***

NAHL SÛRESİ - 18. Hafta

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (1) يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ (2) خَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (3) خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (4) وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (5) وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ (6) وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنْفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (7) وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً وَيَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (8) وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَائِرٌ وَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (9) هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَكُمْ مِنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ (10) يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالْأَعْنَابَ وَمِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (11) وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (12) وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ (13) وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (14) وَأَلْقَى فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (15) وَعَلَامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ (16) أَفَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لَا يَخْلُقُ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (17) وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (18) وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ (19) وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (20) أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (21) إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (22) لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ (23) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (24) لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (25) قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (26) ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ (27) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (28) فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (29) وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا خَيْرًا لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ (30) جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ كَذَلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ (31) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (32) هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (33) فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (34) وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ نَحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (35) وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (36) إِنْ تَحْرِصْ عَلَى هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ يُضِلُّ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (37) وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَا يَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (38) لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ كَانُوا كَاذِبِينَ (39) إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَنْ نَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (40) وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (41) الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (42) وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43) بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44) أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47) أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48) وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49) يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (50) وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَهَيْنِ اثْنَيْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51) وَلَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52) وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54) لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (55) وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ (56) وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُمْ مَا يَشْتَهُونَ (57) وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (58) يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (59) لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَى وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (60) وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (61) وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ (62) تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63) وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (64) وَاللَّهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (65) وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِلشَّارِبِينَ (66) وَمِنْ ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (67) وَأَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ (68) ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (69) وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ يَتَوَفَّاكُمْ وَمِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ قَدِيرٌ (70) وَاللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِي الرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُوا بِرَادِّي رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَاءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (71) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُون (72) وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِنَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ شَيْئًا وَلَا يَسْتَطِيعُونَ (73) فَلَا تَضْرِبُوا لِلَّهِ الْأَمْثَالَ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (74) ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا عَبْدًا مَمْلُوكًا لَا يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَمَنْ رَزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنْفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَجَهْرًا هَلْ يَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (75) وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لَا يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَى مَوْلَاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّهْهُ لَا يَأْتِ بِخَيْرٍ هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَمَنْ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَهُوَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (76) وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (77) وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (78) أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (79) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ (80) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلَالًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ كَذَلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ (81) فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (82)

***

يَعْرِفُونَ نِعْمَةَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (83) وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (84) وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (85) وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ (86) وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (87) الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ (88)

***

يَعْرِفُونَ نِعْمَةَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (83)  

YaGRiFUvNa NıGMata elLAHi ÇümMa YuNKiRUvNeHav VeEKÇeRuHuM eLKavFiRUvNe

“Allah’ın nimetini marifet ederler sonra onu inkâr ederler. Ekserisi kâfirdir.”

Tevelli ederlerse sana belağ düşer deniyor, önceki âyette.

1960’larda İzmir’e gittiğim zaman orada Allah’ın nimetlerini marifet eden bir cemaat ile karşı karşıya kaldım. Kestanepazarı âlimlerinden Dersiam İsmail Tanrıbuyruğu ve Ali Tosun hocalar. Onları malen destekleyen Ali Rıza cemaati, Aksekililer, Konyalılar. Raif Cilasun, Kilis eski milletvekillerinden âlim ve yönetici Remzi Güres, Mehmet Gemalmaz, Ahmet Remzi Hatip, Ahmet Satoğlu, Nazif Satoğlu, Kurmay Albay Dursun Aksoy, Ömer Faruk Yeğin. Ağır Ceza Hâkimi Abdullah Ağar, esnaftan Mustafa Birlik, Ahmet Bülbül, Hasan Afacan, Mustafa Şeker, Şükrü Erdoğan ve daha pek çokları. Bunların çalışmalarına katıldım. Kooperatifi kurduk, sonra bağımsız adaylıkları koyduk ve baştan hakkı bildiler, Allah’ın nimetlerini bildiler ve ona sahip çıktılar.

Sonra araya Sermaye girdi, fitne girdi. Başlangıçta kendilerinin ortaya koyduğu ve bizim katıldığımız faaliyetleri sonra unuttular, ne olduğunu bilemediler. Erbakan’la hazırladığımız “Adil Düzen”e karşı çıktılar, cephe aldılar. Elin bildiklerini bilmez oldular.

Arapçadaki inkâr etmek Türkçedeki manası ile değildir. Tanımamak, bilmemek, ayıramamak demektir. İktidarı gördüler, parayı gördüler, gözleri kör oldu, kulakları sağır oldu.

Akevler’de faaliyet gösteren bir aileye mensup yüksek bürokratlardan biri bana, ‘Akevler hâlâ faaliyette mi’ diyor! Bildiler ama tanımaz oldular, unuttular!

Onların çoğu kâfirdir de birilerinin gözleri kör oldu, kulakları sağırlaştı, konuşamıyorlar. Çoğu aynı zamanda Allah’ın nimetlerini inkâr ederek bile bile nankörlük etmektedir. Evet, Kur’an bu şartlar altında sen sadece tebliğ edici ol diyor. Anaları başlarını açmamak için üniversiteyi terk ettiler, öğretim üyeliklerini bıraktılar ama kızları moda yarışında. Bunların bir kısmı Allah’ın nimetini idrak edemediler. Kendileri iyi insan olmaya devam ediyorlar ama O’nun nimetlerinden yararlanamıyorlar. Kimileri ise inkâr edip kâfir oldular, nankör oldular.

يَعْرِفُونَ

YaGRiFUvNa

“Örf ediyorlar”

İrfan var. İlim var. İkisi dağdır. “Alem” yüksek sivri dağdır. Çölde veya denizde seyahat ederken onlara bakarak bulunulan yer tayin edilir veya yol bulunur. “Araf” ise yüksek yayladır. İnsanlar orada toplanırlar ve birbirlerini tanırlar.

İlimde sadece bilgi vardır, hareket orada yapılmaktadır. İrfanda ise bizzat yaşanmaktadır. “Ya’rifune”de Allah’ın nimetini gördüler ve yaşadılar anlamındadır. Sadece beyinleri ile bildiler değil de bizzat hayatları ile de bildiler demektir.

“GRF” ve “GLM”nin ilk harfleri “G”dir. “An, Alâ, Mea” kelimelerinin tahlili ile biliriz ki “G” etkiye giren, onda değişiklik yapan demektir. O halde Allah’ın nimetinden yararlandılar ve yaşadılar manasını içerir. Sonra “Arafe”de “R”, “Alime”de “L” vardır. Bunlar birbirine en yakın harflerdir. Bunlar sürekli harflerdendir. Bunlar orta ağızdan çıkar. “M” de bunlardandır, dudaktan çıkar. “N” de bunlardandır ama ğunne ile çıkar. “R” kalın, “L” ince harftir. “R” düzlüğü, “L” sivriliği ifade eder. Sonra “Arafe”de “F”, “Alime”de “M” harfi vardır. İkisi de dudak harfleridir. “F” yumuşak yarı süreklidir, “M” ise sert yarı süreklidir. “Arafe”de yumuşaklık, “Alime”de sertlik vardır. Çünkü “Arafe”de sadece tanırsın, onun mahiyetini bilmez, sadece görünüşle anlarsınız. “Alime”de ise kesinlik vardır. “Alime/ilim” demek sınırları kesin bilgi demektir.

Allah’ın nimeti ile tanışmışlar ve onu yaşamışlardır.

