***

NAHL SÛRESİ - 25. Hafta

 أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (1) يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ (2) خَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (3) خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (4) وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (5) وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ (6) وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنْفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (7) وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً وَيَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (8) وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَائِرٌ وَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (9) هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَكُمْ مِنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ (10) يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالْأَعْنَابَ وَمِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (11) وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (12) وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ (13) وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (14) وَأَلْقَى فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (15) وَعَلَامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ (16) أَفَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لَا يَخْلُقُ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (17) وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (18) وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (19) وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (20) أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (21) إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (22) لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ (23) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (24) لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (25) قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (26) ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ (27) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (28) فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (29) وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا خَيْرًا لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ (30) جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ كَذَلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ (31) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (32) هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (33) فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (34) وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ نَحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35) وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (36) إِنْ تَحْرِصْ عَلَى هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ يُضِلُّ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (37) وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَا يَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (38) لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ كَانُوا كَاذِبِينَ (39) إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَنْ نَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (40) وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (41) الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (42) وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43) بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44) أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47) أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48) وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49) يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (50) وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَهَيْنِ اثْنَيْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51) وَلَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52) وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54) لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (55) وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ (56) وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُمْ مَا يَشْتَهُونَ (57) وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (58) يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59) لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَى وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60) وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61) وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62) تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63) وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (64) وَاللَّهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (65) وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ (66) وَمِنْ ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (67) وَأَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ (68) ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (69) وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ يَتَوَفَّاكُمْ وَمِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (70) وَاللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِي الرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُوا بِرَادِّي رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَاءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (71) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُون (72) وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِنَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ شَيْئًا وَلَا يَسْتَطِيعُونَ (73) فَلَا تَضْرِبُوا لِلَّهِ الْأَمْثَالَ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (74) ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا عَبْدًا مَمْلُوكًا لَا يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَمَنْ رَزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنْفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَجَهْرًا هَلْ يَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (75) وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لَا يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَى مَوْلَاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّهْهُ لَا يَأْتِ بِخَيْرٍ هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَمَنْ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَهُوَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (76) وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (77) وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (78) أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (79) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ (80) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلَالًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ كَذَلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ (81) فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (82) يَعْرِفُونَ نِعْمَةَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (83) وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (84) وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (85) وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ (86) وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (87) الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ (88) وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَى هَؤُلَاءِ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ (89) إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (90) وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ إِذَا عَاهَدْتُمْ وَلَا تَنْقُضُوا الْأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ (91) وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَنْ تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللَّهُ بِهِ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (92) وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (93) وَلَا تَتَّخِذُوا أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُوا السُّوءَ بِمَا صَدَدْتُمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَلَكُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (94) وَلَا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا إِنَّمَا عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (95) مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (96) مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (97) فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ (98) إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (99) إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ (100) وَإِذَا بَدَّلْنَا آيَةً مَكَانَ آيَةٍ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (101) قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ (102) وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسَانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَهَذَا لِسَانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ (103) إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ لَا يَهْدِيهِمُ اللَّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (104) إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ (105) مَنْ كَفَرَ بِاللَّهِ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَلَكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللَّهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (106) ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (107) أُولَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (108) لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرُونَ (109) ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا فُتِنُوا ثُمَّ جَاهَدُوا وَصَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (110) يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا وَتُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (111) وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ (112) وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ (112) وَلَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظَالِمُونَ (113) فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا وَاشْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (114) إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (115) وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَذَا حَلَالٌ وَهَذَا حَرَامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ (116) مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (117) وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (118)

***

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (119) إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (120) شَاكِرًا لِأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (121) وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (122) ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (123)

***

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (119)

ÇumMa EinNa RabBaKa LilLaÜIyNa GaMiLuv elSUvEa BiCaHAvLaTin ÇumMa TAvBUv MıN BaGDi ÜAvLiKa Va EaÖLaXUv EinNa RabBaKa MiN BaGDiHAv La ĞaFUvRun RaXIyMun

“Sonra Rabbin cahillikle suu amel etmiş sonra bunun arkasından tövbe etmiş ve ıslah olmuş kimseler için Rabbin ondan sonra gafurdur rahimdir.”

Daha önce, iman ettikten sonra küfredenlerden bahsetmişti, 110’cu ayette…

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا فُتِنُوا ثُمَّ جَاهَدُوا وَصَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (110)

“Sonra fitneye uğramalarının arkasından hicret edip sonra cihat eden ve sabredenler için gafur ve rahim olduklarından bahsetmişti...

Gerek Gülencilere gerekse AK Partililere bildiriyor ve diyor ki; işte fitneye uğradınız... Bundan sonra hicret edeceksiniz, yani yüz lojmanlı apartmanlar kurup oralara taşınacaksınız... Ondan sonra cihat edip sabredeceksiniz... Çünkü orada da sizi sıkıntılı günler beklemektedir...

Demek ki, şimdi gerek Nur Cemaati gerekse AK Partililer ve Millî Görüşçülerden bir kısmı yeniden Akevler kooperatifçiliğine dönecekler ve işte onlar sabredip “Adil Düzen”i kuracaklardır. Bugün bunun emarelerini şöyle görüyoruz. Dün devlet kooperatiflere karşı iken, bugün kooperatifleri teşvik eder hâle gelmiştir. K. Evren vakıflara el koyduğu zaman, F. Gülen de cemaatine, “Siz de S. Karagülle’nin dediğini yapın, kooperatifler kurun” demişti. Ama işler düzelince bu söyleneni unuttular...

Biz Kooperatifleri önerdik.

Bunun iki sebebi vardı.

Kooperatifimiz devlet yardımını kabul etmediği gibi Kooperatifimiz herhangi büyük sermaye ortağını da ortak etmemektedir. Çünkü bir milyon lira yatıranla 100 lira yatıran eşit oya sahiptir. Buna servet sahipleri razı olmazlar.

İkinci sebep de; haklı-haksız, kooperatif kapandığı zaman herkes kendi ortaklık payını almaktadır, yöneticilerin günahını ortaklığa katılanlar çekmemektedir. Oysa vakıflarda ve derneklerde verdikleri o vakfı/derneği istismar edenlere sermaye olmaktadır.

Şimdi bu ayet “Sümme İnne Rabbeke” diyerek oraya atıf yapmaktadır.

Yani Akevler’e katıldıktan ve Adil Düzenci olduktan sonra tövbe edenler olacağı gibi onlar kooperatifçiliği kabul edip yüz lojmanlı işyeri apartmanlarına taşınmaya başladıktan sonra, bilmediklerinden hata edenler…

Bunlar kimlerdir?

Gerek Nur Cemaatini, gerekse Millî Görüşçüleri kasten değil de cehaletten dinleyip Akevler’i terk eden Risale-i Nur şakirtleri, Süleyman Tunahan cemaati, Uşşakiler, Nakşiler de tövbe edip ıslah olacaklardır. Onlar da Kur’an’ın emirlerine uyarak yüz lojmanlı işyeri apartmanları kurup oralara taşınacaklar, orada sabredecek ve ıslah olacaklardır.

Rabbin onlar için de gafur ve rahimdir.

