***

NAHL SÛRESİ - 13. Hafta

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (1) يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ (2) خَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (3) خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (4) وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (5) وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ (6) وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنْفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (7) وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً وَيَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (8) وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَائِرٌ وَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (9) هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَكُمْ مِنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ (10) يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالْأَعْنَابَ وَمِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (11) وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (12) وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ (13) وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (14) وَأَلْقَى فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (15) وَعَلَامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ (16) أَفَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لَا يَخْلُقُ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (17) وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (18) وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (19) وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (20) أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (21) إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (22) لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ (23) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (24) لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (25) قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (26) ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ (27) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (28) فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (29) وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا خَيْرًا لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ (30) جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ كَذَلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ (31) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (32) هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (33) فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (34) وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ نَحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35) وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (36) إِنْ تَحْرِصْ عَلَى هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ يُضِلُّ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (37) وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَا يَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (38) لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ كَانُوا كَاذِبِينَ (39) إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَنْ نَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (40) وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (41) الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (42) وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43) بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44) أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47) أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48) وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49) يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (50) وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَهَيْنِ اثْنَيْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51) وَلَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52) وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54) لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (55) وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ (56) وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُمْ مَا يَشْتَهُونَ (57)

***

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (58) يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59) لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَى وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60) وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61) وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62)

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (58)

Va EiÜAv BuşŞiRa EXaDuHuM BieLEuNÇAy JalLa VaCHuHu MuSVadDan Va HuVa KaJIyMun

“Ve onlardan birine bir ünsa tebşir edildiğinde vechi müsvedden zall olur ve o kezimdir.”

Allah yeryüzünü yaratmış ve denge kanunlarını koymuştur. Bir toplulukta erkeklerin çok olması üreticinin fazla olmasıdır, yeryüzünün imarıdır. Kadınların çok olması nüfusun artması, imar ve üretimin azalmasıdır. Kapitalistlerde güçlü erkeklerin çok olması üretim için önemlidir. Buna karşılık kadınların ve çocukların olması ise kârın maksimizasyonunda menfi etki yapar. Kapitalistler erkek nüfusun artmasını isterler. Sosyalistler de erkek nüfusun artmasını isterler, güçlü orduları olsun isterler. Ekonomide de erkeği çok olan topluluk refahtadır, kadını çok olan topluluk ise sıkıntıdadır.

Bugün daha ileri gidilerek doğum kontrolü yapılmakta, yalnız kızların değil, erkeklerin bile dünyaya gelmesi önlenmektedir. Sonunda kadın demek doğumun çokluğu demektir, ne Sermaye ne de kapitalistler bundan hoşlanmaktadır.

Daha ileri gidersek, bugün moda olmuştur; bir veya iki çocuk yapacaksın, fazlası ayıp teşkil eder! ‘Kaç çocuğun var’ dendiği zaman, çok çocuğunuz varsa size ilkel insan olarak bakmaktadırlar. Bu başlangıçta geçim sıkıntısından dolayı olmuş olabilir. Köylerde arazi sınırlıdır. Çocuklar az doğunca yeni nesillere arazi bulmak zor olacaktır.

Evet, bugün tek evlilik modası getirilmiş, zina serbestliği getirilmiştir. Hedef nüfusu sınırlı tutma çabasıdır. Ben bugünkü bu dünyaya baktığımda durumumuz cahiliye Araplarının durumundan çok daha kötü durumdadır.

Oysa Allah diyor ki; açlık korkusu ile çocuklarınızı katletmeyiniz.

Kızlar neden katlediliyordu?

Çünkü onlar nesil üretiyordu. Oysa nüfus çoğaldıkça insanlar yeni besin kaynakları ararlar ve uygarlık yeni çözümler üretir, böylece dünyamız daha çok insanın yaşayacağı hâle gelir. Tarihteki toplayıcılık, avcılık, çobanlık, tarımcılık, pazar mübadelesi, tüccar mübadelesi, işçilik ve ortaklık dönemleri ile insanlık yeryüzünün nüfus besleme kapasitesini yüz değil bin misli artırmıştır. İnsanlık şimdi ortaklık dönemine geçecek ve sera ziraatı ile eski ziraatı aşarak yüzlerce defa daha fazla üretim yapacaktır. İnsanlara bugün doğum kontrolü yapmak değil, doğumu teşvik etmek ve çok doğum yapanları alkışlamak gerekir.

Bir mühendis arkadaş bir seminerde anlatmıştı. Benim altı çocuğum var, altısı da yüksek tahsil yaptı. Arkadaşım bir çocukla yetindi. ‘Ne diye çocuk yapmıyorsunuz’ dediğimde, ‘ben o çocuğumu iyi yetiştireceğim, seninkiler benimkinin işçisi olacak’ dedi. O arkadaşın o bir çocuğu üniversiteyi bitiremedi.

Çok kardeşler olduğu için sıkıntı çekenlerin olduğu köyümde, çok çocuklar büyüyünce eski zenginlerin arazilerini satın aldılar.

Batılılar kendileri doğumu teşvik ederken dünyayı da olmadık zulme uğratıyorlar. Çin bir çocuktan fazlasını yapmayacaksınız diyor. Oysa o kalabalık emek gücü ABD’den daha fazla dolar topladı.

Bu ayet Arapların kız çocukları diri diri gömme hikâyesinden sonra bize bugünkü durumu anlatmaktadır. Oysa yeryüzü daha belki yüz milyar insanı besler durumdadır. Yeryüzünün tamamını seralarla kaplayabiliriz. Hattâ denizleri de sera denizleri hâline getirebiliriz. Dünya yaz-kış üretim yapar hâle gelir. Sulama ve gübre teknolojileri ile verim birkaç misli artar. Tarlada yapılan eski ziraatta bir dönümde en iyi verim yarım tonu geçmez. Ama serada Türkiye’de 30 ton civarında üretim yapılmakta, dünyada 70 ton. Demek ki bugünkü nüfusun on misli olarak yüz milyar eder.

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ

Va EiÜAv BuşŞiRa EXaDuHuM

“Ve onlardan birine tebşir edildiğinde”

Kur’an burada Arapların bir geleneğini anlatıyor. Kız çocukları öldürülüyor, böylece nüfus dengeleniyordu. Erkek çocuklar da yaşıyordu. Çünkü onlar üretimde işe yarıyordu.

Belli bir üretim biçimi ile saat/gün artıyor. Böylece daha çok insan yaşayabilir hâle gelir. Ne var ki yeter derecede nüfus artınca artık eski üretim işletmeleri yetersiz hâle gelir. O zaman kız çocuklarını öldürme gibi bir çözüme gidilir. Bunun yanında peygamberler gelir, yeni üretim şekillerini oluşturur, yeniden nüfus çoğalır.

Bugünkü durum aynıdır. Mevcut ekonomik işletmelerin daha fazla nüfusu yaşatması imkânsız hâle gelmiştir. İşçilik işletmeleri yerine “ORTAKLIK İŞLETMELERİ” gelmelidir, açık tarım yerine “SERA TARIMI” gelmelidir.

