ERGÜN YILDIRIM'IN BUGÜNKÜ YAZISI ŞÖYLE BİTİYOR:

"İslamlaşma hareketinin ve düşüncesinin mensupları ittihadı İslam söylemiyle, hegemonyalara karşı ve yıkılan hilafetle beraber Şer-i Şerifin bekçisiz kalışına bir çare ararken geliştirdikleri siyasal tekliflerdir. Batı modernliğinin tekil, türdeş ve baskıları karşısında da İslam yeniden yorumlandı. İslamlaşma, İslamizmi aşan bir çoğulluğu da yansıtmaktadır. İhvan, Milli Görüş, Risale-i Nur, NAHDA, gibi bir çok farklı tecrübeleri temsil eder. Çatışmacı olanlar olduğu gibi, uyum, dayanışma ve ihyadan yana olanlar çoğunluktadır. Fikriyat ve hareketin içinde ulema, aydın ve sufilerle karşılaşırız. İslamizm, Müslümanlara giydirilmeye çalışılan 'deli gömleği'dir, İslamlaşma ise tarihin akışında sürüp gelen ihya geleneğinin bugünlere düşen modern zamanlar arayışıdır."

TAMAMI İÇİN:

http://yenisafak.com.tr/yazarlar/ErgunYildirim/islamizm-ve-islamlasma-/37864

MÜMTAZER TÜRKÖNE'YE GÖNDERDİĞİM MESAJ...

Mümtaz Kardeş; Sözün vardı, gönderdiğim dosyalara bakacaktın... Bakamadın; ne diyeyim, canın sağ olsun... Biz 47 yıldır çalışmaya devam ediyoruz... Bizden sonrakiler de çalışacak... Hem de kıyamete kadar... Müslümanlar çalışacak... * Bu işler ARAPÇA ama "KUR'AN ARAPÇASI" ve "FIKIH" olmadan kesinlikle olmaz, olamaz; nitekim olmuyor... İslamcılık hakkında yazdıklarınız ve size karşı yazanlar bunun ya hiç farkında değiller veya çoook ama çok az farkındalar... Bu eksiklik sadece sizde değil; bin yıl önce Türk Hakanlar "İÇTİHAT KAPISINI KAPATMIŞ" VE 1000 YIL YAN GELİP YATMIŞLAR... Malum... Son Peygamber'e kadar bu işleri hep ulu'l-am (azimet sahibi) büyük peygamberler yaptılar... "Elulemau verasetü'l-enbiya / NEBİLERİN VÂRİSLERİ ÂLİMLERDİR." MÜÇTEHİT ALİMLER, KUR'AN ARAPÇASI VE FIKIH BİLEN ÂLİMLER... YANİ "ADİL (EKONOMİK) DÜZEN ÇALIŞANLARI" DİYEBİLİRİM; HİÇ DE MÜTEVAZİ OLMAYA GEREK DUYMADAN... Meydan boş... Müçtehit diyebileceğimiz üç-beş kişi kaldı, onlar da çok yaşlandılar... Keşke.. "100 MÜÇTEHİT YETİŞME VE ÇALIŞMA PROJEMİZ" ile ilgilenseniz... Keşke... Çağdaş bütün ana sorunları çözen "100 LOJMANLI İŞYERİ APARTMANLARI PROJEMİZ" ile ilgilenseniz... Keşke... KUR'AN ARAPÇASI VE FIKIH ile ilgilenseniz... Keşke.. Keşke... Keşke... Keşkeler çooook... Ama... * Kardeş; İslamcılık -sizin yazdığınız anlamda yazarsam- içtihat kapısı kapandığı 1000 yıl öncesinde ölmüştü ama ölüsü bile öylesine güçlüydü ki, bizi bin yıl yaşattı; hâlâ da iyi-kötü yaşatmaya devam ediyor... Ama işte buraya kadar... Merak etme... Allah var ve her şey O'nun kontrolünde... Şimdi... BU ÇAĞIN MÜÇTEHİTLERİ YETİŞİYOR... III. MİLENYUMUN MÜÇTEHİTLERİ YETİŞİYOR... VE ONLAR "ADİL DÜZEN MEDENİYETİ"Nİ KURUYORLAR... ... Yazacak çok şey var... Ama bu kadarı yeterli olsun... Gerisi; aylar öncesinde gönderdiğim dosyalarda... İlgilenmen ve derinleşmen dua ve dileklerimle... Selam, sevgi, saygı ve dualarımla... REŞAD

*** --- ***

VE CEVAP !

