05.03.2017

Geçen yıllardan birinde o dönemde Başbakan olan şimdiki Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'a sormuştum:
-Eline kalemi alan ya da kürsüye çıkan herkes, kendisini sizi eleştirmekle görevliymiş gibi görüyor. Bu kadar yoğun biçimde eleştirilere hedef olmak sizi rahatsız etmiyor mu?
Erdoğan bu soruma şöyle cevap vermişti:

Haklı eleştiri yararlıdır
-Haklı eleştirilerden neden rahatsız olayım ki... Demokrasinin fazileti çok seslilikten kaynaklanır. Keşke ana muhalefet iktidara alternatif olabilse... Haklı eleştiri, o konuda aynı hatayı tekrar etmemenizi sağlar. Bu konuda iki mesele var anlayamadığım. Birileri hakaret etmekle eleştirmeyi karıştırıyor. İkinci mesele de eskiden beri hukukumuz olan bazılarının, her konuda sadece beni yermek için kalemlerini ve dillerini kullanmaları. Bu karakter değişikliğini de hiç anlayamıyorum.

Tamamı için http://www.sabah.com.tr/yazarlar/barlas/2017/03/05/hakli-elestiriye-herkes-saygi-gosterir

Yorum:

Hakkı söyleyen dosttur

Kim tarafından yapıldığı önemli olmadan, sadece ama sadece söylenene kulak verilebilse öyle inanıyorum ki bugün çok büyük sorun haline gelen bir çok şeyi çözmüş olacağız.

‘Eleştiriye açığım ben’ ifadesi bana artık hiç de dürüstçe söylenmiş gibi görünmüyor. Söylenen bu olsa da yapılanlar, olumsuz eleştirilere kimsenin tahammülü olmadığını gösteriyor. Herkes takdir bekliyor, herkes beğenilmek istiyor. Bu tutum da özellikle yiyici tayfa dediğimiz bir kesimin işine yarıyor. Onların işi hep övmek ve şişirmektir. Bunlar dost değildir, çıkarcı ve korkaktırlar. Hak için, Allah için konuşamayacak kadar kendi menfaatlerine düşkündürler. Bugünkü siyasilerin çoğunun bana göre talihsizliği de budur. Etraflarında güvenebilecekleri, onlara acı da olsa onların iyiliği için gerçekleri söyleyebilecek dostları, mesai arkadaşları yoktur. Yazık!