Burada “Ehaduhum” diyor, “Ehadun Minhum” demiyor. Burada hem “Ehad” bellidir hem de “Hum” bellidir. Belli kimseler böyledir. Kadının hamile kalması tebşir değil bir tür felaket haberidir. Hele evlilik dışı ilişkiler serbesttir. Ama evlilik dışı ilişkilerde kadın için doğan çocuk ölümü demektir. Erkekse de çocuğunu aldırır, hattâ doğduğundan sonra öldürür veya öldürtür. Bunlar birer vahşet değil midir? Önce “Hum” zamiri ile birilerini işaret etmekte, onlardan bazıları kastedilmektedir.

بِالْأُنْثَى

BieLEuNÇAy

“Ünsa ile”

Eskiden aile ekonomisi vardı. Kız çocuğu demek aile ekonomisinin çökmesi demekti. Dolayısıyla kız çocuğu doğunca onu öldürerek nüfus kontrolünü yapıyorlardı. Şimdi de aynı şeyi kürtajla yapıyorlar, doğum hapları ile yapıyorlar.

Bugün aile ekonomisinin yerini ulusal ekonomi almıştır. Dolayısıyla devletler doğan çocuğu felaket olarak görmektedirler. Doğan erkek olursa önemli değildir; işçi olur, asker olur. Ama kızın doğması demek, daha birçok kızın doğması, nüfusun çoğalması demektir.

Devletler nüfus kontrolü kampanyasının esiri olmaktadırlar.

ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا

JalLa VaCHuHu MuSVadDan

“Vechi simsiyah olur”

“Sivad” “siyah, kara” demektir. “Siyah” kelimesi yoktur. “Sivad” vardır.

“Zalla” kelimesi “Kâne” gibi yardımcı fiildir. “Kâne” devamlılığı ifade eder. “Kâde” yaklaşmakta olduğunu neredeyse anlamını taşır.

“Zalle” ise geçici olarak birden olup geçen anlamındadır.

“Sare” ise dönüşmeyi ifade eder.

“Vech” yüzdür. Gülen ve ağlayan yalnız insandır. Beşikteki bir çocuğa gülümseyin, o da güler. Asık suratla bakın, onun da yüzü değişir. İnsanlar içlerindekileri yüzlerine vururlar. İnsanlar bunun için ayakta yürüyecek şekilde yaratılmışlardır. Böylece birbirlerinin yüzlerine bakarak anlaşırlar.

“Ğadab” da kırmızılık demektir. Kızmak da kızarmaktan gelir. Çok çocuk yapan aileler de bugün ayıplanıyor. Sermaye bugün bunu o kadar iyi ayarlamış ki en yakınlarımız bile bunun etkisindedirler. Ya evlenmiyorlar yahut evliler çocuk yapmıyorlar.

Adil Düzen çalışanları dahi bu kötü durumdan kendilerini koruyamıyorlar. Bu seminerleri okuyanlardan beklenen bu durumu kırmalarıdır. Kız erkek herkes çok evliliği kabullenmelidir. En kötü evlilik, bekâr olmaktan iyidir.

Her çocuk cennetteki makamı yükseltir. “Cennet annelerin ayaklarının altındadır” diyen Hazreti Peygamber en büyük müjdeyi vermiştir. Analar cennetin ta kendileridir, hatta cennet onların emrindedir. Hazreti Peygamber “mümin anaların” demiyor, “anaların” diyor. Evlenen ve çocuk yetiştiren iffetli hanımlar cenneti garantilemişlerdir.

وَهُوَ كَظِيمٌ (58)

Va HuVa KaJIyMun

“Ve o kezimdir.”

Oluklarda veya kanallarda akan suyun akışını kesmek için kullanılan ağaçtan veya taştan, şimdi betondan engeldir. Kuyularda akarsuların akışını yeraltında kesmek için altında kuyu açar, oraya toprak veya kireç doldurur, suya depo yaparlardı.

Bu doldurdukları şeye “kezim” denir.

Burada bu “kezim” kelimesi evlilik dışı ilişkilerde, gizli ilişkilerde, doğan çocuklara sahip çıkmama şeklinde de yorumlanabilir. Kur’an’da anlatılan halet-i ruhiyeyi aynen yaşayan Araplar elbette bugün de vardır. Onları müşahede etmek, sonra da onların bu ruhi zafiyetlerinin uygar topluluklarda nasıl tezahür ettiğini görmemiz gerekir.

Burada Kur’an tefsirinin usulünden yeni bir şey öğreniyoruz. Cahiliye dönemi olayları anlatılır. Böylece insanın yaratılıştaki özellikler izah edilmiş olur. Geçmişteki insanların düşünceleri örnek olarak verilir ve günümüz olaylarını öylece tahlil ederiz.

Kur’an’ın gerçek müfessiri olabilmek için iyi psikolojiye ve iyi sosyolojiye ihtiyaç vardır. Tüm kötü hisler tatmin edilmeyen hislerdir. Evlenmeyenler zinaya meyilli olurlar. Meşru yoldan kazanamayanlar hırsızlık yaparlar, hile yaparlar. Okuyamayanlar dağa çıkarlar. İtilenler topluluğa düşman olurlar. Kur’an ve şeriat bunların kötülük sebeplerinin çözümlerini öğretir, basit şeyler söyler ama insanlar kulak vermezler.

يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59)

YaTaVARAy MiNa eLQaVMı MiN SUvEi MAv BuşŞiRa BiHIy EaYuMSiKuHu GaLAy HUuNın EaM YaDusSuHu FIy elTuRAVBı EaLAv SAvEa MAv YAXKuMUvNa

“Tebşir olunduğunun süinden dolayı kavimden tevari eder. Onu hun üzerine imsak mı etsin yoksa türabın içine desseder. Hükmettikleri ne sev’dir.”

Toplulukta kız çocuğu sahibi olma kötü sayılmıştır. Çevrede onlara aşağı sınıfta bakarlardı. Aristokrat olanlar kız çocuklarını diri diri toprağa gömerlerdi.

Kızını toprağa gömmek bir baba için ne kadar kolay olabilir?

Ama ya kavminin onu aşağılamasına dayanacak ya da kızını toprağa gömecektir. “Birine tebşir edildiği” denmektedir ama sonunda çoğul olarak “Mâ Yahkumûn” denmektedir. İnsanlar böyledir. Bir sosyal yapı oluşur, âdet/örf oluşur. Herkes oraya doğru akıp gider. Artvin’de bir söz vardır: Komşu komşuya bakar, canını cehennemde yakar.

Siz hangi topluluğa mensup iseniz o topluluğun sosyal yapısına uymak zorundasınız. Bugün buna çare olarak toplulukları dağıtmada bulunmuş, artık insanlar bir apartmanda birlikte yaşamıyorlar, dolayısıyla komşu komşuya bakamıyor. Çünkü kimsenin komşusu yok. Şimdi komşunun yerini televizyon almıştır. Herkes büyük-küçük, genç-yaşlı, öğrenci-öğretmen, günlerini televizyon karşısında geçirmekte, komşuları ile hiç ilgilenmemektedirler.

Burada “kavim” kelimesi kullanılmıştır. Yani aynı dili konuşanlar demektir. Başka bir ifade ile aynı dilden neşriyat yapan demektir.

