PKK ve AKP

Kont Tolstoy, dünyanın en ünlü yazarlarından biriydi, çok zengindi, başta Rus halkı olmak üzere bütün dünya ona saygı duyuyordu, insanlık var oldukça var olacak büyük romanlar yazmıştı ama mutsuzdu.

Her şeye sahip gibi gözüken bir adamın niye “mutsuz” olduğunu çevresindekilere bir türlü anlatamıyordu.

Sonunda “formülü” buldu.

“Dünyada tek bir insan bile mutsuz olsa ben mutsuz olurum.”

Bu, “ben bin yıl da yaşasam mutsuz olacağım” demekti.

PKK’nın yöneticilerinden Duran Kalkan’ın, “Devrimci halk savaşıyla AKP siyasetini yenilgiye uğratıp Kürt sorununun demokratik siyasal çözümünü böyle bir direniş temelinde gerçekleştirmeyi öngördük” dediğini okuyunca Tolstoy aklıma geldi.

Kalkan’ın açıklamaları da, “biz daha yıllarca silahla savaşacağız” demekti.

Çünkü PKK’nın “devrimci halk savaşıyla AKP siyasetini yenilgiye uğratma” ihtimali hiç yok.

Aksine, bu stratejiyle sadece AKP siyasetini güçlendiriyorlar.

AKP’nin ciddi bir biçimde yalpaladığı bu dönemde iktidarı sarsacak “demokratik bir muhalefetin” önünü kesiyorlar, AKP’nin PKK üzerinden “milliyetçi” oyları devşirmesine yardım ediyorlar.

Anlaşılıyor ki “on bin dolar milli gelir, karakolunu koruyamayan bir ordu, başbakanı eleştiren yazarı işinden attıran bir demokrasi, mahkûm olmayanları hapiste tutup mahkûm olanları salan bir hukuk sistemi” ile Osmanlı İmparatorluğu’nu kurabileceğini sanan hayalci bir siyasi iktidarımızla, bu iktidarı “devrimci halk savaşıyla” yeneceğini düşünen hayalci bir Kürt örgütümüz var.

Bu hayalcilerle “gerçek” bir barışa nasıl ulaşılacak, bilmiyorum.

AKP yönetimini de, PKK yönetimini de “gerçeklere” çekecek olan kendi tabanlarıdır ama bizde “eleştiri” kültürü pek yerleşmediği için “tabanlar” sadece alkışlıyor.

     Yorum:

     Özür

     Sayın Arkadaşlar;

     Yokluğum her ne kadar çok önemli değilse de birkaç haftadır yazı yazamadığım ve birkaç hafta daha yazmayacağım  için çok özür dilerim. Yazamayışımın sebebi aslında zaman bulamamak falan değil. Kısmen tembellik olsa da asıl nedeni beyindeki meşgaleler. Bazen beyin parmaklara yazı yazmayı emretmiyor. Daha doğrusu beyin kendisiyle meşgulken, kendisi dışındaki dünya pek ilgilendirmiyor. Yanlış olsa da beyindeki gelişmelere hakimiyet çok zor. Allah hiç kimseyi darda-zorda bırakmasın ve herkesin yardımcısı olsun. En önemlisi huzurlu bir yaşam nasip etsin.

Saygılar