Demek ki üçüncü binyıl uygarlığını iki grup kuracaktır.

Birinciler; hicret ettikten sonra sabredip cihat edenlerdir. Bunlar yüz lojmanlı apartmanlar kuracak ve oraya hicret edeceklerdir. Onlar orada cihat edip sabredeceklerdir.

Diğerleri ise; yüz lojmanlı apartmanları veya semtleri bulundukları yerde inşa edecekler ve orada tövbe ederek ıslah olacaklardır. Bunlar daha sonra bunu yapacaklardır.

Demek ki Akevler Kur’an düzeni çalışmalarını yapacaklardır. Bugünkü siyasiler ve Nur cemaatlerinden inanmış olanlar yüz lojmanlı işyeri apartmanlarını yapacaklar ve oralara hicret edecekler. Oralarda örnek Adil Düzen yaşamını ortaya koyacaklar. Sonra tarikat ehli ve diğer müslimler de kendi yerlerinde semt kooperatiflerini kuracaklar ve oralarda tövbe edip ıslah olacaklardır.

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ

ÇumMa EinNa RabBaKa

“Sonra Rabbin”

Kur’an’da uzak atıflar vardır. Kelimeler tekrar edilerek atfedilir. Böylece tüm sure birlikte başlatılır. Burada da “Sümme İnne Rabbeke” denmiştir. Oraya atfetmiştir. O “Sümme” de iman ettikten sonra tekrar eski döneme dönenlerden söz etmektedir.

Baştan gerek Millî Görüşçüler, gerekse Nur Cemaati mensupları Akevler ile yola çıkmışlar,  Kur’an düzenini kendi aralarında yaşamaya iman etmişler... Sonra her ikisi de Akevler’den ayrılarak, cari sistemde büyüyerek hizmet edeceklerini sanmışlardır...

Birileri; siyasi iktidarı ele geçirirsek Kur’an düzenini getiririz demişti.

Bunun olamayacağını Necmettin Erbakan hayatında görmüş ve yeniden Akevler ile çalışmaya başlamıştı...

Diğerleri ise; devlet kadrolarına inanmış insanları oralara yerleştirirsek sorunlar çözülür zannetmişlerdi...

İkisi birden hata ediyordu. Kişiler kötü değildi. Kötü olan, bozuk olan düzendi. Necmettin Erbakan bunu anlamıştı ama düzenin iktidarla değişeceğinde ısrar etmekte idi. Fatih Erbakan da aynı hatayı yapmaya devam ediyor, Erbakan Vakfı’nı iktidara araç yapıyor; hâlbuki Erbakan Vakfı’nı “Adil Düzen”e araç yapmalıdır.

Uzak atıfta onları anlatmaktadır. Burada ise ne zenginlikte, ne de iktidarda gözü olup Allah rızası için çalışan tarikatlardan ve ilahiyatçılardan bahsetmektedir. Bunlar gerek Millî Görüşçülerin gerekse Gülen Cemaati’nin Sermaye destekli başarılarını görünce, Akevler’i desteklemekten vazgeçtiler, oralara akın ettiler. İşte onlar bilmeden sui amel etmektedirler.

لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهَالَةٍ

LilLaÜIyNa GaMiLuv elSUvEa BiCaHAvLaTin

“Cehaletle sui amel eden kimseler için”

Bilmemek ayrıdır, cehalet ayrıdır.

Bilmemekte öğrenmek istersin ama öğrenme imkânın olmaz. Burada kastın olmadığı için sorumlu değilsin.

Cehalet ise; öğrenebildiğin halde öğrenmemekte ısrar edersin.

Burada sorumluluk vardır.

Yani bilmediğin için hata edersen sorumluluk yok ama içtihat etmez, bilmek istemezsen sorumluluk vardır.

Gerek tarikatlar gerek ilahiyatçılar “Adil Düzen”i yani Kur’an düzenini öğrenmemekte ısrar ediyorlar, bu sebeple kötülük yapıyorlar. Sorumludurlar. Bu ayet bunların da tövbe edip ıslah olacaklarını belirtmektedir. Birinciler için hak geldikten sonra irtidat edenlerden bahsetmektedir, burada ise ısrarla hakka gelmeyenlerden bahsetmektedir.

ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ

ÇumMa TAvBUv MıN BaGDi ÜAvLiKa

“Sonra bundan sonrasında tövbe ettiler”

Birinciler için; fitneye uğradıktan sonra, 15 Temmuz’dan sonra denmektedir.

15 Temmuz her ikisi yani AK Parti ve Gülen Cemaati için fitne olmuştur. Gülen Cemaati yenilip perişan olmuştur. AK Parti de olağanüstü hal ile perişan olmaya hazırlanmaktadır. O da fitneye uğramıştır, daha büyük fitne beklenmektedir.

Burada cehaletle kötülük yaptıktan sonraya aynı ifade ile işaret etmektedir ve orada hicretten sonra cihat ve sabırdan, burada ise tövbe ve ıslahtan bahsetmektedir. Bu ayetler geçmişleri değil bize gelecekleri bildirmekte yani bundan sonra olacakları haber vermektedir.

وَأَصْلَحُوا

Va EaÖLaXUv

“Ve ıslah oldular”

“Tövbe etmek” demek, yaptıkları yanlışlıkları ve zararları düzeltmek demektir. Cehalet ile kötülük yapmaktan vazgeçmek demektir.

“Islah olmak” demek uyum sağlamak demektir.

Bugün, hangi dinden olursa olsunlar, hakkı arayanlar vardır, hangi guruptan olursa olsunlar hakkı arayanlar vardır. Ne var ki herkes ‘ben’ diyor ama ‘biz’ diyemiyor.

Hayrettin Karaman’a ‘ilmî tartışmalar yapalım’ diye haber gönderdim; ‘ayrı ayrı anlatalım’ diye haber gönderdi.

Mustafa İslâmoğlu’na gittik, ‘birlikte araştırma vakfı kuralım’ dedik; ‘Biz ne yapıyoruz ki’ dedi.

Süleyman Ateş’e gittik ve ‘Kur’an vakfı kuralım’ dedik; ‘Benim zaten Kur’an vakfım var’ dedi.

İşte, bunlardan vazgeçip herkes yine yaptığını yapacak ama bunları uyum içinde yapacak, işbölümü içinde yapacak. İrşat yapanlar irşat yapacak, ilim yapanlar ilim yapacak, siyaset yapanlar siyaset yapacak, üretim yapanlar üretim yapacak ama bunlar semt kooperatiflerinde birleşecekler ve birbirlerini tamamlayacaklardır.

إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا

EinNa RabBaKa MiN BaGDiHAv

“Rabbin bundan sonra”

Her iki ayette “Ha” zamiri gönderilmektedir. Birincisine “futinu”daki fitneye, burada ise cehalete göndermektedir. Cehaletten sonra gafur ve rahimdir. Her ikisine nekre göndermektedir. Burada şunu ifade etmektedir ki; “Adil Düzen”e geçildiğinde ve adil yargı kurulduktan sonra, cehaletle işlenen kötülükler sorulmayacak, affedilecektir.

Yani Gülen fitnesini desteklemişler, biz hizmet veriyoruz diye katkıda bulunmuşlar. Oysa İslâmî olmayan o mekanizmaya katkıda bulunmayacaklar, kuracakları kooperatiflere ortak olacaklardı. Kooperatifler de denetimleri içinde hizmeti destekleyeceklerdi.

