***

NAHL SÛRESİ - 14. Hafta

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (1) يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ (2) خَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (3) خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (4) وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (5) وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ (6) وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنْفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (7) وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً وَيَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (8) وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَائِرٌ وَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (9) هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَكُمْ مِنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ (10) يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالْأَعْنَابَ وَمِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (11) وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (12) وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ (13) وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (14) وَأَلْقَى فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (15) وَعَلَامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ (16) أَفَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لَا يَخْلُقُ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (17) وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (18) وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (19) وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (20) أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (21) إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (22) لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ (23) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (24) لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (25) قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (26) ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ (27) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (28) فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (29) وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا خَيْرًا لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ (30) جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ كَذَلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ (31) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (32) هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (33) فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (34) وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ نَحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35) وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (36) إِنْ تَحْرِصْ عَلَى هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ يُضِلُّ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (37) وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَا يَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (38) لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ كَانُوا كَاذِبِينَ (39) إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَنْ نَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (40) وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (41) الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (42) وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43) بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44) أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47) أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48) وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49) يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (50) وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَهَيْنِ اثْنَيْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51) وَلَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52) وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54) لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (55) وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ (56) وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُمْ مَا يَشْتَهُونَ (57) وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (58) يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59) لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَى وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60) وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61) وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62)

***

تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63) وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (64) وَاللَّهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (65) وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ (66) وَمِنْ ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (67)

***

تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63)

TaelLAvHı LaQaD EaRSaLNAv eiLAy EuMaMın MıN QaBLiKa FaZayYaNa LaHuMu elŞaYOAvNu EaGMAvLaHuM FaHuVa VaLıyYuHuM elYaVMa Va LaHuM GaÜAvBun EaLİyMun

“Allah’a and, senin kablinden ümmetler irsal ettik, şeytan onlara amellerini tezyin etti, o elyevm de onların velisidir ve onlar için elim azab vardır.”

Allah’a yemin “Ve” ve “Te” harfi ile yapılır. Allah kendisine “T” harfi ile iki defa yalnız bu surede yemin etmektedir. Ayrıca “T” harfi gelecekte olacaklar için yemin olarak kullanılır. Bundan önce “sual olunacaksınız” denmiştir. Burada ise “Erselna Min Kablike” diyerek geçmişteki bir olay için getirilmiştir. Bununla beraber bugün de onların velisidir ve onlar için elim azab vardır ifadeleri hâli ve geleceği içine alır. O halde baştaki “Tallahi” kelimesi geçmişte gönderilenleri teyit için değil, gelecekte onlar için elim azab olduğunu bildirmek içindir.

Allah kendi kendisine kasem etmez kuralını da şöyle açıklayabiliriz. Buradaki ve “sual olunacaksınız”daki “Allah” Allah’ın zatını değil de O’nun halifesi olan insanlığı kastetmektedir. Yani insanlığa bakın, ne olmuş. İnsan bundan 60 bin yıl önce var edilmiş ve toplayıcılık, avcılık, çobanlık, tarımcılık aşamalarından geçtikten sonra uygarlaşmaya başlayarak pazar mübadelesi, tüccar mübadelesi ve işçilik aşamalarından geçerek ortaklık aşamasına gelmiştir. Hazreti Nuh, Hazreti İbrahim, Hazreti Musa, Hazreti İsa ve onların uygarlıklarından sonra Hazreti Muhammed ve Kur’an uygarlığı gelmiştir. İşte bunlar nasıl gerçekse, bundan sonra olacaklar da gerçektir. Çağımızın Firavunu Sermaye’nin ordusu denizde gark olacak ve üçüncü binyıl uygarlığı, ikinci Kur’an uygarlığı olarak gelecektir.

Şeytan onların amellerini tezyin etti. Kötülükler yapıyorlardı ama şeytan onlara onu iyilik olarak gösteriyordu. Örnek olarak Hazreti Salih Peygamber zamanında kamu mallarını yağmalıyorlardı. Hazreti Şuayb Peygamber zamanında tartılarda hile yapıyorlardı. Hazreti Lut Peygamber zamanında eşcinsellik alıp yürümüştü. Firavun zamanında devlet halkı eziyordu. Karun döneminde sermaye sömürüyordu.

Şimdi bizim zamanımıza gelelim; bunlardan hangisi bugün yoktur?

Bugün de o şeytan onların velisidir.

Onlara o zaman yaptırdıklarını bugünkü kâfirlere yaptırmaktadır.

“El-yevm” belirlidir. Arapçada “Yevmen” dendiği zaman herhangi bir gün anlaşılır. “Yevme” dendiği zaman belli bir gün anlaşılır. “el-yevm” dendiği zaman da bugün yaşanan gün anlaşılır. Kur’an açıkça “bugün” diyerek günümüze işaret etmektedir. Şeytan geçmiş kavimlere yaptığı tezyini bugün de yapmış bulunmaktadır.

Günümüzün yüz sorunu ve çözümü (100 SORUN - 100 ÇÖZÜM) diye bir kitap yazmış, orada bunları anlatmıştım. Siz de günlük olayları takip edeceksiniz ve Kur’an’ın işaret ettiği olayları hatırlayacaksınız. Bin Dil Üniversitesi uygarlık üniversitesidir. Yani üçüncü binyılın insanlık uygarlığı olabilmesi için “Bin Dil Üniversitesi” kurulmalıdır. Ancak bu üniversite aynı zamanda ikinci Kur’an uygarlığının üniversitesidir. Bir toplulukta bir kelime varsa o kelime bir olayla zincirini ifade eder. Böylece kelimeleri tahlil ederken sosyoloji ilmini ve psikoloji ilmini de tahlil etmiş olursunuz.

Kur’an’ın her kelimesini ele alarak ayrı ayrı tahlil etmek, ilimler yapmak demektir. “Sema” kelimesi izah edilirken astronomi anlatılmış olacaktır. “Kin” kelimesi izah edilirken psikoloji anlatılacaktır. Bu durum Kur’an’da geçmeyen ve Arapça olmayan kelimeler için de söz konusu olacaktır. Kelimeler tasnif edilecek. Bugün lügatlere veya ansiklopedilere baktığınız zaman kelimelere bakılacaktır. Sadece bir kelime okunurken, orada geçen kelimelere basılarak istenen kelimenin açıklanması yapılmış olacaktır. Bugün bunu örnek olarak Vikipedi yapmaktadır. İşte bunu “Bin Dil Üniversitesi” yapacaktır. Bunu sömürü Sermayesi veya onunla yozlaşmış, onunla anlaşmış olan siyaset değil, halkın organize ettiği semt kooperatifleri kuracaktır.

“Onlar için elim azab vardır.”

Buradaki “onlar” kimlerdir?

Elyevm şeytanın velisi gibi oldukları kimselerdir. Bugün adeta bütün kurumlar insanları sömürmek için vardır. Sermaye şirketleriyle, mağazaları ile, işyerleri ile insanlığı sömürmektedir. Devletler bürokrasiyle ve vergilerle insanları sömürmektedir. Dinler yani din adamları insanları sömürenlerle işbirliği yaparak birlikte sömürmektedirler. Din adamları Kur’an’ı anlatacaklarına, uydurma peygamber kıssaları ile halkı uyutmaktadırlar. Okullar ve üniversiteler Sermaye’nin ve siyasetin birer sömürü aracı halindedir. İnsanları çalışmak ve yaşamak için eğiteceklerine, test imtihanları ile not peşinde koşturarak mürekkep cahili yetiştiriyorlar. Meslek odaları ve birlikleri vardır. Sendikalar vardır. Meslektaşlarının mesleklerini iyi yapmalarını temin etmek amacı ile kurulmuşlardır ama meslektaşlarını Sermaye ve siyasetle birlikte sömüren birer sömürü örgütü hâline gelmişlerdir.

Karakoldaki polis halkın emniyetini sağlamak içindir ama halkın korktuğu birer öcü hâline gelmiştir. Adliye sarayları hapishaneler kadar halkın kaçtığı yerler olmuştur.

Bu zalim düzenin daha neresini anlatalım?

