HUD SÛRESİ TEFSİRİ(11.SÛRE)
Süleyman Karagülle
1629 Okunma
64 VE 68.AYETLER

HÛD SÛRESİ - 19. Hafta

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

***

 

وَيَاقَوْمِ هَذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ (64) فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا فِي دَارِكُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ذَلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ (65) فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (66) وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ (67) كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلَا بُعْدًا لِثَمُودَ (68)

 

***

 

وَيَاقَوْمِ هَذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ (64)

Va YAv RaVMı HAvZiHIy NAvQatU elLAvHı LaKuM EAvYaTun FaÜAvRUvHAv TaEKuL FIy EaRWı elLAvHı Va LAv TaMasSUvHAv BiSUvEin FYaEPUÜKuM GaÜABun QaRIyBun

“Ve ey kavmim; bu Allah’ın nakasıdır. Sizin içindir. Ayettir. Vizr edin de Allah’ın arzından ekl etsin. Ve ona sû’ ile messetmeyin, yoksa karib bir azab sizi ahzeder.”

Hz. Salih kavmine       - Allah’tan başkasına ibadet etmeyin.

Kavmi                 - Sen itibarlı kimse idin, şimdi bu söylediklerin ne…

                                     - Benim delillerim var, uymazsam ben helak olurum dedi.

“Kâle”ler arasında “Ve” getirmedi. Burada ise konu değiştiği için “Kâle” ve “Ey Kavim” tekrar edilmiştir. Ama bundan önceki konuşmadan ayrı olduğu için “Ve” getirilmiştir. “Ey Kavim” nidasını tekrar tekrar söyleyerek kavme karşı değil yanlarında konuşmaktadır, tartışarak değil müzakere ederek.

Bizim de aynı usulü uygulamamız gerekmektedir.

Burada açıkça görülüyor ki Hazreti Salih kavmini düşmanlara karşı cihada çağırmaktadır ve bizzat kendileri ile cihad yapmaktadır.

Biz de ne yapıyoruz?

Önce Adil Düzen Çalışanları olarak birbirimize hakkı tavsiye ediyor ve sabrı tavsiye ediyoruz, sonra bize yakın olanları uyarıyor ve hakka çağırıyoruz.

Bunlar kimlerdir?

Risale-i Nur Cemaati ile Millî Görüşçüler. Onların devamı olarak kabul ettiğimiz Gülen Cemaati ile AK Partililer. Sonra bütün tarikat ehli. Bizimle aynı düşüncede olan için MHP’liler ile HDP’lileri çağırıyoruz. HDP’lileri PKK’dan ayırıyor, ülkemizin ilerlemesi için çalışan parti olarak kabul ediyoruz. Ondan sonra ülkemizdeki CHP’liler ile DP’lileri; bunlar bizim için eşittirler. Onlara göre Türkiye devleti önemli değil, Türk halkı refah içinde olsun da bağımlı olsun, Türk milleti dinsiz olsun da bağımlı olsun. Ne var ki onlarla aynı ülkede yaşıyoruz, onlar da kardeşlerimizdir, onların da iyiliklerini istiyoruz. Nihayet dünya sosyalistleri ve kapitalistleri de insandır, yeryüzünde komşuyuz, onlar da insan kardeşlerimizdir, onların da iyiliğini istiyoruz. Biz kötülerle değil kötülükle mücadele ediyoruz. Kötülerle onları iyi etmek için cihad ediyoruz.

“Bu Allah’ın devesidir” diyor. Topluluğun malıdır. Özel mülk değildir. Bırakın da Allah’ın topraklarında yesin. İnsanların Allah’ın topraklarından yararlanma hakları vardır ama Allah’ın topraklarından başkalarını yararlandırmama hakları yoktur. Burada deve misali ele alınarak kamu malları üzerindeki hükümleri ortaya koymaktadır.

1- Doğadan yararlanma hakkımız vardır ama başkalarının yararlanmasını önleme hakkımız yoktur. Bir arsa üzerinde ev yaparız. Arsadan yararlanıyoruz. Bizim evimiz orada durduğu için başkaları getirip oraya ev koyamamaktadır. Ama ev yıkıldığı zaman artık bizim hakkımız kalmaz. Çünkü biz yararlanamıyoruz, başkalarının yararlanmasına mani olamayız.

2- Doğadan yararlanma hakkımız vardır ama doğayı tahrip etme hakkımız yoktur. Doğadan onu tahrip etmeden yararlanmalıyız. Bir şeyden biz yararlanmıyorsak, onun varlığı bize zarar vermiyorsa, onu o halde bırakmalıyız. Her şeyin doğa dengesinde bir görevi vardır.

3- Deve kamu payını temsil eder. Hazreti Salih Peygamber zamanında halk daha çok çobanlık yapıyordu. Kamu vergi olarak develeri toplar, meraya salar, sonra gerektiği zaman keser veya satardı. Kamu malı olan deveye dokunmak şiddetli şekilde yasaklanmıştır.

4- O bir âyettir. Yönetimin de payı vardır. Mera kamu malıdır, herkesin ondan yararlanma hakkı vardır. Deve de kamu malıdır, halkın onu kesme, hattâ sütünü sağma ve yününü alma hakkı yoktur. Kamu malları ile zekât mallarını birbirinden ayırmamız gerekir. Zekât mallarının kullanılması yöneticilere aittir, şeriata göre değerlendirirler. Oysa kamu mallarında yöneticilerin hiçbir tasarrufta yetkileri yoktur. Halk işgal etmek suretiyle yine şeriata göre yararlanır. Âyet olmanın manası budur. Zekât malları deveye kıyas edilecektir. Demek ki usulcülerin “asıl” dedikleri Kur’an’da “âyet” olarak adlandırılmaktadır.

“Nakatullah, Ardullah” denmiştir. Kamu malları ile zekât mallarını birbirinden ayırmak için “Allah” kelimesi izhar edilmiş, izmar edilmemiştir.

Zekât mallarına halkın sû’ ile dokunmaları nehy edilmiştir. Onu güçlendirme, onu çoğaltma halkın görevidir. Yoksa karib azab sizi ahz eder.

Bugüne gelelim. Önce bugün ardullah ile nakatullah birbirinden ayrılmamış, ormanlar bir ardullah olduğu halde nakatullah görevini görmektedir. Devlet vatandaşların ormandan yararlandırılmasına mani olmaktadır. Akarsular ardullah olduğu halde pınarlar satılarak halkın yararlanmasına mani olunmaktadır. Arazinizde ev yapacaksınız, mani olunmaktadır. Boş yerlere fidan dikeceksiniz, mani olunmaktadır.

Allah’ın arzını projeyle ihya etmek şeriatın hükmüdür. İhyanın şeriata göre yapılması orayı ardullah olmaktan çıkarmaz. Çünkü orada görevliler karar vermekte, şeriat hükümleri de doğa hükümleri gibidir. İlahi hükümlerdir. Nakatullahta şeriat içinde yöneticilerin kararları uygulanır.

