Seçim; Millî Görüş Adil Düzen Belediyeciliği - 8
Önceki yazıların da okunmasını tavsiye ederek kaldığımız yerden devam edelim…
“Seçim günü” yaklaşıyor ama bizim onlarca yıldan beri hayatın dört ana alanındaki sorunları “sosyal tufan” olarak “teşhis” açısından yaptığımız tanımlamamız devam ediyor…
“Seçim günü” yaklaşıyor ama bizim yine onlarca yıl öncesinde “teşhis ve tedavi” metoduyla Üstadım Süleyman Karagülle ile yazdığımız “100 Sorun - 100 Çözüm” çalışmamız aynen duruyor yani o sorunlar da maalesef hala çözüme kavuşturulmamış durumda…
Gazze yani Kudüs ve Filistin sorunu da devam ediyor…
7 Ekim 2023 tarihinden itibaren yani Siyonist İsrail yöneticilerinin Gazze soykırımından beri ne yaptık?
Önce “İsrail ve yandaş ülkelerin sonunun başlangıcı” başlıklı 14 yazı, sonra “Kudüs, Filistin, Gazze, İsrail ve İsrail’in sonu” başlıklı 3 yazı yazdık… Devamında “İstanbul - Kudüs (Gazze, Filistin, İsrail) - Mekke” başlıklı 55 yazı yazdık…
Toplam olarak 72 yazı yazmış olduk ve bu konu sürekli olarak aklımızda…
“Seçim günü” yaklaşmaya başlayınca Gazze yazılarını erteledik…
Önce “Seçim; ‘Emekliler Partisi’ en büyük parti gibi” başlıklı 4 yazı yazdık…
Sonra “Seçim; Depremler ve Kalkınma Kooperatifleri” başlıklı 4 yazı yazdık…
Bu arada her gün başka önemli konuları da erteliyoruz; mesela her türlü “emekleri” ile geçinenler ama karşılığını alamayanlar, mesela “emekliler”, mesela “gençler” ve Rusya-Ukrayna Savaşı, ABD-AB (Almanya, Fransa ve diğerleri) çatışması ve benzeri diğer konuları!
Neyse…
Biz yine başlıktaki konumuza bakalım…
“Millî Görüş Adil Düzen Belediyeciliği” konumuza kaldığımız yerden devam…
“Millî Görüş Adil Düzen Belediyeciliği” açısından bakıldığında; mevcut “çoğunluk” sistemindeki gerekli kanuni düzenlemeler öncesinde de “çoğulcu” yani halkın bütününün müşterek sıkıntılarını önemseyen ve istişareye dayalı bir anlayış ile giderebilecek bir mekanizma ile işletilebileceğini söylüyoruz. İşte bu anlayış bünyeyi sağlıklı kılmaya çalışan bir anlayıştır. Çoğunluk sisteminin uygulamasındaki yasal değişiklik öncesi bile katılımcı ve istişareye dayalı olarak kullanılmasını önceleyen bir anlayıştır. Yani nasıl ki uygulamada “çoğunluk demokrasisi” kendilerine oy verenlerin sıkıntılarının temsili yerine, güç sahiplerinin istekleri doğrultusunda uygulanıyor ise bu sistemin kısmen “Adil Düzen” temel ilkeleri çerçevesinde arzu edilen katılımcı ve istişareye dayalı bir sistem olarak uygulanma imkânı vardır, yeter ki öncelikli olarak bu hususta neler yapılması gerektiğini ortaya koyabilelim. Bunun için “Adil Düzen” sistemine geçiş, sağlıklı bünyeye geçiş sistemini, yani sağlıklı beslenme sistemini, uzman görüşlerinin temsil sistemine katkısı sistemini geliştirebilelim.
Arkasından da “çoğulcu bir demokrasi” anlayışını yani “çoğulcu inanç, ilim, iktisat ve hukuk sistemini” mevcut sistemdeki çoğunluk demokrasisine neşter atarak yasalaştıralım, inşallah... Belirtmiş olduğumuz bu temel ilkeyi hâkim kılabilmek için öncelikli olarak belediyenin gerçek sahiplerinin belde sakinleri olduğu temel prensibi ile çalışılmalıdır.
Verdiği sözü yerine getiren, taraf tutmayan, Hakkı üstün tutan, haklıdan yana olan, hakları koruyan ve haksızlıkla mücadele eden, halka hizmeti Hakka hizmet sayan bir yönetim anlayışı çerçevesinde belediyelerde “Dürüst ve Ahlaklı Yönetim” anlayışına sahip olmak gerekmektedir.
İşte bu anlayış ve inançla yerel yönetimlerde milletimizin maddi ve manevi ihtiyaçlarını giderebilmek, mevcut yerel yönetim paradigmasında köklü bir değişiklik sağlamak mümkün olabilecektir. Dolayısıyla belediye-halk ilişkilerine dair sorunların çözümü gerekmektedir. Aradaki sağlıklı ilişkinin nasıl kurulması gerektiği tartışılmalıdır. Çünkü belediyelerin halkın desteğini arkalarına alabilmeleri ve belediye-halk bütünleşmesinin sağlanabilmesinin yolu, halkla kurulan sağlıklı ilişkilerden geçmektedir…
(Millî Görüş Adil Düzen içerikli çare ve çözümlerin devamı var…)