N’olacak bu cemaatin hali! Abdurrahman Dilipak Artık “cemaat” diyemiyoruz.. Geçen gün internete düşen bir müzik vardı “Hocaefendi” isimli! “Hocaefendi” de diyemiyoruz.. Hizmet de etiketlendi.. “Camia” tutmadı, ama “Paralel devlet / Paralel yapı / Paralel örgüt” tuttu.. Risale-i Nur talebelerinin çok büyük bir çoğunluğu cemaatin Risale-i Nur ile ilişkilendirilmesinden rahatsız.. Bunlar tamam da, bir de bu yapıya inanarak gönül vermiş ve perde gerisinde olup-bitenlerden habersiz ve bu iddialara inanmak istemeyen büyük bir çoğunluk var.. 40 yıldır bugünü beklemişler. Bugüne kadar gizlenmişler ve hep vermişler.. Gülen ve bu yapı hakkındaki iddiaları kabullenmek istemiyorlar.. Bazı gerçekleri görüp ayrılanlar, aldatılmış duygusu ile öfkeliler.. Aynı aile içinde farklı görüşlere sahip insanlar var.. Bir yandan bu insanlar teolojik bir sendrom yaşıyorlar.. Bir yandan bir kehanetin peşinde, hayal dünyasında yaşayan medyumik insanlar var.. Onlar zaten bu hareketin kozmik mesajlarla yönetildiğini düşünüyorlar.. Mehdiyet, Mesihiyet, Deccaliyet hepsi birbirine karışmış durumda.. Bu iş, yıllardır Masonluk hakkında Müslüman toplulukları kışkırtıp peşinden koşturan Adnan hocanın, Mason olduğunun anlaşılması gibi bir durum sözkonusu.. Adnan hocanın Mehdiyetinin şifrelerinin hahamlar tarafından Tevrat sayfalarında gizlendiği iddiası bile, taraftarları arasında manevi bir keşif olarak algılanıyor.. Aslında “Cemaat” tartışmaları, diğer “Cemaat”ları da yakından ilgilendiriyor ve etkiliyor. Çünki, benzer iddialar ve ilişkiler, diğer birçok “yapı”da da var.. Kendilerini kaptırdıkları hipnozdan kurtulup, gerçek dünyaya dönenler ilginç şeyler anlatıyorlar.. Cevap anahtarı eline tutuşturulup yüksek puanla üniversiteyi kazanıp, en yüksek grubtaki bir fakülteye giren ama bu durumu içine sindiremeyip öğrenimine ara verenleri mi sayarsanız, kendilerine verilen birtakım görevleri “!” yapmadıkları için eğitim giderleri ile ilgili borç senetleri önlerine konanları mı, say say bitmez.. Memuriyet sınavlarında oynanan oyunlar ve belli kadrolara yerleştirilenlerin yükseltilmesi için yapılan çalışmalar ve işletilen ödüllendirme programları, rakiplerin bütün ilişkilerinin izlenerek, nasıl fişlendikleri ve sicilleri ile oynandığı.. Kimileri bütün bu olanları ailelerinden gizlemişler. Bazıları ailelerine açtıklarında sorunlar yaşamışlar. Ailelerinden kopartılan çocuklar var.. Ya da eşler arasında yaşanan sorunlar.. Ders halkalarına ilk katılanlar için herşey çok hoş.. Bir üst halkaya geçtiklerinde ketumiyet ve takiyye başlıyor.. İlk halkada herkese hoşgörü ile bakılırken, bir üst halkada herkese şüpheyle bakılıyor.. Bir üst halkada sizden fedakarlık bekleniyor. Mahrumiyet ve çile size manevi bir haz kazandırıyor! Size birtakım garantiler ve gelecek garanti ediliyor.. Gizli bilgiler servis edilmeye başlanıyor.. Esoterik birtakım düşlerin yorumları ile gerçek dünyadan kopartılmaya başlanıyor çocuklar.. Başarıya odaklanmış bir hareket. Başarılılar toplanıyor ve