Sorumu sormadan önce deist olduğumu belirtmek istiyorum. Müslüman olmayı denedim çok denedim. Müslüman olduğum zamanlar dua ederken kalbimde hissettim, gece yatarken bir tanrıya sığınmak istiyorum, gözümün önüne korkunç şeyler geliyor. Bismillahirrahmanirrahim deyince yok oluyorlar. Ama Allah’a sempati besleyemediğim için içimden Müslüman olasım gelmiyor. Lütfen bana bir çözüm yolu gösterin, doğru yol Allah olduğunu biliyorum, ama içimden gelmiyor. Tanrıya sempati duymam için ne yapmalıyım?
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Öncelikle, tanrıya karşı sevgi ve sempati duyamadığınızı belirtmişsiniz. Bize göre bu gayet doğaldır, zira tanrı diye bir şey zaten yoktur, yalnızca göklerin ve yerin Rabbi olan Allah vardır. Allah tanrı değildir, bazılarının tanrı dedikleri şey de Allah değildir. Tanrı diye vehmedilen şey -her ne ise- göklerin ve yerin Rabbi olan Allah değildir ve asla olamaz da. İslam “Lâ ilâhe illâllah” der. Yani, Allah’tan başka hiçbir ilâh yoktur. Hiçbir ilâh (tanrı) yoktur, yalnız Allah vardır.
Bazılarının kendi kafalarında uydurdukları tanrı düşüncesi hiçbir surette İslâm’daki Allah inancının yerini tutmamaktadır. Belki bunu böyle söyleyenlerin art niyeti olmayabilir, lakin art niyet taşımamış olmak da bir şeyin yanlış yapılmış olmasını mazur kılmayabilir. Allah hem gönderdiği peygamberler hem de kitaplar vasıtasıyla kendisine nasıl inanılması gerektiğini açıkça bildirmiştir. “De ki; Allah tekdir. Allah her şeyden müstağnidir, her şey O'na muhtaçtır. Doğurmamıştır ve doğurulmamıştır. Hiçbir şey O'na denk olmamıştır.” (İhlas suresi)
Allah kendisine nasıl inanılması gerektiğini açıkça bildirmişken, bunlardan bihaber olarak gaflet içinde kendi akıl ve mantığına göre bir tanrı inancı taşımak mazur görülebilecek bir yaklaşım değildir. Zira, zaten İslâm öncesi hemen her topluluk da böyle benzer -kafalarına göre- tanrı inancı taşımakta değil miydi? Aslında tarih boyunca hemen her topluluk bir şekilde tanrı düşüncesi zaten taşımakta idi. Eğer bunlar makbul idiyse o zaman peygamberler ve kitaplar ne diye gönderildi? Özetle, Allah’a inanılması gerektiği şekilde inanmak, iman etmek şarttır.
Sizin tecrübelerinize gelince; aslında bizzat siz de bizim anlattığımız hakikati yaşamışsınız. Bismillahirrahmanirrahim diyerek göklerin ve yerin Rabbi olan Allah’a yine onun adıyla sığındığınızda sıkıntılarınız çözülüyormuş. Kafanızdaki -gerçekte var olmayan- tanrıya sığındığınızda ise şeytanlardan ve hafakanlarından kurtulamıyormuşsunuz. Bizzat bu tecrübeniz bile Allah’a Allah olarak inanmanızın gerekliliğini açıklamaktadır.
Lakin siz, sahip olduğunuz bazı önyargılardan ve şartlanmışlıklardan kurtulamıyorsunuz. Her nereden ve nasıl edindiyseniz, bu deistlik düşüncesi ve onun getirdiği yanlış tanrı inancı sizi sarmala almış, Allah’a karşı muhabbet duymanıza ve doğru inanca ulaşmanıza engel olmaktadır. Belki bunda deizm hakkında uydurulan yalanların, deizmin tarifinde kullanılan palavraların düşünceniz üzerinizde etkisi bulunduğundandır. İnsanları Allah yolundan alıkoymak için bunları uydurmuşlardır. Oysa Deizm, Allah’a şirk koşmaktır. Allah’ım, sen ne kadar gerek görerek bu dinleri ve peygamberleri göndermiş olsan da, ben bunlara gerek görmüyorum, gereksiz buluyorum demektir. Yani (hâşâ) yaratıcıya işini öğretmeye çalışarak kendini ilâh yerine koymaktır. Kişinin kendi nefsini Allah’a şirk koşmasıdır. İşte deizmin gerçek tarifi budur. Eğer bunu böyle kabul edecek olursanız sahip olduğunuz yanlış tanrı inancından sıyrılacaksınız.
Velhasıl, Allah’a O’nun gösterdiği ve emrettiği şekilde inanacak olursanız önünüz açılacak, feraha kavuşacaksınız. İtikadımızı düzgün tutmamız gerekmektedir. Kurtuluş ancak sahih İslam inancı olan Kur’ân ve Resulullah yolundadır. Yolunuz açık olsun!