1. Amel etmek için okumak yani ilim yapmak gerek…
2. İlmi de ana kaynak Kur’an merkezli yapmak gerek…
3. Adaleti tesis etmek için de elbette Kur’an ve ilim gerek…
4. ‘Eladlüesasü’l-mülk’ü uygulamak için bunların hepsi gerek…
Bu cümlelerle girizgâh yaparak ne demek istiyorum?
1. Kur’an’ın ilk emri okumak yani ilim yapmaktır…
Hz. Peygamberin hadisi konuyu daha da açık hale getiriyor ve bu okumanın yani ilim öğrenmenin beşikten mezara kadar herkese farz olduğunu beyan ediyor...
Kur’an ayeti, insanların ve cinlerin amel ederken sadece ve sadece Allah’a kulluk görevlerini yerine getirerek amel etmekle yükümlü olduklarını açıkça söylüyor…
2. Bundan önceki yazımızın başlığında ne dedik?
“Doğrudan doğruya Kur’an’dan alıp ilhâmı” dedik…
O yazıda, bin haftadan beri devam eden “KUR’AN VE İLİM” seminerlerimizden söz ettiğim gibi; haftalık “Kur’an’ı Anlama Usulü/Metodu” derslerimize de başladık dedim…
Evet, tekrar hatırlayıp hatırlatalım: Doğduğumuz andan itibaren evde, sonra okuduğumuz her türlü okulda, daha sonra hayatımızın ilmî, dinî, iktisadî, idarî/siyasî her merhalesinde, yani beşikten mezara kadar Kur’an daima ana kaynağımız olacak…
3. Aile hayatından devlet düzenine kadar her alanda adaleti tesisi etmek için… Ya da bizim yarım yüzyıllık ilmî ve siyasî çalışmalarımızı isimlendirdiğimiz şekli olan “ADİL DÜZEN” sistemini tam olarak uygulayabilmek için de… “KUR’AN VE İLİM” gereklidir, bu çalışmaların kurumlaşması gereklidir yani ilmî, dinî, iktisadî, idarî/siyasî dayanışma ortaklıkları olarak kurumsallaşması gereklidir… Bütün bu dediklerimiz, yarım yüzyıllık teorik ve pratik çalışmalarımızın mahsulü olarak onlarca çalışmada kitaplaştırılmıştır; yararlanacak yani okuyacak ve uygulayacak Kur’an ve ilim ehlinin hizmetine sunulmuştur…
4. ‘Eladlüesasü’l-mülk’ü uygulamak için bunların hepsi gerek…
Ve bunu sadece biz söylemiyoruz…
Tarihte hep söylendiği gibi bugün de hatırlatanlar var… Mustafa Kutlu, en son “Otorite” başlıklı yazısında (26 Aralık 2018) bunları hatırlatmış; okuyalım…
“Topluca yaşamanın, barış, güven, adalet vb. içinde olması istenir. Bunun yolu kadimden gelen bir şema ile İbn Haldun’un Mukaddime’sinde ‘Siyaset Dairesi’, Kınalızâde’nin Ahlâk-ı Alâi’sinde ‘Daire-i Adliye veya Adalet Dairesi’ olarak ifade edilmiştir. Sekiz parçaya ayrılan iç içe iki çember çizilir ve her bir parçanın içine şu sekiz cümle yazılır (Kınalızâde’den): ‘Adldirmûcib-i salâh-ı cihan / Cihan bir bağdır dîvarı devlet / Devletin nâzımı şeriattır / Şeriata olamaz hiç hâris illâ mülk / Mülk zapt eyleyemez illâ leşker / Leşkeri cem edemez illâ mal / Malı cem eyleyen râiyettir / Râiyeti kul eder pâdişah-ı âleme adl.’
Bakınız metin ‘adl’ ile başlıyor, ‘adl’ ile bitiyor. Yani başı adalet, sonu adalet. Öteki unsurlar çemberin neresinde olursa olsun, dönüp dolaşıp gelecekleri yer adalettir. / Şimdi gelelim açıklama faslına. / Cihanın ayakta durmasının (yani nizam-ı âlemin) asıl sebebi adalettir./ Cemiyet halinde yaşayan insana bütün fertlerin tâbi olacağı bir mevzuat lazımdır. Bu töre olabilir; kanun, örf, şeriat olabilir. / Bu mevzuatı ayakta tutacak (ona uyulmasını sağlayacak) bir organizasyona ihtiyaç vardır. Bu padişahtır, devlettir, hükümettir. / Fertler cemiyet halinde yaşayabilmek için, yani medeni olabilmek için kanuna, örfe, padişaha, devlete, hükümete itaat etmek zorundadırlar. / Padişaha (devlete-hükümete) itaati mümkün ve zaruri kılan padişahın (devletin-hükümetin) âdil olmasıdır. / Çünkü adalet mülkün ve devletin salâhının teminatıdır (Adalet mülkün temelidir). / Mülkü korumak için askere ihtiyaç vardır. / Askerin varlığı için mal (toprak-mahsul-üretim-vergi) ve para lazımdır. / Üretimi yapan, toprağı ihya eden ve parayı sağlayan (vergi veren) râiyettir (yani tarımla uğraşan halktır). / Adil olmak, vergiyi adaletle toplamak ve adaletle harcamak padişahın (devletin, hükümetin) görevidir.”
Mustafa Kutlu’ya bu hatırlatmalarından dolayı dualar ve teşekkürler…