15.04.2014

Felaketlerden ve kötülüklerden mutluluk çıkartmaya "Pollyannacılık" denilir ya... Pollyannacılığı çok iyi anlatan bir Temel fıkrası da vardır... Kurşuna dizilmek üzere manganın önüne götürülen Temel'in son söz olarak "Bu bana ders olsun" demesi,Pollyannacılık"ın ne olduğunu çok iyi anlatır.
Felaketlerden ve kötülüklerden mutluluk çıkartmaya son bir örneği, dünkü The New York Times'da yer alan Thomas Friedman'ın makalesinde gördüm.
Friedman bu makalesinde Putin'in Kırım anlaşmazlığı yüzünden Polonya'ya ve belki de Avrupa'ya giden Rus doğalgazını kesmesi ihtimalinin, mutlulukla karşılanması gerektiğini yazmıştı. Özetle doğalgaz kesilince bu ülkeler alternatif ve temiz enerji kaynaklarına ve mesela güneş enerjisine dönecekler, böylece dünya daha sağlıklı bir ortama sahip olacak, ozon tabakası korunacaktı... Aynı yazıda Suriye'deki felaketin ana sebebinin de, bu ülkedeki kuraklık olduğu savı seslendirilmişti.

Savaş ve buluşlar

Tamamı için http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/barlas/2014/04/15/dertleri-zevk-edindim-bende-nese-ne-arar

Yorum:

Tesellinin kılıfa ihtiyacı yoktur

Türkiye için düşününce felaketlerden ve kötülüklerden mutluluk çıkartmak Pollyannacılık mı yoksa tabloyu yanlış yorumlamak mı, bilemedim. Ülkede belli bir istikrar var ve bu, birçok insan için yeter düzeyde bir başarıdır. Diğer bir deyişle insanlar hallerinden memnunlar.

Özellikle muhafazakar kesimi ele aldığımızda Erdoğan’ın başta olmasını nerdeyse İslamiyet’in doğuşu gibi algılıyorlar. Tabii, beş vakit namaz kılan, eşi mesture olan, halkı iyi tanıyan ve anlayan bir başbakanın yönetimi tüm sorunları çözmüş gibi bir hava hakim. Bu da neye kandığının bile farkında olmayan insanlar için yeterlidir.

Bir şeylerin değişmesi gerektiği kimsenin aklına gelmediği gibi, es kaza uyarı girişiminde bulunanlara da şiddetle tepki gösteriliyor. Neymiş efendim düzeni bozmamalıymışız. Yahu, düzensizlik olmuş düzen, bunun neresini kabul edelim? Sırf siz alıştınız diye, rahatınız bozulmasın diye eğriye doğru mu diyelim?

…

Anlaşılan o ki dememiz bekleniyor.

Neyse ki vakit daralıyor, kendimizi avutamayacağımız günler, tesellinin para etmeyeceği günler yaklaşıyor. Hiçbir bahanenin mutlu edemeyeceği gün, geriye kalan tek şey olaydan ders çıkarmak olacak sanırım, trajikomik.