Orman işletmeleri vardır; işleri Türk halkını ormana sokmamaktır, Allah’ın verdiği nimetlerden insanları mahrum etmektir! Ormanları koruyacağız diye insanları açlıktan öldürüyorlar! Tarlanı istediğin kadar boş bırakabilirsin, ekmeyebilirsin; ona bir şey demiyorlar! Ama tarlana bir çadır kursan, niye kurdun diye gelip üzerine çullanıyorlar! Halkın topraklarında halkın parası ile yol ve köprü yapılıyor, sonra gelip geçenden haraç kesiliyor!

İşte bunların azabını çekeceklerdir, acı bir şekilde çekeceklerdir diyor, Kur’an. Ekonomik krizler ve terör olayları kapımızdadır. 15 Temmuz’u böyle değerlendirmeniz gerekmektedir. Suçu Amerika’daki bir garibana yükleyip işin içinden çıkma hastalığından kurtulmazsanız daha çok 15 Temmuz’lar görürsünüz diyor, Kur’an.

Şunu iyi biliniz ki bugün olan olayların hiçbirisi kişilerin kötülüklerinden ileri gelmemektedir. Akevler’in gerek Millî Görüşçülerden gerekse cemaatten ayrıldığı husus budur. Onlar düzenin kötülüğünü kişilerin kötülüğüne yüklediler. Suçlu Halk Partililer (CHP) idi. Akevler ise; hayır, suçlu olan düzendir dedi, hâlâ da öyle diyor. Rothschild’i bile suçlamıyoruz. Firavun diyoruz ama Firavun’un boğulmadığını söylüyoruz.

Bugün dünyayı sömüren ve fesada veren Sermaye’yi bugünkü yöneticiler oluşturmadı; tarih onlara böyle teslim etti.

Şimdi siz kendinizi onların yerine koyunuz…

Dünyayı yöneteceksiniz: ne yapabilirsiniz? Aynı şeyi yaparsınız.

Kendinizi Gülen’in yerine koyunuz; ne yaparsınız? Aynı şeyi yaparsınız.

Kendinizi Erdoğan’ın yerine koyunuz; ne yaparsınız? Onun yaptığını yaparsınız.

Siz imamsınız ama size öğretildiği gibi namazı kıldırmak zorundasınız.

Yapılacak iş düzeni değiştirmedir. Bu da makrodan başlamaz. Sokak sokak, köy köy temizliğe başlamak zorundayız. Semt Kooperatifleri kurup önce mikroda halk arasında yeni düzeni getirmeliyiz. Sonra Sermaye ve siyaset ya düzelir ya da gider; Allah onları götürür.

تَاللَّهِ

TaelLAvHı

“Tallahi”

Allah’ın burada kendi halifesi olan insanlığa yemin etmesi bu surenin özelliğini teşkil eder. Canlı önce bir hücre olarak ortaya çıkar ve çoğalır. Sonra farklılaşır ve hücreler aralarında işbölümü yaparak yeni canlı olgun hâle gelir.

İnsanlık da canlıdır. 60 bin yıl önce doğmuş ve çoğalmaya başlanmış. Beş bin senedir farklılaşmaktadır. Bugün ulaşımda, haberleşmede, motorize olmada, aydınlanmada ve bilgisayarda ulaştığı merhaleler sonucunda insanlar insanlığın birer elemanı olacaklardır. İnsanlar bundan önce ayrı ayrı yaşadıkları halde bundan sonra yaşayamayacaklardır.

İnsanlar 60 bin yıl önce yaratıldılar ama insanlık tek canlı olarak şimdi ortaya çıkmaktadır. Bu sebeple bu surede ve yalnız bu surede iki defa Allah “Tallahi” diyerek insanlığa yemin etmektedir. Birinci Kur’an uygarlığı bugünkü tekniği oluşturma uygarlığıdır. Kur’an’ın insanlığı oluşturma uygulaması da ikinci binyıl Kur’an uygarlığıdır ve onun devamı olarak şimdi de üçüncü binyıl uygarlığıdır.

لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ

LaQaD EaRSaLNAv eiLAy EuMaMın

“Ümmetlere irsal ettik”

İnsanlar ayrı ayrı yaşarken, bundan beş bin yıl önceden başlayarak kavimler hâlinde örgütlenmeye başladılar. Devlet aşamasından önce kabileler hâlinde yaşıyorlardı. Bucak seviyesine bile gelmemişlerdi. Yazılı kuralları, başkanları, hakemleri, silahlı güçleri yoktu.

Hazreti Nuh Peygamberden sonra önce bucak seviyesinde siteler, sonra iller seviyesinde, sonra devletler seviyesinde örgütlenmeye başladılar. İmparatorluklar oluştu. Birinci Kur’an uygarlığı döneminde imparatorluklar insanlığı bir araya getirdiler.

Şimdi ise insanlar yeryüzünde bir tek köyde yaşıyor gibidirler. Telefonla her zaman görüşebildikleri gibi bir günde istedikleri yere ulaşabiliyorlar. Bilgisayarla tüm yazılanlar bir sahifede toplanabilmektedir. Ağır silahlar nedeniyle halkın devlete karşı gelmesi imkânsız hâle gelmiştir. Bugünkü terörü de halk değil yine devletler organize etmektedir.

Allah insanlığa yemin ederek daha önce gönderilen peygamberlerden ve onların oluşturdukları devletlerden bahsetmekte, onlar sayesinde bugünkü uygarlığa ulaşıldığına işaret etmektedir.

مِنْ قَبْلِكَ

MıN QaBLiKa

“Senden önce”

Buradaki “sen” Hazreti Muhammed olabilir; yani Kur’an’dan önce.

Kur’an’dan önce kavimler, peygamberler ve kitaplar gelmiş, insanlar devlet aşamasına ulaşmışlardır. Şimdi ise insanlık aşamasına ulaşılmaktadır. Kur’an’dan sonra artık kavimlere peygamber gelmeyecek, yeni kitap indirilmeyecektir. İnsanlık içtihat ve icmalarla hem ayrı ayrı topluluklar olacak, hem de hepsi tek bir canlı yani insanlık olarak yaşamaya devam edeceklerdir.

Buradaki “Ke” bugünün okuyucusu veya öncüleri olabilirler ve o zamanki Hazreti Muhammed ve Kur’an’da irsal edilenler içinde yer alırlar. Yani üçüncü binyıla kadar Kur’an hep kavimlere hitap etmiştir. Tüm insanlığa ise üçüncü binyılda hitap etmektedir.

Şimdiye kadar DEVLETLER ANAYASASI vardı.

Şimdi ise Akevler’de “Adil Düzen’e Göre İNSANLIK ANAYASASI” üzerinde durulmakta, bir semt çapında uygulanmaktadır. İnsanların aralarında peygamberin bulunmadığı ilk uygarlık bizim uygarlığımız olacaktır. Adil Düzen çalışanları bu uygarlık için çalışmaktadırlar ve her bir Adil Düzen çalışanı bu “Ke/Sen” hitabının muhatabıdır.

فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ

FaZayYaNa LaHuMu elŞaYOAvNu

“Şeytan onlara tezyin etti”

Uygarlaşma ancak eskisinin ortadan kaldırılması ve yeni düzenin getirilmesi ile olur. Resuller gelir ve yeni düzeni anlatmaya başlarlar. Eski düzene alışmış halk direnmeye başlar. Çatışma esnasında halk yavaş yavaş yeni düzeni öğrenir ve yeni düzen böylece gelişir.

Şeytanın görevi yeni düzene karşı direnç oluşturmaktır. Nasıl doğada sürtünme varsa, toplulukta da direnme var, tutuculuk vardır. Bu sayede halk yeni düzeni öğrenerek yeni düzene katılır. Yani şeytan taifesinin bu direnmesi halkı yeni düzene eğitmek içindir.

Şeytanın başka bir görevi de yeni düzeni getirecekleri seçmek ve eğitmektir. Şeytan taifesinin çabaları sonucu yeni düzene kim ehil ise o öncü olur. Cihad azmine sahip olmayanlar veya yetenekleri olmayanlar elenirler.

Şeytan cinlerdendir ama onun insanlardan dostları bu direnmeyi yaparlar.

أَعْمَالَهُمْ

EaGMAvLaHuM

“Amellerini”

İnsanlarda bir hastalık vardır; neyi yapıyorlarsa onu doğru bulacak felsefe üretirler, yaptıklarını teyit edecek düşüncelere sahip olurlar. Herkes kendisini savunur ve her yaptığını haklı göstermeye çalışır.

Oysa müminler hep kendi yaptıklarındaki eksiklikleri ararlar; biz bizim amellerimizden şikâyetçiyiz, biz hatalar yapıyoruz, yeteri kadar cehdimiz yok derler.