Burada en olmaz şey örnek olarak verilmektedir. Bu da bir kimsenin öz kızını toprağa gömmesidir. Bugün çözmemiz gereken iki sorun vardır; biri karşılıksız para, diğeri televizyon. Birbirimizi unuttuk, başkalarını yani düşmanlarımızı seyrediyoruz, onları okuyoruz. Hep birlikte intihar etme durumundayız. Aileler çocuk yapmıyor. Bu modaya uyuyoruz. İnsanlar evlenmiyorlar. Bu modaya da uyuyoruz. Bu ulusça intihar değil midir?

O günkü cahiliye topluluk mantığı ile bugünkü mantığımız aynıdır.

Peki, bunun çözümü nedir?

Evet;

-Bunun çözümü beş vakit namazdır.

-Bunun çözümü Cuma namazlarıdır.

-Bunun çözümü yerel dillerdir, yerel televizyonlardır. Ulusal televizyonun geliştirilmesidir.

-Bunun çözümü okullarımızın serbest bırakılması, her topluluğun istediğini okumasını ve öğrenmesini sağlamadır.

Bu arada kötü topluluklar ve iyi topluluklar oluşacaktır ama hayat iyi toplulukları çoğaltacak, evlenmeyen ve çocuk yapmayanlar kendi kendilerini helâk etmiş olacaklardır.

Bu ayette geçen manasını bilmediğimiz kelime “dessetme”dir.

Bundan önceki ayette “Benat/kızlar Allah’ındır derler” şeklinde zikredildi; sonraki ayette de “Ünsa ise tebşir edildiği” denmişti, arada atıf harfi getirilmeden.

Tebşir edilen ünsa olduğu için “Men Büşşira Bihi” yerine “Mâ Büşşira Bihi” getirilmiştir. “Ünsa”yı kişi bile saymayan mantık içindedirler.

Bizim köylerde ‘kaç çocuğun var’ dendiğinde, kızları hesaba katmaz, hesaba katarsa da ‘beş erkek çocuğu ve kardeşleri vardır’ der. Burada da “Men” deneceği yerde “Mâ” getirilmiştir. İnsanoğlunun beyninde yer alan kaç üreticin var demektir.

Roma’da kadınların bağımsız kişilikleri yoktu. Örnek olarak nasıl çocuk şimdi doğrudan mahkemeye müracaat edemezse, Roma’da da durum böyle idi. Ancak pater onun hakkında karar verir, mahkemelere müracaat edebilirdi.

İslâmiyet’te kadın ve erkek eşit kişiliğe sahiptir, kadınlar mahkemeye erkekler gibi dava açarlar ve davacı olurlar. Öldürülmeleri hâlinde kısas yapılır ve diyetler eşittir. Akrabalık arasında da eşittirler, sadece aile masraflarını erkek yaptığı için kız-erkek arasında mirasta bölüşme bire ikidir, anadan kardeşlerde eşittir.

Nefsi tezkiye eden iflah olmuştur, nefsi desseden havb etmiştir denmektedir. “Dess” “tezkiye” karşılığı kullanılmıştır. Zekât bozukları temizlerden ayırmaktır. Pirincin taşlarını ayıklamak tezkiyedir. “Dessetmek” de bozukları sağlamlarla karıştırmak demektir. Yani insanın bedenini toprağa karıştırmaktır.

“Mâ” harfi getirmiş ve “Hu” zamiri ile ifade edildiği için bu karıştırma sadece oldurma değildir. Tüm sosyal yapı ile ekonomik yapılarda temiz olanlar vardır, pis olanlar vardır. İkisini bir arada yapma dessetmektir. Hakkı batıl ile lebsetmek de bu manadadır; orada üstünü kapatmak, burada karıştırmak.

Kız çocuğun oldu veya erkek çocuğun oldu haberini müjdeleme ile ifade ediyor ama müjdeler kötü anlayıştan dolayı işkence oluyor.

İnsanların bu çirkin ve kötü anlayışını nasıl düzeltebiliriz?

Mevcut topluluk içinde bu düzelmez. Ancak hicretle düzelir. Yeryüzünde onar semtten oluşan bucaklar kendi ekonomik ve sosyal yapılarını oluşturacak ve bu kötü durumlara düşmemiş olan semt ve bucaklar diğer bucakları ortadan kaldıracak, halk da o bucaklardan bu bucaklara göç edecektir.

يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ

YaTaVARAy MiNa eLQaVMı

“Kavimden tevari etti”

“Vera” arka taraftır, alandır. Bununla beraber sırtın arkası da vardır.

“Tevari etmek” demek görünmemek, gözden uzak olmaktır.

Yakından tanıştığım biri vardır. Koyu Risale-i Nur okuyucusudur. F.Gülen’i çok sever ve sayar. R.T.Erdoğan’la olan yakınlığı daha fazladır. Şimdi bu insanın duyduğu ıstırabı düşünün. Bu insan ne yapacağını şaşırmıştır.

Akevler’in durumu da budur. Cemaati de ve Ak Parti’yi de destekler; desteklemiştir.

Bu durumlarda ne olur?

Aralarında hasımlık başlayınca ya iki taraf da size saygılı olur veya iki taraf da saldırır. Bu sebepledir ki kişi bir tarafa mensup olmayı tercih eder, tarafsız olamaz, tarafsız kalamaz. Bir tarafın mensubu olunca onların törelerine ve kurallarına uymak zorundasın. Eğer o topluluğun saçmalıklarını da benimsemezsen onların içinde yaşayamazsın.

Bu sebepledir ki Allah topluluk içinde “yeni düzen” getirmeyi değil, “yeni düzen” kurmak için hicret etmeyi emretmektedir. Hicret edecek taraftarları bulabilmek için yeni bir görüş ortaya atarsın. Herkes sana fikren saldırır. Böylece taraftarlarını bulursun ve hicret edersin. Orada yeni köy kurarsın. Çünkü atalar demişler ki; eski köyde yeni âdet/kanun kurulmaz.

Burada “Min Kavmihi” denmiyor da “Mine’l-Kavmi” deniyor. İçinde yaşadığın kavim sizden olmazsa da onların içinde onlar gibi olacaksın. İçkili sofrada ya içki içeceksin yahut o sofrada oturmayacaksın. Camiye girmişsen namaz kılacaksın.

مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ

MiN SUvEin MAv BuşŞiRa BiHIy

“Onunla tebşir edilenin süünden”

Burada “Men Büşşira” denmiyor, “Mâ Buşşira” deniyor; “Biha” denmiyor, “Bihi” deniyor. Onun kötülüğünden ve çirkinliğinden dolayı böyle deniyor.

Topluluklar saçma şeylere inanırlar. Kişiler ayrı ayrı inanmasalar da bir araya gelince öyle inanmak zorundadırlar. Bu sebepledir ki cephe savaşlarında savaş bitince savaşanlar savaş esnasında yaptıklarından dolayı suçlanamazlar ve muhakeme edilemezler.

Yine bu sebeptendir ki bir toplulukta inkılâptan evvel yapılanlar artık muhakeme edilmez. Gelecekle ilgili kararlar alınır. Ak Parti’nin şimdi yaptığı bunun için tam hatadır.

أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ

Ea YuMSiKuHUv GaLAy HUuNın

“Hûn üzerine imsak etsin mi?”

“Beyn” çukur, “Hevn” düzlük, “Kevn” tepecik demektir. Düzlükte kolay yüründüğü için kolay anlamına gelir.

