BİR BELEDİYE İŞSİZLİĞİ NASIL ÇÖZER?
Süleyman KARAGÜLLE
4 Şubat 2011 Yıl 1 Sayı 12
BELEDİYE & SERMAYE
Nüfus: İlçemiz 500 000 nüfusludur. 100 000 aile yani mesken vardır.
Alan: İlçemiz:10 000 dönümdür. Bir meskene 10 dönüm düşmektedir.
Apartman: 5000 m2 1000 m2’sine inşat yapıyoruz. Her katta 10 daire var. 100 dairelik bir apartman bir karyedir.
Kat: Her katta on daire vardır. Ayrı asansörü ve toplantı yerleri vardır. Aşirettir. Ocaktır.
Servet: Belediyede bugün 100 000 meskenimiz var. 100 000 dairelik arsa üretebiliriz. Daire başına 25 000 koyarsak 2,5 milyar sermayemiz var demektir.
Bir daire 4000 saate mal olmaktadır. Demek ki bir işçi, iki senede bir daireyi yapabilmektedir.
Yenileme: Belediyeyi yenilemek için, kadının çalışması ile ev geçinirse, erkeğin çalışması ile de 4 sene içinde yenilenir. Yanı bütün daireleri yıkıp yeniden yapabiliriz.
Çalışacaklar:
Kadro: Belediye ileride vereceği arsa karşılığı belde sakinlerinden
1-Öğretmenleri
2- Din adamları
3- Emeklileri
4- Ev hanımları çalıştıracaktır.
5- (Herkes çalışabilir)
Planlama:
1. Taşınmazlar tespit edilir.
A) Arsa: 1) Semti, 2) m²’si ile tüm belediyede ki arsaların değerleri tespit edilir.
B) Yapı: 1) Projeliliği, 2) projeye uygunluğu, 3) yapılış tarihi, 4) m²’si, 5) asansör, gaz, elektrik, 6) durumu ile yapıların değeri ayrıca tespit edilir.
2. Bir levha üzerinde yazılarak binanın kapısına asılır. Mal sahiplerine hakemlere gitme hakkı tanınır.
3. Bu bilgilere dayanılarak planlar yapılır.
a) Beş dönümlük arsalar üretilir.
b) Satmak isteyenlerden imar bedeli ile alınır. Bu yerler bir daha satılamaz.
c) Mal sahipleri imar senedi ile uygun yer alıncaya kadar, oralarda otururlar.
d) Boşalan daireleri aynı imar senedi ile alıp satabilirler.
Kiralama:
Dairelerin kiraları resmi değerlerle olacaktır. Mahallede bulunan boş dairelerin miktarına göre kiralar artırılıp eksiltilecektir.
KOOPERATİFLER
Kooperatifler: Kadro bucaklarda bucak kooperatifleri, Merkezde de Belediye kooperatifi kuracaklardır. Emekleri ile ortaklığa katılacaklardır. Saatleri yazılacak, dereceleri ile çarpılıp toplanacak ve kooperatiften alacaklı olacaklardır. Sonra bu para(alacak)larla daire ve dükkânlardan pay alacaklardır.
Kooperatif Muhasipleri: Her semtte kooperatiflerin muhasipleri olacak, herkes aldığını verdiğini kendi seçtiği muhasibine bildirecek o da ortak muhasebeye geçirecektir. Merkez kooperatifte yüksek muhasipler olacak, onlar da sözleşmelere göre bölüştürme yapacaklardır.
Kooperatif Mutemetleri: Her okulda ve camide merkez kooperatifinin mutemetleri olacak, halk paraları ve senetleri onlara verip onlardan alacaktır.
Kooperatif Ambarları: Kooperatifleri her semtte ve her mahallede ambarları olacak. Halk ürettiklerini ambarlara teslim edecektir. Bir belge alacaklar. Belgeleri tüccarlara satacaktır. Tüccarlar ambarlara belgeleri vererek malları teslim alacaklardır.
Kooperatif nakliyesi: Kooperatifler nakliye ortaklığı kuracaklardır. Mal ambara verildiğinde alınan belge hangi bakkalda bakkala verilip talep edilirse nakliye ona teslim edecektir.
Ambar ve nakliye bedeli: Ambara girerken mal olarak ambar ve nakliye bedeli yüzde olarak alınacak, ondan sonra az kalsın veya çok kalsın uzağa gitsin veya yakına gitsin fark alınmayacak. Birbirini sübvanse edecektir.
Belge ile teslim: Halk malını ambara teslim ederek belge alır bu belge elden ele dolaşır. Sonunda tüketiciye ulaşır. Tüketici belgeyi bakkala verir. Bakkal da nakliyeye verir. Mal bakkala veya eve ulaşır.