Bugün insanlık ve devletler ardullahı kendi mülkleri haline getirmiş ve tüm düzeni ona göre kurmuşlardır. Vizeler, kotalar, pasaportlar, gümrükler vs hep ardullaha kuvvetlilerin müdahalesidir. Halk buna karşı kaçakçılık, gasp, hile, vergi kaçırma gibi olaylarla nakatullahı tahrip etmektedir. Bugünkü insanlığın hali nakatullahtır.

Karibdir, çünkü bu dünyada olacaktır. Birkaç nesil sonra değil, bu nesilden de belki de çoğu görecektir. Kamunun yağmalanması devleti en kısa zamanda helake götürür.

Çevre kirliliği de nakatullaha dokunma grubundandır. Devenin kayıttan çıkarılması hikâyesini ilmetmezseniz Kur’an’ın derin manalarını anlamanız mümkün değildir.

وَيَاقَوْمِ

Va YAv RaVMı

“Ve ey kavmim”

“Ey Kavmim” diyerek “Ve” harfi ile atfetti. Çünkü bundan önce hitap olunan kimseler topluluk içinde kendi taraftarları olanlaradır. Biz bunları Risale-i Nur cemaati, tarikatlar, Millî Görüş, AK Parti olarak sayabiliriz. Bunlar İslâm düzeninin gelmesini isteyen gruptur.

Hazreti Salih Peygamberin de böyle grubu vardı, onlara hitap ediyordu.

Deveye dokunulması nehyi ise tüm kavminedir.

Bunlar bugün bizim için Türk milletidir. Yani MHP’liler, HDP’liler, CHP’liler, Masonlar, solcular dâhildir. PKK’lılar da dâhil midir? Biz onları muhatap almayız. Onun için onlara kavmim demiyoruz. Ama hapsettiğimiz Öcalan ise artık kavmimizdendir.

هَذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ

HAvZiHIy NAvQaTu elLAvHı

“Bu Allah’ın nakasıdır”

“Cemel” erkek devedir. “Naka” dişi devedir. “Baur” ise erkek olsun dişi olsun “bakara” gibi cins isimdir. Demek ki bu dişi devedir.

“Bu Allah’ın nakasıdır” dediği zaman bu topluluğun malıdır demektir. Topluluğun malı iki türlüdür. Ormanlar, dağlar ve yollar gibi herkese açık olan yerlerdir. Bunlara ardullah denmektedir. Yahut da hükümetin emrine verilmiş ve şeriata göre dağıtılan mallardır.

Deve bu mallardandır. Çobanlık döneminde canlı veya cansız hayvanlar vergi olarak verilirdi. Yöneticiler topluluk işlerini onunla görürlerdi.

Burada “Hazihi” mübteda, “Nakatullah” haber olabilir. Yahut “Hazihi Nakatullahi”  birden mübteda, “Leküm” haber olur.

لَكُمْ آيَةً

LaKuM EAvYaTun

“Sizindir. Bir âyettir”

Yani bunlardan yine siz yararlanıyorsunuz. Zekât malıdır. Birlikte iş yapabilmemiz ve yaşayabilmemiz için yönetime ihtiyaç vardır. Yönetimin de zekâta ihtiyacı vardır. Sizin için bir âyettir, bir örnektir. Kamu mallarına nasıl davranacaksınız, onları öğretecektir. Asıldır. Kendisine kıyas edilen bir varlıktır.

Biz burada “Leküm”ü haber yaptık, “Âyet”i de hâl yaptık. İkisi birden haber olur, âyet olarak sizin içindir manası çıkar.

“Fi’d-Dari Raculün” cümlesi doğrudur ama “Raculün Fi’d-Dari” cümlesi doğru değildir. Çünkü nekre bu şekilde mübteda olmaz. Herkes için âyettir kabul ettiğimiz zaman bize de âyettir. Çünkü birçok fıkhi hükümleri ondan çıkarıyoruz. Onların ise malıdır.

Biz bu manayı tercih ediyoruz. Birinci mana da doğrudur.

فَذَرُوهَا تَأْكُلْ

FaÜAvRUvHAv TaEKuLu

“Onu bırakın, ekl etsin”

Allah canlıları öyle yaratmıştır ki besin döngüsü sağlansın. Bitkiler yerden maddeleri kullanıp Güneş enerjisini depolarlar. Onlardan bir kısmını kendileri kullanırlar. Diğerlerini hayvanlar yerler. Bu sefer Güneş enerjisi hayvanlarda depolanır, memelerinde süt olur, vücutlarında et olur. Biz de onları yiyerek yaşarız.

İnsanların kendilerine ait hayvanları var, onlar otlarlar, onlardan sahipleri yararlanırlar. Topluluğa ait hayvanlar da olur, onlardan topluluk yararlanır.

İnsanlarda topluluk malı yerine kendi malının olmasını isteme meyli vardır. Yolun ortasına ev diker! İşte bu meyil, insanlardaki faiz kazanma meyli yahut zina meyli kadar zararlı bir meyildir.

Kamuya ait malları yağmalama meyline karşı nehiyler gelmiştir.

Bu o kadar kötü bir hastalıktır ki herkes kamuyu yağmalayınca siz de yağmalamak zorundasınız, çünkü sizin malınız da yağmalanır. Topluluğu bundan vazgeçirmek mümkün değildir. Birden bıraktıramazsınız.

İşte…

Bunun çözümü olarak önce yüz lojmanlı apartmanlar yapacaksınız, sonra oradaki halkı uzaklaştırmak için zorlamalar yapacaksınız yahut Allah sosyal ve doğal afetlerle zorlar.

فِي أَرْضِ اللَّهِ

FIy EaRWı elLAvHı

“Allah’ın arzında”

Topluluğun iki çeşit malı vardır; biri halkın tasarrufunda olan mallar, diğeri de yöneticilerin tasarrufunda olan mallar. Yöneticilerin elinde olanlardan herkesin yararlanma hakkı vardır. Yoldan halk geçtiği gibi asker de geçer. Tarihteki kervansaraylar böyle idi.

Herkes misafir olduğu için ardullahtır.

Ardullah olduğundan orduların da oradan geçerken konaklama hakları vardı.

Demek ki tarihimizdeki vakıflar ve bizim bundan sonraki kooperatiflerde kişiler gibi kurumların da yararlanma hakları vardır.

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ

Va LAv TaMasSUvHAv BiSUvEin

“Ve ona sû’ ile messetmeyin”

“Sey’e” (hemze ile): “Sivad” kara demektir. “Sevet” dal’ın hemze’ye dönüşmesi ile morarmak, kararmak, bozulmak anlamlarını kazanmıştır.

“Messetmek” ıslatmak demektir. Dokunup dokunduğun yerde iz bırakmak anlamındadır. Morartarak dövmek, kızartarak vurmak da messetmek demektir. İyilikle messetme de orada iyi izler bırakmak demektir. Hayvanı kısırlaştırmak sû’ ile messetmektir. Cinsi uzvunu yok etmiyorsun ama onun fonksiyonlarını yapmayı önlüyorsun.