Biz Akevler’i kurduğumuz zaman buna göre kurduk. Hizmetlere paylar ayırdık. Ortakların istediği hizmetleri biz verecektik. Biz sadece katkılarının maksatlarına göre harcanıp harcanmayacaklarını denetleyecektik.

Her ikisi de kendileri cari sistemle yardım toplamaya devam ettiler. Ayakkabı kutularındaki dolarlar bu dolarlardı. Şimdi cemaate niye yardım ettiniz diye sorgulanıyorlar…

لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (119)

La ĞaFUvRun RaXIyMun

“Gafur ve rahimdir.”

Kasten öğrenmedikleri için suçludurlar ama cezalandırılmayacaklardır. Çünkü tövbe ettiler. Rahimdir, çünkü ıslah oldular, salih oldular.

إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (120)

EinNa EiBRAvHiyMa KAvNa EumMaTan QAvNıTan LilLAHı XaNIyFan Va LaM YaKu MıNa eLMuŞRiKIyNa

“İbrahim Hanif, Allah’a kânit bir ümmet idi ve müşriklerden olmadı.”

Bundan önce bu surede herhangi bir resulden bahsetmemiştir.

Sure biterken Hazreti İbrahim’den söz etmektedir. Hazreti Âdem aleyhisselam 60 000 yıl önce yaratılmıştır. Peygamberler gelmişler ama kitapları yoktur. Kişi yönetimleri vardır. Her kabilenin başkanı vardı, kabile başkanı o topluluğu yönetirdi.

Şeriat dönemi Hazreti Nuh’la başlamıştır. İnsanlar büyük kentlerde yaşamaya başlayınca, artık bir kişi topluluğu yönetemediği için yazılı kurallar kondu ve artık kişi yönetimi yerine kural yönetimi konmuştur. Hazreti Nuh ile başlayan bu kural yönetimi yerel idi, Fırat ve Dicle civarındaki site devletlerinde uygulanmaya başlamıştır.

Hazreti İbrahim Peygambere görev verilmişti; tüm insanlığı birleştirecek bir düzen oluşacaktı. Tevrat’ın bazı parçaları Hazreti İbrahim’e inzal olmuştur. Bu levhalar Sina Dağı’nda gömülmüştür. Sonra bunu çıkarmış olan Yahudilere şeriat yapmıştır. Peygamberler gelmiş, Hazreti İbrahim ilimde, Hazreti Musa şeriatta, Hazreti Davut iktisatta, Hazreti İsa ahlakta inkılâplar yapmış ve beşeriyeti birliğe ve laikliğe götürmüşlerdir.

Birinci Kur’an uygarlığında tüm dünyanın tek bir ümmet hâline gelmesi hükümleri ortaya konmuştur. Bu yolla insanlık Kur’an’ı uygulayacak seviyeye yükseltilmiştir. Yani Hazreti İbrahim ile başlayan beşeri birlik bugün fiilen tamamlanıştır.

Yeryüzünde iki uygarlık vardır. Doğu’da Hazreti İbrahim’in Katura’dan doğan Brahman kardeşlerin uygarlığı, Batı’da Sara’dan doğan İshak’ın çocuklarının uygarlığı ve Hacer’den doğan İsmail’in torunu Hazreti Muhammed’in getirdiği Kur’an uygarlığı.

Kur’an kıyamete kadar olan hükümleri içermektedir. Ancak birinci Kur’an uygarlığında çoğu o zamanki şartlarda uygulanmıştır. Bugün ise o şartlar uygun hale geldiği için Kur’an’ın uygulanması çağımızda olacaktır, üçüncü binyıl içinde olacaktır. Dolayısıyla Kur’an daha çok bu yılları anlatmaktadır. Gelecekte deniz uygarlığı kurulacak, gök uygarlığı kurulacak, hatta uzay uygarlığı oluşacaktır. O günler geldiğinde Kur’an bizim bugün anlayamadığımız manaları ile hitap edecektir.

Surenin sonunda Hazreti İbrahim’den bahsederek Kur’an’ın beşeri uygarlığın kurulması için indirildiğini ifade etmektedir. Akevler yarım asır çalışarak “Adil Düzen’e Göre İnsanlık Anayasası”nı hazırladı. Arif Ersoy ve Süleyman Akdemir akademik kariyerlerini bu düzen için yaptılar. Süleyman Akdemir bugünlerde “İnsanlık Anayasası kavramı” kitabını baskıya verdi. Yani “uluslar anayasası” değil, “insanlık anayasası” yani “İbrahim milletinin anayasası”.

“Ümmet” imamı olan topluluk demektir. Biz namaza durduğumuz zaman kamet getirir, biz imam imişiz gibi namaz kılarız, isteyenler cemaat olurlar. Hazreti İbrahim ilk imamdır ama tüm insanlar arkasında namaz kılıyormuş gibi imam olmuştur. “Ümmet” kelimesini kullanmaktadır. Yalnız bir yerde, burada, “ümmet” kelimesi kişi için kullanılmıştır. İmam tek kişi olmakla beraber imamda birlik ortaya çıkmaktadır. İmamın kişiliği ile topluluğun kişiliği birleşmektedir. Mufavede şirketini temsil etmektedir.

“Kânit” demek, söylenenlere kulak veren, dinleyen demektir. Allah’ın söylediklerini dinler ve ona uyardı demektir. Gerek Gülen cemaati, gerek AK Partililer Allah’ın kâniti olmadılar. Biri Sermaye’ye sırtını dayadı ve emrine girdi, diğeri de Avrupa yani AB sokaklarında dolaşarak onlardan medet ummaktadır.

Burada bir de “Hanif” kelimesini getirmektedir.

“Hanif” eğildiği zaman kırılmayan yaş çalıdır, esnek çubuk demektir. Rüzgâr estiği zaman çalılar ve dallar eğilmekte, böylece kırılmaları önlenmektedir. Ama rüzgâr diner dinmez dallar gerisin geriye gelmektedir. Hanif olmak demek bu demektir. Birbirimize karşı hanif olmalıyız, kendi içtihatlarımızdan vazgeçmemekle beraber karşı tarafın da kendi içtihatlarına göre hareket etmesine imkân sağlamalıyız. Hazreti İbrahim için hanif bir müslimdi diyor. Yani barışçı ama aynı zamanda kişiliğini koruyan barışçı ve müşriklerden değildi demektedir. Ümmet, kânit, hanif ve müşriklerden olmama özelliklerini saymıştır.

Bugün bizim de böyle olmamız gerekmektedir.

Faizli ekonomiden “kredileşme ekonomisine” geçmeliyiz.

Ekseriyet sisteminden “hicret demokrasisine” geçmeliyiz.

Barışçı olmalıyız ama şeriatımızdan taviz vermemeliyiz.

Sizin dininiz sizin, benim dinim benim diyebilmeliyiz.

Tek kişi de olsak, hak yolundan ayrılmamalı ve bir cemaat içinde olduğumuzu unutmamalıyız. Kur’an’a kulak vermeli ve onu dinlemeliyiz. Her ümmet kendi kitabına kulak vermelidir.

إِنَّ إِبْرَاهِيمَ

EinNa EiBRAvHiyMa

“İbrahim”

Arapçaya dışarıdan gelen kelimeler vardır. Kur’an bunları zikreder, ancak bunlara Arapça manalar kazandırır. Halk yabancı kelimeleri kendi dil mantıkları içinde değerlendirir.

