13.12.2015

Uzun yıllar önce bir topluluktakilerin sohbetlerine kulak misafiri olmuştum. Bunların arasındaki ünlü bir zengin, ilkokulu bitirmeden hayata atılmıştı. Dönemin iktidarına yakın olduğu için kendisine verilen tahsislerle de çok kısa sürede büyük bir servetin sahibi olmuştu. Kulak misafiri olduğum bir yerinde bu kişi "Okuduk okuduk da ne oldu" diyerek, ilkokulda geçirdiği birkaç yıldan ötürü adeta yakınmıştı. 

Mühendis ve makinist 
İktisat profesörü Maliyeci Cavit Bey "İktisatçı olmanıza rağmen neden zengin değilsiniz"sorusuna şöyle cevap verir kitabında... Bir lokomotifin planlarını ancak bir makine mühendisi çizebilir. Ama o lokomotifi de ancak bir makinist kullanabilir... İktisatçılar mühendis, zenginler de makinisttir. 

Jobs ve Koç 
Bazen hayat okuldan daha fazla eğitici olabilir elbet... "Apple"ı kuran Steve Jobs'un üniversite mezunu olmamasını örnek gösteren diplomasızlar az değildir... İş hayatında başarının simge ismi Vehbi Koç da ilkokul mezunuydu ama "Ah bir İngilizce öğrenmiş olsaydım neler yapmazdım ki" diye dert yandığını hep hatırlarım. 
Kısacası eğitim tabii ki toplumların da bireylerin de ufuklarını açar. Ama eğitim her şeyi anlamaya da bazen yetmez... 


Tamamı için http://www.sabah.com.tr/yazarlar/barlas/2015/12/13/egitim-ufuk-acar-ama-her-seyi-anlamaya-yetmez

 Yorum:

Adil Düzen’de eğitim

Bilişim çağındayız. Bilgiye ulaşmak şimdi çok kolay. Her türlü bilgi bir tık kadar uzaktayken bu kolay bilginin hasıyla, kirlisini de iyi ayırabilmek gerekiyor. İş bu kadar kolay olunca da illa bir okula gidip eğitim almak ne kadar şart olur o da ciddi bir tartışma konusu olur. Genel görüşün aksine ben de eğitimde etikete önem vermeyenlerdenim. Bir alanda bilgi sahibi olmak için illa da onun okulunu okumak gerekmiyor bence, tabii bunun istisnaları da vardır örneğin tıp eğitimi bilgisayar başında öğrenilemeyeceğinden pratik uygulama sahası ister, kimse de gönüllü malzeme olmayacağından ilgilisine üniversite yolu görünür.

Şimdilerde bir meslek sahibi olmaktan çok bir diploma sahibi olmak asıl gaye ediniliyor. Üniversiteler ise hiçbir şey öğrenmeyen öğrenciyi bile mezun edip hayata salmak eğilimindeler. Kendi içinde bir kontrol mekanizması olmayan eğitim ve çalışma sektörü bağımsız platformlar olarak iş görmekte bu da topluma sorumsuz meslek sahipleri ile bilgisiz ilim adamları olarak geri dönmekte.

Oysa kişiye meslek eğitimi verip onu diploma sahibi yapan kurum aynı zamanda onun meslek hayatında bilgisizlikten doğan hatalara da kefil olsa yani hataları bu kurum tazmin etse hiçbir eğitim kurumu bilmeyen adama diploma vermez ve mezun etmez. Çünkü bilir ki, bilgisiz adamın hatası ona fatura edilecektir. Öte yandan kişi de öğrenmeden mezun olamayacağını bildiğinden hem sıkı çalışır hem de çalışma hayatında özverili olur. Bu otokontrol Adil Düzen’e göre eğitim sisteminde vardır ve gerçekten işe yarayan bir mekanizmadır. O kadar iyidir ki uygulamaya kıyamayıp fanusta koruyoruz. Bu da Türk hassasiyeti işte, en sevdiğini en ulaşılmaz yapıp, örtülere bürüyerek yüksek raflara kaldırmak. Bu tarif bir şeyi hatırlatıyor ama?