İnsanlar bir nimete ulaştıkları zaman başlangıçta bunun Allah’tan olduğunu bilirler, zamanla ise unuturlar ve bunun kendiliğinden olduğunu kabul ederek tekrar eski duruma dönerler. İstiklâl Savaşı’ndan sonraki Türkiye’nin durumu böyle olmuştur. “Adil Düzen” ortaya çıktığı zaman onun yanında yer alanlar sonra onu unutmuşlar ve eski düzene dönmüşlerdir. Ak Parti ve Gülen cemaatinin durumu böyledir. Önce nimetlere kavuşmuş, sonra Allah’ı unutmuş ve Sermaye’nin emrine girmişlerdir. Hatta benzer şeyler İzmir Akevler için de söylenebilir. İzmir Akevler’e Sermaye saldırmış, devlet saldıranlarla beraber olmuş, yapmadıklarını bırakmamışlardır. Akevler yöneticileri bunlara dayanmış, bütün davaları beraat ederek sona erdirmiş, bütün borçları ödemiştir. O sıkıntılı günlerde cihadını yaparken, ekonomik sıkıntıdan kurtulduktan ve iktidarın saldırısından emin olduktan sonra şimdi cihadı bırakmış, tatillerle meşguller, moda giyimlerle meşguller.

نِعْمَةَ اللَّهِ

NıGMaTa elLaHi

“Allah’ın nimeti”

Burada “Allah’ın nimeti” dediğimiz zaman topluluğun nimeti anlaşılmalıdır.

Akevler 100 TL ortaklık paylarıyla kurulmuş, tarla fiyatlarıyla yerler almış, beklemiş ve bugün o yerler arsa olmuştur. Akevler mensupları bir araya gelerek topluluk nimetini yaşamışlardır. Akevler Sitesi, Kemalpaşa Sitesi kurulmuş, şimdi birlikte olmanın ve yaşamanın zevkini çıkarıyorlar.

Millî Görüş partileri kurulmuş, Nur cemaatleri oluşmuş, böylece birlikte olma nimetini yaşamaya başlamışlardır.

ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا

ÇümMa YuNKiRUvNaHAv

“Sonra onu inkâr ettiler”

“İnkâr etmek” demek onu tanımamak, onu yaşamamak demektir. Küfür bile bile fikren terktir. Oysa inkâr bilinçsiz de olsa o nimetleri unutmak demektir.

İzmir Akevler şimdilik böyle bir inkârdadır. Müslüman olmanın alametleri vardır; cemaatle namaz kılmak, hanımların ise örtünmeleridir. İzmir’e gittiğim zaman ikisinin de ihmal edildiğini görüyorum. Namaz da örtü de Allah’ın nimetidir. Kur’an’a olan ilgileri artmış, uygulama ise nerede ise tamamen bırakılmış. Tabi kendilerine göre gerekçeleri vardır.

وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (83)

Va EaKÇaRuHuMu eLKAvFiRUvNa

“Ve ekserisi kâfirdir.”

“Kesir” çok demektir. Sayıları ondan fazla olunca kesir olurlar. “Ekser” ise yarısından fazlası demektir. İnkâr etmekle kalmamışlar, küfür içine girmişlerdir.

Kur’an düzenini yaşamamak inkârdır.

Kur’an düzenine karşı çıkmak küfürdür.

Gerek Milli Görüşçüler (Ak Parti), gerekse Nur cemaati (Gülenciler) Kur’an düzenini (imanını değil) inkâr etmekle yani amelini yapmamakla kalmamış, karşı çıkmışlar, Allah’ın düzenini Erbakan’ın düzeni imiş gibi görerek resmen karşı çıkmışlardır. İzmir Akevler inkâr etmemiş ama küfretmiştir, “Adil Düzen”i hala savunmaktadır.

Onların ekser olduğu bildiriliyor. Yani gerek Ak Partide gerekse Gülen cemaatinde olanlar Kur’an düzenini inkâr etmekle kalmadılar, çoğu reddedip faizli sömürü düzeninin yanında zengin olmayı, iktidar olmayı yeğlediler. Şimdi tahtları yıkılıyor. Tevbe kapısı açıktır. Kur’an onları tevbeye davet ediyor.

وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (84)

Va YaVMa NaBGaÇu MiN KulLi EumMaTin ŞaHIyDan ÇümMa LAv YaEÜaNu LilLaÜIyNa KaFaRUv Va Lav HuM YuSTaGTaBUvNa

“Her ümmetten şehid ba’settiğimiz gün … sonra küfredenlere ne izin verilir ne de isti’tâb edilir.”

Buradaki “Yevme” marifedir, o gün demektir. “El-Yevm” bugün demektir. “Yevmen” nekredir. Kastedilen ahiret olabildiği gibi “Adil Düzen”in geldiği gün anlamına da gelebilir. Biz şimdi “Adil Düzen” geldiği zaman şeklindeki manayı vereceğiz. Ahiretteki manayı da kıyas yoluyla siz bilebilirsiniz.

Evet, gerek Millî Görüşçüler, gerekse Nur cemaati Allah’ın nimetlerini görüp yaşadıktan sonra onu bilmez oldular, yaşamaz oldular.

Sonra “Adil Düzen” gelecektir. Bu cümle mahzuftur, dünya ve ahiret manasına delalet etsin diye. “Yevme’l-Ahireti” diyebilirdi.

O halde “Adil Düzen” yönetimi ne yapacak?

O gün Semt Kooperatifleri kurulacak, yüz lojmanlı apartmanın on dairelik her katında bir aşiret yaşayacak ve bunlar beş vakit namazlarını birlikte kılacaklardır. Ayrıca on kadar semt birleşerek bir bucak oluşturacak ve Bucak Kooperatifini kuracaklardır. Her bucağın bir imamı olacak ve Cuma namazlarını o kıldıracaktır. Buranın imamını Allah ba’s edecek yani topluluk ba’s edecek yani biat usulü ile seçecektir. Sen oraya birer şehid ata demiyor, Biz ba’s ederiz diyor. Allah gökten görevlendirseydi, Allah ba’s eder demiş olurdu. Biz dediğine göre oranın halkı seçecektir demektir.

Burada “İlâ Külli Ümmetin” demiyor, “Min Külli Ümmetin” diyor. Yani her ümmetin kendi içlerinden kendileri seçerler demektir. Her bucak kendisine bir şehid seçecektir, başkan seçecektir. Bu oranın şehidi olacaktır. Beş vakit namaz kıldıran imamdan çok şehiddir. Çünkü onun kaza yetkisi yoktur. Ocakta olanlar ceza uygulayamaz. Semt yöneticisi böyledir. Bucakta ise hakemlerden oluşan yargı vardır ve hakem kararlarını bucak başkanı uygular. Uygulama onun gözü önünde ve onun emri ile yapılır. Görevli görgü şahidi olur. Cezayı hakemler verir.

Zaniye yüz sopa vurulacaktır. Yüz kişi sıraya girer, yüz sopa konur, herkes değişik büyüklükteki kamçıları alır, değişik kol kuvveti ile birer defa vurur. İşte buna o bucağın başkanı nezaret eder.

Sonra küfür edenlerin küfür etmelerine izin verilmez. Yani artık “Adil Düzen” aleyhinde konuşmalarına izin verilmez. Bu da çok önemli bir noktadır. Bir bucak içinde bucak başkanına isyan edilemeyeceği gibi bucak yönetimi aleyhinde de beyanlarda bulunulamaz. Şikâyetçi olan sokaklarda konuşmaz, hakemlere gider. Yargı üstünlüğü vardır. Başkanı bile muhakeme edip başkanlığına son verebilirler.

