21.02.2013

Bir ölüm haberdir, yüzlerce ölüm istatistiktir. Bakın Suriye'ye... Her gün kaç Suriyelinin çoluk çocuk katledildiklerini haber bile yapmıyoruz.
Bize ne kadar uzak bir ülkeymiş meğer Suriye...
Güney Afrikalı sporcunun sevgilisini öldürmesine ilişkin gelişmeler daha fazla haber değeri taşımıyor mu medyamızda?
Hangi güzel ve ünlü kadının açık (frikik) verdiği ya da hangi ünlü kişinin canlı yayında ne tür bir gaf yaptığı Türkiye'deki barış arayışlarından daha fazla ilgi çekici gelmiyor mu, okurlara ve izleyicilere?
"Açılım" dediğimiz arayışlar sanki Tayyip Erdoğan'ın şahsi meselesi.
"Habur Süreci" başarısızlıkla sonuçlandığı için veya "Oslo Süreci" başarısız olduysa kim kaybetti sanki?
Tabii ki Tayyip Erdoğan...

Futbol tutkusu
Fenerbahçe veya Galatasaray başarısız olunca, bütün taraftarlar kendilerini yenik hissediyorlar. Ama barışı arama sürecindeki başarısızlıklar Tayyip Erdoğan'dan başka kimseyi üzmüyor sanki...
Tabii bir de oğulları askerde ve Güneydoğu'da görev yapanlarla, oğulları ve kızları Kandil'e çıkanlar var, barışı Tayyip Erdoğan gibi arayanlar arasında.
İnanılacak gibi değil...

Devamı için Not supported field expression!

Yorum:

Toplumsal Başarı

Ülkede maalesef çok şuursuz bir muhalefet mevcut. Öyle ki, yapılan her şey failine endeksli bir değerlendirmeye tabi tutuluyor. Kimin yaptığı, ne yapıldığının çok öncesinde geliyor. Sevilmeyen şahıs Başbakan Erdoğan olunca da hükümetin her icraatına muhakkak bir kulp takılıyor. Bu noktada gayet başarılıyız, kusur bulmakta hiç zorlanmadığımız gibi kusur yaratmada da üstün bir başarı gösterebiliyoruz.

Bu genel ifadeden sonra özele inecek olursak karşımıza ilk olarak “Açılım” çıkacaktır, sanırım. Öyle ya, ülkede suni olarak da yaratılsa yıllardır binlerce insanın ölümüne sebep olan ve Kürt halkının farklı muamelelere maruz kalmasıyla sonuçlanan Kürt meselesinin, aşılması halinde Erdoğan’ın başarısı olarak tarihe geçeceğinden, başarısızlığa uğraması daha iyidir. Demek ki, henüz toplumsal başarılara imza atacak kıvama gelememişiz.

Başarısızlık kaçınılmaz gibi. Tabii muhalifler istiyor diye değil, izlenecek yol belli olmadığından. Hükümet net ve kesin bir tavır ortaya koyamadığı sürece bu süreç uzar, hatta İmralı’ya gezi turlarına kadar dayanır. Gelsin çaylar, gitsin kahveler…

Günler böyle geçerken, birileri kabul etmese de, olan doğuda yaşayan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına oluyor.

“Ülkenin her yerinde adaletsizlik var, zaten kimse hayatından memnun değil.” ifadesi züğürt tesellisinden öteye gidemiyor. Sadece bu cümlecikle yetinip değişim adına hiçbir şey yapmayanlar ya çok acizler, ya da burunlarının ucunu göremiyorlar.

Ateş düştüğü yeri yaktığı müddetçe, birileri ağlarken diğerleri kafa kumda yaşamaya devam edecek. İlginç olanı da kıyamet kopmayacak ve dünya barışı sağlanacak. Asıl bomba ise bunu bizim Müslümanların gerçekleştireceği. Neyse ki, bu sadece onların zannı, gerçeğin kıyısından bile geçmiyor.