Yazı dizisinde  dört, beş yıllık siyasal seçim süreleri,  seçmen –seçilen ilişkisi ve  bunların toplumsal  yarar –zararlarına değineceğiz.

Amacımız insanlık aleminde yokluğu  büyük yıkımlara  ve yanlışlıklara sebep olan     vicdani adaleti yer yüzünde daha etkili ve  kalıcı kılmaktır.

Yine bunun sebebi,   vicdan ile  aklın  ayrılığını sonlandırmak;  birleşmelerini  sağlayarak varlıksal gereğimizi  yerine getirmektir.

Böylelikle, “toplumsal yarar” klişesini  yaşanır kılabiliriz; böylelikle,  toplumsal yarar ve adaleti, avuntu olmaktan çıkarabiliriz; böylelikle  adalet sistemini, umutsuzluk sarmalından sahici dayanışma ve  güven düzeyine çıkarabiliriz.  

Yanı sıra siyasal yönetim için seçilenlerin onların atadıklarının  vaatlerini canlı tutarak gerçekleşmesini;  sözde kalmamasını önleyebilir,  toplumsal barış ve gönenci  yaşanır  kılabiliriz.

*

Ali Şeriati’nin insanlığın uyanıklığını hiç kaybetmemesi için bir uyarısı var:

 “İnsanlık tarihinde adaletin ortaya çıktığı zamanlar,  gök yüzünde şimşek çakması  kadar kısa sürüyor.”

Buna karşın insan sormalıdır:

• ” İyilikçiler, bu kadar mı  hapsolmuş;  vicdan ve akıllar bu kadar mı ayrılmış,  etkisizleşmiş !? ”

Yine de astrofizik karamsarlığa yer olmadığını müjdeliyor:

“ Evrensel gelişim ve  yenilenme isteği, entropi etkisinin çok üstünde; olumluya dair umut,  her koşulda devam edecek.”

*

Sürekli altını çizdiğim gibi, evrende bozum/entropi,  gelişim ve  yenilenmenin çok gerisinde; çürüyüşler, yıkımlar  yeni oluşumları  engellemiyor; aksine  daha iyinin oluşması için   onlara gübre oluyor.

Yani olumsuzluklar olumluya galebe gelmiyor. Yeter ki üstümüze düşeni yapalım:

insanlık olarak   akı, vicdan ve ‘birliğimizi’ sağlayalım. (1)

Kısaca ne akıl, ne de  adalet(ölçülü denklik)  hiçbir zaman ‘yalnız’ kalmamalı; yanlarına  ilahi/asıl cevherimiz olan vicdanı  dahil etmeliyiz.(2)  

Vicdanın olmadığı akıl,  sefalet;

 vicdanın olmadığı adalet,  engellidir, aldatmacadır;

hatta,   bencilliğin maskesidir.

*

Adalet ile vicdanın birlikteliği  iki şekilde ortaya çıkıyor:

İlki,   ‘kendiliğinden’;  olaylardan sonra bilemeyeceğimiz kaotik şekilde.

Diğeri , spontane;  takibimizle “olay mahallinde. (3)

*

Başa dönersek  yeryüzünde adaletsizliğin bunca  yaygın olmasının sebebi, “ilk düğmenin” yanlış ilikten geçmesiyle başlıyor.

Bu ilik, varlığın birliğidir; insanlık bu birliği mutlaka hatırlayacak.

Açıklamalar:

(1)Aklımızı vicdanımızla  birleştirdikten sonra,  ancak  bu birleşmeyi sağlayanlarla birlik olalım.

Yöneticiler yüksek volümle hep ataktadır:

 “Birlik olalım!.”Birlik, evet;  fakat,  içini kim  dolduracak; güçlüler mi, sahipsizler mi?!  

Dünya kurulalı  beri  insanlık aleminde birliklerin kurum ve yıkımı kesilmedi. Bu birlikler nice birlikleri helak etti; nice ekinleri, ormanları, günahsızları  küle çevirdi.

Pek sihirli görülen ‘birliğin’ gücünü kim kullanacak; birliğin gücü kime, kimlere emanet edilecek; yasalara mı; yasaları uygulayacak olanlara mı?

Böyle bir güç,  hazcı tabiatı dinmeyen, vicdanı kendi sulbune hapsolmuş  insana  nasıl  teslim edilir !?

(2)Wicdan;  (Arap) 1.bulma, aklına getirme, 2.şiddetli gazap,”kaptırma”,vecd hali; köksel bağ, köksel hatırlama. . (Nişanyan).Yani her şeyin Bir’liğine  dair içsel kavrama(bulunç).

 Varlığın devinimi gelişim ve yenilenmeyi; devinim  ise süreçler yani zamanı oluşturmasını sağlayan evrensel modele yansıyan , sirayet eden Ruh’un etkisidir. Bu bir tür ilk hızı  sağlayan etmendir. (İlahi Nizam/Dr Bedri Ruhselman).

Ruhun varlıkla dolaylı, bedenimizle  doğrudan ilişkisine  ‘vicdan’ diyebiliriz. Her  ne kadar moleküler biyolojide ebeveyn, akraba bağı, vazopresin, oksitosine; toplumsal bağları,  serotonin, dopomin  gibi nero transmiterlere bağlı  görüyorsak ta onların varlığı, ilk cevherin  kimyasal evrimini sağlayan  Ruhun,  varlık üzerindeki   etkisidir.

(3) Tehir edilen, zamanında yerine getirilmeyen  adalet,  felaket toplar; yani mutlaka yerine gelir. Bu gecikmişlikler birikip “erdiğinde’ bedelini bütün toplum öder; yıkım kaçınılmaza olur.    Bu yüzden kadim bilgeler,  “beka adalettir,” demiş.