Komisyoncular: Her mahallede 20 kooperatif komisyoncuları tespit eder. Siyasi partiler aldıkları her %5 oy için birebir atarlar.
Mahalle mağazaları: Her mahallede satış merkezleri kurulur. Belediye parkların altını mağazalar olarak palanlar. Alt kat garaj, onun üstü, ambarlar onun üstü dükkânlar, onun üstü de park olur. (2 metrelik toprak üzerinde her çeşit ağaç dikile bilir.
Taşınmazların tespiti: İlçedeki bütün taşınmazlar, özellikleri ile tespit edilir ve bilgisayara geçirilir.
Halkın Tespiti: Herkesin durumunun tespitidir. Nerede çalıştıkları, ne iş yaptıkları tespit edilecektir.
Semt: Belde 1000 semte ayrılacaktır. Her semtte bir bakkal yeri ve ambar yeri belirlenecektir. İmarda işlenecektir. Her semt bir tek işletmedir. 200 işçisi vardır.
Bakkal: Bakkal 100 m2 kadar olacaktır. Bakkalın üstünde bir dairsi olacaktır. Bu dairede oturan ailece bakkal 18 saat açık tutulacaktır. Onlara cirodan bir pay verilecektir.
Ambar: O semtte üretilen mallar oraya konacaktır. O malları işletme tüccarları satın alacaktır.
Kontrol merkezleri: Kooperatif mahallelerde kontrol merkezleri kurar semtlerde üretilen mallar buraya gelir ve kontrol edilerek vasıfları yazılır. Etiketlenir. Üreticilere belge verilir. Tüccarlara bu etiketi/belgeyi satarlar.
Fabrikalar: Semtlerde üretilen mallar değerlendirilerek standart mallara çevrilir. Tasnif edilir ve özel ambalajlarla piyasaya sürülecek mal haline getirilir. Merkez ambarlara teslim edilir. Belge alınır. Belge tüccarlara satılır.
Toptan Mağazalar: Merkezde toptan mağazalar bulunur. Merkez tüccarları fabrikalardan aldığı malları dışarı götürüp satarlar. Aldıkları malları merkez mağazalara satarlar. Oradan işletme tüccarları alıp semt bakkallara satarlar.
SENETLER
Senet paraları: Merkez kooperatifi dört çeşit senet parasını çıkarır.
1) Taşınmaz karşılığı imar senedidir.
2) Tarım ürünleri karşılığı sipariş senedi,
3) Malzeme karşılığı mal senedi.
4) Para karşılığı altın senedi.
İMAR SENEDİ
İmar Senedi: Belediye hamiline yazılmış, hisse senetleri ihraç eder ve kooperatife kredi olarak verir. Kooperatife ortak olur.
Senetle Değerlendirme: Belediye halkına satabileceği taşınmazların listesini hazırlar. Değerlerini imar sendi ile bilirkişilere tespit ettirir. Bilirkişileri partiler tespit eder. Her temsilci ayrı ayrı değerleri tespit eder. Orta değerler alınır.
İhale: İmar senedi yüksek tutulur. Zamanla düşürülmeye başlanır. Komisyonculardan ilk talip olanlara o para değeri ile kredi olarak verilmiş olur. Komisyoncu o para değeri ile satar. %2.5 alır ve kalanını imar kasasına verir.
Denge değeri: İmar senedinin değeri düşürülerek satılacakların yarısının satılması sağlanır. Yarısı satılınca artık düşürerek denge formülü ile alınıp satılır. Senet fazla ise fiyatlar düşürülür.
Komisyoncuların ticareti: Komisyoncular kendilerine kredi olarak verilen taşınmazları satınca gelen para alınır, kendilerine imar senedi kredi verilir. Bununla taşınmazları alır satarlar. Kendileri sadece %2.5 komisyon farkını alırlar.
İmar senedinin piyasaya çıkması: Komisyoncular, sattıkları belediye taşınmazları ile elde ettikleri para karşılığı imar senedi alırlar, onunla taşınmazları alıp satarlar.
İmar senedi kredileşmesi: Bir komisyoncu bir taşınmazı aldığı zaman %80’ini kredi olarak verir. Böylece imar kasasında bulunan paranın beş misli senet çıkar. Bunun biri kasada olur. Diğeri ise halka intikal eder. Halkta bulunan imar senedinin miktarı taşınmazın dört mislidir.
İmar senedinin yararı:
a) Komisyoncular peşin alıp peşin satarlar.
b) Paranın faizinden beldemiz kurtulur.
c) Çalışana kredi vererek işsizliği çözeriz.
d) Komisyoncular kiralar.
Peşin alıp satma: Komisyoncu müşteri aramaz. Peşin imar senedi ile alır. Sonra taksit taksit satabilir. Faiz yüklemez. Ödemediği taksitin kirasını alır. Kendisi komisyon alır.
