Yine orman yangınları yine ‘çözüm önerileri’-4

-Sayın Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’a Açık Çağrımızdır-

Önceki yazılarla birlikte okunmasını tavsiye ederek kaldığımız yerden devam…

Yine yaz aylarındayız ve yine ormanlarımız cayır cayır yanıyor...

Orman Bakanlığı, Genel Müdürlüğü şaşkın, halk üzgün, medya öfkeli...

Biz yıllardan beri bu konuda da tedavi, çare ve çözümlerimizi yazıyoruz…

Yetkililerin artık ‘çare ve çözüm önerilerimizi’ dikkate alması dileklerimizle…

***

Sosyal medyada karşıma çıkan bir çoban tespitini sizler de paylaşmak isterim…

“Eskiden ormanlarda (keçiler bedava orman işçileri olarak) çalışıyordu, ayaklarıyla cam iğnelerini ve kuru taban ölçüsünü temizliyorlardı. Orman içi açıklıklardaki otları temizleyip muhtemel yangınlar için kurtarılmış bölge hazırlıyorlar, sık ağaçlık alanlarda patikalar oluşturup bu patikaları mutlaka bir açık alana, bir çeşmeye, orman yoluna bağlıyorlardı. Muhteşem bir mühendislik kabiliyetleri vardı. Olası bir kriz durumunda ilk bulduğun keçi yolundan ilerleyerek güvenli bir alana çıkma şansın %90 oranındaydı. Orman ağaçlarının yaklaşık iki metresinden aşağıda çalı ve kuru dal bırakmadıkları için insanların da orman içinde hareket edebilmesini sağlıyorlardı. Keçi çobanları adeta ormanların fahri güvenlik korucuları olarak gece gündüz dağlarda oldukları için en ufak bir harekette duyarlıydılar, bölgelerini avuçlarının içi gibi bildikleri için ihtiyaç halinde muhteşem bir rehbere dönüşebilirlerdi. Sonra ne olduysa bir şeyler oldu. Doksanlı yıllarda bir anlayış peydah oldu. Ormanı biz koyacağız dediler “Hans” gelecek domuz vuracak, “Coni” gelecek geyik vuracak, biz de bundan cari açık deliğimizi yamayacağız dediler! Davarcı ve davarlar ormandan sürgün edildi! Bedava ormanı temizleyen keçiler ormandan çıkarken yüklü bir de para cezası kesmeye ihmal etmediler! Şimdi Hans ve Coni’nin 30 yılda verdiği para 30 dakikalık kendi elimizle yandı gitti! Elimizde kala kala ocağı sönmüş çoban, köyden göçe zorlanmış rençber, köyünü terk etmiş orman köylüsü, küle dönmüş ormanlar ve orman yangınlarında yanarak şehit olmuş evlatlar kaldı!”

***

ORMANLAR KOOPERATİFLEŞMELİDİR

ADİL BİR orman sİstemİ MÜMKÜNDÜR

Orman köylüsünü ormandan men etmekle ne elde edersiniz?

Ağaçları budanmadığı için kurur, kuru yerlerde altında kuru çam parçaları katman katman olur, hayvanlar otlamadığı için alt katmanlar bazı yerlerde artar veya biter, insanlar uzaklaştığı için orman sahipsizleşir.

Sonuç: yangın, kaçak kesim ve her türlü çok yönlü çöküş.

Oysa çare ve çözüm zor değildir.

Her orman bölgesi bir “Orman Semti” olarak kooperatifleştirilir. İlgilenen vatandaş bu parsele talip olur. Bir orman mühendisi ile proje hazırlar. Ormanın kapasitesine göre üretim yapılır. Kesim oranları ağaç hacmine göre belirlenir. Ürün adil şekilde paylaşılır. Kamu payını alır, vatandaş ekonomiye katkı yapar.

Bugün Türkiye’de iş problemi değil işçi bulma problemi oluşacak kadar çok imkân ve iş vardır ama bunu oluşturacak sistem/düzen/nizam yoktur.

Bizim önerdiğimiz sistemde hem mühendis çalışır hem halk geçinir hem orman yaşar. Devlet ise yönetmez, denetler.

Biz beraber bir bütün olarak kalkınmayı esas alırız.

Tekellere rant aktarımı değil, milletin emeği, kamunun varlığı ile ortak olduğu hizmetlere odaklanmak gerekir. Sahiplenme değil, sorumluluk paylaşımıdır. Merkezi yönetim bürokratları bunları beğenmiyor olabilirler ama halkın hayatına dokunan, toprağın ruhuna ve ormanların varlığına uygun başka model varsa beri gelsin.

(Devamı var)