Sorular ve sorunlar, cevaplar ve çözümler-2

“Sorular ve sorunlar, cevaplar ve çözümler” konusuna kaldığımız yerden devam ediyoruz… Zekât ve vergi meselesine kadar gelmiştik, kaldığımız yerden devam edelim…

Kur’an nizamına göre aradaki kazançtan vergi alınmaz. Bir şeyin fiyatı arttı diye faydası artmaz. Onun için vergi sadece hâsıladan alınır. Sanayi üretiminden beşte bir, zirai üretimden onda bir vergi alınır. Sadece herkese açık yerdeki üretimde kârdan değil sermayeden kırkta bir alınır. Bunlar Kur’an’ın bildirdikleridir. Alınan zekât yani vergi içinde topluluğun hakları vardır ve devlet onları hak sahiplerine bölüştürür. Yoksa halkın birbirine yaptığı ihsan zekât değildir. Zekâtı ödemenin de iki yolu vardır, ya başkana verirsiniz yahut sosyal yardıma müstahak olan birine verirsiniz. Verdiğiniz zekâtın karşılığından yararlanmazsınız. a) Herkes ödediği vergi kadar faizsiz kredi istihkak eder. b) Herkes ödediği krediden ve su, elektrik gibi işletmedeki yardımcı hizmetlerden yararlanır. c) Herkes ödediği vergi nispetinde sosyal sigorta derecesini yükseltir. d) Herkes ödediği vergi değeri ile tarlasını ve mallarını sigorta etmiş olur.

Bizim anladığımız Kur’an yönetiminde merkezi yönetim yoktur. Topluluk bine yakın aileden oluşur. Kendi seçtikleri başkanları vardır. Topluluğun resulü/başkanı budur. Cuma namazını kıldıran imamdır. Merkez bucakları vardır, merkez başkanları yoktur. İl başkanı sadece merkez bucağının başkanıdır. İl merkez bucağı diğer bucakların merkezidir. Bunun için “ümme’l-kura” denmektedir. Bucak başkanları da diğer bütün başkanlar gibi hakemlerden oluşan yargı denetimindedir. Kişiler başkanın memuru değildir. Herkes sözleşmelere yani yasalara uyar, hesabını da kendi seçtiği hakemlere verir. Bununla beraber istediği zaman başka bucağa gidebilir. Giderse, taşınmazlarını peşin bedelle ve değeri ile devlet satın almak zorundadır. Bu düzende “hicret demokrasisi” vardır, “ekseriyet demokrasisi” yoktur. Tutuklama yoktur, yakalama yoktur, hapishane yoktur. Hakemlerin verdiği kararlara kişiler kendi istekleri ile uyarlar. Uymayanlar topluluğundan dışlanır ve onu bucak başkanı değil il emniyeti yola getirir. Bizim düzenimizin sağladığı özgürlük kadar bir özgürlüğü düşünemiyoruz ama o nispette düzen de sağlanmıştır. Başkanlara sadece sürme yetkisi verilmiştir, karşıdaki insana da gitme yani hicret etme hakkı tanınmıştır. Giden maddi bir zarara uğratılmadan gider...

Bu düzende insanlar kendi bucaklarını kurarak istedikleri gibi yaşarlar. Bucağın iç işlerine merkez karışamaz. Merkez sadece güvenliği sağlar, ekonomik ortaklıkları yürütür. Hakemler karşısında devlet başkanı ile bucak başkanı eşittir. “Din” “düzen” demektir. Firavunun dininden yani düzeninden bahsedilir. Kur’an bizim anladığımız “din”den “takva” olarak bahsetmektedir. Merkez bucaklar herkese açıktır. Mümin olmak demek askerlik yapmak demektir. Müslimlik ise askerlik yapmayıp bedel verme demektir. Herkes mümin olabilir. Müslimlerin yönetimde yetkileri azdır...

Kişiler “çoklu sistem”de kendi komutanlarını seçerler ve değiştirirler. İlmî, dinî, meslekî yani iktisadî ve askerî gruplar vardır. Kişi bunlardan istediğine katılabilir, istediği zaman değiştirebilir. Ayrıca bucaklarını da değiştirebilir. Her çalışanın yani “emek” sahibinin “faizsiz çalışma kredisi” alma hakkı vardır…

Biz Kur’an üzerinde yaptığımız çalışmalar ve ulaştığımız kabullerle “Adil (Ekonomik) Düzen”i oluşturduk. Kur’an’dan başka türlü bir düzen çıkaran varsa biz onları dinlemeye hazırız. Sadece yanlışları veya eksikleri bulmak bir şey ifade etmez. Her çalışmanın, her kuruluşun eksikleri ve hataları vardır. En iyisini ortaya koymak gerekmektedir. Kur’an’a dayanmadan da düzenlerimiz olabilir. Tartışmaya hazırız. Gayemiz karşı tarafın yanlışlarını göstermek değil, kendi düzenimizin eksikliklerini öğrenip gidermektir...

Aynen Millî Görüş Lideri Necmettin Erbakan gibi çalışmalarımızla ilgilenecek insanlar arıyoruz... Bu çalışmalarımıza ilgisi ve katkısı olanlara dua ediyoruz...

Malum olduğu ve atalarımızın da söylediği üzere; barika-i hakikat müsademe-i efkârdan doğar… Ve’s-selâm…