Paranın Faizinden kurtulunur: Taşınmazların alış ve satışlarda kullanılan bedelinde nakit vardır. Bu paranın faizi ödenmektedir. Yahut artırdığı için bankaya yatırırlar faiz alınacaktır. Bu faiz fonun olacaktır.
Çalışana kredi verirler: İmar senedi ise kooperatif arsalar üretir. Projesini yapar. Resmi ücretle işçi bulan müteahhide malzeme parasını ve işçilik parasını verir. Müteahhit inşaat yapar. İşçi varsa kredi vardır. Dolayısıyla işsiz kimse kalmaz.
Kiralama: Komisyoncu kiralar. Mal sahibi ile anlaşır. O kira almaya devam eder. Komisyoncuya kredi verilir, yapının tamir bakımı yapılır. Onunla kiraya verilir. Komisyoncu %2.5 komisyon almaya devam eder. Komisyoncu kiralayamazsa bir şey almaz.
Daire kiralamada denge: Daireleri komisyoncular kiralar.
a) Kiraya versin vermesin komisyoncular bu dairelerin kirasını öderler.
b) Komisyoncular, istediklerinde, yapmak üzere kredilerinden tamir yaptırırlar. On senede amorti edecek şekilde ek kira olur.
c) Komisyoncu daire kiraladıktan sonra ancak gelen kiradan pay alır. Kiralanamayan dairelerin kirası ödenir, ama komisyoncu pay almaz.
d) Kiralara konan fark kiralanmayan dairelerin kiraları kadar fark konur. Bu fark boş kalmasını istediğiniz daire kadardır.
İnşaatın Yapılması
Çalışana Kredi: Çalışan belde sakinlerine çalışma kredisi verilir. Çalışan bu kredi ile istediği işyerine gider çalışır, kooperatife gelir hesabını alır. Kooperatif mutemetlerine gider paraya çevirebilir.
Müteahhide Kredi:
Müteahhit, yüz dairelik beş dönümlük arsa bedelinde sakinleri o mahalledeki boş dairelere geçerler. İsterlerse resmi değerle dairelerini satarlar. Önce seçerler sonra satarlar.
Malzeme Kredisi: İnşaat yapıldığında işçinin ücreti ödenir. Malzeme parası ödenir.
İnşaat Hisse senetleri: İnşaatın hisse senetleri baştan satılmaya başlanır. Önce ucuz satılır sonra pahalı satılmaya başlanır. Satıldıkça müteahhidin kredisi çözülmeye başlar.
F=(8-3*S)/(10-5*S) S=0 F=4/5 Fo S=1 F=1 S=2 F=sonsuz
Kredileşme: Yapıların satış bedelleri Kredileşmede kalır. Ayrıldıkça oradan ödenir.
Kiralar: Gelen kiralarla kasadan senet alınır. Böylece herkes kar etmiş olur. Yani kiralar senet alımı ile sağlanır. Binanın bakımı yapılacaksa kasadan para çekilir. Yani ana paradan çekilerek bakımı yapılmış olur. Kiralar daha fazla ise kira getiriyor demektir. Bakım daha fazla ise demek ki zarar ediyor demektir.
Cirodan Kira: Yapılar, cirodan kiraya verilmektedir. Gelen kiralarla bakım yapılmakta artanla senet alınmaktadır. Ciro belli bir Ciro beldeli değerin altına düşünce onu kiralayan bulunmaz. Böylece o ömrünü doldurmuş kabul edilerek satılığa çıkarılır.
Taşınmazların satışı: Kira getirmeyen taşınmazlar ihale yoluyla satılır. İhale piyasada mevcut senetlerle yapılır. Satın alan o zamana kadar elde ettiği senetleri getirir. Ayrıca senedin değeri önce yüksek tutulur. Sonra düşürülerek satılır. Satın alana verilmiş olur. Yeni müteşebbis almış olur.
MALZEME SENEDİ
Malzeme: İnşaatta kullanılan taşınır mallardır. Onlarsız inşaat yapamayız.
Malzeme senedi: Sanayi malzemesi onunla alınır satılır.
Resmi Fiyatlar: Ambardaki stoklarla tespit edilir. Bunun için bono senedi çıkarılır. Bono senedinde ana mal demirdir. Bütün inşaat malzemesi bono senedi ile alınır satılır. Kasada bono senedi para ile değiştirilir.
Mağazalara kredi: Mağazalar, işyerlerinden veya ithal etmek suretiyle aldıkları mallara kooperatif bono senetlerini verirler.
Bucak senetleri: Semtlerde üretim yerlerine konan işletme kasalarına bucak senetleri ile işletme senetleri değiştirilir.
