“Adil (Ekonomik) Düzen” yeryüzüne hâkim olacaktır

Ekonominin kuralı şudur. İş yaparsınız, üretim olur, çalışanlar kazanır, tesis sahipleri kazanır, devlet kazanır, sermaye sahipleri de kazanır. / Yatırım yapmazsanız işsizlik olur, herkes zarar eder. / Sermaye en büyük kârı elde edelim diye üretimi yarıya düşürür, böylece elde ettiği malları iki misli fiyatla satarak fahiş kâr elde eder. / Onların münkeri emretme ve marufu nehy etmesi sadece dilde/sözde kalan bir şey olsa sabredip geçeriz. Ama onlar aynı zamanda tekel oluşturup yatırımları kısmakta ve böylece fiilen ülkeyi krizlere götürmektedirler. İşte “zulüm düzeni” budur. İnsanları insanlıktan çıkarırlar. Herkesi kendi içtihadı ile hareket ettireceklerine, kendilerinin çıkarlarına göre hareket ettirirler. Yatırımları da yarıya indirerek insanları yarı aç yarı tok gezdirirler. Vergi kaçırırlar. KDV kanunu çıkarırlar, KDV yazarlar ama uygulamazlar. Saf olan müminleri kandırmak için bu tür kanunlar çıkarırlar, sonra da sinsice istihza ederler.

İnsan topluluk içinde özgür yaşayacak şekilde yaratılmıştır. İnsan kendi çıkarı ile topluluğun çıkarını birleştirmektedir. Çıkar paralelliği içinde ancak topluluk içinde özgürce yaşanabilir. / Onlar ise yalnız kendi çıkarlarını düşünmeye başlamışlardır. Sonunda topluluk da onların çıkarını değil kendi çıkarını düşünmeye başlamıştır. / İşte bugünkü “kayıt dışı” yani “kayıtsız ekonomi” budur. Bugünkü “dış ticaret açığı” budur. Bugünkü “bütçe açığı” da budur. Bugünkü “ekonomik krizler” budur. / Sonuç olarak günümüzde “sosyal tufan” seviyesinde var olan sorunlar da işte budur. (s.5; 752. hafta seminerimizdeki tevafukları aktarı-yorum...)

Münafık kişiler değil de münafık topluluk; işte onlar fasıktırlar. Münafık kişiler kendi çıkarlarını düşünmüşlerdir, toplulukla çıkar çatışmasına girmişlerdir. Münafık yöneticiler ise topluluğun düzenini bozmaktadırlar. Ekonomik krizler ortaya çıkarmaktadırlar. Topluluğun ahlâkını bozmaktadırlar. … “Fısk” öyle bir suçtur ki yalnız o suçu işleyenleri değil tüm halkı rahatsız eder. Münafık kişiler değil de münafık topluluklar bu ülkeyi parçalamak ve dağıtmak istemektedirler. Onlara bu gözle bakmamız gerekmektedir... / Allah onlara lânet etmiştir. Bu lânet dünyadaki lânettir. Topluluk onları dışlamıştır, onları bertaraf etme savaşı içindedir. Türkiye’deki seçimler hep onları lânetleme seçimidir. Mazi sigası ile getirilmiştir. Yani onlar topluluk tarafından dışlanmıştır. O sebepledir ki hep onlar fesat çıkarmakta ve seçim dışı iktidarların peşinde koşmaktadırlar. / Bugünkü Türkiye’mizi Tevbe Sûresi’ndeki bu âyetlerin ışığında iyi tahlil etmemiz gerekmekte; ne yapmamız gerektiğini de yine buralarda öğrenmemiz gerekmektedir. / Burada “ve onlar için mukim azab vardır” denmektedir. Bu mukimlik dünya azabıdır. Âhiret azabı hâlid azabdır. Dünyada mukim azab vardır. Demek ki bunlar varlıklarını “Adil Düzen”de de sürdürecekler, ne var ki “Adil Düzen”de azabları mukim olacaktır.

Ülkemizde, Viyana’dan itibaren başlayan yenilmeler sürüp gitmiş, her geçen gün aleyhte olmuştur. Büyük azablara girilmiştir. İktidardakiler kurtuluşu Batılılaşmakta bulmuşlar. Cumhuriyet döneminde Batılılaşma zirveye ulaşmış, dinsizleşmeye kadar gitmişti. Sakarya’da geri dönüş başlamıştı ama halkımız derin azap içinde olmuştur.

Bu durum yalnız Türkiye’ye mahsus değildi. Tüm İslâm âlemi böyle olmuştu. Yalnız İslâm âlemi değil, tüm ehli kitap huzursuzluk içinde idi. 1973’de MSP ile CHP koalisyon yaptı. O tarihten sonra dünya değişmeye başladı. Savaş büyüdü büyüdü, bugün en yüksek seviyededir. Mahir Kaynak’ın da tesbit ettiği gibi; savaşın meydan muharebesi Türkiye’de cereyan etmektedir. Savaş bir kısım münafıklar ile diğer münafıklar arasında devem etmektedir. Daha müminler cephe kuramadılar. 1967’de İzmir’de Akevler olarak başlayan müminler cephesine katılanlar sonra onlarla bir oldular. Ama şimdi gömlek çıkarmış ve “Adil (Ekonomik) Düzen”i bırakmış olarak devam etmektedirler. Biz şimdi uzaktayız. Bu eski yol arkadaşlarımızın yanımıza dönmelerini bekliyoruz, bunu ümit ediyoruz.

Yakında “Adil (Ekonomik) Düzen” yeryüzüne hâkim olacaktır. İşte o zaman münafıkların azabı mukim olacaktır. Bizim asırlardır çektiğimiz azab mukim olmayacaktır. Zafer kazanacak ve üçüncü binyılımızı diğer binyıllar gibi galibiyetimizle tamamlayacağız. Onlar ise hep azab içinde olacaklardır. Çünkü son beşyüz yıldır biz azab içindeyiz ama onlar bizden daha fazla azab içindedirler. Çünkü birbirlerini yiyorlar. Biz ise her zaman ümitli olmuşuzdur. Çeyrek asır gibi bir dönemde en karanlık dönemimizi geçirdik ama hep ümitli olduk. Zaferimiz yakındır... (s.6,7; KUR’AN VE İLİM 752. hafta -yani geçen hafta- seminer çalışmamızdan… Devamı var…)