“BRH” “burhan” kökündendir. “Burhan” “berk” kelimesine akrabadır. Şimşek çaktığı zaman ortalık aydınlanır ve her şeyi görürsün, ne olduğunu bilirsin. Birden akla gelen ve kesin olarak kanıt olan delillere “burhan” denmektedir.

Sonuna “M” eklenmiştir. “M” suyu ifade eder, enginliği ifade eder. Hazreti İbrahim tüm insanlığa kıyamete kadar delildir. Hazreti İbrahim’den önce gelen peygamberler peygamberliklerini mucizeler ile ispat etmişlerdir. Hazreti İbrahim zamanında müsbet ilim gelmiş, bugünkü ilimlerin temelleri atılmıştı. Hazreti İbrahim insanları kişi mucizesi ile değil, akli delillerle davet etti. İlk inkılabı ilimde yaptı, onun için adı İbrahim’dir.

كَانَ أُمَّةً

KAvNa EumMaTan

“Bir ümmet idi”

Tek başına tüm insanlığı temsil ediyordu. Ateşe atılmış ama inançlarından vazgeçmemişti. Oğlunu kes denince kesmeye başlamıştı. Oğlunu götür ve Mekke’nin kayalıkları arasında bırak denmiş, onu da dinlemişti. İslâmî tebliği yalnız memleketinde yapmamış, Mısır dâhil ülkeleri dolaşmıştı.

قَانِتًا لِلَّهِ

QAvNıTan LilLAHı

“Allah’a kânit idi”

Allah ne emrediyorsa onu yapardı. Hazreti İbrahim insanlığın içtimai atasıdır. Bugünkü tüm uygarlıklar onun zürriyetinden gelmiştir.

Kur’an’daki “ebiküm İbrahim” kelimesi bunun için önemlidir.

Bugün de tüm insanlığı Hazreti İbrahim birleştirecektir. Hintliler ve Budistler onun torunu olduklarını henüz bilmiyorlar. Araştırmalar bu gerçekleri bir bir ortaya koyacaktır.

حَنِيفًا

XaNIyFan

“Hanif”

Hanif olarak, eğilerek ama kırılmayarak. Sabrederek ama çatışmayarak. Muharip olarak değil müslim olarak.

Barışçı olacağız. İnsanlık iki uygarlık arasında gelişmektedir. Hak uygarlığı İslâm’a yani barışa dayanır, kuvvet uygarlığı ise savaşa dayanır.

ABD’de iki parti vardır; Cumhuriyetçiler ve Demokratlar. İkisi de Yahudilerin kurduğu partilerdir. Cumhuriyetçiler insanlığa savaşla hükmetmeyi hesaplamaktadırlar. Demokratlar ise insanlığa bunu çıkar paralelliği içinde yapmaktadırlar. Obama’yı onlar getirdiler.

15 Temmuz’u Sermaye yaptı diyoruz. Hangi Sermaye yaptı; Rockefeller mi Rothschildler mi? Bu husus henüz tam olarak aydınlanmış değildir. Bu hareket iki Sermaye arasında olmuş olabilir.

Hazreti İbrahim haniftir ve müslimdir. Yani kendisi dinden taviz vermez ama başkalarını davet eder, delil getirir ama zorlamaz.

Bugün Akevler bunu yapmak istemektedir. Dünyaya diyor ki: Biz size karışmıyoruz. Bırakın biz kendi kooperatifimizde istediğimiz gibi yaşayalım. Sermaye bundan rahatsız olmuş ve onu geliştirmemek için sinsi faaliyetlerine devam etmektedir.

وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (120)

Va LaM YaKu MıNa eLMuŞRiKIyNa

“Ve o müşriklerden olmadı.”

Hazreti İbrahim tavizci olsaydı tüm putlara tanrı derdi ve tek Tanrı’yı öyle görürdü. Hindistan resulleri buna yakın bir metot uygulamışlardır. Her kabilenin putunu önce tanrı olarak kabul ettiler. Ama ondan sonra dediler ki; tanrıların tanrısı var, O Brahma’dır, O her şeye hâkimdir, O’ndan başka tanrı diye bir şey yoktur. 

Hazreti İbrahim böyle yapmamış, onların putlarını kırmış, tek Tanrı var demiştir. Tanrı’nın yanında hiçbir tanrı bırakmamıştır. Aslında Brahmanistler de farklı bir şey yapmamışlar, sadece usul farkı gütmüşlerdir. Biz de bugün öyle olmalıyız.

Bir ümmet olmalıyız. İnsanlık tek ümmettir, ayrı dayanışma ortaklıklarımız, ayrı ülke ve illerimiz olacak ama tüm insanlık bir olacaktır, bir ümmet olacaktır. Allah’a kânit olacağız. Bütün mukaddes kitaplara kulak vereceğiz. Kur’an’ın hakemliğinde ve müsbet ilim anlayışında Allah’ın ne dediğini bulacağız. “Kâniten lillah” demek bu demektir. Hanif olacağız, içtihat ve mahalli icmalara saygılı olacağız ama kendi içtihat ve icmalarımıza kendimiz için asla tavizci olmayacağız. Tavizler vererek Avrupa Birliği’ne girmeye çalışmayacağız, zinaya onların hatırı için helal demeyeceğiz.

شَاكِرًا لِأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (121)  

ŞAvKiRan LiEaNGuMiHi iCTaBAvHu Va HaDAvHu EiLAv ÖıRAvOın MuSTaQIyMin

“Nimetlerine şakir olarak onu ictiba etmiştir ve onu mustakim sırata hidayet etmiştir.”

“Ceba” hayvanların su içmesi için yapılan yalağın adıdır, toprak kazılarak yapılır ve ağaçtan yapılır. “Cetbetmek” kabı su ile doldurmak demektir. “İctiba etmek” bir yerde kullanmak üzere seçmek, görevlendirmek demektir. Birçok kimseler arasından birini seçerek görevlendirmek demektir.

Nimetlerine şükreden olarak.

-Ona verilen nimet ne idi?

Şüphesiz en büyük nimet ilimdi.

-O’na şükür nasıl yapılır, nasıl olur?

İlmi gerçekleri insanlığa anlatmakla olur.

Buna direnirlerse de ona sabrederek, hanif olarak.

Prof. Dr. Sabahattin Zaim Kırgızistan’a gelmişti. Bir profesör arkadaşla evime geldiler. Ben onlara dedim ki: “Türkiye’de büyük siyasetçiler var, büyük din adamları ve büyük iş adamları var ama Türkiye’de büyük âlim yok!” Arkadaşı, ‘Sabahattin Bey hariç’ dedi. Ben, “Hayır, o âlim değildir, çünkü ilmi ile cihat yapmıyor!” dedim. 

Sabahattin Bey bundan sonra da asla bana karşı olan tavrını değiştirmedi. Her zaman birbirimize saygılı olduk. Ölümünden sonra neşredilen hatırat kitabında Akevler ve Süleyman Karagülle kısımları çıkarılmış ve öyle basılmıştı. Prof. Dr. Osman Eskicioğlu onun yanında doktora yapmıştı ama doktora yaptırdıkları arasında onun adı da yoktu. Herkesle iyi olma kimseye yararlı olmamadır ve sonunda hiçbir şey yapmamadır. Bugün onun adına üniversite var. Prof. Dr. Arif Ersoy o üniversitede Rektör Yardımcısı ve Uluslararası İslâm Ekonomisi ve Finansı Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürü’dür. Devlet ona da imkânlar vermiştir ama görevi maalesef Katılım Bankalarına meşruiyet fetvaları sunmaktan ibarettir.

