Allah bize bu zemini hazırlayanlardan razı olsun.

Müminun'da geçen kelimenin kökü سين dir. Makalenizde سنع demişsiniz.

Bir de Tur suresine bakalım:

وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ (1) وَطُورِ سِينِينَ (2) وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ (3

Ayette kırmızıyla gösterilen kısım mealen Mekke kabul ediliyor. Tartışmaya açık olmakla beraber düşündürücü bir ifade. Turi Sina Mekke'deyse, bu durumda Mekke'ye iki kez yemin etmiş olmuyor mu?

Kuran'da Sina kelimesi 2 kez geçiyor. İki kelimenin de kökü aynı ancak vezinleri(kalıpları) farklıdır. Bu farklılığa rağmen aynı isimlendirilmesi bilincin mi yoksa hatanın mı göstegesidir, buna etimolojik incelemeler karar verecektir. Çünkü bazı kaynaklar kökleri farklı kabul etmiş bu durumda bunlar farklı şeyleri de temsil ediyor olabilirler.

Birinci sorunuzun cevabı bir atette "turi seynae" diğer ayette "turi sinin" şeklinde geçiyor.

Mümin suresinde "turi seynae " olarak geçiyor. Zeytin ağacının çıktığı yeri anlatıyor. O zaman bu kelimenin kökü Akkadca da geçen kök ,zemin, çatal, uyluk, metataras anlamına gelen SUNU kelimesi ile alakalı olmalıdır. Bu kelimeden bahseden sözlük proto-semitik kök için "sin' " Arapça için " sin + ayn " olarak veriyor.

2. Tin suresindeki arafat değil keskin taşlık alan demektir.

Sorunuzun cevabı El ttur yani Arafat vadisi ve oradaki Cebeli rahme mekkeye dahil değildir. Ayrı bir yerdir.

Düzeltme Muminun suresi 20 olacak

Uygarlık Nuh ile Mezopotamya’da başladı. Bugün bu tarihi olarak kesinlik kazanmıştır. Bu birinci Hak uygarlığı Mısır’da kuvvet uygarlığına dönüştü. Site devletleri aşamasından ulus devlet aşamasına ulaşıldı. Bu iki uygarlığın sentezinden İbrani uygarlığı doğdu.

Hz. İbrahim’in bir oğlu İshak’ın zürriyeti Mısır’da eğitim gördü. Sonra oradan Musa ile çıktılar ve Filistin’de İbrani uygarlığını kurdular. Kardeşi İsmail ise Mekke’de yerleşti. Mısır ile Mezopotamya arasında ticaret yolu üzerinde bulunan Mekke iki uygarlığı da öğrendi ve kendisi Arapça dilini geliştirdi. Bu dil saf Arapçadır. Başka diller karıştırılmamıştır. Çünkü çöllerden başka kimseler gidip gelemezdi. Arap tüccarları gidip geliyorlardı. Araplar uygar değillerdi ama dilleri uygarlaşmıştı. Çünkü görmedikleri şeyleri ancak dilleri ile öğrenebiliyorlardı. Eşya giremeyince yabancı kelimeler de giremiyordu.

Tüccarlar yeni bir şey getirince halk onu alıyor ama sonra çölde hemen ona Arapça bir ad veriyorlardı. Çünkü yabancı kelime çölün kenarlarına ulaşamıyordu. Dil kentlerde kısmen bozuluyordu. Onu önlemek içinde çocuklar sütanneye verilir, badiyede dil öğrenirdi. Hz Muhammed (s.a) de böyle yetişmiştir.

Ben bu iki yolu daha önce de çok iyi biliyordum. Musa’nın da saray eğitimi aldığı Mısırdan takdiri ilahi ile Mezopotamya uygarlığını öğrenmek üzere Medyen’e gittiği Kur’an’da belirtiliyordu. Çok uzak olması sebebiyle içimde bir tereddüt vardı.

Mete Bey’in baştan kabul etmediğimiz bu savını kabul ettikten sonra sorun çözülmüştür. 1- Mekke, İbrahim Peygamberden beri ziyaret yeridir. Tüm dünya halkları bu ziyaretgâhı bilmektedirler. Mısırdaki İbraniler de burasını biliyorlardı. Ayrıca burası o zaman da emin yer idi. Musa ancak buralara kaçabilirdi. 2- Yakup Peygamber amcasını ziyaret etmiştir. Demek ki, İbranilerle Hicaz arasında sıkı ilişki vardır Roma sürgününden sonra da İbraniler Medine’ye hicret etmişler ve orasını kendilerine merkez yapmışlardır. Böylece İslam uygarlığının oluşmasına da katkıda bulunmuşlardır.

