Kulak vermiyorlar…

Sağır ve dilsiz... / Evet, onlar sağırdırlar. Kırk yıldan fazladır Kur’an düzenini insanlara haykırıyoruz ama duymuyorlar. “Adil (Ekonomik) Düzen” aleyhinde bulunuyorlar. Söylediklerimize kulak vermiyorlar. Yanlışlarımızı ve eksiklerimizi gösteremiyorlar.

“Ellezîne keferû…” Bu âyette bilinen küfür tarif edilmiştir. O da Kur’an’ın insanlığı aydınlatan âyetlerine, müsbet ilme ve Kur’an ilmine kulak vermemeleridir. Israrla ve inatla “ADİL (EKONOMİK) DÜZEN”e karşı çıkmalarıdır, onu duymadan ve anlamadan reddetmeleridir. / Adalet Bakanı iken Cemil Çiçek dedi ki; “Kimin nesi varsa getirsin, değerlendirelim...” Biz de bir öneri hazırlayarak ona götürdük. Önerimiz şu idi. Dört yüksek kurul kuralım: Soruşturma Yüksek Kurulu, Savunma Yüksek Kurulu, Bilirkişiler Yüksek Kurulu, Hakemler Yüksek Kurulu. Bu kurullar bunları imtihan etsin ve yetki belgelerini versin. Sonra herkes hakemini seçsin, soruşturmacısını seçsin dedik. “Bu ‘Adil Düzen’dir, bu partide olmaz!..” dedi. Biz kendisine, “Herkes bildiğini getirsin demediniz mi?” diye sorduk. “Dedim ama o bizim düzenimiz içinde olursa dinleriz, sizinki ayrıdır.” dedi! İşte bu zihniyet küfürdür. Doğruluğunu bilseler de kendi düzenlerini yıkacağı için doğruyu kabul etmezler. Bile bile bir şeyi kabul etmemek küfürdür. Öğrenmemek ve kulakları tıkamak küfürdür. İşte AK Partili kardeşlerimizin dalaletleri buradadır. Bir gün imana gelecekler ümidindeyiz...

İnsanların çoğu müslimdir. Dünyadaki çıkarlarını gördüklerinde âhiretteki çıkarlara talip olurlar. Doğru bir insan olarak çıkarları içinde yaşarlar. / İnsanların çok azı mü’mindir. Bunlar dünya çıkarlarını terk etmiş olup Allah’ın emirlerini yerine getirmek için canlarını ve mallarını vermeye hazır olan kimselerdir. / Buna karşılık bunlar kadar küfretmiş olanlar vardır. Bunlar da mallarını ve canlarını hak düzenin gelmemesi için hasretmiş kimselerdir. İşte bunlar küfretmiş kimselerdir ve iman etmiş olan kimselere karşı savaşmaktadırlar. / Münafıklar da iktidarda kim varsa ona uyarlar. Onların küfürleri dünya çıkarları içindir, imanları da dünya çıkarları içindir. Bunlar da münafıklardır. / Çatışma küfretmiş olanlar ile iman etmiş olanlar arasında cereyan eder. İman etmiş olanlar iktidar olunca kâfirler de dünya çıkarları için mü’min olurlar. Küfretmiş olanlar iktidar olunca dünya çıkarları için kâfirler de küfrederler. Bunların dünyaları buna göre oluşur. / Âhiretlerinde mü’minler için cennet, kâfirler için cehennem vardır. / Demek ki iman etmeyen kâfirler değil küfretmiş olanlardır. / Bu iki adlandırmayı şimdi daha iyi anlamış oluyoruz. / Mü’minler de hiçbir zaman küfretmezler, ölürler ama imanlarından vazgeçmezler./ İman etmenin bir manâsı karşı tarafa güven vermedir. Yani ben sana saldırmayacağım demektir. Bunu yapan mü’mindir.

Canlılarda birlikte yaşama vardır. İnsan bedeni trilyonlara varan hücrelerden oluşmaktadır. Herkes ayrı canlıdır. Onların birlikte yaşamalarını DNA’lardan oluşmuş genler belirler. Her canlı genetiği ile topluluk kurallarına uyar. İlk yaratıldığı günde hangi kurallar içinde idiyse bugün de odur. Ne mekân içinde ne de zaman içinde bu değişmez. / Oysa insanlar topluca yaşama kurallarını kendileri koyarlar. Genetiklerinde kurallar yoktur, kural koyma yeteneği vardır. Böylece birbirinden farklı kuralları olan ayrı ayrı topluluklar oluştuğu gibi, zamanla kuralların gelişmesi ile uygarlık doğar. Demek ki uygarlaşma yeni şeriat kurallarının ortaya çıkması ile mümkün olmaktadır. / Sözleşmeler anlaşmalarla ortaya çıkar, kuralları sözleşmeler ortaya koyar. Bu sayede topluluğun kanunları belirir. Doğada yaşamak için doğa kanunlarının olması gerekir. Ateş bir yaksa bir yakmasa, bir ısıtsa bir ısıtmasa hayat olmaz. Armut ve diğer yiyecekler bazen zehir olsa onları yiyemeyiz ve açlıktan ölürüz. / Sosyal kanunlar da böyledir. / Kimin ne yapacağını bilirsem ben onunla ilişki kurabilirim, bilmezsem nasıl ilişki kuracağım? Topluluğun temel bağı kurallardır, sözleşmelerdir. Sözleşmelere uymayan halkın olduğu yerde artık düzen yoktur. Kâfirlerin temel vasfı da sözleşmelere uymamalarıdır. / Bugünkü Müslümanların en büyük hatası sözleşmeye uymayı angarya saymalarıdır. Kolay kolay söz vermektedirler, ondan sonra da sözlerine uymamaktadırlar. / Benim hayatımda en çok karşılaştığım zorluk bu olmuştur. Ben ağzımdan çıkan söze bağlı kalırım ve onu bozmamak için azami gayret gösteririm. On yerden vaat alırım, söz alırım, ona dayanarak birine söz veririm ama o sözünde durmaz ve ben de sözünde duramaz duruma düşerim. / İşte bu âyet (Enfal, 56) o küfredenlerin vasıfları olarak bunları anlatmaktadır.