Erbakan ve fecr-i sadık; Adil Ekonomik Düzen-9

Reşat Nuri EROL

28.7.2011

“Adil Ekonomik Düzen”in Krediyle İlgili Esasları…

7- SELEM SENEDİ Karşılığı Kredi: “Adil (Ekonomik) Düzen”de diğer kredi imkânı da “Selem Senedi Karşılığı Kredi” yani diğer adıyla “Sipariş Kredisi”dir.

Bu kredinin nasıl bir kredi olduğunu da yine bir misalle açıklayalım: Diyelim ki bir kimsenin bir mandırası mevcuttur. Bu mandırası tam kapasite ile çalıştığı zaman (A) kalitesinde (M) teneke peynir üretebilecek kapasitedir. Mandıra koyunları kendi besliyor veya piyasadan süt alıyor. Mayıs ayında bol süt çıkınca, Haziran ayında bu peynirleri üretip teslim edebiliyor. Mandıranın yöneticisi mesela Ocak ayında daha teslime 6 ay varken herkese soruyor ve diyor ki; “Ben mandıra sahibiyim ve mandıram şu zamanda, şu kalitede, şu kadar peynir üretebilecek kapasitededir. Biliyorsunuz ki Haziran ayında 1 Teneke Peynir 100 liraya satılıyor. Şu anda Haziran’a 6 ay var, şimdi bana 70 lira verirseniz, size mesela 5 Temmuz’da (A) kalitesinde (1) Teneke Peynir teslim edeceğim.” / Kim almak istiyor? Diyelim ki bu teklif karşısında herkes düşündü, 5 Temmuz’da 100 Liraya (1) Teneke Peynir almaktansa şimdi 70 lira vermeyi uygun gördü. Bu teklifi kabul edenler mandıra yöneticisine isimlerini, adreslerini bildiriyorlar ve 70 liralarını ödüyorlar, mandıra temsilcisi kapasitesini dolduracak kadar siparişi daha Ocak ayında almış oluyor ve bu siparişi verenlere bir “Selem Senedi” veriyor. / Bu senedin üzerinde, bu senedi ibraz edene 5 Temmuz tarihinde (A) kalitesinde (1) Teneke Peynir teslim edeceğini yazıyor, taahhüt ediyor, adresini, mührünü, imzasını koyuyor ve senedi parayı verene teslim ediyor. Böylece topladığı paralarla hammaddesini alıyor, masraflarını görüyor, işletme sermayesi ihtiyacını karşılıyor, mandırasını çalıştırıp peynirleri yapıyor. bilahare bu peynirleri “Selem Senedi” sahiplerine teslim ediyor. Senedi geri alarak taahhüdünden kurtuluyor.

İşte “Selem Senedi Karşılığı Kredi” bu mahiyette bir kredidir. Şeklen bakıldığı zaman ne var bunda, çok basit bir olay denebilir. / Halbuki “Selem Senedi” olayı çok büyük bir olaydır. “Faizci Kapitalist Sistem”le insanlığı sömüren emperyalizm ve Siyonizmi atom bombasıyla yıkmak mümkün değildir, fakat “Selem Senedi” ile yıkmak mümkündür. Çünkü halihazır “faizci kapitalist nizam”daki senetlerin yerini “Adil Ekonomik Düzen”de “Selem Senedi” alınca bugünkü haksız sömürü önlenmiş olmakta ve piyasaya pahalılık yerine ucuzluk gelmektedir. / Çünkü yukarıda da açıklandığı gibi “Adil Ekonomik Düzen”deki “Selem Senedi”nde senet “mal”ı temsil etmektedir. Dolayısıyla piyasada ne kadar çok senet varsa bu durum o kadar çok malın var olduğu etkisini yapar, ucuzluğa sebep olur. Halbuki “faizci kapitalist düzen”de senet parayı temsil etmekte, piyasada ne kadar çok senet varsa o kadar çok para var gibidir. Dolayısıyla senet ne kadar çoksa o kadar çok pahalılığa sebep olmaktadır. / Diğer yandan “Adil (Ekonomik) Düzen”de “Selem Senedi”nin vadesi ne kadar uzunsa o kadar çok ucuzluk var demektir. Çünkü, malın, mesela peynirin teslimine 6 ay varsa mandıra temsilcisi (1) Teneke Peynir için (70) lira ister, 3 ay varsa (1) Teneke Peynir için 85 lira ister böylece vade uzadıkça ucuzluk olmaktadır. Halbuki “faizci kapitalist nizam”da vade ne kadar uzunsa pahalılık o kadar çok olur. Çünkü vade ne kadar uzunsa alınan borç paranın üzerine o kadar çok “faiz” binmektedir. Dolayısıyla “faizci kapitalist nizam”da vade uzadıkça pahalılık artmaktadır.

Denilebilir ki, madem ucuzluk getiriyor o halde neden herkes “Selem Senedi” kullanmıyor? Bu soru safça bir sorudur. Çünkü “faizci kapitalist nizam”ı emperyalizm ve Siyonizm korumakta ve kollamaktadır. Bu nizamdan uzaklaşılmasına müsaade etmez. Hattâ topyekün savaş bile açabilir. Çünkü unutmamak lazım gelir ki bu “faizler” toplanıp sonunda dünya sermayesini elinde tutan emperyalizm, Siyonizm ve onların işbirlikçilerine ödenmektedir. Onun için netice itibariyle “faiz” bir bakıma emperyalizme ve Siyonizme ödenen harçsız vergi demektir. Mesela Türkiye’de IMF, ekonomik politikayı tanzim ederken piyasaya şu kadar para çıkartacaksınız diyor, bu miktarı zaruri ihtiyaçtan az tutuyor ki herkes mümkün olduğu kadar çok senetle ve faizle iş görsün./ Nitekim geçen asırda Fransa’da bir belediye başkanı, belediyenin parasının olmadığını görünce, özel fiş çıkartıp bu fişle çalışanların zaruri ihtiyaçlarını karşılayarak şehri imar edip genişletmiş, caddelerdeki dükkanları ve işyerlerini devletin parasıyla yüksek fiyata satarak zengin olmuştur. Çalışanları zengin etmiş, şehri de imar etmiştir. Bu durum karşısında emperyalizm ve Siyonizm Fransa’daki mevzuata “Kimse para yerine kaim olacak evrak tanzim edemez!” ilkesini koyarak kendi kontrolü dışında bu kabil faaliyetlerin yapılmasına engel oldu!