Demek ki Türkiye Devleti içinde Türkiye Devleti’ne karşı beyanlarda bulunmak yasaklanacaktır. Herkes sokaklarda değil, hakemler karşısında şahitlerin yanında şikâyetini yapacaktır. Kimseye küfretme hakkı verilmediği gibi suçluya ceza verilir ama sonra artık o ayıplanmaz, sen fahişesin denmez, sen hırsızsın deyip kimse hakaret edemez. Adamın kolunu kesebilirsiniz, hadım yapabilirsiniz ama onu diğer insanlardan aşağı tutamazsınız.

وَيَوْمَ

Va YaVMa

“Ve gün”

Buradaki atıf harfi Allah’ın nimetini örf ederler, sonra da ekserisi kâfir olmak üzere onu inkâr ederler dedikten sonra “Ve” harfi ile atfetmektedir. Arada mahzuf cümle vardır. Sonra gün gelir, Kur’an düzeni hâkim olur ve onlara şunlar uygulanır denmektedir.

Bu ayetin ahiretteki manası üzerinde durmuyorum.

Yani uygarlığın oluşması için önce tebliğciler gelir, yeni uygarlığı anlatırlar, uygulayarak gösterirler. Ekserisi karşı gelir ve saldırırlar. Fikren saldırırlar. Bazen fiilen de saldırırlar. Bu arada halk bu didişmede “Adil Düzen”i öğrenir.  Zamanı gelince karşı çıkanlar artık imana gelirler ve yeni binyıl uygarlığı doğar. Direnirlerse Allah onları helak eder, tebliğciler değil Allah helak eder.

Bizim görevimiz Sermaye Firavununa ve ona tabi olanlara tebliğden ibarettir.

نَبْعَثُ

NaBGaÇu

“Ba’s ederiz”

Eskiden milletvekilinin adı mebustur.

Seçmek demek ba’setmek demektir.

Bucak halkı biat usulü ile meclis ilmi şurasını seçer. Meclis ilmi şurası da sıralama usulü ile bir başkan seçer. Başkan semtlere emirler atar. Halk kendi semtinin dışındaki bir emire siyasi biatını yapar. Böylece başkana bütün halk biat etmiş olur. Böyle seçilmiş olan kimse Allah’ın ba’settiği kimsedir. Şeriat kurallarına göre seçilmiş bucak başkanı Allah’ın ba’settiği kimsedir. Bu, bu dünyada seçilendir. “Neb’asu”daki “Nun” bunu ifade eder.

مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ

MiN KulLi EumMaTin

“Her ümmetten”

Yani her bucaktan bir topluluğun ümmet olabilmesi için;

a) Toprağı olacak,

b) Halkı olacak,

c) Şeriatı olacak,

d) Yönetimi olacaktır.

En küçük ümmet bucaktır. Aşiretin şeriatı yoktur, başkanın kaza yetkisi ve görevi yoktur. Bucağın ise tamamlanmış şeriatı vardır.

Şeriatta eksik hüküm yoktur. Bütün konularda içtihatla da olsa hükme varılmaktadır. Hakemler ‘bunu bilemiyoruz’ diyemedikleri gibi başkan da ‘ben bu hükmü uygulayamam’ diyemez. “Her ümmetten” demekle her bucağın bağımsız yönetimi olacaktır demektir. Temsili demokrasi yoktur, doğrudan demokrasi vardır. Merkezi bucaklar vardır. Merkezi başkan yoktur. Yani il başkanı bucak başkanlarının başkanı değildir. İl başkanı il ve ilçe merkez bucaklarının başkanıdır. Taşra bucaklarla eşit seviyededir. Hakemler karşısında eşittirler. Herkes şeriata uymak zorundadır ve hakemleri eşit şartlar içinde seçerler.

شَهِيدًا

ŞaHIyDan

“Bir şehid”

Burada yöneticide tekliği ifade edilmiştir. Bucakların ayrı ayrı başkanları olmayacak, bucağın tek başkanı olacaktır. Başkan yönetici değil şehiddir yani gözetleyicidir. Herkes şeriata göre amel eder. Kişiler kendi içtihatları ile yorumlarlar ve şeriata uyarlar. Aralarında çıkan nizaları geçici hakem yani şehid olarak başkan çözer. Onun dedikleri uygulanır. Sonra hakemlere giderek mağduriyetleri giderirler. Başkan istediği kimseyi bucaktan sürebilir. Haksız sürülürse, sürülen hakemlere giderek başkanın başkanlığına son verdirebilir.

Cengiz Demirci’nin başkanın sürme hakkı olmaması gerekir, içtihadı sürülenin hakemlere götürme hakkı olduğu için gerçekleşmektedir. Ama başkan aynı zamanda şehid yani geçici hakem olduğu için sürme hakkı vardır.

ثُمَّ

ÇümMa

“Sonra”

Sonra yani Kur’an düzeni, “Adil Düzen” geldikten sonra anlamındadır.

Zaman bakımından da sonrayı ifade eder, asıl olarak düzen bakımından sonrayı ifade eder. Yani eski düzen gidip hak düzen geldikten sonraki o düzen devam edecektir.

“Fe” harfi daha çok akabinde olup biten olaylar için kullanılır.

Yani “Adil Düzen”de, üçüncü binyıl uygarlığında anlamındadır.

لَا يُؤْذَنُ

LAv YaEÜaNu

“İzin verilmez”

“Ezintu lehu en yecie” dersen, ona gelmesi için izin verdim demektir. İzin kelimesi kulak verdim demektir. Yani o benden bir şey yapmayı istedi, ben de onun onu yapmasına müsaade ettim demiş olursun.

Burada “izin verilmez” demek, artık küfür yapmalarına izin verilmez.

Küfür demek fiilen karşı gelmek demektir, aleyhte propaganda yapmak demektir.

Bir devletin içinde o devlet aleyhinde fikirler ileri sürülemez. Örnek olarak ‘Türkiye Cumhuriyeti kötüdür’ denemez. Ama ‘biz daha iyi düzen kuracağız, yeter sayımız var, bize ayrı devlet kurdurun’ demek herkesin hakkıdır. Kürt devletini savunmak haktır, Türk devleti aleyhinde bulunmak hak değildir. PKK suç olduğu gibi devletimiz aleyhinde bulunulamaz. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde Kürt bayrağı asılamaz. Ama kendi illerinde Kürt bayrağı asabilirler. Kürt bayrağını asan iller bağımsızlık talebinde bulunabilirler. Bir devlet olma şartını gerçekleştirirlerse bağımsız devlet olabildikleri gibi Irak’a veya Suriye’ye de katılabilirler. Bunu Türk devletini kötüleyerek, Kuzey Irak devletini methederek önce oraya halkın göçünü sağlarlar, hicret ederler. Oradan da isteyenler Türkiye’ye hicret eder. Oraya giden daha çoksa biz onlara toprak veririz, oradan gelenler çoksa onlar bize toprak verir. 

Bugün “Adil Düzen”, Kur’an Düzeni aleyhinde konuşmak serbesttir. Çünkü tartışılacak ve halk anladıktan sonra bu düzeni kabul edecek. “Adil Düzen Bucakları” oluşacaktır. Ama “Adil Düzen Bucakları” oluştuktan sonra o bucağın düzeni aleyhinde bulunulamaz, oradan hicret edilir.

لِلَّذِينَ كَفَرُوا

LiLaÜIyNa KaFaRUv

“Küfretmiş olan kimselere”

Yani “Adil Düzen”e, İslâm düzenine, Kur’an düzenine, Hak düzenine karşı çıkanlara ve hakaret edenlere artık İslâm bucağında izin verilmez; İslâm il merkez bucaklarında da izin verilmez; ülke merkez bucaklarında da izin verilmez, Mekke’de ve kıta merkez bucaklarında da izin verilmez.