Belediye senetleri: Mahallelerdeki mağazalarda ise sanayi senedi kullanılır. Merkez kasada sanayi senedi para ile değiştirilir.
Belediye tüccarları: Belediye tüccarları, mahalle ambarlarından aldıkları malları götürüp dışarıya satarlar. Aldıkları malları getirip mahalle mağazalarına satarlar.
Kredi Fiyatları: Mahalle ambarlarına ve mağazalara sanayi senedi kredi olarak açılır. Kredi fiyatları stoklarla tespit edilir. Alış ve satış fiyatları kredi fiyatlarından farklıdır.
Üreticilere Kredi: Üreticiler malları ambara teslim edince belge alırlar. Belgeyi isterlerse tüccarlara satarlar, isterlerse bankaya götürüp mevduat olarak koyar, sonra satarlar.
Müteahhitlere Kredi: Müteahhitlere yapabilecekleri inşaatların büyüklüğünü gösteren kapasite belgesi verilir. Kapasitesini ayrı işlerde kullanabilir. Yahut müteahhitler birleşip büyük kapasiteli işi alabilirler.
Müteahhidin krediyi kullanması: Müteahhidin krediyi kullanabilmesi için işçiyi çalıştırması gerekir. Kendisine malzeme kredisi verilir. Bununla mağazalara malzeme siparişi verir. İşçiyi çalıştırınca o kredisini kapatmış olur. Yeniden sipariş verir.
Malzeme Miktarı: Kullanılacak malzeme planda belirlenmiştir. Malzemenin fiyatları ise serbest pazarlık usulü ile mağazalardan temin edilir. Para mağazalara sipariş edildiğinde ödenir.
Malzeme tedariki: Malzeme mağazalara sipariş verilir. Mağazalar tüccarlara sipariş verirler. Tüccarlar beldede ürettikleri malları beldede ürettirirler, ürettiremedikleri malların yerine başka malları getirirler satarlar sipariş aldıklarını alırlar. Bu krediler ve fiyatlar sanayi senedi ile oluşur.
Fiyatlarda denge: Müteahhitler işçilere sabit ücret verirler. Onları iyi çalıştırmaları sayesinde ucuza mal ederler. Müteahhitler pazarlıkla malları ucuza kırlar. Yapıyı ucuza mal ederler. Yapı maliyetle satışa çıkar. Ucuza mal etmişlerse çabuk satılır, kredileri açılır. Satılmazsa kredileri blok etmiş olurlar. Kredi kapasiteleri de düşürülür.
MARKETLER
Her mahallede bir süpermarket yeri ayrılır. Bu alan park yeri olabilir, sit alanı olabilir. İmarı verilmemiş arsa olabilir. İçinde alçak evler bulunan bir alan istimlâk edilebilir.
Ahşap Barakalar: Ahşaptan 4*5 lik ahşap barakalar yapılır. 5000 TL’ye mal edilebilir.
Süper market alanında bunlar konabilir. Burada satacak olanlara kira verir. İsterse bedelini verir kiradan kurtulur. Arsa kirası baraka kirası kadar olacaktır.
Kiralama: Dükkânlar cirodan kiralanır. Üç ayla bir yıl arasında deneme döneninde kira alınmaz. Ondan sonra belirlenen %5’i geçmemek üzere cirodan kira alınır. Dükkânı elde tutmak için belli miktarda ciro yapmış olması gerekir. Gerekli ciroyu yapamaması halinde ortak boş olan dükkânlara alınır. Boş olan dükkânlar da kalmazsa sözleşmesi feshedilir.
Kira payı: Arsa ve yapılar için kira ayrılır. Kiranın yarısı arsa sahiplerine diğer yarısı baraka sahiplerine verilir. Kiralar barakaların bedellerine eklenir. Baraka senetleri kıymetlenir veya ucuzlar.
Senetle satış: Marketten bir şey almak isteyen girişte kasaya para yatırır, kendine kart verilir. Bütün alış verişler kartla yapılır. Para ile alış veriş yasaktır. Böyle bir şey yapan derhal orada satıştan menedilir. Anlaşma feshedilir.
Fiyatlar: Tüm mallar senetle etiketlenir. O günkü TL değeri de belirtilir. Alış ve satışlar senet değeri ile yapılır. Faturalar TL değeri ile kesilir.
Artan Para: Müşteri isterse çıkarken baştan yatırdığı parayı alıp çıkabilir. İsterse parasını senet cinsinden bırakır. Senet kıymet kazanmakla o da kazanmış olur.
Senedin kıymetlenmesi: Markette satılan mallara %5 fark konur. Bu fark kadar senet kasadan satın alınarak Mağazaya konur. Mağazada bulunan bütün mallar ucuzlamış olur. Konsinye koyanların malları daha ucuz satılmış olur. Senet pahalanmış olur.