Hazreti İbrahim böyle yapmadı; cihadı ile tüm insanlığı aydınlığa götürdü.

Allah Hazreti İbrahim’e başka ne nimetler verdi?

İsmail’i verdi, İshak’ı verdi, Yakup’u verdi, diğer çocuklarını verdi. O da bunları görevlendirdi. Hazreti İbrahim’e ayrıca servet verdi ve o da serveti Allah’ın emrinde harcadı.

Onu ictiba etti. İnsanlar arasında tüm insanlığı hidayete götürme görevini ona verdi. Ve o müşriklerden olmadı. Putları kırarak şükrünü eda etti.

Biz de çağımızın putlarını kırmalıyız. Karşılıksız parayı etkisiz hâle getirmeliyiz. Halkı kooperatifler şeklinde organize ederek sahte tanrıların sömürüsünden kurtarmak için çalışmalıyız. İbrahim ümmetinden olmalıyız.

“Müstakim sırat” burada nekre getirilmiştir. Kur’an’da marife ve nekre olarak geçmektedir. Harfi tarifli sıratı müstakim üç defa geçmektedir. Biri Fatiha’da, biri şeytanın yapacaklarını beyanda, biri de Hazreti Musa ve Harun’da. Diğerleri nekre olarak geçmektedir. Demek ki müstakim sıratlar çokmuş. Mezhepler dinler müstakim sıratlar olur. Aynı hedefe yönelmiş değişik yerlerdeki yolların hepsi müstakimdir. Hedef aynı olduğu için bir sırattır. Ayrı oldukları için nekredir. İçtihatlar sıratı müstakimdir. Hepsi icmaya yöneltir, o marifeli sırattır. Hazreti İbrahim’i de bir sıratı müstakime hidayet etmiştir. Her uygarlığın müstakim sıratları farklıdır.

Bu ayetin delaleti ile anlıyoruz ki insanlığın icmaları vardır. Bu zamanla değişmez. Bu marifeli sıratı müstakimdir. Bir de her uygarlığın kendi icmaları vardır. Fıkıhçılar buna “müfesser” demektedirler. Birinci Kur’an uygarlığının icmaları vardır. Bunlar değişmez. Kur’an’ın metni böyledir. İcma ile sabit olmuş manaları vardır, bunlar değişmez.

Örnek olarak namaz, oruç, hac, zekât gibi kelimelerin Kur’ani manaları, Sahabelerin fiili icmaları ile sabittir, kıyamete kadar bu manalarını koruyacaklardır.

Bazı icmalar vardır ki onlar birinci Kur’an uygarlığına aittir. Sükûti icma böyledir. Bu icmalar yeni uygarlıklarda değişir. Üçüncü binyıl uygarlığında henüz bu icmalar doğmamıştır.

Hazreti İbrahim kendi çağının icmalarını oluşturmuştur.

شَاكِرًا لِأَنْعُمِهِ

ŞAvKiRan LiEaNGuMiHIy

“Nimetlerine şükreden”

Allah bize göz vermişse; onunla çevremizi görürsek şükretmiş oluruz.

Allah bize ilim vermişse; ilmi kullanarak onun gereklerini yaparsak şükretmiş oluruz.

Anne babamız bizi yetiştirmiş; biz de çocuklarımızı yetiştirirsek şükretmiş oluruz.

Geçmiştekiler bize öğretti; biz de gelecektekilere öğretirsek şükretmiş oluruz.

Allah Hazreti İbrahim’e nimetler verdi. İlim nimetini verdi, İslâm nimetini verdi, zenginlik verdi, zürriyet verdi. O da bu nimetlerin hepsinin şükrünü yerine getirdi.

Bugün de Allah insanlığa akla gelmez nimetler verdi. İlim nimetini verdi. En uzak yıldızlardan haberdarız. En küçük parçacıklardan haberdarız. DNA’ları keşfetmişiz. Sıfır ve bir dereceleri keşfetmişiz,  programlar yapıyoruz. Bunlar O’nun nimetleridir. Ulaşım, haberleşme, makineleşme, aydınlanma (elektrik ve ampul) nimetlerini vermiş. İşte bunlara şükretmeliyiz. Bunları barış düzeni için kullanmalıyız. Yüz lojmanlı işyeri apartmanlarını ve semt kooperatiflerini kurup ilâhi kitapların gösterdiği müstakim sırata doğru yürümeliyiz.

اجْتَبَاهُ

iCTaBAvHUv

“Onu ictiba etmiştir”

Diğer insanlardan ayırarak ona (Hazreti İbrahim’e) insanlığı tek ümmet yapma görevini verdi. O da bunu başardı. O’na şükreder oldu.

Bugün insanlık dört büyük din etrafında toplanmıştır; Hıristiyanlık, Müslümanlık, Hindu ve Budizm. Bunlar İbrahimî dinlerdir ve insanlık onlarla bugünkü uygarlığa ulaşmıştır.

Şimdi Adil Düzen çalışanlarının her birini de seçmiş ve görev vermiştir. Her biriniz düşünün; “Adil Düzen”i kendi iradenizle bulmadınız, birtakım tevafuklarla bu yola girdiniz.

İşte, Allah tevafuklarla sizlere “Adil Düzen” nimetini öğretti ve bu büyük nimeti verdi. Şimdi siz bunun şükrünü Hazreti İbrahim gibi ifa etmelisiniz. Kur’an seminerlerini imkân nisbetinde birlikte okumalısınız. Arkadaşlarınızla tartışmalısınız. Gücünüz nisbetinde yorumlarda görüşlerinizi açık şekilde ifade etmelisiniz. Bizde sansür yoktur. Biz ne polisiz ne de savcıyız, suç işleyen kendisi hesap verir. Sorumlu yazı işleri görevlimiz yoktur. Herkes kendi yazısından sorumludur. 

وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (121)  

Va HaDAvHu EiLAv ÖıRAvOın MuSTaQIyMın

“Ve ona müstakim sıratı hidayet etti.”

“Şari” cadde demektir.

“Tarik” tek patika yol demektir.

“Sırat” ise demiryolu gibi tek yol demektir.

İcmalarla sabit olanlar “sırat”tır. İçtihatlardan sabit olanın her biri “şir’a”dır. Hep birden şeriattır. “Müstakim sırat” tek yoldur, doğru yoldur, en kısa yoldur.

Medeniyetlerin icmalarına “müfesser” denir, bir medeniyette değişmez.

İnsanlığın icmasına “muhkem” denir, hiçbir zaman değişmez.

Şimdi biz üçüncü binyıl icma ve içtihatlarını ortaya koymaya çalışıyoruz. Bizim öğretilerimizle yetişen bize göre gençlerimiz var. Yüksek makamlara erdik diye kendilerini bizden âlim görüyorlar, paraları vardır diye bizden âlim görüyorlar. Bilmiyorlar ki, birilerinin oyu ile âlim olunamadığı gibi parayla da ilim satın alınamaz. Dolar ilmi üretemez, ilmi istismar eder. İlim her söze kulak vererek en iyisini içtihatla tesbit etmekle bulunur.

وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (122)

Va EAvTaYNAvHu Fıy elDuNYAv XaSaNaTan Va EinNaHUv Fıy elEAvPıRaTi LaMiNa elÖAvLıXIyNa

“Ve biz ona bu dünyada hasene verdik ve o ahirette de salihlerdendir.”

“Hasene” demek servet demek değildir. Dört çeşit hasene vardır. İlim bir hasenedir. İman bir hasenedir. Ameli salih bir hasenedir. Toplulukta saygın kişi olmak bir hasenedir. Servet eğer salih amel için kullanılırsa hasenedir. İktidar adalet için olunursa hasenedir.

Hazreti İbrahim’e verilen bu nimetler bugün insanlara verilmiştir.

İlim verilmiştir. İmanı küfür ile değiştirmişlerdir. Bol bol yerler ihsan etmişlerdir. Ne var ki bunları hasene olarak değil de seyyie olarak kullanmaktadır.

Bunların hiçbirisi hasene değildir. Eğer bunlar bir köyde olsa, “Adil Düzen” içinde ise hasenedir. Bugün hepiniz sadece bir semt kooperatifi kurup içinde yaşamak için çalışmalısınız. Onun dışında sadece yaşamak için gerekli işleri yapmalısınız.

“Ahirette de o salihlerdendir.” Ahirette de salih olma sorunu ortaya çıkıyor. Ahirette de imalatını yapacakları işler olacak ve işleri işbölümüne göre yapacaklardır. Cennettekiler bunu zevkle yaparlar. İbrahim milleti orada da salih topluluklardan olacaktır. Ahiret hayatının dünya hayatından farkı, hasene olacak, seyyie olmayacak.

وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً

Va EAvTaYNAvHu Fıy elDuNYAv XaSaNaTan

“Ve biz ona bu dünyada hasene verdik”

“Deni” yakın demektir. Mekânda yakınlık olarak kullanıldığında karşıtı “kusva”dır. Zamanda yakınlık olarak kullanıldığında karşıtı “ahiret”tir. Dünya hayatı ve ahiret hayatı olarak isimleşmiştir. Yani hayatın sıfatları isimleşmiştir.

İnsanın nasıl iki hayatı var, anne karnındaki hayat ve doğduktan sonraki hayat; insanlığın da iki hayatı vardır, yaşadığımız bu zamandaki hayat ve ondan sonra başlayacak dört ve beş boyutlu uzayda hareket edecek imkânın olduğu hayat. Karada araçlar tek şerit üzerinde yürürler, denizde yüzey üzerinde yüzerler, havada ise üç boyut üzerinde uçarlar.

Şimdi biz üç boyutlu uzayda yaşıyoruz, sonra dört boyutlu uzayda yaşayacağız.

وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ

Va EinNaHUv Fıy elEAvPıRaTi

“Ve o âhirette de”

O ahirette, öldükten sonra başlayacak hayatta, tüm insanlık ömrünü doldurduğu zaman bu dünya çökecek, karadelikte toplanacak, ondan sonra yeniden patlama olacak ve ahiret hayatı başlayacaktır. Eski patlama dört boyutlu içinde olmuş ve ancak üç boyutlu uzay oluşmuştu. Bu patlama ise beş boyutlu uzayda olacak ve biz dörtlü uzayın kişileri olacağız. Bizde zaman boyutu dördüncü boyuttur. Orada ise zaman boyutu beşinci boyut olacaktır.

Bu düşünce ile hareket edersek her zaman döneminde bir boyut artarak devam edecek ve biz böylece evrimleşeceğiz. Bunların matematiğini yapabiliriz. Bunların imkân dâhilinde olduğunu her zaman söyleyebiliriz. Beş boyutlu uzayı var eden altıncı boyutu da var edebilir. Arş Allah’ın sıfatı değil sun’udur diyebiliriz. Bunların şöyle veya böyle olması önemli değildir. Önemli olan âlemlerin rabbine doğru yol almamızdır, daha güçlü daha mükemmel olmamızdır.

لَمِنَ الصَّالِحِينَ (122)

LaMiNa elÖAvLıXIyNa

“Salihlerdendir.”

Bu ayet bize gösteriyor ki ahirette de sa’y var, sa’yın ecri var demektir. Bu dünyada ahiret için sa’y ediyoruz, ahirette de ondan sonra gelecek ahiret için sa’y edeceğiz. Bu dünyada elendiğimiz gibi orada da eleneceğiz. Orada sınıfta kalanlar cehenneme gitmeyecekler ama cennetin cennetine gidemeyeceklerdir demektir.

“Salihat” var “salihîn” var.

“Salihîn” salih topluluk demektir yani işbölümü içinde ihtisas kazanmış kimselerden oluşurlar. Kimi doktor, kimi mühendis, kimi tüccar, kimi zürradır. Her birinin mesleği ayrıdır.

“Salihat” ise uyumlu işlerdir, işbölümü demektir.

Ahirette de salihîn olacak demek ahirette de ihtisas olacak ve herkes mesleğine göre iş yapacak demektir.

Hazreti İbrahim Peygamber için iki üç yerde ahirette de salihlerdendir denmektedir. Hazreti Zekeriya aleyhisselam için de ahirette salihlerdendir denmektedir. Yani salih cemaatler olacaktır.

Eğitimde kural şudur. Eğitim serbesttir. İmtihana girerler ve nisbi bilgi imtihanları ile ilmi rütbeler alır yani bir yüzde ile girdiklerinde o rütbeyi alırlar. Bunların sayıları onluk sisteme göre düzenlenir. Ümmi, Sail, Âmil, Zakir, Fakih ve Rasih mertebeleri vardır. Burada meslek değil genel fıkıh mertebesini gösterir.

Bunun dışında herkes istediği mesleği seçer ve o meslekteki imtihanı geçer ve mesleğin ehli olur. Böylece o topluluktakiler salihlerden olmuş olurlar.

ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (123)

ÇümMa EaVXaYNAv EiLaYKa EaNi itTaBıG MilLaTa İBRAvHIyMa XaNıYFan Va MAv KAvNa MiNa eLMuŞRiKIyNa

“Sonra sana vahyettik; Hanif olan ve müşriklerden olmayan İbrahim’in milletine tabi ol.”

Buradaki “Ke” harfi Hazreti Muhammed’e delalet ediyorsa ona ne emredilmiş oluyor?

İbrahim Milletine tabi olma emrediliyor.

Kimdir bunlar?

Yahudilerdir, Hindulardır, Budistlerdir. Bu kadar açık bir şekilde Kur’an’ın onları değiştirmediği, nesh etmediği, aksine sıratı müstakim içinde onlara tabi olması emredilmişken, onların İslâm dininin dışına çıktıklarını hangi anlayışla iddia edebiliriz?

Süleyman Ateş ‘Hıristiyanlar da cennete gidecekler’ dediği için kıyametler koptu. F. Gülen Papa’yı ziyaret etti diye hâlâ saldırılar devam ediyor. Kur’an’da Hazreti İsa’ya deniyor ki; sana tabi olanları kıyamete kadar galip getireceğiz. Eğer biz Hazreti İsa’ya tabi değilsek, demek ki hiçbir zaman galip gelemeyeceğiz demektir.

