Dengeciliğin bu kadarı dengesizliktir

Dışişleri Bakanlığı'ndan yapılan açıklamada "olayların sorumluları bulunsun" denilmiş.

O kadar.

Urumçi'de Çin mezalimini protesto eden yüzlerce kardeşimizin öldürülmesine koskoca Türkiye hükümetinin gösterdiği resmi tepki bundan ibaret.

Önümüzdeki yıllarda Çin'den geleceği varsayılan milyar dolarların hatırı öyle büyük ki, Pekin yönetimine en ufak bir 'serzeniş'te bulunmaktan bile imtina ediliyor.

* * *

"Reel politik" iyidir hoştur, ama iki kere ikinin dört edeceğini garanti etmez.

Mesut Yılmaz ve arkadaşlarının "Doğu Türkistan'da yaşananlara kayıtsız kalır ve Çin Devlet Başkanı'na devlet liyakat nişanı takarsak ülkemize 2 milyon Çinli turist gelir" hesabı tutmadı mesela.

İbrahim Karagül'ün dünkü yazısından öğrendiğimize göre, yalakalığın getirisi 15 bin turistte kaldı.

Kalmasaydı ne olacaktı?

'Uygur Türkleri ne haltları varsa görsün, biz kendi işimize bakarız' diyenler haklı mı çıkacaktı?

Doğu Türkistan'ın acısı Türkiye'nin acısıdır.

Öfkesi de Türkiye'nin öfkesidir.

Rasyonel bir izaha gerek yok; bu böyledir.

Türkiye o acıyı ve öfkeyi paylaştığını doğru dürüst ortaya koymalı.

Diplomatik lisan içinde dahî bunun bir yolunu bulmak mümkün olsa gerek.

* * *

Katliamlar, sürgünler, zorunlu kürtajlar...

Kelimenin tam anlamıyla soykırım yapıyor Pekin yönetimi; Doğu Türkistan topraklarını Uygurlardan ve diğer Müslüman topluluklardan 'temizleyip' Çinlileştirmeye çalışıyor…

Siyonist İşgal Rejimi'nin Batı Şeria'daki "yerleşimci"leri gibi milis kuvvet vazifesi gören "Han Çinlileri"nin sayısı Uygurların sayısını geçmek üzere…

"Öz yurdunda garip, öz vatanında parya" durumuna düşürülen Uygurlar buna isyan etmesin de ne yapsın?

İki Uygur'un öldürülmesi üzerine Urumçi'de yapılan nümayişler, yüreklerde biriken haklı isyanın taşmasıdır.

Bu nümayişleri bastırmak için kullanılan akıl almaz şiddet ise, ismi komünist kendi faşist Çin devletinin vahşi tabiatının gereğidir.

Yüzlerce göstericinin öldüğü bildiriliyor, bir tane polis veya askerin öldürüldüğü bildirilmiyor; "orantısız güç kullanımı"nın oranını varın siz hesap edin.

"Olayların sorumluları bulunsun" gibi silik tepkilerin soykırımcı Pekin yönetimine ne kadar hoş gelip sefa getirdiğini de hesap edin.

* * *

Denge siyaseti, tamam.

Fakat dengeciliğin bu kadarı düpedüz dengesizlik oluyor.

Yorumlayan :

Sayın Albayrak’ın söylediklerine katılmamak elde değil. Bir millet iki devlet dediğimiz Azeri kardeşlerimizden ne farkı olabilir Doğu Türkistanlıların. Kaldı ki insanlık adına dini, ırkı ve milliyeti ne olursa olsun Müslüman insana mazlumdan ve mağdurdan yana olmak yaraşır.

Birçok defalar Çin’e seyahat etmiş birisiyim. Hiç unutamadığım birkaç olay var. Bir akşam otele dönerken bir şiş, kebap satıcısının beni yüzümden tanıması mesela. Ne bir söz söylemiştim nede çekik gözlü Doğu Türkistanlıyım. Birden bana seslendi “ Gel birader ! Şiş Kebap “

Türk lokantasında tanıştığım bir Türk dostum da bu bölgeye yolculuk etmiş. Ettiğine edeceğine pişman olduğunu anlatıyordu;

-                          Pekin’den trene binip Sincan bölgesine gidip oraları görmek istemiş. Trene biner binmez perona dört kişi binmiş. Göstere göstere onu takip ettiklerini belli edip; İki tanesi vagonun bir kapısına diğerleri diğer kapısına ayakta dikilmişler. Gözleri hep üzerindeymiş. Trenden inince benim Türk olduğumu anlayan Uygurlular yanıma yaklaşıyordu. Evlerine davet ediyorlardı. Bende onlara zarar gelmesin diye hiç yüz vermedim. Konuştuğu kişilerinde yapılan zulümleri anlatması onu hepten korkutmuş. Bu bölgeye gelen Türkiye vatandaşlarının bazılarının bir daha geri dönemediğini öğrenmiş. Kendisinde Kanada pasaportu olmasa neredeyse öldürülecekmiş.

Doğu Türkistan dernek başkanını bundan sekiz ay önce dinleme fırsatı buldum. Bugün yaşanan trajedinin o günlerdeki konuşmasında gündelik bir olay olduğunu söylüyordu. Üç kişi bir araya gelemiyor. Askerler istediklerini yapıyor. Kur’an okumak yasak. Toplanmak yasak. Sokaklarda sıkı sıkı takip mevcut… daha fazlası bugünlerde kamuoyunun gündemine de gelmiş durumda olanların birer rutin olduğunu söylüyordu.

Derinden derine düşünüyorum da Doğu Türkistan(Sincan ) için rutin sayılan olayların bugün medya da yankı bulması biraz garip gelmiyor d. Irak savaşından önce Rusya’yı baskı altına almak için Çeçenistan destekleniyor. ABD müttefiki ülkelerde yayınlar yapılıyordu.Doğu Türkistan içinde aynı durumlar söz konusu idi. Sanki gizli bir el beş altı yıl boyunca anlaştı. Gelecek yıllarda ABD Çin ve Rusya’ya karışmayacak. Baskı altına alacak destek ve faaliyetlerde bulunmayacaktı. Çin ve Rusya da bu jeste karşılık olarak Irak savaşında sessiz kalmış olabilir.

            Her ne olmuşsa bugünlerde “ Öküz ölmüş ortaklık bitmiştir.”. ABD ve Müttefiki ülkelerde Çin ve Rusya aleyhine yayınları duyabiliriz. Rusya ve Çin tarafında  PKK dile getirilebilir. Tarih yazımıza şahit olduğunda gerçekleri çözeceğiz.