Kirada Denge: Kira Payı her yıl ayarlanır. Eğer satılan senetler maliyetin üstünde ise kira payı düşürülür. Satılan senetler maliyetin altında ise kira payı yükseltilir. Mallar pahalanır, ciro düşer. Ciro düşmeye başladığında kira payı sabit tutulur. Kira payları yıllık olarak ayarlanır
Bakkallar: Marketlerde satılan mallar müşterinin belirttiği adrese teslim edilir. Müşteri kendisi alıp götürdüğünde teslim bakkalı ikamet ettiği yerin bakkalıdır. Müşteriler siparişlerini bakkallarından alırlar. Ağır eşyalar evlere götürülür. Bakkallara teslimden dolayı bir pay verilir. Müşteriden kesilmez.
Nakliyeciler: Nakliyeciler malları Mahalle marketinden alıp bakkallar ağır olanları evlere teslim ederler. Nakliye ihale yoluyla belirlenir. İlk talip olan ortak nakliyecilere verilir. İleriki günleri katabilirler. Yılsonunda nakliye çok gitmişse gelecek sene ki paya artırılır. Az gitmişse eksiltilir. Fon dengede tutulur. Bakkalların payları nakliyecilerin payları ile denkleştirilir.
Artan paylar: Müşteri kendisi alıp götürürse nakliye payı nakliye hizmetine yine aktarılır. Bakkal payı ise müşterinin bakkalı biliniyorsa bakkalına bilinmiyorsa bütün bakkallara bölüştürülür.
Market çeşitleri: Dört çeşit Market vardır. 1) Esnaf Market, 2) Konsinye market, 3) Mala mal Market, 4) Elektronik market.
Esnaf marketleri: İstanbul’da üretim yapıp beldemiz halkına pazarlamak isteyen üreticiler varsa bunlar 5000 TL değerindeki bir yeri kiralarlar. 10 000 TL’yi ayda 200 TL verseler dört senede amorti etmiş olurlar. Bunu da cirodan vereceklerdir. Kaldı ki ciro yapamazlarsa bir şey ödemeyecekler. Bunlar faturaları kendileri keser. Çalıştırdığı kimseleri kendileri sigortalar. Bize sadece cirodan senet payı veririler. Üreticiler böyle dükkânlar edinebilecekleri gibi tüccarlar da böyle dükkân edinebilirler. Kendi mağazaları da devam eder. Süpermarketlerde burada reklam mahiyetinde dükkânlar bulundurabilirler.
Konsinye Marketler: Esnaf marketinden farkı, burada çalışanlar kooperatiflerce sigortalanır. Yine bir baraka verilir. Ne var ki bir dükkânda değişik kimselerin mallarına da raflar ayrılır. Buradaki mallar konsinye ilkesiyle alınıp satılır. Fatura ve irsaliye kooperatif adına kesilir. Sigorta kooperatif tarafından yapılır. Konsinye koyanlar başlangıç fiyatlarını kendileri koyarlar. Malları zamanla diğer satılan malların karları ile ucuzlamış olacaktır. Ayrıca ilk fiyatta zamanla azaltılır. Satılmayan mallar otomatikman ucuzlamış olur. Satıcı her zaman konsinye koyduğu malı alıp götürebilir. Konsinye konan mallardan yüzde olarak kira payı, sermaye payı, genel hizmet payı ve satıcılık payları alınır. Bunun tespiti mallara göre değişik olabilir. Pazarlıkla da olabilir. Malları alıp götürdüğü takdirde Mağaza payı alınmaz.
Mala mal satış: Bu tip marketlerde satılacak mal karşılığı para alınmaz. Kendisinden bir mal getirmesi istenir. Mağazada değişik barakalarda oturan tüccarlar gelen malları pazarlık yaparak işletme senedi ile alır. Mağazaya gönderirler. Satıldığında belirlenmiş bir pay verilir. Tüccarlara belli miktarda senet verilir. Ancak cirodan fazla kazanabilirler. Bunun için de ucuz mal almak zorundadır. Satıcılar da pahalı satma durumundadır. Tüccarlar on civarında olduğu için serbest rekabet korunmuş olur.
Mala mal marketler TL fiyatları sadece beyana dayanır. Maliyet üzerine fatura edilir. Kiralar ise çalışanların geliri, mağazanın kirası ve sermayenin faizsiz geliri gibi gelirlerdir. Senetleri kasada paraya çevirdikleri gün vergilerini de ödemek durumundadır. Paraya çevirmeden önce mal olarak muhafaza etmektedirler. Mal getirdikleri için aldıkları yerde vergilerini ödemiş olurlar.