İktisadi devlet teşekkülleri vardır. Serbest sektör onu verimsiz hâle getiriyordu ki kendi sektörleri çalışsın. Yöneticilere baskı yaparak veya rüşvet vererek zarar ettiriyorlardı. İşte bu sû’ ile temas idi.

1973 yılında koalisyon oluşunca KİT’lerin bazı işletmelerine inanmışlar getirildi. Hemen o yıl içinde işletmeler kâr etmeye başladı. Bugün ormanlarımızı koruyacağız diye birçok yasaklar getirilmiştir. Dışarıdan kereste ithal edilsin ve Türkiye borçlara girsin diye yapılıyor. Onu değerlendirenler cezalandırılıyor. Kerestelik ağaçlar odun olarak kullanılıyor. Odundan başka işte kullanırsanız cezalandırılıyorsunuz. İşte bunlar sû’ ile messetmektir.

Gümrükler konuyor ki sanayimiz korunsun diye; oysa gümrükler konuyor ki sömürü sermayesinin izni olmadan yani ona haraç vermeden bir yerden başka bir yere mallar gitmesin diye! İşte bu uygulama da ekonomiye sû’ ile temastır.

فَيَأْخُذَكُمْ

FYaEPuÜuKuM

“Yoksa sizi ahz eder”

Burada “mess” yerine “ahz” getirilmiştir. “Messetmek” onu yok etmeden, hattâ görünürde onu değiştirmek ve işleyişinde değişiklik yapmaktır. “Ahz” ise onu ele alıp artık ona faaliyet yaptırmamaktır. Ahz da helâk etme değildir, etkisiz hâle getirmektir ama varlığını avuç içinde sürdürmektir.

Suçluları alıp yok etmezsin, onu suç işleyemez duruma getirirsin. Ceza veriyorsun. Sürgün gibi veya yüz lojmanlı işyerlerinde iskân edip orada çalışıp yaşamalarını sağlamak ahzdır.

Hazreti Salih Peygamber “sizi karib azap ahz eder” diyerek artık istediğiniz gibi yaşayamazsınız demiştir.

عَذَابٌ قَرِيبٌ (64)

GaÜABun QaRIyBun

Karib azab sizi ahz eder.”

Allah’ın arzından yararlanmak herkesin hakkıdır. Devlet de dâhil halkı bu yararlanmadan alıkoymak o topluluğu yoksullaştırır. Kısa zamanda helake götürmez ama zekât mallarını yağmalamak topluluğu dağıtır ve o topluluğu artık yaşayamaz hâle getirir. Bu sebeple zekât mallarına dokunmak, nakatullaha dokunmak yakın azabı getirir.

Hazreti Salih Peygamber de bunu demektedir.

Bugün bazı devletler sömürü sermayesinin öğretisi ile halka kaldıramayacağı yük yüklemektedir, ağır vergiler konmaktadır. Uyulamaz yasaklar koymaktadır. Halk bunların hepsine uysa yaşayamaz, helâk olur.

Halk ne yapar?

Bunlara uymaz. Vergiyi kaçırır. Bu sefer de devlet zayıflar. Vergisi azaldığı için daha yeni vergiler icat eder.

Bu nasıl değişecektir?

Burada görülüyor ki suçlu olan yoktur yahut herkes suçludur. Bu durumdan kurtulmak için Allah’tan başkasına ibadet edilmeyecek yani topluluğun dışındaki partilerin veya zenginlerin yararına onların emrinde iş yapılmayacak. Aksi halde sonuç helake gider.

İkinci binyıl uygarlığı bu sebeple çökecek, üçüncü binyıl uygarlığı gelecektir.

                    فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا فِي دَارِكُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ذَلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ (65)                   

Fa GaQaRUvHAv FaQAvLa TaMatTaGUv FIy DaRıKuM ÇaLAvÇaTa EayYAvMın ÜaLıKa VaGDün ĞaYRu MaKÜUBin

“Onu akr ediverdiler. Kavl etti: Bunun üzerine darınızda üç yevm temettu ediniz. Bu mekzub olmayan vaaddir.”

Yani bu vaadi kimse durduramaz demektir. Bilhassa Hazreti Salih’in buna dokunmayın demesi üzerine kısırlaştırdılar. Bu sebeple burada “Fa” gelmiştir. Akr etmeden üzerinde de Hazreti Salih “Dârınızda üç yevm kalın” dedi. Buradaki “eyyam”dan maksat 3 24 saat ise; üç gün içinde burasını terk ediniz denmiştir.

Böylece bir yer bombalanacaksa üç gün izin verirsiniz, çıkın dersiniz. Herkes orasını terk eder. Sonra yerden piyade yürür, zırhlı birlikler yürür, üstünde helikopterler takip eder. Karşı taraftan silah kullanan olursa helikopter müdahale ederek onu susturur.

Eğer siperlere girmiş veya saldırmaya başlamışsa, askeri birlik varsa, o zaman uçaklar harekete geçip cepheyi çökertir. Böylece o yer işgal edilir. Sonra orada yeni düzen kurulur. Yeni düzeni sağlayanlar geri dönebilir.

“Dâriküm” denmiş olması; ayrılıp gidenler gider, ayrılmalarına mâni olunmaz. Azap kişilere değil dâra gelmiş olur. Buna dâr-ı harb diyoruz. İnsanlar kötü olduğu için helak olunmamaktadır, düzen kötü olduğu için helak olunmaktadır. Çünkü onların deveyi kesmesi sosyal bir olaydır. Üç gün sonra gelecek saldırıyı kimse durduramaz.

Hazreti Salih bunlara bunu söylerken kendisinden değil oraya gelen silahlı güçten bahsetmektedir. Bunların melek olması da şart değildir. Bir komşu devlet veya eşkıyalar olabilir. Kur’an’da anlatılanlar masallardaki develerin hikâyesi değildir. Allah’ın yardımı Kur’an’da anlatılmıştır. Doğa kanunları içinde olanlar olmaktadır. Evet, Salih Kavmi’ni bir ses helak etmiştir. Bu yıldırımın sesi olabildiği gibi bir bombanın sesi de olabilir.

Şimdi olduğu gibi o zamanda da gerek Mısırlılar gerekse Mezopotamyalılar, yaptıkları şeyleri, araçları, silahları kimseye öğretmezlerdi. Yazılı olarak bırakmazlardı. Neler icat edip kullandıklarını bilmiyoruz. Hazreti Nuh’un buharlı gemisi olduğuna göre Salih Kavmi zamanında komşuların uçakları olabilir.

“Yevm” kelimesi gece-gündüzden oluşan gün olabilir, dönem olabilir. O zaman üç dönemdir; üç hafta, üç ay, üç yıl olabilir.

Burada bizim öğrendiğimiz şudur. Bir ülkede eğer bozukluk varsa, hele yolsuzluk artmışsa, oradaki düzeni değiştirmeniz mümkün değildir. Oradaki halktan hicret edenler eder. Verilen müddet içinde göç ederler, kalanlar da helâk olurlar.

Biz şimdi nereye hicret edeceğiz?

