SONUÇLARDAN SEBEPLERE

3 Temmuz 2010 Cumartesi 

—Son günlerde artan terör olayları daha etkili önleyici tedbirler alınmasını gerekli kılıyor. Yetkililer Afganistan’daki NATO müdahalesini örnek göstererek Kuzey Irak’ta da benzer bir operasyon yapılmasının doğru olacağını söylüyor. Yani terörün artması sebep, buna karşı yapılması düşünülen müdahale sonuç olarak gözüküyor. Acaba sebeple sonucun yerini değiştirerek şöyle bir analiz yapabilir miyiz?

— Afganistan’a Adil Düzen getirilmelidir. Yüze yakın ile ayrılmalıdır. İller iç işlerinde özerk olmalıdır.  Bölge merkezlerinde milli ordu yerleşmelidir. Ordu başka bölgelerden gelen askerler tarafından oluşturulmalıdır. Başkası çözüm değildir. Bir gün NATO Afganistan’da perişan olacaktır.

—ABD 2011 yılında Irak’tan çekilmeyi planlıyor ve Obama bu konuda kararlı gözüküyor. Bu tarihten sonra Irak’taki siyasi dengeler nasıl oluşur? Kuzey Irak’taki Kürt özerk bölgesi varlığını koruyabilir mi? İşgal sürecinde büyük kayıplar vermiş, maddi ve manevi bedeller ödemiş Araplar bu süreçte güvenli, diğer bölgelere göre müreffeh bir hayat sürmüş olan Kürtlere duydukları kızgınlıkla, işbirlikçi olarak elde edilen bu yaşamı tersine çevirmek isteyebilirler mi?

—Irak’a ve Orta doğuya barış gelmesi için, Körfez devletleri Irak’a katılarak Irak’ın nüfusu 30 milyondan yukarı çıkarılmalıdır. Petrol uluslar arası işletmelerin olmalıdır. ABD ye harp tazminatı ödenmelidir. Irak yüze yakın ile ayrılmalıdır. İller bağımsız olmalıdır. Kendi dilleri ile lise öğrenimini yapmalı, iç güvenliklerini kendileri kurmalıdır. Bölge merkez illerine Irak ordusu yerleştirilmeli ve bölgenin askerleri başka bölgelerden getirilmelidir. Kürt özel bölgesi olmalı, Kürt özel illeri olmalıdır. Kürt nüfusu 30 milyonu bulmadığı için bugün ayrı devlet olma hakları yoktur.

—Duygusal olan bu tepkinin arka planında bölgede ABD ve İsrail yanlısı görünen Kürt oluşumunu tasfiye etmek isteyen İran’ın siyasi hesapları var mı? Eğer bunlara evet cevabını verirsek sebepler sonuç olur ve bu sonuca varmak için uygun ortamın yaratılması gerekir. Artan terör olaylarının yarattığı duygusal tepkiler, teröristlerin askerlere yönelik saldırılarının onların bir zaferi gibi yansıtılmasına duyulan öfke öç alma duygusu yaratıyor. Artık ortam hazırdır ve bu ortamın gösterdiği yolda yürümekten başka çıkar yol kalmamıştır.

—İran ve Türkiye’ye müdahale edilmezse, komşu ülkeler sömürülmezse bu devletlerin emperyal amaçları yoktur.  İran sorun değildir. İran İsrail’dir. İsrail’e Batı Şeria ve Gazze verilmelidir. O topraklar onun olmalıdır.  Filistinliler Sina yarım adasında yerleştirilip Mısır devleti içinde bağımsız iller haline getirilmelidir. Mısır toprak, Türkiye su vermelidir. İsrail’i destekleyen dünya ülkeleri ve İslam ülkeleri de finansını sağlamalıdır. İsrail de dünyayı sömürme emelinden vazgeçmelidir. Faizsiz ticari hizmetlerine devam etmelidirler. Büyük sermaye de İsrail’e taşınmalıdır. Böyle yapılmazsa yarın İran ve Türkiye birleşip bu sorunu böyle çözmek durumundadır.

—Bu durumda terör saldırılarının planlandığı ve uygulayıcıların yetiştirildiği yer olarak görünen Kuzey Irak’a askeri bir operasyon yaparak kaynağın kurutulmasından başka çare yoktur. Bu operasyon iki türlü gerçekleştirilebilir: Ya Türkiye, terörün hedefi olduğu için, kendisi bir operasyon düzenler ya da, Afganistan’da olduğu gibi, NATO müdahale eder. NATO’nun müdahalesi daha uygun bir çözümdür ve ülkemizin işgalci olarak, özellikle Avrupa’nın, hedefi olmaktan kurtarır. Ayrıca bölgedeki Kürt özerk bölgesinin güvenliği sağlanır ve hem kızgın Arapların hem de siyasi hesapları olan İran’ın önüne bir set çekilmiş olur.

 —Irak’a Türkiye’nin veya NATO’nun müdahalesi yanlıştır. Terörün tasfiyesi isteniyorsa bağımsız iller siteminin Irak’ta ve Türkiye’de uygulanması gerekir. Mevcut PKK nın tasfiyesi de bunların bu illere dağılarak yerleşmesi ile mümkündür. Kabul eden il PKK mağdurlarına tazminat ödemelidir.  Hiçbir il kabul etmezse onlara özel bucak inşa edip onları borçlandırmak.  Borçlarını ödediklerinde bağımsız bucak haline getirmekle olur. Adil Düzede bütün sorunlar çözülmüştür.