“İhanet etmek” “hainlik”ten değil, “hevn”den, “ihmal etmek”ten unutmak demek, ilgiyi kesmek demektir.

Topluluğun kurallarına uymayanlara karşı topluluğun cezası onu dışlamaktır. Aşağı birisi olarak görerek onunla ilgisini kesmiş olur. Herkes onu dışarı iter.

Evet, böylece kötü kuralları olan toplulukta kişi işkence içindedir. Bu sebepledir ki Kur’an için cephe savaşı vardır ama kolektif suç yoktur. Kişi muhakeme edilir, belirli fiillere belirli ceza fiil sabit olduğunda verilir. Suç işleyene belirlenmiş ceza verilir, ondan başka bir cezası yoktur.

أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ

EaM YaDusSuHu Fiy elTuRAvBı

“Yoksa onu turab içine mi dessetsin?”

Burada “Turab” kelimesi kullanılmaktadır. “Turab” yeryüzündeki kayaların ufalanması sonunda oluşan topraktır. Toprak içine karıştırsın denmektedir. Özellikle kız çocuklar diri diri öldürülmüşlerdir.

Bugün de benzer cinayetler sürüp gitmektedir. İkinci binyıl sona ermiş, üçüncü binyıl doğmaktadır. Tarihin en kötü dönemini yaşıyoruz.

Bir gün gelecek, yakında bir gün gelecek, insanlar Allah’ın nuru içinde hep iyilikler içinde yaşayacaklardır. Bizim babalarımız böyle bir günün geleceğini ümit bile edemiyorlardı; kıyameti bekliyorlardı. Allah’a hamd ederim ki bugün bunları yazarken bugünkü karanlıkların fecri içinde yazıyorum, sizlerin de bu seminerler üzerinde çalışmalarınızı görünce de sanki cennetin müjdecilerini görüyorum.

أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59)

EaLAv SAvEa MAv YaXKuMUvNa

“Ne kötü hükmediyorlar.”

Allah diyor ki; Allah’ın arzı geniştir. Gerçekten öyledir. Yeryüzü var, gezegenler var, uzay var. Yeni teknoloji her zaman bizi doyuracak imkânlar sunacaktır. O halde evliliği ve doğumu teşvik edecek, açlıktan korkmayacağız. Allah bizim bilmediğimiz, bizim hesap edemediğimiz imkânları bize bahşedecektir.

Bu ayetler bize şunu öğretti. Yeni imkânlar daha fazla nüfusun beslenmesine imkân verir, daha fazla nüfus da yeni imkânları ortaya koyar. Nüfusu artırıyoruz demek üretimi artırıyoruz demektir. Üretimi artırıyoruz ve nüfusu artırıyoruz.

İlk bakışta bu eğride ikinci türevin negatif olması gerekir. İnsanlara öyle gelir. Ama tarihe baktığımızda birinci türev pozitif olduğu gibi ikinci türev de pozitiftir.

لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَى وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60)

LielLaÜIyNa LAv YuEMiNUvNa Bi eLEAvPiRatTi MaÇaLu elSaVEi Va LielLAvHı eLMaÇaLu elEaGLAv Va HuVa eLGaZIyZu eLXaKIyMu

“Ahirete iman etmeyenler için sev’in meseli vardır. Allah için ise a’lâ mesel vardır ve O azizdir, hakîmdir.”

Ahirete inanmayanlar için sev’in meseli vardır.

“Sev'” kötülük, çirkinlik demektir. Onun meseli nedir? Onlara kötü örnek vardır denmiyor, onlar için kötü örnek vardır deniyor.

“Mesel”i benzeri olarak anlarsak, onlar için kötü mesel vardır.

“Mesel” kelimesini yeniden anlamaya çalışalım. “M” harfi dalgalanmayı, suyu engin denizi ifade eder. “Ma” kelimesi buradan gelir. Yazılışı da dalgalar şeklindedir. Dalgadaki özellik, dalgaların benzer olmasıdır. “Mesel”deki “M” de bunu ifade eder. “S” harfi ise dişleri ifade eder. Peş peşe dizilmiş anlamındadır. “S”nin yazılışı da böyledir. “L” harfi sınırlanmayı ifade eder. Leyl madde demektir. Birinin bulunduğu yerde başkası bulunmaz. “Le” hem tek harftir hem de “La” nefy harfidir.  O halde “Mesel” demek, birbirine benzeyen sayılı miktarda varlıkların özel bir şekilde dizilmelerindeki benzerliktir. Bugün buna Batılılar “analoji” demektedirler. O halde “mesel” bir organizasyon, bir örgüt anlamındadır.

Ahirete iman etmeyenlerin kurdukları birlikler ve örgütler kötülük üzerine, düşmanlık üzerine kurulurlar. Oysa ahirete iman edenlerin birlikleri başkalarına kötülük yapmak için değil, onlarla hayırda/iyilikte işbirliği yapmak için kurulurlar.

Allah’ın meseli a’lanın meselidir, yükselmenin meselidir. İnanmayanların meseli başkalarını ezme, aşağı kılma, onları sömürme ve soyma örgütüdür. Oysa Allahın (O’nun halifesi olan topluluğun) meseli ise birlikte yücelme ve uygarlaşma meselidir.

O halde “Adil Düzen” veya “Kur’an Düzeni” uygarlaşma düzeni demektir. Ahirete inanmayanların düzeni ise çatışma düzenidir, kötülük düzenidir, savaş düzenidir.

Aziz O’dur yani sözünü geçiren ve tüm mahlûkata tav’an veya kerhen söz dinleten O’dur. Sonunda hükmeden ve yönlendiren O’dur. “Ve” harfi burada hâl harfidir. Mesel-i a’lâ oluşu aziz ve hakim olması sebebiyledir.

Biz 1967’de İzmir’de Akevler (Kredi ve Yardımlaşma) Kooperatifi’ni kurduk. Gerek F. Gülen, gerekse N. Erbakan başlangıçta bizimle oldular. Bizim temel felsefemiz şu olmuştur. Kötü insan yoktur, kötü düzen vardır. Yani grup hâlinde CHP’liler kötüdür, DP’liler iyidir diye bir şey yoktur. Kötü düzen vardır, iyi düzen vardır. Ne CHP’lilerin düzeni ne de DP’lilerin düzeni iyidir. İyi düzen Kur’an düzenidir. İnsanlar hangi topluluk veya partide olurlarsa olsunlar iyi veya kötü olurlar. Nerede iseler orada onlara uyarlar. Kötü topluluklarda iyi olanlar da kötülük yaparlar. İyi topluluklarda kötüler de iyilik yaparlar. O halde bizim yapacağımız iş bir kooperatif kurup iyi topluluk oluşturmaktır.

Akevler’in felsefesi budur. Biz kişilerle değil kötü düzenle mücadele edeceğiz; hem de kendi içimizde, yoksa onları bize getirmekle uğraşmayacağız. Kooperatifimiz herkese açıktır. Dünyayı düzenlemek ise bizim işimiz değildir, Aziz ve Hakim olan Allah’ındır.

İşte, gerek Gülen’in gerekse Erbakan’ın hataları burada idi.

Biri siyasetle dünyayı düzeltecek, diğeri de okullarla dünyayı düzeltecekti.

