Dünün penceresi
Zülfü Livaneli - zlivaneli@gazetevatan.com
________________________________________
01.08.2011
Birkaç yıl önce bir öğleden sonra odamda oturup gözlerimi yummuş ve Abdülaziz’den bu yana başına bela gelen sivil ve askerleri düşünmüş, bunları yazmıştım. Abdülaziz’den bu yana diyorum; daha önceye giderseniz, talihi yaver gtmiş, kelleyi cellattan kurtarmış pek az yönetici bulursunuz. Çünkü Osmanlı’da siyaset meydanı, idam meydanı anlamında kullanılır; idam edilenler için bazen ‘siyaset oldu’ denilir. Türkçe, politika ve idam kavramlarının aynı kelimeyle açıklandığı tek dildir.
Aklıma gelenler şunlardı. İnanın ki eksiktir, fazla değildir:
***
Padişah Abdülaziz: İki bileği kesilerek ve intihar süsü verilmek istenerek öldürüldü.
Padişah V. Murad: Padişahlıktan düşürüldü, Çırağan Sarayı’nda göz hapsinde öldü.
Padişah II. Abdülhamid: Padişahlıktan düşürüldü, Selanik’te sürgün hayatı yaşadı, Beylerbeyi Sarayı’nda göz hapsinde öldü.
Padişah Vahideddin: Yurt dışına kaçtı, sürgünde öldü.
Sadrazam Mithat Paşa: Taif zindanında boğduruldu.
Şemsi Paşa: Selanik’te öldürüldü.
Sadrazam Mahmut Şevket Paşa: Beyazıt’ta öldürüldü.
Sadrazam Hüseyin Avni Paşa: Kabine toplantısında öldürüldü.
Harbiye Nazırı Müşir Nâzım Paşa: Makamında öldürüldü.
Sadrazam Talat Paşa: Yurt dışına kaçtı. Berlin’de Ermeniler tarafından öldürüldü.
Harbiye Nazırı Enver Paşa: Yurt dışına kaçtı. Tacikistan’da çarpışırken öldü.
Bahriye Nazırı Cemal Paşa: Tiflis’te Ermeniler tarafından öldürüldü.
Mustafa Kemal Paşa: Ordudan azledildi, idam cezasına çarptırıldı.
Maliye Nazırı Cavit Bey: Ankara’da idam edildi.
Doktor Nâzım Bey: Ankara’da idam edildi.
Kara Kemal: Polis tarafından aranırken bir tavuk kümesinde intihar etti.
Kâzım Karabekir Paşa: Gözaltına alındı, ellerine kelepçe vuruldu, İstiklal Mahkemesi’nde yargılandı.
Ali Fuat Cebesoy Paşa: Gözaltına alındı, ellerine kelepçe vuruldu, İstiklal Mahkemesi’nde yargılandı.
İsmet Paşa: İstiklal Mahkemesi tarafından tutuklanma isteği Atatürk tarafından önledi.
Halit Paşa: Milletvekili iken Meclis’te öldürüldü.
Cumhurbaşkanı Celal Bayar: İdam cezasına çarptırıldı. Yaş haddinden idam edilmedi, hapis yattı.
Başbakan Adnan Menderes: İdam edildi.
Maliye Bakanı Hasan Polatkan: İdam edildi.
Dışişleri Bakanı Fatin Rüştü Zorlu: İdam edildi.
İçişleri Bakanı Namık Gedik: Gözaltındayken intihar etti.
Albay Talat Aydemir: İdam edildi.
Başbakan ve Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel: Tutuklandı.
Başbakan Necmettin Erbakan: Tutuklandı.
Başbakan Bülent Ecevit: Tutuklandı.
CHP Genel Başkanı Deniz Baykal: Tutuklandı.
MHP Genel Başkanı Alpaslan Türkeş: Tutuklandı, idamla yargılandı.
Başbakan Nihat Erim: Öldürüldü.
***
İşte Türkiye’nin Abdülaziz’den bu yana yaşadıklarından bir özet. Buna TBMM komisyon raporunda yer alan 17 bin faili meçhul cinayeti de ekleyin.
Gördüğünüz gibi; Türkiye, birbirinin kanına ekmek doğrayan insanların yaşadığı çok sert bir ülkedir.
Belki de alıştığımız için fark etmiyoruz ama sertliği bu kadar uzun sürdüren bir başka ülke bulmak zordur.
Dikkat ettiğiniz gibi bu listede öldürülen, hapsedilen milletvekilleri, sanatçılar, gazeteciler, öğretim üyeleri yok.
Çünkü bırakın bu köşeyi, gazetenin bütün sayfaları bile kurbanların listesini yayınlamaya yetmez.
Yorum;
Zalim sistemler kanla ölümle beslenir,
Savaş medeniyetinin hakim olduğu dönemlerde kan ve gözyaşları sel olur akar.
Barış medeniyeti dönemi ise mutluluk gözyaşlarıyla günahları arıtır.İnsanları
Daha dünyada temizler ve temiz olarak gönderir.İrtihali dar ı beka eylediderler
Onlara.zulüm ve savaş medeniyetlerinde ise öldü derler insanlara katilleri de
Kendileridir halbuki.Timsah gözyaşları yani.
İnsanlarda imtihan olunur durur.İslam kolaylık dinidir.Çünkü iki kelime söyler
Ve onun için çalışmaya niyet edersiniz.Bütün insanları kurtarmış gibi gidersiniz öbür dünyaya.”Adil Düzen” istiyorum….