PEYGAMBERLER

Klasik Bilgi

Resuller kendilerine kitap verilen ve bu kitab ile geldikleri topluluğa aşikarane başkanlık yapanlardır. Kitap ayrı şeriat ayrıdır. Davud şeriatte Tevrata uyduğu halde zebur sahibi olduğu için rasuldur. Süleymanın ise bir ahkam kitabı yoktur sadece tevratı farklı yorumlama uygulamaları ile ilgili çözümleri vardır ve meseller adı altında işlenir. Aynı kitabı uygulamada farklı bir şeriat yolu ile açan ve işleten resüller olabilir ama uyguladıkları şeriat kendilerine has bir takım yöntemler içerebilir. Beni israil peygamberleri arasında aynı kitaba tabi olan ama onu farklı bir takım anlayışlarla açan resüller vardı fakat bunların uygulamaları asıl kitaba karışmış ve aslın bölümü haline gelmiştir. Hadise göre Adem ile Muhammed arasında 124.000 nebi ile 315 resül gelmiştir. Tartışmalar arasında:

1) Rasulü ayıran kitap mı şeriat mı,

2) Rasule gelen şeriatın ondan öncekini neshedip etmediği fikrine “neshetmez ama bizi de bağlamaz, özel şartları gerçekleştiği takdirde gerektiğinde yararlanılabilir” diyenler vardır,

3) Vahyin şeklinin farklı olup olmamasına ise “vahyin açık olması zannilik ihtimali ve rasulün müdahalesi olmaması kesinliğinde olmalıdır” konuları vardır. Rasul belli bir topluluğa belli bir amaçla gönderilen ve ayırıcı bir tebliği öğretmekle yükümlü peygamberler iken, nebi genel tebliğe temel iman ögelerine davet eden peygamberlerdir. Tüm peygamberlerin herbiri ayrı ayrı kümeler olarak alınırsa ve bunların yükümlülükleri de ortak yönleri olarak kabul edilirse nebiler tüm peygamberlerin ortak kümesi, icmaları olurken, resuller ortak kümelerden ayrıcalıklı olan tebliğ ve görevlerle birbirinden ayırdedilir. Kuranda zikredilen 24 peygamber hz peygamberin hatemi altında cemlenir ve tüm bunların ayrıcalıklı görevleri vardır, hz peygamber bu görev ve fonksiyonları birer bakanlık olarak devlet mekanizmasında yerleştirilir.  

Hatemennebiyyin ise nebilerin sonuncusu (mührü) demek ise, nübüvvetin bitişi otomatikmen risaleti de bitirir, çünkü her resül nebi ise, nübüvvetin kesilmesi risaleti de bitirir. Nebi eğer eski şeriatın doğrudan vahiy ile uygulayıcısı, açılım getiricisi ve kati delillerle müçtehidi ise nübüvvetin mühürlenmesi uygulayıcılarının artık kati delillerle vahiyle destekli uygulamalarından ilme dayalı olarak zanni uygulamacılara inkılabına dönüşmesini ifade edebilir. Demek ki nübüvvet biter ama risalet devam edebilir. Nübüvvetin yerini birbirinden bağımsız aralarında her hangi bir menfaat bağı bulunmayan alimler topluluğu alırlar. Onlarda içtihadlarında artık vahiyle değil icma ile zannilikten katiliğe yükselterek vahiy yerine icmayı geçirirler. Bitiş ve mühürlenmenin asıl olduğu alan ise kitap inmesi olabilir. Artık yeni kitap inmeyecek tüm sorunlar kuranla içtihad ve icma müesselerine dayalı olarak çözülecektir olabilir. Bunun için ise “kuran kıyamete kadar tüm sorunların çözümünü icmali olarak içerir” varsayımının olması gerekir.

Bazı rasuller vardır yeni bir şeriat verilmediği halde rasuldurler: Davudun zeburu hüküm kitabı değil bir hikmet ve nasihat kitabdır. Davud hz musanın şeriatı ile yükümlüydü, demek yeni kitabın öncekini neshi diye bir şey yok sadece tasdik edip açılım programı getiriyor. Hadiste de 315 resul geçtiğine göre kitapsız rasuller de var, ya da onların kitabı ve şeriatı yitti. Birde hadislerde geçen meleklerle görüşen ama ne rasul ne nebi olanlar vardır.

Nebiler ise kendilerine her hangi bir müstakil kitap verilmeyen, şeriatte kendinde önceki rasulün yoluna tabi olan, ve onu uygulayan, istikbali oluşlara yönelik bilgilendirme ile geldikleri toplulukları uyararak tevhid esaslarına davet eden peygamberlerdir.  Her resül bir nebidir. Buna göre nebi yola sokan, rasul yol açan anlamındadır. Nebi habercidir, yazılı kitabı yoktur, rasul ise risalet ile mektup ve kitap ile gelendir. Nebi, enbiya ve nebiyyun diye iki çoğulu vardır.