Adil Düzen çalışanları Kur’an okurken bizim eksiğimiz nedir diye düşünmelidirler. Birbirlerine eksikliklerini söylemeli ve sabretmelidirler.

Asır Suresi bunları ne kadar güzel saymaktadır.

-Önce iman edeceksiniz, birbirinizi güven altına alacaksınız, güçlü ordunuz olacak.

-Sonra salih amel işleyeceksiniz, birinizin yaptığı diğerinin tamamlayıcısı olmalıdır.

-Ondan sonra birbirinizi denetleyecek ve hep birlikte Hakk’a doğru yol alacaksınız.

-Bu arada sabırlı olacaksınız. Birbirinize darılıp cemaati terk etmeyeceksiniz. Hataları kendi dışınızda değil kendinizde arayacak, birbirinizi çekiştirmeyecek, muhataplarınızın hatalarını yüzlerine söyleyeceksiniz.

فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ

FaHuVa VaLıyYuHuM elYaVMa

“O elyevmde onların velisidir”

“Fe” harfi getirilerek risaletin sonuna gelindiğini, kavimler birliği yerine insanlık birliğine gidileceğini ifade etmektedir. Ocaklar, bucaklar, iller ve ülkeler olacak ama insanlık camiasının varlığı içinde onun birer organı olarak var olacaklardır. Artık birleşme zamanıdır. Çoğalma tamamlanmıştır. O yani şeytan onların velisidir, onun emrinde birleşmektedirler.

Aynı şeytan bugün “Adil Düzen”e karşı görevini görmektedir. “Adil Düzen” anlaşılmadan iktidar olunursa halk dalalete gider, İslâmiyet’i eksik zanneder. Akevler’in büyümemesinin hikmeti budur. Çünkü “Adil Düzen” henüz anlaşılmış değildir. Ona sahip çıkanlar yani biz dahi onu tam olarak bilememekteyiz. Millî Görüş bundan dolayı bir yıl dayanabildi. AK Parti ise Millî Görüş gömleğini çıkardığı ve “Adil Düzen”e sahip çıkmadığı için ömrü yirmi yıla doğru uzanmaktadır.

Allah bize bunları bildirerek olayları doğru teşhis etmemizi sağlamaktadır.

Bugünkü cemaat ile AK Parti arasındaki dalaşma da bundan dolayıdır. İslâmî olmadığı halde İslâmî olduğunu iddia eden cemaati böylece uyarmaktadır.

Biz de hata yaparsak Allah bizi de aynı şekilde uyarır. Projeler yapmadan uygulamaya geçmemeliyiz. Şimdi bizim fıkıh üretme zamanımızdır. Çağımızın fıkhını hazırlarız, yapılacakları kayda geçeriz ve yapacak olanlara öğretiriz. Bunları yaptığımız zaman uygulamaya başlamalıyız. Şimdiki uygulamalarımız araştırma uygulamalarıdır, deneme uygulamalarıdır, projeyi doğru yapmamız için yapmakta olduğumuz uygulamalardır.

Kuracağımız kooperatifler ve onların kuracağı işletmeler bize araştırma yapmamız için gelir getiren işletmelerimizdir. Ona göre düşünmeliyiz. Arazi alıp kendimiz çalışmalıyız, işçi çalıştırmamalıyız yani ortaklık sistemimiz çalışmalı. Geçimimizi dışarıda temin ederiz ama araştırma masraflarımızı kendimiz kooperatif içinde kazanmalıyız. Aldığımız arsalarda çadırlar kurmalıyız, aldığımız arsalarda sökülüp takılabilen ahşap evler kurmalıyız. Seralar yapmalıyız. Kümesler, ağıllar, arıcılık yerleri yapmalıyız. Kendimiz üretip kendimiz tüketmeye çalışmalıyız. Değiştirebilirsek takas sistemi ile değiştirme yapmalıyız. Tüccarlarımız mallarımızı alıp piyasaya satmalı ve yine onlar bize ihtiyacımız olan malları getirmelidirler. Biz karşılıksız paraya el sürmemeliyiz. Vergimizi de tüccara mal vererek ona nakit olarak ödetmeliyiz.

وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63)

Va LaHuM GaÜAvBun EaLİyMun

“Ve onlar için elim bir azab vardır.”

Onlar bugün refah içindedirler, iktidardadırlar, galiptirler. Böylece yaptıkları görevin mükâfatını alıyorlar. Ama sonra işledikleri cürümlerin cezasını çekeceklerdir.

Biz Adil Düzen çalışanları şimdi azabdayız, şimdi sıkıntıdayız, şimdi sömürülüyoruz, şimdi eziliyoruz. Yeni düzende ise biz ücretimizi alacağız. O zaman da biz iktidarda olacağız ve Allah’ın nimetlerinden yararlanacağız.

Bunlar birer doğa kanunudur, sosyal kanundur.

Kur’an bize çok açık bir şekilde bunları anlatmaktadır.

Kur’an’ı hayatınızın içinde olmak üzere okursanız orada kendinizi bulursunuz.

“Azab” burada nekredir. Bugün direnenlere yani Sermaye’ye, siyasete, üniversitelere ve mabetlere ne tür bir azabın geleceği belirsizdir.

Gülen cemaatine olanları ibretle seyretmelisiniz. AK Parti de bundan ders almalıdır. İslâmî olmayan kurallarla İslâmiyet’e hizmet edilemez. Haram para ile hacca gidilemez, Kur’an da okutulamaz.

Önce kuracağınız kooperatif içinde şeriata göre helal para kazanacaksınız, ondan sonra onunla İslâm düzeninin gelmesi için Kur’an’ın öğrettikleri ile çalışacaksınız. Çalınmış sorularla okunan okullar veya ele geçirilen görevler birer zehirdir, yarın veya günü gelince o zehri kusarsınız.

Ben tanıdıklarla iş yapmayı rüşvet kabul eder, ancak çok zaruri hallerde başkalarına zulüm etmiş olmamak için onlara başvururum. Akevler devletten bir yardım almaz, kredi kullanmaz, devleti ortak etmek ister.

وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (64)

Va MAv EaNZaLNAy GaLaYKa elKiTAVBa EilLAv Lı TuBayYıNa LaHuM elLaÜIy iPTaLaFUv FIyHIy Va HuDan Va RaXMaTan LiQaVMın YuEMıNUvNa

“Ve biz Kitabı sana yalnız ihtilaf ettiklerinde tebyin etmen için hidayet ve iman eden kavme rahmet olarak inzal ettik.”

Buradaki “Sen” Hazreti Muhammed’dir. O “nebiin”in son nebidir. Kur’an’ın son kitap olduğunu beyan etmektedir. Diğer kavimlere gelen kitaplar ayrı ayrı ümmetlere gelmiştir. Kur’an ise bütün ümmetlere gelmiştir ve onları tek insanlıkta birleştirmektedir. Onların resulleri de kendi kavimlerinin yöneticileri olmuşlardır. Hazreti Muhammed de kendi kavmine yönetici olmuştur ama her kavmin ayrı hadisi olacaktır. Son nebinin insanlıktaki görevi önce insanlar arasında birliği sağlamaktır.

Devletler arası savaşlar vardır. Dinler arası savaşlar vardır. Ekonomik savaşlar vardır. Felsefi savaşlar vardır. Hele bugün sosyalizm ve kapitalizm arasında savaş vardır. Karma ekonomi ile halk ekonomisi arasında savaş vardır. Teistler ile ateistler arasında savaş vardır. İhtilaflar vardır. Bunlar sorunları çözmedikleri için çatışma devam ediyor. PKK mağlup oluyor ama hâlâ varlığını sürdürüyor, çünkü PKK’yı oluşturan sorunlar çözülememiştir.

Evet, FETÖ’cüler yenildiler ama tehlike devam ediyor, çünkü sorunlar çözülmemiştir. Ordumuz hâlâ biat sistemi dışında, paralı asker benzeri sistemle devam ediyor. Erler parasız ama yönetici kadro paralı. Biat sisteminde ordunun geliri Kur’an’ca, anayasaca belirlenmiştir. Kendileri kazanır ve kendi emekleri ile yaşarlar. Vergiden hizmet karşılığı pay alırlar.