SERMAYE okullar açmış, orada eğitilenleri devlet içinde bürokrat yapmış, böylece dünyayı sömürerek yöneteceğini hedeflemiştir. F.Gülen’le köle bürokratları yetiştirmede işbirliği yaptılar. Sermaye’nin istediği olmayınca, şimdi onları AK Parti’lilerle çökertmek istemektedir.

لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ

LielLaÜIyNa LAv YuEMiNUvNa Bi eLEAvPiRaTi

“Ahirete iman etmeyen kimselerin”

“Lam” harfi temlik için gelir. Ahirete iman etmeyenlerin kötü örgütleri vardır. Onların teşkilatı kötüdür. Çıkar çatışmasına dayanmaktadır. Kuvvetliyim, o halde haklıyım mantığı içindedir. Tüm haklar ve görevler bu esasa dayanır. Güçlüysen haklısın, zayıfsan haksızsın.

Buradaki “Ellezîne” belli bir topluluğu ifade etmektedir.

İman etmeyen topluluk, zihniyet, bugünkü Sermaye zihniyetidir. Kapitalizm ve sosyalizm ahiret kavramını şiddetle reddetmişlerdir. Öldükten sonra dirilmeden hiç bahsedilmemektedir. Oysa tüm insanlık ve peygamberler öldükten sonra dirilme üzerinde odaklanmışlardır. Tarihte uygarlıklara baktığımız zaman bütün insanların ölülerini gömdükleri ve ölülerin yaşadıklarına inandıklarını görüyoruz. Öldükten sonra dirilmenin olmadığını iddia eden tek uygarlık Avrupa uygarlığıdır.

İşte, buradaki “Ellezîne” bunlara hitap etmektedir.

Yani Avrupa uygarlığı anlatılmaktadır.

مَثَلُ السَّوْءِ

MaÇaLu elSaVEi

“Sev’in meseli”

Kötülüğün örgütü vardır. Bu örgütte tüm teşkilatlanma karşı tarafa zarar verme ilkesine dayanmaktadır. Faizin tarifi budur. ‘Başkası zarar etsin, ben kazanayım’ derseniz faiz olur. Böylece siz ona hükmedersiniz, güçlü olur emrinize alırsınız.

Oysa Kur’an düzeni birlikte kazanılma ilkesine dayanır, çıkar paralelliği demektir.

“Mesel” örgüt demek, teşkilat demektir. Kurallardan çok yönetim ast-üst ilişkisidir; Korkuya dayanan ast-üst ilişkisi. Halk korktuğu için, düşmandan korktuğu için, üstten korktuğu için itaat etmektedir.

وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَى

Va LielLAvHı eLMaÇaLu elEaGLAv

“A’lâ mesel ise Allah’ındır”

En yüce mesel demektir. Yani örgütte en yüksek örgüt Allah’ın örgütüdür.

İnsanlar eşittirler. Hayırda yarışırlar. Örgütlenme topluluk içindir. Herkes mensup olduğu topluluğu yüceltmeye çalışır, kendisi de yücelmiş olur.

Bir uçak düşünün, içindekiler uçağı havalandırmak için çalışırlar, hiç kimse ben uçayım demez, uçak uçsun der, sonunda uçak yükselince hepsi birden yükselmiş olurlar.

İşte, şeriat düzeni budur. İnsanlık uçağını birlikte havalandırırsınız ve birlikte durmadan yücelirsiniz. Uygarlaşma budur.

Kur’an düzeni olan “Adil Düzen” uygarlık uçağının projesidir, bu uçak havalandığı zaman tüm insanlar yücelecek, başları arşa değecektir.

Buradaki mesel şeriattır. Şeriata göre örgütlenmiş müminlerin topluluğudur. Müminlerdir. Nöbetlilerdir. Biat yoluyla oluşmuş ordudur.

وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60)

Va HuVa ElGaZIyZu eLXaKIyMu

“Ve O azizdir, hakîmdir.”

Allah Hazreti Nuh Peygamberi gemiye davet ettiği gibi bizi de şeriat uçağına davet etmektedir ama zorlamamaktadır. İsteyenler gelsin, bu uçağı bizim gözümüzün önünde, bizim öğrettiklerimizle inşa etsinler. Sonra da zelzele ile yeryüzünün altı üstüne gelirken uçaklara binsinler ve yükselsinler diyor.

Yüz lojmanlı apartmanlarda helikopterler olacaktır. Zelzele olduğu veya kimyasal silahlar atıldığı zaman herkes havalanacak ve dinlenme evlerinin olduğu yere konacaktır. Bizim projemizde her semtin dinlenme evleri olacak ve dinlenme evlerinin olduğu sitelere helikopterle gidip geleceklerdir. Her semtin kendisinin özel helikopteri olacak, savaşta veya felaketlerde onunla taşınacaklardır.

Sonra hüküm de O’na aittir. Hakemlik sistemi ilahi hükümlerin uygulanmasıdır. Herkes kendi hakemini kendisi seçiyor. Hakemler Allah adına karar vermektedirler. Halk da hakemlerin kararlarına kendi rızaları ile uyarlar. Ahirete inananlar cennete gitmek için hakem kararlarına itirazsız uyarlar. Tutuklama ve gözaltına alma yoktur. Mahkûm kendi isteği ile hakem kararlarına uyar. Hattâ haksız karar alınmışsa bile ona uyar. Demek ki Allah böyle takdir etmiş der ve Allah’ın kaderine itirazsız itaat eder.

Ancak ahiret hayatına inanırsanız yargı kararlarına saygılı olabilirsiniz.

وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61)

Va Lav YuEAvPıÜu elLAHu elNASa BiJuLMıHıM MAv TaRaKa GaLaYHAv MiN DAvbBaTin Va LAvKın YuEapPıRuHuM EiLAv EaCaLin MuSamMan FaEiÜAv CAvEa EaCaLuHuM LAv YaSTaEPiRUvNa SAvGaTan Va LAv YaSTaQDiMUvNa

“Allah nâsı zulümlerinden dolayı muaheze etseydi, onun üzerinde bir dâbbe terk etmezdi. Velâkin müsemma ecele kadar onları tehir etmektedir. Ecelleri gelince ne bir saat istih’âr olurlar ne de istikdâm olurlar.”

Daha önceki ayetlerde ehli kura Allah’ın azabı ile gelmesinden ve arzın onları hasfetmesinden emindirler demişti. Buradaki “Ve” harfi oraya atfetmektedir. Eğer Allah nâsı zulümleri dolayısıyla muaheze etseydi diyerek orada anlattıklarına devam etmektedir. Aradaki “İzâ”ları cümle-i muterize olarak getirmektedir. Buradaki “Aleyha” oradaki “Arz” kelimesine işaret etmektedir. 43. ayette zikredilenlere atfetmektedir. Bunu “Hâ” zamiri ile anlatmaktadır.

Kur’an sinir sistemine benzer. Nasıl sinir hücreleri dendritler ve aksonlarla çok uzak yerlere bağlanırsa, Kur’an’daki ayetler ve cümleler çok uzak yerlere bağlanabilmektedir. Orada seyyiatı mekr edenler olarak anlattıklarını burada bütün nâsa teşmil etmektedir. Çünkü nâsın o mekri önlemeleri gerekirdi. Nâs seyyiatı önlemediklerine göre herkes suçludur.