Reşat hocam, Lütfen affedin. Gönderdikleriniz beni aşan şeyler. Ulemanın işi. Galiba bu yüzden cevap yazmayı beceremedim. Bendeniz ündelik siyasete dair aklım erdiğince yorumlar yapmaya çalışıyorum. İçtihad işi çok ciddi bir iş. Adil düzene gelince. Son kitabımda biraz bahsettim. Çok pozitivist bir proje olarak görüyorum. Affınıza mağruren Mümtaz'er

BAŞBAKAN BAŞDANIŞMANI YALÇIN AKDOĞAN'IN BUGÜNKÜ YAZISI:

İSLAMCILIK VE AK PARTİ

http://haber.stargazete.com/yazar/islamcilik-ve-ak-parti/yazi-757689

ALİ BULAÇ,

YALÇIN AKDOĞAN'IN YAZDIKLARINI ÖNEMSİYOR...

YAZIYI OKUMANIZI TAVSİYE EDERİM...

http://www.zaman.com.tr/ali-bulac/islamcilar-ve-iktidar_2095235.html

Levent Gültekin

AK Parti kulislerindeki Ahmet Davutoğlu portresi

Dışişleri bakanı Ahmet Davutoğlu geçtiğimiz hafta bazı gazetecilerle bilgilendirme toplantısı yapmış. Katılanların yazdıklarına göre Davutoğlu Suriye sürecinde olup biteni uzun uzun anlatmış. Fakat bu yazıların satır aralarından edindiğim izlenimlere göre Davutoğlu ‘tereddütlü’, ‘daha çok ikna çabasında olan bir akademisyen’, 'işin nereye varacağını kendisinin de bilmediği bir ruh hali içinde’ ve ‘sıkıntılı’ bir profil çizmiş. Kuşkusuz izlenen Suriye politikasının verdiği tahribatı en fazla hissedenlerin başında Davutoğlu geliyor. Bunu hepimiz görüyor, gözlemliyoruz. Ne yapacağını bilmez bir durumda. Oluşturduğu politikalar istediği sonucu vermedi. “En iyi ben biliyorum” dediği bir alanda ciddi bir başarısızlık yaşıyor. Peki geldiğimiz tablo AK Parti kadroları arasında nasıl değerlendiriliyor? Daha birkaç yıl öncesine kadar Tayyip Erdoğan sonrası genel başkan adayları arasında adı geçen Davutoğlu’nun AK Parti grubundaki portresi nasıl? İşte son birkaç gündür bunun araştırmasını yaptım. İlginç bir tabloyla karşılaştım. İlk edindiğim izlenim Ahmet Davutoğlu’na karşı AK Parti grubunda inanılmaz bir öfke var. Suriye politikasının geldiği noktanın esas sorumlusu olarak Ahmet Davutoğlu görülüyor. Çünkü Ahmet Davutoğlu dışişleri bakanı olduğu ilk günlerden itibaren kendisine yöneltilen her eleştiriyi, her uyarıyı, her yorumu, her endişeyi “Siz karışmayın ben bu işleri çok iyi bilirim” tutumu ile değersizleştirmiş. Kısacası “ben bu işin teorisini yazdım, bu işlere ömrümü verdim, ne yaptığımın farkındayım” içerikli yüksek bir özgüven gösterisine de dönüşen bu tavır birçok AK Partilinin eleştiri yapmasının da önüne geçmiş. Canlarını yakmış. Öfkenin en büyük nedenlerinden biri bu. İkincisi, Davuoğlu’nun çevresine de sinen ‘yüksek kibir.’ Birçok kişi bu ‘kibirli’ tutumun yakıcılığından nasibini almış. Şimdi geldiğimiz noktada Suriye politikasının durumu ortada. Bu politikanın Türkiye’yi bir açmaza soktuğu konusunda neredeyse herkes hemfikir. Bunun en büyük sorumlusu olarak yukarıda da dediğim gibi zamanında yapılan eleştirilere, uyarılara, yorumlara sırtını dönen Ahmet Davutoğlu görülüyor. Birçok milletvekili şimdi şu soruları soruyor: Nasıl olur da kendinden bu kadar emin, bu işi bu kadar iyi bildiğini iddia eden birinin bütün öngörüleri yanlış çıkar? Nasıl olur da İran ve Rusya’nın alacağı tutumu baştan tahmin edemez? Nasıl olur da Suriye’nin yapısını, rejimin gücünü, bölge dengelerini bu kadar hafife alır? Nasıl olur da ‘stratejik derinlik’le uyguladığı politikalar bu kadar hüsranla sonuçlanır? Zamanında kendi eleştirilerini, önerilerini bu kadar değersizleştiren birinin vardığı nokta başarısızlık olunca kuşkusuz öfkenin boyutu da büyük oluyor. Aldığım izlenime göre Başbakan Erdoğan üzerinde yoğun bir Ahmet Davutoğlu baskısı var. Davutoğlu’nun politikalarına dönük eleştiriler en çok da Başbakana iletiliyor. Konuştuğum kişiler arasında Ahmet Davutoğlu’na olumlu bakan kimse görmedim dersem abartmış olmam. Herkesin ortak kanaati: Başbakan Erdoğan eğer zaafa düştü görüntüsü vermekten endişe etmemiş olsaydı Davutoğlu şimdiye çoktan bakanlığı kaybetmiş olurdu. Buna kanıt olarak da ABD seyahatinde Hakan Fidan’ın gölgesinde kalmasını gösteriyorlar. Herkes Esad’ın kalması durumunda Davutoğlu’nun gideceğini düşünüyor ama parti içerisindeki yorumlara göreyse tam tersi. “Esad kaldığı sürece Başbakan Erdoğan zafiyet görüntüsü vermemek için Davutoğlu’na dokunmayacak. Ama Esad devrildiğinde Davutoğlu’nun yerinde kalması çok zor.” Öyle ki parti içerisinde Yaşar Yakış profilindeki bir dışişleri bakanı hem Türkiye, hem de dış politika için bir kurtuluş olarak görülüyor. Bunlar edindiğim izlenimler. Kabul etmek gerekir ki Ahmet Davutoğlu’nun geldiği nokta siyaset yapan biri için zor.