Yargı hâlâ gelişigüzel tutuklamalara devam ediyor. Ergenekon askerlerini tutuklayan hâkimler ve savcılar şimdi FETÖ’cüleri tutukluyorlar. Sonra onlar da tasfiye ediliyorlar. Türkiye her yönüyle budanmaktadır. Ordu çökertilmekte, yargı iş yapamaz hâle getirilmektedir. Okullar kapatılmakta, mabetlerin bağımsız çalışmaları önlenmektedir.

Bu karışıklık ve çökme durumundan insanlığı ancak Kur’an’ın çağımızın uygulamasının yasası olan “ADİL DÜZEN’E GÖRE İNSANLIK ANAYASASI” kurtarabilir. Bu hususta Arif Ersoy’un ve Süleyman Akdemir’in yazıp yayımladıkları kitaplar vardır. Reşat Nuri Erol ile birlikte İlhan Arsel’e yapılan ve yayımlanan iki ciltlik “İSLÂM DEVLET VE DÜNYA DÜZENİ” kitabımız vardır. Medhal’in yayımladığı kitaplarımız vardır. “Adil Düzen’e Göre İnsanlık Anayasası” www.akevler.org sitemizde yayımlanmıştır. Kur’an’ın bu ihtilafları nasıl çözeceği anlatılmaktadır.

Kendisini “kartal” olarak adlandıran biri, Yeni Akit’te yazdığı bir eleştiride diyor ki; Akevler ne için var, reform mu yapmak istiyorsunuz? Bin sene evvelki içtihatları uyguladınız da yetmedi mi diyor. Prof. M. Görmez’in başkanlığındaki Diyanet İşleri bu anlayış içindedir. Millî Eğitim Bakanı Nabi Avcı, İlâhiyat Fakülteleri ve okullar bu anlayışta; seviyeleri budur.

Siz Kur’an’ı yeniden anlamaya devam ediniz.

Siz onları bırakın, onların hesabını O görür.

“Ve hidayettir” denmektedir.

“Hidayet”in iki manası vardır. Biri doğru yolu göstermek, diğeri ise doğru yola götürmek. Orada söylenmiştir. Bu Kur’an mümin olmayanlara yol gösterir, mümin olanları da doğru yola götürür. Yani kendisinden sonraya da atfedilebilir yahut kendisinden sonrası ona atfedilir. Her iki mana da böylece doğru olur.

İman edenlere ise rahmettir. Nimet maddi refahı, rahmet ise sosyal refahı ifade eder.  Kur’an teknolojiyi değil hukuku öğretir. Teknolojiyi insanlar akılla bulabilirler. Bu sebepledir ki teknikte uygarlaşma kuvvet medeniyetlerinde olmaktadır, hukukta uygarlaşma ise hak medeniyetlerinde olmaktadır.

Akevler Kooperatifleri yeni teknolojiyi değil yeni hukuk yapısını ekonomiye getirmektedir. Makroda değil mikrodaki düzenlemeleri getirmektedir. Kur’an ise hem makroyu hem mikroyu anlatmaktadır. Her ikisi de tek Allah’ın düzeni olduğu için mikroda çözülen problemler makroda da çözülür.

وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ

Va MAv EaNZaLNAy GaLaYKa

“Ve senin üzerine inzal etmedik”

Evet, geçmiş ümmetlere, ayrı ayrı topluluklara resuller gönderdik. Onlara karşı da şeytan taifesi direndi, böylece onun yanında olanlar eğitilmiş oldu. Karşı olanlar da İslâmiyet’i yani barışı öğrendiler ve bugüne gelindi. Şimdi ise bunu sana vahyediyoruz. Bu bütün insanlığı tek çatı altında toplamadır. Hazreti İbrahim’in başlattığı inkılâbı tamamlamadır. Artık tüm insanların yöneticisi olmayacaktır. Senin görevin budur, sana ulaşan kitabı tüm insanlığa açıklamaktır.

Burada “İleyke” denmemekte, “Aleyke” denmektedir. Bir devlet başkanı görev alır ve yetkilere sahip olur. Dolayısıyla devlet başkanlığı hem lehte hem de aleyhte bir görevdir, ona “Aleyke” ile inzal olunur. Ama sadece mübelliğ ise ona bir güç sağlamıyorsa, o zaman “İleyke” ile inzal eder.

Akevler’in, Adil Düzen çalışanlarının görevi sadece tebliğden ibarettir. İktidar olma ve onları yönetme görevleri yoktur.

Biz semt kooperatifleri ile halk olarak Kur’an’ı yorumlayacak ve üçüncü binyıl uygarlığını yaşamaya başlayacağız. Bu hususta halkımıza öncü olacağız. Kooperatifleri biz kurmayacağız, kooperatifleri halk kendileri kuracaklardır. Kur’an’ı biz öğretmeyeceğiz, halk kendileri öğrenecektir. Bu sebepledir ki Kur’an “İleyna” değil “Aleyna” nazil olmuştur.

Elbette Allah’ın rahmetinden biz de yararlanacağız, biz de hidayeti bulacağız ama bunu başkalarından değil kendi içimizden yapacağız. Bu sebeple kooperatif karşılıksız olarak kimseden hiçbir yardımı ve desteği kabul etmez. Faizsiz de olsa kredi almaz. Kendi kredileşme sistemi içinde kredi kullanır. İster özel ister kamu kuruluşları olsun, onları projelerine ortak eder. Arazisi ile iştirak eden devleti beşte birine ortak eder, altyapısını getiren yerel yönetimlere de beşte birini verir. Bunun manası, yüzde 40 devletin olur, işletmelerden de ayrıca pay sahibidir. Dolayısıyla kooperatiflerin etkin ortakları kamu olacaktır, birileri birleşip de devlete karşı bir eylem yapmaya da muktedir olamayacaklardır.

“Aleyke” kelimesinin ne derin manalarının olduğunu görüyorsunuz.

Kur’an’ın bir harfini bile işte bunun için değiştiremezsiniz.

الْكِتَابَ

elKiTAvBa

“Kitabı”

“Kitab” yazılı mushaftan ibaret değildir. Bir ilim kitabı değildir. Onlara “esfar” denmektedir.

“Kitab” şeriat hükümlerini içeren yazılı kaynaktır.

“Kitab” burada marife gelmiştir. Kur’an kast edilmektedir; kıraati, zikri ve furkanı ile yazılı olarak inzal edilmiştir. Dolayısıyla hükümleri de içermektedir.

إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ

EilLAv Lı TuBayYıNa LaHuM

“Yalnızca onlara tebyin etmen için”

Son Nebi beyan edecektir ama Kur’an ile beyan edecektir. “Sen kıraat et, beyanı sonra bize aittir” demekte, burada beyan etmen için.

Bizim görevimiz Kur’an’a inanmayanlara Kur’an’ı anlatmaktır, sadece kitabı ellerine vermek değildir. Kitabı vereceksiniz, bir de içinde olanları açıklayacaksınız.

Kooperatifi tanıtırken, ortak ararken de yazılı bilgi vereceksiniz ama sözlü olarak da açıklayacaksınız, sadece yazılı belge sunmayacaksınız. Çünkü onlar onu yanlış anlarlar. Ama siz anahtarlarını verirseniz onu doğru anlamaya başlarlar.

Nitekim ben de bu yorumlarımı yaparken haftalık toplantılara katılıyor ve dinliyorum. Söylediklerimi tartışıyoruz. Siz de böyle okuyacaksınız. Bu yazdıklarımızı okuyacaklar olacak, onlar kendi anladıklarını size anlatacaklar. Bu yazılar vesilesiyle Kur’an’dan anladıklarını size anlatacaklar. Kırıkkale’de Prof. Dr. Ali Erişen’in arkadaşları Hayrettin Keskin’in önderliğinde böyle yapmaktadırlar. İzmir’de de sıra ile yapıyorlar.

“Tebyin” burada tefil babında gelmiştir, Kur’an devamlı birlikte yorumlanacaktır.

الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ

elLaÜIy iPTaLaFUv FIyHIy

“Onda ihtilaf ettiklerini”

Burada “Mâ İhtelefû Fîhi” denmiyor, “Ellezî İhtelefû Fîhi” deniyor.

İhtilaf edenler bellidir. İhtilaf da bellidir.

Kapitalistlerin ve sosyalistlerin ihtilafı vardı, o gün o ihtilafa işaret ediyordu.

Şimdi ise Sermaye ile devletler arasında ihtilaf vardır, onun savaşını vermektedirler.

Kur’an ihtilafları çözüyor.