—Bu modelin riskli yanı bazı güç odaklarının sınırlarımız içinde bir hareketi tahrik ederek müdahalenin kapsamını genişletmeleridir. Kürt politikacıların terör eylemlerini özerklik taleplerinin kabul edilmemesinin doğal bir sonucu saymaları ve şiddete şartsız karşı olup taleplerini siyaset içinde dile getirmekle yetinmemeleri böyle bir gelişmeyi destekleyebilecekleri anlamına gelir.

— Uluslar arası daimi, güç tek devlete götürür ya da bloklar arası büyük savaşlara neden olur. Ordular milli ordular olmalıdır. Bir devlet hakemlerden oluşan yargı tarafından mahkûm ediliyorsa ona saldırı meşru görülürde, uluslar gönüllülerden oluşan askeri birlik, o devleti işgal eder ve orasını işgal eden askerler o devleti ganimet olarak paylaşırlar. O devlete uygulanacak müeyyideyi onlar tespit eder. Masa başındaki sömürü sermayesi değil.

—Olaylara tersinden bakıyor ve yaratılacak sonuçları sebep, sebep olarak gösterilenleri de bu amaca varmak için kullanılan araçlar olarak görüyorum. Bu nedenle terör bir sebep değil belli bir siyasi hedefe varmak için kullanılan bir araçtır ve son zamanlarda artışının temelinde herhangi bir örgütün kararı değil bölgeye şekil vermek isteyen güçlerin iradeleri vardır. Olaylara bu açıdan bakarsak terörle mücadele gibi sınırlı bir hedefle yetinmez bölgenin nasıl şekil alması gerektiği konusunda projeler hazırlarız ve demokratik açılım gibi siyasi hedefi olmayan tedbirlerin gerekli ama yeterli olmadığını görürüz.

— Orta doğuda tek önemli olan ülke tekel sermayedir. Etkin güçleri kullananlar yeni düzenleme yapmak istemekteler. Yeni düzenin ne olduğunu kendisi de bilmemektedir. Esasen kendi aralarında da bir birlik yoktur. Türkiye’nin yapacağı iş Mahir beyin teşhislerine kulak vermektir.  Bizim de tedavilerimize kulak verilmelidir. Türkiye’nin elinde büyük fırsatlar vardır. Ne var ki bu ne şahsi fırsattır, ne de ekonomik fırsattır. Dini hiç değildir. Bu fırsat ilmi fırsattır. Türkiye Adil Düzen silahını iyi kullanmalıdır. Ne yazık ki Mahir beyin yazılarını ikiye indirdiler. Okuyanı çok azdır sanırım. Bizim yazımızı da okuyanların çok az olduğunu tahmin ediyorum.. Bu gaflet içinde başarıya ulaşma şansımız çok azdır.

Özerklik talebi 27 Haziran 2010 Pazar

  Yazı Özeti

Bölge halkı demokratik talebi benimsiyor. Siyasi oyundan habersiz Demokratik talebe karşı olmak siyasi sonuçları doğurdu Demokratik açılım demokratik talepleri söndürdü. Siyasi talep öne çıktı. Kuzey Irak Kürt özerkliğini savundum. Üniter devlet benzerler yığını değiş benzerlerin uzlaşıp bütünleşmesidir. Özerklik Kürtlerin lehine değildir. Gaye Kürt devleti oluşturma veya Türkiye’nin küçültülmesi olabilir. ABD Kürt Türk anlaşmasını istiyor. Terör siyasidir. Siyasi açılım Kürtlere özerlik vermekle olur.

 Özet Yorum:

 Dünya bunalımdadır. Sermaye ne yapacağını bilmiyor. Sorun Adil Düzen sitemi ile çözülür. 300 bin ile 1 milyon arsında nüfusa sahip illere ayırıp iç işlerinde tamamen serbest bırakmaktır. Kendi dilleri ile lise tahsilini yapacaklar, Türkçeyi öğrenecekler. Kedi iç güvenliklerini kendileri sağlayacak ve ordumuza asker verecekler. 30 milyondan aşağı devlet olamaz.

 • Sonuçlardan sebeplere 3 Temmuz 2010 Cumartesi 

Yazının özeti

Artan terör Kuzey Irak’a müdahaleyi gerektiriyor. ABD çekilirse Araplar Kürtlerden intikam almaz mı?  Kürtlerin tasfiyesinde İran’ın rolü ne olacaktır. Irak’a müdahale zorunludur. NATO müdahale etmelidir. Türkiye için bu müdahale riziko taşımaktadır. Türkiye’ye de NATO müdahale etme durumunda olabilir. Terör iç oluşum değildir. Ortadoğu’ya şekil vermek isteyen siyasilerin oyunudur.

Özet Yorum:

 NATO ve Varşova Paktı, sömürü sermayesinin baş kaldıranları ezmek için oluşturduğu dünya zaptiye güçleriydi.  Varşova Paktı tasfiye edildikten sonra NATO havada kalmış, İslam ülkelerine saldırmaktan başka bir işi kalmamıştır. Obama’nın seçilmesi ile de bu fonksiyonunu yitirmiştir. Sorun bunlarla çözülemez. Sorun İnsanlık içinde 50 milyonluk bağımsız barışçı ülkeler ve beş yüz bin devlet için de bağımsız uzlaşmış iller ile hatta onlar içinde 5000 lik bağımsız bucaklarla çözülür.  Çözüm tektir.