Erbakan ve fecr-i sadık; Adil Ekonomik Düzen-4

Reşat Nuri EROL

23.7.2011

1- “Para = Mal” (Para eşittir Mal) İlkesi: Adil Düzen’de “Para = Mal”dır (Para eşittir Mal). Bunun mânâsı şudur: İnsanlar ne değerde mal üretip bunu toplumun yararlanmasına sunmuşsa, onun karşılığında da, ona eşdeğer tüketim hakkı olduğunu gösteren senedini almıştır. Bu yüzden başkalarının yararlanmasına arz edilen mal ne kadarsa, vatandaşların cebinde de ona eşdeğer tüketim hakkı senedi yani “para” bulunmaktadır. Bu yüzden arz edilen malların toplam değeri ne kadarsa, vatandaşların cebindeki tüketim hakkını gösteren senetlerin toplamı yani para da o kadardır. Diğer bir ifade ile para = mal’dır (para eşittir mal).

2- “FAİZ YOK” İlkesi: “Adil (Ekonomik) Düzen”de faiz olmaz. Çünkü faiz, haksızlıktır, zulümdür... Kapitalist düzende faiz nedir? Malı üretiyorsunuz toplumun faydasına arz ediyorsunuz. Buna karşılık üretiminize eşdeğer tüketme hakkınızı gösteren senedinizi yani paranızı alıyorsunuz. Kapitalist düzende bu parayı bir bankaya koyuyorsunuz. Bir yıl sonra faizinin ilavesi ile beraber bu parayı size iade ediyor. Siz bu bir yılda yeni bir üretim yapmadınız. Buna mukabil size üretim yapmadan ilave bir tüketim hakkı veriliyor. Kapitalist düzen bu tüketim hakkını nereden veriyor? Ya açıktan para basarak veriyor. Bu takdirde bu herkesin hakkını alıp size vermek demektir. Çünkü açıktan basılan para arz-talep kaidesine göre mevcut malların fiyatlarını yükseltir veyahut başka bir üretenin hakkını alıp size vermektir. Bu da, o kimsenin yani üretenin, yani emekçinin, yani fakir fukaranın hakkını alıp getirip size vermek demektir. Her ikisi de haksızlıktır ve zulümdür. Bunun için “faiz” yiyen insan, fakir fukaranın göz yaşını içen, etini ve kanını yiyen insan gibidir. Kan içen bir vampir, bir landuru durumundadır. Saadeti başkalarının ızdırabında arayan insan durumundadır. / Ayrıca bir defa haklı veya haksız olarak sermayeyi ele geçiren kimse “faiz” yoluyla hiç emek harcamadan haksız olarak başka insanları sömürmekte ve oturduğu yerde büyük kazançlar elde edebilmektedir. Bu ise nefis terbiyesi görmemiş insanlardan fakir olanları zaruretten dolayı ahlâksızlığa iten, zengin olanları da haksız olarak elde ettikleri çok büyük kazançlardan dolayı ahlâksızlığa iten ve netice itibariyle toplumların “ahlâk çöküşü”ne sebep olan bir faktördür ve “faiz” 40 çeşit belanın mikrobudur. / Bu gerçekleri örtbas etmek ve bilerek veya bilmeyerek “faizci kapitalist nizam”ın savunuculuğunu yapmak için; -Para da özel bir maldır. Çünkü bunun istikrarı ve değerinin muhafazası için büyük emekler harcanmakta ve masraflar yapılmaktadır. -Malın kirası oluyor da, paranın kirası niçin olmasın? Faiz de kira gibi bir şeydir dolayısıyla haktır. -Çünkü sermaye de üretimin bir unsurudur. / Gerçeğe aykırı mütalaaların ve fikirlerin ileri sürülmesinin ilmî bir değeri yoktur. Çünkü “Vergi” bölümünde açıklanacağı gibi gerçekte para “sembolik bir değerdir” mal değildir, üretimin bir unsuru değildir. Para ne ekmeğin tuzudur, ne de motorun pistonudur. Ayrıca parada kiraya verilen mallarda olduğu gibi aşınma ve yıpranma söz konusu değildir.

3- “Karşılıksız Para Yok” İlkesi: Adil Düzen’de yukarıda da açıklandığı gibi para = mal’dır. Yani toplumun faydasına arz edilmiş bulunan üretilmiş mallar ne kadarsa vatandaşın cebinde ve piyasada o kadar para vardır. Ne fazla, ne eksik. Bundan dolayı “Adil Düzen”de karşılıksız olarak para basılıp piyasaya sürülmesi söz konusu olamaz. Çünkü üretim olmadan, mal karşılığı olmadan karşılıksız olarak piyasaya para sürülmesi haksız olarak fiyatların artmasına sebep olur, bu ise üretenlerin, emekçilerin hakkını yemektir. Ve “Adil Düzen”de temel esas herkesin kendi ürettiği kadar tüketmesidir, başkasının hakkını yememesidir.

4- “Paranın (arsa, tesis, standart mal, altın ve döviz) Karşılığında Olması” İlkesi: Adil Düzen’de alınıp satılabilen malları 4 grupta toplamak mümkündür. Bunlar satışa arz edilmiş arsalar, tesisler, standart mallar, altın ve döviz yani kıymetli madenler ve değerlerdir. Bunlar ne miktarda satışa arz edilmişse bunlar karşılığında o miktarda para mevcuttur. Alınıp satılabilen bu mallar dışında başka şey karşılığı olarak piyasaya para sürülemez.

Gelecek Yazı: “Adil Düzen”in parayla ilgili diğer 3 temel ilkesi: 5- İstenilen anda değiştirme ilkesi, 6- Herkese eşit muamele ilkesi, 7- Fiyatlar: “Arz-talebe dayalı kriterlere göre tespit edilir” ilkesi…