onlara doping yapılarak yükselmeleri sağlanıyor.. “Türkçe Olimpiyatları” oltaya takılan bir yem, bir PR çalışması.. Vitrin dekoru.. Hoşgörü ödülleri de öyle, Abant toplantıları da.. Her şey dershanelere, yurtlara ve okullara bağlı.. Buradan yola çıkılarak insan kaynakları bu alandan sağlanıyor. Çocukları üzerinden ailelere ulaşılıyor ve buradaki başarı örnekleri ile işadamlarından destek sağlanıyor ve aynı şekilde işadamlarına içeride ve dışarıda birtakım imkanlar sağlanıyor.. Yapı, olimpik helezonlara benziyor. İç içe geçmiş yapılar ayrık otu gibi yayılıyor ve olimpik helezonlara benziyor. Hepsi iç içe geçtiği halde birbirinden bağımsız gibi gözüküyor.. Kast sistemine benzer bir yapı içinde sektörler kompartmanize edilmiş.. Bu yapıyı anlamak için çok uluslu şirket yapılarını, Oppus dei hareketini, mesela Amerikan kolejlerinin ve Amerikan Board Neşriyat Dairesinin çalışma yapısını iyi incelemek gerek. Yine Vatikanın İnsani yardım örgütü, Amerikan YMCA, İngiliz God’s Army hareketlerinin yapılarını incelemek gerek.. Bu okullar, Euro İslam hareketinin misyoner okulu.. Bizim çocuklarımız bu yeni dinin misyonerleri olarak yetiştirilmek isteniyor sanki. Türkiye markası ile diğer İslam ülkelerine pazarlanmaya çalışılıyor.. Böylece İslam, Hıristiyan, Yahudilik karması yeni bir dünya dinine giden bir kapı aralanıyor gibi sanki! Bu durum Mehdiyet ve Mesihiyet anlayışı çerçevesinde kozmik bilgiler ve esoterik yorumlarla teolojik bir çerçevede sunulmaya çalışılıyor.. Kuşkusuz bu bilgiler Masonlukta olduğu gibi ilk derecedeki kişilerin bilmesi gereken bilgiler değil.. Bazılarının ömür boyu bu “hizmet”in içinde olup, kime ve neye hizmet ettiğini bilmemesi de mümkün.. Bu iddiaların doğruluğunu kabul etmeleri birileri için kolay olmayacak. Hatta kendi gözlem ve şahidliği bunun böyle olmadığı şeklinde olacak büyük bir ihtimalle. Ketumiyet ve takiyye de doğru bilgilere ulaşılmasını engelleyecek.. Ama artık sistem deşifre olduktan sonra ve internet çağında bunların uzun süre gizli kalması mümkün değil. Kuşkucu bakışla, bazı küçük parçacıkları bir araya getirerek azıcık kafa yoranların derin gerçeğe ulaşmalarının hiç de zor olmayacağı ortada.. Bütün bu gerçekler ışığında, inancını kaybetme tehlikesi ile ne yapacağını bilmeyen, kendini ilahi bir projenin ruhani temsilcisi olarak gören birilerinin bir anda geçmiş, bugün ve geleceklerini kaybederek karanlık bir komplonun aracı olarak sanık sandalyesine oturtulması endişesinin onların ruhunda koparttığı fırtınayı da hesaba katmak gerek. Bu insanları kazanmalıyız.. Onlar büyük ölçüde bir yanlışın kurbanı olan insanlar ve gerçeği kabul etmeleri kolay olmayacak. Sabır ve teenni gerek.. Yapı bir kere deşifre olduktan sonra gücünü koruması mümkün değil. Ama hâlâ eğer Evrenesoğlu’nun, Adnan hocanın takipçileri varsa, Hocaefendinin de takipçileri olmaya devam edecektir.. 28 Şubat’ta Kalkancı’nın bile peşine takılanlar olduktan sonra cemaatin peşine takılan kalabalıklar sürpriz değil.. Selâm ve dua ile..