Kuranda Hz Muhammedle beraber tam 25 peygamber geçer, Hz Yunus aynı zamanda Zünnun olarak geçer ve bunlardan başka peygamberlik payesi verilmemiş ama kuranda zikredilen Lokman, Zülkarneyn ve Üzeyir adlı 3 salih daha vardır.

Peygamberler:

Adem, İdris, Nuh, Salih, Hud, Lut, İbrahim, İsmail, İshak, Yakub, Yusuf, Musa, Harun,

Davud, Süleyman, Yunus, Zülkifl, İlyas, Elyesea, Zekeriya, Yahya, İsa, Şuayb, Eyüp, Muhammed

Gelenler inzal, tenzil, irsal, iyta gibi kelimelerle geçer.

Nebiler : Kuranda tekil ve çoğul olarak 75 kere, nübüvvet 5 kere geçer. Resül ve mürsel ise 383 yerde geçer. 

Karagülleye göre

Nebi taşra ve merkez bucak başkanlarıdır. Bunlar Cuma imamlarıdır. Halk bunlar çevresinde öbekleşir. Nebilerin çevresinde müminler, müminlerin çevresinde ehli kitap, ehli kitabın çevresinde insanlar. Bu başkanlar imamlardır. Orduları vardır. Ülkede savunma, ilde jandarma, bucakta nöbetliler kendi bağlı bulundukları yerlerdeki imamlara bağlıdırlar. Müminler nöbetlidirler, müslimler ise cizye verirler ve hürdürler, nöbetli değildirler. Başkan onlara emretmez, onlar şeriat ve hukuk düzenine tabidirler. Hukuk ise ictihad ve icmalardan oluşur, her bucak kendi kamu hukukunu oluşturur ve bu esnada cezaları kendileri koyar, infaz hakemlerin kararlarının imam tarafından uygulanmasıdır. Kafır cizye ödemeyen ama verilen hakem kararlarına uyandır, münafık dayanışma ortaklığında örgütlenebilen müslim görünüp müslim olmayandır, bir kimse askerlik yapacağım dediği halde biz onu kabul etmiyorsak bunlar münafık hükümlerine tabidir. Buna başkanlar karar verir veya hakemlere gidilebilir, onlar bir bucakta ya da askerlikte geri hizmetlerde örgütlenebilir. Tüm bunlar mahkeme eski kayıtlarında yer almalı ki münafık statüsü oluşturulabilsin. Mürted ise önceki mahkeme kararına uymayan hakkında tenkil çıkarılandır. Innallahe bima tamelune habiyra ile amel ve ictihad bir sayılmıştır. Herkes içtihadlarına uyar, kanundan kendi anladığına göre amel eder sonra ise problemleri kayıtlara göre hakemler çözer. Herkes işlediğini topluluğa bildirir. Sonra içtihadlar cemlenir ve birlik sağlanıyorsa icmalar oluşur. Bu fabrikada çalışanlara benzer herkes ayrı ayrı mamulun bir parçasını üretir ama payını ambardaki son mamülden alır. Son mamül icmalar kendi işledikleri içtihadlardır. Tevekkül demek hukuk kurallarına uymak demektir. Kural yanlışta olsa itaat edilecek, icmalar icma ile ictihadlar ictihad ile değiştirilecek ama üretim aşamasında sen işini yapıyor ve bozuk mamül çıkıyorsa bu senin sorumluluğun değildir, hukukta kişi yaptıklarından sorumludur, sonuçlardan değil.

Yeni Terminolojinin Uygulanışı

Peygamberlik ikidir: risalet ve nübüvvet.

Genel Hizmetleri gerçekleştirenler ve Kamu Görevlerini ifa edenler vardır.

Kitap-Kaynak kesitinde soldan sağa peygamberlerin toplamı Adem

Şeriat-Yöntem kesitinde soldan sağa peygamberlerin toplamı Eyüp

Tebliğ-Şura kesitinde soldan sağa peygamberlerin toplamı Zülkifl

Tasdik-Karar kesitinde soldan sağa peygamberlerin toplamı Zünnun

Cemiyet-Kamu kesitinde soldan sağa peygamberlerin toplamı Muhammed

Dini-Ahlaki kesitinde yukarıdan aşağıya peygamberlerin toplamı Lut

İlmi-Ameli kesitinde yukarıdan aşağıya peygamberlerin toplamı İbrahim

İktisadi-İdare kesitinde yukarıdan aşağıya peygamberlerin toplamı Süleyman

Siyasi-Askeri kesitinde yukarıdan aşağıya peygamberlerin toplamı Davud

Genel-Kamu kesitinde yukarında aşağıya peygamberlerin toplamı Muhammed.

