Bu ve arkasından gelen 3 makale, Sam Adian'a ait olup, benim bir makaleme yaptığı yorumdan çok, kendi ifadesi ve talebi üzerine, ayrı bir makale olarak yayınlanmaktadır.

Sayın Kayahan

Makalenizin altına eklediğiniz yorumda, kastınıza açıklık getirdiğinizi gördük. Genel olarak bizim de sizi bu şekilde anlıyor olmamıza rağmen, sizin bunları ifade ediyor oluşunz önemlidir.

İzin verirseniz bazı noktalara değinmek isteriz.

1.            Her şeyden önce, sizler kitabı sahip olduğunu sorunların çözümü olarak görüyorsunuz. “Toprağa 1 birim yatırım yap, bir süre sonra 10 000 birim olarak geri al” gibi. Acaba kitap gerçekten sizin sorunlarınızla ilgileniyor veya size bu manada çözüm öneriyor mu? Bu açıdan baktınız mı hiç?

2.            Problemlerinizden veya doğru bulmadığınız uygulamalardan hareketle kitaptan üretmeye çalıştığınız sonuçlar veya çözümler, aynı zamanda sizleri kitap ile çelişir hale getiriyor. Mesela toprağın alınıp satılmasından söz ediyorsunuz. Oysa kitap bunu yapamayacağınızı söylüyor. Toprakta mülkiyetin olmaması, (Doğal kaynaklar da dahil), bunu nalınıp satılmasını da önlemiş olur. Ticari bir emtia yapamadığınız bir şeyden nasıl rant edebilirsiniz?

Eğer toprak, herkesin malı ise, bireyler buradan yaşamları boyunca diğerleri ile eşit miktarda yararlanma hakkına sahip ise, işlenmesi gerekenlerin de yine işlendiği sürece işleyene tahsis edilmesi söz konusu ise, bu durumda herhangi bir rant olabilir mi? (bu açıdan kitaba komünist diyebilirsiniz)

3.            Yönetme anlayışınız veya gayretiniz sebebiyle, mevcut düzeninizin eksikliklerinden şikayet etmeniz ve hatta bunları düzeltmeniz gereklidir ve hakkınızdır. Ancak, kitabın bununla ilgilenmesi gerekitğini nereden çıkarıyorsunuz diye sormak isteriz.  Eğer sizin algınız doğru ise, örneğin Rad 11 ve Enfal 53 teki ifadeleri ne yapmalıyız? Metodolojik olarak kitap size bir düzen önermiş olsaydı, bu ifadelerin yer almaması gerekirdi.

Yine de bir “sistem” çıkarmak istiyorsanız, bulabileceğiniz tek şey “Rububiyet” kavramı ile tanımlanması mümkün olan yapıdır. Örneğin “biz vahyettik” derken kastedilen nedir? Hiç düşündünüz mü? Aynı ifadenin “Rab” tarafından da kullanılıyor oluşu dikkatinizi çekti mi? Kitabı vahyedenin Rab olmadığı, Rab’den (ki bize göre Rab birden çoktur), başka bir kurul tarafından vahyedildiği son derece açıktır. Rabbin ise “nefs” sahibi olması (tevbe 31) onların da sürekli olmadığını gösterir. Onların da değişmesini, dönüşmesini kaçınılmaz kılar. Bu durumda belli bir kurul tarafından belli kriterlere göre seçilen ve atanan bir yönetim sistemi vardır.

Asıl sorun sistemin nasıl işletildiği değildir. Asıl sorun “Hangi kurallara göre” sistemin işlediğidir. Dilediğiniz herhangi bir sistem şekli tasarlayabilirsiniz, bu sistemde ister vali olur ister olmaz nasıl tasarladıysanız öyle uygularsınız. Ancak sistemi işletenlerin en alt noktadan en üst noktaya kadar “hangi kurallara bağlı” olacaklarını belirleyebiliyor musunuz? İşte bunu yapabiliyorsanız sistemin ne oldğunun hiçbir önemi kalmaz.

Bize göre bu algınız veya çabanız saygı duymakla birlikte kitaba entegre edebileceğiniz bir şey olmaktan çok uzaktır.

Bir noktaya daha değinmek istiyoruz, ancak konu başlığı olarak önemli ve ayrı olması gerektiği için ve sizin bunları yayınlamaya karar vermeniz halinde ayrı bir başlık altında tartışılması gerektiğini düşündüğümüz için ayrı bir not olarak iletmeyi tercih ediyoruz.

Saygılar