RÖPORTAJ Cemaat hükümet kavgasını bu mektup başlattı 20 yıl İslamcı, muhafazakar camianın medyasında çalışan Levent Gültekin kavgayı başlatan mektubu ve içeriğini anlattı

Levent Gültekin yaklaşık 20 yıl İslamcı, muhafazakar camianın medyasında çalıştı. Kendi tabiriyle onlarla büyüdü, onlarla beraber hayal kurdu. Yeni Şafak’ta çalıştı, Gerçek Hayat dergisini çıkardı. Star gazetesinde, 24’te, Cine 5’te üst düzey yöneticilikler yaptı. Bugün Türkiye’de etkili noktalarda bulunan insanlarla bir mahalle birlikteliğine sahip oldu. diken.com.tr'den Müjgan Halis, Levent Gültekin ile konuştu. Gültekin, geçmiş birlikteliklerin onların reflekslerini fark etmeye kolaylık sağladığını söylüyor. “Aldıkları tutumun motivasyon kaynağını daha kolay anlıyorum. Ne yapabileceklerini, nereye yöneleceklerini, asıl dertlerinin ne olduğunu dışarıda durmanın da verdiği avantajla daha rahat gözlemleyebiliyorum” diye konuşuyor. İşte eski mahallesinden bir süre önce ayrılan ve gazeteciler.com sitesinde uzun süredir çarpıcı makaleler kaleme alan Gültekin'in o röportajda anlattıkları: BEN DEĞİL MAHALLE TOPYEKÜN TAŞINDI Eski ‘mahallenizden’ taşındığınızı söyleyebilir miyiz? Doğrusunu isterseniz ben bir yere gitmiş değilim. Fakat bir mahalle topyekûn bir yere taşındı. Gücün, iktidarın yanına. İsmet Özel derdi ki ‘Hangi gerekçeyle sosyalist olduysam aynı gerekçeyle de Müslüman oldum.’ Benim için de durum bundan farklı değil. Dindarlığı önemsememe gerekçe olan değerler benim onlardan ayrışmama da bir gerekçe oldu. Peki neydi sizi onlardan ayıran değerler? Son üç dört yılda gördüklerim, duyduklarım, yaşadıklarım bana dürüst, ahlaklı, nazik, saygılı, adil, özgürlükçü biri olmak için İslamcıların arasında durmanın akıllıca bir iş olmadığını gösterdi. (...) AMAÇ KAVGAYI TABANDAN SAKLAYIP GEMİYİ YÜZDÜRMEK Yaklaşık iki buçuk yıl önce bir yazınızda AK Parti ile Cemaat’in birbirlerinden nefret eden, birbirlerinin kuyusunu kazan gelin ile kaynana gibi olduklarını ve misafir yanında karşılıklı gülücükler saçtıklarını yazmışsınız. Size 2.5 yıl önce bu satırları yazdıran hangi dinamiklerdi? AK Parti ile Cemaat arasında yaşananları iki tarafa da yakın olanlar biliyordu zaten, gizli bir şey değildi. Sadece kamuoyu önünde birbirlerine saygılı, hürmetli davranıyormuş gibi yapıyorlardı. Amaç kavgayı tabandan saklamak gemiyi yüzdürmekti. Peki ilk ne oldu da su yüzüne çıktı? Özellikle 7 Şubat’tan sonra Başbakan Cemaat’e güvenini kaybetti. Ve bu güvensizliğini de bürokrasideki tercihleriyle göstermeye başladı. Aslında bunun 7 Şubat’tan daha gerisi de var. O da şu: Hükümet iktidara geldiğinde bürokrasiye atayacağı insan kadrosunun ağırlıklı kısmını, yüzde 80 diyebiliriz Cemaat tabanından tercih etti. Çünkü kendi dünya görüşüne yakın, yetişmiş başka insan kaynağı yoktu.