Yerelde, Genel Hizmetlere doğru Dini, İlmi, İktisadi ve Siyasi kesittir.

Yerelden Cemiyete doğru Kitap, Şeriat, Tebliğ ve Tasdik kesitidir.

Yerelde Kitap, Genelde Kaynaklar olur.

Yerelde Şeriat, Genelde Yöntem olur

Yerelde Tebliğ Genelde Şura  olur

Yerelde Tasdik Genelde  Meclis olur.

Yerelde Hizmetler Devlette Görevler olur.

Dini, İlmi, İktisadi ve Siyasi Hizmetler vardır.

Ahlaki, Ameli, İdari ve Askeri Görevler vardır.

Dini Hizmetler yerel iken, Ahlaki Görevler Kamusaldır. Dinlerin normlarının standartlaşması Ahlaki normları oluşturur. Dinlerin icmasıdır.

İlmi Hizmetler yerel iken Ameli Görevler Kamusaldır. İlimlerin normlarının standartlaşması Ameli normları oluşturur. İlimlerin icmasıdır.

İktisadi Hizmetler yerel iken, İdari Görevler kamusaldır. İktisatların normlarının standartlaşması idari normları oluşturur. İktisatların icmasıdır.

Siyasi Hizmetler yerel iken, Askeri Görevler kamusaldır. Siyasetlerin normlarının standartlaşması askeri normları oluşturur. Siyasetlerin icmasıdır.

peygamberlik kristali

Peygamberler ya kitap getirir ya da şeriat getirir.

Ya tebliğcidir ya da tasdikçidir.

Kamu Görevi ifa edenlere rasul, Genel Hizmetleri ifa edenlere nebi denir.

Nübüvvet: dini, ilmi, iktisadi ve siyasi hizmetlerle ilgilidir. Genel hizmetler çokludur.

Risalet: ahlaki, ameli, idari, askeri görevlerle ilgilidir. Kamu görevleri tektir.

Kitap belli bir şeriatla uygulanır. Sonra uygulamalar başarılı oldukça tebliğ edilir, tebliğ edilenlerden toplulukça tasdik edilenler yürürlüğe girer.

Kitaplar temel olarak kaynaklardır. Kitaplar biraraya gelince kaynakları oluşturur.

Şeriatler temel olarak yöntemlerdir. Şeriatler biraraya gelince yöntemleri oluşturur.

Tebliğ yeri temel olarak şuradır. Tebliğler biraraya gelince şura oluşur

Tasdik yeri temel olarak meclistir. Tasdikler biraraya gelince Meclis oluşur.   

Kaynaklardan elde edilen yorumlar içtihadları oluşturur ve şurada tebliğ edilir.

Şeriatın genellenmesi Yöntemleri oluşturur.

Şeriat usul ve sünnetten oluşur.

Usul içtihadlardan elde edilir.

Sünnet icmalardan elde edilir. 

Sünnetler peygamberlerin uygulamalarıdır. 

Mecliste sünnetler ve icmalar tasdik olunur.

Ahlaki düzen dinlerin maşeri uygulamalarıdır.

Ameli düzen ilimlerin maşeri uygulamalarıdır.

İdari düzen iktisatların maşeri uygulamalarıdır.

Askeri düzen siyasetlerin maşeri uygulamalarıdır.

peygamberler kristali

24 peygamber ve hz muhammed nübüvvetin mührüdür. Yunus zünnun alınmak şartı ile toplamları 114 harftir. Herbirinin fonksiyonlarının bileşkesi “nübüvvet mührünü” oluşturur.

Adem risaleti, Zülkifl nübüvveti öğretti.

Yahya Kitabı, Zekeriya Kaynağı, İsmail Şeriatı, İshak Yöntemi gösterdi.

Eyüb Kamu Görevlerini, Zünnun Genel Hizmetleri gösterdi.

Yakub Şurayı, Salih Tebliği, Elyesea Tasdiki, Şuayb Meclisi öğretti.

İsa dini, nuh ilmi, hud iktisadı, musa siyaseti öğretti.

Lut ahlakı, ibrahim ameli, süleyman idareyi, davud askeriyi öğretti.

Yusuf içtihadı, ilyas usulü, idris sünneti, harun icmayı öğretti.

Muhammed aleyhisselam ise bir taraftan cemiyeti devlete, diğer taraftan Genel hizmetleri Kamu Hizmetlerine devlette sentezleyerek tüm peygamberlerin fonksiyonlarını kendi peygamberliğinde cemledi.