***

TAMAMI İÇİN:

http://www.gazeteciler.com/levent-gultekin/ak-parti-kulislerindeki-ahmet-davutoglu-portresi-1018y.html

716. SEMİNER NOTLARINDAN BİR BÖLÜM...

...

"İslâmiyet’i anlatmak için onlarca yıl öncesinde kitaplar yazıyordum. Bilgisayar yoktu, daktiloda yazıyordum. Bunları yaparken bu çalışmaların değerlendirileceğini düşünmüyor, belki kimse okumayacak ve değerlendirmeyecektir diye düşünüyordum. Zaman zaman, dönem dönem, benim haberim olmadan Reşat Nuri Erol bunlara sahip çıkmış ve bugün bir “külliyat” oluşmuştur. Ali Bülent Dilek kardeşimiz de kendi kendine bunun üzerinde durulması işini yapmaktadır. Şunu iyice bilmeliyiz ki biz bir şey yapmıyoruz. İlâhi takdir vardır. O takdirin içinde Allah bize görev vermiş ve o görev yerine getirilecektir. Biz görevimizi yapıp yapmamaktan sorumluyuz. Olacaklar ise bize ait değildir. Allah haber veriyorsa onun olacağına inanmalıyız ama ne zaman olacağı üzerinde durmamalıyız. Acele olsun diye istememeliyiz. Onun için çene yapmamalıyız. Bizim görevimiz bize emredileni yapmaktır. Şu anda Yenibosna’da ne yapıyoruz? Allah bize ne görev vermiştir. Biz bunların hiçbirisini kendiliğinden yapmış değiliz. Allah istemiş ve O yaptırmıştır. Eğer katkımız olmuşsa hamd etmeliyiz. Dünyayı değiştirecek, “III. Binyıl Uygarlığı”nı kuracak işler yapıyoruz. Hiçbirimiz bunları planlamadık. Olaylar kendiliğinden gelişmiş, Allah bize de orada görev vermiştir. 1- Bu seminer 716. seminerdir. Bu seminerlerin oluşması ve devamı tamamen Reşat Nuri Erol’un sabırlı çalışmaları ile olmuştur, hâlen sabır ve sebatla çalışmaya devam etmektedir. Bu seminerlerin özelliği özgür yorumdur. Diğer faaliyetlerimiz bu seminerlerin tebliği ile başlamış, ne benim ne de Reşat Nuri Erol’un aklından geçmemiş oluşlar olmuş, mesela “RUHU’L-KUR’AN PROJESİ” doğmuştur. Şimdi Akadca ile Kur’an Arapçası üzerinde Dr. Mete Firidin arkadaşımız durmaktadır. Onun hiçbir gayesi yoktu, bunu basit bir zevk meselesi yapmıştır ama bugünkü Kur’an Arapçasının çıkışını anlayabilmemiz için oralara kadar inmemiz gerekmektedir. Mesela bu konu üzerinde çalışılmalıdır. Bu çalışma Kur’an’daki seyredin eski kavimlerin sonunu görün emrinin bir uygulamasıdır. 2- İkinci iş ise “RUHU’L-KUR’AN PROJESİ”dir. Allah Lütfi Hocaoğlu’nu, Tayibet Erzen’i, Leyla Koçyiğit’i ve Emine Hocaoğlu’nu görevlendirmiş ve yepyeni bir çalışma ortaya konmuştur. Proje Lütfi Hocaoğlu’ndan çıkmıştır ama hamiliğini bu üç hanım yapmıştır. O sayede biz şimdi size bu yorumları yapıyoruz. Yenibosna’da devam edilen bu çalışma “III. Binyıl Medeniyeti”nin oluşmasında seminerlerden daha çok muharrik olacaktır. 3- Yenibosna çalışmalarında üçüncü adım atılmaktadır, bu çalışmamız da “ORTAKLIK MUHASEBESİ”dir. Bugün ortaklık muhasebesi olmadığı için ortaklıklar kurulamamaktadır. Bu ihtiyacı Osman Aydın hissetmiş ve öğrenmek için İzmir’den İstanbul’a gelmiştir. Bu çalışma da dünyada yalnız İstanbul Yenibosna’da yapılmaktadır. 4- Şimdi “MÜÇTEHİT YETİŞME VE ÇALIŞMA MERKEZİ” kurulmuştur. İki araştırmacı katılmıştır; Osman Aydın ve Zeki Altuboğa. Üçüncü araştırmacı da katılmak üzeredir. Bu araştırma merkezimiz III. binyıl uygarlığı projesidir. Iraklı muhacir ve ilim adamı Şamil Şahin özel olarak ilgilenmiştir. Usul-u Fıkıh âlimi ve Reşat Nuri Erol’un otuz yıllık çalışma arkadaşı olan üniversite öğretim görevlisi Şamil Şahin’in bizzat kendisi iki defa Yenibosna’ya gelmiş, projemiz hakkında bilgi almış, broşür hazırlanmış ve Arapça olarak yayımlayacaktır. Bakınız, bunların hiçbirisi lisanımızın tahriki ile olmamıştır, takdir-i İlâhi ile olmaktadır."

...