(...) GÜLEN MEKTUP YAZDI, ERDOĞAN KABUL ETMEDİ Ne zaman başladı bu rahatsızlık? Zannediyorum, üç buçuk yıl önce. MİT krizinden bir yıl kadar önce. Çok konuşulan bir olay vardır: Fetullah Hoca, üç buçuk yıl önce başbakana içinde 150-200 kişilik isim listesi de olan bir mektup gönderiyor. Diyor ki: “Güneydoğu’da belli başlı kadrolara bu isimleri atayın göreceksiniz Kürt sorunu diye bir şey kalmayacak.” Bürokrasi kadrosu mu? Evet, öğretmen, doktor, başhekim, emniyet müdürü, yargıç gibi önemli kadrolar. Mantık şu: Benim yetiştirdiğim insanlar toplumla diyalog kurmada daha mahir. Bunlar bölge halkıyla çok sıcak bir diyalog geliştirecek ve toplumla devleti barıştıracaklar. Kürt sorunu diye de bir şey kalmayacak. Başbakan’ın cevabı ne oluyor? Başbakan listeye bakıyor ve kendi alanına bir müdahale olduğunu söyleyip teklifi reddediyor. Yine mevzu Kürt sorunu yani? Evet. İlk güvensizliğinin temeli odur. Ondan sonra sırtlarını birbirlerine karşı sağlama alma ihtiyacı hissetmeye başladılar. Başgösteren güvensizlikten sonra başbakan, ‘O kadar verdik, ben sizin önünüzü açtım, ama ben açtıkça siz benim önümü kapamaya başladınız’ aşamasına geldi. Örtülü bir çekişme başladı akabinde. Bu böyle giderken MİT operasyonu oldu ve orada her şey koptu. İktidar artık atamalarda Cemaat’e göz açtırmamayı prensip edindi. BAŞBAKAN'IN İKİ YIL ÖMRÜ KALDI DİYORLARDI MİT operasyonu gerçekten de başbakanı doğrudan hedefleyen bir şey miydi? Bu konuda kimsenin şüphesi olduğunu sanmıyorum. Cemaat çevrelerinde konuşulan şöyle bir hesap vardı: Başbakanın iki yıl ömrü kaldı. Siyasi etkinliği kalıcı hale getirecek organizasyonlar yapılmalı. Ölmesini mi bekliyorlardı başbakanın? Bekleme demeyeyim de, geleceğe dönük plan diyelim. Neyin planıydı bu? Bürokrasideki etkinliğe siyasi etkinliği katmak. Çünkü bürokrasinin en rahat ettiği –bu Kemalistlerin olduğu dönem için de geçerli- zayıf iktidardır, koalisyonlardır. Bürokrasinin karşısında dirayetsiz, hatta mümkünse bir koalisyon olduğu zaman iktidara istediğiniz birçok şeyi yaptırabilirsiniz. Karşılarında blok bir iktidar ve dirayetli bir başbakan var. O, bürokrasinin hareket alanını daraltıyor. Çünkü bürokrasi de artık Cemaat demek. Hem de öyle 300-500 kişi değiller. Cemaat’in bürokrasideki iktidarını tamamlamak için son bir adım kalmıştı. Yargı- emniyet-istibarat sacayağının üçüncüsünün tamamlanması MİT’in de kontrole alınmasıyla olacaktı. Çok uğraştılar. Güneydoğu’yla alakalı bahsettiğim listeyle başlayan tereddüt Cemaat’in MİT’te etkinlik kazanmasının da önünü kesti. Yani başbakan artık daha temkinliydi. İşte tüm bu kavgalar verilirken kamuoyu önünde birbirlerine saygı, hürmet dileklerinde bulunuyorlardı. RÖPORTAJIN TAMAMINI BURADAN OKUYABİLİRSİNİZ

http://www.diken.com.tr/manset/18-subat-2014/

Ses kayıtlarından neyi anladık? 21 Şubat 2014 Cuma Levent Gültekin acikcenk@gmail.com Kimle kim arasında olursa olsun, özel konuşmaların internette yayınlanan ses kayıtlarını yazı konusu etmek hoşuma gitmiyor. Ne yazık ki, Türkiye gündemi, bu tür ihlaller, özel hayata müdahaleler, teşhirlerle dolu. İstesek de uzak duramıyoruz. Başbakan Erdoğan’ın telefon konuşmaları art arda yayınlanıyor. Cemaat lideri Fethullah Gülen’in telefon konuşmaları da öyle. Mahremiyetin hiçe sayılmasına mı yanalım, bu mahremiyetin şoke edici mahiyetine mi, bilemiyoruz. Hepimiz, bir topluluğa hitap ederken azami derecede özenli ve dikkatliyizdir. Kimilerimiz, özel konuşmalarımızda, eş dostla muhabbet ederken daha rahat olabiliyoruz. Ancak aradaki fark üslup