Varsayım olarak Musa Mısır’dan kaçtığında Mekke’ye gidiyordu. Medine’de kuyuyu bekleyen kızlara rastladı ve orada kaldı. Sekiz veya on seneyi doldurduktan sonra yine hac yapmak üzere yola çıkmışlardır. O zamanki yolculuklar sürü ile çöle düşülür ve bir taraftan develer otlarken insanlar da konaklaya konaklaya giderlerdi.

Anlaşılan Musa Arafat dağına düşmüştür. Ama oraları bilmemektedir. İşte Rab orada görünür. Musa aldığı emir gereği gerisin geriye dönerek Mısır’a gider. Böylece Mısır uygarlığını Medine’de öğrenmiştir. Medine’nin adı Yesrib’dir. Kur’an’dan önce de burası bir Medine idi. Özel ismiyle olsa bile cins ismiyle Medine idi. Kuran’ın burayı Medyen olarak adlandırmış olması mümkündür.

Artık Kur’an Türkiye’de insanlara hidayet olmaya başlamıştır. Bu tür tarihi bilgiler geleceğin barışı için yararlı olacaktır.

Doktor, tedaviye devam ediyorsun maşallah... İlletler yalnızca fizyolojik değildir.

Medyen suyunun üstünde, "nastan bir ümmet/insanlardan bir topluluk" vecdetti, diyor. Nas kelimesini kullanarak bunların ortak özelliği insan olmalarıdır ama karışıktırlar. Herhangi bir özel grup değildirler. Sadece A'rabiler, sadece İbraniler, vb değildir. Burası insanların karışık olduğu bir yerdir.

Musa ile kızlar ilk defa karşılaşmışlar ama normal konuşmuşlardır. Demek ki, dilleri aynıdır veya Musa onların dilini de biliyor veya iki dil çok yakındır. Musayı yetiştiren ebeveynleri 400 senedir Mısırdadırlar ama demek ki İsmailin soyundan gelenlerin konuştukları dil ile anlaşabilmektedirler. Bu iki dil o zamanlar daha benzer olmalı. İsmailin soyu yerli kabile ve yabancı tüccarlarla karışmış, Yakubun soyu Mısırda izole olmuş ama diller hala birbirine benzemektedir. Ya da Musanın sarayda öğrendiği yabancı dillerin içinde o günkü yaşayan Arapça da vardır.

Mekkede hac zamanında görevli kabile vardır. Sanırım Haşimiler olsa gerek. Onlar hacılara su temin ederler, belki kıyasla yemek ve yatacak yer de temin etmekteler. Kızların babası Şuayb peygamber işte o dönemde, İsmailin adına onun torunları olarak bu hizmeti devam ettiren kişi olsa gerektir. Bu geleneğin bugün dahi devam ettiği görülüyor. Adem oraya insanlar için (bakın orada nas için ifadesi var, Musa da Nastan bir toplulukla karşılaşmıştır. demek herkes gelebiliyor... Allah müslümanlara akıl versin) bir ev yapıyor, zaman onu yıprattıktan sonra, İbrahim onun temellerini bulup tekrar inşa ediyor ve onun soyundan gelenler orada hizmet etmeğe devam ediyorlar. Yaklaşık 17000 sene evvel buzul çağının başlaması ile havalar soğuduğundan Adem ve zürrüyeti, Etopyadaki yüksek cennetten aşağıya inmişler, suların azalmasından dolayı Etopya burnundan kolayca Arabistan burnuna karşıya geçmişler ve Mekkeye yerleşmişlerdir. Büyük ihtimalle burası birleşikti veya çok yakındı veya med cezir hareketleri esnasında da toprak görünüyordu.

Devamı sonra. İşe gtmem lazım.

Saygılarımla.

H.Kayahan

Mısırda bir adamı öldüren Musa; "...men dahaleha aminen... / ...kim ona dahil olursa emindir..." diye vasıflanan yere, Mekkeye kaçmıştır. Burası emin beldedir. Adem buraya tüm insanlar için bir ev yapmış, İbrahim onu tekrar diriltmiş ve o dönemde de Şuayb olduğunu sandığımız elçi her sene hac mevsiminde gelen hacılara hizmetle görevlidir ama bir müşkülü vardır: Oğlu yoktur ve hizmet sırasında zorlanmaktadır.