YALÇIN AKDOĞAN

http://haber.stargazete.com/yazar/ak-parti-iktidarinin-10-yili/yazi-758650

Ya İstanbul düşerse! İHSAN DAĞI, ZAMAN

İstanbul’da yaşamıyorum. Çok da bilmem İstanbul’u ama çok severim. Hayattaki en büyük pişmanlıklarımdan biri İstanbul’da okuyup yaşamış olmamaktır. Belki hâlâ geç değildir, kim bilir? Bu şehrin hakikaten özel bir yer olduğunu düşünürüm. Tarihi, doğası ve insan dokusuyla eşsiz bir değerdir. Hele çok dinli ve çok kimlikli tarihsel dokusuna rağmen İslam’ın şehre bütün doğallığıyla oturması ona bambaşka bir boyut katar. Ben İslam’la coğrafyanın böylesine bütünleşerek bir ‘şehir’ oluşturduğu başka bir yer görmedim. Yahya Kemal’in bütün sadeliğiyle seslendiği ‘aziz İstanbul’dur o... İstanbul’u yirmi yıldır ‘muhafazakârlar’ yönetiyor. Çok hizmetleri oldu kuşkusuz, ama hataları da. Örneğin İstanbul’un tarihî silüetinin bozulmasına ses çıkarmadılar, hatta izin verdiler. Tarihî yarımadanın arkasında yükselen gökdelenler yıkılmadıkça bunu yapanlar ve yapılmasına izin verenler hayırla anılmayacak. Ayrıca Haliç Metro Köprüsü bir garabet... Bütün itirazlara rağmen ihtirasla yapmaya devam ediyorlar. Dahası, Çamlıca’da inşa edilecek caminin, kanalın, üçüncü köprünün ve havaalanının İstanbul’dan geriye ne bırakacağı kuşkulu. İstanbul’u ve Türkiye’yi yönetenler endişelere ve uyarılara pek kulak asmıyorlar. Özellikle yerel yönetimlerde ‘katılımcı’ yöntemlerin ne kadar önemli olduğunu unutmuş görünüyorlar. Yerel yönetimlerin halkın talep ve isteklerine duyarlı, hemşehrilerinin çeşitliliğine saygılı olmaları beklenir. İstanbul 1994 yılından beri ‘aynı muhafazakâr ekip’ tarafından yönetiliyor. Erdoğan’ın başbakanlığa yürüyüşü bu şehirdeki başarılı icraatlarıyla başladı. Milli Görüş çizgisinin cemaatçi yapısından çıkıp cemiyetle karşılaşması ve cemiyet tarafından kabul görmesi bu şehirde oldu. Şehrin farklı kimlikler, yaşam tarzları ve sınıflarla çoğul bir topluluk olduğunu anladığı, buna saygı gösterdiği için ‘milli görüş’ cemaati dışında ‘cemiyet’ten oy alabildi ve Türkiye’de iktidara yürüdü. Ancak şimdi aynı kişi, Taksim projesiyle şehrin birçok kesiminden gelen itirazlara hiç itibar etmiyor. Gezi Parkı’nın yıkılıp yerine alışveriş merkezi ve konut yapılmasına karar veriyor. Karşı çıkanlara da ‘ne yaparsanız yapın, biz kararımızı verdik, yapacağız’ diyor. Her tarafı alışveriş mekânları ve apartmanlarla dolu olan Taksim’de parkı yıkıp AVM ve residence yapmanın bir mantığı var mı, ‘ben istersem yaparım’ demekten başka? Park kamuya ait, yani halkın. Siz bunu AVM ve konut yaptığınızda kamunun malını alıp bireylere mülk olarak vermiş olacaksınız. Bu hakkı nereden alıyorsunuz? Anlamak zor... Yerel seçimler yaklaşıyor. İstanbul Erdoğan’ı iktidara taşıdı, yanlışlarında ısrar ederse iktidardan uzaklaştırabilir de. İstanbul’da yaşanacak bir yenilgi AK Parti’yi sıkıntıya sokacağı gibi Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı projesine bile darbe vurabilir. Türkiye’de olduğu gibi İstanbul’da da AK Parti hizmet ve kimlik siyaseti birlikte yürütülüyor. Genelde olduğu gibi İstanbul’da da başarılı. Ama hem hizmet hem de kimlik siyasetine ilişkin tepkileri de hesaba katmak gerekiyor. Hizmet siyasetinin ranta, kimlik siyasetinin muhafazakâr dindar tabanı kontrol etmeye ve esir almaya yönelik bir yaklaşım olduğu kanaati yayılıyor.

...

BU KADAR !

GERİYE NE KALDI ?