farkıdır. Genel konuşmalarımız ile özel sohbetlerimiz arasında zıtlıklar, birbiriyle temelden çelişen nitelikler varsa, vaziyet vahim demektir. Başbakan, Deniz Baykal’ın “kaseti” yayınlandığında, “Bu özel hayatın ihlalidir” diyenlere cevaben “Ne özeli, genel genel!” demişti. Şimdi, kendi özel hayatı ifşa ediliyor. Fethullah Gülen ise, takipçilerine ısrarla “İstihbarata önem vermemiz gerek” diye nasihat ediyor, telkinde bulunuyordu. Şimdi, kendisi istihbaratın objesi konumunda. *** Topluma istikamet gösteren, ülkenin kaderini etkileyen iki liderin özel konuşmaları ortaya döküldü. “Büyük alim”, “mümtaz şahsiyet” diye nitelenen bir lider; “Peygamber efendimizi rüyada gördük tweet’leri ikiye katlayın emri verdi” dediklerinde “Evet yapın” dediğini duyduk. Gariban insanlara “Üstünlük sadece takvadadır” diye öğütler veren Gülen için, zenginliğin üstünlük, işadamının ‘değerli’ olduğunu anladık. 40 yıldır vaazlarında cemaate “Faiz haramdır bankalardan uzak durun” diyen Hoca efendinin taraftarlarına özel mesajla bankada hesap açmaya çağırmasındaki zıtlığı gördük. Mezhep savaşının bölgemizi kasıp kavurduğu bir dönemde önemli din adamının senaristliğini yaptığı dizide İran ve Şii düşmanlığını bilerek kışkırttığını anladık. İşadamlarını kontrol edebilir halde tutmak için rafineri gibi rüşvetler dağıttığını öğrendik. *** ‘Dünya lideri’ diye lanse edilen siyasetçinin, bir TV’deki alt banda tahammül edemediğini fark ettik. Yakınlarıyla, arkadaşlarıyla konuşurken birbirlerine “Hakkını helal et” diye incelik gösteren siyasetçilerin bir haber yüzünden insanların ekmeğiyle kolayca oynadığını öğrendik Aslında halktan biri gibi yaşamakla itibar kazanan bir siyasinin şatafat içinde yüzdüğünü duyduk. Ortadoğu’yu yönlendiren başbakanımızın “yılda 5 gün misafir olacağı” villanın tuvalet musluğu ile ilgilendiğini gördük. Rüşvetin ‘bağış’a dönüştüğünü anladık. Tüm bunları duymamış gibi yaşayabilir miyiz? Geleceğimize müdahil olmaya çalışan bu iki önemli insanın özel konuşmaları ile genel sohbetlerinde beliren zıtlıkları görmezden gelebilir miyiz? İki tarafın mensupları da “Ne var konuşmalarda, suç mu var?” diyerek durumu geçiştirmeye çalışıyorlar. Bana sorarsanız, bu konuşmaları asla duymamalıydık. Fakat aynı zamanda, bu konuşmalar asla yapılmamalıydı. *** Kendisini ziyaret ederek “Hocam, STV’deki Şefkat Tepe dizisi barış sürecine zarar veriyor” diyen gazetecilere “Ben bir konuşayım niçin yayınlıyorlar öğreneyim” diyen Gülen’in aslında dizinin senaristi olduğunu öğreniyoruz! Bu müthiş çelişkiyi görmezden gelebilir miyiz? Ne; “büyük alim”, “gönül adamı”, “dünyadan elini eteğini çekmiş derviş” diye bildiğimiz Fethullah Gülen, ne de “dünya lideri”, “garibanın dostu” sandığımız Tayyip Erdoğan bildiğimiz gibi çıktı. Burada strateji ile imaj arasındaki büyük farkı müşahede ediyoruz. Bütün bu tutarsızlıkları, ihtirasları, anormallikleri bir tek biz duymuyoruz. Tüm dünya duyuyor. Liderlerimizin bayağılıklarının utancından hepimize pay düşüyor. Bence iki tarafa da gönül verenlerin şu soruya cevap bulması gerek: Değer verip, bütünüyle itaat ettiğiniz bu insanlar gerçekte kim? Zor soru, değil mi?

Twitter.com/acikcenk