Yüz lojmanlı apartmanlara ve/ya dinlenme evlerine/sitelerine hicret edeceğiz. Orada kendi düzenimizi kuracak ve yaşayacağız. Yalova’da tasarladığımız ilk sitede çevrede orman vardır. Orman yapraklarından oluşturacağımız yem sanayisi ile hayvanları besleyecek, et ve sütümüz olacak. Seralarda yaz-kış sebze yetiştireceğiz. Mısır tarımı ile ekmek yapacağız. Dünya krize girdiği zaman biz yaşayacak durumda olacağız.

Bunun dışında bu âyette PKK’nın tasfiye usulü de anlatılmaktadır. Sıkıyönetim ilan edilecek ve asker bölge bölge boşalma emrini verecek. Zırhlı, süvari, piyade birlikleri ve helikopter hareketi ile tüm arzda aranarak saklanan varsa öldürülecek, teslim olsa bile kabul edilmeyecek. Sonra oralarda yüz lojmanlı apartmanlar yapılarak oradan hicret etmiş halkların tekrar oraya dönmeleri sağlanacaktır.

Üç eyyam bize bunu anlatıyor.

فَعَقَرُوهَا

Fa GaQaRUvHAv

“Akr ettiler”

“Akr” derinin zedelenmesinden oluşmuş yaradır. Atların ve eşeklerin semer veya eğerleri altında oluşan yaradır. Buna yağır denir.

“Akretmek” demek kısırlaştırmak demektir. Yani erkek veya dişi hayvanın üreme kabiliyetini köreltmek demektir. Erkeklerin kısırlaştırılması tekniği eskiden beri bilinmektedir. Cinsi arzularını kaybeder, ondan daha fazla verim alırsınız.

Dişi devenin kısırlaştırılması tekniği daha zordur. Bugün bunu doğum kontrolleri ile yapıyorlar. Hazreti Salih’in kavmi bunu biliyormuş. “Akr” kelimesi kısırlaştırma anlamındadır. Bununla beraber deveyi kısırlaştırma Kur’an’da anlatılmaktadır.

Kamer Sûresi’nde:  

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ (23) فَقَالُوا أَبَشَرًا مِنَّا وَاحِدًا نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (24) أَؤُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ (25) سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ (26) إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ (27) وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ (28) فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ (29) فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (30) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ (31)

“Semud uyarıyı tekzip etti. Kavl ettiler: Bizden vahit beşere mi tabi olacağız? O zaman dalalette ve suurda oluruz. Aramızda zikr ona mı ilka olundu? O eşir bir kezzaptır. Gaden/yarın eşir kezzabın kim olacağını ilm edeceklerdir. Biz onlara nakayı fitne olarak irsal edeniz. Onları irtikab et ve ıstıbar et. Ve onlara tenbi’ et, mâ aralarında kısmettir. Her şirb muhtadar. Bunun üzerine sahiplerine nida ettiler, onlar taatı ettiler. O da akretti. Azabım ve nüzürüm nasıl oldu? Onlara bir sayha irsal ettik. Muhtazır bir heşim gibi oldular.”

Burada “taata” kelimesi geçmektedir. Topluluk ona veriyor. O da akr ediyor. Topluluk oyunu partilere veriyor, birini iktidar ediyor ve sonunda o da yasak olan işi işliyor. Ondan sonra azabım nüzurum nasıl oldu diyor. Onlara sayhayı irsal ettik diyor.

Sayha nasıl irsal edilir?

Heşim kuru ot demektir.

Muhtazar da saman yapılmış anlamındadır.

İmtihan etmek için deveyi irsal ettik diyor.

Acaba bugün bizi imtihan etmek için neyi irsal etmiştir?

Ben diyorum ki; bugün irsal ettiği deve Vakıflar Genel Müdürlüğü ve onun kurmuş olduğu Vakıflar Bankası’dır. Bunların kısırlaştırılması; görevlerini yerine getirmelerini engellemek ve çoğalıp gelişmelerini durdurmaktır. VGM faizle mücadele etmesi bir yana faizin hamisi olmaktadır! Biz Vakıflar Bankası’nın faizsiz kredileşmeyi desteklemesini istedik. Banka sadece bizim yüz lojmanlı işyeri apartman kooperatiflerinin bono senetlerini kooperatifler adına alsın dedik. Önerileri götürdük. Onlar bunu yapmayalım diye katılım bankalarını ürettiler! Arkasından bir sayha geldi, 7 Haziran seçim sayhası geldi ve ülke oylarını paramparça yaptı, iktidar partisi de kendi içinde paramparça oluyor.

Sayhayı irsal ettik. Sayha yazarların, basının, medyanın çıkardığı çığlık olabilir. Öyle haberler yayar ki sonunda o topluluk helâk olur. Halk birbirinden ayrılır ve paramparça olur. Ölenler ölür. Kalanlar ilkel hayatla işe başlarlar. Sovyetlerin yıkılması döneminde halk aynı şeylerle karşılaştı, hâlâ tam olarak toparlanabilmiş değildirler.

فَقَالَ تَمَتَّعُوا

FaQAvLa TaMatTaGUv

“Kavl etti: Temettu ediniz”

“Meta'” araç demektir. “Mal” menkul maldır, “mülk” taşınmazdır; “meta” ise hepsini içine alan yaşamak için olanlardır.

“Temettu etmek” demek çalışıp yaşamak demektir.

Hazreti Salih Peygamber topraklardan ayrılmaları ve bu sayede kurtulmaları için izin vermektedir. İşlenen suçlar şahısların kötülüklerinden ileri gelmemektedir. Aksine şahıslar mevcut düzene uydukları için gelmektedir. Eğer iyi düzen olsaydı onlar çok iyi insanlar olacaktı. Bu sebepledir ki kişilere suçlu oldukları için ceza gelmiyor. Kendileri salih olmakla beraber amelleri salih değil. Bir geminin tayfası gemideki işleri iyi yaptığı için salihtir. Ama eğer o gemi kötü iş yapmaya gidiyorsa veya tehlikeli yere gidiyorsa ameli gayri salihtir.

فِي دَارِكُمْ

FIy DaRıKuM

“Dârınızda”

Helâk insanlara gelmiyor. Helâk dâra geliyor, o kötü kavme geliyor, orada olanlara geliyor. Onlar başka yerde olsalar onlara helâk gelmeyecektir.

Burada “dâr” kelimesini kullanmaktadır, “erdikum” dememektedir. “Erd” dârın arazisini de içine alan semttir. Dâr ise yalnız yüz lojmanlı apartmandır, meskenlerdir.

Diyelim ki bir yerde bir sabotaj yapıldı ve faili bulunamıyor. Kasame müessesesi çalıştırılır. Yürüyüş var, Gezi olaylarına benzer olaylar var. Jandarma Taksim’i üç gün içinde boşaltın der. Üç gün sonra Taksim’de kim görülürse öldürülür. Sonra asker oraya girer ve teker teker evleri dolaşır. Gördüklerini öldürür. Ondan sonra da kasame yapar. Yani oranın halkına yemin verir. Katili ortaya çıkarmazlarsa ölenlerin yakınlarına diyet ödenir. Örnek; sekiz asker ölmüşse, ölen sivilse 100, ölen askerse 200 araba ödenir. 200*25 000 = 5 milyon TL’yi o kentin halkı mağdurlara ödeyecektir.

ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ

ÇaLAvÇaTa EayYAvMın

“Üç yevm”

Kentin boşalması için verilen müddettir.

Şehirlerde 5000 nüfuslu bucaklara uygulanır. Her birine ayrı ayrı yemin ettirilir. Orası üç gün içinde boşaltılır. Bu üç gün şeriat hükmü olarak kabul edilir.

Yöneticilere gerektiği kadar mühlet verilir. Boşaltılan yere bombaları il silahlı gücü atar. Önce il silahlı gücü şahısları bertaraf etmeye çalışır. Yetmezse asker devreye girer ve askeri metotla orasını halleder.

Bu boşaltma işlemi semte uygulanabilir, ilçeye uygulanabilir, bölgeye uygulanabilir.

ذَلِكَ وَعْدٌ

ÜaLıKa VaGDün

“Bu va’d”

“Va’d” mühlet manasındadır. Bu size verilen mühlet tekzip olmaz. Yani bu müddet içinde ayrılıp giderken size dokunulmayacağı vaadidir.

“Va’di” “vaid” şeklinde de anlayabiliriz.

Ama biz ilk manayı anlıyoruz ve o şekilde mana veriyoruz.

Kaçacaklar diye hapsetme yerine kaçsınlar diye mühlet vermedir. Meydanı terk ettikleri zaman onlara dokunulmaz. İstedikleri yere giderler. Bir suç işlemişlerse sükûnete dönüştükten sonra muhakeme edilip cezalandırılırlar.

غَيْرُ مَكْذُوبٍ (65)

ĞaYRu MaKÜUBin

“Mekzub olmayan.”

Tekzib edilemez bir vaattir yani size üç gün içinde zarar verilmez.

Tekzib edilmeyecek vaattir. Yani bu vaatten dönülmez. Başkalarının da dokunulmasına mani olunur. Yani orasını üç gün içinde terk edenlere dokunulmayacaktır.

Bugün PKK sorunu vardır. Olaylar cereyan edip gitmektedir. Topluluk dağıtıldığı zaman sorun ne olacaktır? İslâmiyet bu konuda çözümler getirmiştir.

a) Affeder serbest bırakırsınız.

b) Bedel alır serbest bırakırsınız.

c) İşyeri temin eder haraç alırsınız (sabit kâr alırsınız).

d) Esir eder köleleştirirsiniz.

Kişilerin köleleri olabileceği gibi topluluğun da köleleri olabilir. Biz bunu şöyle çözüyoruz. Yüz lojmanlı işyerleri yapıyoruz. Onları oraya yerleştiriyoruz. Lojmanı dayanışmadan topladığımız diyetlerle yapıyoruz. Elde ettiğimiz kiraları da mağdurlara bölüştürüyoruz. Bu evlerden almayanlara da üç günlük izin veriyoruz.

Bu taahhüt, bu sözleşme bozulmayacaktır.

فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (66)

FaLamMAv CAyEa EaMRuNAv NaCaYNAv ÖAvLıXan Va elLaÜINa MaGaHUv Bi RaXMaTin MinNAv

“Emrimiz ciet edince Salih’i ve onunla beraber olanları bizden bir rahmet ile tenciye ettik ve o günün hizyinden de. Rabbin kavidir, azizdir.”

Hazreti Hûd için söylediklerini Hazreti Salih için de söylemektedir. Çünkü her ikisi de mevcut düzenin ıslahı ile ilgili idi. Hâlbuki Hazreti Nuh, Hazreti İbrahim, Hazreti Musa, Hazreti İsa ve Hazreti Muhammed ise yeni uygarlıklar kurmuşlar, düzeni değiştirmişlerdir. Demek ki düzenin yenilenmesi var, bir de düzenin düzeltilmesi var.

Osmanlı padişahları düzenin düzeltilmesini istemişler, Mustafa Kemal yeni düzen kurmak istemiştir. Bediüzzaman ve Akevler yeni düzen kurmak istemektedir.

Erbakan bu işi iktidarda iken yapmayı tasarlamıştır.

 

مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ

وَنَجَّيْنَا هُمْ

وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا

هُودً ا

لَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا

وَ

مِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ

وَ

وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا

صَالِحًا

لَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا

فَ

 

Kur’an birçok yerlerde âyeti Kur’an’ın başka yerinde tekrar eder. Burada iki sûrenin karşılaştırılması gerekmektedir. Birbirlerini tamamlamaktadır. Ona işaret eder. Sonra küçük değişiklikler yapar.

Bu iki âyetteki değişiklikler şunlardır:

1) Hz. Hûd yerine Hz. Salih gelmiştir.

2) Hz. Hûd’da “Ve” geldiği halde burada “Fe” gelmiştir.

3) Hz. Hûd’da “necceyna” tekrar edildiği halde burada tekrar edilmemiştir.

4 Hz. Hûd’da ğaliz azabdan, burada o günün hizyinden demektedir.

Bu dört farklılığın mukayesesi ile iki dönemi karşılaştırabiliriz.

Birincisini hidayet olarak anlarsak, Hazreti Hûd mevcut düzeni göstermektedir, Hazreti Salih ise mevcut düzeni ıslah etmektedir. Hazreti Nuh yeniden düzen kurmaktadır, yeni bucak oluşturmaktadır.

Birincisinde “necceynahum”u tekrar etmiştir. Çünkü iki necat farklıdır. Âd kavmini iki azaptan kurtarmıştır. Demek ki Âd kavmine iki azab ayrı ayrı gelmiştir. Demek ki azaplar birden gelir ya da ayrı ayrı gelebilir. Örnek olarak siyasi kriz ile ekonomik kriz birlikte gelebilir yahut ayrı ayrı gelebilir. Âd’a ayrı gelmiş, Semud’a birden gelmiştir. Bu sebeple “necceynâ” tekrar edilmemiştir.

Bunun başka delili “velemmâ câe emruna” “ve” harfi ile gelmiş, emir onların fiilleri sonucu sayılmalıdır. Tarihî gelişmedeki bozukluk dolayısıyla emir gelmiştir. Dolayısıyla emir davranışlarının sonucundan gelmiştir. Oysa Hazreti Salih Peygamberin kavmi kasten deveyi kısırlaştırmışlardır.

Birisi bir şey söylediği zaman söyleyene değil söze bakılır. Söyleyenin adına iş yaparsa helâk o sebeple de gelebilir. Âd’da "Ve", Semud’da "Fe" gelmesinin hikmeti budur. Birinde sebep sonuç vardır.

İkisi arasında şu fark da vardır. Rabbin kavidir, azizdir. Kavidir, doğaya hâkimdir; azizdir, insanlara da hâkimdir demektir. Bu Semud’da ilave edilmiştir. Âd’da zikredilmemiştir. Çünkü Âd inancında yanlış yapmaktadır, eski yanlışlara devam ettiler.

فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا

FaLamMAv CAyEa EaMRuNAv

“Emrimiz gelince”

Onlar resulümüzün uyarısı ve nehyimiz üzerine deveyi kısırlaştırınca biz de emrimizi verdik, görevliler harekete geçtiler. Buradaki “Fe” bu emrin onların davranışları sebebiyle olduğu için gelmiştir.

Kur’an eski peygamberlerin kıssalarını anlatırken gelen emir sosyal olmayıp doğal afetler şeklindedir. Hâlbuki yine Kur’an’da meleklerin yardıma geldiği bildirilmekte, bunun da müminlere cesaret kâfirlere korku şeklinde olduğu anlatılmaktadır. Yani nasıl Kur’an’dan önce vahiy vardı, Kur’an’dan sonra vahyin yerini içtihat ve icma almışsa; Kur’an’dan sonra emir doğaya olmaktan ziyade insanlara gelen ilhamlardır.

Mesela, bu son seçimde (7 Haziran 2015) emir gelmiştir. Kime? Herkese. Halk öyle oy kullandı ki herkesi akıllandırdı. Yöneticiler anlamadı ama halk anladı. Seçimde doğru dürüst bir parti çıkarsa halk oyunu ona verecektir. Sermaye bütün çabalamalarına rağmen gayesine ulaşamadı. Tek başardığı iş, Müslüman Kürtleri HDP’ye oy vermeye ikna etmek oldu. Bunu nasıl başardı? AK Parti’ye HDP anlayışlı adayları koydurdu, HDP’ye de AK Parti anlayışlı adayları koydurdu. Kürtler AK Parti’ye Müslüman olduğu için oy verdiler, yoksa AK Parti’de işleri ne idi. Bu sermaye için başarı sayılmaz. AK Partililer tekrar Kürt Müslümanları aday gösterirse, HDP PKK’yı tuttuğu için aynı oylar AK Parti’ye dönecektir.

O halde Allah’ın emri şimdi doğal afetler şeklinde değil, sosyal olaylarla olmaktadır.

نَجَّيْنَا صَالِحًا

NacCaYNAv ÖAvLıXan

“Salih’i necata erdirdik”

İnsanlara salih amel işlemeyi öğretmekle görevlileri kurtardık.

İnsanlar yeni yeni uygarlaşıyorlar, birlikte çalışmayı yavaş yavaş öğreniyorlar.

Hazreti Nuh Peygamber siyasi birliği öğretti.

Hazreti Hûd Peygamber ürünleri paylaşmayı öğretti.

Hazreti Salih de birlikte üretmeyi öğretti. Ortak sermayeye dayanmadılar. Ortak mallara sudan pay verilmesin diye kısırlaştırdılar. Gelecekte üremesin dediler. Ortak malların kökünü kesmeye çalıştılar.

Bugünkü yolları özelleştirme, iktisadi devlet teşekküllerini özelleştirme bu anlayışın sonucudur. Vakıfları devletin emrine verip faiz ile çalıştırmak vakıfları kısırlaştırmadır. Bugün yapılanlar, bu akr kelimesi ile çok derinden mana taşımaktadır.

Devlet malları özel sektöre devredilerek yeni yatırımlara son veriliyor... Halk büyük yatırımları yapamıyor... Ülke yatırımsız kalıyor... Sömürü sermayesi gelip yerleşiyor... Yeryüzü küçük ve orta yatırımlardan arındırılıyor, halk büyük yatırımları beceremiyor...

وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ

Va elLaÜıyNa MaGaHUv

“Ve onunla beraber iman etmiş olanları da”

Demek ki onunla beraber iman edenler bir teşkilattı, dolayısıyla o teşkilat kuruldu.

Bugüne gelirsek…

Adil Düzen Çalışanları bir örgüttür. Yöneticiler Saadet Partisi’ni “Adil Düzen”den uzak tutuyorlar. Bugünkü güç Saadetçileri yanıltarak orada tutuyor. Yarın “Adil Düzen” iktidar olduğu zaman bunlar gerçekleri görecek ve fevc fevc “Adil Düzen”e geleceklerdir. Erbakan Vakfı yöneticileri de bu gaflet içindedirler, “Adil Düzen”den uzak duruyorlar. AK Parti de öyle, Gülen Cemaati de öyle, diğerleri de öyle...

Yöneticilerin dalaletleri Allah’ın emri gelinceye kadar devam edecektir. Bir gün gelecek bir gecede bunlara Allah ilham edecek ve “Adil Düzen”in yanında olacaklardır. Bize düşen sabırdır yani kendi kendimize sabretmek ve günü gelmeden ortaya atılmamaktır.

بِرَحْمَةٍ مِنَّا

Bi RAXMaTin MinNAv

“Bizden bir rahmetle…”

Önce kurtulma rahmet ile olacaktır yani “Adil Düzen” ile olacaktır.

“Minnâ”dan da anlaşılıyor ki dört delile dayanılarak içtihatla olacak demektir.

“Benden” demeyip “Bizden” demesi, “Adil Kur’an Düzeni” Çalışmaları ile bu işin çözüleceğini bildirmektedir. Yani o gün melekleri göndermiştir.

Bugün de melekleri göndermektedir. Bugünkü melekler belki yağmur yağdırmıyorlar da insanların beyinlerine etki ediyorlar.

O’nun rahmeti ile necata eriyoruz.

وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ

Va MiN PiZYı YaVMaEiÜin

“Ve o günün hızyinden”

Burada “ve necceynâ” kelimesi tekrar edilmemiş, çünkü iki defa olay olmamış, bir defada gelen afetten Hazreti Salih’i ve beraberindekileri kurtarmıştır.

“Âd kavmini azabı galizden” denmekte, burada “o günün hızyinden” denmektedir. Buradaki “hızy” kelimesi derin manalar içermelidir. Dikenli çalı demektir. Böylece ona yanaşmak zor olur. İnsanlar arasında birbiriyle buluşma ve bir olma önlendiği zaman hızy olmuş olur. Türkçedeki rezil olma anlamındadır.

Bir topluluk dağılma durumunda ise bu hızydir. Ben daha önce yazdığım makalemde adlarını saymış ve bunlar parti kurucularıdır demiştim. Bunlar arasına ayrılık girmezse iktidarda kalırlar. Önce partiler arası hızy girmiştir. MHP HDP’nin bulunduğu yerde benim yerim yok demiş, Bahçeli CHP ile başbakanlığı kabul etmemiştir. AK Parti üç partiden birini yanında bulamamıştır. Tam bir hızy içinde olmuşlardır. AK Parti de Erdoğan, Gül, Davutoğlu, Soylu, Kurtulmuş grupları olarak paramparça. İşte bu hızydır.

O günün hızyından Hazreti Salih ve onunla beraber inananlar kurtulmuşlardır.

Bugün de bir Salih ortaya çıkacak, onlar arasında birliği sağlayacak ve yönetime o grup hâkim olacaktır. Diğerlerinin durumu sayhadır.

إِنَّ رَبَّكَ

EinNa RabBaKa

“Senin Rabbin”

Buradaki “Senin Rabbin” Hazreti Muhammed’e hitaben denmektedir.