Devlet para çıkaracak, kredileşmeyi sağlayacak, Sermaye faizli sömürüyü yapmayacak ama devletler de gümrükleri kaldıracaklar, vizeleri kaldıracaklar, serbest rekabet içinde ticarete karışmayacaklar. Sermaye de sömürmekten ve tekelleşmekten vazgeçecek, siyasete, ilme ve dine karışmayacak.

Üçüncü binyıl uygarlığında herkesin görevleri var, hakları var. Kimseye zulmedilmeyecek ama üçüncü binyıl uygarlığına geçmeyenler helâk olup gideceklerdir.

وَهُدًى

Va HuDan

“Ve hidayet olarak”

Evet, insanların ve insanlığın bütün sorunlarını çözen bir Kitap’tır bu kitap. 

Şu sorun nasıl çözülecek deyin ve Kur’an’a sorun. O sizin sorunuza cevap verecek ve sorunu mutlaka çözecektir.

“Hüden” burada nekre gelmiştir. Merkezi tek hidayet yoktur. Zaman ve mekâna göre değişen, topluluklara göre değişen sorunlar vardır. O sorunların hepsi için orada hidayet vardır. Uyarsanız sizi hidayete götürür, uymazsanız siz bilirsiniz, dalalette kalırsınız.

وَرَحْمَةً

Va RaXMaTan

“Ve rahmet olarak”

Rahmet olarak.

“R” geri dönüşü, tekrarı ifade eder.

“X/H” hareketi, hayatı ve hayvanı ifade eder.

“Mim” ise suyu, denizi, engin dalgaları ifade eder.

Demek ki “rahmet” insanların yaşaması için gerekli olan her şeydir.

“Nimet”te “R” yerine “N” geçmiştir. İnsandaki çokluğu ve cemaati ifade eder. “Ala”da olduğu gibi sıkı ilişkiyi, “avn”da olduğu gibi yardımlaşmayı, “mea”da olduğu gibi bir olmayı ifade eder. Maddi ilişkilerdir.

“Rahm” ceninin büyüdüğü yerdir. “Enam” ise geviş getiren çift tırnaklı hayvanlardır. Rahmet nimeti de içine alır. Aynı zamanda ortak kelimedir.

لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (64)

LiQaVMın YuEMıNUvNa

“İman eden kavim için.”

“Liünâsin” denmemiş, “likavmin” denmiştir. Yani Kur’an’a göre askeri birlikleri kuracak devletler için demektedir LiEnYu’minû dememektedir.

Evet, insanlık tek bir ümmettir, tek bir topluluktur ama devletler şeklinde organize olmuştur. Her devletin kendi müminlerinden oluşan orduları vardır, askerleri vardır. Buna göre güven sağlanmaktadır. İnsanlar bu sayede barış içinde yaşamaktadır. Kur’an müslim ve kâfir devlet diye ayırmaz. Devletler anarşistleri ayırır, asileri ayırır. Kur’an baştan sonuna kadar devleti savunur. Mümin devletler sorunlarını hakemler yoluyla çözerler. Mümin olmayan devlete karşı da bütün müminler dayanışma içinde savaşla sorunları çözerler.

Gelecek dünyanın düzeni çok sade ve açık bir şekilde anlatılmaktadır.

Önce, devletler olacak. Yargıları olacak, orduları olacak. Halk artık anarşik hareketler yapamayacak, yabancı devletlerin desteklediği terör örgütleri olamayacak. Böyle bir devlet hakemler nezdinde yargılanacak, hakemler mahkûm ederse tüm devletler birleşip o devleti yıkacaklar ve varlığını yağmalayacaklardır.

Diyelim ki 15 Temmuz’u ABD devleti yaptı. Bunu uluslararası hakemlerden oluşmuş yargı yargılayıp tesbit edecek, suçuna göre cezasını verecektir. Diyelim ki bunun ülkeye verdiği zarar 100 milyar dolarsa, ABD bunu öder. Ödemezse, dünyadaki tüm mümin devletler birleşip ABD’yi işgal ederler ve varlığını ganimet yaparlar.

Bugünkü devletler çıkar üzerinde birleşirler.

O gün de çıkar vardır ama haklı çıkar vardır. Hak hakemlerin kararı ile belirlenir.

Bugün uluslararası adil yargı sistemi yoktur.

Yarın bu yargı olacaktır. Hattâ şimdiden “Adil Düzen”e inananlar hakemlik sistemini getirdiler. Kooperatifler tüm sorunlarını hakemlerle çözerler. Devletler de sonunda hakemlere gitmeyi kabul ederler. En önce yargıda “Adil Düzen” gelebilir.

ABD Irak’a girdi ama çıkmak zorunda kaldı. Çünkü hakemler kararı yoktu.

وَاللَّهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (65)

Va elLAHu EaNZaLa MiNa elSaMAvEı MAEan FaEaXYAv BiHie eLEaRWa BaGDa MaVTiHAv İnNa FIy ÜaLiKa LaEAYaTan LiQaVMin YaSMaGUvNa

“Ve Allah semadan mâı inzal edip onunla mevtinin ba’dinde arzı ihya etti. Bunda sem’ eden kavim için ayet vardır.”

Surenin başında Allah’ın emri ile gelmiştir, demektedir. İsti’cal etmeyin denmiş, bugünkü sömürü düzeninin nasıl sona ereceğini anlatmaya başlamıştır. Bunu anlatırken sık sık kâinatın yaratılışına dönmekte, ilahi düzeni hatırlatmaktadır. Bu işlerin doğa kanunları içinde olduğunu anlatmaktadır.

Ekonomi kitabını yazarken, on bölümden ibaret olan kitabın son iki bölümüne proje ve işletme bölümünü zorluk içinde yazıyorum. Hüseyin Kayahan ve Tayibet Erzen redakte ediyorlar. Redaksiyon işinde nerede olduklarını bilemiyorum (Not: Bitti H.K., T.E.).

Kitapta Allah’ın kurduğu işletmeleri anlattım.

Önce kâinat işletmesini kurarak büyük patlamadan sonra on milyar yıl içinde yıldızları (Güneş’i) yerleştirerek kâinat işletmesini kurmuştur. Bu kâinatın inşaat işletmesidir.

Sonra Güneş (ve yıldızlar) depoladıkları atom enerjisini ışık enerjisine çevirmektedir. Bu işletmeler milyarlarca yıldır devam ediyor. Çevrelerinde gezegenler koydu, bunlar da aldıkları Güneş enerjisi ile gezegenlerin yüzeyini canlıların yaşayacağı şekilde düzenlemektedirler. Bu işletmeleri melekler düzenlemiş olup devam etmektedir. Işık enerjisini ısı enerjine çevirerek yeryüzü imar edilmektedir.

Ondan sonra canlıların var olduğu işletme vardır. Yağmur-deniz döngüsü ile yeryüzü canlıların işletmesi hâlindedir ve canlılar yeryüzünü doldurmuş durumdadırlar. Yeryüzünü daha çok canlılar olarak imar etmektedirler.

Sonuçta insanlar tüm insanlık olarak tek canlı gibi yeryüzünü imar etmekte ve daha çok insanın yaşayacağı şekilde düzenlemektedirler.

Üçüncü binyıl uygarlığının geleceğine karşı direnmelerin doğal olduğunu izah ettikten sonra, örnek olarak canlılık âlemini vermektedir. Tüm canlılar da insanlar gibi tek canlıdırlar, tek hücreden çoğalarak gelişmişlerdir. İnsan canlının meyvesi olmuştur. Şimdi bu durumdadır. Canlılık âlemi de yaşlanacak ve bir gün ömrü sona erecektir. Kâinat da bir canlı gibi doğmuş ve gelişmiş, canlılar sonunda insanları içermiş, şimdi yaşlanmakta ve ömrünü tamamlamaktadır. Ondan sonra yeni dünya ortaya çıkacak, bu dünyanın yerini alacak ve ahiret hayatında ikinci döneme geçilecektir.

Güneş yeryüzüne ışık göndermekte, ışık suları buharlaştırmakta, soğuyan bulut suları yağmur hâlinde yere bırakmakta ve yeryüzünü sulayarak canlıların yaşamasına imkân vermektedir. Sonra sular tekrar denize dönmektedir. Bu döngüde su yeryüzünün kanı ve canlılar da hücreleri olmaktadır. Deniz yeryüzünün kalbi ve ciğeri olmaktadır. Irmaklar ve rüzgârlar damarları şeklindedir. Yeryüzü büyük bir işletmedir ve bu işletme insanlık için oluşturulmuştur. Yalnız Yer değil, Güneş ve diğer gezegenler de böyledir.

