BEREAT /

‘FIRSAT’ ZAMANLARI (*)

Bu yazıyı cumartesi 24.2.2025 akşamı yazıyorum.

Müslümanların  Ay takvimine göre kabul ettiği Şaban ayı. Ayrıca dolunay; yanısıra Beraat/arınma , ‘kurtuluş’ gecesi . (1)

İçten öz eleştiri , ötekine ,yakınımızdakilere , kendimize yönelik haksızlıklarla yüzleşerek arınma ‘fırsatı’ (2)

Yine ayrıca,  24.2 / 2024  tarihi simetrik kodlu.  

Tarihteki  242 ve 224 rakamların aynı dizgenin iki yanına gelmesi. Bu denklik,  nadir oluyor. Bu yüzden “bir işe yaramalı”.

Yaramıyorsa, uygun ‘işi’  ya da uygulanacak yöntemi bilmeyişimizdendir.  

*

Hemen, “şamanlık bu,” ya da  “otobüs geçmeyecek durakta, otobüs beklemek.” demeyin. Olsun, otobüsün keşfi böyle damlalarla doluyor.   

Ayrıca şamanlık, paganlık… onlar da Yüce  Yaratıcıya  dair, veriye-değerlendirmeye dayalı ‘kendince’  arayışlar değil mi? Tek farkları, koşulların etkisiyle varlığın Bütün’lüğüne ulaşamayışları. Bu farka,  ‘çokluğun’  cehaleti veya  varlık alemindeki çokluğa kanmak  diyebiliriz.   Günümüzde  sözde tek tanrıcı kalabalıklar, Tek’liği  gündelik ihtiyaçlarına çoğaltıp  değiş- tokuş yaparak yaşıyor. Dışarıdaki çokluk sahte benlikleri artırıyor. Bu yaygın,  kanıksanmış sahtelik, içtenliği hapsediyor.

  .

“Ayrımcılık yol, yöntem,  tanım için gerekli” derken, ayırdıkça, ayrıldıkça evrimleşmiyor, doğaya, hem türlerimize zarar vermeyi sürdürüyoruz.  

*

Simetrik tarihin neye yarayabileceğinden söz ediyorduk. 

Görüngüler, kelimeler  rakamların;  rakamlar frekansların ara yüzü   varsayımından buraya geldik.

Evren, atom çekirdeğinin ( proton,nötron) altındaki ; foton, bozon, mezon, fermiyon, baryon, graviton ve dahasının  var-yok aleminin üstüne  bina edilmiş.   Mors dilindeki boşluklar gibi.  Biliyorsunuz mors dili boşlukların uzunluğundan, kısalığından doğmuş.Denk gelen rakamlar, bu yüzden dikkat çekiyor. 

*

“Tevbe kapısı yaşadıkça açık nasılsa”,  diye sürekli  yasayı çiğneyen ve af edilen ‘mahkumlara’ benziyoruz. (3) Yılda bir defa Bereat, Miraç, oruç; ‘indirim günleri’ misali manevi ihtiyaçları gideriyor.  Fakat  onca arınma fırsatlarına rağmen , müslüman topraklarında  savaş, zulüm, haksızlık azalmıyor. Tarihte azaldığı zamanlar da oldukça az.  Yani indirim günleri mantığı  ‘işe ‘ yaramıyor.

Çünkü çok tevbe ederken  içtenliği atlıyoruz.   İçten/samimi, özde-kararlı olmaya çoklukla ulaşamayız..  Bu yüzden döngüsel Beteat   ‘israf’ tuzağına saplanmış.  

Büyük mabedler, itinalı mefruşat, etkili  teğanniler… bizleri içtenlik evrenine ulaştırmıyor.     Artık ‘tekrar günlerini’, suret üretimlerini terk etmeliyiz. Çünkü orijinal olan içtenliktir.   

*

Arın’aklar,

Birim kavşağında

İki yol:

Biri iniş, dışarı;

diğeri, 

çıkış, içeri.

Biri yap- boz;

öteki, yek pare , yakamoz..

Şöyle  veya böyle” 

tüm olasılıklar;

içinde, dışında, kenarında

ne varsa.

Kaygı, umut;

acı, keder, mutluluk.

‘Aynı’ , ‘ayrı’ dediğimiz; 

korkup, özlediğimiz;

bizim,bizdeki;

‘benim’, ‘bendeki’.

Bütün’nü var eden zerreler. 

‘Selâmet’ mi, 

Kendini Bütün’de bil; 

yeter.

Açıklamalar: 

(*) https://tr.m.wikipedia.org/wiki/Berat_Kandili

(1) Şaban;  Arapça şˁb kökünden gelen şaˁbān ‎“«yayılma ayı», islami takvimde bir ay” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Arapça şaˁaba ‎‎ “yayıldı” fiilinin faˁlān vezninde masdarıdır.

(2) Her esnamız,her soluğumuz fırsat olduğu halde; şaşkınlığımızı işaretlerle aşmaya çalışırız.  Gerçek an’ları sürdüremeyip taklit günleri  oluşturuyoruz. Yaydığımız (Şaban) ne varsa gerçekliğin taklidi oluyor. Yoksa onları  işaretlemezdik. 

Şaban kelimesi  Arapça frṣ kökünden gelen furṣa(t) ‎ “bir işin yapılacağı aralık, vesile, şans” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Aramice/Süryanice prṣ kökünden gelen pirṣā ‎פִּרְצָה‎ “delik, gedik (özellikle surda)” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Aramice/Süryanice pəraṣ ‎פרצ‎ “delme, gedik açma” fiilinden türetilmiştir.

(3) ‘Mahkum’,çok katmanlı terim. Zorunlu olmanın nicelikleri. Dünya yalamı, sağlıksız , kusurlu coğrafya, beden içinde doğmak.  Hepsi hak, hakemden geçen takdirler. Öyle ise mevcuda vakıp karar vermeyelim. Doğum, ölüm zincirinde hak ediş halkalarını yaşıyoruz , diyebiliriz.  

 Arapça ḥkm kökünden gelen maḥkūm ‎ “yargılanan, yargılanmış, birinin egemenliğinde olan” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Arapça ḥakama ‎ “yargıladı” fiilinin mafˁūl vezninde edilgen fiil sıfatıdır.(Nişanyan)