Bir topluluğa mensup olduğun zaman o topluluğun gereğini yapmak zorunda olduğun için orada kalırsın ama o toplulukla helak olursun. Yapacağın şey o topluluğu uyarmaktır, o topluluğa tebliğ etmedir. Bu tebliğ tamamlansın, kurtulmak isteyenler kurtulsun diye topluluğu helâk etmemektedir.

Eğer insanlara zulüm yapma müsaadesini vermeseydi, zulüm ettikleri zaman hemen ceza verseydi, değil insanlar, hayvanlar bile hayatta kalmazlardı. Oysa Allah insanlara zulmetme imkânını ve zamanını vermektedir. Bu sayede zalimler zulmünü yaparak diğer zalimleri cezalandırmaktadırlar. Ayrıca bu zulme katılmak istemeyenler birbirlerini bu vesile ile tanırlar ve birlikte oradan hicret ederler diye zaman vermekte, onların zulmüne izin vermektedir.

Bugün yeryüzüne baktığımız zaman hep zulüm içindedir. Herkes yalan söylüyor, herkes hile yapıyor, herkes rüşvet veriyor veya alıyor, herkes vergi kaçırıyor. İnanmış insanlar ve namaz kılanlar bile hiç sıkılmadan rüşvet verebiliyor, gasp edebiliyor, kamu mallarını kendisine geçirebiliyor. Buna baktığınızda adeta insan diyor ki; bu hâl nedir, Allah nerede? 

İşte bu ayetleri okuduğunuzda Allah diyor ki; Ben buradayım, Ben bunları bir ecele kadar tehir ediyorum.

Müsemma ecele kadar terk edilmektedir. Bu müsemma ecel uygarlıkların ömürleridir. Bin yılda bir yeniden uygarlık kurulur. Sonra nasıl çocuk yaş yaş büyürse, uygarlık da yıl yıl oluşur. Kişilerin ömürleri olduğu gibi toplulukların da, uygarlıkların da ömürleri vardır. Nasıl dokuz ay dolmadan çocuk doğmazsa, uygarlık da vakti gelmeden oluşmaz.

Ecelin takdim ve tehirinden bahsedilmektedir. İki türlü ecel vardır. Müsemma ecel nominal eceldir. Kişiler için bu yüz senedir. Uygarlıklar için bu bin senedir. Bir de kaza eceli vardır. Bu ecel erken veya sonra olabilir. Buna kaza eceli denir. Mühendislikte de böyle ömürler vardır, nominal yani müsemma ömürler vardır. Bir de fiili ömürler vardır. Bir lastik nominal olarak yüz bin kilometre kat eder şekilde imal edilmiştir ama fiiliyatta bu az da olabilir çok da olabilir.

Müsemma ecel gelince, artık bir saat takdim veya tehir yoktur.

Kaza eceli hisabi değil gaybidir. İnsanlar hep beklemeli hazırlıklı olmalıdırlar. Üçüncü binyıl uygarlığının gelebilmesi için belli hazırlıkların yapılması gerekir. İşte o hazırlıkların yapılabilmesi için eceli kaza tehir olunmaktadır.

Dünyada neler oldu?

Sermaye dünyayı ikiye ayırdı; kapitalizm ve sosyalizm. Onlar savaştılar. İnsanlığın ömrünü doldurmuş ve yaşlanmış şeriatları ve inançları ortadan kaldırdılar. Ahirete inanmaz hâle geldik. Ama gelişen müsbet ilimler sayesinde Allah ve ahiret inancı artık mucizelere değil, müsbet ilme dayanarak yeniden doğmaya başladı.

1967’de İzmir’de kurulan Akevler (Kredi ve Yardımlaşma) Kooperatifi tarafından ortaya atılan bu görüş, Millî Görüş ve Nur Risaleleri cemaati tarafından dünyaya ulaştırıldı. Ne var ki o zaman “Adil Düzen” bilinmiyordu. Şimdi ise Kur’an Düzeni artık öğrenilmiş bulunmaktadır. Sermaye ve cemaat ya Akevler’de hazırlanan “Adil Düzen”i kabul edecek ve insanlık birden Allah’ın nuruna kavuşacak yahut direnecekler ve birbirlerini yiyeceklerdir. Sermaye’nin şeytanlıkları içinde eriyip gideceklerdir. “Adil Düzen”i uygulayacak yeni Millî Görüş, yeni Nur cemaati doğacaktır.

Ak Parti bunları başına gelenlerle bilmiştir.

1- Erdoğan haksız yere Meclis’e alınmadı.

2- AK Parti haksız yere kapatılmak istendi.

3- 17 ve 25 Aralıklarda fiilen ayaklanma oldu.

4- 15 Temmuz ibret verici manzarası ile ortaya çıktı.

Bütün bunlar AK Parti’ye uyarılardır. Ondan Kur’an düzenine adım atması istenmektedir. Şimdi bunun iç mücadelesini vermektedir.

وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ

Va Lav YuEAvPıÜu elLAHu elNASa

“Allah nâsı muaheze etseydi”

أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47)

“Seyyiatı mekr edenler, Allah’ın onları arza hasf etmeyeceğinden yahut bilmedikleri haysiyetinden azabın gelmeyeceğinden, takallublerinde icaz edemeyecekleri ile ahzetmesinden yahut tahavvufları sırasında ahz etmeyeceğinden emin midirler?”

ayetlerine atfetmektedir.

Orada seyyiatı mekr edenler olarak zikretti, burada tüm insanları birlikte ele aldı.

İnsanoğlu asidir. Bana yeterli kulluk yapmamaktadır. O halde bunları yaşatmayım, neslini kurutayım derdi. İnsanlar için yarattığı dâbbeyi de yok ederdi. Yer küresi ölü küre hâline gelirdi. Ama Allah öyle yapmamaktadır. Zulüm içinde olan insanlar uygarlaşmakta, daha yeni insanların gelmesine sebep olmakta ve onlar içinde salihatı amel edenler çıkmaktadır. Sonunda galip olan seyyiat değil hasenat olmaktadır.

Bir ceviz ağacı belki onbinlerce ceviz verir. Bunlardan bir veya iki cevize ağaç olmak nasip olur. Ama böylece ormanlar oluşur.

İnsanların çoğu seyyiatı mekr etseler de, binde biri bile salih ameli amel eden olarak çıkarsa, onlar ağaç olur ve ormanları oluştururlar.

Adil Düzen çalışanları; biz azız dememelisiniz. Gelecekte onların seyyiatı yok olup gidecek, sizin bir veya iki uzantınız yeryüzünü kaplayacaktır.

Ceviz ağacı saldığı cevizleri orman yapmaktadır. Gittiği yerlerdeki şartlar onu ceviz ağacı yapmaktadır. O halde siz salihatı üreteceksiniz. Ama onu uygarlık hâline getirmek size ait değildir. Siz işinize bakınız, siz ondan sorumlusunuz.

بِظُلْمِهِمْ

BiJuLMıHıM

“Zulümlerinden dolayı”

Canlılarda türden türe evrim vardır. Bir tür içinde evrim yoktur. Kromozomlardaki genler değişmez. Yalnız insanda sosyal evrim vardır. Buna “uygarlaşma” diyoruz.

Uygarlaşma eski uygarlıkların yok olup daha ileri uygarlıkların oluşması şeklinde olur.