Stoklu marketler de mala mal market gibidir. Malların alış ve satışı stokla değişmektedir. Tüccarlar ucuzlayan malları alırlar götürürler, pazarda satarlar, pahalanan malları alıp getirirler. Böylece tüccarlar malları konsinye de bırakmış olabilirler.
Elektronik marketler: Elektronik marketlerde satıcıların sadece örnek malları vardır. Müşteri gelir dolaşır, görür, fiyatları öğrenir. Parasını öder sipariş verir. Mal bakkalına veya evine teslim edilir. Müşteriler siparişlerini bakkallardan da yapabilirler. Böylece mağazalar sadece teşhir yeri durumunda olur.
İşte bu dört çeşit mağaza her mahallede bulunur. Bir süpermarket gibidir.
Bu mağazalarla neler yapılabilir?
Aracı Masraflar: Malların en ucuz yerde üretilmesi en yararlı yerde tüketilmesi için serbest rekabetin olması gerekir.
Sermayeye dayanmayan ekonomi: Ne var ki eğer serbest rekabet sermayeye dayanırsa sonunda tekel oluşur ve serbest rekabet kalkar. Serbest rekabetin sermayeye dayanmaması gerekir. Bilgiye dayanması gerekir. Sermayenin faizsiz olarak temin edilmesi şarttır. Bu da ancak senet sistemi ile mallarda kredileşme sistemi ile sağlanır.
Serbest Pazar: En iyi ekonomi şeffaf serbest pazarla doğar. Ben malımı piyasada rayiç fiyatla satabiliyorsam, ben rayiç fiyatla istediğim nalı bulabiliyorsam o zaman ekonomi en üst seviyede seyir ediyor demektir.
Herkese aş: Mala mal marketlerinde her türlü mal ucuz pahalı satılmaktadır. Dolayısıyla tamamen parasız kalan biri evindeki sandalyeyi getirir ekmek alır gider. Evindeki dolabı getirir. Eski ceketi getirir. Dolayısıyla herkes sosyal dayanışma olmasa da hayatını sürdürebilir.
Herkese iş: İsteyen evinde iş yapabilir. Makineyi kredi ile yapacağı iş karşılığı alır. Hammaddeyi de sözleşme ile satın alır. Kendisine kredi tanınır. Üretir, getirir mamul maddeyi satmış olur. Hammadde ve mamul madde fiyatlarını her gün takip eder en ucuz neyi bulursa onu yapar.
Alıştırma: Halkı bu markete alıştırmak için, önce para ile alış verişe başlanır. Sonra isteyenlere senetle başlanır. Senetle alma karlı hale getirilir. Böylece zamanla herkes senede geçmiş olur.
İmar senediyle ülke imar edilmiş olur. Mal senetleri de sanayi kentlerinde faaliyet yapılmış olur.
SELEM SENEDİ
Fidye: Bir insanı bir gün yaşatacak kadar tahıl miktarına fidye denir. Mezheplere göre değişiktir. Biz 2 kgr. buğday alıyoruz. Dört avuç,
Ücret: Bir adamın bir saatte ürettiği fidye miktarına saatlik ücret diyoruz.
Yıllık tüketim: Halk fitreyi tüketmek zorundadır. Giymeyi kısabilir. Barınma masraflarını kısabilir. Seyahat ve eğlenme masraflarını kısabilir. Halk buna kendisi karar verir.
Tüketim emeği: Halk yaşaması için gerekli malları üretmek zorundadır. Hepsini kendisi üretemez. İhraç ve ithal etmesi gerekir. Faizli paraların etkisini yok etmek için altın karşılığı bir senet çıkarılmalıdır.
ALTIN SENEDİ
Ortaklık Payı: Kooperatif ortaklardan bir cumhuriyet altını ortaklık payını alır. Bu karzi hasendir. Ortaklara kar ve zarar getirmez. Sadece kooperatif içinde kredileşme hakkı tanır.
Anonim şirketi: Kooperatif bir anonim şirket kurar. Cumhuriyet altını paylarını anonim şirketine sermaye yapar. Ortaklar anonim şirketinin senetlerini kooperatife vermiş ortak olmuş olurlar.
Kooperatif kasasında Para: Anonim şirketinde ki para şirket kurulduktan sonra kooperatif hesabına geçirilir. Anonim şirketi kooperatifin atadıkları yöneticiler yönetir.
Anonim şirketi senetlerin beşte bir ile bütün para kooperatif kasasında mevcuttur.
Senedin değeri: Kooperatif kasasında anonim şirketinin senetleri ve misli değeri ile alınıp satılmaktadır. Kooperatif de senetlerini ortaklarına beş misli değeri ile kredi olarak vermektedir.
Kuyumculara kredi: Beşte birini kuyumculara kredi olarak vermekte bunu satın, istediğiniz kadar altın alın. Ancak ortak geldiği zaman ona bir cumhuriyet altını verin diyoruz.