Hicec(en) kelimesini arkadaşlar analiz ederler, sanırım. Bu kelime çoğul mudur? Hac ile ilgili olduğu kesindir...

Talep edilen rakam sekizdir. İkili sisteme uygun. Halk arasında çift değil tek sayılar daha rağbet görmektedir. 1, 3, 7, 9, 19 gibi ama burada baba 8 istiyor ve 10 sayısının daha kamil olmasından dolayı 10 na tamamlamasını da salık veriyor. Belki 10 defa hacı olmak ayrı bir statütüdür, bir ünvanı (rütbeyi) elde etmek için için asgari rakam 8 olabilir, 10 ise daha büyük bir derecedir diye düşünüyorum.

Su kuyusu hakkında üstad bedir kuyuları olduğunu tahmin etmiş ama bana göre burası zemzem kuyusu olabilir. Ümmeten nas, nastan bir topluluk lafzı bana, Mekkeyi çağrıştırıyor.

Yakup peygamberin Miraç (İsra) diye bildiğimiz yolculuğuna buradan başladığını, kölesi (kulu) ile beraber gecelerce giderek Kudüse vardığını ve orada uykusunda göklerin bazı hallerini görmesi üzerine orayı insanlara mabet yaptığını daha önce yazmıştım. Bundan dolayı da onun Yakup olan adı, İSRAİL (Allah'ın GECE YÜRÜYEN'i, Allah'ın İSRACISI) olarak değiştirilmiştir. Kudüs daha çok İbrahim milletinin (Musevi, Hristiyan ve Müslümanların) ortak yeri olmasına karşılık, Mekke tüm insanlarındır.

Sekiz veya on hac hizmetinden sonra Musa oradan ayrılıyor.

Bir dağın, bir tepenin insanların kafaları üzerine kaldırılması, fiziken yukarı yükselmesi anlamsız ve de gereksizdir. Bundan kasıt Arefe günü, Arefe tepesinde toplanma tüm insanlara görev yapılmıştır. "...ve refea fevkakum ettur.../ ...sizin üzerinize (bu)TUR ref' edildi... / ... sizin üzerinize bu TÖRE (adet, örf, kural) konuldu..." demektedir. Biz, "bu madde ÜZERİNDE anlaştık" dediğimizde, fevka kelimesini kullanırız. Buradan maddenin üzerine çıkıp bastığımızı düşünmeyiz. Buradaki üstündelik, üzerindelik, fiziki bir yükseklik manasında değilidir. Önce İsrail oğularına konan bu kural (YILDA BİR KEZ, AREFE GÜNÜNDE, AREFE TEPESİNDE KURULTAY YAPMA), daha sonra muhtemelen Hiristiyanlara ve Müslümanlara da görev olmuştur. En sonunda da (Allaha inanan) TÜM İNSANLARA da görev olacaktır.

Saygılarımla.