Bugün saldıranlara, kâfir olup Allah’ın nimetlerini inkâr edenlere de izin verilmez.

Demek ki “Adil Düzen” geldiği zaman eski defterleri kapatacağız. Eskiden yaptıklarını kimseden sormayacağız. Genel af ilan edeceğiz.

Buna ne delalet ediyor?

Yukarıda geçen “Sümme” kelimesi delalet ediyor. Yasaktan sonra gelen emirde mefhumu muhalefet vardır. Dolayısıyla burada “Sümme”de mefhumu muhalefet geçerlidir. Yani “Adil Düzen” gelmeden önceki küfür fiilleri suç sayılmıyor. Ceza hukukunda makabline şümul olmadığı için demek ki suç değildir. Yani “Adil Düzen” gelmeden önce işlenen fiillerin durumu ayrıdır. Yaptıkları zulme ceza verilecektir. Fikre ceza ayrıdır.

Mesela, Gülen Cemaati taraftarı olmuş, onu savunmuş, hatta fikren iktidar aleyhinde olmuş ama fiilen darbe hareketine katılmamışsa ona ceza verilemez. Ancak darbe başarısız olunca sonra küfre devam edilemez. Ak Parti 17-25 Aralık’tan sonra fikren suç işleyenleri cezalandırılabilir ama bu fikirler suç olmalıdır.

وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (84)

Va LAvHuM YuSTaGTaBUvNa

“Ve onlara isti'tab edilmez.”

وَإِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ (24)  “İsti’tab etseler de it’ab olunmazlar.” Bu ayetteki it’ab kelimesi af kelimesi gibidir. Af dileseler de afları kabul olunmaz şeklindedir.

فَيَوْمَئِذٍ لَا يَنْفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (57) “O gün zulmetmiş olanlara mazeretleri bir menfaat vermez, onlar isti’tab olunmazlar.” Mazerete benzer ama ondan farklıdır.

“ATB” kapı eşiği demektir; kapı dışarı etme veya kapı içeri alma demektir.

Topluluklarda bir sıra vardır. Kıdemliler en ileride otururlar. Sıra ile kapıya doğru gidilir. Kapının yanında oturan en kıdemsiz kimsedir. Köyümdeki topluluklara gelenler ve damatlar kapı eşiğinde otururlar. Onu utb etmek demek kapı içine almak demektir, eşikte oturmaya razıyım demektir. Otobüste veya kalabalık salonlarda ayakta kimseler kabul edilir. İşte bunlar utebdirler.

“İt’ab etmek” demek kapı içine almak demektir. Mazerette cezanın hafifletilmesi veya kaldırılması şeklinde olur. “Tevbe” ise cezasını çekerek suç işlememiş hâle gelmek demektir.

“Adil Düzen” geldikten sonra tekrar küfre devam edenler, bucağın şeriatına veya başkanına karşı fikren de olsa saldıranlar olursa cezaları sürgündür. Artık o bucağın sınırları içinde ikamet edemezler. Gitmezlerse kanları heder olur. Hukuk onları korumaz. Mal varlıkları müsadere edilir.

وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (85)

Va EiÜAv RaEa elLaÜIyNa JaLaMUv eLGaÜABa FaLAv YuPafFaFu GaNHuM Va LAv YuNJaRUvNa

“Ve zulmedenler azabı gördüklerinde onlara tahfif edilmez ve inzar da olunmazlar.”

“Azabı görmek” bir deyim olarak kullanılmaktadır.

Zulmedenlere zulmettiklerinin cezası verildiğinde, ceza uygulandığında anlamındadır. Önce mazlum olan hakem seçer. Zulmeden de bir hakem seçer. Hakemler bir başhakem seçer. Ve suçlunun cezası takarrur eder. Affedilirse diyete dönüşür. Affedilmezse kısas yapılır.

Kısas uygulanması azabın görülmesidir. Ceza tahfif edilmez, herkese aynı ceza uygulanır. Ertelenmez de, hemen uygulanır.

Bu kişilerin birbirlerine yaptıkları zulümden söz etmektedir. Yönetimin bu cezalar üzerinde herhangi bir müdahale yetkisi yoktur, af yetkisi yoktur. Dayanışma ortaklıkları cezayı uygular. Hatta mağdur tarafı re’sen de uygulayabilir. Hırsızlık ve zina gibi cezalarda ise hakemler karar verdikten sonra kimse affedemez ama başkan erteleyebilir.

وَإِذَا رَأَى

Va EÜAv RaEay

“Azabı re’y ettiklerinde”

Bugünkü hukukta ceza kesinleşince anlamındadır.

“İzâ” gelmiştir. Çünkü daha evvel verilmiş ceza vardır. O cezanın infaz durumu hazır olunca anlamındadır. Yargı bağımsızlığı bu demektir. Hakemlerden oluşan mahkeme karar verdikten ve infaz kesinleşince artık ceza hafifletilmez, ertelenmez de.

Mevcut bir kararın infazı olduğu için “İzâ” gelmiştir. “İzâ”da vakit şartı vardır. Ancak bu şart İzanın tarihi yerine şart olayının zamanına da bağlanır. ‘Cumartesi gel’ diyebilirsin, ‘ben sana telefon ettiğim zaman’ da diyebilirsin. İkisi de “izâ” kelimesi ile bildirilir.

“Re’y ettiler” tabiri, artık infaz zamanı gelince, infaza hazır olunca demektir.

Mahkûm da olsa kimse yakalanmaz, zorla getirilmez. Kişi kendisi infaz masasına gelir. Gelirse cezası infaz olunur, sonra onun mallarına dokunulmaz. Cenazesi kılınır ve topluluğun mezarlığına gömülür. Malları mirasçılarına kalır. İnfaz zamanı infaz yerine gelmezse malları müsadere edilir, kanı heder olur.

الَّذِينَ ظَلَمُوا

elLaÜIyNa JaLaMUv

“Zulmetmiş olan kimseler”

Daha önce küfretmiş olanlardan bahsetti.

Burada zulmetmiş olanlardan bahsedecektir.

Bundan sonraki ayette de şirk edenlerden bahsedecek.

Demek ki “Adil Düzen” geldiği zaman suç işleyenler üç grup olacaktır; küfredecekler, zulmedecekler, şirk edeceklerdir. Bunların hükümlerini ayrı ayrı zikretmektedir.

Küfredenler, “Adil Düzen”in gelmesine karşı fikren direnenlerdir. Çeşitli propagandalarla, halkı korkutarak, halka para dağıtarak “Adil Düzen”e gelmelerini önleyenlerdir. Bunların bu tür saldırılarına izin verilmeyecektir. “Adil Düzen” gelmeden önceki küfürler affedilecektir.

İkincisi zulmedenlerdir. Bunlar da suç işleyenlerdir. Yargılanırlar ve verilen kararlara uyarlar. Bunlar “Adil Düzen”den önce yapmış olsalar bile zulüm davalarına bakılacak, suçlular mahkûm edilecek ve cezaları infaz edilecektir.

Üçüncü gruptaki şirk koşanlar için de ayrı hüküm uygulanacaktır.

الْعَذَابَ

eLGaÜABa

“Azabı”

“Azab” marife gelmiştir. Suç işleyen kimseye ne ceza verileceği şeriatta bellidir. Cezalar icma ile tespit edilip içtihatlarla ceza verilemez. Onun için “azab” kelimesi burada marife gelmiştir. Hazreti Peygamber bunun için ‘şüpheler ukubatı engeller’ demektedir. Bugünkü ceza hukukunun açık maddesidir, işlendiği zaman suç sayılmayan fiillere ceza verilemez, Ceza Kanunu’nda yazılı ceza da verilemez.