İşte, ömrünü doldurmuş eski uygarlıkların yok edilmesi zulümdür. Mikropların hastalık yapması gibidir. Eğer mikroplar başarılı olsaydı yeryüzünde hayat olmazdı. Zulüm de başarılı olsaydı insan nesli kalmazdı. Yeryüzü de yok olurdu.

Çevre kirliliği yalnız insan neslini değil, tüm canlılığı tehdit etmektedir.

مَا تَرَكَ عَلَيْهَا

MAv TaRaKa GaLaYHAv

“Üzerinde bırakmazdı”

Yer üzerinde kalmazdı diyor. “Fiha” demiyor, “Aleyha” diyor.

Çünkü canlı toprağın içinde değil kabuğundadır, Güneş ışığının geldiği yerdedir.

Kur’an kelimeleri öyle kullanmaktadır ki bir harfinde bile hata bulunmamaktadır.

مِنْ دَابَّةٍ

MiN DAvbBaTin

 “Dâbbeden”

“Dâbbe” kelimesi hücre demektir. Gerçi bitkilerdeki hücreler hareket etmezler ama başlangıçta hareketli hücre yaratıldı. Sonra hareketi kaybeden hücre bitki hücresi oldu. Dolayısıyla dâbbe dediğimiz zaman yalnız hayvan hücresini değil bitki hücresini de içine almaktadır. Canlı kalmazdı anlamındadır. Canlılar insanlar için vardır.

وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ

Va LAvKiN YuEapPıRuHuM

“Velâkin onları tehir etmektedir”

Onların helaklerini tehir etmektedir. Yeni uygarlığı kuracak insanlar, gemiye binecek insanlar bunlardan çıkmaktadır. Bu sebeple tehir edilmektedir. Bunlardan ayrılıp ikinci Kur’an uygarlığını kuracak olan kimseler bunlar arasından çıkacaktır.

Bir inkılâbın olabilmesi için önce onun fikriyatı doğar. Sonra onu benimseyenler olur, ona karşı çıkanlar olur. Bunların tartışması sonucunda halk yeni uygarlığın ne olduğunu öğrenmiş olur. Kabul edenler kabul ederler, kabul etmeyenler helâk olurlar.

İşte bu sebeple tehir edilmektedir.

إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى

EiLAv EaCaLin MuSamMan

“Tesmiye edilen ecele kadar”

Bu ecel yıl olarak tesmiye edilmiş olur yahut olay olarak tesmiye edilmiş olur.

Misal olarak, Akevler “Adil Düzen” çalışmasını tamamlayıncaya kadar tehir edilecektir. 15 Temmuz olaylarını biz büyük şer olarak gördük. Darbeyi Gülenciler yapmadıkları halde Gülenciler yaptı görünerek, Gülen cemaati insanlığın gözünde büyütülmektedir. Bir tarafta Türkiye’de darbeye girişecek kadar kurmayları olan bir örgüt, öbür tarafta bu darbeyi iki saatte etkisiz hâle getiren bir devlet, ordusu ile halkı ile Türkiye.

Bu olay İslâmiyet’in gücünü göstermektedir.

Erdoğan bu sayede en güçlü kimse oldu.

Türk ulusu birlikteliğini gösterdi.

İnsanlık “Adil Düzen”e doğru bir adım daha attı. Kur’an düzeninden başka melce olmadığını birçok kimse yeniden gördü. İşte tehir edilme bundan dolayıdır.

Sermaye acayip oyun oynadı. Ama bu yaptığı kendi lehine olmadı. Tekrar hatırlayalım. Tekel sömürü sermayesinin ömrü sona ermiştir. Faizsiz emeğe dayalı sisteme geçtiği takdirde varlığını sürdürür, geçmediği takdirde nesyen mensiyye olur.

15 Temmuz (2016) olayı en çok Rockefeller’i akıllandırmalıdır. Türk siyasetçilerinin gafletleri belki Türkiye’deki AK Parti iktidarını yıkabilir. Belki F. Gülen asılabilir. Kimse sanmasın ki Risale-i Nur hareketi duracaktır. Kimse sanmasın ki “Adil Düzen” hareketine bir şey olacaktır. Her ikisi de daha güçlenerek çıkacaktır. Asya Finans faizsiz banka hâline gelecektir. Fethullah’ın tarikat nasihatlerinin yerini Risale-i Nurların yeni ilmî yorumları alacaktır. Kelam ilmi tamamlanacaktır. AK Parti faizsiz kredileşme partisi olacaktır.

فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ

FaEiÜAv CAvEa EaCaLuHUM

“Ecelleri gelince”

Burada da “ecelleri” kelimesi tekrar edilmiştir. Çünkü birinci ecel “müsemma ecel”dir. İkinci ecel ise “kaza eceli”dir. Birinci ecel nekre gelmiştir. İkinci ecel “Onlar”a izafe edilmiştir. Her olay için farklı olmak üzere müsemma ecel vardır. Malum ecel gibi kendisi tesmiye edilmiştir, miktarı belli ise de nekredir. Oysa burada “ecelleri” denmiştir, marife getirilmiştir ve “onlar”a izafe edilmiştir. Yani Sermaye’nin eceline demektir.

Bizim Kur’an’a dayanarak hesapladığımıza göre 2019 veya 2099’dur. İsabet olursa Kur’an’ın mucizesi olacaktır, isabet olmazsa bizim hatamız olacaktır.

15 Temmuz olayı ve Türkiye-Rusya yakınlaşması bu tarihin 2019 olma ihtimalini daha çok muhtemel kılar.

Üçüncü cihan savaşı Ortadoğu’da çıkacaktır. İran ve Türkiye bir olacak, Rusya da bunlara katılmış olacaktır. Avrupa Birliği ve Çin’in de bunların yanında yer alması beklenebilir. İngiltere’nin Avrupa Birliği’nden ayrılması Avrupa Birliği’nin de bizimle beraber olması demek olur. O zaman İsrail’i işgal etmemizi kimse önleyemez. İsrail de Sermaye’nin fitnesinden kurtulmuş olabilir. Kur’an’ın verdiği habere bakılırsa, belki de savaş çıkmadan Sermaye İslâmiyet’e teslim olacaktır.

لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً

LAv YaSTaEPiRUvNa SAvGaTan

“Bir saat tehir olunmazlar”

Kaza eceli gelince bir saat takdim olunmaz veya bir saat tehir olunmaz.

Bu nasıl olacaktır?

15 Temmuz harekâtı benzeri bir harekât Filistin harekâtı olabilir. Rusya, Çin, Avrupa Birliği anlaşır ve İsrail’i Sermaye’nin fitne ve fesat kaynağı olmaktan çıkarabilirler. Bunun için İsrail devletini özgür hâle getirirler, Sermaye’nin fesat merkezi hâlinden çıkarırlar.

Sermaye’nin akıllanması için Yahudilerin kendi özgürlüklerini ilan etmeleri gerekir.

وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61)

Va LAv YaSTaQDiMUvNa

“Ve istikdam da olunmazlar.”

Burada istifal babı getirilmiştir. Takdim veya tehir dahi isteyemezler anlamındadır. Günü gelinceye kadar bekleyeceklerdir. Kur’an’da Filistin topraklarının onların toprağı olacağı bildirilmiştir. Ama onların devletlerini Müslümanlar himaye edeceklerdir.