H.Kayahan

Medine: Kur’an da Medine, “yerleşim yeri” anlamında kullanılmaktadır. Herhangi bir şehir. Medine şehrinin bilinen en eski adı “Yesrib”dir. Kur’an da Ahzab suresinde kullanılmaktadır. (Ahzab 13) “Medyen” ismi ise, genel olarak “meyden halkı” şeklinde yine Kur’an da kullanılan bir ifadedir. Şuayb’ın ve kardeşlerinin yaşadığı yer olarak açıklanmaktadır. Yine ayetten anlaşıldığına göre bölge sulak bir yerdir. (Kassas 23) Kur’an “Dağ” anlamında “Cebel” kelimesini kullanır. Bu manada Araf 171 de ilginç olmalıdır. “Tur” faz, katman anlamındadır. İngilizcedeki “phase”. Mesela akademik yükselme gibi. Master öğrencisinin masterini tamamlayıp doktoraya geçmesi gibi. Kur’an “Dag” anlamında “cebel” kelimesni kullandığına göre, “Tur” kelimesinin bu anlama gelmesi imkansız olmalı. Muhtemelen bir medeniyetten söz edilmektedir. Medyen, Tevratta da geçen bir kelimedir. Bir şehirden çok, bir kavmi anlattığını düşünmek daha akla yakın görünmektedir. Kavmin yaşadığı bölgenin de bu isimle zikredilmiş olması normal olabilir. (Tevbe 70) Kaldı ki, Medyen halkının helak edildiğini de söyler kur’an. Öyle ki onların orada hiç yaşamamış gibi olduklarını ifade eder. (Hud 95), Oysa Mekke yahut yakın çevresinde bilinen hiçbir helak olayı yahut kalıntıları yoktur. Kaldı ki eğer bu bölgeye doğru bir yolculuk yapmış olsaydı isimleri ile zikrederdi. Çünkü gerek Yesrib, gerekse Mekke kelimeleri Kur’an ın kullandığı isimlerdir. Tarihi anlamda Medyen, akabe körfezinin kuzeydoğusunda Ürdünden yukarı doğru doğru uzanan (8 günlük mesafede) bir bölgenin adıdır. Bu bölgede aynı zamanda çeşitli antropolojik kalıntılar da bulunmuştur. Lüt gölünün doğusunda sulak alanlar olduğu bilinmektedir. Kaldı ki Mekke, Mısır’a oldukça uzaktır ve hazırlıksız birinin bu mesafeyi katetmesi imkansız olmalıdır. Oysa kuzeyde pek çok kavim vardır ve bu kavimlerin arasında gerek ticari ve gerekse sosyal ilişkileri de vardır. Kozmopolit bir bölgedir. Öte yandan Adem ve topluluğunun Etyopya’nın dağlarından inip, hicaz bölgesine geçmeleri ihtimali de oldukça zayıftır. Bab-ül Mendep yahut Jibuti boğazı, yaklaşık 30 km uzunluğunda ve 320 metre derinliğindedir. Genişliği ise 3 km den fazladır. Birim adası ile yemen arasındaki boğaz dahi en az 30 metre derinliğindedir ve genişliği de 1 km den fazladır. Kaldı ki, bilinen son buzul çağının günümüzden yaklaşık 12 bin yıl önce sona erdiğ, ılıman iklime geçişin öyle uzun zaman almadığı, bir düğmeye basılmış gibi birdenbire olduğu (NordGrip projesi çerçevesinde Grönlan’da yapılan araştırmaya göre) yani oldukça hızlı gerçekleştiği bilinmektedir. Oysa Bab-ül Mendep boğazının coğrafi anlamda oluşması günümüzden en az 60 bin yıl önce olmuştur. Şu halde, Adem ve topluluğunun yeryzündeki seyahatleri en erken günümüzden 12 bin yıl önce (11 700) başlamış olması gerekir ki bu durumda söz konusu boğazın katedilmesi herhalde mümkün değildir. Kaldı ki Rab, yeryüzünde bir “beşer” dönüştürmeye karar verdiği zaman melekler itiraz edip “yeryüzünde kan dökecek bir topluluk mu üreteceksin” demişlerdi. Demek ki, yeryüzünde başka ademler de vardı (çünkü Adem ve topluluğu cennetten gönderilmişti) ve başka başka beşerler dönüştürüldü.

Saygılar

Araf 171: وَإِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنُّوا أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

Hani dağı sanki bir gölgelikmiş gibi onların üstüne kaldırmıştık da üzerlerine düşecek sanmışlardı. (Onlara:) “Size verdiğimiz Kitab’a sımsıkı sarılın ve onun içindekileri hatırlayın ki, Allah’a karşı gelmekten sakınasınız” demiştik.

bakara 63: وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

Sizden kesin söz almıştık. Tur dağını yükselterek tepenize dikmiştik. «Allah’a karşı gelmekten sakınanlardan olabilmeniz için, size verdiğimiz Kitab’a kuvvetle sarılın, onda bulunanları hatırda tutun» demiştik.[63]

Bu ayetlerden turun gerçek bir tepe olduğu ve gerçekten üzerlerine kaldırıldığı anlaşılıyor.

“…Ve iz netaknel cebele fevkahum…” (A’raf 171) “..ve refa’nâ fevkakumut tûr..” (Bakara 63) Fevk: Üst, yukarıda, üstün, yukarısı… Neteke: Seçim, iyileştirmek, düzeltmek, Seçeneğin belirlenmesi, bir seçim Refa’a : Asansör, yükseltme, yükseliş, İki ayetteki ifadeler birbirinden çok farklıdır. A’raf 171’de dağ üzerinde yapılan bir işlemden yahut uygulamadan söz ederken, Bakara 63 “Tur” kelimesine uygun olarak “phase” arası bir yükselişten söz eder. Her iki ayette de kitaba atıf yapılır, onun içinde bulunanlara. Yani bilgiye… Demek ki fiziksel bir kaldırma olmadığı da açık. Kaldı ki, “Tur”u “dağ” olarak yahut “tepe” olarak anlayabilmemiz için “cebel” kelimesi ile birlikte kullanılması gerekirdi.