Buradaki “Ke” harfi bugünkü Kur’an okuyucusuna hitap ediyorsa, bizim milletimiz Kur’an ehli değil, Hazreti Muhammed ehli değil, Hazreti İbrahim ehlidir; İbrahim Milletidir yani tüm insanlıktır.

Sermaye insanları birbirleri ile kavga ettirip sömürüsüne devam etmek istiyor. Adil Düzen çalışanları bunu idrak etmeli ve onun fesadına imkân vermemelidirler.

Biz Cumhuriyet Halk Partisi ile bu sebeple koalisyon yaptık (CHP-MSP Koalisyonu). Böylece İbrahim Milletinden olduğumuzu gösterdik. Humeyni yanımızda yer aldı. Gorbaçov yanımızda yer aldı. Papa yanımızda yer aldı. Bugün dünya değişmiştir. Sermaye’nin 50 senelik hazırlığı 15 Temmuz’da iki saatte son buldu. Demek ki biz CHP ile koalisyon yaparken, MHP ile seçim ittifakına giderken, bu ayetin emirlerini yerine getirmiş oluyorduk.

Kur’an yenilikler yapan kitap değildir. Hazreti İbrahim İLMİ, Hazreti Musa ŞERİATI, Hazreti Davut EKONOMİYİ, Hazreti İsa AHLAKI topluluk içinde birbirlerinden ayırıp salihat içinde birliği sağlama yollarını gösterdiler. Daha önceleri kurumlar yönetimi yoktu. Daha önce kişi yönetimi vardı. Bu yönetici kişiler peygamber idiler veya kabile reisleri idiler. Kurumlaşma Hazreti İbrahim ile başladı. Bugün dört ana kurum mevcuttur; ilim, AHLAK, iktisat ve siyaset. Batılılar dini inkâr ettikleri için üç diyorlar. Oysa “Adil Düzen Anayasası”nda Dayanışma Ortaklıkları dörde ayrılmıştır. Bilgisizlikten doğan fiilleri İLMÎ, beceriksizlikten (hatadan) doğan fiilleri meslekî, kasten irat edilen fiilleri siyasî dayanışma ortaklıkları tazmin eder, bunlardan doğan zararları karşılar.

Peki, ihmalden doğan zararları kim tazmin edecek?

İşte, bunu da ahlâkî dayanışma tazmin eder.

Bu dayanışmalar nerelerde oluşacak?

Bucaklarda oluşacak.

Zarar çok azsa kişi kendisi ödeyecek.

Zarar büyükse bucak dayanışmaları ödeyecek.

Zarar daha çoksa il dayanışmaları ödeyecek; daha büyükse ülke dayanışması ödeyecek; çok daha büyükse insanlık dayanışması ödeyecek.

Kur’an’da bucak “kabile”, il “şa’b”, ülke “kavim”, insanlık da “millet” olarak geçer.

İnsanlık ikiye ayrılmaktadır; kimileri “müşrikler”dir, kimileri ise “müslimler”dir.

Müşrikler demek hakem kararlarını kabul etmeyen, hakka değil kuvvete inananlardır.

Diğerleri ise hakem kararlarını kabul eden kimselerdir.

Hakem kararlarını kabul edenler yeryüzünde barış içinde yaşamayı kabul edenlerdir. Dört büyük dinin mensupları şeriat hükümlerini kabul edenlerdir.

Tevrat ve Kur’an’da öğretilenleri biz çok iyi biliyoruz ve aramızda çok az fark vardır. Hindistan uleması da Hindu dinini biliyorlar, onların da İslâmiyet’e ne kadar yakın olduklarını görüyor ve biliyorlar. Çin ulemasının da İslâmiyet ile Konfüçyüs öğretileri arasındaki yakınlıkları tespit etmiş bulunuyorlar.

Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) ne yapabilir?

Diyanet mensubu olanlardan Sanskritçe ve Çince öğrenenleri bir derece yükseltir. Sonra da bunlardan çeviri yapanların çevirilerini satın alabilir. Böylece Diyanet mensupları bu dinleri de bize öğretmiş olurlar. Buradaki İslâm âlimleri bunları fazlasıyla incelemişler. Benzer çalışmayı İslâmî mezhepler üzerinde yapmışlar. Batı’daki araştırmalar da Türkçeye çevrilir. Ama biz nakilleri Avrupalılardan öğrenmeyiz, biz Hinduları Avrupalılardan öğrenemeyiz.

Hazreti İbrahim’in Hanif olduğuna, müşriklerden olmadığına vurgu yapılmaktadır. Hanif’tir, çünkü müslimler hakemlik sistemini kabul edenlere karşı son derece uyumludurlar. Asla zora başvurmazlar. Hakemlik sistemini kabul etmeyenlerden de şedit bir şekilde uzaklaşırlar.

ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ

ÇümMa EaVXaYNAv EiLaYKa

“Sonra sana vahyettik”

Buradaki “Sümme” nereye atıftır? Neden sonra bize vahyediyor?

Hazreti İbrahim’i Hanif ve müşriklerden olmayan yapınca, örnek olarak ortaya koyunca, onun zürriyetine görev vererek insanlık bugünkü uygarlığa ulaştıktan sonra, onun milletine tabi ol diye emrettik diyor.

Bunun anlamı şudur.

Üçüncü binyıl gelmeden önce bu emir yoktur. Çünkü tüm dünya o zaman bir millet olamazdı. Dolayısıyla her topluluğun her devrede ayrı ayrı kitapları ve peygamberleri olacak ve onlar tüm insanlığa tabi olmakla emredilmiş değillerdir. Ancak yirminci asırdan sonradır ki insanlar sanayide ve tedrisatta tek ümmet seviyesine ulaştıktan sonra şimdi emretmektedir. Artık İbrahim Milletine tabi olun, her biriniz ayrı ayrı İbrahim Milletinden olduğunuzu bilin.

Ey Kur’an’ı duyan kişi, ey Adil Düzen çalışanı olan kişi; artık eski bölücülüğü terk edin, artık sizi müşrikler idare etmesin, İbrahim Milletinden olun. Bin Dil Üniversitesi’ni kurarak bu emri yerine getireceğiz. Irkımız ne olursa olsun, dinimiz ne olursa olsun, İbrahim Milletine tabi olacağız.

Ben bunları yazarken Allah bana vahyediyor, çünkü böyle içtihat etmiş oluyorum. Siz de benim gibi anlarsanız, benim anlayışıma katılırsanız icmaa doğru gitmiş oluruz.

Mevcut Müslümanlardan farkımız budur. Biz İbrahim Milletindeniz. Tüm dünyaya yayılmış bulunan hak dinlerin hak olduğuna inanıyoruz. Hepsinin içtihat ve icmalara tabi olurlarsa cennete gideceklerine inanıyoruz. İsteyen bize itikatta sorunun var desin. İsteyen dostumuz bizden uzaklaşsın. Biz şirke karşıyız. Ama İslâm’a ve barışa her zaman yakınız. Biz kimseye bir şeyi dayatmayız, barış içinde bu dünyayı paylaşırız. İstediğini söylemekte herkes özgürdür. Karşısındakini dinleme de herkese farzdır ama kimse kimseye bir şey yaptırma hakkına sahip değildir. Hakem kararları olmadan kimse kimseyi zorlayamaz. Ne Gülen Erdoğan’ı ne de Erdoğan Gülen’i suçlayabilir; hakemlere giderler, hakemler karar verir. Hakemleri kabul etmeyen müşriktir. Bu durumda ikisi de suçludur.

