Kâinat insanlar için var edilmiştir. Herkesin eşit şartlar içinde Kâinat imkânlarından karşılıksız yararlanma hakkı vardır. İmkânlar sınırlı ise eşit olarak paylaşılır. Eğer bu yer ise kullanma zamanı eşit olarak paylaşılır. Herkes işgal ettiği yeri boşaltıncaya kadar kullanma hakkına sahiptir. Diğer yerlere karşı onu kullanmış olmaktadır. İnsan emeği ile elde edilen yer ve eşyaya malik olunur. Yani emekle elde edilenin kendisi değil de oradaki emeği korunur. Bunun dışında insanlar birbirlerini kendilerindeki değerlerinden yararlandırabilirler. Yararlandırma esnasında harcadığı zaman karşılığı ücret istihkak edebilir. Ama eşya ve yer dışında herhangi bir hak söz konusu değildir. İnsanlar bütün bilgileri topluluktan almışlardır ve belli bir yerden beli bir miktar olarak alınmamıştır. Kimden ne öğrenildiği tam olarak bilinmemiştir. Dolayısıyla te’lif hakkı diye bir şey yoktur. Biri bir şiir yazar, başkası da onu okur. Şiir yazanın şiirde bir hakkı yoktur. Okuyanın da okuduğu için bir hakkı yoktur. Sadece harcadığı zamana karşı ücret istihkak edilir. Dolayısıyla te’lif hakkı gibi haklar iddia edilemez. İsteyen istediği cümleyi benimsiyorsa o cümle artık onun da cümlesidir. Bununla beraber ilmi çalışma yapanlar, sanat eserleri üretenler harcadıkları zaman karşılığı topluluktan yani bütçeden pay alırlar. Kuran’da bu paylara müellefe-i kulub payı denmektedir. Bucak bütçesinin 1/12’si bunların hakkıdır. İlim yaptıkları için değil, âlim oldukları için, sanat yaptıkları için değil, sanatlar oldukları için kendilerine pay ayrılır. Bu payla zamanlarını istedikleri gibi kullanırlar. Örnek olarak Osmanlılar ders-i âm yani profesör ünvanını verirlerdi ve maaş bağlarlardı. Ne dersi verdiğine, dersi verip vermediğine karışmıyorlardı. Eserler dayanışma ortaklıkları tarafından sıraya konur ve birincisine 1, ikincisine ½, üçüncüsüne 1/3 … olmak üzere o sene tahsis edilmiş olan miktar bölüştürülür. Demek ki her eser üreten az veya çok bir pay alır. Bu sırayı eserin ilgili olduğu dayanışma ortaklıkları belirlerler. Basılı kitaplarda kâğıt parası, matbaa parası bedelleri ödenir. Bugünkü te’lif hakları veya patentler Sermaye’ye para kazandırmak, onun tekeline vermek için icat edilmiş bir kurumdur. Buluş yapanlar veya kitap yazanlar dağıtım, satış imkânlarına sahip olmadıkları için bunlara ucuz fiyatlarla devrederler ve başka insanlar da onu kullanamaz ve tekel sömürüsü devam eder ve bir de geriliğe sebeptir. Örneğin enerji üretiminde petrol yerine pek çok şey bulunmuştur ama bunlar patentle kapatılmış olduğu için petrol bitinceye kadar onlar devreye girememektedir.

Katılanlar

Süleyman Karagülle

Tayibet Erzen

Lütfi Hocaoğlu

Leyla Okta

Emine Hocaoğlu

Reşat Erol