Görülüyor ki fıkıhçıların sünnete dayalı yaptıkları içtihatlar ve icmalar Kur’an’da yer almaktadır. Bu birçok şeye delalet eden mucizedir; Kur’an’ın Allah sözü olduğunu gösterir, Hazreti Muhammed’in elçi olduğunu gösterir, usulü fıkhın yani beyan ilminin hak olduğunu gösterir.

Ben tefsirleri neye göre yapıyorum?

Fıkıh usulünün kuralları ile yapıyorum. %80 olarak bu kuralları fakihler koydu. Ben de onların kuralları koyma usulleri içinde %20’ye yakın kuralı eklemiş oluyorum. Kuralsız hiçbir yorum yapmıyorum.

فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ

FaLAv YuPafFaFu GaNHuM

“Onlardan (azabı) tahfif edilmeyecektir”

Bugünkü ceza hukukunda maddeler konur, o maddelere göre önce ceza verilir, sonra hafifletici veya şiddetlendirici maddeler konur. Bunların takdiri hâkime bırakılır.

 İslâmiyet’te cezalar tahfif edilmez, teşdit edilmez. Fiil hafifse ona konan ceza az olur. Kasdilik yoksa ceza diyettir. Soruşturmacılar kastın olup olmadığını tesbit ederler. Şahitlik yaparken amden öldürdü derlerse hakem kısasa karar verir, hataen öldürdü derse hakemler diyete mahkûm ederler. Hakemlere hiçbir takdir hakkı verilmemiştir. Bunun gibi infazda da herhangi bir hafifletme söz konusu değildir. Suç ya vardır ya yoktur. Az vardır, fazla vardır diye bir şey söz konusu değildir. Cezalar adedidir, sayısaldır, dijitaldir.

وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (85)

Va LAv YuNJaRUvNa

“Ve onlara inzar da edilmez.”

Yani hafifletme olmadığı gibi erteleme de yoktur. İnfazdaki kat’iliği ifade eder.

Burada bir soru ortaya çıkar; hamile kadın öldürülür mü?

Hamile kadın öldürülmez. Çünkü birisine ceza vereceğiz diye bir başkasına zarar verilemez. Ona mühlet vermiyoruz, çocuğun sağlığını koruyoruz.

Yüz kişiden biri suçsuz olsa ama hangisinin suç işlemediği bilinmese ceza veremeyiz.

Niçin “Adil Düzen” gelmediğini şimdi anlamış oluyoruz. Bunları öğrenmeden nasıl iktidar olacağız? Birlikte yaptığımız bu çalışma yapılarak bu konular üzerinde içtihatlara başlanacaktır. Sonunda fıkıh ilmi oluşacaktır. Bin Dil Üniversitesi’ni kuracağız. Orada âlimler yetişecek. Ondan sonra iktidar bize verilecektir. Oraya varmaya daha çok zamanımız vardır.

Gülen cemaati ve Millî Görüş ile ilk ayrılığımız buralarda olmuştur. Erbakan; iktidar olunur kanunlar değişirse, mevcut bürokrasi ile “Adil Düzen”in geleceğini sanmıştı. Biz bunu kabul etmedik. Gülen cemaatinin görüşü ise; zalim düzen sorununun inanmış kadronun iktidara gelmesi ile çözüleceğidir. Biz ise kişilerin iyi olması yeterli değildir, düzenin de iyi olması gerekir diyorduk. Düzen de birden iyileşemez. Önce bir ocak, semt ve bucakta yeni düzen oluşturulmalıdır. Ondan sonra bucaklar çoğalarak, hatta bölünerek çoğalmak suretiyle bu yeni düzenin geleceğini iddia ettik.

Bu sebepledir ki ihtiyaçları olduğu zaman Millî Görüşü de Gülen cemaatini de destekledik ama katılmadık; onlar da katılmamızı istemediler. Prof. Dr. Arif Ersoy son seçimde başvurduğu halde listelerine almadılar.

“Adil Düzen” yeni içtihatlarla oluşur. Müçtehitler yetiştirilmez, yetişirler. Biz müçtehit olabilecekleri bir araya getiririz, ondan sonra sorunları kendileri çözerler.

Şimdilik başlangıç noktasındayız. Ama temel atılmıştır. Devam edilecektir. Ümidimiz, 2033 yılına kadar “Adil Düzen Bucağı” kurulmuş olacaktır. Demek ki o zamana kadar daha 17 senemiz vardır. Yani şimdi 50 yaşında olanlar onun kurulduğunu görebileceklerdir.

وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ (86)

Va EiÜAv RaEAv ElLaÜIyNa EaŞRaKUv ŞuRaKAvEaHuM QAvLUv RabBaNAv HAvEuLAvEi ŞuRaKAEuNav elLaÜIyNa KunNAv NaDGUv MiN DUvNıKa FaEaLQUv EiLaYHiMu eLQAVLa EinNaKuM La KAvÜiBUvNa

“Ve işrak etmiş olanlar şirk ettiklerini re’y edince ‘Rabbimiz, işte bizim senin dışında dua ettiğimiz kimseler bunlardır. Onlara kavli ilka edip siz kazibsiniz derler.

Çağımızın şirki nedir, çağımızdaki şirkler nelerdir? Onları tesbit ettikten sonra bu sözlerin manasını vermeye çalışmalıyız. Eski müfessirler Kur’an’ın nazil olduğu zamanki şirki tesbit edip yorumlarlar. Biz ise çağımızın şirklerini tesbite çalışıyoruz.

1) Bir numaralı şirk ekseriyet sistemidir. Ekseriyetin kararına uymak demek her gün yeni tanrıya tapmak demek olur.

2) İkinci şirk ise modadır. Açık saçık modalar icat ederler, halk da modaya uyacağım diye onlara tabi olarak yaşar. Bu da büyük şirktir. Bir zamanlar Tanrı’ya inanmak ayıp sayılmış, ateist olma üst sınıftan olma olarak görülmüştür. Tek evlilik, düğünlerdeki israf hep modadan ibarettir, hep şirktir.

3) Ekonomide en büyük şirk karşılıksız paradır. Çağımızdaki insanlar karşılığı olmayan bu boş kâğıda kavuşmak için gece gündüz çalışarak ona köle olmaktadırlar.

4) Dördüncü şirk faizdir. Emeksiz ve rizikosuz kazanç peşinde koşanlar faizin kullarıdır. Bunlar yapılırken şirklere bulaşmamamız gerekir. Acaba kim kime şerikdir.

Dört müessese vardır; ilim, ahlak, ekonomi ve siyaset.

Kaç çeşit ortaklık oluşabilir?

İlim-Ahlak, İlim-Ekonomi, İlim-Siyaset, Ahlak-Ekonomi, Ahlak-Siyaset, Ekonomi-Siyaset veya ilmin, ahlakın, ekonominin olmadığı üçlü şirketler veya dörtlü şirketler. On şirket etmektedir.  Aslında bunlar kendi yerlerinde şirketler kurmuş, birlikte insanlığa, Allah’a, dine, Kur’an düzenine saldırmışlar, şimdi de saldırmaktadırlar. Ancak bunlar abid müşrik değil, kendilerini tanrı olarak koyan müşriklerdir.

Demek ki şirk iki türlüdür.

Birinci tip şirk başkasını tanrı kabul edip ona ibadet edenler, bunlar müşriklerdir.