Yıl içinde canlılar yenilenmektedir. Çölde sıcaktan, kutuplarda soğuktan bitkiler ölmekte, sonra yağmurlarla yeniden yeşermektedirler. Sonbaharda yapraklar dökülür ki ilkbaharda yeni yapraklara yer açılsın.

Uygarlıklar da böyledir. Daha ileri yeni medeniyetler doğsun diye eski medeniyetler ortadan kalkar. Batı medeniyetleri doğu medeniyetlerinin kışı olur. Doğu medeniyetleri batı medeniyetlerinin kurağı olur.

Uygarlık doğaya benzediği için Allah ikisini bir arada zikreder. Bunlardan alacağımız dersler vardır. Ona göre uygarlıkları kolay kavradığımız gibi kâinat işletmesini de anlar hâle geliriz. “Sem’ eden kavim için” denmektedir.

En büyük hastalık kulakları tıkama hastalığıdır. Sermaye karşı olduğu için, işine gelmediği için, söylediklerimize ve yazdıklarımıza kulak vermemektedir.

Ama asıl şaşılacak taraf, ezilen ve Sermaye’nin de düşmanı olan Müslümanlar da bize kulak vermemektedirler; kulak vermedikleri için de kâinattaki ayetleri anlamadıkları gibi Kur’an’ı zaten anlamak istemiyorlar!

Kâinatın anlaşılması için yalnız gözlemler yetmez. Onun dil ile ifade edilmesi ve insanların birbirlerine anlatması gerekir. Herkes konuşuyor, kimse dinlemiyor. Söylenenler boşa gidiyor. İlim sahibi olabilmemiz için gözlemlemeden çok dinlememiz gerekir. Söz hâline dönüşen görmeler artık milyarların gördükleri olur, gelecektekilerin de gördüğü olur.

“Yekraûne, Yetlûne” demiyor, “Yesmeûne” diyor. Her gün en az iki saat bir araya gelecek ve birbirinizi dinleyeceksiniz. Yoksa hiçbir şey anlamış olmazsınız.

“Bunda ayetler vardır” demiyor, “ayet vardır” diyor. Bu su döngüsünü ve yeniden yaşatmayı yeni bir ayet olarak görüyor. Uygarlıkların gelmesi ile bahardaki canlandırmayı karşılaştırıyor. Eski yapraklarını döken bitkiler ertesi yıl aynı yerde benzer yapraklar çıkarmazlar, dallarını uzatırlar ve daha fazla yere daha çok yeni yapraklar çıkarırlar. Bin yılda bir tekrarlanan uygarlıklar da böyledir. Eskileri dökülür, yerine daha çok ve daha ileri yenileri gelir. Sararıp dökülen yapraklar daha ileri, daha gür yeni hayatın müjdecisidir.

İnsanların ölümü de böyledir. Kâinat da ölmektedir, ölecektir. Entropinin büyümesi ile hayat kalmayacaktır. Ama yeni dünyanın oluşmasına sebep olacak daha ileri ve daha geniş bir hayat. Bugün bir nesil olarak yaşayanlar yarın bütün nesiller olarak bir araya geleceklerdir. Cennetten ileri bir hayat olmadığı için cennette ve cehennemde ölüm yoktur.

Burada “kavmin” denmektedir. Topluluk kulak vermez. Bir araya geldikleri zaman Allah’ın ayetlerinden bahsedecekleri yerde, ya televizyonları açar topun peşinde koşan delileri seyrederler yahut ahlaksızlığa örnek olan filmleri seyrederler veyahut devlete ve topluluğa isyan ettiren film seyrettirirler; hep kötülükleri ve bozuklukları gösterirler.

Tarikat meclislerine gidiniz, hiç kimsenin aleyhinde konuşmazlar, hep velilerin kerametlerini veya iyi amellerini anlatırlar. Böylece insanları iyilikle şartlandırırlar.

Topluluklar olarak daha aşacağımız pek çok şey vardır.

Bu surede 8 yerde “LiQavmin” kelimesi geçmektedir. 5 yerde “LeAyeten”, 2 yerde “LeAyetin”, 1 yerde de “Hüden ve Rahmeten” geçmektedir. Burada “Kavim için ayetler vardır de”, 2 yerde “Tefekkür eden kavim için”,  1 yerde “Tezekkür eden kavim için”, 1 yerde “Sem’ eden kavim için”, 1 yerde de “Akleden kavim için” denmektedir.

Çoğul olarak “ayât” da Akleden bir kavim” için ve “İman eden kavim için” denmektedir. Bir yerde sadece “Hidayet ve rahmet” denmektedir.

Böylece “tefekkür, tezekkür, sem’ etme ve akletme” karşılaştırılmaktadır, “akletme ve iman etme” karşılaştırılmaktadır.

“Hidayet ve rahmet” bunlara mukabil zikredilmektedir. 

“Zikir, fikir, sem', akıl, iman” ve bunun sonucu “hidayet ve rahmet”.

“Sem’ etmek” işitmek, duymaktır, sonra söylenenlerin manasını anlamaktır. Buna tezekkür denmektedir. Sonra üzerinde düşünüp yanlışları doğrulardan ayırmadır. Sonra akledip ne yapacaklarına karar vermektir. Sonra da doğru olanlara iman edip ona göre amel etmektir. İşte o zaman hidayeti bulursunuz. Amel ettiğinizde de rahmete ulaşırsınız.

وَاللَّهُ

Va elLAHu

“Ve Allah”

Biz sana kitabı inzal ettik.

Allah da semadan mâı inzal etti.

Kitabın inzali ile suyun inzali birbirine atfedilmiştir. Birine “Biz”, diğerine “Allah” diyor. Böylece “Biz”den muradın “Allah” olduğuna işaret ediyor. Böylece Kur’an Allah’ın sözüdür. “Biz” ve “Allah” diyerek Kur’an’ın Hz. Muhammed’in sözü değil Allah’ın sözü olduğunu ve Muhammed’in de Allah olmadığını açıklıyor. Kitab ile suyu birbirine benzetiyor.

Su yeryüzünde dolaşarak canlıların harekete geçmesini sağlıyor ama suda bir eksilme olmuyor. Kur’an da böyle bir kitaptır. İnsanların beyinlerine giriyor, uygarlıkları doğuruyor. Sonra denize dökülüyormuş gibi devreden çıkıyor, işi akışına bırakıyor. Sonradan yeni manalar yüklenerek tekrar devreye giriyor ve yeni uygarlıklar oluşuyor. Bu “Ve” harfi ile aynı su dolaşıyor ama canlılarda çoğalma ve uygarlaşma oluyor. Kur’an da böyledir. Bin yılda bir uygarlık oluşup uygulanır. Tekrar içtihat ve icmalarla yenilenir ve yeni uygarlığı oluşturur.

Bu sebeple diyoruz ki, Kur’an’ın anlaşılmasındaki icmalar bin yıllıktır. Her bin yılda bir eski icmaların yeniden ele alınması gerekir ve bin yılın müçtehitleri neyin üzerinde icma ederlerse o icmadır ve o binyıl içinde değişmez. Sonra o icma ve içtihatlara dayalı olarak kuvvet medeniyetleri doğar. Sanayi gelişir. Yeniden icma ve içtihatlara başlanır.

أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ

EaNZaLa MiNa elSaMAvEı

“Semadan inzal etti”

“Sema” müfrettir, marifedir, yağmur semasıdır.

Bununla beraber burada “el-sema”daki “lam” Güneş semasını da ifade eder. Çünkü yağmurlar Güneş’in buharlaştırdığı sularla oluşmaktadır.

مَاءً

MAEan

“Mâ’”

“Mâ” burada nekredir. Suyun bir tip olduğuna delalet eder. Yani “bir mâ’ inzal etti” anlamına gelmektedir. Bugün suyun sade bir madde olduğu bilinmektedir.

Başka ayette “yuska min main vahid”de gelen tenvin tenkir için değil tevhid için olduğunu açıklamaktadır. Yani sulardan biri değil sayıca bir tip olan su anlamındadır.

فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ

FaEaXYAv BiHie eLEaRWa

“Onunla arzı ihya etti”

Yeryüzünün canlanması yerine yeri canlandırması olarak ifade edilmektedir. Onun sebebiyle denmektedir. Suyu ihya etti denmiyor, su ile yeri ihya etti deniyor.