Doğrusunu vahyeden bilir elbette.

Saygılar

gölgelik gibi olması Güneş ile onların arasında olması demektir. yani üstlerinde.

Bu nedenle üzerlerine düşeceğini sanıyorlar.

“…ke ennehu zulletun ve zannû ennehu vâkıun bihim..:” (A’raf 171) Ayete dikkatle bakılınca, gölge eden yukarıda duran bir şeyden değil, “gölgelik gibi” bir şeyden söz edildiği anlaşılabilir. Zulletun : Güneşlik, şemsiye gibi tente Vâkıun : Gerçeklik, sanrı Onların gerçeklik zannettikleri bir şey. Zannedenler onu görenler. “Zanun” düşüncede olan bir şeyi ifade eder. Aslında gerçek olmayan ama bizim kendi kendimize varsaydığımız bir şey. Ayetin öncesine baktığımız zaman da fiziksel bir yükseliş anlamına gelebilecek bir ifade yoktur. Zanna dayalı bir şeydir.

Vesselam

وَإِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنُّوا

Buradaki "ntq" kelimesi kesip ayırmak, damlatmak anlamına gelmektedir. Her iki durumda da

tepe kesilip gölge gibi üzerlerine kaldırılmıştır. Veya tepe bir damla gibi üzerlerine kaldırılmış, sanki üzerlerine damlayacakmış gibi olmuştur. Bu ayatte geçen vqa, vuqua kelimesi sanki damladı, damlayacak anlamınadır.

Diye düşünüyorum!

Medyen kelimesi İbranicede de çekişme, yargı yani "din" anlamına gelir. Medine de "din" yeri demektir. Peygamberimiz belkide bu nedenle "Yesrib" olarak değiştirilmiş olan ismi tekrar orjinal haline yani "Medine, din yeri" olarak düzeltmiştir.

Medine’nin bilinen en eski ve kadim adı Yesrib’dir. Tarihi kayıtlara göre Amalika kavminden, Medine'ye ilk önce gelip yerleşen kimsenin ismi Yesrib olduğundan, Medine, o zamandan itibaren bu isimle anılmıştır. Yesrib, lügatta “fesad, ayıplanmış, cimri” manalarına gelir. Medine için “Medirra, Medirke, Meddiyne, Mezzine” isimleri de kullanılmıştır. Ama hiçbir zaman “Medyen” adı verilmemiştir. Böyle bir tarihi kayıt yoktur. Rivayete göre, hicretten sonra Resulullah’ın Yesrib adını “medinet-ül münevvere” olarak değiştirmesinin sebebi de Yesrib adının manası sebebiyledir. Onu aydınlanmış şehir olarak tanımlanmıştır. Ancak Kur’an da bu şehir “Yesrib” adıyla zikredilmektedir ki tarihi ismi de budur. Orijinal adı yani ilk adı zaten Yesrib’dir. Hicretten önce de bu isimle anılmakta idi. Medyen kelimesinin “din” anlamına gelişi, eğer yerleşik bir düzen kastı sebebiyle ise, bu doğru olabilir. Çünkü bir yerleşim yerinin şehir olabilmesi için belli bir düzen içinde yapılanmış olması gerekir. Yoksa şehir olmaz. Ancak Kur’an da kullanılan Medyen isminin bu anlamda kullanılmadığı açıktır.

Medine nin yetrib isminden daha eski olan ismi "İatribu" dur.

Medine'nin bilinen eski ismi Yesrib, Yetrib dir. Bilinen en eski ismi ise Asurlar dönemine ait yani M.Ö. 600 lü yıllarda

İatribu dur.

Kuran'da Hz. Musa'nın kayın babasının ismi geçmez. Fakat muharref Tevrat'ta Medyen 'de yaşayan Musa'nın kayın pederinin ismi "Yitro, Yithro" olarak geçmektedir.

Muhtemelen burada geçen Yitro kelimesi İatribu kelimesi ile aynıdır.

YTR kelime kökünün anlamı bolluk, kalmak anlamına gelmektedir.

Akkadça "İa'udu" kelimeside Yahudi anlamına gelmektedir.