İmar senedi borsası: Beşte biri ile imar senedi alınıp satılmaktadır.
Selem senedi borsası: Beşte biri ile selem senedi sipariş senedi alınıp satılmaktadır.
Sanayi senedi borsası: Beşte biri ile sanayi senedi alınıp satılmaktadır.
TL Borsası: Beşte bir ile de TL alınıp satılmaktadır. İlçeden yalnız Türkiye piyasasına mal satılmaktadır. Belde tüccarlarının ülke dışında ithalat ve ihracatı yapılmaktadır.
Kredi değeri: Kuyumculara kuyumcuların alış değeri ile satılır.
Altın senedinin yararı:
1) Alış satış arasında fark ödemezler.
2) Para gibi istediği zaman bozdurabilirler.
3) Taşınması ve saklanması kolaydır.
4) Kredileşme.
(İstanbul İlçe Belediyelerine arz edilmek üzere hazırlanmıştır.)
İnsan: İnsan birlikte çalışıp ayrı tüketen varlıktır.
İşsizlik: Çalışanlardan bir kısmının ortak üretime katılmamasına işsizlik diyoruz.
Üretim İşçiliği: Tarım, sanayi, inşaat ve ticarette çalışanlara üretim işçisi diyoruz.
Üretim işçiliği: Üretici olmayan çalışanların sayısı üreticilerden fazla ise orada gizli işsizlik vardır. Bir öğretmen üretici değildir. Fabrikadaki bekçi üretici değildir. Tam mesaisini üretimde harcamayan da işsizdir.
Gerekli İşçilik: Herkes en az haftada 40 saat çalışmalıdır. Daha az çalışıyorsa işsizlik var demektir. Türkiye’de Öğrenciler çalışmıyor, emekliler çalışmıyor, askerler çalışmıyor, ev hanımları çalışmıyor. Gizli işsizlik %50 dir. Ayrıca % 10 resmi işsiz vardır. Verimsiz çalışmayı da katarsak Türkiye’de %75 atıl işsiz vardır.
İstanbul’da vasat belediyenin nüfusu yarım milyondur. Her ilçede 200 bin işçi vardır. Yani 100 bin aile vardır. 150 bin insan çalışmıyor demektir. Ayda 7,5 milyon TL zararımız vardır. Yılda 3 milyar TL zararımız vardır demektir.
Gaye: Çalışabilen insanlara çalışma imkânları sağlamak ve çalışmayı cazip hale getirmektir.
Çalışanlar: Bürokratlara bu yaptırılamaz.
1. Belediyede çalışmadan geçinen insanları faaliyete geçirebiliriz. Bunlar öğrenciler, emekliler, ev hanımları, öğretmenler, imamlar, bürokratlar ve zamanları olan tüm belediye sakinleri kooperatife ortak edilecektir.
2. Bunlar çalışacaklar ve bir ücret almayacaklardır. Çalıştığı saatleri yazacaklardır. İleride kooperatife gelir geldiğinde bunlara pay verilecektir. Kooperatife gelir, kuracağı işletmelerden alacakları paylarla sağlanacaktır.
3. Saat birim alınır. Her yeni gelen emek daha az emekmiş gibi yazılır.
Yapılan iş Dm ise O zamana kadar yapılmış iş Toplamı M ise
Dm = Dm (1- ln (M2/M1) şeklinde yazılacaktır.
Yani ilk saatler daha çok yazılacak sonraki saatler gittikçe küçülecektir.
Hesapta bulunan para, hesapta bulunan saate bölünür. Ayrılana o para verilir.
4. Kooperatif saatlik derecelerini tespit ederek ona göre ortakların saatlerini ortağın alacağı olarak gösterir.
PLANLAMA:
a) Her semtte 200 işçi bulunacaktır. 100 civarında hanelerden (500 Nüfus) oluşan semtlerden oluşacaktır. Her semtin bir bakkalı bir de mamuller ambarı olacaktır.
b) 10’a yakın semt birleştirilecek bir kooperatif kurulacaktır. İşletmeler kooperatifi kurulacaktır.
c) Her mahallede bir süpermarket oluşacaktır. Dört tür alış ve satışlar yapılacak:
1) Esnaf Marketi
2)Konsinye marketi
3)Mala mal marketi
4) Sipariş marketi
d) İlçe içinde bir hizmet kooperatifi kurulacaktır. Bunların planlamaları yapılmış olacaktır.
Altın senedi: Merkez kooperatifi vadeli altın senedini çıkaracaktır. Karşılığı cumhuriyet altını olacaktır. Bu senet altı ay vadeli olacaktır. Değeri kuyumcuların alış fiyatı şeklinde olacaktır. Yani altını ucuz alacaktır. Altı ay sonra kooperatiften cumhuriyet altını almış olacaktır. Ucuzluktan dolayı vadeyi kabul edecektir.