ÇOK AMA ÇOOOK AZ ŞEY !

http://www.zaman.com.tr/ihsan-dagi/ya-istanbul-duserse_2095547.html

Türkiye Şii ittifakına karşı oyuna sürükleniyor Suriye-İran-Hizbullah işbirliği değil ama Ankara’nın her geçen gün bu ittifakın karşısında konumlanması şaşırtıcı. GAZETECİLER.COM - "Kimin ne amaçla başlattığı ve sürdürdüğü tartışılır ama... bölgemizde Sünni-Şii farklılığı temelinde giderek sertleşen bir oyun oynanıyor. Ve maalesef, ... Türkiye her geçen gün bu oyuna daha fazla dâhil oluyor." Bu satırlar Vatan gazetesi yazarı Ruşen Çakır'ın bugünkü köşesinden. Çakır, Yaklaşan mezhep savaşları ve Türkiye başlıklı yazı serisinin ilk yazısında Suriye-İran-Hizbullah eksenindeki şii blok'a karşı Türkiye'nin tavrının her geçen gün daha radikal bir şekilde belirginleştiğini yazdı. Vatan yazarı bunun bilinçli bir tercih olup olmadığını ise şöyle yorumladı: "Sonuç olarak Suriye’de Baas rejiminin bekası, Tahran rejimi ve Hizbullah’ın bekası anlamına geliyor. Suriye-İran-Hizbullah işbirliği değil ama Ankara’nın her geçen gün bu ittifakın karşısında konumlanması şaşırtıcı. Ve burada can alıcı soru şu: AKP hükümeti, daha 2006 yılında İran asıllı Amerikalı araştırmacı Vali Nasr’ın “Şii Uyanışı” diye kavramsallaştırdığı olguya karşı bilinçli olarak mı pozisyon alıyor yoksa bu noktaya sürükleniyor mu? Bana göre ikinci şık geçerli. Çünkü Ankara yıllarca, başta ABD, İsrail ve kısmen Avrupa’nın tehditvari uyarılarına rağmen Şam ve Tahran rejimleri ile Hizbullah ve Hamas’la (ki bu örgüt Katar ve Suudi Arabistan’ın bastırmasıyla yakın zamanda saf değiştirdi) hep iyi ilişkilerini korudu. Öyle ki en kritik konularda bu rejim ve örgütlerle Batı arasında arabuluculuğa talip oldu. Bu girişimlerin başarısız olmasında hem bu rejimlerin ve örgütlerin, hem Batı’nın, hem de Ankara’nın sorumlulukları vardır ama bu başarısızlıklara bakıp strateji değiştirmeye yönelmenin Türkiye’nin hayrına olmayacağı da muhakkaktır.

Ak Parti’nin dünü, bugünü? ABDÜLHAMİT BİLİCİ

ZAMAN GAZETESİ

Tartışmasız biçimde Türkiye siyasi tarihine damgasını vuran Ak Parti’nin, içte ve dışta her türlü olumsuz şartlara rağmen ayakta kalmayı başardığı 10 yıllık serüvenini ve ekonomiden demokrasiye birçok alanında gerçekleştirdiği reformları partinin teorisyeni Yalçın Akdoğan’dan dinlemek anlamlıydı. İslamcılık ve gizli ajandası olmakla suçlandığı ilk günlerde geliştirdiği “muhafazakar demokrat” kavramı, onun fikri çabasıydı. Bu kavram, iç siyasette eski tabandan kopmadan merkeze açılma yolunu açarken, özellikle ‘Milli Görüş’ antipatisi ve 11 Eylül sendromu içindeki Batı’da da partinin işini kolaylaştırdı. Şehir Üniversitesi’nin düzenlediği “İçte ve dışta Ak Parti’nin 10 Yılı” sempozyumunun açılışında konuşan Akdoğan, darbe girişimleri, kapatma davaları, gece yarısı bildirileriyle geçen süreçte partinin izlediği siyasetin kritik unsurlarını paylaştı. Ona göre resmi muhalefet, iktidarmış gibi statükocu bir siyaset izlerken, Ak Parti iktidarda olmasına rağmen muhalefet dilinin dönüştürücü enerjisinden yararlanmıştı. Bir yandan küresel güçlerle çalışırken diğer yandan Filistin, BM reformu gibi konularda eleştirel olabiliyordu. AB, Ermeni meselesi, Kıbrıs gibi konularda alışılanın dışında ‘yüksek siyaset’ izlendi. Adil düzen gibi sonuçları test edilemeyen ve bir kesime hitap eden politika yerine somut başarıya dayanan ve herkese hitap eden reel politikalar benimsedi ama idealleri unutmadı...

...

DEVAMI..

http://www.zaman.com.tr/abdulhamit-bilici/ak-partinin-dunu-bugunu_2096046.html