Müslüman deyince, barış devletleri himaye edeceklerdir.

وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62)

Va YaCGaLUvNa Li elLAHı MAv YaKRaHUvNa VaTaÖıFu EaLSiNaTuHuMu eLKaÜiBa EnNa LaHuMu elXuSNAy LAv CaRaMa EanNa LaHuMu elNAvRa Va EnNaHuM MuFRaTUvNa

“Ve kerih gördüklerini ve dillerinin hüsna onlarındır diye kezibi vasıflandırdığını Allah için ca’l ediyorlar. La cereme, nâr onlar içindir ve onlar ifrat olunanlardır.”

“Ve ca’lediyorlar” diyerek yukarıda belirtilen Allah’a ünsayı vermelerinden başka bir şeydir. “Ve” harfi getirilmiştir.

Buradaki “Allah” insanlıktır. Kendileri için kerih gördüklerini insanlık için meşru görüyorlar. Örnek olarak faizi kendilerine haram ama insanlığa helal görmektedirler.

Sermaye’nin inandığı Tevrat’a göre onlar için kötü olup yapılmayanları insanların aleyhinde olunca meşru kabul ediyorlar. Aralarında kötü saydıklarını insanlık için meşru kabul edip insan neslini çirkinleştirmek için insanlar arasında cinsi ahlaksızlığı yayıyorlar. Rüşvet vererek devletleri ve halklarını sömürüyorlar.

Bir de dilleri ile yalan söylüyorlar. İyilik yalnız İsrail oğullarınadır diyorlar. Madem dolar bizdedir, tüm iyilikler bize aittir diyorlar. Diğer insanları enam seviyesinde görüyorlar. Bugün onların havralarındaki gizli tedrisleri bu mahiyettedir. Allah bunları bize haber vermektedir. Hüsna değil nâr onlarındır deniyor.

Kur’an’da diyor ki: Biz insanı ahsen yarattık ama ahsenin şükrünü vermeyenleri de esfeli safiline indiririz. İşte, İsrail oğullarının durumu budur. Allah onları faziletli kavim yapmış ama cehennemi de onlar için hazırlamıştır. Onlar hüsna yalnız bize aittir diyorlar. Kur’an da diyor ki; tam tersine, cehennem yalnız size aittir. Burada “nâr” marife gelmiştir. Allah İsrail oğulları için, onların tecrit edilmeleri için ayrı cehennem yaratmıştır. Onlar oralara doldurulacaklardır. Cehennemde bile diğer insanlardan kötü durumda olacaklardır.

“Onlar ifrat olunacaklardır” diyor. Onların tecrit edileceklerini de çok açık bir şekilde ifade etmiştir. Aşağı gördükleri insanlarla cehennemde bile beraber olamayacaklar.

Demek ki İsrail oğullarından kâfir olanlar için yahut bugünkü azıtmış Sermaye için özel cehennem vardır. Onlar tefrit edilecekler, aşağı görüp hakaret ettikleri insanları bile göremeyeceklerdir.

وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ

Va YaCGaLUvNa Li elLAHı MAv YaKRaHUvNa

“Ve kerih gördüklerini Allah’a ca’lediyorlar”

Bütün insanlar eşit kişiliğe sahiptirler. Hak sahibi ve görevli vardır. Davalı ve davacı olurlar. Ahirete vardıklarında herkes dünyada yaptıklarının hesabını verecektir. Yapılan iyi işler on misli değerlendirilecektir. Kötülüğün cezası mislinden fazla olmayacak, onun bir kısmı da affedilecektir. Kimseye zerre kadar zulmedilmeyecektir. İslâmî görüş budur.

İnsanlar farklı kabiliyette yaratılmışlardır ve kabiliyetlerine göre görevleri vardır.

Bu anlayıştan ayrılıp kendilerini diğer insanlardan üstün gören topluluklar vardır. İsrail oğulları kendilerinden başka kimseyi cennete koymazlar. Dünyada kendileri için haram olan birçok şeyleri diğer insanlar için meşru sayarlar, farklı muamele yaparlar.

Kur’an burada onların bu farklı görüşlerini çok veciz bir şekilde ifade etmektedir.

Onlar atom bombasını kullanmayı kendi imtiyazlarında görür, diğer uluslar için yasaklarlar. Einstein atom bombasını bulmuş, İsrail oğullarına vermiş, sonra da Yahudilerden başkaları kullanmasın diye kullanılmasını yasaklatmıştır.

وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ

Va TaÖıFu EaLSiNaTuHuMu eLKaÜiBa

“Ve lisanları kezibi vasfediyor”

Dilleri şunu vasfediyor. Cennet yalnız bizim olduğu gibi dünyada servet sahibi olma da bize aittir, dünyada hükmetme bize aittir.

“Kezib” kelimesi marife gelmiştir. Kendilerine mübah olan birçok şeyler başkalarına yasaktır. İran’la yıllar boyunca soğuk savaş bu amaçla devam etmiştir. Sen atom santrali bile yapmazsın. Ama onların atom bombaları olacak! Dünyaya onunla hükmedecekler!

“Kezib” kelimesi yalan anlamına geldiği gibi yanlış anlamına da gelir. Çok kolay, çok basit olarak söylemektedirler. Onların dedikleri tartışmasız doğrudur. Sizin ispatlarınız ise gayri ilmî olduğu gibi muteber de değildir!

أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى

EnNa LaHuMu elXuSNAy

“Hüsna onlarındır”

“Enne” getirilmiş ve “Lehum” takdim edilmiştir. İsmin marife olarak tehir edilmesi, tahsisi ifade eder. Yani hüsna yalnız onlarındır. Anlayışları böyledir. Cennete kendilerinden başkaları girmeyecektir. Dünyada da iyilikler kendileri içindir. Diğer insanlar onların birer işçisidirler, ırgatıdırlar. İnsanların aralarına fitne ve fesadı sokarak birbirleri ile savaştırıyorlar, ondan sonra da kendileri sömürüyorlar.

لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ

LAv CaRaMa EanNa LaHuMu elNAvRa

“Ateşin onların olduğunda cerem yoktur”

“La Cereme” Kur’an’da beş defa geçmektedir. Üçü bu surede geçmektedir.

“Cürmü” büyüklüğü demektir, bir de yapma demektir. “La Cunaha” benzeri bir kelimedir. “La Raybe Fîhi” anlamında da kullanılmaktadır.

“Nâr/ateş onlar içindir” denmektedir. Onlar hüsna yalnız bizimdir diyorlar. Allah da tekit ederek nâr yalnız onlarındır demektedir.

“Nâr” burada ahd için gelmiştir. Onlar yalnız kendileri için var edilmiş nâra konacaklardır. Tecrit edilmiş özel koğuşlara alınacaklardır. “Lehüm” marife olan “el-Nâr”a takdim edilmiş, aynı kalıbı kullanmıştır.

وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62)

Va EnNaHuM MuFRaTUvNa

“Ve onlar ifrat olunacaklardır.”

“Fart” “ferd” kelimesi ile akrabadır; ayrılmak, ileri gitmek veya geri kalmak demektir, koparılmak demektir. Yani onlar diğer insanlardan ayrı konacaklar, ayrı cehennemde olacaklardır. Yukarıda bizim gramer kurallarına dayanarak verdiğimiz mana burada açık ifade ile teyit edilmiştir.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92