Vahyettik diyor, inzal ettik demiyor. Bu ayettir, inzal olunmuştur. O halde bu ayetin manası kastedilmiyor. Muhakkak daha önce İbrahim Milletinden olduğunu bu yazılı olmayan vahiy ile biliyordu. Şimdi biz bu ayetle bunu biliyoruz. Sünniler namazlarda tahiyattan sonra Peygamberlere salat ederken “İbrahim’e salat ettiğin gibi” derler. Yani Hazreti İbrahim’i Hazreti Muhammed’den daha ileri Peygamber kabul ederler. Bu ayetin emrettiğini tekrar ederler;  “İbrahim’e ve İbrahim’in âline” derler.

أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ

EaN itTaBıG MilLaTa İBRAvHIyMa

“İbrahim Milletine tabi ol diye”

Burada “İbrahim’e tabi ol” denmemiş, “İbrahim Milletine tabi olma” emredilmiştir. Oysa başka ayette “Ümmi nebiye tabi ol” denmiştir. Müslümanlar diğer kitap verilenleri hak olarak tanırlar, onlar içinde barış içinde yaşarlar, ancak onların kitaplarına göre amel etmezler.

Bu nasıl olacak?

İnsanlık icmaları olacak ve o icmalara tabi olacağız. Kur’an’a uyarak şeriatın temeli kabile/bucak içinde başlar, doğrudan yönetim olur. Her bucağın kendi kamu hukuku vardır. Her bucak kendi kamu hukukuna göre varlığını oluşturur. Ondan sonra şa’b gelir, “il”e tekabül eder. Ondan sonra kavm gelir, devlete tekabül eder. Bunların hepsinin ayrı icmaları vardır. Bir kavmin rasihleri icma ederlerse o kavmin halkı o icmalara uyar. Şa’bin fakihleri icma ederlerse şa’bın/ilin halkı onlara uyar. Bucak zakirleri icma ederlerse bucak halkı onlara uyar. Tüm insanlığın Rasihleri icma ederlerse buna da tüm insanlık uyar.

Bunun için Mekke’de bir üniversite oluşturulur. Dünyanın her üniversitesinden buraya ilim adamı gönderilir. Bunlar her ülkede bulunan on üniversitenin rektörlerini atarlar. Değiştiremezler. Onların icması insanlığın icmasıdır. Dünyadaki tüm rasihlerin bu icmalara bir yıl içinde itiraz edip dava açma hakkı vardır. Hakemler kararı ile icma kesinleşir.

Bu icmanın bozulması için aksine icmanın yapılması gerekir. Bu aksi icma da hakemlerin denetimine tabidir. Burada bize emredilen bundan dört bin sene önce yaşamış olan Hazreti İbrahim Peygambere tabi olma değildir. Zaten onun hayatını Hazreti Muhammed’in hayatı kadar bilmiyoruz. Dolayısıyla yapamayacağımız şey bize emredilmiş olacaktı.

Bugünkü insanlık icmalarına tabi olmamız emredilmiştir. Hakkın ne olduğunda ihtilaf etseler de hak kavramını kabul ediyorlar. Hak var batıl var diyorlar. Bunda bu dört din ittifak halindedir. Neyin hak olduğunda ihtilaf halindedirler. Burada herkesin kendi hak anlayışına saygılıdırlar. Birbirlerine zarar vermemek için de hakemlik sistemini kabul etmiş durumundadırlar. Bunlardan daha iyi hükümler neler olabilir? İnsanlardan kimilerini tanrılaştırıp icma dışında bunun dediği haktır demek, Lenin’in veya Mustafa Kemal’in söylediklerini kesin hakikat kabul etmek şirktir. Kur’an Allah’ın sözüdür ama manasında icma olmadığı hususlarda yorum yapmak serbesttir. Kur’an’ın resmi yorumcusu yoktur. Kur’an’a resmi yorumcu kabul etmek şirkin ta kendisidir.

حَنِيفًا

XaNıyFan

“Hanif”

Buradaki “Hanifen” kelimesi sıfat olmaz, çünkü daha önce geçen kelimeler marifedir, ancak hal olabilir. İbrahim’in hali olmaz kendisine tabi olunurken onun Hanif olabilmesinin anlamı yoktur. Burada Hanifen hali millete veya sana (muhataba) aittir. İbrahim Milletine aittir. Ona tabi olunurken onun Hanif olması ve müşriklerden olmaması gerekir.

İcmaların laiklik içinde olması ve şirki içermemesi gerekir. Mekke üniversitesinin icmalarına karşı Hanif olması kimilerinin içtihatlarının kimilerine dayatılmaması şeklinde olması gerekir. Bir de şirki içermemesi gerekir. İcmalara da aykırı olmaması gerekir.

“Ve” ile atfedilen bu iki halin ayrı ayrı iki defa zikredilmesi de iki farklı kimseye ait olmasını gerektirir. “Ahmet ayakta iken söyledi ve verdi dersen “ayakta iken”i tekrar etmezsin ama “Ahmet ayakta verdi ve Hasan ayakta dinledi” dersen ikinci defa ayakta” demezsen Hasan’ın ayakta dinlediği anlamı çıkmaz.

İçtihatlarda dayatılmaması gerektiğini ifade etmiş oluruz.

وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (123)

Va MAv KAvNa MiNa eLMuŞRiKIyNa

“Ve müşriklerden olmadı.”

İbrahim Milleti demek bu demektir.

İçtihatlarda laiklik, icmalarda birlik ilkesine dayanmaktadır.

Tanrı’dan başka güç kabul etmediğimiz takdirde kimsenin kimseye buyurma yetkisi olmaz. Kimse kimseye bir şey dayatamaz. Ekseriyet kararı olmadığı gibi yönetici kararı da yoktur. Başkanın istişaresi sonunda alınan karar, ortak hakem sıfatı ile aldığı karardır.

Bir konuda karar vereceklerinde ittifak edip konunun hükmü üzerinde ittifak edemezlerse ortak hakem seçerler. Bu ortak onlar adına vekâleten karar verir, bu da ittifaken alınmış karardır. Bu kararlar bucak kararları olup yalnız o bucakta olanları bağlar. İl merkez bucak başkanı bir karar alırsa bu yalnız il ve ilçe bucaklarını bağlar. Mekke bucak başkanı bir karar alırsa bu yalnız Mekke ve kıta merkez bucaklarını bağlar. Tüm insanlığı bağlayan ise içtihatlardan hasıl olan ittifaklardır.

Allah’ın Adil Düzen çalışanlarına emrettiği husus budur, tüm insanlığı hidayete çağırmadır. Erbakan’ın D-8’lerden sonra 160 devletin katılacağı bir birlik kuracağını söylemesi bunu içermektedir. Yani bizim devletler birliği sadece Kur’an ehlini değil tüm insanlığı içerecektir. Şimdi AK Parti ile cemaat uzlaşacak, anlaşacak ve birlikte D-8’lerde yarım kalan 160 devletin katılacağı bir birlik kurmak için çalışacaklardır.

Cemaat okullarda İbrahimî Milleti anlatacak ve insanlığı hak yoluna çağıracak. AK Parti de büyükelçilerle bunları anlaşmaya çağıracak. Sermaye’nin oyunu böylece bitecek.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org     (0532) 246 68 92