Ey Aziz/ler; İlâhi azab gelmeden uyanın!

Anadolu Ajansı'nın haberi şöyle: ‘İstihdamın iki milyona yaklaştığı inşaat sektöründe, 5 yılda meydana gelen iş kazası 35 bin 846. Bu kazalarda 1754 işçi öldü, 1940 işçi sakat kaldı. Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre, iş kazalarının yaklaşık yüzde 10'u yapı iş kolunda gerçekleşiyor. Yapı iş kolunda meydana gelen kazaların yaklaşık yüzde 5'i ölümle sonuçlanıyor. İş kazalarında ölümlerin yaklaşık yüzde 30'u yapı iş kolunda meydana geliyor...’

Bu haber artık İstanbul’un her yanını birer ahtapot gibi sarıp sarsmaya başlayan Mecidiyeköy’deki yani eski GS Ali Sami Yen Stadı’ndaki inşaat faciası vesilesiyle verilmiş...

Konu ile ilgili çok farklı bir yazı yazacaktım ama Ali Bulaç kardeşimin bugünkü (11.09.2014) “Aziz dostum!” başlıklı yazısını okuyunca o yazıyı yazmaktan vazgeçtim! Çünkü 1988 yılında İstanbul’a temelli yerleştiğimden beri görüp de kimseye gösteremediğim, düşünüp de dillendiremediğim, “çözüm” olarak da dile getirip yazamadığım “bazı acı ve İlâhi gerçeklere” Ali kardeşim işaret etmiş! Ben onların -bence- neler olduğuna da doğrudan işaret etmeden, sizleri bu çok yönlü ibretamiz “HATIRLATMALAR” ile baş başa bırakacağım:

‘Aziz’i 1970’lerin başlarında Divanyolu’nda her hafta sonu katıldığım rahmetli Nurettin Topçu’nun sohbetlerinde tanımıştım... / O ekipte kimler yoktu ki, önceki kabinenin bakanlarından Hayati Yazıcı, rahmetli Ahmet Şişman, Süleyman Akdemir (35 yıllık Adil Düzen çalışma arkadaşımızdır. RNE) ve bir zekâ dehası “sürurlerin süruru” M. Ali Metinyurt vd... / Bu hafta Mecidiyeköy’de 10 kişinin hayatına mal olan kazanın olduğu Torunlar İnşaat’ın yönetim kurulu başkanı Aziz Torun’dan söz ediyorum. Aziz Torun, bilinci açık, İslamcı gelenekten gelme, kültürel ve entelektüel birikimi yüksek, insaf ve vicdan sahibi bir insan. Eğer fikri sahada yürümeyi seçseydi bugün Türkiye’nin sayılı entelektüelleri arasında yer alırdı. Ancak o ticaret yapma, ekonomik faaliyete katılma yolunu seçti... / İki sene önce bana “Köklü, kalıcı bir fikri-kültürel hizmete destek olmayı düşünüyorum, bana ne önerirsin?” diye sormuştu. Ben de ona Abbasilerin Beytü’l Hikme’sini ve İtalyan rönesansını örnek gösterip her büyük fikri uyanıştan ve yeni bir medeniyetten önce bir tercüme faaliyetinin olduğunu söyledim: “İslam ilim, irfan ve felsefe mirasının belli başlı eserlerini akademik titizlikle Türkçeye kazandırmayı kendine hedef seçen bir vakıf kur veya bunu gerçekleştirecek bir ekibe destek ver. Tefsir, hadis, fıkıh, kelam, tasavvuf, felsefe, mezhepler, tarih, sosyal hayat ve bağımsız alanlarla ilgili ne kadar önemli eser varsa hepsini tercüme edelim. Aynı şeyi Batı düşüncesini var eden külliyat için de yapalım. Arkasından Kur’an merkezli bir literatürü tercüme edelim. Son olarak da İslam dünyasında ve Batı’da modernliğe eleştirel bakan seçkin entelektüellerin belli başlı eserlerini Türkçeye kazandıralım.” Pek aklına yatmadı... (Ali Bulaç bir de “ADİL DÜZEN”i önerseymiş! RNE) / Aziz Torun, bir muhafazakârın bütün iyi niyetine rağmen nasıl sistem içinde müthiş bir dönüşüme uğrayabileceğinin tipik örneği. Her pazartesi derse gidip gelirken TEM yolu üzerinde inşa ettirdiği o müthiş Mall of İstanbul’u görünce şehrin güzel yüzüne gaddar birinin attığı yumruk aklıma gelir. Ali Sami Stadyumu’nun yerine dikilen gökdelenlerin her biri, yüce Allah’ın gökkubbesini delmeyi hedeflemiş savaş füzeleri. Gökdelenler, yerde temerküz etmiş kudretin göklere meydan okumasıdır ve bu meydan okumayı dindar muktedirler yapıyor. Niyetlerden ve düşüncelerden bağımsız bir sistemle karşı karşıya bulunuyoruz. TOKİ müteahhitliğinin bütün ülkeyi ve ekonomisini domine ettiği vahşi bir piyasanın güdümündeyiz. Namaz kılanı/kılmayanı büyüme ve daha çok cesamet histerisine yakalanmış durumda. İş kazaları kesinlikle “bu işin fıtratında ve elbette sektörel vakıa”. Sorun zaten işin fıtratında ve sektörün doğasında çünkü. Soma’da göz göre göre ölüme gönderilen 301 madenci için “kimsesizler yine kimsesiz kaldı” demiş, soruşturmanın “usulüne uygun kapatılacağı”nı yazmıştım. Öyle oldu. Bu vahşi piyasada sizin İslamcılığınızın, dindarlığınızın, iyi niyetinizin zerre miktarı değeri yok. / Aziz dostuma “uçuk kaçık bir önerim” var: Önce 10 işçinin her birinin ailesine bir ev al, sosyal güvencelerini sağla. Sonra Mall of İstanbul’u ve Stadyum’daki inşaatı yık, ilk önce İnsan Yayınları oradan çıksın. Mecidiyeköy’ün ortasına yüzlerce ağaç dik, ailelerin gelip nefes alacağı çay bahçeleri yap. Sermayeni Anadolu’ya kaydır; şehirleri şenlendir; Kapalıçarşı, Mısır Çarşısı modellerle orta sınıfı canlandır. Bütün gökdelen sahipleri de öyle yapsın, yoksa Ad ve Semud kavmini yerle bir eden İLÂHİ AZAB gökdelenleri ve AVM’leri yerle bir edecek!’ NOKTA.