Bazı dostlara da ayrıca sitem etmek istiyorum. Meseleyi cemaat-hükümet kavgası gibi görerek, bize dönüp “bırakın bu kavgayı” diyorlar. Ne olur yapmayın, dostun gülü derin yaralıyor. Siz bu konuyu kavga gibi mi görüyorsunuz? Bu meselenin haklısı haksızı yok mu? Hizmet kervanı eğitim üzerinden insanımıza ulaşıyor, gönüllere giriyor. Kendimiz kalarak dünyalara açılmak istiyoruz. Bir el, hem de dost bildiğiniz bir el gelmiş, boğazınızı sıkıyor. Yapma boğuluyorum, boğacaksın beni diye ikaz ediyorum, anlamıyor… Feryat ediyorum durmuyor, elini tutuyorum. Siz, onun elini tutmama itiraz ediyorsunuz. Boğazı sıkan el ile onu tutan el bir mi? Elini tutarken, bazı arkadaşlar üslup ayarını tutturamamış, tasvip edemem. Onlar adına özür dilerim. Pire ısırığı gibi görün. Kendiliklerinden birkaç tanesi sıçramışlar, ısırmışlar. Şimdi bütün kabahatimiz bu mu? Allah aşkına, pire için yorgan yakılır mı? Memleket yakılır mı? Demokratikleşmeye, istikrara, huzura kastedilir mi?

Yorum:

Özgür Bırakın Gitsin

Hükümet dershaneleri kapatacağına tek tip eğitim sisteminden kurtuluşun çarelerini aramalıdır. Devlete ait okullarda ve özel okullarda dayatmacı müfredat yerine her türlü eğitim kurumunun bu dayatmalardan sıyrılmalarına imkan tanınması, vatandaşa eğitim göreceği kurumu seçme hakkının verilmesi en doğru yoldur.

Kısa vadede şöyle bir uygulama yapılabilir. Ortaokuldan sonra isteyen özel okula, isteyen dershaneye, isteyen etüt merkezlerine vs. giderek, isteyen özel dersler alarak çalışmalarını sürdürür, üç yıl sonra yapılacak üniversite sınavına özgürce istediği kurumda hazırlanır. Tercih edilen kurumlar , öğretmenler bütçeden paylarını artırarak alırlar ve bu sayede eğitimin kalitesi artırılarak rekabet ortamı sağlanabilir. Sınav sonuçlarına göre başarılı kurumlar varlıklarını sürdürür, başarısız olanlar da doğal olarak sistem dışına çıkar.

Devlet de asli görevi olan insanların özgürce istedikleri eğitimi istedikleri kurumdan alma haklarını korumuş olur. Zorlamalar, dayatmalar, şekillendirmeler özgür iradeye yapılmış saldırıdır ki bu zulümlerin en büyüğüdür.