“İhya etmek” demek, toprağın entropisini düşürmek demektir. Su araç oluyor. Su ve Güneş toprağın düzelmesini sağlıyor ve iş yapar hâle getiriyor. Toprak ve ışık yapıya katılmaktadır. Su yalnız taşıyıcı olarak hareket etmektedir. Su da canlı içinde yer almaktadır ama o da toprak olarak yer almaktadır. Çünkü su da topraktan bir parçadır.

بَعْدَ مَوْتِهَا

BaGWa MaVTiHAv

“Mevtinden sonra”

Bitkiler kuruyor ama kökler ve tohumlar yeniden canlanıyor.

Kur’an bin yılda bir insanlığı yeniden canlandırıyor, ilahi nura kavuşturuyor.

Nasıl bitkilerde döngü varsa, aynı şekilde uygarlıklarda da döngü vardır, bitkilerdeki büyüme ve gelişme uygarlıklarda da görülmektedir.

إِنَّ فِي ذَلِكَ

EinNa FIy ÜaLiKa

“Bunda”

Yani su ile yerin tekrar canlanmasında aynı su kullanılıyor ama yeni canlılık ortaya çıkıyor. Ahirette de aynı toprak ve su kullanılacak ama yeniden inşa edilecek. Bir araba demir ve bakırdan ibarettir ama dizilişi ile araba oluşmaktadır.

لَآيَةً

LaEAvYaTan

“Bir ayet vardır”

Burada ayetlerden bir ayet vardır manasına gelmektedir. Buradaki ayet marife olarak getirilmemiştir. Sudaki ayetlik ile Kur’an’daki ayetlik farklıdır. Biri bedeni diriltiyor, diğeri ruhu diriltiyor.

لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (65)

LiQaVMin YaSMaGUvNa

“Sem’ eden kavim için.”

Bu anlatılanlara kulak veren topluluk için.

Topluluk nasıl sem’ edecektir, neyi sem’ edecektir?

Tüm söylenenleri sem’ edecektir.

Bunu yapmak kişi için mümkün değildir ama topluluklar ayrı ayrı işitir, sonra gerektiğinde birbirine aktarırlarsa sem’ etmiş olurlar.

وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ (66)

Va EinNa LaKuM Fıy eLEaNGAvMı La GıBRaTün NuSQIyKuM MimMAv Fİy BuOUvNıHIy MiN BaYNı FaRÇin Va DaMın LaBaNan PaLıÖan SAEiĞan Li elŞAvRıBIyNa

“Ve en’amda sizin için ibret vardır. Batınlarında olanla sizi iska ediyoruz. Şaribler için halis, saiğ olan leben olarak fers ile dem arasındandır.”

Bundan önceki ayette semadan suyu indirmesinden ve bununla yeryüzünün canlılarla dolup taşması anlatılmıştır. Güneş’ten ışık enerjisi çıkar, denizlerdeki suyu ısıtır, buhar olur, bulut olur, yağmur olur, kar olur, akarak bitkileri sular ve dereler hâlinde tekrar denize döner. Biz bu canlılar arasında yer alırız. Bu döngünün olması için her zerrenin görevi vardır. Yağmurun yağması için havada tozların bulunması gerekir, çok olursa çamur yağar. Bu döngüde işte belirli için ayet olmaktadır.

Bu ayette ise bu sefer canlılar arasındaki besin zincirinden bahsetmektedir.

Canlılar doğarlar, yaşarlar ve sonunda yem olurlar, diğer canlıları yaşatırlar.

Su döngüsü gibi canlılarda da besin döngüsü vardır. Otları ot oburlar yer, ot oburları et oburlar yer, et oburları canavarlar yer. Ölen canlıları bakteriler parçalar, çürütür ve toprağa döndürürler, bakterileri de virüsler parçalarlar.

O halde yeryüzünde bir su döngüsü vardır, bir de madde döngüsü vardır. Böylece insan hayatı gerçekleşmektedir. Hayvanlar başka hayvanları veya bitkileri yiyerek yaşarlar. Besinleri özeldir. Kendilerinden başkalarına besin olurlar. İnsanların besini geviş getiren çift tırnaklı hayvanlardır. Kendileri ise başka canavarlara besin olmazlar. Ölünce mezara konur ve bakteriler tarafından çürütülürler. Yani en yüksek hayvan türündenmiş gibi olurlar. Aslanlar bitki ile beslenemediği halde insanlar meyvecidirler. Bu yönüyle de insan farklı türdür. Canlılar avlarını kokuları ile tanırlar ve kendilerine yem olup olamayacaklarını bilirler. İnsanın etini çok aç değilse hiçbir canavar yemez.

وَإِنَّ لَكُمْ

Va EinNa LaKuM

“Ve sizin için vardır”

İpek böceği yalnız dut yaprağı ile beslenir ve yaşar. Arı çiçeklerdeki bal özü ile yaşar.  Canlıların sindirim organları özel olarak bir canlının etlerini sindirecek şekilde var edilmiştir. Yani tüm canlılarda beslenme uyumu vardır.

İnsanlar bitkilerden meyve ve sebzeyle, hayvanlardan da en’am ile beslenirler.

Bunlar dört çifttir; inekler ve camuslar, keçiler ve koyunlar, develer ve lamalar, zürafalar ve benzerleri.

Bugünkü biyoloji kitaplarında da geviş getiren çift tırnaklı hayvanlar olarak dört sınıfta toplanmaktadırlar. Bunlar bize besin olacak şekilde yaratılmışlardır. Bizim midemiz ile onların bedenleri ve sütleri arasında böyle bir uyum vardır. İnsandaki bu uyum bütün canlılar arasında vardır. Bu da besin döngüsünü açıklamaktadır.

Bütün bunları rastlantı ile izah etmek mümkün değildir. Nasıl 6 defa atılan bir zarda 7 yek gelmezse, aynı şekilde tesadüfle bunların oluşması imkânsızdır.

فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً

Fıy eLEaNGAvMı La GıBRaTün

“En’amda ibret vardır”

Bizden çok evvel yaratılan memeli olan bu hayvanlar bizden çok uzaktadırlar. Bunların işkembeleri vardır. Önce otlarlar ve otu oraya doldururlar. Sonra geceleri onları tekrar ağıza getirip çiğnerler, sonra mideye gönderirler ve orada besin hâline gelip kana karışır. Vücudun değişik yerlerinde sütteki maddeler üretilir ve kana karışır.

Memedeki bezlere gelen kandaki süte yarayan maddeler seçilerek memede süt olarak depolanır. Süt kanalları ile meme başına gelir. Daha yeni doğan bebek bunu bilir ve ana sütünü emerek büyür. Başka hiçbir şeyi bilmeyen bebek anasının meme başını bilir ve emmeyi de bilir. Şimdi süt sağmak için sağma cihazları yapılmıştır. Oysa bebeğin çenesi daha anne karnında sağma makinesi şeklinde oluşmuştur.

“Sizin için ibret vardır” denmektedir.

Doğadan alınan besinler bu şekilde insanların kullanacağı hâle getirilecek ve bakkallarda pazarlanacaktır. “İbret” deredeki taşlara basarak karşıya geçmek demektir. Kıyas yapmak demektir. Benzetme suretiyle müesseseleri üretmek demektir.

İnsandaki sindirim sistemine göre ülkede ekonomik işletmeler oluşacaktır.

نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ

NuSQIyKuM MimMAv Fİy BuOUvNıHi

“Batınlarında olanla sizi iska ediyoruz”

Onun batnında olanla sizi iska ediyoruz denmektedir.

“Batın” demek mide demek değildir. Kanın ve hormonların bulunduğu ciğer ve safra kesesinin olduğu yerdir. Süt memelerde üretilmektedir. Bütün vücuttaki faaliyet sonunda ilgili hücrelerde üretilen sütün maddeleri memede birleştirilerek paketlenmektedir. Sonra meme başında dudaklara aktarılmaktadır.

Toplulukta da üretim böyle olacaktır. Semtlerde ayrı ayrı üretilenler yine özel senetlerle evlerde tüketilecek hâle getirilip ulaştırılmaktadır. Bal, su, süt ve içecek boruları ile evlere ulaştırılacaktır.

مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ

MiN BaYNı FaRÇin Va DaMın

“Fers ve dem arasında”

Kan yeryüzündeki suya benzer. Suyun, yağmurların ve ırmakların görevi neyse, vücutta da kanın görevi budur. Damarlarda dolaşan sıvıdır. İçinde alyuvar ve akyuvar dolaşmakta, ayrıca bağırsaklardan, ciğerlerden ve deriden alınan maddeleri eriterek vücuda doldurmaktadır. Bezlerde özel maddeler üretilmektedir.