Evet, “Senin Rabbin” bu sûrede iki defa geçmektedir. Biri kıssaların sonunda, biri de Hazreti Salih Peygamberde geçmekte, burada geçmektedir. Diğer peygamberlerin kıssalarında geçmektedir. Hassaten bize bu konuda hatırlatma yapılmaktadır.

Allah Adil Düzen Çalışanlarını hızydan kurtaracak, bu hızy yevminden kurtaracaktır. 

هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (66)

HuVa eLQaViyYu eLGaZIyZu

“Kavi aziz olan O’dur.”

Burada harfi tarifle getirilmiştir. Zamir Rabbe aittir, âlemlerin Rabbine aittir.

Allah müminlerin kalbini telif edecektir.

Adil Kur’an Düzeni Çalışanları birleşecek ve duruma hâkim olacaklardır.

وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ (67)

Va EaPaÜa elLaÜIyNa JaLaMUv elÖayXaTu FaEaÖBaXUv FIy DiYARıHıM CAvÇiMIyNa

“Zalim olanları sayha ahzetmiş ve dârlarında casimin olarak ısbah etmişlerdir.”

“Sayha” patlamadır. Patladığı zaman çıkan sestir, dağılma anlamındadır.

“Racef” dalgalı deniz demektir. Gök gürültüsü, deprem ve sarsıntı anlamlarında da kullanılmıştır. Kur’an’da Salih ve Şuayb kavmi için sayha ve racef getirilmiştir. Âyetlerde kelimeler yerlerine konmuştur.

“Sayha” patlama ve patlamanın çıkardığı gürültüdür.

“Racef” ise fırtına ve rüzgârdır. Sıkışmış bir havanın patlaması sonunda oluşan hortumlu rüzgârdır.

Diyelim ki sıvı halinde olan patlayan bir madde birden patlayıp sıcak havaya dönüştü. Hafifleyeceği için birden havaya yükselemeye başlar ve yerin dönmesi sebebiyle o da dönmeye başlar. Böylece basınç azalır. Hava dolmaya başlar. Etrafındakileri sürükleyip götürür. Benzer şekilde bu sefer denizlerde su döngüleri oluşur, buna girdap deriz, insanları içeriye alıp derine doğru sürükler. Durulunca da aldıkları gerisin geriye çöker. Patlama ve sonunda çökme bir arada olur.

Kâfir olanların ahzından bahsetmektedir, zalim olanların ahzından bahsetmektedir.

Burada “ehaze” denmekte, Şuayb Peygamberdekinde ise “ehazet” denmektedir.

“Recefe”yi hep “ehazet” ile zikretmektedir.

Sadece Salih Peygamberde yani bu âyette “ehaze” denmektedir.

وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا

Va EaPaÜa elLaÜIyNa JaLaMUv

“Ve zalim olanları ahz etti”

Burada “ehaze”, Şuayb Peygamberde ise “ehazet” gelmektedir.

Şems Sûresi’nde:

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11) إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا (12) فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13) فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14) وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)

“Semud tağvası sebebiyle tekzip etti. Onun eşkası inbias etmiştir. Allah’ın resulü onlara Allah’ın devesi ve sukyası demişti. Onlar onu tekzib ettiler, onu (deveyi) akr ettiler. Rableri onları zenbleri sebebiyle demdeme etti ve tesviye etti. Onun ukbasından havf etmedi.”

Azmışlar, kamu mallarını yağmalıyorlardı. Mafyalar oluşmuştu. Resuller yerine görevli âlimler onlara Vakıflar Genel Müdürlüğü ve Vakıflar Bankası Allah’ın nakasıdır ve onun faaliyet alanları kendisine aittir dediler. Onu/onları tekzip ettiler ve Vakıfları ile birlikte Vakıflar Bankası’nı kısırlaştırdılar, çalışamaz ve işe yaramaz hâle getirdiler. Bunun üzerine Rableri onların üzerine atom bombaları yağdırdı, yeryüzünü dümdüz etti. Sonundan korkmadı.

Bundan bin sene sonra bu âyeti okuyanlar bu manayı vereceklerdir.

Burada üzerinde durulacak önemli nokta atom bombalarını küfür ettiklerinden dolayı değil, tekzip ettiklerinden dolayı değil, zulüm ettiklerinden dolayı yağdırılmış olmaktadır. Zulüm de karanlıktır. Ülkeyi içinden çıkılmaz kanunlarla doldurdular, sonra da kanunsuz yani kuralsız yaşamaya başladılar. Yeryüzü hukuk devleti değil kabileler sistemine dönüştü.

Kur’an sanki Hazreti Salih ve kavmi misalinde bizi anlatıyor.

الصَّيْحَةُ

elÖayXaTu

“Sayha”

Gürültü ile patlayarak ortalığı çökertmedir. Atom bombasıdır yahut onun benzeri bombadır. Hazreti Salih ve Hazreti Lut peygamberler için bunları getirmektedir. Tasvir edilen bomba atom bombasıdır. Sayha tamamen ona uymaktadır.

O zaman insanların teknolojisi atom bombasını yapacak durumda değildi. Uzaydan gelenlerle atmış olabilir. Yeryüzünde böyle uzaydan çekilmiş fotoğraflar gibi kaya çizimlerine rastlanmaktadır. Melekler olabildiği gibi uzay insanları da olabilir.

“Sayha” kelimesi geçen âyetleri iyice inceleyip yerlerini bulmamız gerekmektedir.

Eğer atom bombası kullanılmışsa, oralarda şimdi kalıntılarını buluruz, hattâ patlama yaşlarını da tespit ederiz. İbn Rüşd diyor ki; Kur’an’ın her asırda bir mucizesi ortaya çıkar. İşte bu da geleceğin mucizesi olur.

فَأَصْبَحُوا

FaEaÖBaXUv

“Isbah ettiler”

“Isbah etmek” birden yeni şeylerle karşılaşmak demektir. 

فِي دِيَارِهِمْ

FIy DiYARıHıM

“Onların diyârında”

“Diyar” burada “dâr”ın cemidir.

“Dâr” çevrili yer demektir, ev manasına geldiği gibi mahalle, kent, hattâ ülke manasına da gelir. Burada çoğul çoğula izafe edildiği dârdan maksat evlerde demektir. Bulundukları yerde ölmüşlerdir.

Bugün evleri tahrip etmeden insanları ışık ve sesle öldüren bombalar icat edilmiştir. Yeni savaşta onlar kullanılacaktır. Kur’an bunlardan bahsetmektedir.

جَاثِمِينَ (67)

CAvÇiMIyNa

“Çökmüş olarak.”

Suda tortunun dibe çökmesi gibi herkes evinde yere yatmış olarak görülecektir.

كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلَا بُعْدًا لِثَمُودَ (68)

KaEaN LaM YaĞNaV FIyHAv EaLAv EinNa ÇaMUvDa KaFaRUv RabBaHuM EaLa BuGDan Li ÇaMUvDa

“Sanki orada gani olmamış gibi… Semud Rablarına küfretti. Semud için bu’d vardır.”

Burada “Bu’d” kelimesi kullanılmaktadır.

