bizim hakkımızdır, aynı zamanda görevimizdir de. Çünkü yaşamamız başka türlü mümkün değildir. / Batılılar savaşa giriştikleri zaman ‘çıkarım var’ deyip savaşa girişirler. Oysa çıkar için savaş yapılmaz. Bana hastalığı bulaşmaktadır, varlığı benim hayatımı tehdit etmektedir diyerek savaş olmaz. Kimse çıkarım var diye savaş açamaz. Zararım var diye savaş açabilir. Zararını da hakemler yoluyla ispat etmesi gerekmektedir. / Bugün insanlar Birleşmiş Milletler’i kurmuşlar ama hâlâ çıkar çatışması üzerine denge kurulmuş, hâlâ kuvvetli kim ise haklı odur.

Hz. İbrahim aleyhisselâmın başlattığı insanlık barışını insanlık henüz anlamış değildir.

Yeryüzünün barışa kavuşması, dinde/düzende ta’n olmaması için insanların Hazreti İbrahim’in dininde/düzeninde birleşmeleri gerekmektedir. Yani ahitleri bozmaları savaş için yeterli değildir. Yani ahitleri bozmuşlar ama bize zararları yoksa yine onlarla savaşmayız. Ahitleri bozacaklar ve bu bozma düzenimizi ifsat edecek ki savaşmaya hak kazanalım.