Altın siparişi: Kooperatif kuyumculara altın senedi sipariş edecektir. Üç ay veya altı ay sonra almak üzere şimdi parayı verecektir. Altının kuyumcudan alış bedeli ile vermesini isteyecektir. Kuyumcunun karı, altını altı aylık kullanması olacaktır.
Denge: Böylece halkta altın senedi kuyumcularda da ona karşılık altın olacaktır. Kooperatif sadece kuyumcuya kefil olmuş olacaktır. Bunun için gayrimenkulü ipotek almış olacaktır.
Sendin değeri: Altın senedi altın demektir. Ayrıca altından üstünlüğü vardır.
a) Alış satış farkı olmayacaktır.
b) Saklanması ve taşınması kolay olacaktır.
c) Para gibi bozdurulabilecek.
d) Kredileşmede kullanılacak.
İşletme Tüccarları: İşletme kooperatifi bulunan her semtte ona yakın semt tüccarları olacaktır. O semtin mallarını semt senedi ile alırlar. Götürüp satarlar, onunla mal alırlar, getirip bakkala satarlar. Bakkaldan aldıkları semt senediyle kredilerini kapatırlar.
İlçe tüccarları: İlçede üretilen malları, altın senedi ile alırlar. Götürüp dışarıya satarlar. Elde ettikleri para ile ilçede harcanacak malları satın alıp getirirler.
İşletme senedi karşılığı: İşletme senetlerinin karşılığı raflarda veya ambarlarda mal, kasada altın belge vardır. Kasalarda bulunan altın senedi karşılığı kadar, kuyumcularda altın vardır.
Halkta bulunan işletme senetleri ile halkta bulunan altın karşılığı ise;
Sai = Si * Fi = M * Fm/5
İşletme kasalarında altın senedi miktarı işletme sermayesinin dörtte biridir.
Sap = P/Fs Sa = Sai + Spi Altın senedin miktarı ilçedeki mal stokunun dörtte biri ile kasadaki para miktarının toplamı kadardır.
Sonuç: İlçe içinde para ancak beşte bir kadardır. İlçe içindeki ekonomik faaliyet altın sendi ile yapılmaktadır.
Yararı: a) İlçe sermayesini beş misli büyütmüştür. Sadece bir mislin faizini ödemektedir.
b) İlçede mevcut olan paranın beş misli faizsiz kredi verme imkânı doğmuştur.
c) Fiyatlar ve ücretler altınla kotalandığı için dışarıdaki fiyat değişiklikleri ilçe içinde etki etmeyecektir. Dışarıdaki krizler ilçeye uğramayacaktır.
d) İlçede stoklar artsa da üretim devam edecektir. Çünkü senet karşılığı üretiliyor. Senet faizsizdir.
Altın Senedin Değerlendirilmesi:
a) Halka faizsiz sipariş kredisi verilir. Halk bununla bakkallara sipariş verir, bakkallar, mağazalara sipariş verir. Mağazalar tüccarlara sipariş verir. Tüccarlar, ilçe içinde sipariş verirler. Böylece yılbaşında tüm ihtiyaçlar sipariş verilmiş ve işletmeler de sipariş almış olur. Aşsız kimse kalmaz.
b) Tüccarlar ilçede üretilmiş malları sipariş verirler, ürettikleri zaman alırlar ilçe dışında satarlar. Onunla dışarıdan aldıkları ile siparişlerini, kapatırlar. Böylece ilçe tüccarları da sermayesiz ticaret yapmış olur.
c) Halka faizsiz sipariş kredisi verilir. İstediğin yerde çalış, ücretini biz ödeyeceğiz deriz. İlçedeki yıllık ihtiyaçtan fazla olan emeğimizi böylece kullanırız. Herkese iş bulmuş oluruz.
d) Artık emekle yatıranla ya altın stokumuzu artırırız. Kuyumcularımız zenginleşir. Halkta altın senedi bulunur. Ya da inşaat yaparız ilçemizin imarını yapmış oluruz.
Belediye altın senedi ve işletme senetleri ile işsizlik sorunu çözmüş, emeği tam değerlendirerek ilçenin imarını da yapmış olur.
1. İsteyenler, mala mal marketimizden makine ve hammaddesini kredi olarak alırlar, işlerler ve mala mal markete teslim ederler. İsteyen sermayesiz işini kurmuş olur. Evinde bile imalat yapar.
2. Belediye imarına göre isteyen istediği arsada inşaat yapar. Müteahhit resmi ücret iş buldu mu sermaye ve arsa sıkıntısını çekmez.
3. İşletmeler