İkinci tip şirk ise kendisini tanrı kabul edip hareket edenlerdir, bunlar şerik olmaktadır.

“İşrak” if’âl babındandır. Dolayısıyla kendisini veya başkasını Tanrı’ya ortak etme şirktir. Tekrar hatırlamamız gerekmektedir ki şirk inanç sistemi değildir. Küfür sözle ilgili olduğu halde şirk fiildir. Yani iki tanrı var diyen kâfir olur, müşrik olmaz. Ama fiilen iki tanrıya tapan müşrik olmuş olur.

Burada da “görmek” demek gözle görmek değildir. Şerikler birbirlerini nasıl görürler? Mesela Sermaye siyasileri nasıl görür? Rüşvet vererek görür. Mesela din siyasileri nasıl görür? Yöneticiler zulmettikleri zaman aracı olurlarsa görmüş olurlar. Halkın müşrikleri görmesi de halkın şeriklere ibadet ettikleri sabit olup işrak ettikleri ile işbirliği yaptıklarının ortaya çıkmasıdır. Biz şimdi yorumumuzu buna göre yapalım.

Bir kimse rüşvet vermiş ve haksız karar aldırmıştır. Rüşvet verdiği, haksız karar verdiği ortaya çıktığı zaman da o bana yaptırdı derler. Rüşvet vermeseydim benim işimi yapmazdı der. Rüşvet alanlar da asla bunu kabul etmezler.

Burada “İn” değil de “İzâ” geldiğine göre bunların yargılanacağı ortaya çıkmıştır. Haksız karar verilmiştir. Örnek olarak eğer ekseriyet sisteminden yararlanarak bir sermaye milletvekilleri satın alarak bir kanun çıkartmışsa ve bu kanunla da vurgun vurmuşsa, işte bu soruşturulacak ve haksız mal edinmeden malları istirdat edilecektir.

Bu ayetten anlıyoruz ki, şirkten yararlanarak haksız iktisapta bulunanlardan malları geri alınacaktır. Ama bir mahkemenin yanlış kararı ile kazanan kimseden malları geri alınmayacaktır. Bunu şöyle açıklayalım. Biri bir alacak davası açmış ve hatalı şehadetten dolayı dava kaybedilmişse, bunda hata şeriat dışı delillerle değil, meşru delillerin hatalı değerlendirilmesinden ileri geliyorsa, onu hâkimlerin dayanışması öder. Ama şirk sebebiyle haksız iktisap varsa onları istirdat ederiz. Hukuki hatadan doğmuşsa onu istirdat etmez, dayanışma içinde çözeriz.

“Rabbimiz” diyorlar. İşrak edenler mecbur oldukları için bunları yaptıklarını ileri sürecek ve kendilerini savunacaklardır. Diyelim ki FETÖ teşkilatına yardım etmiştir. Yardım eden diyor ki; bunlar bizi kandırdılar. İşte sen bunlara güç verdin, bizim hayatımızı onların ellerine düşürdün, biz bunlara uyduk. Çünkü sen onlara o gücü verdin. Bizi ise onlara mahkûm ettin. Şimdi bizden soruyorsun ama bunlara sor diyeceklerdir. Onlar da hayır diyecekler, onlar bu kötülükleri yaptılar diyecekler. Birbirlerine sözleri ilka edeceklerdir. Yani bugün şerik olanlar arasında şirketin kalmayacağını ifade etmektedir.

وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا

Va EiÜAv RaEA ELLaÜIyNa EaŞRaKUv

“Ve işrak etmiş olanları re’y edince”

“İşrak eden kimseler.”

Ekseriyetle alınan kararları şeriat kabul edenler, modaya uyarak açık saçık dolaşanlar, karşılıksız nakdi kazanalım diye durmadan koşuşanlar, emeksiz ve rizikosuz kazanmak için uğraşanlar; işte işrak edenler bunlardır.

25 kadar karar şekilleri vardır. “Adil Düzene Göre İnsanlık Anayasası”nda bunlar anlatılmıştır. Şirkten kaçanlar oraya başvurmalıdırlar. Moda yerine içtihatlarına göre giyinmeli ve ona göre iş yapmalıdırlar. Karşılıksız para yerine günlük işlerini TL ile yapabilirler ama borçlanmalar altın, demir, buğday veya toprak değerleri (bonoları yani paraları) üzerinden olmalıdır. Para kazanmak için değil, iş yapmak için ve üretim yapmak için çalışmalıdırlar. “Adil Düzen” geldiği zaman eğer bunlarla haksız iktisab yapmışlarsa ve adil yargı da bunu tesbit ederse, onlardan alabilir.

شُرَكَاءَهُمْ

ŞuRaKAvEaHuM

“Şerikleri”

Şerikleri kimlerdir?

Din adamlarının şerikleri tarikat şeyhleridir.

İlim adamlarının şerikleri, ilmi yasalaştıranlardır. Öğrenmek için değil de diplomanın peşinde koşanlardır. İmtihanları yapanları mabud kabul edenlerdir. Kopya çekerek sınıf geçenlerdir. Para ile diploma alanlardır (Türkiye’de yoktur).

Patron ve partiler birer putturlar. Bir partili başkanını ne yaparsa yapsın savunur, karşı tarafın başkanı ne söylerse söylesin yalanlar. Tek taraflı açık oturumların ve şartlandırmaların hepsi şirktir.

قَالُوا رَبَّنَا

QAvLUv RabBaNAv

“Rabbimiz, derler”

Yarın bir yönetim oluşacak, bunlar haklı ile haksızı ayırıp şirk ile kazandıkları ellerinden alınacaktır. Takdir komisyonu kurulacak, savunma orada yapılacak ve komisyonun verdiği kararlar uygulanacaktır. Tarafların yargıya gitme hakları daima vardır.

Burada “Rabbimiz” denmiş olması, bu hususlarda kararın takdir komisyonlarında verileceğini ifade eder. Yargı denetimi olacaktır.

هَؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا

HAvEuLAvEi ŞuRaKAEuNav

“Bunlar şeriklerimizdir”

Evet, iki sanık birlikte komisyon önüne çıkarılacak.

Onlar tarikat şeyhlerini, parti liderlerini, acenteliğini yaptıkları patronları ve fetva veren ilim adamlarını gördüklerinde böyle diyeceklerdir.

Katılım Bankaları böyle fetvalar almakta ve cari sistemi yaşatmaktadır. Önce işlerine gelen müftüleri seçiyorlar. Sonra da istedikleri fetvaları alınca faizi faizsiz diye yutturuyorlar.

Bu yolla zengin olanlar elbette hesaba çekilecek ve bu yolla vurgun yapanların malları ellerinden alınacaktır.

Demek ki Kur’an bize bu göstermelik Müslümanlığın hükümlerini öğretmektedir. Halk faizsiz diye yatırdım diyecek, işte müftüm diyecek.

Faysal Finans Bankası’nın Suudi Arabistan’daki sahibi Muhammed Faysal’a bir şube açılışında ‘bu faizdir’ dedim. ‘İki ay sonra ben bu hususta bir danışma kurulunu toplayacağım, sizi de davet ederim’ dedi; aradan belki 25 sene geçti, henüz davet alamadım!

Şimdi de Akevler ilim adamlarından fetva alıyorlar, zaruret fetvaları ile bunları istismar ediyorlar. Bunların bir kuruş haram para yemeyeceğini, paranın hatırı için bir tek söz söylemeyeceklerini biliyorum. Ama bunlar sadece desteklemek için fetvalar veriyorlar. Buradan uyarıyorum...

 الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ

elLaÜIyNa KunNAv NaDGUv MiN DUvNıKa

“Bizim senin dununda dua ettiğimiz kimseler”

“Senden başkasına dua ettiğimiz kimseler” diyor.

Bunlar senin zengin ettiklerin, bunlar senin tarikat şeyhi yaptıkların, bunlar senin İslâm partisidir diye bizim oy verdiklerimiz, bunlar fetvalar veren ilim adamları...

Biz ne yapsaydık, bunlara uyduk diyecekler.

Görüyorsunuz ki Allah’a şirk edilenler peygamberler, şeyhler, sultanlar, liderler, zenginlerdir. Allah bunlara ne cevap verecektir. Ama savunma taktiği bu olacaktır. Allah bize bunları anlatmaktadır.

فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ

FaEaLQUv EiLaYHiMu eLQAVLa

“Sözü onlara ilka edecekler”

Evet, bunları biz söyledik, biz onayladık, bunların suçu yok demeyecekler. Ya hayır, biz böyle dedik, şunu söylemek istedik. Bizim bir silahımız yoktu, tüfeğimiz yoktu, hatta paramız bile yoktu diyecekler.

إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ (86)

EinNaKuM LaKAvÜıBUvNa

“Siz kazibsiniz.”

Evet, siz yalancısınız diyecekler.

Onlar da kendilerine göre savunmalarda bulunacaklardır.

وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (87)

Va EaLQUv ELay elLAHı YaVMaEiÜin elSaLaMa Va WalLa GaNHuM MAv KAvNUv YaFTaRUvNa

“Ve o yevm Allah’a selemi ilka etmişlerdir ve iftira ettikleri onlardan dalalet etmiştir.”

“Adil Düzen” iktidar olduğu zaman halk dört sınıfa ayrılacaktır.

a) “Adil Düzen” için çalışanlar. Yani başarıya ulaşanlar Kooperatifler kurmuşlardır. Kooperatifler kendi içlerinde İslâm düzenini yaşamaktadırlar. Yüzer hanelik semt kooperatifleri çoğalmaktadır. Buna karşı üç grup oluşacaktır.

b) Küfredenler. Bunlar fiilen bir zarar iras etmemekte yani fiilî eyleme geçmemektedirler ama kavlen saldırmaktadırlar.

c) Zulmedenler. “Adil Düzen”e kavlen de olsa saldırmamaktadırlar ama “Adil Düzen” için çalışanlara zulmetmişlerdir, onların mallarına ve canlarına dokunmuşlardır.

d) Üçüncü gurupta olanlar kişilere dokunmamışlar ama “Adil Düzen”in gelmemesi için savaşmışlar, bunun için mücadele etmişlerdir.

“Adil Düzen”e geçildiği zaman bunların durumu ne olacaktır?

Küfredenler geçmişteki küfürlerinden dolayı sorguya tabi değildirler. Ancak küfürlerine devam etmelerine izin verilmeyecektir. Yani “Adil Düzen”e saldırmaya ve devletimizi yıkmaya çalışamayacaklardır.

Zulmetmiş olanlar ise mazlumlar affetmemişse cezaları infaz edilir, adil yargı sistemi ile cezalandırılırlar. Kişilere özel olarak zulüm etmemişlerdir ama şirk sistemini dayatanlarla onlara tabi olanlar muhakeme edileceklerdir. Bunlar fiilen zulüm düzenini sistem olarak devam ettirenlerdir. Kişilere ayrı ayrı zulmetmedikleri için ceza mahkemelerinde muhakeme edilip mahkûm edilemezler.

Bunlardan bir kısmı sistemi dayatanlardır, bir kısmı da sistemi destekleyenlerdir. İşte, sistemi destekleyenler o gün desteklemekten vazgeçip “Adil Düzen”i kabulleneceklerdir. Bu ayet o kabul edenleri beyan etmektedirler. Müşriklerin muhakeme edildikleri güne işaret etmekte, “o gün” demektedir.

Bundan önceki günler “Ve Yevme” şeklinde ifade edilmişti. O halde bunlar ayrı ayrı günlerdir. Önce kâfirlerin muhakeme edildikleri günlerdir. “Adil Düzen” iktidar olduktan sonra küfürlerine devam etmiyorlarsa eskilere karışılmayacaktır. Hakemler bile oluşturulmayacaktır. Sonra zalim olanların hesapları görülecek, suç işleyenler cezalandırılacaktır. İşte ondan sonra işrak edenler muhakeme edileceklerdir. Bundan dolayıdır ki “Yevme”ler “Ve” ile atfedilmiş, burada ise “Yevmeizin” denerek en yakın yevme işaret etmiştir.

Allah’a şirk koşanlar, şeyhlere, parti liderlerine, sermaye patronlarına, işbirlikçi ilim adamlarına tabi olanlar artık müslim olmuşlar ve Allah’a teslim olmuşlar, devletin sadık vatandaşı olmuşlardır. Onların vatandaşlık bakımından farkları olmayacaktır. Yani yarın “Adil Düzen” iktidar olunca “Adil Düzen” için çalışanlarla “Adil Düzen” karşısında olmamışlar ama fiilen zulüm düzeninde olanların bir sorumlulukları olmayacaktır. Onlar teslim olmuşlardır.

وَأَلْقَوْا

Va EaLQUv

“Ve ilka ettiler”

“Lika” yanak yanağa gelme demektir. Sopayı yere koymak anlamındadır. Selemi ilka etmek, barışı kabul etmek demektir. Yargının vereceği karara uyacaklarını kabul ederler.

Gülen cemaati hakemlerden oluşacak adil yargı kararlarını kabul ettiklerini beyan ederler.

“Selem” barış demektir. İnsanlar sorunları ya silahla çözerler ya da hakemlerle çözerler. Hakemlerle çözenler müslimdirler.

“Selemi ilka etmek” demek savaşı bırakmak anlamındadır. Bugün buna “mütareke” denmektedir. Yenildiklerini kabul ederek hakem kararlarına teslim olmak demektir.

إِلَى اللَّهِ

ELay elLAHı

“Allah’a”

Buradaki “Allah” topluluktur, devlettir. Toplulukta Allah hakemler yoluyla hükmeder, hakemlerin verdikleri kararlar Allah kararı kabul edilir. Şeriatta hakem kararlarının temyizi yoktur. Ancak mahkûm olan bucağı terk eder, ilin dışına çıkarsa karara karşı hakemlere gidebilir. Yeni hakemlerin kararına kadar kanı masumdur. Yani yargı kararına tabi olmuşlardır. Bir başka bucak kabul edebilir. Diyete dönüşür.

يَوْمَئِذٍ

YaVMaEiÜin

“O gün”

Şirk etmiş kimselerin şeriklerini gördükleri zaman.

Filler fiili mazi olmakla beraber “İza”dan sonra yani “İz”den sonra geldikleri için geleceğini ifade eder. Sonundaki “n” mahzuf olan bir ifadeyi temsil eder.

السَّلَمَ

elSaLaMa

“Selemi”

Araplar karşı karşıya gelince ya selam verirler ve sorunları barış içinde çözerler ya da kılıçları çekerler. Selam verdikten sonra ihanet etmezler.

Devletin olmadığı zamanlarda dahi iki kişinin hakemliğini kabul etme geleneği vardı. Devlet demek hakem kararlarının güvence altına alınmasıdır. Devletin görevi hakem kararlarının infazıdır. Diğer hususlar yöneticiler tarafından değil şeriat tarafından çözülür. Herkes şeriata uyar. Şeriatın yorumlanmasındaki ihtilaf hakemler yoluyla çözülür.