Su döngüsünde su vardır, bir de maddeler vardır, yerden alınan maddeler vardır.

Kanda da maddeler vardır. Süt bezlerinde süt maddeleri kandaki fers arasından seçilirler. “Fers” demek özel sıvı demektir. Yani çevreden tecrit edilmiş ve farklılaştırılmış vasat demektir. Canlılığın temel özelliği budur. Çevreden farklı al kan oluştururlar. Hücreler arasındaki deri vasıtasıyla bu farklılık korunur. “Fers” vasat alan demektir. Eviniz dışarıya göre fersdir, farklı sıcaklığı ve havası vardır.

لَبَنًا خَالِصًا

LaBaMaNan PaLıÖan

“Halis bir leben”

Alan fers ile ifade edildiği gibi maddeler de özel yapılara sahip olurlar. Her tarafı birbirine benzer. Çaya şeker attığınızda halis değildir ama eridikten sonra artık içeceğiniz çay halis olmuştur. Hava karışımı halistir. Deniz suyu halistir. Çünkü her tarafta aynıdır, homojendir.

“Leben” özel maddeleri ihtiva eden ve bize besin olan bir sıvıdır, halis sıvıdır.

سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ (66)

SAEiĞan Li elŞAvRuBıYNa

“Şaribler için saiğdir.”

Önce görünüşü, sonra kokusu, sonra tadı, sonunda yutulması özeldir. Mideye böylece dört kontrolden geçerek ulaşır. Son kontrol yemek borusunda ve midede olur. Uygun değilse insan kusar.

Süt öyle değildir. İnsana uygun olduğu için kusmadan yemek borusuna geçer ve midede yerleşir. Bu “saiğ”dir. Burada kurallı erkek çoğul olarak kullanılmıştır.

Ortak süt üretimi yapılacak ve topluluğun her birinin içeceği olacaktır. Bizim midelerimiz ayrı ayrı olduğu halde aynı sütü içebiliyoruz ve kana alabiliyoruz.

Bunların hepsi tesadüfler varsayımlarını yok eder.

وَمِنْ ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (67)

Va MiNa ÇaMaRAvTı  elNaPiYlyLı Va eLEaGNAvBı TaitTaPiÜUvNa MınHu SaKaRan Va RiZQan XaSaNan İnNa FIy ÜAvLıKa LaEAyaTan Lı QaVMın YaGQıLUvNa 

“Ve nahîlin ve e’nabın semeratından da, onu seker olarak veya hasen rızık olarak ittihaz ediyorsunuz. Bunda akleden kavim için ayet vardır.”

İnsan için geviş getiren çift tırnaklı hayvanlar ile bazı meyveler hâlâ temel besindir. Bu meyvelerden iki tanesinden bahsedilmektedir; hurma ve üzüm. Meyvelerde şeker ve vitaminler vardır. Birinde biri hâkimdir, diğerinde diğeri. Üzümde şeker, hurmada vitaminler hâkimdir. Buradaki “Ve” “Mine’l-Enam”daki “Min”e atfetmektedir.

“Semerat” kurallı dişi çoğul olarak gelmiştir. Çünkü değişik meyvelerde değişik besinler vardır. Hepsinden alınmalıdır.

Burada diğer hayvanlarda olmayan bir özelliğimizden bahsedilmektedir. Hayvanlar zararlı olan hiçbir şeyi yemedikleri halde, biz zararlı olan sigarayı içiyoruz ve biz zararlı içkileri de içiyoruz. Böylece insanlar hayvanlardan farklı olarak bunlarla imtihan olunmaktadırlar.

İşte bu ayet bu iki şeyi anlatmaktadır.

İnsan meyve ve et yemektedir.

İnsan zararlı içkileri de içebilmektedir.

Bunda ayet vardır denmektedir.

İnsan beyin olarak en yüksek seviyede yaratılmıştır ama sarhoş olabilmektedir.

Yine bunda da bir ayet vardır deniyor, akledenler için diyor.

Başka önemli olan husus; “en’am” da “semerat” da çoğul oldukları halde, her ikisine de tekil zamir gönderilmektedir. “Minhü” denmektedir. Çünkü besinler bütündür. Birleştikleri zaman tek bir sistem oluşturuyorlarsa, o zaman onlara müfret zamir gönderilir.

Semerat en’amla, hurma üzümle, sükriyet rızkı hasenle, işitme akletme ile karşılaştırılmıştır. Ayet ibretle karşılaştırılmıştır. Bunlar arasındaki ilişkiyi düşünüp bulun. İşte bunu yaptığınızda yorumlamayı yapabiliyorsunuz demektir.

وَمِنْ ثَمَرَاتِ

Va MiNa elÇaMaRAvTı

“Ve semerelerden”

Memelilerden meyve ile beslenen hayvanlar vardır. Domuzlar ve maymunlar bunlardandır. Bunların etleri yenmez. Çünkü bunların etlerini eriten hormonlar bizim de etlerimizi eritirler. Değişik meyvelerde değişik vitaminler vardır. Dolayısıyla tek besinle beslenme yeterli değildir. Değişik meyveler yenmelidir.

Yaş ve kuru meyveler arasında fark olduğu gibi pişmiş olanlarla pişmiş olmayanlar arasında da fark vardır. Kabuklular ile kabuksuz olanlar içinde de fark vardır.

Doktorlar size ilaç verdikleri zaman yan tesirleri önleyici ilaçlar da verirler.

Meyvelerin kabuklarında yan tesirleri önleyici maddeler vardır, dolayısıyla meyveler kabukla yenmelidir.

النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ

elNaPiYlyLı Va eLEaGNAvBı

“Nahîl ve e’nab”

İnsanlar damarlarda üzüm şekerini dolaştırır ve onu kullanırlar. Şeker sadece beslenmeyi sağlar. Oysa vücudun değişik organik maddelere ihtiyacı vardır. Hurma şekerin yanında diğer maddeleri de içerir. Onun için onları temsilen hurmayı zikretmektedir.

Bu ayetleri tam olarak anlamak için bununla ilgili tıbbi ihtisas sahibi olmak gerekir.

تَتَّخِذُونَ مِنْهُ

TatTaPiÜUvNa MiNHu

“Ondan ittihaz ediyorsunuz”

Yani semerattan ittihaz ediyorsunuz. Enamdan beslendiğiniz gibi semerattan da besleniyorsunuz. İkisi çoğul olduğu halde tekil zamir gönderilmiştir.

سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا

SaKaRan Va RiZQan XaSaNan

“Seker ve hasen rızık”

“Sekr” alkolün veya diğer uyuşturucu maddelerin beyindeki bazı devreleri işlemez hâle getirip insanın dengeli düşünmesini önlemesidir. Bağımlılık hâli vardır.

Sigarada sekr yoktur ama bağımlılık hâli vardır. Diğer taraftan hamrda rızık vardır yani kalori vardır, yararlıdır ve zararlıdır. Oysa sigarada hiç yarar yoktur, bu bakımdan evleviyetle haramdır. Habis olması yanında bağımlılık da oluşturmaktadır.

Haramın illetleri arasında zararlılık ve bağımlılık vardır. Bağımlılık insanın iradesini kısıtlamaktadır. Allah’ın en büyük nimetini heder etmektedir. Küfranı nimet yapmaktadır.

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً

İnNa FIy ÜAvLıKa LaEAyaTan

“Bunda ayet vardır.”

Bunda yani semeratın rızık olmasında ve insanın süt ve meyve ile beslenmiş olmasında. Başkasının eti ile beslenen canlılar da vardır ama başkasının sütü ile beslenme durumu yalnız ve yalnız insanlarda vardır.

لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (67)

Lı QaVMın YaGQıLUvNa

“Akleden kavim için.”

Yukarda “sem’ eden kavimden” bahsetmiş, burada “akleden kavimden” bahsetmiş.

Yukarıda “ibret vardır” demiş, burada “ayet vardır” demiştir.

Demek ki ibret dilde olacak, ayet ise mantıkta olacaktır. Ayetteki kesinlik ibrette yoktur. Bu özellik de insana hastır. İnsan kesin olmayan içtihatları ile amel etmek zorundadır. Ama kesin olan akli delillerle düşünmek zorundadır.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92