Gafletten uyanmak için daha ne bekliyoruz?!.-2

Bu yazı bir önceki yazımızın devamı mahiyetindedir ve başlığı da “Gürcü, Arap, Arnavut, Boşnak, Çerkezler ve diğerleri ne olacak?” şeklinde olabilirdi. Ama meselenin daha iyi kavranması için önceki yazımızın devamı olarak okunmalıdır.

Mayıs ayında Üstadım konuyu şu şekilde ele almıştı: “Batum Gürcistan’da bir ildir, Acara yerel cumhuriyetine sahiptir, halkı Gürcüce konuşur, kendileri Müslümandır. Batum’un merkezinde ise Hıristiyan Gürcüler, Ermeniler, Rumlar ve Yahudiler de yaşarlar. Kafkasya’nın İslâmlaşması Hazreti Osman’la başlar. Selçuklular ve Osmanlılar zamanında da İslâmlaşma devam etmiştir. Yani bazı köylerin İslâmlaşması çok eski, bazı köylerin İslâmlaşması daha sonradır. Bununla beraber daima İslâmlaşma olmuş, irtidat hiç olmamıştır. 93 savaşında Türkiye Batum’u kaybetmiş, Ruslara vermiştir. Sultan Abdülhamit dengeyi korumak için Kıbrıs’ı İngiltere’ye geçici olarak vermiştir. Anlaşmaya göre Batum’u aldığımızda Kıbrıs da bize verilecekti. Rusya’da Çarlık yıkılınca plebisit yapılmış. Batum ve Acara halkı Türkiye’yi mi Rusya’yı mı istemiş? Kahir çoğunluk Türkiye’yi istemiştir. Böylece 50 sene Rusya’nın yönetiminde yaşadıkları halde, sırf Müslüman olduklarından Türkiye’yi istemişlerdir. Bakü’nün petrolleri Batum’dan denize ulaşıyordu. Rusya Batum’u talep etmiş, Türkiye Iğdır’ı alarak Batum’u vermiş ve ayrıca savaşı sürdürmek için gerekli altın yardımı almıştır. Böylece halkı istemediği halde Batum Sovyetlere kalmıştır. Artvin ve Ardahan, Kars ile birlikte Türkiye’ye bırakılmıştır. Kardeş çocuklarının yaşadığı Artvin-Batum arasında uzun zaman sıkıntılı ayrılık olmuş ve nerdeyse birbirlerini unutur olmuşlardır. Nihayet Sovyetlerin yıkılması ile serbest hâle gelmişlerdir. Hâlen bu sıkıntılı hayat yaşanmaktadır. Türkiye göç kabul etse, Batum’un yarısından fazlası Türkiye’ye katılır. Gürcü dillerini seven halk kültürlerine sahiptir ama onlar için din hepsinden önemlidir. Mesela, ben Sovyet ülkesine gidip sosyalizmi öğrenmek istedim. Ateizmin tahribatı ve başarısını görmek istedim. Beş sene Kırgızistan’a gittim, Gürcistan’a gitmedim. Yani kendimi Gürcü değil Türk saydım. Ben Batum’un Türkiye’ye katılmasını istemem ama oradaki halkın saadetini isterim. Yalnız Müslüman Gürcülerin değil, Hıristiyan Gürcülerin ülkelerinde refah ve saadet içinde olmalarını isterim. Ama Azerbaycan, Kırgızistan ve Türkmenistan’ın refah ve saadetini daha çok isterim. Bir gün Türkiye’yi terk edecek durumda olsam artık ne Gürcü ne de Türk olarak değil de yeni vatan arayan insan olarak belki İranlı, belki Libyalı olurum; tabii onlar beni kabul ederlerse.

Bunları neden anlattım?

Ben Gürcü olmadan önce Türk’üm. Geçmiş belki bin yıl Gürcülerle değil Türklerle geçmiştir. Benim torunlarım Gürcü değil Türk’türler. Evet, ben soyumu inkâr etmiyorum. Soydaşlarımı seviyorum. Ama ülkemi daha çok seviyorum, uygarlığımı daha çok seviyorum. Bir gün gelir de Türkiye Türklerin elinden çıkarsa, ‘gelene ağam gidene paşam’ diyeceğimi sanmıyorum. Ülkemi terk eder başka ülke ararım. Başka ülke aramamak için vatanımı savunuyorum. Benim en yakın arkadaşlarım Kürt’tür. Ortaokul yıllarında başlayan arkadaşlığımız hâlâ devam ediyor. Biz bir ulusun halkıyız. Ortak dilimiz var, ortak inançlarımız var, ortak sanatımız var, ortak şeriatımız var. Biz birbirlerimizle evleniyoruz. Eş seçerken Türkiye’de kimse ırkına bakmıyor. Sünni olan herkes bin yıldır birbirleri ile evleniyor. Kur’an gayrimüslimlerle evlenileceğini beyan ettiği halde, ülke geleneğinde Alevilerle evlenme yoktur. Bu anlayışı kaldırmamız gerekir. Türkler şimdi bu ülkeyi Kürtlerle paylaşıyor. Biz Gürcüler, Lazlar, Çerkezler, Arnavutlar, Boşnaklar, Araplar ne olacak ve nereye gideceğiz? Bizim bin yıllık beraberliğimizin ödülü şimdi dışlanmamız mıdır?

Devlet içinde Kürt kimliği tanınmaz ama her il halkı, her bucak halkı kendi alt kimliklerini korumalı, dilleri ve kültürleri ile istedikleri gibi yaşamalıdır. Gelin inat etmeyin, küfrünüzde ısrar etmeyin; hep beraber Kur’an’a teslim olalım, o ne diyorsa onu yapalım. Azınlıklar da Tevrat ve İncil’e teslim olsun. Anlamında anlaşamazsak hakemlere gidelim ama şirkte ve küfürde ısrar etmeyelim. Çağın ateist sermeye çözümlerinin peşinden gitmeyelim.”