وَضَلَّ عَنْهُمْ

Va WalLa GaNHuM

“Ve onlardan dalalet etti”

“Dalalet etmek” kaybolmak, gözden uzaklaşmaktır.

Artık onlar piyasada yoklar. Eskiden sömürdükleri insanları artık sömüremeyecekler. Eskiden yaptıkları besleme işine devam edemeyecekler. Yazarlara artık kendi lehlerine şarlatanlık yaptıramayacaklar. Kendilerinin işledikleri suçları FETÖ’ye veya CIA’ya yükleyemeyeceklerdir. Yaygaracı basının yaygarasına son verilecek.

Bu nasıl olacak?

Çünkü artık onlara verilecek dolarları olamayacak.

مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (87)

MAv KAvNUv YaFTaRUvNa

“İftira ettikleri.”

Yani artık dolar çöpe atılacak. Kimse karşılıksız parayı kabul etmeyecek. Ekseriyet kararları adı altında dayatmalar yapamayacaklar. Çünkü “ekseriyet demokrasisi”nin yerine “hicret demokrasisi” gelmiş, “hakemlerin denetimi” gelmiştir.

الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ (88)

elLaÜIyNa KaFaRUv Va ÖawWu GaN SaBIyLi elLAvHı ZiDNAvHuM GaÜABan FaVQa elGaÜABı BiMAv KavNUv YaFSuDUvNa

“Küfretmiş ve Allah sebilinden saddetmiş olan kimselerin azablarına bir azabı ifsad etmelerinden dolayı ziyade ederiz.”

Kendilerini tanrı yerine koyup insanları sömürenlere ise eski yaptıkları sorulmayacaktır. Ama eski yaptıklarına devam ederlerse eski yaptıklarının hesabını verecekleri gibi yeni yaptıklarının cezasını da yükleneceklerdir. Küfredenlere geçmiştekiler sorulmayacaktır. Ama küfürlerinde devam ederler ve eski hareketlerini sürdürürlerse yeni yaptıklarının cezasını gördükleri gibi eski yaptıklarının cezasını da çekerler.

Buradaki marifeli azap “Adil Düzen” gelmeden önceki azab ve cezadır. Nekre gelen azab ise “Adil Düzen” geldikten sonra suçların cezasıdır, eklenecektir. “Adil Düzen” geldikten sonra işlenen fiillerin suç olması için ifsad etmiş olmaları şarttır. Yani eski suçların da cezaya idhal edilebilmesi için fiiller ifsad mahiyetinde olmalıdır. Adi suçlar af şümulü içindedir.

Bu hükümlere bakarak FETÖ’cü veya Rothschildler’ci olsun, suçlulara uygulayacağımız hükümleri dörde ayıracağız.

1)      Darbe hareketinin hazırlığına ve darbe hareketine katılmayanlar.

2)      Darbe hareketinin hazırlığına ve darbe hareketine tabi olarak katılanlar.

3)      Darbe hareketinin fiillerini icra ettiler ama artık darbe ile ilişkileri kalmamış, pişman olmuşlardır. Bunlar cezalandırılmayacaklardır.

4)      Darbeye iştirak etmişler ve devam ediyorlar. Bunlar cezalandırılacak ve eski cezaları da çektirilecektir. Bunun için yeni fiillerin fısk olması şarttır. Ceza hukukunu tahsil edenlere “fısk, zulm, cürm, harb” ve bunların tanımları yapılmalıdır. İlim heyetleri bunları ceza hukuku gözü ile incelemelidirler. 

الَّذِينَ كَفَرُوا

elLaÜIyNa KaFaRUv

“Küfretmiş olan kimseler”

Küfretmiş olan kimseler eğer bir suç işlemişlerse, onlar “Adil Düzen”in gelmesinden sonra bir takibata uğramayacaklardır. Ama fiillerine devam ederlerse, o zaman onlara eski fiillerinden dolayı da ceza verilecektir.

17 Aralık’tan (2013) sonra fiillere devam edenlere eski suçlardan da takibat yapılabilir. Ancak ikinci darbe hareketi olmasaydı doğrudur.

İkinci darbe harekâtı ile ilgili çalışmalar da bir hukuk düzeni içinde olmalıdır. Yine savaş psikolojisi, baskı psikolojisi içinde yapılmıştır. Dolayısıyla darbe girişiminden sonra fiillerine devam edenlerin cezaları daha öncelere kadar götürülebilir.

وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ

Va ÖadDu GaN SaBIyLi elLAvHı

“Ve Allah’ın sebilinden saddettiler.”

Yani bazı kimseler onlara katılmış olacaklardır.

Bu takdirde muhakeme edilir ve cezaları verilir.

O halde eğer 17 Aralık’tan (2013) önce Gülen cemaatine yardım edenler 17 Aralık’tan sonra da yardıma devam etmemişlerse suçlanmazlar. 17 Aralık’tan sonra FETÖ cemaatine yeniden yardıma katılan varsa, bunlar cezalandırılacaklardır.

Sorun çok nettir.

Küfür hareketlerine katılanlar 15 Temmuz’dan sonra vazgeçmişlerse, bunlara eski küfürlerinden dolayı ceza verilmez. Ancak 17 Aralık’tan önce katılmış olmadıkları halde 17 Aralık’tan sonra katılmışlarsa, bunların cezaları 15 Temmuz’da ertelenmiş olmaz.

زِدْنَاهُمْ عَذَابًا

ZiDNAvHuM GaÜABan

“Onlara azabı ziyade edeceğiz”

Burada azab nekredir. Yani yeni işledikleri fiillerden dolayı ceza verilecektir. Yani 15 Temmuz’dan sonra işlenen suçlara yeni cezalar verilecektir. Bu ceza eski fiillerin devamı olarak değil, yeni fiiller olarak cezalandırılacaklardır. Muhakemeleri öyle yapılacaktır. Cezalar da ağır olabilir. Yeni ağırlaştırılmış hapis hükümleri uygulanır.

فَوْقَ الْعَذَابِ

FaVQa elGaÜABı

“Azabın fevkinde”

Yani sadece ceza artırılacaktır. Yeni fiiller eski fiillerin devamı kabul edilmeyecektir. Eski fiiller o zaman işlenmiştir, o dönemin şeriatına göre tecziye edileceklerdir. Yeni fiiller yeni dönemin şeriatına göre cezalanacaklardır. Bu sebeple azabın artması denmemekte, azabın fevkıne azabı ekleriz diyor. 

Bu ayetler bize 15 Temmuz benzeri olaylarda olaydan sonra uygulanacak hükümleri anlatmaktadır. Bu ayetin tefsirinin bugünlere rastlaması size bir şeyler söylemiyor mu?

بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ (88)

BiMAv KavNUv YaFSuDUvNa

“İfsad ettiklerinden dolayı.”

Demek ki fiil ifsad durumunda olmalıdır. Sadece küfretme azabı gerektirmiyor. Sürülür. İfsad demek düzeni bozmak demektir.

Bir arabada çıkan arıza arabanın yavaşlamasına, yalpa yapmasına sebep olursa, arabanın fesadı söz konusudur. Araba yürüyemezse arabanın butlanı demektir.

Düzeni iptal etmeleri şart değildir, cezalanmaları için ifsad etmeleri gerekir.

Demek ki düzenin çalışmasını aksatırlarsa ceza verilir.

Bu ayetler üzerinde ilim adamları çalışmalı ve ceza kanunlarını böyle düzenlemelidirler.

SÜLEYMAN KARAGÜLLE

Yay. Haz.: REŞAT NURİ EROL

www.akevler.org      (0532) 246 68 92