“Bu’d” kelimesi Kur’an’da beş defa geçmektedir. Bir tanesi Zuhruf’ta; âhirette zalim olanlar pişman olacaklar, o kötü yakınlım ile benim aramda iki maşrık kadar uzaklık olsaydı derler, diyor. Buradan anlıyoruz ki bu’d uzaklıktır.

Onun dışında “Bu’den” kelimesi dört defa geçmektedir. Dördü de Hûd Sûresi’ndedir. Mezopotamya kavmi için geçmektedir.

İlk uygarlığı Mezopotamyalılar kurdular.

İkinci uygarlığı Hazreti İbrahim Peygamber kurdu. Bugün yeryüzünde İbrahim Uygarlığı hâkimdir. Birinci uygarlık yok olup gitmiştir. Hazreti Nuh, Hazreti Hûd, Hazreti Salih ve Medyen halkı için söylenmektedir. Hazreti Nuh Peygambere ait kavmin bu’dunda neden bu’d olduğu açıklanmamıştır. Hazreti Hûd ve Hazreti Salih peygamberin kavmi için küfrettiklerinden dolayı bu’d vardır denmektedir. Medyen halkının bu’dunu da Semud’a benzetmektedir. Demek ki onlarda küfür ettiklerinden dolayı bu’d vardır. Hazreti Nuh Peygamberin kavmi helâk olmuştur. Oysa Hazreti Hûd ve Hazreti Salih peygamberin kavimleri çıkıp gitmemişlerdir. Sanki yok imişler gibi oldular deniyor. Buradan anlaşılıyor ki bu üç kavme tahrip etmeyen bomba kullanılmıştır.

Oysa Hazreti Lut Peygamberin kıssasında altını üstüne getirdik denmektedir. Demek ki Kur’an’da iki bombadan bahsetmektedir. Biri Lut kavmine yağdırılan atom bombasıdır. ‘Geri bakma’ diyor. Nagazaki’deki bombaya bakan pilotun gözleri kör olmuştur. Diğeri tahribatsız bombadır. Hazreti Hûd, Hazreti Salih ve Medyen halkına bu bomba kullanılmıştır.

Çağımızdaki helakin atomdan ziyade tahribatsız bombalarla olacağını bekleyebiliriz. Üçüncü cihan savaşı böyle ortaya çıkacaktır. O halde bizim yapacağımız iş olarak dinlenme evlerinde ve yüz lojmanlı apartmanlarda bu bombalara karşı tedbir almamız gerekmektedir. Bu ancak atılan bombada kimyasal maddenin bulunması ile olur. Yahut radyoaktif ışınlaması ile olur. Bunlara karşı alınacak tedbir, özel maskeler ve elbiselerdir yahut hava tüpleridir. Dışarıdan nefes alınacağına hava tüpünden nefes alınacaktır. Hava uçurtmalarıdır. Uçurtmaya bağlanan borudan temiz hava emilir. Yahut helikopterlerdir. Her evin helikopteri olur. Biner, yukarıya çıkar ve temiz havanın olduğu yere gider. Taşınır. Ahşap evler de oraya taşınabilir.

Kur’an bize deriden çadırları eklemektedir.

كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا

KaEaN LaM YaĞNaV FIyHAv

“Sanki orada yaşamadılar”

Binaları vardır ama insanların kendileri yoktur.

Birden bütün kültürleri ile yapıları ile yok oldular.

“Ğani” ihtiyacı olmamak demektir. “An” ile kullanıldığı zaman ihtiyacı olmamak demektir. “Ğena” olarak kullanıldığı zaman zengin olmak anlamındadır. Sanki orasını onlar kullanmamış duruma dönüldü. Hayat yeniden başlar.

İnsanlığı bu büyük helâkten kurtarma çabasındayız. Şunu bilmeliyiz ki insanlık adım adım buna yaklaşmaktadır. Bunu çağın âlimleri bilmektedir.

Bundan kurtulmak daima mümkündür. Bunun için Türkiye anahtardır. Türkiye’nin anahtarı da Millî Görüş ve Nur cemaatidir. Millî Görüş çözümleri üretecek, Nur cemaati de bunu tüm dünyaya anlatacak. Her iki grubun menşei Akevler’dir.

Akevler’e bunlara anlatmak görevi düşer. Anlarlarsa kendilerini ve dünyayı kurtarırlar, anlamazlarsa kendileri helak olur, insanlığı da helâke götürürler.

أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ

EaLAv EinNa ÇaMUvDa KaFaRUv RabBaHuM

“Semud Rablarına küfretmedi mi?”

Bize, Semud’un tarihini inceleyin, Rablerine nasıl küfrettiklerini görün diyor; Tevrat ve Mezopotamya tabletleri sizin kaynağınızdır. 

أَلَا بُعْدًا لِثَمُودَ (68)

EaLa BuGDan Li ÇaMUvDa

“Semud kavmi bu'd olmadı mı?”

Kazılar ve tabletler bunların hepsini bize gösterecektir. Gelecekte bütün bunlar ortaya çıkacaktır. Şimdi bizim yapacağımız şey atom ve tahribatsız bombalardan korunacak yüz lojmanlı evler yapmak ve yüzer adetten oluşan taşınır ahşap villalar üretmektir.

İşte Hûd Sûresi’nin bize anlattıkları.

 

 


HUD SÛRESİ TEFSİRİ(11.SÛRE)
1-1 VE 3.AYETLER
1405 Okunma
2-4 VE 6.AYETLER
1324 Okunma
3-7 VE 9.AYETLER
1370 Okunma
4-9 VE 12.AYETLER
1682 Okunma
5-13 VE 16.AYETLER
1229 Okunma
6-17 VE 22.AYETLER
1285 Okunma
7-23 VE 24.AYETLER
1269 Okunma
8-25 VE 27.AYETLER
1320 Okunma
9-28 VE 31.AYETLER
1432 Okunma
10-32 VE 36.AYETLER
1339 Okunma
11-37 VE 40.AYETLER
1327 Okunma
12-41 VE 44.AYETLER
1407 Okunma
13-45 VE 47.AYETLER
2083 Okunma
14-48 VE 49.AYETLER
1344 Okunma
15-50 VE 52.AYETLER
1372 Okunma
16-53 VE 57.AYETLER
1295 Okunma
17-58 VE 60.AYETLER
1348 Okunma
18-61 VE 63.AYETLER
1321 Okunma
19-64 VE 68.AYETLER
1629 Okunma
20-69 VE 73.AYETLER
1736 Okunma
21-74 VE 78.AYETLER
1436 Okunma
22-79 VE 83.AYETLER
1510 Okunma
23-84 VE 86.AYETLER
1323 Okunma
24-87 VE 89.AYETLER
1411 Okunma
25-90 VE 95.AYETLER
1235 Okunma
26-96 VE 101.AYETLER
1448 Okunma
27-102 VE 108.AYETLER
1468 Okunma
28-109 VE 113.AYETLER
1526 Okunma
29-114 VE 116.AYETLER
1407 Okunma
30-117 VE 119.AYETLER
1259 Okunma
31-120 VE 123.AYETLER
1318 Okunma

© 2024 - Akevler